ID.nl logo
Dit zijn de beste fitnesstrackers van nu
© PXimport
Gezond leven

Dit zijn de beste fitnesstrackers van nu

Waar fabrikanten van smartwatches nog een beetje zoekende zijn naar het echte nut van hun horloges, is het doel van een sportarmbandje duidelijk: het bandje coacht je om gezonder en actiever te leven. Door het dragen van een fitnessarmbandje worden gegevens verzameld die je inzicht geven over de belasting van je activiteiten, slaap, hartslag en of je genoeg beweegt. Welk fitnesstracker de beste polscoach voor jou is, vertellen we je in deze test.

Veel fitnesstrackers en sporthorloges belanden al na enkele weken (samen met de sportieve ambities) in de kast, en dat willen we graag voorkomen. Dus voordat je een fitnessarmbandje koopt, is het goed om na te gaan op wat voor manier je meer wilt bewegen of op welke manier je gezonder wilt leven. Dat hoeven namelijk niet per se sportieve ambities te zijn. Zo’n bandje kan je namelijk ook helpen om een betere nachtrust te krijgen, je eraan herinneren dat je niet te lang stil moet zitten, dat het tijd is voor ademhalingsoefeningen en veel meer. Voor wie van cijfertjes houdt, kan de verzamelde data natuurlijk ook een motivator zijn. Desondanks is het bepalen van je bewegingsdoelen hét item waar de armband zich op richt.

Het ligt voor de hand; maar om écht wat aan je armbandje te hebben, is het noodzakelijk om deze continu te dragen. Alleen op die manier krijg je een goede indruk van de invloed die een inspanning op je lichaam heeft. Hierbij is de hartslagmeting van groot belang: je wilt weten hoe snel deze opbouwt en hoe hoog deze piekt tijdens een inspanning. De hartslagmeters van alle geteste bandjes tonen je dit nauwkeurig. Maar even belangrijk is om in te zien hoe deze afbouwt en in rust is: iets waar veel fitnesstrackers minder aandacht aan besteden. Als de hartslag tot ver na de inspanning verhoogd blijft, dan ben je mogelijk erg (te) diep gegaan en het kan tevens een teken zijn dat je conditie niet optimaal is.

Verder kan een bandje dankzij z’n metingen nagaan of je frequent genoeg beweegt, of je gestrest bent, of je genoeg (nacht)rust pakt enzovoort. Eventueel kun je handmatig ingeven wat je zoal eet en drinkt, om zo een indruk te krijgen hoeveel je verbrandt ten opzichte van de hoeveelheid calorieën die binnenkomen en of je voldoende vocht binnenkrijgt.

Bewegingsdoelen

Wat voor soort beweging wil je doen? Of wil je gewoon een dagelijks stappendoel behalen? Eigenlijk is een fitnesstracker voor alle activiteiten handig. Ze worden ook automatisch herkend dankzij gemeten bewegingspatronen. Hierdoor ben je niet genoodzaakt je activiteitregistratie handmatig te starten op je apparaatje. Ben je een type dat graag wandelt, fietst, wielrent of hardloopt, dan is gps een leuke toevoeging om je routes vast te leggen.

Ga dus van tevoren goed na wat je wilt bereiken en hoe een armbandje je hiermee kan helpen, voordat je een aankoop doet die binnen no-time in de kast belandt.

Geteste modellen

Het bekendste fitnessarmbandje is dat van Fitbit, dat met de Charge aan de wieg heeft gestaan van deze productgroep. In onze test komt het meest recente exemplaar aan bod. In deze test vergelijken wij de Fitbit Charge 4, de Garmin VivoSmart 4, de Huawei Band 4 Pro, de Samsung Gear Fit 2 en de Xiaomi Mi Smart Band 5.

De sportbandjes zijn getest door ze meerdere dagen (en nachten) te dragen, naast een andere stappenteller en hartslagmeter. Ook hebben we de ingebouwde stappenteller van de telefoon ernaast gehouden ter referentie. Met ieder bandje zijn we een wandel- en fietstocht gestart om te kijken hoe de automatische bewegingsdetectie werkt en hebben we een hardlooprondje van vijf kilometer (plus een kilometer uitloop) handmatig gestart. Op deze manier hebben we vergelijkbare data verzameld over de metingen van de stappentellers, hartslag, slaapanalyse, locatiebepaling en natuurlijk de accuduur. Waar mogelijk hebben we de hartslagmeting op doorlopend ingesteld, dit is ook aan te bevelen als je zelf met een fitnessarmbandje aan de slag gaat.

Gezondheidsdata

Je fitnesstracker verzamelt 24 uur per dag gegevens om jou te helpen gezonder en actiever te leven. Dit zijn zeer waardevolle en zeer persoonlijke gegevens, waar natuurlijk wel goed mee omgegaan dient te worden. Wat dat betreft hebben Huawei en Fitbit een slechte naam. Huawei vanwege de beschuldigingen van nauwe banden met de Chinese overheid, die het niet zo nauw neemt met privacy. Fitbit is overgenomen door Google, maar er loopt nog een Europees onderzoek om deze overname goed te keuren vanwege de angst dat Google de via Fitbit verkregen gegevens misbruikt voor advertentiedoeleinden. Ook zijn het jouw eigen gezondheidsgegevens, dus moet je de vrijheid hebben om die gegevens te downloaden of te koppelen aan andere sport- en gezondheidsapps, zoals Strava en Apple Health. Helaas zijn het hier Samsung en (wederom) Fitbit die tekortschieten en je gegevens gijzelen in hun eigen diensten, om zo koppelingen met andere apps (in sommige gevallen) onmogelijk te maken.

Fitbit Charge 4

Fitbit stond in 2015 aan de wieg van de fitnesarmbandjes met de Charge-serie. Intussen is de vierde generatie van de Charge dit voorjaar verschenen.

Fysiek is er weinig veranderd ten opzichte van de vorige twee generaties. Het kleurloze scherm is overzichtelijk en laat zich makkelijk bedienen. Fitbit heeft het voor elkaar gekregen om het bandje zelfstandiger dan ooit te maken, zo kun je dankzij ingebouwde gps, routes op kaart vastleggen zonder dat je je smartphone bij je hoeft te hebben. ABN AMRO- en Rabobank-klanten kunnen dankzij Fitbit Pay ook hun portemonnee thuislaten. De accuduur van een week is hierbij een niet te onderschatten factor.

©PXimport

De stappenteller is behoorlijk accuraat, alleen is het gek dat er ook stappen worden gerekend (of beloond?) voor activiteiten waarbij je niet loopt, zoals fietsen. De hartslagmeter werkt erg goed en meet regelmatig, wat belangrijk is om een goede indruk te krijgen van je hartslaggezondheid.

Ook de app verdient een positieve vermelding; alle verzamelde gegevens worden overzichtelijk weergegeven, waaronder de slaapmeting. Minpunt is wel dat Fitbit je gegevens gijzelt, de mogelijkheden om je gezondheids- of sportgegevens te koppelen of te exporteren naar andere apps is zeer beperkt. Desondanks is de Fitbit Charge 4 de beste keuze voor wie een toegankelijk en goed fitnessarmbandje zoekt.

Fitbit Charge 4

Prijs
€ 119,-
Website
www.fitbit.com9Score90

  • Pluspunten

  • Veel functies

  • Hartslagmeting

  • Toegankelijke app

  • Accuduur

  • Minpunten

  • Exporteermogelijkheden te beperkt

  • Activiteiten leveren stappen op

Garmin VivoSmart 4

Waar de Fitbit vooral mikt op toegankelijkheid, spreekt Garmin juist de mensen aan die al wat sportiever zijn ingesteld en gemotiveerd door de verzamelde data nog een stapje beter willen worden. De bijbehorende app is namelijk toegespitst op data, die door het bandje dan ook uiterst nauwkeurig verzameld worden, of het nu hartslag of stappen zijn. Door nauwkeurige slaapmeting en conditiemeting wordt bijgehouden of je genoeg uitrust in relatie tot je activiteiten. Ook de stressmeting geeft aan of je buiten je activiteiten genoeg ontspant.

©PXimport


Met uitdagingen en badges word je op een leuke manier uitgedaagd om gezonder te leven, maar de app kan soms wat ontoegankelijk zijn, waardoor je door alle data het bos niet meer ziet. Er is geen gps aanwezig, maar als je je route wilt vastleggen, kun je daar wel je smartphone bij gebruiken.

Het bandje zelf heeft een accuduur van ongeveer een dag of vijf. Voor een bandje dat fysiek een slagje kleiner is dan de andere geteste exemplaren is dat best indrukwekkend. De bediening van het aanraakschermpje op het bandje gaat soms wat onhandig; aanrakingen worden niet altijd goed geregistreerd of menu’s zitten wat onlogisch in elkaar.

Garmin VivoSmart 4

Prijs
€ 99,-
Website
www.garmin.com9Score90

  • Pluspunten

  • Nauwkeurige metingen

  • Compact formaat

  • Stressmeting

  • Minpunten

  • App wat overweldigend

  • Bediening bandje

Huawei Band 4 Pro

De Band 4 Pro van Huawei lijkt erg veel op de Fitbit Charge 4, maar dan ietsje smaller en met een mooi kleurenscherm. Het bandje laat zich eenvoudig bedienen, evenals de bijbehorende Huawei Health-app. Toch krijg je al snel een ‘is dit alles?’-gevoel. De functionaliteit is namelijk behoorlijk beperkt.

Je kunt je meldingen lezen en muziek bedienen via het bandje, je nachtrust monitoren en dat is het wel zo’n beetje. Natuurlijk kun je op sportief gebied je trainingen bijhouden, waarbij je ook de routes kunt vastleggen via ingebouwde gps. De hartslagmeter werkt standaard alleen op oproep of tijdens activiteiten. Ergens diep in de app-instellingen zit de mogelijkheid verstopt om doorlopend de hartslag te meten, maar helaas gebeurt dat dan nog altijd niet erg frequent. Dat haalt ook de functie om het zuurstofgehalte in het bloed te meten onderuit, hoewel we niet goed hebben kunnen achterhalen hoe accuraat dit gemeten wordt. De hartslagmeting zelf is goed, de stappenteller is erg enthousiast en meet steevast meer stappen dan andere bandjes.

Wanneer je door de app bladert om de verzamelde data door te nemen, krijg je het gevoel dat er eigenlijk niet zoveel gemeten wordt en mogelijk is. Dat is wel zonde; hierdoor ben je wellicht beter af met een van de andere geteste bandjes.

©PXimport

Huawei Band 4 Pro

Prijs
€ 59,-
Website
https://consumer.huawei.com6Score60

  • Pluspunten

  • Kleurenscherm

  • Bediening bandje

  • Minpunten

  • Beperkte functionaliteit

  • Nauwkeurige hartslagmeting diep verscholen

Samsung Gear Fit2 Pro

De Samsung Gear Fit2 Pro is al een tijdje op de markt. Het lijkt erop dat Samsung geen opvolger meer gaat uitbrengen en zich specifiek op smartwatches wil gaan richten. 

Van alle geteste sportarmbandjes heeft de Gear Fit2 Pro het allermooiste scherm (amoled), dat zich eenvoudig laat bedienen. 

©PXimport

Zoals Samsung wel vaker doet, wil het merk zoveel mogelijk functionaliteit in het bandje proppen. Het bandje kan nauw samenwerken met de smartphone; zo is het mogelijk om meldingen uitgebreid terug te lezen, gesprekken te ontvangen en muziek te bedienen. Via apps kun je de functionaliteit en wijzerplaten verder afstellen.

De Samsung Gear Fit2 Pro is al een tijdje op de markt. Het lijkt erop dat Samsung geen opvolger meer gaat uitbrengen en zich specifiek op smartwatches wil gaan richten.

Van alle geteste sportarmbandjes heeft de Gear Fit2 Pro het allermooiste scherm (amoled), dat zich eenvoudig laat bedienen. Zoals Samsung wel vaker doet, wil het merk zoveel mogelijk functionaliteit in het bandje proppen. Het bandje kan nauw samenwerken met de smartphone; zo is het mogelijk om meldingen uitgebreid terug te lezen, gesprekken te ontvangen en muziek te bedienen. Via apps kun je de functionaliteit en wijzerplaten verder afstellen.

Op sportief gebied heb je de beschikking over ingebouwde gps, maar er zijn op dit vlak verder wel wat concessies gedaan. Zo is de stappenteller niet zo nauwkeurig en schat het de stappen steevast veel lager dan de andere bandjes. Ook staat de hartslagmeting standaard op automatisch afgesteld, in plaats van doorlopend. Dat ontziet weliswaar de accu, maar levert metingen op waar je weinig aan hebt. Helaas meet de doorlopende meting ook niet frequent genoeg, vooral wanneer je geen activiteiten doet. De accu ontzien is overigens geen overbodige luxe, aangezien deze volgeladen slechts twee tot maximaal drie dagen meegaat.

Voor de Gear Fit2 Pro heb je twee apps nodig: de Galaxy Wear App en de Samsung Health app. De eerste is vooral voor het koppelen van het bandje, de Samsung Health app toont de verzamelde gegevens. Overzichtelijk en fraai weergegeven, maar de app is wel iets beperkter.

Samsung Gear Fit2 Pro

Prijs
€ 209,-
Website
www.samsung.com6Score60

  • Pluspunten

  • Scherm

  • Functionaliteit

  • Minpunten

  • Metingen onnauwkeurig

  • Accuduur

Xiaomi Mi Smart Band 5

De betaalbaarste uit de test, koopjesjagers kunnen het bandje soms wel al voor drie tientjes op de kop tikken, is ook meteen een van de interessantste. De Mi Smart Band 5 doet eigenlijk nauwelijks onder voor de duurdere bandjes en heeft nog een fraai kleurenschermpje ook. Het bandje en het schermpje zijn een tikje compacter, wat juist prettig is voor het dragen. Alleen probeert Xiaomi vaak net even te veel info op het kleine schermpje te zetten. Ook is de sluiting van het bandje tamelijk onhandig, tijdens het testen schoot deze af en toe los.

De sensoren op het bandje zijn wat minder nauwkeurig dan die van Garmin en Fitbit, qua stappen en hartslag wil dit wel eens fluctueren. Maar alsnog krijg je een goede indruk van je activiteiten. Het bandje heeft een accuduur van zo’n vijf dagen en beschikt niet over gps, maar kan wel de gps van je smartphone gebruiken om je routes vast te leggen.

De app heeft hier en daar een spelfoutje en wil nog weleens vaag zijn, bijvoorbeeld over stressniveau (wat ze PAI noemen). Desondanks krijg je alle gegevens overzichtelijk voorgeschoteld in handige grafiekjes, waar ook gevorderde sporters mee uit de voeten kunnen. De Mi Smart Band 5 doet nauwelijks onder voor zijn concurrenten, en is vanwege zijn aantrekkelijke prijs ook zeer geschikt voor iedereen die nieuwsgierig (of nog niet helemaal overtuigd) is.

Xiaomi Mi Smart Band 5

Prijs
€ 45,-
Website
www.mi.com8Score80

  • Pluspunten

  • Kleurenschermpje

  • Mooie app

  • Prijs

  • Minpunten

  • Metingen fluctueren

  • Sommige functies wat onduidelijk

Conclusie

Sportwearables (en hun bijbehorende apps) hebben de afgelopen jaren flinke vooruitgang geboekt. Hierdoor scoren alle geteste exemplaren meer dan voldoende. Qua functionaliteit zijn en blijven ze echter beperkt tot één doel: data verzamelen om je gezondheid en sportprestaties te verbeteren.

Sta je nog aan het begin van die ambities, dan is de Xiaomi Mi Smart Band 5 vanwege zijn prijs een slimme instapper. De Fitbit Charge 4 is net even een slagje veelzijdiger en beter, en in z’n totaliteit uiteindelijk het beste armbandje. Ben je al sportief, en wil je jezelf net even wat verder pushen, dan is de Garmin VivoSmart 4 een uitstekende keuze.

©PXimport

Nieuwe bandjes?

De meeste van de besproken sportarmbandjes hebben verwisselbare bandjes. Een ander bandje kan leuk zijn om van stijl te wisselen, maar is ook praktisch. De rubberen standaardbandjes kunnen na verloop van tijd huidirritatie veroorzaken, waardoor je graag even overschakelt naar een nylon of metalen bandje. Helaas zijn de winstmarges op de bandjes van de officiële merken vaak erg hoog, maar op sites als Alia expres of eBay kun je goed terecht voor betaalbare reservebandjes. Je kunt hier eveneens prima terecht voor opladers, aangezien geen van de geteste bandjes een universele oplader gebruikt.

Contactsporten

Een wearable is praktisch bij bijvoorbeeld (hard)lopen en fietsen. Maar doe je aan contactsporten, zoals voetbal en hockey, dan kan zo’n sportarmbandje je tegenstander flink bezeren. Sterker nog, een oplettende scheidsrechter zal je voor de wedstrijd vragen deze af te doen. Wil je toch graag je wedstrijd vastleggen, dan kun je je armbandje onder een zweetbandje dragen. Hoewel je het bandje dan tijdens de wedstrijd niet kunt raadplegen, zorg je er wel voor dat je je tegenstander er niet mee verwondt.

▼ Volgende artikel
Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig
© Andreas Prott - stock.adobe.com
Huis

Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig

Vanilla OS is een Linux-distributie die zichzelf automatisch bijwerkt en tegelijk veel flexibiliteit biedt in het installeren van software uit diverse bronnen. Ook Linux-pakketten voor andere Linux-distributies kun je gebruiken met Vanilla OS.

Na het lezen van dit artikel weet je hoe Vanilla OS werkt en wat deze Linux-distributie voor jou kan betekenen: • Installeer Vanilla OS en maak gebruik van de versleutelde installatie • Configureer de GNOME-desktopomgeving en pas het systeem aan jouw voorkeuren aan • Houd je systeem up-to-date met automatische updates • Installeer software via Flatpak, de ingebouwde appwinkel, of gebruik traditionele Linux-pakketten via de geïsoleerde Vanilla System Operator (VSO) • Creëer subsystemen met Apx om software van andere Linux-distributies te draaien Ook interessant: Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro

Bij klassieke Linux-distributies zoals Ubuntu, openSUSE en Fedora komen zowel de componenten van het besturingssysteem als de extra software die je installeert uit één bron. De ontwikkelaars zorgen ervoor dat dit allemaal samenwerkt, maar toch treden er soms problemen op, met een instabiel systeem of niet-werkende software als gevolg.

Een andere aanpak zijn de zogenoemde ‘immutable’ (ofwel onveranderlijke) besturingssystemen. Hierbij kun je zelf niets veranderen aan de basiscomponenten van het besturingssysteem, dat automatische updates krijgt. Extra software installeer je geïsoleerd van het besturingssysteem, wat beter is voor de stabiliteit. Vanilla OS is zo’n immutable Linux-distributie en richt zich op toegankelijkheid voor iedereen.

1 Vanilla OS installeren

De nieuwste versie, Vanilla OS 2, vraagt minstens 4 GB geheugen en 32 GB opslagruimte op een 64bit-computer met UEFI-ondersteuning. Download het iso-image van de distributie en schrijf het met een programma zoals Win32 Disk Imager naar een usb-stick. Start je computer dan op vanaf de usb-stick.

In het welkomstscherm kies je voor Install. Selecteer vervolgens je taal (Nederlands staat ertussen), toetsenbordindeling en tijdzone. Selecteer dan de schijf waarop je Vanilla OS wilt installeren en klik op Use Entire Disk.

Vanilla OS stelt standaard voor om je volledige harde schijf te versleutelen. Kies een wachtwoord voor deze versleuteling. Bevestig daarna je instellingen. Na de installatie herstart je de computer en verwijder je de usb-stick. Vanilla OS start dan op en toont je een bootmenu met twee opties: Current State (A) en Previous State (B). Hiermee kun je na een mislukte update altijd terugkeren naar de vorige toestand. Vervolgens voer je het wachtwoord in om de schijf te ontsleutelen.

Stel een wachtwoord in voor de schijfencryptie.

2 Initiële configuratie

Na de eerste opstart van Vanilla OS krijg je de configuratiewizard te zien. Daarin kies je opnieuw je taal, toetsenbordindeling en tijdzone en daarna een kleurschema (licht of donker). In de volgende stappen maak je een gebruikersaccount, geef je de computer een naam en kies je welke toepassingen je wilt installeren. Bij elke categorie toepassingen kun je na een klik op het pijltje individueel aanvinken welke toepassingen je wenst. In de Common Utilities vind je zelfs toepassingen om games te spelen en Windows-software te draaien via Wine. Dat is een indicatie van de focus van Vanilla OS op het kunnen draaien van zo veel mogelijk software. Ook voor de browsers heb je heel wat keuze. Herstart daarna je computer.

Na de herstart en het invoeren van het wachtwoord voor de schijfencryptie kom je in het aanmeldvenster waar je met de ingestelde gebruikersnaam inlogt. Kies en bevestig daarna een wachtwoord voor de gebruiker. Nadat je bent aangemeld, moet je het wachtwoord nog eens invoeren om de installatiewizard toestemming te geven om toepassingen te installeren. De toepassingen die je voor de herstart hebt geselecteerd, worden nu als Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Deze zijn volledig geïsoleerd van de basis van je besturingssysteem. De installatie kan even duren.

Vanilla OS biedt een uitgebreide selectie van browsers aan.

3 Automatische systeemupdates

Daarna biedt Vanilla OS je een overzicht van de mogelijkheden, met knoppen om bijvoorbeeld systeemupdates te configureren, via de appwinkel extra toepassingen te installeren, de instellingen van de gebruikte desktopomgeving GNOME aan te passen, en om online accounts voor e-mail en kalenders toe te voegen.

Als je op Configure Updates klikt, stel je de frequentie in waarmee Vanilla OS op systeemupdates controleert en die downloadt. Standaard gebeurt dit wekelijks, maar je kunt dit ook op dagelijks of maandelijks instellen. Met de optie Slimme updates, die standaard is ingeschakeld, zal Vanilla OS geen updates downloaden terwijl je computer actief is. Zo voorkom je dat de downloads je netwerkverbinding vertragen terwijl je aan het gamen of videobellen bent.

Systeemupdates gebeuren automatisch op een ingestelde frequentie.

4 GNOME-desktopomgeving

Vanilla OS gebruikt het klassieke GNOME als desktopomgeving. Als je al eens met Ubuntu, Fedora, openSUSE of een andere Linux-distributie hebt gewerkt die GNOME gebruikt, zul je snel met Vanilla OS kunnen werken. Rechts bovenaan vind je de systeemstatusicoontjes. Klik hierop om bijvoorbeeld meer informatie te krijgen over je netwerkverbinding, batterijlevensduur, energiemodus en audiovolume. In het kader dat verschijnt, staan ook icoontjes om rechtstreeks naar de systeeminstellingen te gaan, je scherm te vergrendelen, of om de computer uit te schakelen of te herstarten.

In het midden bovenaan zie je de datum en tijd. Klik je daarop, dan krijg je een kalender te zien en een lijst met recente notificaties. Het icoontje helemaal links bovenaan is de activiteitenknop. Wanneer je hierop klikt (of de Super- of Windows-knop op je toetsenbord indrukt), verschijnt het activiteitenoverzicht. Je krijgt dan alle open vensters te zien, een zoekveld bovenaan om naar toepassingen te zoeken en een balk met icoontjes onderaan met toepassingen, waaronder het icoontje met de negen bolletjes dat alle toepassingen toont. Helemaal rechts zie je ook een gedeelte van een nieuwe desktop, waarmee je een nieuwe werkruimte opent als je niet al je vensters op dezelfde desktop wilt hebben.

Vanilla OS is gebaseerd op de gebruiksvriendelijke desktopomgeving GNOME.

5 Software installeren

De aanbevolen manier om software te installeren in Vanilla OS is met het programma Software. Hiermee zoek je naar applicaties in Flathub, een appwinkel voor distributieonafhankelijke Linux-applicaties. Je kunt in een aantal categorieën een selectie van software bekijken of onmiddellijk met de zoekknop linksboven de naam van een toepassing intypen. Voor elke toepassing krijg je een beschrijving, een schermafbeelding, versiegeschiedenis, beoordelingen en een link naar de projectwebsite te zien. Flathub biedt overigens niet alleen opensource-software aan, maar ook propriëtaire software zoals Spotify en Steam.

Software die je op deze manier installeert, wordt standaard automatisch van updates voorzien. Wil je dat niet, klik dan op het menu van Software rechts bovenaan, kies Voorkeuren en kies bij Software-updates voor Handmatig in plaats van Automatisch. Automatische updates worden sowieso gepauzeerd in energiebesparingsmodus. Je kunt in Software ook de geïnstalleerde pakketten bekijken en verwijderen.

Met de toepassing Software installeer je duizenden toepassingen van Flathub.

6 Zonder Flatpak

Dankzij Flatpak zijn de toepassingen volledig gescheiden van het besturingssysteem en kun je dus niet per ongeluk je systeem om zeep helpen. Maar niet alle software is in een Flatpak-versie beschikbaar. Bovendien laat Vanilla OS ook niet toe om de systeemconfiguratie aan te passen buiten de mogelijkheden van de systeemapplicaties om. Je kunt dus niet zomaar als root-gebruiker inloggen zoals in een traditionele Linux-distributie, een willekeurig pakket installeren en de nodige systeembestanden aanpassen.

Om toch extra software te kunnen installeren, heeft Vanilla OS de Vanilla System Operator (VSO) ingebouwd. Dit is een geïsoleerd minibesturingssysteem dat in een container draait, waarin je wel zelf software zonder Flatpak kunt installeren. Er is zelfs een gebruiksvriendelijke interface rond gebouwd. Download je bijvoorbeeld een .deb-pakket, dat je traditioneel in Ubuntu of Debian zou kunnen installeren, dan hoef je alleen maar op het gedownloade bestand te dubbelklikken in het programma Bestanden om het in VSO te installeren met de hulp van het programma Sideloaden. Daarna is het beschikbaar tussen je geïnstalleerde toepassingen. Je ziet geen verschil met de Flatpak-toepassingen, maar onderhuids draait de toepassing in een container die van het besturingssysteem is geïsoleerd.

Vanilla OS installeert deb-bestanden in een geïsoleerde container.

7 Systeemterminal

Als je het standaard terminalprogramma van Vanilla OS opent, Black Box, dan open je geen shell in Vanilla OS zelf, maar in de container van Vanilla System Operator. Ook hier kun je extra software installeren met Debians pakketbeheerder apt, bijvoorbeeld terminalprogramma’s die je graag gebruikt. Dit alles kan zonder enige impact op de stabiliteit van het basisbesturingssysteem. De container is bovendien geïntegreerd met jouw persoonlijke map, zodat de erin geïnstalleerde software gewoon toegang heeft tot jouw bestanden.

We hadden bijvoorbeeld de terminal nodig toen we het .deb-bestand van de AI-software Jan met Sideloaden hadden geïnstalleerd en er na een klik op het icoontje van het programma niets gebeurde. We openden Black Box, voerden de opdracht jan uit en zagen een foutmelding over een ontbrekende bibliotheek libasound2.so. Blijkbaar gaf het .deb-bestand dit niet als afhankelijkheid aan. We installeerden de bibliotheek in de terminal met deze opdracht, waarna Jan wel opstartte:

sudo apt install libasound2

Overigens kun je vanuit VSO wel toegang krijgen tot een shell van Vanilla OS zelf met de opdracht host-shell. Aangezien het systeem onveranderlijk is, ben je wel beperkt in je mogelijkheden. Maar je kunt wel configuratiebestanden in de map /etc aanpassen en systemd-services beheren met systemctl. Met exit keer je terug naar de VSO-shell.

In Black Box heb je volledige toegang tot een geïsoleerde container.

Android is lastig

Op dezelfde manier dat je .deb-bestanden in een container kunt installeren, ondersteunt Vanilla OS ook Android-apps. De ontwikkelaars waarschuwen wel dat het om een experimentele functie gaat en tijdens onze test kregen we het zelf niet aan de praat. Je moet eerst het Android-subsysteem initialiseren. Typ daarvoor in de VSO-shell in Black Box deze opdracht in:

vso android init

Dit installeert Waydroid, Android in een container. Op het einde zou je in het groen SUCCESS moeten zien. Download daarna het apk-bestand van een Android-app, bijvoorbeeld op de website van F-Droid voor opensource-apps of diverse websites die apk-bestanden aanbieden van apps die op Google Play staan. Daarna zou je in het programma Bestanden op dit apk-bestand moeten kunnen dubbelklikken om het te installeren. Tijdens onze test moesten we eerst rechtsklikken, Openen met… kiezen, het programma Sideloaden kiezen en onderaan Altijd gebruiken voor dit bestandstype inschakelen. Dit toont al dat deze functionaliteit nog niet af is en zelfs na veel zoekwerk konden we hierna nog altijd geen Android-apps openen.

8 Linux-subsystemen

Met de functie Apx gaat Vanilla OS nog verder: hiermee kun je in containers subsystemen aanmaken gebaseerd op diverse Linux-distributies met bijbehorende pakketbeheerders.

Wil je een programma installeren dat in Arch Linux beschikbaar is? Maak dan gewoon een subsysteem aan met Arch Linux als stack en pacman als pakketbeheerder. Apx ondersteunt als stacks Alpine, Arch Linux, Fedora, openSUSE, Ubuntu en Vanilla OS. Als pakketbeheerders heb je zo de keuze uit apk, apt, dnf, pacman en zypper. Open het programma Apx en klik op het plusicoontje links bovenaan om een nieuw subsysteem aan te maken.

Ook voor ontwikkelaars is dit handig. Je installeert dan een geïsoleerde container met je gewenste softwarestack, die anders zou kunnen conflicteren met wat je in je basisbesturingssysteem hebt geïnstalleerd. Geef je subsysteem dus een naam, bijvoorbeeld gecko, kies een stack (het onderliggende besturingssysteem), bijvoorbeeld opensuse, en klik op Aanmaken. Apx toont dan een nieuw subsysteem gebaseerd op openSUSE, met de erbij horende pakketbeheerder zypper. Klik erop en dan op Start subsystem.

Via Apx maak je een subsysteem met een gekozen Linux-distributie.

9 Software in subsysteem installeren

Nu kun je vanuit de VSO-terminalsessie software installeren in het subsysteem. Heet je subsysteem bijvoorbeeld gecko, zoek dan naar de gewenste software, bijvoorbeeld Qucs, in het subsysteem met:

apx gecko search qucs

Krijg je een resultaat te zien (in dit geval het pakket qucs-s), dan installeer je dat met:

apx gecko install qucs-s

De deelopdrachten search, install enzovoort zijn hetzelfde voor alle pakketbeheerders en je kunt in het tabblad met pakketbeheerders in Apx zien welke achterliggende opdrachten er voor elke pakketbeheerder worden aangeroepen.

Na de installatie zie je de melding 1 apps geëxporteerd. Apx maakt de in de container geïnstalleerde toepassing namelijk ook beschikbaar in Vanilla OS zelf. Dat kun je uitproberen door het activiteitenoverzicht te openen en daarna naar Qucs te zoeken. De toepassing staat tussen je andere toepassingen als Qucs-S on gecko. Wanneer je hierop klikt, start Vanilla OS automatisch het subsysteem als dit nog niet is gebeurd en opent het daarin de toepassing. Het programma heeft ook, net zoals het hele subsysteem, toegang tot je bestanden. Je ziet alleen aan de andere stijl van het venster dat het in een container van een andere distributie draait.

Programma’s in een subsysteem start je rechtstreeks in Vanilla OS op.

10 In subsysteem werken

Je kunt ook vanuit de VSO-shell rechtstreeks in een subsysteem een terminalsessie openen met (met de naam van je subsysteem in plaats van gecko):

apx gecko enter

Hierin heb je toegang tot het volledige besturingssysteem dat je in het subsysteem hebt geïnstalleerd. Als je nu pakketten wilt installeren, kan dat wel niet met de apx-opdrachten, maar moet je de pakketbeheerder zelf gebruiken.

In dit subsysteem kun je een volledige ontwikkelomgeving of softwarestack opzetten, bijvoorbeeld om eenvoudig software in verschillende Linux-distributies uit te testen. Met exit verlaat je het subsysteem en keer je terug naar de VSO-shell. Daarin kun je ook met deze opdracht de status van alle geïnstalleerde subsystemen opvragen:

apx subsystems list

Kijk ook eens welke andere deelopdrachten van Apx er beschikbaar zijn door gewoon apx zonder toevoegingen te typen.

Met Vanilla OS draai je eenvoudig meerdere subsystemen van diverse Linux-distributies.

11 Stacks en pakketbeheerders toevoegen

Je bent zelfs niet beperkt tot de stacks en pakketbeheerders die Vanilla OS standaard in Apx aanbiedt. Open je in Apx links de lijst met stacks en klik je dan op het plusicoontje, dan opent het venster om een nieuwe stack aan te maken. Je geeft die een naam naar keuze en bij Basis vul je de url van een Docker-container in. In de lijst met bestaande stacks zie je bijvoorbeeld bij Alpine alpine:latest staan en bij openSUSE registry.opensuse.org/opensuse/tumbleweed:latest. Je kiest ook de pakketbeheerder voor het subsysteem uit de lijst en daaronder kun je zelfs pakketten opgeven die je standaard in de stack wilt installeren.

Op dezelfde manier voeg je een nog niet ondersteunde pakketbeheerder toe, bijvoorbeeld yay als alternatief voor pacman in Arch Linux-gebaseerde subsystemen. Je geeft de pakketbeheerder een naam, schakelt in of die met rootrechten moet draaien (de meeste wel), en vult alle opdrachten in zodat je pakketbeheertaken eenvoudig kunt uitvoeren met apx-opdrachten vanuit de VSO-shell. Het moge duidelijk zijn: welke Linux-software je ook wilt installeren, Vanilla OS biedt er een mogelijkheid voor.

Je kunt ook je eigen pakketbeheerder definiëren in Apx.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming
© Philips
Energie

Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

De Philips Heating CX2120/01 is een compacte en krachtige keramische verwarming. Met zijn snelle opwarming, stille werking en meerdere veiligheidsfuncties is het een ideale keuze voor kleinere ruimtes of als bijverwarming. Maar hoe bevalt dit apparaat in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van de Philips Heating CX2120/01 vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips Heating CX2120/01 is een draagbare keramische verwarming met een vermogen tot 1500 W. Dit compacte model heeft vijf verwarmingsmodi en meerdere veiligheidsvoorzieningen, zoals een kantelbeveiliging en oververhittingsbescherming. Met een stille werking die minder geluid produceert dan fluisteren, is het apparaat geschikt voor gebruik in studeerkamers, slaapkamers en badkamers. 

De Philips Heating CX2120/01 heeft van de testers een gemiddelde reviewscore van 8,4 gekregen. Vooral de snelle opwarming, het compacte formaat en het strakke design worden geprezen. Hieronder worden de ervaringen van de testers uitgebreid besproken. 

Snel en lekker warm

Veel testers zijn onder de indruk van hoe snel de kachel een ruimte verwarmt. Tester J. zegt: "Het is een fijn product. Hij warmt mijn studeerkamer en badkamer erg snel op." JacquelinevK94 deelt deze ervaring: "Deze heater is binnen no-time warm, echt ideaal!" Ook Maup10 is enthousiast: "Binnen een paar seconden voel je al een aangename warmte, wat echt handig is op koude ochtenden." 

Daarnaast blijkt de kachel krachtig genoeg om zelfs iets grotere ruimtes te verwarmen. Tester B. zegt hierover: "Wat ons echt opviel, was dat het apparaat zelfs in grotere ruimtes merkbaar comfort toevoegt." W. bevestigt: "Onze veranda is wat groter dan 15 vierkante meter, maar deze heater kan ook daar prima ingezet worden om even voor wat bijverwarming te zorgen." 

Compact en makkelijk te verplaatsen 

De meeste testers waarderen het compacte en lichte ontwerp, waardoor de kachel eenvoudig te verplaatsen is. Lvw0604 zegt: "Je neemt hem gemakkelijk mee en binnen enkele minuten zit je comfortabel." JacquelinevK94 is ook tevreden: "De heater is lekker compact en licht, dus je zet hem zo van de ene kamer in de andere kamer." Het compacte formaat is ook handig wanneer je hem niet nodig hebt.  Hondijkje merkt op: "Je kunt dit kacheltje makkelijk opbergen als je hem niet in gebruik hebt."

©Philips

Veel veiligheidsvoorzieningen

De kachel is voorzien van meerdere veiligheidsopties, iets wat testers belangrijk vinden. Tester C. zegt: "Een belangrijk aspect is de aandacht die er is geschonken aan de veiligheid. Er zit een omvalbeveiliging op, oververhitting wordt voorkomen en hij wordt na een bepaalde tijd automatisch uitgeschakeld." Mvdm1973 vindt het heel safe voelen dat er beveiliging op zit in het geval de verwarming zou vallen.

"Ik was wat kritisch en vroeg me af of zo'n klein apparaat wel kon voldoen aan mijn wensen. Moet zeggen, dit is best wel een krachtpatser."

- Tester W.

Overwegend stil, maar soms hoorbaar 

Een groot pluspunt is dat de kachel vrijwel geluidloos werkt. Tester J. zegt: "Zelfs op de hoogste stand hoor je nauwelijks geluid." Maup10 is het hiermee eens: "Het apparaat werkt heel stil, wat perfect is als je het in de slaapkamer of in een thuiskantoor gebruikt."  Maar sommige testers ervaren dat anders. Zo merkt Troost op: "Enige minpunt is dat hij wel wat geluid maakt." 

©Philips

Duidelijke bediening, maar app wordt gemist

De bediening wordt als eenvoudig ervaren. Hondijkje zegt: " De pictogrammen op het kacheltje zijn makkelijk te lezen zodat je precies ziet op welke stand je de kachel ingesteld hebt staan." Wel zien sommige testers ruimte voor verbetering. Maup10 zegt: "Een klein nadeel vond ik dat je de temperatuur niet direct op het apparaat kunt instellen." Mw X. vult aan: "Er is helaas geen temperatuur zichtbaar en hij heeft ook geen app, waardoor ik een aparte thermometer gebruik."  Hoewel de app door meer testers gemist wordt, zegt JacquelinevK94 daarover: "Maar op zich is dat ook niet nodig door de duidelijke knopjes."

©Philips

✅ Pluspunten

  • Snel warm

  • Compact en lichtgewicht

  • Makkelijk te bedienen

  • Veiligheidsvoorzieningen

❌ Minpunten

  • Geen app

  • Energieverbruik bij langere gebruiksduur

Eindoordeel

De Philips Heating CX2120/01 is een efficiënte en compacte keramische verwarming die snel warmte levert en eenvoudig te verplaatsen is. Testers zijn enthousiast over de snelle opwarming, het gebruiksgemak en de stille werking. Ook de veiligheidsvoorzieningen worden gewaardeerd. Ondanks het ontbreken van een app scoort deze compacte keramische verwarming een fraaie 8,4 bij de testers.

Ontdek de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

Op Kieskeurig.nl