Hebt u zich ooit wel eens afgevraagd of de bewegingsmeter op uw smartphone of smartwatch de waarheid spreekt? Tijd voor een meting van de meters!

Op een goede dag kreeg ondergetekende een mail van de hoofdredacteur Dick van de Schraaf van Computer Idee: “Gisteren heb ik 23 km gewandeld. Volgens mijn smartwatch heb ik ruim 33.000 stappen gezet en daarbij bijna 4900 calorieën verbrand. Klopt dat wel, vraag ik me af? Wil jij eens uitzoeken hoe reëel dergelijke getallen zijn? Dus: hoe betrouwbaar zijn smartwatches in hun bevinden? Dat zou ik wel eens willen weten.”

Dr. Martijn de Groot is de aangewezen persoon om deze vraag te beantwoorden. Hij is onderzoeksleider bij het Quantified Self Institute (QSI) van de Hanzehogeschool Groningen. Dat instituut houdt sinds 2012 de ontwikkelingen op het gebied van ‘wearables’ nauwlettend in de gaten. De medewerkers van het QSI kijken welke op het lichaam gedragen sensoren er op de markt zijn en testen samen met onderzoekers hoe accuraat deze apparaatjes meten. Ook willen ze graag weten wat het effect is van ‘self tracking’: krijgen mensen daardoor echt beter inzicht in hun leefpatroon? En welk effect heeft dat op hun gedrag? Gaan ze er echt gezonder door leven? 

©CIDimport

Onderzoeksleider Dr. Martijn de Groot van het Quantified Self.

Lab- en veldtests

©CIDimport

Wearables kunnen allerlei aspecten van onze lichamelijke activiteit in de gaten houden. Ze houden bijvoorbeeld bij hoeveel we bewegen, meten onze hartslag of ons slaappatroon. Ook zijn er apps waarin gebruikers kunnen invullen wat ze eten gedurende de dag. Zo ontstaat een grote berg gegevens over de drager van de wearable, waarop slimme software analyses kan loslaten. Iedereen kan zo op de smartphone statistieken bekijken van zijn of haar leefpatroon en gezondheid. Ook eventuele veranderingen in de loop van de tijd worden opeens duidelijk. Of mogelijke verbanden: wie weet valt u later in slaap als u te laat op de dag koffie drinkt. Of hebt u meer diepe slaap nodig als u meer alcohol drinkt. Maar dan is het echter wel belangrijk dat een wearable meet wat hij belooft te meten. Wie echter een wearable aan wil schaffen heeft weinig aanwijzingen over hoe goed deze apparaten hun werk doen. Daarom deed De Groot onderzoek naar tien populaire bewegingstrackers, samen met collega-onderzoekers van het Lectoraat Healthy Ageing, Allied Health Care and Nursing van de Hanzehogeschool Groningen en het Centrum voor Beweging en Onderzoek (CBO Groningen).

Tot de geteste trackers behoorden onder meer de FitBit en de Nike Fuelband. Die laatste worden om de pols gedragen, maar er werden ook ‘activity trackers’ onderzocht die met een clip aan de kleding kunnen worden vastgemaakt, zoals de Misfit. Ook één smartphone-app werd onderzocht. Deze maakt gebruik van de ingebouwde versnellingsmeter om het bewegingspatroon van de drager bij te houden. De Groot: “We wilden weten of de trackers betrouwbaar zijn, dat wil zeggen of ze onder dezelfde omstandigheden elke keer dezelfde meetresultaten geven. En of ze valide zijn: dat wil zeggen of ze accuraat meten.” Om die vragen te onderzoeken gingen de onderzoekers grondig te werk. Enkele tientallen proefpersonen, zowel mannen als vrouwen, wandelden een aantal kilometer op een loopband in het laboratorium. Daarnaast werd hen gevraagd om tien verschillende trackers gedurende een normale werkdag te dragen. De accuraatheid van de trackers controleerde het onderzoeksteam in het lab aan de hand van een gouden standaard: een optische sensor die het aantal stappen telde dat proefpersonen op de loopband zetten. In de veldstudie werd ter controle een wetenschappelijke versnellingsmeter op het bovenbeen geplakt.

Verschil tussen pols- en heuptrackers
Smartwatches zijn over het algemeen minder geschikt als stappenteller omdat ze vooral bewegingen van het bovenlichaam registreren. Wie zijn of haar loopgedrag wil monitoren kan beter een tracker kopen die met een clip aan de broekband of een ander kledingstuk wordt bevestigd.

Bijna alle trackers in de test bleken heel betrouwbaar: “De ruime meerderheid van de trackers meet bij herhaalde metingen onder dezelfde omstandigheden behoorlijk goed hetzelfde.” Maar op het gebied van ‘validiteit’ waren er meer verschillen: “Niet elke meter bleek accuraat te meten. Dat viel vooral op tijdens de veldtest.” Dat gold met name voor activity trackers die om de pols worden gedragen. De Groot: “Polstrackers zoals smartwatches letten op zwaaibewegingen van de armen. Eén armzwaai staat gelijk aan één looppas. In het lab werkt die methode nog behoorlijk. Proefpersonen liepen op een loopband, waardoor elke armzwaai inderdaad verwees naar één stap. Maar in het echte leven is dat lang niet altijd het geval. Als je koffie zet of aan het afwassen bent zwaai je ook wel eens met een arm. Activity trackers proberen die armbewegingen eruit te filteren door bijvoorbeeld te letten op het ritme of het aantal aaneengesloten armzwaaien. Maar dan nog klopt hun gok lang niet altijd, zo blijkt.” Ook de smartphone presteerde slecht. De Groot: “Dat komt waarschijnlijk omdat de hardware en software van de huidige generatie smartphones niet zijn geoptimaliseerd voor activity tracking.”

Nike Fuelband

©CIDimport

©CIDimport

Volgens recent Amerikaans wetenschappelijk onderzoek presteerde de Nike Fuelband onder de maat: de armband rapporteerde minder dan 400 stappen, terwijl proefpersonen er toch echt 500 hadden gezet.

Eén armband presteerde opvallend slecht: de populaire Nike Fuelband. De Groot: “Hiervoor geldt echt: schoenmaker, blijf bij je leest.” De Fuelband kwam ook al in een ander recent onderzoek minder goed uit de bus. In februari publiceerde een Amerikaans onderzoeksteam in een medisch wetenschappelijk tijdschrift een ‘onderzoeksbrief’ over hun bevindingen met verschillende meters en smartphone apps die bedoeld zijn om loopafstanden te meten. Ze onderzochten deze stappentellers via twee tests: eentje waarbij proefpersonen exact 500 stappen zetten en eentje waarbij ze 1500 stappen deden. Hun conclusies: “De gegevens van smartphones verschilden slechts weinig van de geobserveerde stappen, alhoewel ze soms wat te hoog en soms wat te laag zaten. De verschillen tussen draagbare apparaten waren echter groter. Zo was er één apparaat dat ruim twintig procent minder stappen telde dan feitelijk werden gezet.” Dit laatste apparaat was de Nike Fuelband: deze rapporteerde minder dan 400 stappen, terwijl proefpersonen er toch echt 500 hadden gezet. De Groot: “Deze studie beperkt zich tot lab-onderzoek. Wij hebben echter ook nog een veldstudie gedaan. In het Amerikaanse onderzoek doen de apps het redelijk goed, maar in onze veldtests gaan ze echt onderuit. Net zoals gezegd de Nike Fuelband: die heeft een mooi en stoer uiterlijk, maar presteert behoorlijk slecht in vergelijking met de andere activity trackers. Duurder is dus niet per se beter.”

Koopadvies

©CIDimport

Op de fiets hebt u niets aan een activity tracker.

Welke activity tracker kunt het beste aanschaffen? Die keuze hangt volgens onderzoeksleider de Groot heel erg af van de reden dat uw bewegingsactiviteit wilt meten:

Weten of u de norm voor gezond bewegen haalt
“Iemand die alleen een algemeen beeld wil krijgen van zijn of haar activiteitenpatroon, hoeft zich niet zo druk te maken. Het maakt in dat geval weinig uit welke tracker iemand koopt. Dat kan ook een heel goedkope zijn of eentje die er gewoon heel mooi uit ziet. De algemene regel is in ieder geval dat gezond bewegen ongeveer gelijk staat aan tienduizend stappen per dag.”

Fietsafstanden meten
Wie bereid is wat meer geld uit te geven moet zich volgens de Groot realiseren dat een actitiviteitenmeter niet voor elke activiteit even geschikt is: “Wanneer iemand bijvoorbeeld gaat fietsen heeft een wearable weinig zin.” Dat komt door de werking van een versnellingsmeter. “Die meet de versnelling in een ruimte. In de trein, auto of op de fiets heb je er daardoor niets aan. In het geval van een fiets is een ouderwetse kilometerteller de beste oplossing. Of het gebruik van een app zoals Strava of Run Keeper om gps-coördinaten bij te houden en zo de fietstocht in kaart te brengen.”

Stappenteller
“Wearables die om de pols worden gedragen zijn over het algemeen minder geschikt als stappenteller omdat ze vooral bewegingen van het bovenlichaam registreren. Wie zijn of haar loopgedrag wil monitoren kan beter een tracker kopen die met een clip aan de broekband of een ander kledingstuk wordt bevestigd. Of smartwatches zoals de nu juist uitgebrachte Apple Watch betrouwbaarder zijn dan de huidige pols-trackers weten we nog niet. Dat gaan we dit najaar testen.”

Hoe werkt een tracker?
Een activity tracker is eigenlijk gewoon een versnellingsmeter: een drie-assige gyroscoop. De Groot: “De hardware die in verschillende activity trackers is ingebouwd, verschilt niet of nauwelijks. Veel fabrikanten gebruiken zelfs dezelfde processoren en sensoren, die meestal uit China afkomstig zijn.” Over de manier waarop fabrikanten de ruwe data interpreteren die door de apparaatjes verzameld worden, zwijgen ze meestal. Maar die data zullen hoe dan ook in de eerste plaats vertaald moeten worden in aantallen stappen. De Groot: “Om te weten of de gebruiker al dan niet een stap heeft gezet moet er eerst allerlei ruis worden uitgefilterd. Wanneer er veel aanwijzingen zijn dat iemand een stap heeft gezet en er een bepaalde drempelwaarde overschreden wordt, gaat de tracker er vervolgens van uit dat iemand een stap heeft gezet.” Activity trackers geven daarnaast meestal ook een indicatie van de afstand die iemand heeft afgelegd en de hoeveelheid calorieën die iemand daarmee heeft verbrandt. Om de afstand te schatten moeten de trackers een schatting maken van de staplengte. De Groot: “Om die reden vragen de meeste trackers bij het eerste gebruik hoe lang iemand is. En om het calorieverbruik te kunnen berekenen willen ze meestal weten wat iemands gewicht en geslacht is: mannen verbranden over het algemeen namelijk meer calorieën op basis van dezelfde hoeveelheid beweging. En zwaardere mensen verbruiken logischerwijs ook meer energie om dezelfde afstand af te leggen dan lichte mensen.”

Activity tracker voor kinderen

©CIDimport

Het Quantified Self Institute ontwikkelt samen met bedrijven en studenten een tracker die wordt ingezet bij  twee grote onderzoeksprojecten op het gebied van overgewicht bij kinderen en jongeren. De Groot: “Er is veel bekend over het bewegingsgedrag van volwassenen, maar veel minder over dat van kinderen. Ze bewegen anders: explosiever en ongerichter. Er bestaat daardoor behoefte aan een speciale activitity tracker voor kinderen. Veel ouders proberen hun kinderen daarom te stimuleren om meer te bewegen. Maar vaak denken ze ook: mijn kind zit op voetbal, dus het krijgt wel genoeg beweging. Maar als het kind de rest van de week op de bank hangt, achter de televisie of tablet, dan hoeft dat helemaal niet zo te zijn. De tracker helpt om meer inzicht in dat soort mechanismen te krijgen. We hebben de kinderen uitgelegd wat de norm is voor gezond bewegen. Ze kunnen nu dus zelf in de gaten houden of ze die norm halen.”

Calorieverbruik berekenen
Geeft uw eigen activity tracker uw calorieverbruik juist weer? “Wie wil berekenen hoeveel calorieën hij of zij verbruikt met een bepaalde sport-activiteit zoals wandelen of hardlopen, moet letten op de duur van de activiteit en de gebruikte snelheid,” zegt onderzoeker Thea Kooiman van de Hanzehogeschool Groningen. U kunt vervolgens deze formule invullen:
Energieverbruik in kilocalorieën = 0,0175 * (gewicht in kg) * (aantal minuten) * (maat voor de intensiteit van de beweging).
Die laatste waarde kunt u opzoeken in de bijgevoegde tabel. Kooiman: “Daarbij gaat het om gemiddelde waardes die zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar energieverbruik.”
Beeld: Thea Kooiman.jpg

Maat voor de intensiteit van de beweging (zogeheten “MET”-waarde)

Rustig zitten, eten, slapen 1Wandelen (2,5 km/uur)  2Wandelen (3,5 km/uur), fietsen (8 km/uur)3Wandelen (5 km/uur), fietsen (10 km/uur)4Wandelen (5,5 km/uur), fietsen (12 km/uur)5Wandelen (6,5 km/uur), kanovaren, alpineskieën6Lopen op een lichte helling (7,5 km/uur), fietsen (15 km/uur)7Joggen (8 km/uur), fietsen (19 km/uur)    8Touwspringen (70-80 per minuut)9Fietsen (23 km/uur)10Joggen (10 km/uur), fietsen (19 km/uur)11Joggen (12 km/uur), fietsen (25 km/uur)12Joggen (15 km/uur)                        13Joggen (17 km/uur)  14-15Joggen (18 km/uur)  16 en meer

Antwoord op de vraag van Dick
Om terug te komen op de vraag van hoofdredacteur Dick van de Schraaf: kan het kloppen dat een man van 82 kilo op één dag maar liefst 4900 calorieën heeft verbrand, alleen maar omdat hij een lange wandeling heeft gemaakt? We roepen opnieuw de hulp in van onderzoeker Thea Kooiman van de Hanzehogeschool Groningen. Om het calorieverbruik van Dick te berekenen gebruikt ze de formule uit het kader Calorieverbruik berekenen. Kooiman maakt eerst een schatting van de intensiteit van de wandeling: “Ik ga ervan uit dat Dick heeft gewandeld met een gemiddelde snelheid van 5 km/uur. Hij heeft 23 km afgelegd. Dat betekent dat hij 276 minuten heeft gelopen met een intensiteit van 4. Hij weegt 82 kg. Dan heeft hij door te wandelen deze hoeveelheid energie verbruikt: 0,0175 * 82  * 276  * 4 = 1584 kilocalorieën.” Gedurende 24 uur heeft Dick volgens zijn activity tracker echter 4862 kilocalorieën verbruikt. De kans is volgens Kooiman klein dat dat klopt: “Het rustmetabolisme van een mens hangt onder meer af van leeftijd, geslacht en vetvrije massa. Voor Dick schat ik het energieverbruik in rust op ongeveer 80 kilocalorieën per uur.” Dat betekent dat Dick gedurende de rest van de dag in totaal ongeveer 1552  kilocalorieën heeft verbruikt. Over de gehele dag heeft hij dus naar schatting 1552 + 1584 = 3136 kilocalorieën verbrand. Dat er volgens zijn activity tracker 4862 kilocalorieën zijn verstookt is dus onwaarschijnlijk. Zelfs als Dick iets sneller had gelopen, bijvoorbeeld 5,5 km/h had hij dit aantal kilocalorieën niet gehaald: 0,0175 * 82  * 251  * 5 = 1800 kilocalorieën voor de wandeling, in totaal 3352).” De conclusie is dus onontkoombaar: de activity tracker van Dick heeft zijn calorieverbruik schromelijk overschat. Waarvoor Dick al vreesde.

Bij ID.nl zijn we gek op apparaten die het dagelijks leven nét een beetje makkelijker maken. En wat is er nu – zeker tijdens warme dagen – makkelijker dan altijd ijsblokjes of ijskoud water binnen handbereik? We zetten vijf modellen op een rij die uitblinken in comfort en gebruiksgemak.

Samsung RS6HA8880B1 (Family Hub)

Ben je op zoek naar een koelkast die meer doet dan alleen koelen? De Samsung RS6HA8880B1 is een slimme Amerikaanse koelkast met een indrukwekkende inhoud van 614 liter. Dankzij SpaceMax-technologie blijft de buitenmaat compact, terwijl de binnenkant verrassend ruim is. Het geïntegreerde Family Hub-scherm doet dienst als digitaal prikbord, kookassistent en entertainmenthub. Met camera's binnenin zie je zelfs onderweg wat er nog in de koelkast ligt. De ijs- en waterdispenser is aangesloten op de waterleiding en bevat een UV-nanofilter voor optimale hygiëne. Twin Cooling Plus zorgt voor aparte luchtstromen in het koel- en het vriesgedeelte, wat de versheid van jouw voedsel ten goede komt.

Hisense RS694N4TFE

Zoek je een ruime en betaalbare koelkast met ijsdispenser? Dan zit je goed met de Hisense RS694N4TFE. Deze stijlvolle zwarte side-by-side heeft een inhoud van 562 liter, verdeeld over een koel- en een vriesgedeelte. Het apparaat beschikt over Total No Frost, wat handmatig ontdooien overbodig maakt. De Multi Air Flow-technologie zorgt voor een gelijkmatige temperatuurverdeling, wat bederf tegengaat. Handig: de ijs- en waterdispenser werkt met een intern waterreservoir van 4,5 liter, zodat een vaste aansluiting niet nodig is.

LG GSXE90EVDD

Deze ruime Amerikaanse koelkast van LG biedt met 628 liter voldoende plek voor alles wat je gekoeld wilt bewaren. Het model combineert een fraai zwart design met slimme technologie zoals LinearCooling, waarmee temperatuurschommelingen worden geminimaliseerd. Dankzij No Frost en de water- en ijsdispenser met waterleidingaansluiting geniet je van optimaal gemak. De inverter-compressor maakt het apparaat stil en energiezuinig. Dit model is bovendien voorzien van de InstaView-functie, waarbij je door twee keer kloppen de inhoud kunt bekijken zonder de deur te openen.

Bosch KAD93AIDP (Serie 6)

De Bosch KAD93AIDP is een solide en stijlvolle keuze met een netto-inhoud van 533 liter. Dankzij de anti-fingerprint RVS-look blijft hij er netjes uitzien, ook bij intensief gebruik. De VarioZone-indeling biedt flexibiliteit, met uitneembare plateaus en lades. De ijs- en waterdispenser levert zowel ijsblokjes als crushed ice, en is aangesloten op een vaste waterleiding. Total No Frost voorkomt ijsvorming, en met functies als superkoelen en supervriezen ben je altijd voorbereid op grotere hoeveelheden boodschappen.

Siemens KF96DAXEA (iQ500)

Met zijn French-door ontwerp en een inhoud van 574 liter biedt de Siemens KF96DAXEA een moderne uitstraling en veel gebruiksgemak. Deze koelkast beschikt over een hyperFresh-lade op 0 °C voor vlees en vis, en houdt dankzij multiAirflow een constante temperatuur. De water- en ijsdispenser werkt via een vaste aansluiting, en levert naast ijsblokjes ook crushed ice. Het model is voorzien van ledverlichting, een digitaal display en een deur-alarm. Met een geluidsniveau van 39 dB is hij bovendien opvallend stil.

Wanneer je naar Windows 11 overstapt, zijn er ongetwijfeld zaken waaraan je moet wennen. Maar soms kunnen die dingen ronduit irritant zijn. Daarom bekijken we de grootste ergernissen van Windows 11 én de manieren om ze te verhelpen.

Wat voor de een ergernis is, kan voor de ander simpelweg een verrassende functie zijn. Alles draait om persoonlijke perceptie. We zijn in de fora van Windows 11-gebruikers gedoken om de pijnpunten te vinden. De belangrijkste klachten zijn: de dagelijkse prestatieproblemen die worden veroorzaakt door te veel achtergrondprocessen, Microsoft stuurt je voortdurend richting haar betaalde diensten en overdreven bemoeizucht bij meldingen, badges en reclame. In plaats van te klagen, zorgen wij voor een oplossing. 

Opstartvertraging

Onnodige opstartapps zijn altijd al een bron van ergernis geweest in Windows. Ze belasten de pc doordat ze waardevolle cpu-bronnen aanspreken en zorgen voor een opstartvertraging. Windows 11 bevat zelfs meer bloatware dan Windows 10. Bloatware is een term voor toepassingen die je niet nodig hebt en die het systeem afremmen. Deze toepassingen worden vaak voor de aankoop op nieuwe apparaten geïnstalleerd of ze sluipen op je pc via downloads waarin ze gebundeld zitten. Hoe meer programma’s je hebt, hoe meer achtergrondprocessen die het opstarten kunnen vertragen.

Je kunt ze te slim af zijn door ze te beëindigen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en kies voor Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op alle processen die zijn gekoppeld aan ongebruikte applicaties en gebruik de opdracht Beëindigen. Daarna schakel je de onnodige opstartapps definitief uit. Druk op Windows-toets+I om de Instellingen te openen. Ga naar Apps / Opstarten en zet de apps uit waarvan je niet wilt dat ze samen met het systeem automatisch opstarten.

Wees terughoudend wat betreft toepassingen die automatisch opstarten.

Nieuwsfeeds uitschakelen

Widgets zijn een soort mini-apps. Ze tonen bijvoorbeeld de weersverwachting, een overzicht van je agenda-afspraken of de voetbalresultaten. Standaard toont Microsoft ook zijn nieuwsfeed van het MSN-netwerk, wat doorgaans geen toegevoegde waarde heeft. Oorspronkelijk waren widgets bedoeld om nieuwsfeeds en sociale media in het besturingssysteem te integreren.

Sommige gebruikers houden ervan, anderen haten de widgets hartgrondig, omdat er toch al van alle kanten steeds meer nieuws en sociale info op ons afkomen. Wie zit te wachten op de volgende vondst die meer van hetzelfde levert? Als je tot deze laatste groep behoort, dan kun je de functie uitschakelen. Ga naar Instellingen / Persoonlijke instellingen / Taakbalk / Taakbalkitems en schakel daar Widgets uit.

Gebruik je de widgets zelden of nooit, zet ze dan uit.

OneDrive beperken

Microsoft heeft er een handje van om je met zachte hand naar haar online opslagdienst OneDrive te dirigeren. Bij de eerste set-up krijg je de vraag om OneDrive te gebruiken en daarna maakt OneDrive automatisch en zonder waarschuwing verschillende back-upmappen op OneDrive aan. Dat lijkt op een assertieve dienstverlening, maar de waarheid is dat je als gebruiker op die manier sneller tegen de limiet van 5 gigabyte gratis OneDrive-opslagruimte aanbotst. Het is een marketingtactiek van Microsoft waardoor je gedwongen wordt om te upgraden. Hierdoor ga je sneller overwegen om een betaald abonnement te nemen. Met een Personal Microsoft 365-account krijg je 1 TB aan opslag en 6 TB met een Microsoft Family-abonnement.

Je kunt je overigens afvragen in hoeverre hier een loopje wordt genomen met je privacy. Online back-ups zijn handig, maar ben je ermee gediend dat je gegevens op de servers van Microsoft worden opgeslagen? Misschien wil je liever gebruikmaken van een andere online back-updienst? Nu wordt de indruk gewekt dat de concurrentie tweede keuze is. Ben je het niet eens met deze overijverige OneDrive-synchronisatie, dan klik je met rechts op het pictogram van OneDrive in het systeemvak. Vervolgens selecteer je het tandwieltje rechtsboven om de Instellingen van OneDrive te openen om naar het tabblad Synchroniseren en back-up maken te gaan. Dan klik je op Back-up beheren. Daar kun je aangeven om documenten, afbeeldingen of je bureaublad niet online te bewaren.

Bepaal zelf de mappen waarvan OneDrive een back-up moet maken.

OneDrive ontkoppelen

Wanneer je OneDrive niet vaak gebruikt, kun je deze dienst op je Windows-apparaat ontkoppelen en zelfs verwijderen. Door de koppeling met je Microsoft-account zijn de persoonlijke bestanden in OneDrive beschikbaar op elk apparaat waarop je bent ingelogd met hetzelfde Microsoft-account. Je bent dus niet meer aan een vaste werkplek gebonden. Door te ontkoppelen weet je zeker dat de lokale map niet meer kan synchroniseren met de online opslag.

Klik met rechts in het systeemvak op het pictogram van OneDrive (het wolkje). Kun je dit pictogram niet zien? Klik dan eerst op het PijltjeOmhoog van het systeemvak. Daarna open je het instellingenvenster van OneDrive en ga je naar het tabblad Account. Onder je account selecteer je Deze pc ontkoppelen / Account ontkoppelen. De gegevens die al in OneDrive staan, blijven hierdoor onaangeroerd en de speciale OneDrive-map op de computer verandert in een normale map. Je kunt er bestanden in plaatsen, verwijderen en verplaatsen, maar ze worden niet langer automatisch gesynchroniseerd in de cloud.

Ook al ontkoppel of verwijder je OneDrive, de virtuele map blijft staan in het navigatievenster van Windows Verkenner.

Weg met OneDrive en Edge

Ben je OneDrive echt helemaal beu? Weet dan dat je OneDrive zelfs kunt verwijderen. Het zal je Windows-pc niet beschadigen. Ga naar Instellingen / Apps en open het lijstje met Geïnstalleerde apps. Daar vind je Microsoft OneDrive. Klik op de drie puntjes achter de naam van deze app en selecteer Verwijderen net zoals je dat met elk ander programma zou doen. Het duurt een paar seconden voor de app is verwijderd. Ondertussen heeft Microsoft er ook voor gezorgd dat je op dezelfde manier de browser Edge kunt verwijderen. In het begin van Windows 11 was deze functie nog lichtgrijs gemarkeerd.

Dankzij de nieuwe antimonopoliewet kun je sinds maart 2024 ook de browser van Microsoft verwijderen.

Game Bar voor niet-gamers

De instellingen van Windows 11 bevatten een speciaal onderdeel bedoeld voor gaming. Wanneer je de toetscombinatie Windows-toets+G gebruikt, open je de Windows Game Bar. Daarmee kun je schermafdrukken en clips vastleggen van games die door Microsoft zijn geverifieerd. Eigenlijk is deze functie bedoeld voor het vastleggen van Xbox-games, maar je kunt hem ook gebruiken voor schermopnames van gewone programma’s.

Geen kwaad woord over de Windows Game Bar. Maar als je geen of zelden games speelt, heeft het geen zin om de Game Bar en Game Mode op de computer in te schakelen. Bovendien kan deze applicatie veel cpu en geheugen gebruiken. Om de Game Bar uit te schakelen, ga je weer naar het instellingenvenster van Windows. Daar kies je Gaming / Game Bar. Vervolgens schakel je bovenaan de optie uit bij Je controller mag Game Bar openen. Daarna ga je terug naar het venster Gaming en je kiest het tabblad Gamemodus om ook hier de optie Gamemodus uit te zetten.

Ben je geen gamer, schakel dan de Game Bar uit.

Badges in de kiem smoren

Windows 11 toont voortdurend meldingen op de taakbalk die je waarschuwen voor onder meer updates en nieuwe e-mail. Deze zogenaamde badges staan standaard ingeschakeld. Ze blijven eindeloos opduiken. Bankwebsites sturen je constant badges, maar ook browserextensies doen dat. Het wordt snel te veel van het goede. Nogal wat gebruikers ergeren zich hieraan, wat heel begrijpelijk is.

Je kunt de badges uitschakelen door met rechts op de taakbalk te klikken en dan te kiezen voor Taakbalkinstellingen. Scrol aan de rechterkant naar beneden en klik op Taakbalk. Vervolgens scrol je nog wat verder naar beneden tot je bij Gedrag van taakbalk bent. Hier kun je de optie uitschakelen bij Badges weergeven in taakbalk-apps. Dit is trouwens ook de plaats waar je de uitlijning van de taakbalk wijzigt. Standaard staan de pictogrammen gecentreerd op de taakbalk. Hier kun je aangeven dat die links moeten worden uitgelijnd. Hierdoor wordt het Startmenu aan de linkerkant weergegeven zoals vroeger.

In de taakbalk kun je de badges verbergen.

Terug naar bekend startmenu

Mis je het startmenu van Windows 10? Er is een interessante tweak waarbij je het Windows 11-startmenu vervangt door het type uit Windows 10. Download Open-Shell van de GitHub-website. De laatste versie op het moment van schrijven is OpenshellSetup 4.4.195. Je hebt de keuze tussen een zelfuitvoerbaar exe-bestand of een gecomprimeerd 7Z-bestand. Wij gaan voor het exe-bestand.

In de set-upwizard schakel je de opties Classic Explorer en Classic IE uit. De optie Create a start menu folder moet aangevinkt blijven. Zodra het installatieproces voltooid is, open je via Windows Zoeken de Open-Shell Menu Settings. Daarna kun je kiezen tussen de Classic Style, Classic with two columns of Windows 7 style.

Misschien wil je ook de knop naar het startmenu aanpassen zodat deze op die van Windows 10 lijkt. Hiervoor vink je de optie Replace start button aan. Vervolgens kies je een van de drie voorstellen uit, of je klikt op Pick Image. Zoek op het web naar een afbeelding van het Windows 10-startmenu en selecteer die. Wil je op je schreden terugkeren en Open-Shell verwijderen? Dat doe je via Instellingen / Apps / Geïnstalleerde apps. Selecteer Open-Shell en gebruik de optie Verwijderen.

Geef het startmenu zijn oude look terug.

Advertenties uitschakelen

Windows 11 genereert een unieke identifier, een zogenaamde reclame-ID, om je activiteiten te volgen. Hiervoor gebruikt Microsoft je zoekopdrachten, eerdere aankopen van Microsoft-producten en online activiteiten die gekoppeld zijn aan je Microsoft-account. Adverteerders kunnen die gebruiken om jou gerichte advertenties te sturen wanneer je apps gebruikt. Ben je gevoelig voor je privacy, dan zet je hier ook het mes in.

Open Instellingen en ga naar Privacy en beveiliging. Klik rechts op het onderdeel Algemeen. Zet de schakelaar uit bij Laat apps me persoonlijke advertenties zien door mijn reclame-id te gebruiken. Doe hetzelfde bij Websites hebben toegang tot mijn lijst met talen zodat er inhoud kan worden weergegeven die relevant is voor mijn locatie. Optioneel schakel je ook de optie daaronder uit: Start en zoekresultaten door Windows laten verbeteren door app-lanceringen bij te houden. Tot slot zet je ook de vierde optie uit: Suggesties voor inhoud in de app Instellingen weergeven.

Draag zorg voor je privacy en schakel reclamemeldingen uit.

Meldingen uitschakelen

In het Berichtencentrum komen ook systeemwaarschuwingen, ongelezen berichten, nieuwe artikelen van je favoriete websites en meer meldingen binnen. Deze kunnen nuttig zijn om je op de hoogte te houden van wat er gebeurt, maar het is best mogelijk dat de hoeveelheid meldingen en geluiden overweldigend is en op je zenuwen gaat werken. Daarom kun je meldingen uitschakelen om afleiding te minimaliseren. Open de Instellingen en klik op Systeem. Aan de rechterkant klik je op de pagina Meldingen. Hier kun je de schakelaar Meldingen uitschakelen omzetten. Wil je nog verder gaan, dan zet je de schakelaar Niet storen aan.

Zo, dat scheelt een hoop afleiding.

Snoeien in bloatware

Een nieuwe pc komt met een hoop bloatware en bij Windows 11 is dat niet anders. Het gaat om software waar je niet om hebt gevraagd. Bloatware neemt niet alleen geheugenruimte in beslag, hij verslechtert ook de prestaties van het systeem. Meestal gaat het om spelletjes, testversies van beveiligingssuites en virusscanners, cloudservices en zelfs fotoboeken.

Er zijn freewaretools die scannen naar bloatware, ook wel crapware genoemd, om die automatisch te verwijderen. Maar als je er niet goed in thuis bent, kun je hiermee meer kwaad dan goed doen. Sommige applicaties zijn immers noodzakelijk voor de goede werking van het systeem. De website Should I Remove It is gespecialiseerd in het vinden en verwijderen van bloatware. Hier vind je uitgebreide overzichten van bloatware bij alle belangrijke computermerken. Neem bijvoorbeeld Toshiba, die heeft meer dan dertig applicaties die als testversie worden geïnstalleerd. Snoei de bloatware dus handmatig. Dat doe je via Instellingen / Apps / Geïnstalleerde apps. Daar zie je alle programma’s die op de machine zijn geïnstalleerd. Blader door de lijst en controleer welke programma’s je kunt verwijderen.

Volgens de website Should I Remove It bevat een Toshiba de meeste bloatware.