Stable Doodle is een gratis AI-tool waarmee je een simpele schets verandert in een kunstwerk. Kun je zelf niet tekenen of schilderen? Geen probleem! Met wat hulp van slim, digitaal gereedschap stel je in een mum van tijd je eigen kunstcollectie samen – op basis van jouw input.

Kunstmatige intelligentie neemt een steeds grotere vlucht. Een van de bekendste voorbeelden is ChatGPT, een soort modern Zwitsers zakmes dat ons op allerlei manieren kan helpen. Teksten schrijven, vertalen, verbeteren of samenvatten; de AI van ChatGPT draait er zijn hand niet voor om. Zoals altijd geldt dat je zelf de verleende informatie moet checken en de geproduceerde tekst moet nakijken op fouten, maar veel werkprocessen worden ermee versneld. Verder kan ChatGPT helpen bij het plannen van een vakantie, het opstellen van een werkstuk en nog veel meer. 

Wat je nog meer met ChatGPT kunt? In dit artikel lees je het: Boost de bot! Met deze extensies kan ChatGPT nog veel meer

Werken met AI

Waar ChatGPT zelf nog weinig mee doet, zijn afbeeldingen. Weliswaar voegt een recente update de mogelijkheid toe om afbeeldingen te bekijken en te analyseren, maar produceren doet de chatbot nog niet. Daar heb je andere producten voor, zoals DALL-E 2, Firefly, Midjourney en Deamstudio. Laatstgenoemde is eigendom van Stability AI, een startup die verantwoordelijk is voor Stable Diffusion. Dit is een diepgaand leermodel (deep learning model) dat gebruikmaakt van diffusieprocessen (waarbij ideeën verspreid worden) voor het genereren van afbeeldingen in hoge kwaliteit, op basis van ingevoerde plaatjes.

Heel simpel gezegd: wanneer je een prompt geeft aan Stable Diffusion, dan maakt het model op basis van jouw ingevoerde tekst een realistische afbeelding die zo dicht mogelijk bij jouw omschrijving in de buurt komt. Deze AI is al behoorlijk vooruitstrevend, aangezien het complexe en abstracte termen begrijpt, in tegenstelling tot een aantal andere afbeeldingengenerators. Het model werkt met verschillende artistieke stijlen, zoals fotorealistische portretten, landschappen en abstracte kunst. Stable Diffusion wordt veelal gebruikt voor het visualiseren van wetenschappelijke data en het produceren van videogames.

De beschrijving voor deze DALL-E 2-afbeelding was ‘a photo of a teddy bear on a skateboard in Times Square’. 

Afbeeldingengenerators

Van dezelfde makers is sinds afgelopen zomer Stable Doodle beschikbaar. Dit is een afbeeldingengenerator die op basis van een simpele schets een kunstwerk maakt. Daarvoor maakt de AI gebruik van de meest recente versie van Stable Diffusion. De kunstmatige intelligentie analyseert de omtrek van een tekening en produceert vervolgens een ‘visueel aantrekkelijke’, artistieke weergave.

Aangezien er online vele afbeeldingengenerators beschikbaar zijn, wilde Stability AI hun Stable Doodle net even anders insteken. Het bedrijf legt uit dat de AI gericht is op zowel professionals als leken, en dat het niet uitmaakt of je reeds bekend bent met de mogelijkheden van tools die werken op basis kunstmatige intelligentie. In een blogpost schrijft Stability AI dat ‘iedereen met Stable Doodle, een basale tekenvaardigheid en online toegang in zeer korte tijd originele afbeeldingen in hoge kwaliteit kan genereren’.

Huisregels en abonnementen

Aangezien veel mensen niet heel goed kunnen tekenen, maar wel wat kunnen schetsen, is Stable Doodle een interessante tool voor iedereen die het leuk vindt om creatief bezig te zijn. Met deze tool maakt het ook niet uit hoe je de schets maakt. Dit kan met een computermuis, maar als je werkt met een touchscreen, dan volstaat een vinger of stylus ook. Vervolgens is het zaak dat je een korte tekstprompt meegeeft, waarmee je de gegeneerde afbeelding een richting geeft. Het is vervolgens zaak dat je een tekenstijl noemt, zodat de afbeeldingengenerator weet waar je aan denkt.

Stable Doodle is gratis te gebruiken, maar er bestaat ook een betaalde variant. De gratis versie geeft je kunstwerken een watermerk mee en beperkt de hoeveelheid afbeeldingen die je per dag je kunt genereren en aanpassen. Nadat Stable Doodle een afbeelding op basis van een schets maakt, kun je hem achteraf nog wat extra prompts geven waarmee je het werk verder verfijnd. Met een gratis Clipdrop-account krijg je het maximale aantal edits tot je beschikking.

Een schets van de schrijver van dit artikel.

Zelf een afbeelding genereren

Als je zelf afbeeldingen wilt genereren met Stable Doodle, dan gaat dat als volgt: surf naar deze webpagina, dan kom je meteen op een pagina uit met een tekenveld waar je een schets achterlaat. Om als gratis gebruiker iets meer uit de dienst te halen, raden we aan eerst een account aan te maken. Rechts bovenin vind je een knopje met de tekst Sign-in/Sign-up. Klik daarop en maak een account aan. Vervolgens kun je inloggen via de link die naar je e-mail gestuurd wordt.

Dan is het nu tijd voor het leuke werk: schetsen maken! Teken wat je wilt tekenen. Je kunt dit heel gedetailleerd doen, maar voor de kunstmatige intelligentie maakt dat weinig uit. Die let immers vooral op de omlijning en de begeleidende tekst. Tekenen doe je met het potloodicoontje, terwijl je iets weer weghaalt met het gumicoon. Het kan haast niet simpeler. Vul onder in het tekstveld een stijl en omschrijving van de afbeelding in. Ben je blij met de schets? Dan druk je rechtsonder op de blauwe Generate-knop en wacht je in spanning af wat Stable Doodle aan je presenteert.

Er komen vier afbeeldingen in beeld; jouw schets en drie kunstwerken die daarop gebaseerd zijn. Als er een afbeelding tussenstaat die je tof vindt, dan klik of druk je daarop. Op de volgende pagina kun je de afbeelding in kwestie aanpassen. Je kunt bijvoorbeeld de achtergrond weghalen, imperfecties verwijderen, de lichtbron aanpassen, de afbeelding vergroten of verkleinen en zelfs helemaal opnieuw beginnen als het resultaat je toch niet bevalt. Sommige aanpassingsmogelijkheden vereisen echter een betaald abonnement.

De eerste opties die Stable Doodle op basis van de schets presenteert.

Het resultaat

Nadat Stable Doodle de afbeelding voor je geproduceerd heeft en je eventueel de nodige aanpassingen hebt gemaakt, is het tijd om de afbeelding te downloaden. Klik daarvoor rechtsboven in het scherm op de blauwe downloadknop. Vervolgens kun je de afbeelding verder bewerken in andere programma’s waar je wellicht beter bekend mee bent, zoals Adobe Photoshop.

Als gratis gebruiker moet je er dus rekening mee houden dat er een watermerk op het kunstwerk staat. Ook is het zo dat je maximaal twaalf afbeeldingen per dag kunt genereren.

Na een paar keer genereren vinden we dit een van de mooiste plaatjes.

Alternatieven

Uiteraard is het zo dat Stable Doodle niet de enige afbeeldingengenerator is waarmee je op basis van eigen schetsen een kunstwerk kunt maken. Op het internet vind je genoeg alternatieven, maar Stable Doodle is wel een van de meest krachtige tools van dit moment. Mocht je de smaak te pakken hebben en graag meer met AI-beelden willen doen, dan geven we tot slot van dit artikel nog wat voorbeelden van slim gereedschap waarmee je met een druk op de knop mooie plaatjes maakt.

Een leuke app om bijvoorbeeld samen met een (klein)kind mee te experimenteren, is Art Bracadabra. Deze app, beschikbaar voor Android, doet simpele schetsen haast tot leven komen. Laat een kind een tekening maken en de AI tovert een meesterwerk tevoorschijn. Je hebt de keuze uit verschillende stijlen, zoals cartoon, 3D en futuristisch; de ene spreekt nog meer tot de verbeelding dan de andere. Bovendien is de interface lekker simpel.

Art Bracadabra is geweldig speelgoed voor met name jonge kinderen.

Serieuzer werk

Visualizee gooit het over een compleet andere boeg. Dit is een tool waarmee je schetsen van gebouwen om kunt zetten naar overtuigende renders. Ben je een architect en wil je snel checken hoe een gebouw er, op basis van jouw tekeningen, in het echt uit zou zien, dan kan Visualizee je daarbij helpen. Je kunt beginnen met tien gratis visualisaties, maar daarna moet je voor de dienst betalen.

Tot slot kijken we nog even naar Roughly, op dit moment nog alleen beschikbaar in een closed bèta waar je je voor kunt aanmelden. Roughly is een veelzijdige afbeeldingengenerator. Door een simpele schets van een afbeelding, persoon of personage te maken, kan de AI een volledig afgewerkt kunstwerk afleveren. Je kunt kiezen uit verschillende stijlen, en de uiterlijke kenmerken van personen naar believen aanpassen. Deze kunstmatige intelligentie kun je tevens inzetten voor het verwezenlijken van producten, zoals schoenen, kleding en meer. Hopelijk zien we snel een versie van dit programma die voor iedereen te gebruiken is.

Ook Roughly maakt van een simpele schets een fraaie visualisatie.

Houd je van knutselen én automatiseer je alles in en om je huis met Home Assistant? Kijk dan zeker eens naar ESPHome. Je kunt eindeloos variëren met componenten. Dankzij de koppeling met Home Assistant bouw je gemakkelijk en voor weinig geld een lichtschakelaar of sensor, om maar wat te noemen. De LVGL-bibliotheek zorgt ervoor dat je nu ook eenvoudig met een touchscreen en zelfbedachte gebruikersinterface kunt werken. We laten zien hoe dat werkt met tips voor passende projecten.

ESPHome maakt het heel makkelijk om apparaten te maken voor een slim huis, zoals je eigen sensors. Zo bouwden we eerder al eens een luchtkwaliteitsmonitor, een infraroodzender/ontvanger en een controller met drukknoppen en leds, waarmee je apparaten kunt bedienen en de status aflezen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel: Zo maak je met ESPHome apparaten geschikt voor je smarthome.

De basis voor ESPHome is een kleine, voordelige en zuinige microcontroller, meestal de ESP32. ESPHome ondersteunt enorm veel componenten en biedt daardoor haast onbegrensde mogelijkheden. We helpen je kort op weg met ESPHome, maar gaan ook meteen een stapje verder met de toevoeging van een touchscreen en de LVGL-bibliotheek. Daar kun je sinds augustus 2024 officieel gebruik van maken binnen ESPHome.

Met LVGL kun je aan de hand van widgets een grafische gebruikersinterface opbouwen en weergeven (zie kader ‘Grafische interfaces met widgets’). Soms kom je de term HMI (Human Machine Interface) tegen, waarmee een grafische gebruikersinterface voor het bedienen van apparatuur wordt bedoeld.

De kracht van ESPHome is dat je niet alleen lokaal aangesloten apparaten bedienbaar kunt maken, bijvoorbeeld via een relais, maar ook alle apparaten die je binnen Home Assistant gebruikt.

1 Wat gaan we doen?

Met ESPHome kun je relatief eenvoudig apparaatjes voor je slimme huis maken. Een voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Arduino en MicroPython is dat je niet hoeft te programmeren. Je hoeft alleen een configuratiebestand te maken waarin je de gebruikte microcontroller, verbindingsgegevens voor je wifi-netwerk en alle aangesloten componenten aanduidt. Hierna wordt firmware gemaakt en weggeschreven op je microcontroller. Alleen die eerste keer is dit soms wat lastig. Heb je het eenmaal werkend? Alle keren erna kun je heel eenvoudig de configuratie aanpassen en over-the-air (OTA) naar de microcontroller sturen.

In dit artikel gaan we met LVGL werken. Hiermee kun je binnen ESPHome grafische interfaces maken via widgets. Voor veel projecten zul je daarom niet eens componenten hoeven aan te sluiten, maar heb je genoeg aan een touchscreen. Denk bijvoorbeeld aan een lichtknop en helderheidsregeling voor een slimme lamp in Home Assistant, zoals we in dit artikel demonstreren. Je kunt natuurlijk ook geavanceerdere gebruikersinterfaces maken voor vrijwel elk apparaat in Home Assistant.

©pozitivo - stock.adobe.com

Je kunt bijvoorbeeld zelf een gebruikersinterface voor je slimme lampen bouwen, zodat je ze eenvoudig kunt bedienen.

2 Wat heb je nodig?

Wat hardware betreft, is het vrij eenvoudig. De ESP32-chip heeft snel de voorkeur boven de verouderde ESP8266-versie, zeker als je met een touchscreen gaat werken. De Raspberry Pi Pico W (zie gelijknamig kader) is ook een optie, maar die wordt nog niet volledig ondersteund binnen ESPHome.

Makkelijk om mee te starten is een eenvoudig ontwikkelbordje rondom de ESP32 dat je voor ongeveer 5 euro kunt aanschaffen. Het is wel fijn als je hier goede documentatie bij hebt, zodat je op zijn minst weet waar alle aansluitingen zitten.

Er zijn diverse varianten van de ESP32-module. Bekende opties zijn de ESP-WROOM-32E, ESP32-C3 en ESP32-S3. De ESP32-C3 wordt vaak in extra compacte bordjes gebruikt, die je onder de naam ‘super mini’ tegenkomt – handig als je niet veel aansluitingen nodig hebt of niet veel ruimte hebt.

De ESP32-S3 is een fijne optie vanwege de beschikbaarheid van PSRAM (Pseudo Static RAM), een voordelig type werkgeheugen dat onder meer nuttig is bij grafische toepassingen. Staat een touchscreen centraal in jouw project en wil je snel van start, overweeg dan een model met ingebouwde ESP32-chip (zie volgende paragraaf).

De ESP32-module is in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar.

3 Touchscreen

Als je een touchscreen gaat gebruiken in je ESPHome-project, dan kun je eventueel een los exemplaar op de microcontroller aansluiten en configureren. Maar je kunt ook een touchscreen met ingebouwde ESP32 kiezen. Dat is vaak veel handiger en goedkoper. Je hoeft niet te solderen en kunt direct een gebruikersinterface bouwen in YAML-code. Het scheelt ook wat tijd. Bovendien zijn er zelfs modellen compleet met behuizing.

Kies een scherm dat door ESPHome wordt ondersteund. De website van ESPHome geeft goede suggesties. Je kunt ook afgaan op ervaringen van anderen. Het kan dan een iets grotere uitdaging zijn om de juiste configuratie voor je display in ESPHome te vinden. Je zult daarbij waarschijnlijk wel even moeten experimenteren, niet alleen bij het instellen van je display, maar ook bijvoorbeeld voor het touchgedeelte. Zelfs bij het vrij gangbare touchscreen dat we in dit artikel gebruiken, was dat een beetje prutsen.

Kies een touchscreen dat door ESPHome wordt ondersteund.

4 Scherm met ESP32

Voor dit artikel hebben we een eenvoudige ESP32-2432S028 gebruikt, met een resistief touchscreen van 2,8 inch met 240 × 320 pixels. Dit model wordt ook wel de ‘Cheap Yellow Display’ genoemd, wat vooral met de gele printplaat te maken heeft.

Er zijn meerdere varianten. Zo wordt in de schermpjes vaak de ILI9341-chip als aansturing gebruikt, maar soms ook de ILI9342, zoals in ons exemplaar. Dat vergt dan een heel kleine, maar noodzakelijke aanpassing in je configuratie.

Je kunt het scherm flexibel inzetten voor je IoT-projecten. Zoek je een wat groter touchscreen, dan kun je bijvoorbeeld de CrowPanel van Elecrow overwegen. Die is er in een versie van 5 inch (ca. 32 euro) en 7 inch (ca. 42 euro), inclusief acrylbehuizing en verzending via de fabrikant. Beide versies hebben een touchscreen met hoge resolutie van 800 × 480 pixels en zijn voorzien van de modernere ESP32-S3-chip. Het touchscreen is capacitief, wat zeker voor kleinere bedieningselementen fijner werkt dan het resistieve touchscreen in ons goedkope alternatief.

Tegenwoordig bestaan er ook ronde touchscreens. Een leuke optie (zij het met beperkte schermruimte) is de ESP32-2424S012 met een ESP32-C3-microcontroller, een rond kleuren-touchscreen van 1,28 inch en in een witte of zwarte behuizing. Makerfabs heeft een vergelijk schermpje zonder behuizing. De LilyGo T-RGB heeft een wat groter 2,1inch-scherm (zonder behuizing), maar is ruim twee keer zo duur.

De ESP32-2432S028 is een voordelig scherm (onder), een wat duurder alternatief is het capacitieve 5inch-aanraakscherm met ESP32 van Elecrow (boven).

5 Add-ons voor ESPHome

Hoewel je bijvoorbeeld een pc met Python kunt gebruiken voor het bewerken van je configuratiebestanden en het flashen van de microcontroller met de software voor ESPHome, is het meestal veel makkelijker om de add-on voor ESPHome binnen Home Assistant te gebruiken. Dat geeft ook een ander groot voordeel: je kunt de configuratie voor alle apparaten met ESPHome binnen Home Assistant beheren. Je zult zeker in de testfase veel wijzigingen aan de configuratie moeten maken.

Via de add-on voor ESPHome voeg je eenvoudig microcontrollers toe.

6 Microcontroller toevoegen

We gaan nu een verse microcontroller toevoegen. Je kunt eventueel ESPHome Web gebruiken om de microcontroller voor te bereiden voor gebruik met ESPHome, maar wij geven zoals gezegd de voorkeur aan de ESPHome-add-on, die je binnen Home Assistant kunt openen.

Je kunt voor deze methode de microcontroller gewoon via usb aansluiten op je eigen pc, maar dit vereist wel dat je Home Assistant opent via een beveiligde https-verbinding. Lukt dat niet? Als alternatief kun je de microcontroller ook via usb aansluiten op het systeem met Home Assistant zelf, voordat je verder gaat in ESPHome.

Het dashboard van ESPHome toont alle toegevoegde apparaten.

Ook leuk: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

7 Configuratie

Klik binnen ESPHome op New device om een nieuwe microcontroller te initialiseren. Vul bij Name een naam in voor het apparaat. Bij Network name vul je de naam (SSID) in van het wifi-netwerk waarmee de microcontroller moet verbinden en bij Password het bijbehorende wachtwoord. Klik dan op Next.

In de volgende stap zal ESPHome een configuratiebestand maken, firmware bouwen en de microcontroller flashen. Klik daarvoor dus eerst op Connect. Als het goed is, kun je nu de com-poort selecteren waarmee de microcontroller is verbonden. Zie je geen com-poort, dan zul je eerst drivers moeten installeren. De instructies krijg je als je het venster sluit zonder een com-poort te selecteren. Als de verbinding is gelukt, zal de installatie verdergaan. Lukt het niet? Dan kun je kiezen voor Skip this step gevolgd door een handmatige configuratie.

Vul een naam in en de details voor het wifi-netwerk.

8 Touchscreen met ESP32

We gebruiken in dit artikel zoals gezegd de ESP32-2432S028 als voorbeeld. Dit is een touchscreen met ingebouwde ESP32-chip. Dit apparaatje kun je direct toevoegen aan ESPHome: precies zoals in paragraaf 7 staat omschreven, al moesten we in dit geval na het aanwijzen van de com-poort wel de boot-knop even indrukken.

Overigens bevat het apparaat meestal een voorgeprogrammeerde demo met een gebruikersinterface op basis van LVGL. Die zie je als je hem zo uit de doos op een voeding aansluit. Je kunt daarmee meteen de werking controleren. Je zult bij een model met resistief aanraakscherm overigens iets harder moeten drukken dan je misschien gewend bent.

We gebruiken dit voordelige 2,8inch-aanraakscherm, dat ook wel ‘Cheap Yellow Display’ wordt genoemd.

9 Schermconfiguratie

Na het toevoegen van je touchscreen heb je direct een basisconfiguratie voor ESPHome. Via Edit kun je deze configuratie aanpassen. Zowel voor het aansturen van het display als de registratie van het aanraken wordt SPI (Serial Peripheral Interface) gebruikt. Voor onze ESP32-2432S028 is dit de configuratie, rekening houdend met de gebruikte interne GPIO-pinnen:

We voegen nu eerst de configuratie van het display toe en in paragraaf 11 het touchgedeelte. Voor het display is de configuratie als volgt:

Merk op dat er ook een (oudere) variant van dit touchscreen is met de ILI9341. In dat geval gebruik je model: ILI9341 en invert_colors: false. Na het maken van de aanpassingen kies je Install. Je kunt nu kiezen hoe je de firmware wilt overbrengen. Meestal kies je Wirelessly voor over-the-air-updates. Het apparaat hoeft daarbij niet meer met jouw pc te zijn verbonden.

Binnen ESPHome kun je eenvoudig de configuratie bewerken.

10 LVGL-bibliotheek

Binnen ESPHome kon je voorheen met displays werken door binnen de component display met lambda bijvoorbeeld teksten met een bepaald lettertype naar je scherm te sturen. Als je LVGL gaat gebruiken, gebruik je geen lambda meer, maar alleen LVGL en widgets. Als eerste voegen we de LVGL-bibliotheek toe aan de YAML-code:

De optie buffer_size is ons geval noodzakelijk, vanwege de afwezigheid van PSRAM. In paragraaf 13 voegen we ook nog widgets toe. Omdat we dat hier nog niet hebben gedaan, zie je na het flashen als het goed is een demo met een knop, checkbox, cirkel met tekst en schuifbalk.

11 Configuratie touchscreen

Bediening via het scherm is nog niet mogelijk. Daarvoor moeten we het touchscreen toevoegen aan de configuratie van ESPHome:

Bewaar de aanpassingen en installeer de nieuwe firmware. Controleer of je de demo goed kunt bedienen. De regels onder on_touch zorgen dat in de logs de geregistreerde coördinaten worden getoond. Er kunnen aanpassingen nodig zijn in de regels onder calibration en transform.

12 Backlight

Het display is voorzien van een achtergrondverlichting (backlight) via pin 21. We definiëren deze output als volgt:

Daarna configureren we de achtergrondverlichting, waarbij we verwijzen naar de hierboven gedefinieerde output.

Na het flashen zal de backlight standaard aanstaan. Eventueel kun je deze vanuit Home Assistant aan- en uitzetten en de helderheid ervan regelen, bijvoorbeeld op basis van afwezigheid. Je kunt ook een script maken om de helderheid bij inactiviteit terug te brengen. Daarvoor verwijzen we je naar het uitgewerkte voorbeeld op GitHub (zie kader ‘Code downloaden’).

Binnen Home Assistant kun je eventueel ook de backlight aan- en uitzetten.

13 Widgets toevoegen

Onder de regel lvgl kun je nu de gewenste LVGL-componenten toevoegen aan je YAML-configuratie. Denk aan bijvoorbeeld knoppen, schuifregelaars, grafieken of labels. In dit voorbeeld voegen we aan de bovenkant alleen twee widgets toe voor een dimbare led, te weten een schakelaar (button) en schuifregelaar (slider).

De meeste opties dienen voor het positioneren van de widget. We geven bijvoorbeeld de breedte (width) en hoogte (height) aan, halen de widgets iets van de rand of met x en y, en regelen de uitlijning met align. Het gedeelte bij on_click zorgt dat de bewuste lamp in Home Assistant wordt omgeschakeld bij het klikken op de button. Voor de slider doen we hetzelfde onder on_release. Die acties zijn overigens om veiligheidsredenen niet direct mogelijk. In paragraaf 16 leggen we uit hoe je dit kunt toestaan.

We voegen in dit voorbeeld alleen twee eenvoudige widgets toe.

14 Interactie met Home Assistant

De entiteit voor de dimbare lamp heeft in Home Assistant de naam light.wledkantoor. De waardes zijn nodig om de widgets de juiste status te kunnen geven. Daarom voegen we hieronder een binary_sensor toe voor de status (aan of uit) en een sensor voor het helderheidsniveau. We werken vervolgens bij on_state en on_value de widgets bij als de status verandert in Home Assistant. Bij id vul je uiteraard de id van de betreffende widget in.

Gebruik de logfunctie om te zien of bijvoorbeeld een status verandert.

15 Toevoegen aan Home Assistant

De add-on voor ESPHome hebben we gebruikt om de microcontroller van firmware te voorzien. Maar je zult het apparaat hierna nog wel moeten toevoegen aan Home Assistant. Dat is heel eenvoudig: het wordt automatisch gevonden. In Home Assistant zie je via Instellingen / Apparaten en diensten het bewuste apparaat direct terug op het tabblad Integraties. Klik op de knop Toevoegen om het aan Home Assistant toe te voegen.

Het apparaat met ESPHome moet je nog toevoegen aan Home Assistant.

16 Acties toestaan

Als je het touchscreen bedient, zal Home Assistant een melding geven dat het ESPHome-apparaat heeft geprobeerd een actie in Home Assistant uit te voeren. Standaard is dit om veiligheidsredenen niet toegestaan, maar dit is eenvoudig op te lossen.

Ga naar Instellingen / Apparaten en klik dan onder het kopje Geconfigureerd op ESPhome. Achter het bewuste apparaat klik je vervolgens op Configureren. Zet een vinkje bij Toestaan dat het apparaat Home Assistant-acties uitvoert. Klik op Verzenden. Hierna zijn alle acties zoals het omschakelen van de lamp en regelen van de helderheid wel toegestaan.

Zorg dat het apparaat acties in Home Assistant mag uitvoeren.

Met slimme stekkers verander je je huis eenvoudig in een smart home: steek ze in een gewoon stopcontact, sluit er lampen of je televisietoestel op aan en regel via een app of met je stem bijvoorbeeld dat ze automatisch worden uitgeschakeld. Zo voorkom je onnodig stroomverbruik doordat apparaten niet meer op stand-by blijven staan. Maar slimme stekkers gebruiken zélf ook stroom. Welke zijn zuinig genoeg om écht geld te besparen?

Ook lezen: Stroomvreters: deze apparaten in huis verbruiken meer energie dan je denkt

Slimme stekker of slim stopcontact?

De termen slimme stekker en slim stopcontact worden door elkaar gebruikt. Dat is een beetje verwarrend, maar wel begrijpelijk: het is een apparaat met aan de ene kant een stekker (voor je 'domme' stopcontact) en aan de andere kant een slim stopcontact. In dit artikel hanteren we de benaming slimme stekker.

Zo bespaart een slimme stekker stroom

Een slimme stekker helpt je stroom besparen door apparaten automatisch uit te schakelen, bijvoorbeeld 's nachts. Zo verbruikt je televisie geen stroom meer in de stand-bymodus. Je kunt instellen dat alle apparatuur op vaste tijden uitschakelt, bijvoorbeeld zodra je gaat slapen. Je kunt ook met één druk op de knop alle lampen en andere apparaten uitschakelen, zodat je niets vergeet. Slimme stekkers uit een hogere prijsklasse bieden bovendien inzicht in je stroomverbruik. Daardoor kun je gerichter energie besparen.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Verbruik van een slimme stekker

Tegenover de besparing staat het eigen stroomverbruik van slimme stekkers. Dat begint bij zo'n 0,3 watt en loopt op tot 2 watt. Niet veel, maar ze staan wel 24 uur per dag en 365 dagen per jaar aan. De zuinigste modellen verbruiken daardoor op jaarbasis 2,6 kWh (0,3 watt × 24 uur × 365 dagen ÷ 1000). Bij een stroomprijs van 0,30 euro per kWh komt dat neer op 0,79 euro per jaar. Een slimme stekker die 2 watt verbruikt kost op jaarbasis 5,26 euro. In een slim huis gebruik je al snel 10 slimme stekkers, waardoor je op jaarbasis aardig wat geld kunt besparen door de zuinigste modellen uit te kiezen.

Denk aan de compatibiliteit

Alleen letten op het stroomverbruik van een slimme stekker is niet genoeg. Het is minstens zo belangrijk dat de stekker goed samenwerkt met jouw slimme netwerk. De meeste modellen werken met Google Home en Amazon Alexa, terwijl Apple HomeKit selectiever is. Check daarom altijd de productbeschrijving om zeker te weten dat de slimme stekker bij jou thuis werkt.

Stroomverbruik en verbindingstype

Waar komt het grote verschil in stroomverbruik tussen slimme stekkers vandaan? Dat heeft alles te maken met de verbinding met je thuisnetwerk. De meeste stekkers gebruiken wifi om bereikbaar te blijven, zodat jij ze op afstand kunt bedienen. Maar wifi verbruikt relatief veel energie – het signaal is eigenlijk krachtiger dan nodig is voor dit soort toepassingen.

Een zuiniger alternatief is een hub die het wifisignaal omzet naar een lichter protocol, zoals Zigbee of Z-Wave. Die vormen een soort schakel tussen je netwerk en de slimme stekkers. Het grote voordeel: dit soort verbindingen verbruiken vaak minder dan 0,5 watt.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Zigbee en Z-Wave

De zuinige protocollen die gebruikt worden zijn Zigbee en Z-Wave en die werken allebei prima. Maar ze zijn niet verenigbaar met elkaar. Je zult dus één systeem moeten kiezen. Daarnaast heb je een centrale hub nodig om alles aan elkaar te koppelen. Dat is een kleine investering die zich, door de lagere stroomkosten, snel terugverdient.

Verbruik van hubs voor Zigbee en Z-Wave

Voor een compleet beeld moeten we ook kijken naar het stroomverbruik van een Zigbee- of Z-Wave-hub. Zigbee-hubs verbruiken doorgaans tussen de 0,5 en 3 watt. Sluit je meerdere slimme stekkers of andere apparaten aan, dan verdien je dat al snel terug ten opzichte van wifi. Z-Wave-hubs verbruiken wat meer, meestal tussen de 2 en 10 watt.

Ook qua veelzijdigheid zijn er verschillen. De Philips Hue Bridge (Zigbee) is bijvoorbeeld erg zuinig, met een verbruik tussen de 0,5 en 1 watt. Maar deze werkt uitsluitend met Philips Hue-apparaten.

Een slimme start is het halve werk

Zoals je ziet, zijn er heel wat factoren om rekening mee te houden. Breng daarom vooraf in kaart wat je nu nodig hebt én wat je in de toekomst verwacht te gebruiken. Zo voorkom je onnodige kosten en bespaar je op de lange termijn, vooral als je ook let op het energieverbruik per apparaat.

Nog meer energie besparen? ⤵️