Een standaard weegschaal weegt, niks meer en niks minder. Een slim exemplaar gaat een stap verder en meet meer dan gewicht alleen. Bovendien worden de meetgegevens in een mobiele app bewaard, zodat trends en andere zaken zichtbaar worden.

Meer dan gewicht

De slimme weegschaal meet niet alleen je gewicht, maar meestal ook de vet- en spiermassa in je lijf. Dit gebeurt door middel van kleine stroompjes. Om die meting te laten slagen, moet je wel met blote voeten op de weegschaal gaat staan, anders werkt het niet. Wel is het zo dat, wanneer er alleen via de voeten gemeten wordt, er nooit een compleet beeld zal ontstaan. Vandaar dat de meer uitgebreide slimme weegschalen ook een hendel (module) hebben die je moet beetpakken met je handen.

Door al die extraatjes is een slimme weegschaal duurder dan een ‘dom’ exemplaar (maar gelukkig ook niet heel veel meer tegenwoordig!). Of je ook echt een zeer uitgebreide meting wilt uitvoeren waarbij niet alleen een voeten- maar ook een handensensor aanwezig is, is een afweging die je voor jezelf moet maken. Aanschafprijs kan dan zeker een rol spelen. Verder moet je je bedenken dat meten via alleen voeten weliswaar geen totaalbeeld geeft, maar wel degelijk trends laat zien. Het is dus niet zo dat alleen voeten meten helemáál niks zegt.

Volg de trend

En die trendmeting, dat is nu net de grote kracht van de slimme weegschaal. In dat opzicht kan het een hulpmiddel zijn als je met een dieet bezig bent. In de app kun je dan – als het een beetje meezit – zien dat het de goede kant opgaat met je gewicht en aanpalende vethuishouding. Soms lijkt het ook alsof je tijdens een dieet ineens geen gewicht meer verliest. Blijkt in zo’n geval dat je vetpercentage wél afneemt, dan is er in zo’n geval nog altijd niks negatiefs te melden. Je lijf houdt dan simpelweg meer vocht vast. Dat soort ‘geruststellende’ feiten houden je wellicht meer gemotiveerd tijdens je persoonlijke afvalrace.

©Olivier Le Moal

Wifi of bluetooth

Gegevens van de slimme weegschaal worden draadloos via wifi of bluetooth naar je smartphone gesynct. Controleer dus voordat je je beoogde slimme weegschaal gaat kopen, of er voor jouw smartphone (iOS of Android) een app is. Zo niet, dan moet je een alternatief zoeken. Kijk – zoals altijd – ook uit met producten van onbekende merken. De kans is groot dat de support daarvoor ver onder de maat is, waarbij we dan vooral doelen op de beschikbaarheid van een recente app en het bijhouden daarvan middels updates. Voor de rest maakt de methode van gegevensoverdracht – het genoemde bluetooth of wifi – niet bijzonder veel uit. Het gaat om maar heel kleine hoeveelheden data en die kunnen ook moeiteloos afgehandeld worden door bluetooth.

©magraphics - stock.adobe.com

BMI

Veel apps melden ook je BMI. Dat is een rekenwaarde die aangeeft of je onder- of overgewicht hebt. Daarvoor wordt een simpele formule gebruikt, oorspronkelijk bedacht voor het snel statistisch categoriseren van mensen. In dat laatste zit hem ook meteen het nadeel van de methode: er wordt geen rekening gehouden met de réden van het lichaamsgewicht. Zet je een zware sporter – zwaar door gekweekte spiermassa, that is – op de weegschaal en wordt vervolgens de BMI berekend, dan zal de sporter wellicht als obese geclassificeerd worden. Voor iemand die gewoon dik is vanwege een overdaad aan vet, werkt de formule wel correct. Een gezonde BMI-waarde ligt voor volwassenen tussen de 18,5 en 25. Tussen de 25 en 30 is sprake van overgewicht en alles boven de dertig staat gelijk aan ernstig overgewicht (obesitas). Het is geen slecht idee om die waarden inderdaad als richtlijnen aan te houden. Tenzij je dus een sporter met veel spiermassa bent, bijvoorbeeld. Of als je huisarts heel expliciet aangeeft dat een specifieke BMI-waarde voor jou om wat voor reden dan ook oké is.

©alfa27 - stock.adobe.com

Nauwkeurigheid

Blijft over de nauwkeurigheid van de slimme weegschaal. Die is vanzelfsprekend afhankelijk van het weegmechanisme. Maar ook van het moment van wegen. Heb je bijvoorbeeld te weinig vocht in je lijf (een dag te weinig gedronken), dan meet de weegschaal een hogere lichaamsweerstand en concludeert daaruit dat er een hoger vetpercentage dan daadwerkelijk aanwezig is. Ook direct na het eten zullen meetwaarden minder nauwkeurig zijn, net zoals bijwegen direct na het sporten. Meest praktisch is om een vast weegmoment op de dag in te bouwen, waarbij het het verstandigst lijkt om te wegen in de ochtend direct na het opstaan. Verder geldt dat de slimme weegschaal een consumentenproduct is, en nooit professionele meetmethodieken- en procedures kan evenaren. Om bijvoorbeeld echt betrouwbaar een vetmassa te bepalen wordt in het ziekenhuis een zogeheten DEXA-scan uitgevoerd- (waarbij DEXA staat voor Dual X-Ray Absorptiometry). Je moet de slimme weegschaal dan ook vooral zien als een persoonlijke trendmeter en niet als een nauwkeurig wetenschappelijk meetapparaat. Als trendmeter kan het apparaat echter goede ondersteunende diensten voor een dieet of iets dergelijks zijn!

Veiligheid

Vanzelfsprekend zijn slimme weegschalen voor de meeste mensen veilig om te gebruiken. Wel wordt geadviseerd ze niet te gebruiken als je een pacemaker hebt of wanneer je zwanger bent. In het eerste geval kunnen de meetstroompjes die door de weegschaal gebruikt worden mogelijk storingen veroorzaken in een pacemaker. Vraag bij twijfel even na bij de huisarts, dan zit je altijd safe!

Bekijk hier het aanbod weegschalen op Bol.com en gebruik de filters om aan te geven welke slimme functies je zoekt.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.