Alhoewel vlaggenschepen de grote blikvangers zijn, loont het altijd om een kijkje te nemen bij de subtoppers zoals deze TCL 65C835. Die modellen leveren vaak uitmuntende prestaties voor een heel scherpe prijs. Tijd dus voor een uitgebreide review.

Baanbrekende ontwerpen moet je niet zoeken in deze categorie, maar mooi afgewerkt zijn ze vaak wel. De C835 is geen hyperslanke tv, al had je dat misschien gehoopt gezien de naam “miniled”, maar de donker titaniumkleurige afwerking, het subtiele kader en de stevige voet zorgen voor een knap uiterlijk. We merken vooraan ook het Onkyo logo, en achteraan een flinke woofermodule dus we kijken nu al uit naar de audioprestaties.

TCL is zeker niet zuiniger op de aansluitingen dan concurrenten. Van de vier HDMI-aansluitingen zijn er twee die de volledige HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps leveren. Ze ondersteunen ALLM, VRR (HDMI VRR en AMD Freesync Premium) en 4K120, en hebben een lage input-lag van 17,2 ms (in 4K60) en 7,6 ms (in 2K120). TCL heeft de ARC/eARC functie op een van de HDMI 2.0-aansluitingen geplaatst. Dat is een slimme aanpak, want zo verlies je geen HDMI 2.1-aansluiting als je soundbar aansluit. Het verbaast ons dat concurrenten dat niet doen. 

De lijst bevat verder één USB-aansluiting, een composiet video en stereo cinch audio ingang, optische digitale uitgang en een hoofdtelefoonuitgang. Ethernet, wifi en bluetooth zijn uiteraard ook van de partij. De C835 heeft een enkelvoudige tv-tuner, en hou er rekening mee dat je niet kan opnemen naar USB harde schijf of live tv pauzeren. 

Een kleine opmerking: de stroomkabel is vrij dicht bij de rand geplaatst. We zien die liever wat dieper achter het toestel zodat hij niet per ongeluk voorbij de rand van het scherm zichtbaar is.

Indrukwekkende contrastprestatie

Nu OLED-modellen steeds goedkoper worden is het meer dan ooit de belangrijkste opdracht voor een LCD-tv om een goed contrast voor te leggen. Daarvoor vertrouwt TCL op een VA-paneel en miniLED-achtergrondverlichting met local dimming. De achtergrondverlichting is onderverdeeld in 24x12 (288) zones die door de tv afzonderlijk aangestuurd worden. 

Dat lijken er relatief weinig vergeleken bij andere modellen die richting 1.000 zones gebruiken, maar toch legt de C835 verrassend goede resultaten voor. TCL toont zo dat niet alleen het aantal zones is dat belangrijk is. Op de eerste plaats heeft het VA-paneel zelf al een uitstekend contrast, het beste zelfs dat we ooit al zagen. Daarnaast stuurt de TCL de achtergrondverlichting aan in 12 bit, waardoor het zeer fijne controle heeft over hoeveel licht het uitstuurt in elke zone. 

Die twee factoren samen, gecombineerd met een slim algoritme leveren echt indrukwekkende resultaten. Niet alleen slaagt de tv er in om zonegrenzen bijna volledig te verbergen, hij toont ook erg veel schaduwnuances in donkere beelden. En lichtaccenten in donkere beelden worden niet overduidelijk gedimd. Enkel in HDR, wanneer je echt het uiterste vraagt van het scherm, zoals bijvoorbeeld vuurwerk tegen een nachtelijke hemel, kan je vaag de zonegrenzen zien. 

Houd ook rekening met de kijkhoek. Wie niet centraal voor het scherm zit, kan contrast en helderheid wat zien dalen maar kleur blijft goed bewaard.

Helder en kleurrijk

Maar contrast is zeker niet het enige sterke punt van deze tv. Die miniLEDs kunnen ook flink wat helderheid genereren. De TCL tikt gemakkelijk de 1.500 nits aan, en dat in een goed gekalibreerde beeldmode. Dat is een prestatie waar we twee jaar geleden nog voor naar een topmodel moesten kijken. Zelfs op een volledig wit beeld haalt hij nog ongeveer 640 nits. Voor een breed kleurbereik vertrouwt TCL op quantum dot-technologie, het resultaat van 93% P3 is ruim voldoende voor indrukwekkende HDR-beelden.

Veel licht, veel kleur, en prima contrast, de basis is er. Maar een tv moet dat ook in goede banen leiden om er de beste HDR-beelden uit te halen. Met ondersteuning voor Dolby Vision en HDR10+ zit je alvast gebeiteld voor de beste HDR-formaten. Maar ook voor HDR10 zet de TCL knappe prestaties neer. 

Hij houdt niet alleen rekening met de HDR10-metadata, maar kan dankzij “Dynamic Tonemapping” ook goed inschatten hoe hij het beeld toch nog kan verbeteren. Zo krijg je zeer levendige HDR-beelden met veel schaduwnuance, witdetail en intense kleuren. Tijdens de test verloor de tv nog wat contrast door dynamic tonemapping, maar een software update heeft dat probleem verholpen.

In de Movie-beeldmodus is de kalibratie overigens zowel in SDR als HDR erg goed. De kleine afwijkingen vallen allemaal binnen de aanvaardbare grenzen. In HDR is het beeld een tikje te helder en neigt de kleurtemperatuur naar een wat koel resultaat. Mocht je de TCL willen laten kalibreren, dan kan dat via Portrait Displays Calman zelfs automatisch.

Beeldverwerking met een snufje AI

Elke fabrikant maakt ondertussen gebruik van AI-gebaseerde algoritmes. Ook TCL doet dat, en met goed resultaat. De upscaling haalt erg veel detail uit het beeld, maar zolang je de scherpte op nul laat staan leek het beeld ons iets te zacht. Geef de scherpte daarom een zetje tot aan vijf.

Ruisonderdrukking werkt prima, behalve dan voor MPEG-ruis. Dat is de blokvorming die je ziet in zwaar gecomprimeerde video. Daar weet de processor weinig aan te doen. Een opvallend goed punt is dat de TCL ook kleurbanden in zachte kleurovergangen vrij goed weg werkt. Het 120 Hz-paneel zorgt voor hele mooie bewegingsscherpte die enkel het fijnste detail verbergt omdat bewegende voorwerpen een lichtjes vage rand hebben. 

Er is een Black Frame Insertion techniek beschikbaar om dat laatste detail toch te tonen, maar het beeld heeft dan een irritante flikkering. Wie de panbeelden graag zo vloeiend mogelijk maakt kan motion interpolation activeren, maar de processor kan niet altijd het gestotter weg werken.

Onkyo staat in voor de audio

Onkyo koos voor deze TCL een 2.1 opstelling met twee maal tien Watt downfiring luidsprekers en een 20 W subwoofer achteraan. Jammer, het model vorig jaar had een meer prominente voorwaarts gerichte soundbar onder de tv. Toch blijven de prestaties puik. Uit die configuratie haalt de tv heel wat volume, ruim voldoende om je filmsoundtracks de kamer te laten vullen. 

Hij ondersteunt Dolby Atmos, maar beschikt niet over upfiring speakers. Je hoort dus wel een mooi ruimtelijk effect, maar je zit er niet echt midden in. Er is voldoende bas om klank wat pit te geven. Voor meer gewoon muziekplezier schakel je Dolby Atmos beter uit. 

Met Google TV

Tijdens de installatie van Google TV vraagt TCL je niet alleen om een Google-account (uiteraard nodig voor de Google Play-store) maar ook om een TCL-account. Alhoewel die laatste weinig of geen meerwaarde biedt (je kan de TCL Home app gebruiken) is hij wel verplicht. Dat hadden we, in het kader van privacy en keuzevrijheid, toch liever optioneel gezien. 

De interface navigeert erg vlot en apps starten snel. Google TV levert een heel uitgebreid content-aanbod waardoor je bovendien ook kunt navigeren op basis van genre. De TCL is ook uitgerust met Airplay 2, en is Google Stadia Certified. Gamers krijgen een handige Game Bar om snel instellingen na te kijken en aan te passen. Voor pc-gamers ondersteunt het paneel zelfs 144 Hz refreshrate. Een multiview-functie is ook een leuk extraatje als je beeld van de tv wil combineren met beeld van je smartphone. Maar dat werkt helaas enkel met TCL-telefoons.

De nieuwe TCL remote werkt via bluetooth. Hij is een pak eenvoudiger dan de oude remote (die je overigens ook in de doos vindt) en heel wat handiger voor een moderne tv-kijker die regelmatig streamingdiensten gebruikt.

Conclusie

We vinden deze TCL een opmerkelijk goede all-rounder die ook nog eens prima geprijsd is. Hij levert uitstekend contrast, een belangrijk punt nu OLED-tv’s steeds goedkoper worden. Maar hij combineert dat ook nog eens met zeer helder beeld en rijke kleuren. Daarmee presteert hij in bijna alle kijkomstandigheden uitstekend voor films en tv-reeksen. 

Ook sport- en gamingfans zullen in hun nopjes zijn met die prestaties. Zij krijgen bovendien een 120 Hz-paneel met goed bewegingsscherpte, en voor de gamers zijn de HDMI-aansluitingen van alle nodige features voorzien, pc-gamers genieten zelfs van een 144 Hz refreshrate. Onkyo voorzag de tv van een krachtige audio-oplossing en Google TV geeft je toegang tot een nagenoeg alle streaming-apps en features die je maar wenst. 

Je hebt besloten om je huis duurzamer te verwarmen met een hybride warmtepomp. Een uitstekende keuze die je energierekening flink kan verlagen. Nu sta je voor een volgende beslissing: wordt het een monoblock- of een split-warmtepomp? In dit artikel leggen we de verschillen uit.

Partnerbijdrage: in samenwerking met Intergas

Voordat we de verschillen bespreken, is het goed om te begrijpen hoe een warmtepomp werkt. In essentie haalt een warmtepomp energie uit de buitenlucht en zet deze om in bruikbare warmte voor je huis. Dit proces is enorm efficiënt en kan daarom een forse besparing op je verwarmingskosten opleveren. De twee hoofdtypes die we hier bespreken zijn de monoblock- en de split-warmtepomp.

Wat is een monoblock-warmtepomp?

Een monoblock-warmtepomp is een alles-in-één oplossing. Zoals de naam al suggereert, bestaat deze uit een grote unit die buiten wordt geplaatst. Deze robuuste unit bevat alle technologie die nodig is om warmte uit de buitenlucht te halen en door te geven aan je verwarmingssysteem. De behuizing is stevig gebouwd om weersinvloeden te weerstaan, wat resulteert in een relatief zwaar apparaat – vaak meer dan 80 kilo. Ondanks zijn omvang wordt een monoblock-warmtepomp direct aangesloten op je bestaande verwarmingssysteem, wat de installatie in zekere zin vereenvoudigt.

©Intergas

Wat is een split-warmtepomp?

In tegenstelling tot de monoblock bestaat een split-warmtepomp uit twee afzonderlijke delen: een buiten- en een binnenunit. Deze twee units werken samen om je huis te verwarmen. De buitenunit haalt warmte uit de lucht, waarna deze via speciale leidingen naar de binnenunit wordt getransporteerd. Vervolgens geeft de binnenunit de warmte af aan je verwarmingssysteem.

De buitenunit van een split-systeem is kleiner dan een monoblock, maar even robuust gebouwd. De binnenunit is compact en stil, en wordt meestal op zolder of in een bijkeuken geplaatst. Een belangrijk detail is dat de installatie vanwege het speciale koudemiddel in de leidingen tussen de twee units door een erkende vakman moet gebeuren.

Voor- en nadelen van een monoblock-warmtepomp

Een monoblock-warmtepomp, zoals de Intergas Xtend Monoblock, blinkt uit in efficiëntie. Hij kan meer warmte uit de lucht halen en hogere temperaturen bereiken, waardoor je cv-ketel minder vaak hoeft bij te springen. De grote ventilator van een monoblock produceert doorgaans minder geluid dan de kleinere ventilator van een split-systeem. Ook is de installatie vaak eenvoudiger, omdat er alleen waterleidingen op je cv-systeem aangesloten hoeven worden.

Er zijn echter ook uitdagingen. Een monoblock neemt meer ruimte in beslag en is zwaarder, wat een stevige ondergrond vereist. De waterleidingen naar je huis moeten goed worden beschermd tegen vorst. Tot slot is een monoblock meestal duurder in aanschaf dan een split-systeem.

©Intergas

Voor- en nadelen van een split-warmtepomp

Split-warmtepompen hebben als groot voordeel dat ze goedkoper zijn in aanschaf. Ze zijn ook compacter, wat handig is als je weinig buitenruimte hebt. Je kunt de buitenunit bijvoorbeeld aan de gevel van een appartement hangen. Een ander pluspunt is dat je de buiten- en binnenunit verder uit elkaar kunt plaatsen dan bij een monoblock mogelijk is.

Daar staat tegenover dat de kleinere ventilator van de buitenunit sneller moet draaien en daardoor meer geluid maakt. Een split-systeem haalt doorgaans ook iets minder warmte uit de lucht, waardoor je cv-ketel vaker moet bijspringen. De installatie is ingewikkelder vanwege de speciale leidingen die tussen de binnen- en buitenunit moeten komen.

Zowel monoblocks als split-systemen hebben dus hun voor- en nadelen. Wil je een keuze maken die bij jou past? Neem dan contact op met Intergas. De experts helpen je graag verder.

QNED, het antwoord van LG op quantum dots, wordt toegepast in deze miniled lcd-tv. Dit type televisie is inmiddels erg populair geworden, ook in het subtop- en middensegment van het tv-aanbod. Heeft deze LG 65QNED91T6A genoeg in huis om de concurrentie de baas te blijven?

Deze LG-televisie past perfect in het rijtje van moderne, prima afgewerkte televisies die we dit jaar al vaker voorbij zagen komen. Het toestel is vrij slank dankzij het profiel van slechts 45mm, heeft een mooie metaalkleurige rand rondom en een vlakke rug. Aan de zijdes is de rug zoals bij de meeste toestellen wat afgeschuind. De centrale voet biedt geen verschillende draaiposities, maar het scherm staat desondanks toch 7cm hoog boven het tv-meubel, zodat een soundbar goed onder het scherm past. Het enige echt opvallende kenmerk? Het toestel is relatief zwaar, namelijk 35kg inclusief voet.

De tv beschikt over vier HDMI-poorten die allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps bieden. Dat is nog steeds vrij zeldzaam, maar is wel goed nieuws voor gamers met meerdere high-end gaming-bronnen. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. De input-lag is iets hoger dan bij de oled-modellen, maar blijft zeer goed, 17,0ms (4K60) en 7,6ms (2K120). Wie de tv wil uitbreiden met draadloze luidsprekers, kan gebruik maken van het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Je bent wel beperkt tot 2.1-configuraties, een WiSA surround-opstelling is dan helaas niet mogelijk.

Niet alle minileds zijn gelijk

Het gebruik van minileds voor de achtergrondverlichting is iets waar fabrikanten graag mee uitpakken, maar het resultaat per merk en model kan sterk uiteenlopen. Minileds verdelen de achtergrondverlichting in meer segmenten dan wanneer er gewone leds worden toegepast. Het aantal zones kan sterk verschillen, van 100 tot meer dan 1.000. Dat heeft uiteraard impact op de prestaties wat betreft contrast en helderheid.

Deze LG heeft een achtergrondverlichting met 16x10 (160) zones, en dat is vandaag de dag toch redelijk weinig. Concurrenten zitten in dit segment al op 1.500 zones. Het eigen contrast van het VA-paneel is goed, 4.800:1, maar met dat beperkt aantal zones stijgt dat nauwelijks naar 5.000:1, en dat is vooral ook omdat LG erg voorzichtig is met de dimming. Op eenvoudigere testen kan dit wel naar 35.000:1 stijgen. Naar een reden hoeven we niet ver te zoeken, agressief dimmen met zo weinig zones maakt de zonegrenzen zichtbaar, ook omdat ze soms wat traag reageren. Dat stoort erg en hierdoor is een vage halo rond heldere voorwerpen op een donkere achtergrond dan ook onvermijdelijk.

©LG Electronics

Ook op het vlak van helderheid doet de LG op veel vlakken onder voor de concurrentie. Op een 10% venster meten we in de goed gekalibreerde HDR Filmmaker mode 1.099 nits, en op het volledig wit beeld haalt hij nog 644 nits. Dat was twee jaar geleden weliswaar nog acceptabel, maar nu concurrenten vlot over de 2.000 nits gaan, is dat toch wat te beperkt. Het kleurbereik scoort wel uitstekend, daar meten we 95% P3.

Toch heeft LG nog een sterke troef in handen, namelijk de uitstekende kalibratie af fabriek. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR bijzonder goed gekalibreerd. Dat betekent dat je kunt rekenen op veel schaduwnuances, een neutrale grijsschaal en mooie, natuurlijke kleurweergave. Met HDR10-beeld kan LG’s dynamische tone mapping prachtige resultaten opleveren en daarmee maakt de tv het beste van zijn kleurbereik en helderheid. Witnuances en intense kleuren worden uitstekend bewaard. Alleen heel donkere HDR10-scènes lijden wat onder het beperkte aantal zones, die beelden worden iets té donker. De QNED91 ondersteunt ook Dolby Vision, maar geen Dolby Vision IQ zoals bij de oled-modellen.

Uitstekende beeldverwerking

Naast een uitstekende kalibratie toont deze LG ook sterke prestaties voor beeldverwerking. Dat dankt de tv aan zijn Alpha 8-processor die verbeterd werd met eigenschappen en functies die vorig jaar nog exclusief voor de Alpha 9-processor waren. We kunnen zelfs zeggen dat de LG geen echte zwakke plekken meer heeft. Deinterlacen van 1080i-beelden zoals die van live tv, doet hij prima zodat je zelden nog een gekartelde rand ziet. Upscaling en ruisonderdrukking maken van oudere content mooie 4K-beelden, al kun je van oudere videocontent zoals dvd’s geen wonderen verwachten. Via een superresolutie-bewerking kan de tv wat fijn extra detail toevoegen, dat werkt goed voor HD-materiaal, maar kan bij dvd’s bijvoorbeeld wel voor een wat overbewerkt resultaat zorgen. De ruisonderdrukking kan ook kleurstroken in zachte gradiënten wegnemen.

©LG Electronics

Een lcd-paneel heeft minder bewegingsscherpte dan een oled-paneel, en dus maskeert het fijn detail in snelle actiescènes. Bewegende voorwerpen hebben soms een wazige rand of tonen een beperkt sleepspoor. LG biedt met Motion Pro verschillende opties om dat te elimineren, maar introduceren op hun beurt juist weer andere problemen, dus deze functie kun je beter uit laten staan. Heb je een hekel aan schokken in het beeld wanneer de camera snel beweegt, activeer dan de Trumotion-functie. Zeker voor sport is dat prettig, maar voor film blijft het vaak een kwestie van smaak.

Degelijke audio

De QNED91 is uitgerust met een 2.2-systeem van 40 watt, en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Onze filmfragmenten klonken prima met een aangename warme klank en een vleugje ruimtelijkheid. Die echte surround sound-ervaring kan je uit dit soort systeem niet halen, zelfs niet met ondersteuning voor de modernste audioformaten. Dat AI niet altijd de juiste resultaten geeft, werd hier bevestigd. De tv heeft een AI-Pro mode voor geluid, maar die klonk erg slecht, zeker voor muziek. In de muziek audiomode konden we het resultaat wél waarderingen, als loop je daar wel tegen beperkingen aan wanneer je voor hardere muziekgenres zoals metal kiest. Met het volume op ongeveer driekwart hoor je de woofer trillen in het chassis en gaat de bas uit de bocht. Al bij al een degelijk resultaat, in lijn met deze categorie. 

WebOS 24, helaas met reclame

De smart tv-omgeving van LG, WebOS, heeft veel goede punten. Zo vind je nagenoeg alle streaming-apps op dit platform, zowel internationaal als lokaal. Daarnaast heeft LG op de 2024-versie van webOS naast Airplay 2 ook Google Cast geïmplementeerd zodat je vanaf je smartphone, Android of iOS, moeiteloos content naar de tv kunt streamen. Apps en andere functies zijn gegroepeerd in zogeheten Quick Cards, zodat je gemakkelijk bepaalde functies kunt terugvinden.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Er zijn Quick Cards voor Thuis-hub, Sport, Thuiskantoor, Games, Muziek, Toegankelijkheid en sinds kort ook voor Leren en Groeien. De lay-out van WebOS zelf is vrij eenvoudig en ook redelijk compact zodat je niet nodeloos hoeft te scrollen om iets te vinden. De Magic Remote van LG waarmee je een cursor bestuurt door naar het scherm te wijzen blijft ook een belangrijke factor in het gebruiksgemak. Aangezien smart tv-platformen nog steeds evolueren is het ook erg fijn om te weten dat LG nu vijf jaar lang de nieuwste versie van WebOS op je tv belooft te plaatsen. In dit overzichtsartikel vind je alle info over webOS.

Toch heeft LG wat ons betreft een foute beslissing genomen. De fabrikant toont namelijk nu reclame op het Home-scherm, en die reclame is in tegenstelling tot bij andere fabrikanten niet beperkt tot content, maar kan bijvoorbeeld ook een sportwinkel of automerk tonen. Dat is echt wel het laatste wat we willen. Zelfs de screensaver kan reclame tonen (al zagen daar gelukkig alleen LG’s eigen LG Channel-dienst). Je kunt de reclame uitschakelen via de instellingen, iets dat we dan ook van harte aanraden.

Conclusie

De 65QNED91T6A kan zijn miniled-beloftes niet echt waarmaken. Het aantal zones in de achtergrondverlichting is vrij laag, waardoor er maar een beperkte verbetering van het contrast is. Ook op het gebied van piekhelderheid scoort hij niet overdreven goed. Als we naar concurrenten in deze categorie kijken, zoals Hisense of TCL, dan bieden die meer zones, beter contrast en meer piekhelderheid. LG slaat de plank verder ook mis door reclame op het Home-scherm toe te laten, dat zetten we onverbiddelijk uit.

Ondanks die beperking levert de tv nog voldoende contrast en piekhelderheid, en gecombineerd met een ruim kleurbereik en zeer goede beeldverwerking levert dat alsnog erg mooie beelden. De tv is op zijn best in verlichtte woonkamer. Hij ondersteunt Dolby Vision, maar geen HDR10+. LG vangt dat uitstekend op door zijn eigen dynamische tone mapping. Dat illustreert dat goede beeldverwerking net zo belangrijk als puur contrast of piekhelderheid. WebOS is een prima smart tv-systeem met ruim aanbod apps en functies en nu ook met de garantie voor vijf jaar nieuwe versies voor het OS. De prijs is wat ons betreft echter nog iets te hoog.