Een besturingssysteem op een usb-stick kan soms heel handig zijn. Je wilt bijvoorbeeld makkelijk en veilig experimenteren met een of andere Linux-distributie, je houdt graag een herstelmedium achter de hand of je wilt je systeem grondig op allerlei malware scannen. Met het gratis programma Ventoy zet je meerdere zogenoemde live-omgevingen op een usb-stick.

Tip 01: Voordelen

Er zijn tig tools waarmee je een usb-stick met een zogenoemde live-omgeving kunt maken, maar veruit de meeste beperken zich tot één besturingssysteem. Maar met Ventoy zet je meerdere uiteenlopende besturingsomgevingen op dezelfde stick. Wanneer je de usb-stick hebt geprepareerd, hoef je voor een nieuw live-besturingssysteem weinig meer te doen dan het gedownloade imagebestand (schijfkopiebestand) op de usb-stick te zetten. Een klus die hooguit een paar minuten in beslag neemt. Een flexibel plug-insysteem maakt het bovendien mogelijk om het bootmenu naar eigen inzicht in te delen en vorm te geven. Al is dit een functie die echt voor gevorderde gebruikers is bedoeld. Met slimme trucs kun je ook allerlei lastige problemen omzeilen, zoals de secure-bootfunctie van een uefi-bios of een uefi-systeem dat iets te kieskeurig is wat betreft de partitiestijl van de usb-stick.

Er komen voortdurend nieuwe releases uit van Ventoy. In dit artikel gaan we aan de slag met versie 1.0.20 (maar mogelijk is er inmiddels alweer een nieuwere versie). Die kan overweg met zo’n 550 live-besturingssystemen in het iso-formaat en nog tien img-formaten. Ventoy ondersteunt tevens efi- en wim-formaten, die doorgaans gelinkt zijn aan Windows-omgevingen. Je vindt hier een overzicht.

©PXimport

Alternatieven

©PXimport

Tip 02: Windows-installatie

We vertellen hoe je Ventoy vanuit Windows installeert. Download de recentste Windows-versie van Ventoy via www.ventoy.net. Pak het zip-bestand uit en dubbelklik op Ventoy2Disk.exe. Stop in je pc een usb-stick die of leeg is of waarvan de data mogen overschreven worden, en druk op de ronde pijlknop. Klik voor het gemak eerst even op Language en kies (bijvoorbeeld) Dutch (Nederlands). De usb-stick hoort nu in het Apparaat-veld te verschijnen en bij Status zie je GEREED staan.

Het is nu de bedoeling dat je Ventoy op de usb-stick installeert en dat doe je met de knop Installeren en met Ja (2x). Even later is de installatie klaar en zie je bij Ventoy op apparaat het Ventoy-versienummer verschijnen.

Overigens kun je met de knop Bijwerken altijd een nieuwere versie op de usb-stick installeren. Tijdens zo’n update blijven eventuele schijfkopiebestanden of andere data onaangeroerd.

©PXimport

Tip 03: Linux-installatie

Werk je met Linux, dan download je vanaf de in de vorige tip genoemde webpagina de Linux-versie van Ventoy. Hier pak je eerst het tar.gz-archiefbestand uit en vervolgens het tar-bestand. In de submap ventoy-<versienummer> tref je vervolgens het shellscript Ventoy2Disk.sh aan. Dat start je vanuit de console als root op met de volgende syntax:

sudo sh Ventoy2Disk.sh { -i | -I | -u] } /dev/XXX

De parameter /dev/XXX vervang je uiteraard door het juiste usb-apparaat, bijvoorbeeld /dev/sdc. De nodige informatie hiervoor achterhaal je met het commando sudo fdisk -i, maar desnoods vind je via www.tiny.cc/ostechnix nog andere bruikbare manieren.

Met de parameter -i (in het commando dat het bestand Ventoy2Disk.sh start) installeer je Ventoy op je usb-apparaat. Blijkt dat je Ventoy al eerder op deze stick had geïnstalleerd, dan verschijnt een foutmelding. In dat geval forceer je de installatie eventueel met de parameter -I (met hoofdletter). Heb je een update van Ventoy op het oog, dan gebruik je de parameter -u.

Je kunt weliswaar nog andere, optionele parameters inzetten, maar die komen verder in dit artikel aan bod (tip 6 en 7).

©PXimport

Partities

©PXimport

Tip 04: Image-bestanden

Het voorbereidingswerk heb je nu achter de rug. Verder hoef je alleen nog maar de gewenste live-omgevingen op de usb-stick te zetten. Dat is eenvoudig: download het schijfkopiebestand (image) van zo’n live-besturingssysteem en plaats het in de Ventoy-partitie. Overigens mag je gerust ook submappen in deze partitie maken (bijvoorbeeld \Windows, \Antivirus en \Linux-distro’s) en een of meer image-bestanden in de juiste submap onderbrengen.

Immers, zodra je een systeem opstart van je Ventoy-stick via het speciale bootselectie-menu of desnoods vanuit het bios (raadpleeg je systeemhandleiding), zal Ventoy deze image-bestanden detecteren en die als selecteerbare items in een opstartmenu tonen. Je hoeft dan alleen het gewenste besturingssysteem in dit menu te selecteren.

Niemand houdt je overigens tegen om ook eigen databestanden in de Ventoy-partitie te plaatsen, maar het is dan wellicht een beter idee om hiervoor een afzonderlijke (derde) partitie te voorzien (zie tip 7). Je kunt ook meerdere usb-sticks met Ventoy prepareren. Zodra je zo’n stick dan als live-medium wilt gebruiken, hoef je er maar het gewenste image-bestand naar te kopiëren.

©PXimport

Tip 05: Plug-ins gebruiken

Is je usb-stick goed opgestart, dan zie je het Ventoy-bootmenu. Je kunt het uiterlijk en de opbouw van dit menu aanpassen via een plug-insysteem op basis van JSON. Voor wie helemaal geen programmeerervaring heeft, is dit helaas niet zo makkelijk. Via www.tiny.cc/venplug vind je meer uitleg en voorbeelden, van diverse plug-ins.

We beperken ons hier tot een korte introductie met een eenvoudig voorbeeld. Allereerst maak je de submap \ventoy aan in de Ventoy-partitie, die met je image-bestanden dus. Hierin maak je vervolgens het tekstbestand ventoy.json aan met uft8-codering en overeenkomstig de JSON-syntax.

Op onze test-stick bijvoorbeeld hadden we het schijfkopiebestand ubuntu-18.04.3-desktop-amd64.iso in de submap \Linux-distro’s geplaatst. Die willen we graag in het menu laten verschijnen onder de naam Ubuntu 18 en dat kan met de volgende JSON-code:

{

"menu_alias": [

{

"image": "/Linux-distro's/ubuntu-18.04.3-desktop-amd64.iso",

"alias": "Ubuntu 18"

}

]

}

Via de F5-toets kun je trouwens vanuit het Ventoy-menu een eenvoudige debugger oproepen om de inhoud van je ventoy.json-bestand te checken. Ook handig: met de F3-toets dwing je Ventoy ook zonder extra JSON-code om de items in het menu weer te geven in een boomstructuur die met je eigen mappenhiërarchie overeenstemt.

©PXimport

Tip 06: Secure boot

Het moet gezegd worden: de usb-stick zoals Ventoy die standaard samenstelde, bleek wel op ons ene testtoestel te werken, maar met het andere lukte dat niet. De oorzaak bleek een beveiligingsfunctie van het uefi-systeem, de zogenoemde secure boot.

In Windows kom je snel te weten of die functie is ingeschakeld. Druk op Windows-toets+R en voer msinfo32 uit. Als je Ingeschakeld ziet staan bij Systeemoverzicht / Status beveiligd opstarten dan is secure boot actief.

Nou kun je deze functie tijdelijk uitschakelen in je uefi-bios (mogelijk moet je hier dan wel eerst een Supervisor Password instellen), maar dan start je reguliere besturingssysteem wellicht niet meer op tot je die functie weer uitschakelt.

Je kunt het ook proberen door in het venster van Ventoy2Disk het menu Opties te openen en bij Secure boot een vinkje te plaatsen, voor je Ventoy op de stick installeert. In Linux doe je dit door de parameter -s mee te geven.

De allereerste keer dat je een bepaald secure-bootsysteem met deze usb-stick opstart, moet je dan wel enkele eenvoudige instructies uitvoeren. Die vind je hier mooi beschreven. Dat lukte prima op ons testtoestel, maar je voert deze instructies wel op eigen risico uit.

©PXimport

Tip 07: Partitionering

Ventoy gebruikt bij het prepareren van een usb-stick standaard de partitiestijl mbr (Master Boot Record) in. Dat is prima in veruit de meeste gevallen, maar het kan gebeuren dat een uefi-systeem toch de partitiestijl gpt (GUID Partition Table) verwacht. In dat geval open je in Ventoy2Disk het menu Opties en kies je bij Partitietabel de optie GPT (in plaats van MBR). In Linux regel je dit met de parameter -g. Doe dit alleen als het met mbr niet blijkt te lukken.

Om het opstarten wat te optimaliseren, haalt Ventoy standaard alleen de hoogstnodige informatie uit een schijfkopiebestand. Lukt het opstarten hierdoor niet, dan roep je in het menu met F1 de Memdisk-modus op. Die laadt dan het hele schijfkopiebestand eerst in het geheugen, wat vooral bij kleinere distributies een oplossing kan bieden.

Tot slot, zoals gezegd kun je gerust eigen databestanden op de Ventoy-partitie op je usb-stick zetten, maar je kunt ook extra schijfruimte reserveren voor een derde (of vierde) partitie. Dat gaat als volgt: in Ventoy2Disk open je weer Opties en kies je Partitieconfiguratie, waar je een vinkje plaatst bij Ruimte aan het einde van de schijf reserveren en de gewenste capaciteit invult. In Linux gebruik je hiervoor de paramater -r <MB>, bijvoorbeeld -r 2048. Je moet die partitie dan wel zelf nog formatteren.

©PXimport

Tip 08: Kaspersky Rescue

Zoals gezegd zegt Ventoy met meer dan 550 live-besturingsomgevingen overweg te kunnen. We stellen je kort drie van onze favoriete distributies voor. Een ervan is Kaspersky Rescue Disk (KRD), een live-antivirustool. Zo’n tool is zinvol als je vermoedt dat je systeem geïnfecteerd is, maar je reguliere antimalwareprogramma’s er geen vat op krijgen omdat de malware te diep in je systeem is genesteld, zoals bij een root- of bootkit.

De werking van KRD is eenvoudig. Start de tool bij voorkeur in Graphic mode en ga akkoord met de gebruiksvoorwaarden. Druk op Start scan, tenzij je via Change parameters en Add object zelf wilt aangeven wat KRD precies moet scannen. Krijg je de melding dat de databases verouderd zijn, haal dan nieuwe exemplaren op met Update now.

Detecteert KRD malware, dan krijg je daarvan een melding en kun je die in principe ongemoeid laten, laten verwijderen of desinfecteren. Voor zover desinfecteren mogelijk is, wordt er dan een kopie van het originele bestand in Quarantine geplaatst.

©PXimport

Tip 09: MemTest86 (uefi)

Gebrekkig intern geheugen kan de meest uiteenlopende symptomen hebben, zoals onverwachte reboots of meerdere vastlopende applicaties. Nu heeft Windows ook wel een eigen geheugentestmodule (druk op Windows-toets+R en voer mdsched.exe uit), maar de tool MemTest86 is al jaren een standaardtool die zeer grondig werkt. Om het te gebruiken, download het van www.memtest86.com, pak het zip-bestand uit voor het img-bestand.

Na de start kun je de controle meteen laten beginnen, maar gevorderde gebruikers kunnen via de Config-knop een en ander aanpassen. Via (T)est Selection geef je aan welke van de twaalf tests je wilt doorlopen en hoeveel keer (standaard 4). Bij (A)ddress Range geef je het adresbereik aan en bij (C)PU Selection duid je aan welke cpu(-kernen) je wilt testen. Uitgebreide informatie vind je in de meegeleverde pdf-handleiding (hoofdstuk 2.5.4).

Eventuele geheugenfouten verschijnen in de onderste schermhelft en na afloop krijg je een rapportage. De makers maken zich sterk dat circa 99% van de gerapporteerde fouten legitiem zijn. Neem die dus serieus.

©PXimport

Tip 10: Hiren’s BootCD PE

Hiren’s BootCD heeft een wat schimmige voorgeschiedenis aangezien die flink wat half-legale software aan boord had. Met de PE-versie houdt men het wel netjes legaal. Die draait bovendien in een vertrouwde en moderne Windows 10 PE x64-omgeving. Deze webpagina maakt meteen duidelijk dat deze reddingsstick van alle markten thuis is: van diagnostische tools, over imaging- en partitioneringstools tot wachtwoordkrakers en dataherstellers. Het gaat om circa zeventig tools onderverdeeld in thematische rubrieken, bereikbaar vanuit het startmenu van Windows.

We beperken ons hier tot één voorbeeld. Stel, je bent het wachtwoord van een Windows-account vergeten. Ga dan naar All programs / Security / Passwords en klik op NT Password Edit. Bij Path to SAM verwijs je naar de map \Windows\System32\Config op je Windows-partitie, waar je het SAM-bestand opent. Selecteer vervolgens het gewenste account, klik op Change password, laat New Password en Verify leeg en bevestig met OK / Save changes en Exit. Je kunt je nu zonder wachtwoord met dat account bij Windows aanmelden.

©PXimport

Wie heeft er nu geen zin in een lekker verfrissende slushi op warme dagen? Kinderen worden gillend enthousiast bij het idee, en menig volwassene lust best een opwekkende frozen cocktail om de dag mee af te sluiten. De meest uiteenlopende slushi's maak je met de gelijknamige machine van Ninja. ID.nl testte hem.

De Ninja Slushi is precies zo'n apparaat dat je in huis haalt voor het plezier – en waar je daarna stiekem vaker gebruik van maakt dan je vooraf had gedacht. Op het eerste gezicht lijkt het vooral een speelse gadget voor warme dagen, maar eenmaal aan de slag blijken er toch best wat mogelijkheden te zijn om lekkere drankjes te maken voor kinderen en volwassenen.

Mogelijkheden

Wat je ermee kunt? Best veel. De Ninja Slushi biedt vijf programma's voor verschillende soorten drankjes: van granita's tot milkshakes en van frappés tot frozen cocktails. Je hoeft geen ijsblokjes toe te voegen – wat je erin giet, wordt direct verwerkt tot een slushi. Daardoor blijft de smaak van het originele drankje behouden, zonder verdunning. Frisdrank, sap, yoghurt of een zelfgemaakte cocktailbasis: bijna alles verandert in een ijskoud verfrissend drankje, al dan niet met een rietje te nuttigen.

Montage en afmetingen

De Slushi komt in een grote doos en is zorgvuldig verpakt. Monteren en uit elkaar halen voor de schoonmaak is een makkie: je beweegt een hendel aan de bovenzijde naar je toe om het reservoir vaste te maken of los te halen, en een opvangbakje eronder trek je er simpelweg uit.

Het apparaat is best groot en vooral hoog:  41,35 cm lang, 42,98 cm hoog en 16,56 cm breed, met een gewicht van 11 kilo. Het bestaat uit een basis met het bedieningspaneel en erboven een reservoir, voorzien van een klepje om de drank in te gieten en een kraantje om de slushi mee te tappen.

Ninja Slushi bedienen

Het bedieningspaneel is simpel: links de aan-uitknop, vijf tiptoetsen voor de verschillende soorten dranken en een knop om de machine door te spoelen: Rinse. Rechts een indicator om in te stellen hoe sterk de drank gekoeld moet worden. Deze hoef je bij de voorkeuzeprogramma's niet te veranderen, maar kun je wel aanpassen als je dat nodig vindt. Bijvoorbeeld als je de slushi te stroperig of juist te vloeibaar vindt. Hoe sterker de koeling, hoe langer de bereidingstijd. De standaardinstelling voor een slushi van fruitsap of frisdrank doet er ongeveer 30 minuten over.

©Ninja

Niet alleen het bedieningspaneel is simpel, de bediening is dat ook. Je kiest wat je wilt maken en zorgt ervoor dat de dranken flink gekoeld zijn, bijvoorbeeld door ze een paar uur in de koelkast te leggen. Dan giet je je mengsel via het klepje in het reservoir en kies je het programma. De Slushi werkt met een ronddraaiende schoep die om een enorm koelelement beweegt, waarin de vloeistof zit. Een pieptoon geeft aan wanneer het programma klaar is. Je kunt dan eventueel de koeling verhogen als de slushi nog te dun is, en wachten tot het resultaat naar wens is, of je begint met tappen. De machine blijft in principe doordraaien tot alle slushi getapt is of je de machine uitzet.

©Saskia van Weert

Het tappen zelf doe je door een glas onder het kraantje te zetten en dat open te doen. In klodders komt de slushi eruit. Dat kan even duren – de verschillende soorten die we getest hebben varieerden sterk in het gemak waarmee de slushi uit de kraan kwam. Is het glas vol, dan even doorroeren en klaar!

Opvallend is dat de Slushi het best werkt als je een flinke hoeveelheid vloeistof gebruikt. Bij de minimale hoeveelheid kan de slushi zich ophopen aan de voorkant van het reservoir, waarna de schoep hem niet meer goed door kan roeren. Maak dus een flinke hoeveelheid. Houd je over, dan kun je de machine uitzetten en de bevroren massa laten smelten en aftappen.

©Ninja

Schoonmaken

Na gebruik, als het reservoir zo leeg mogelijk is, moet je de machine doorspoelen met schoon warm water om achtergebleven deeltjes los te weken van het ijskoude element. Dat werkt goed. Daarna is het zaak de onderdelen af te wassen. De onderdelen zouden in de vaatwasser kunnen, maar dat is niet praktisch want dan blijft er water in staan. Handiger is ondersteboven met de grote opening naar boven een sopje erin te maken, dit goed uit te spoelen, ook het kraantje, en dan alles op een doek aan de lucht laten drogen.

Handige inspiratiegids

Bijzonder fijn zijn de uitgebreide handleiding die Ninja bij de Slushi levert en de inspiratiegids met recepten. Het is de moeite waar deze goed door te lezen. Zo leer je onder meer dat je best slushi's kunt maken van light-/zero-dranken, maar dat er dan wel zoetstof bij moet. Om goed te bevriezen, dienen mengsels minimaal 5 gram suiker per 100 ml te bevatten. Dat is zinvolle informatie om mislukkingen te voorkomen. Ook staan er 'recepten' en tips voor milkshakes en frozen cocktails, met de aanbevolen hoeveelheid (sterke) drank.

Lees ook: Dit zijn dé BBQ-trends voor 2025: van oervuur tot slimme grills

©Saskia van Weert

Testperiode

Het testen ging goed en foutloos. Het is soms wel wat pielen om de slushi uit het kraantje te laten lopen. Als de aanvoer stokt, helpt het om het kraantje even dicht en weer open te doen. Bij stijf bevroren mengsels kan het nodig zijn om de temperatuur wat te verhogen (door een streepje minder te kiezen op het rechterdeel van het bedieningspaneel).

Toch zijn er ook wat kleine nadelen. De Ninja Slushi is vrij fors. Met een inhoud van 2,5 liter kun je wel zeven glazen per keer maken, wat handig is voor feestjes of gezinnen. Maar daar staat tegenover dat het apparaat flink wat aanrechtruimte inneemt. Daarnaast is de prijs aan de hoge kant. Dit is geen essentiële keukenmachine, maar een gadget – eentje die goed werkt en veel plezier oplevert, maar je moet er wel ruimte én budget voor hebben.

Conclusie

Alles bij elkaar is de Ninja Slushi een verrassend leuke aanvulling voor wie van zomerse drankjes houdt. Het apparaat is eenvoudig in gebruik, doet wat het belooft, en levert smaakvolle resultaten zonder gedoe. Niet iets wat iedereen dagelijks zal gebruiken, maar absoluut een aanrader voor gezinnen, feestjes of iedereen die graag zelf experimenteert met ijskoude combinaties. Het is geen onmisbaar keukenapparaat – maar wel een gadget die zijn plek weet te verdienen.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Met een receiver voeg je supergoed geluid toe aan je woonkamer en met de juiste aangesloten speakers bereik je de mooiste surround audio voor de beste films, series en muziek. Wij zochten vijf mooie receivers voor je uit.

Voor goede audio hoef je niet altijd de hoofdprijs te betalen. Van verschillende bekende merken koop je een receiver geschikt voor surround geluid en voor een schappelijke prijs. Wij hebben er vijf voor je op een rijtje gezet.

Sony STR-DH590

Als je gewoon lekker film wilt kijken met stevig geluid, zonder meteen een halve maandhuur uit te geven, zit je met de STR-DH590 van Sony helemaal goed. Hij heeft 5.2-kanalen, dus genoeg voor een surroundopstelling zonder dat je je woonkamer hoeft te verbouwen. En de bluetooth-functionaliteit is ook handig; even snel je telefoon koppelen en je favoriete afspeellijst doorjassen, ideaal. Deze receiver kent verder geen gedoe met eindeloze menu's of apps die je eerst moet installeren. Alles voelt logisch aan en in deze prijsklasse presteert deze receiver erg goed.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals

Marantz NR1510

De Marantz NR1510 is zo'n apparaat waarvan je niet meteen doorhebt hoeveel erin zit. Hij is slank, past makkelijk in je tv-meubel en oogt alsof hij geen vlieg kwaad doet, maar schijn bedriegt. Gooi er een film op of zet een concert aan, en je merkt meteen dat hij z'n mannetje staat. Vooral qua detail in het geluid – alles klinkt helder, van zachte achtergrondmuziek tot explosies in een actiefilm. Deze receiver heeft AirPlay 2, Spotify Connect en HDMI-ARC. Ook handig: hij heeft genoeg HDMI-ingangen voor je consoles, mediaspelers en wat je er verder nog aan wilt hangen. Het voelt allemaal gewoon doordacht en degelijk.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals

Pioneer VSX-534

Deze VSX-534 van Pioneer is wat stoerder qua uiterlijk. Films komen echt tot leven, met een diepe bas en een lekker ruimtelijk effect. Zelfs bij gewoon tv-kijken geeft hij alles net wat meer pit. Wat opvalt, is hoe makkelijk alles ingesteld is. Je sluit je speakers aan, volgt het installatiestapje op het scherm, en je bent klaar. Geen urenlange handleidingen doorspitten. Hij ondersteunt ook Dolby Atmos, dus als je je setup uitbreidt met hoogtekanalen, haal je nog meer uit je luisterervaring.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals

Denon AVR-X1800H

De Denon AVR-X1800H ondersteunt de nieuwste audioformaten, zoals Dolby Atmos en DTS\:X, en dat merk je direct als je een film aanzet. De explosies, stemmen, omgevingsgeluiden – het komt allemaal precies op de juiste plek. Echt een bioscoopgevoel thuis. Bedien je alles liever met je telefoon? Geen probleem. Alles werkt soepel via de app, en het verbinden met je netwerk is in een paar tellen geregeld. Als enige in dit overzicht heeft deze Denon 7.2-kanaals surroundgeluid.

🎬 Surround-configuratie: 7.2-kanaals

Onkyo TX-SR3100

Wat Onkyo met de TX-SR3100 laat zien, is dat je ook zonder tierelantijntjes een goede AV-receiver kunt hebben. Hij laat zien wat belangrijk is: degelijk geluid en een soepele bediening. Het is gewoon een no-nonsense apparaat waar je op kunt rekenen, of je nu een serie kijkt of een game speelt. Deze Onkyo ondersteunt Dolby Atmos en 4K-passthrough, wat hem ook toekomstbestendig maakt. Handig voor wanneer je later je tv of speakers upgradet – deze receiver kan het aan. Alles bij elkaar is het een betrouwbare receiver waar je jarenlang plezier van hebt, zonder dat je eerst een cursus AV-techniek hoeft te volgen.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals