Als je echt veel data wilt opslaan, kun je niet om mechanische schijven heen voor je nas. Toch maken ook ssd’s dankzij dalende kosten en de introductie van specifieke NAS-ssd’s een stevige opmars. Het is niet enkel en alleen hdd wat de klok slaat. Wij namen de populairste NAS-schijven onder de loep.

In tegenstelling tot ssd’s heb je wat mechanische schijven betreft niet gek veel keuze. Met WD’s (Western Digital) acquisitie van HGST (Hitachi Global Storage Technologies) resteren WD, Seagate en Toshiba als harde-schijffabrikanten, waarbij de eerste twee het leeuwendeel van de Nederlandse markt voor hun rekening nemen. Dat er weinig merken resteren heeft twee kanten: de markt voor mechanische schijven neemt af, en een nieuwe fabrikant zal dus niet snel instappen. De kennis, expertise en benodigde investeringen om een goede kwaliteit harde schijf te maken, is enorm. Praktisch elke fabrikant kan een ssd-controller en wat nand-flashgeheugen inkopen om een ssd te maken, een mechanische schijf maken is een vak apart.

Hoewel er in theorie veel meer NAS-ssd-fabrikanten zouden kunnen zijn, is dat aanbod momenteel nog beperkter: alleen WD en Seagate hebben nog specifieke NAS-ssd’s op de markt gebracht. Redelijk recent pas overigens, dus wellicht dat daar op termijn nog verandering in komt.

Speciale NAS-schijf

Een van de vragen die nog altijd slecht wordt beantwoord door fabrikanten is wat een schijf specifiek echt een NAS-schijf maakt. Dat een NAS 24/7 aanstaat en dat we dus verwachten dat een schijf dat aan kan, is duidelijk. Afgaande op de datasheets zien we dat praktisch elke moderne schijf, dus ook een schijf die niet speciaal voor een NAS bestemd is, prima in staat moet zijn om 24/7 te functioneren. Louter om die reden hebben we in de vergelijking van de 14TB-schijven ook een niet-NAS-schijf opgenomen. Hoewel experts er al jaren discussie over voeren, kunnen wij niet anders concluderen dat je een NAS-schijf koopt omdat je daar toch net een beetje beter ‘gevoel’ bij hebt.

Over individuele ssd-componenten is meer bekend en dat maakt het makkelijker om echt onderscheid te maken tussen een ssd voor licht of juist intensief NAS-gebruik. Dit bespreken we verderop, want elk van de NAS-ssd’s heeft een wezenlijk andere functie.

De relevante factoren

Hoewel de technische verschillen beperkt zijn, dienen we NAS-schijven wel anders te bekijken dan hun desktop-tegenhangers. Het energieverbruik is extra belangrijk, want een elke watt verschil in idle-verbruik scheelt zo’n twee euro op jaarbasis en met een groot aantal schijven kan dat oplopen.

Ook de geluidsproductie wegen we zwaar. Een luide harde schijf kan een serieuze bron van ergernis zijn. We testen daarom de geluidsproductie in de ruststand, bij een sequentiële belasting zoals het streamen van een videobestand en in een worstcasescenario: random access over de hele harde schijf. Let op: wij testen in een gedempte ophanging zoals je in een betere NAS zult vinden. Gebruik je een instap-NAS, ga er dan vanuit dat de geluidsproductie een stuk hoger ligt.

Voor de prestaties kijken we naar een aantal verschillende scenario’s. Hoe vlot kan de schijf grotere hoeveelheden grote blokken lezen en schrijven, in hoeverre houden ze die prestaties vast wanneer we juist veel piepkleine bestandjes hebben en hoe rap kan de schijf specifieke kleine deeltjes op de schijf benaderen (toegangstijd). Houd wat de maximale doorvoer rekening met het feit dat een NAS met gigabit-lan-aansluiting altijd tot zo’n 100 MB/seconde wordt beperkt. Hogere snelheden zijn dus pas relevant wanneer je een multi-gigabit-netwerk hebt of twee lan-poorten op je NAS kunt koppelen.

Betrouwbaarheid?

De beste 8TB-schijf

Zoek je een 8TB-schijf, dan komt je keuze uit op de WD Red, Seagate IronWolf of Toshiba N300. Alle drie de schijven zijn gemaakt zijn om 24/7 te draaien, circa 180 TB per jaar te verwerken en zouden normaal gesproken tientallen jaren mee moeten gaan. Het blijven beloftes, maar gezien alle drie fabrikanten drie jaar garantie geven, zien we daar vooralsnog geen winnaar.

Het grootste verschil is dat Seagate en Toshiba op 7200 toeren en WD op 5400 toeren werkt. Dat gaat overigens niet voor de hele serie op, zo werkt de IronWolf 4TB bijvoorbeeld op 5900 rpm. Het is aannemelijk dat het verschil in rotatiesnelheid het prestatieverschil tussen de schijven verklaart. Zo zijn Toshiba en Seagate in staat om grote datasets en kleinere bestanden op hogere snelheden uit te lezen en weg te schrijven. Seagate en Toshiba tonen zich dus interessanter voor iedereen met een multi-gigabit-netwerk.

Seagate is gemiddeld genomen nog iets sneller, marginaal zuiniger onder belasting en bovenal een stukje stiller. Daarmee is de Seagate IronWolf 8TB de sterkste schijf van de drie titanen.

Toshiba is echter significant goedkoper, dus als de geluidsproductie geen bezwaar is, is de N300 een aantrekkelijke rappe 8TB-schijf voor een NAS-eigenaar die graag op het budget let. En ook de WD Red is in de praktijk eigenlijk niet minder interessant, sterker nog: iedereen die geen multi-gigabit netwerk op de planning heeft staan, moet zich afvragen of de nog lagere geluidsproductie van de WD Red niet belangrijker is, van de hogere prestatie merk je immers niets.

Groot is het verschil niet, maar als je graag de allerstilste schijf hebt, is de WD Red jouw keuze. Kortom, elke schijf dient zo een andere doelgroep, echte afraders zitten er gelukkig niet tussen. Vandaar dat we alle drie de schijven het keurmerk Redactietip geven.

©PXimport

De beste 14TB-schijf

Ten tijde van de test was de 14TB-variant van de Toshiba N300 lastig en voor een ongebruikelijk hoge prijs te krijgen, dus richten we onze ogen op de WD Red en Seagate IronWolf. Om de tweestrijd iets interessanter te maken, voegen we ook de WD Red PRO (die zich richt op prestaties en extremere workloads) én de Seagate Barracuda Pro toe. Die laatste is niet per se een NAS-schijf, maar wel gemaakt voor 24/7-gebruik en topprestaties. Interessant vergelijkingsmateriaal om aan te tonen dat het labeltje ‘voor NAS’ eigenlijk weinig zegt over de schijf zelf.

In grote lijnen zien we een vergelijkbaar resultaat als bij de 8TB-varianten. De iets sneller draaiende Seagate IronWolf presteert wat beter, terwijl WD Red net wat stiller en nipt zuiniger is. Opvallend is wel dat beide 14TB-schijven stiller zijn dan hun 8TB-tegenhangers. De WD Red 14 TB blijft zelfs tijdens intensieve random-access-taken extreem stil, maar Seagate doet het verre van slecht en komt wat geluid betreft in rust en onder sequentiële belasting heel dichtbij de WD Red.

Gezien de kleinere verschillen in geluidsproductie vinden we de Seagate IronWolf 14TB de mooiste balans bieden tussen prestaties, prijs en geluidsproductie. Voor de echte stiltefreak gaat er echter niets boven de WD Red 14TB, de stilste schijf die we tot dusver hebben getest. Is de prijs geen factor, dan speelt de WD Red Pro 14TB zich ook goed in de kijker: deze is namelijk significant sneller dan de andere 14TB-schijven en komt met vijf jaar garantie. Hij is iets luider in een random-access-scenario, maar erg stil in rust en sequentiële taken. Voor consumenten niet direct reden om honderd euro méér te betalen. Gebruik je je NAS zakelijk of kies je prestaties boven alles, dan is de WD Red Pro 14TB absoluut het overwegen waard. Kortom, de beste schijf hangt af van wat jij belangrijk vindt. Ook hier geven we zowel de WD Red als de Seagate IronWolf een Redactietip-keurmerk.

Dezelfde naam, andere schijf

De beste NAS-ssd

Ook wat hun ssd-ontwerp betreft, zien we dat WD en Seagate compleet andere keuzes maken. Je keuze wordt direct beperkt door de aansluiting in je NAS. Heb je een NAS met cachesloten voor m.2-nvme-ssd’s, zoals de Synology DS918+, dan past enkel de IronWolf 510 (of een gewone m.2-nvme-ssd die niet specifiek voor een NAS bedoeld is). Heb je een m.2-sata-slot, dan is de WD Red SA500 juist weer je enige keuze. Voor 2,5inch-sloten kun je wel kiezen tussen Seagate en WD.

Het technisch ontwerp van beide fabrikanten is compleet anders. Zo zien we een heel groot verschil in geclaimde levensduur in het voordeel van Seagate. We geven Seagate graag complimenten voor het ontwikkelen van échte NAS-ssd’s met een focus op extreme duurzaamheid. Het product bevat een controller uit het enterprisesegment, uitstekende secundaire componenten en heeft een extreme hoeveelheid overcapaciteit om te kunnen omgaan met slijtage van geheugencellen. Dat geeft vertrouwen wanneer betrouwbaarheid de eerste prioriteit is. De IronWolf 510 is zelfs één van de snelste nvme-ssd’s op de markt wat betreft prestaties met kleine datablokken. Juist voor caching is dat belangrijk, waarmee Seagate de technisch meest interessante caching-ssd maakt. De IronWolf 110 (2,5 inch) is weliswaar iets minder snel, maar op papier de meest betrouwbare manier om je data voor lange tijd op te slaan.

De keerzijde is wel dat de Seagate NAS-ssd’s veel duurder zijn dan hun WD-tegenhanger. En termen als ‘technisch’ en ‘op papier’ geven al aan waar onze zorg zit: uit ervaring weten we dat zelfs instap consumenten-ssd’s vele jaren meegaan en enorme hoeveelheden data kunnen verwerken. Dat WD weinig meer gedaan lijkt te hebben dan wat kleine (firmware-)tweaks op hun consumenten-ssd uit te voeren, klinkt weliswaar als een goedkoop verhaal, maar in de praktijk zal ook deze ssd je data vele jaren veilig kunnen vasthouden of als cache kunnen functioneren. Zeker als consument die de NAS niet extreem belast, is de forse besparing dan toch weer best aantrekkelijk.

©PXimport

©PXimport

Een toestel als de Motorola Moto G35 kan laten zien hoe goed een smartphone-ervaring kan zijn, zelfs als je er minder dan 200 euro voor betaalt. Dit model heeft een adviesprijs van 179 euro en biedt daarvoor een aantal mooie eigenschappen aan.

Net zoals bij seriegenoot Moto G55 kunnen we het ontwerp en de gekozen materialen voor de behuizing waarderen. De Motorola Moto G35 oogt strak en ligt lekker in de hand. Hij glijdt er bovendien niet snel uit, vanwege het polycarbonaat op de achterkant. Het toestel is niet waterdicht, maar is wel waterafstotend – dat is tenminste iets. Verder waarderen we het lage gewicht van 188 gram, de koptelefoonaansluiting onderop en de vingerafdrukscanner in de powerknop. De G35 voelt derhalve compleet aan, in elk geval op het gebied van hardware.

De Moto G35 heeft een aantal overeenkomsten met de 70 euro duurdere Moto G55. Zo heeft het riante lcd-scherm van 6,72 inch veel dezelfde eigenschappen. De (HDR-)kleuren en het contrast ogen mooi, maar de kijkhoek is niet fraai. De maximale helderheid ligt lekker hoog, waardoor je op zonnige dagen goed ziet wat er gebeurt. Daarnaast is er een hoge resolutie (1080 × 2400 pixels) en verversingssnelheid van 120 Hertz. Ook dit model heeft helaas last van die goedkoop ogende luchtlaag en bijbehorend schaduwspel aan de randen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Begrijpelijke keuzes

Onder de motorkap zit de relatief onbekende Unisoc T760-processor, die qua prestaties net iets achterloopt op de cpu van de Sony Xperia 10 VI (de Snapdragon 6 Gen 1). Als je bedenkt dat de Sony twee keer zo duur is, dan is dat helemaal niet verkeerd voor de prijs.

In tegenstelling tot de Moto G55 merken we soms dat het scherm te snel wil voor de processor. Dat merk je tijdens het scrollen. Het kan daardoor zijn dat het display, ondanks die hoge verversingssnelheid, schokt. Ook hebben apps soms wat tijd en ruimte nodig om op gang te komen.

Dat valt een beetje tegen, maar hoort bij deze prijsklasse. Datzelfde geldt voor de hoeveelheid werkgeheugen en opslagruimte, die 4 en 128 GB bedragen. De eerste is echt het minimale voor een Android-apparaat, terwijl de tweede niet meer van deze tijd is gezien de ruimte die we nodig hebben, maar gelukkig kun je die uitbreiden met een micro-SD-kaart. Het updatebeleid is ook niet te scherp, maar voor minder dan 200 euro begrijpelijk. Je krijgt in twee upgrades en drie jaar aan updates. De vergelijkbare Samsung Galaxy A15 doet dat beter met vier en vijf jaar.

Groothoeklens in dit prijssegment?

Net zoals bij de Moto G55 beschikt de Motorola Moto G35 over een hoofdlens van 50 megapixel. Gezien de prijs zijn we iets vergevingsgezinder en willen we graag benadrukken dat het toestel kleurrijke en redelijk gebalanceerde foto's maakt. Echter, het ontbreekt her en der wel een detail. Daarvoor ogen de beelden helaas te wazig, ondanks de autofocus. Avondfotografie is helaas niets om over naar huis te schrijven, aangezien details nog meer opgaan in de achtergrond dan overdag. Als je hier dus een foto mee maakt, doe dat dan in goed verlichte omgevingen.

Wat de Motorola Moto G35 redelijk uniek maakt, is de toevoeging van een groothoeklens. Die komen we niet vaak tegen op toestellen voor minder dan 200 euro. Hoewel we over het algemeen de resultaten van deze cameralens een voldoende willen geven, moet je wel rekening houden met een aantal vervelende zaken. De beelden ogen soms onscherp, een beetje korrelig en ook de kleuren komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid. Houd het dus lekker op de hoofdcamera voor wanneer je foto's maakt, voor zowel ver weg als heel dichtbij.

Motorola Moto G35 kopen?

Ook de Motorola Moto G55 biedt een accu met een totaalvermogen van 5000 mAh aan. Door de niet al te krachtige processor kun je er daarom van uitgaan dat je hem meer dan een dag kunt gebruiken zonder hem te hoeven opladen. Soms zelfs twee dagen, als je rustig aan doet. Opladen gaat niet ontzettend snel met maximaal achttien watt, waardoor het al snel meer dan twee uur kan duren voordat de batterij weer vol is. De oplader moet je overigens zelf even regelen, omdat die, volgens Europese regels, niet meer in de doos verpakt wordt.

Onderaan de streep doet de Motorola Moto G35 weinig fout, dus kun je hem prima meenemen in je overweging. De processor houdt hier en daar je input niet helemaal bij, maar dat is eigenlijk het grootste struikelblok, zeker gezien de prijs. Dat kan overigens ook voor problemen met HDR-content zorgen, aangezien die meer van een systeem vraagt. We zijn echter wel van mening dat de Samsung Galaxy A15 iets meer voor hetzelfde geld aanbiedt, helemaal als het gaat om het updatebeleid. Maar de Moto G35 is allesbehalve een slechte smartphone.

VLC is een alternatieve mediaspeler voor Windows en macOS die heel veel pluspunten heeft. De mediaspeler is gratis, kent geen reclame of spyware en is doorgaans krachtiger dan de videospeler die standaard op je systeem staat. Concreet betekent dit dat VLC audio en video van bijna elke bron kan afspelen zonder dat je extra software hoeft te downloaden.

VLC zit boordevol tools en opties die je helpen om video in te korten, om ondertitels te plaatsen of om het bestandsformaat om te zetten. Bovendien ondersteunt de mediaspeler functies en plug-ins van derden. Maar, eerst moet je deze applicatie natuurlijk nog downloaden en installeren op je computer. De installatieprocedure is vrij eenvoudig.

Afspeellijst maken

Het eerste wat je waarschijnlijk wilt doen als VLC geïnstalleerd is, is een video in de speler laden. Wanneer een andere mediaspeler zoals Windows Media Player, problemen heeft met een bepaald videobestand, dan lukt het vaak wel met VLC. Nadat je VLC media player hebt geopend, kies je het menu Media / Bestand openen. Vervolgens navigeer je naar het mediabestand op de harde schijf of op een usb-stick. Je kunt het videobestand ook in het werkvlak van VLC slepen om het af te spelen. Als je meerdere bestanden in het werkvlak plaatst, vorm je een afspeellijst. De video’s worden daarmee achter elkaar afgespeeld.

Als je de video bekijkt, zie je onderaan het scherm de bekende videobedieningen, zoals afspelen en pauzeren. Met de toetscombinatie Ctrl+H laat je de knoppen verdwijnen die je afleiden tijdens het bekijken van de video.

De standaardweergave voor video’s is de venstermodus. Je wijzigt deze weergave naar volledig scherm via het menu Video / Schermvullend. Daarmee geniet je comfortabel van de film zonder die bedieningsbalk. Je haalt de balk achteraf weer tevoorschijn met de Esc-toets.

Veel films zijn overigens verpakt als zip- of rar-bestand. Zulke gecomprimeerde archiefbestanden kun je met Bestand openen ook rechtstreeks in VLC bekijken.

Converteren

VLC is voorzien van een ingebouwde bestandsconverter om de indeling van mediabestanden te wijzigen. Gebruik het menu Media en ga voor de optie Converteren / Opslaan. In het pop-upvenster gebruik je Toevoegen, de knop met het plusteken. Daarmee maak je een selectie van bestanden waarvan je de bestandsindeling wilt aanpassen. Je kunt dus meerdere bestanden tegelijk omzetten. Is de lijst klaar? Klik dan rechtsonder op de knop Converteren / Opslaan. In het veld Profiel selecteer je een van de beschikbare voorinstellingen. Bij Doelbestand duid je via de knop Bladeren de map aan waar de nieuwe bestanden worden opgeslagen. Daarna klik je op Start en wacht je tot alles is geconverteerd.

Video streamen

Het is met VLC ook mogelijk om video’s te bekijken die op het internet staan. Ga hiervoor naar het menu Media en selecteer de optie Netwerkstream openen. Vervolgens plak je in het vak Netwerk-url het internetadres van het online videobestand. Onderaan zie je het vakje Meer opties weergeven. Hier kun je bijvoorbeeld aanduiden wat de start- en eindtijd is van de online video. Klik op de knop Afspelen. We willen meteen waarschuwen: dit lukt niet bij alle filmpjes en websites. YouTube beschermt zichzelf bijvoorbeeld. Als je het toch probeert, krijg je een foutmelding.

Schermopnames met audio

Het is makkelijk om een schermopname te maken met VLC. Zorg eerst dat de extra bedieningselementen in beeld zijn met Weergave / Geavanceerde bediening. Ga dan opnieuw naar Media en kies voor Opnameapparaat openen. Standaard staat de Opnamemodus ingesteld op DirectShow. Deze instelling wijzig je in Bureaublad. Daaronder staat de framerate ingesteld op één frame per seconde. Dat is veel te laag, wijzig dit bijvoorbeeld in 15 f/s. Onderaan zie je de knop Afspelen. Klik daar niet op, want daarmee krijg je een soort Droste-effect. Klik daarom op het pijltje dat naar beneden wijst en kies de opdracht Converteren.

Nu moet je doorgaan met het voltooien van de instellingen voor de VLC-opname. Selecteer het video-uitvoerformaat bij Profiel. Je kunt bijvoorbeeld MP4 selecteren. Daarna klik je op Bladeren om de locatie te bepalen waar de opname wordt opgeslagen. Gebruik de knop Start om de opname te beginnen. Zorg wel dat je het VLC-venster minimaliseert tijdens het opnameproces, anders wordt dat vastgelegd in de uitvoervideo. Het is overigens alleen mogelijk om het volledige scherm op te nemen. Als je dus slechts een deel van het scherm nodig hebt, dan moet je een externe videocropper gebruiken. Als je klaar bent met de opname, maximaliseer je het VLC-venster opnieuw en klik je op Stop.

Opname van de webcam

De stappen om een opname te maken van je webcam zijn vergelijkbaar. Opnieuw vertrek je van Media / Opnameapparaat openen. Laat deze keer de Opnamemodus wel op DirectShow staan, maar kies in het vak Apparaatselectie de geïnstalleerde webcam bij Video-apparaatnaam. Daaronder selecteer je de audiobron, bijvoorbeeld de microfoon van je webcam. Vervolgens klik je op Geavanceerde opties om de beeldverhouding en de framerate te selecteren.

Klik op Afspelen. Nu kun je de livebeelden van de webcam bekijken in VLC media player, maar de opname is nog niet begonnen. Die moet je nog handmatig starten door op de rode opnameknop in de onderste balk te klikken. Wanneer je klaar bent, gebruik je de knop Stop in de onderste balk, waardoor VLC de opname op de pc opslaat.

Vergeet je je webcam na gebruik niet uit te zetten? Geen pottenkijkers meer! Zo schakel je de webcam uit

Bladwijzers

Een erg handige navigatiehulp zijn de bladwijzers. Met VLC voeg je deze op een eenvoudige manier toe. Speel de video af en op de plaats waar je een nieuwe bladwijzer wilt, pauzeer je even. Het gemakkelijkste lukt dat door de spatiebalk in te drukken. Daarna gebruik je het menu Afspelen / Aangepaste bladwijzers / Beheren. In een klein venster kun je dan een nieuwe bladwijzer aanmaken. Daarnaast lees je telkens de tijdstempel.

Het is niet mogelijk om elke bladwijzer een aparte naam te geven. De bladwijzer krijgt standaard de naam van het bestand met daarachter een nummer. Om nog sneller het bladwijzerbeheervenster te openen kun je ook de toetscombinatie Ctrl+B indrukken. Als je alle bladwijzers hebt aangemaakt, schakel je snel via Afspelen / Aangepaste bladwijzers naar het juiste fragment.

Logo of watermerk toevoegen

Wil je een logo of een watermerk aan je project toevoegen? Ook dat kan in VLC. Denk eerst even na hoe je logo of watermerk eruitziet. In ons voorbeeld hebben we met een grafisch programma snel een logo gemaakt en opgeslagen als png-formaat. Dit formaat ondersteunt transparantie, zodoende heb je geen storende achtergrond in het logo. Je kunt als logo of watermerk ook simpelweg een tekst typen.

In VLC ga je naar het menu Gereedschap / Effecten en filters. Je kunt ook de toetscombinatie Ctrl+E gebruiken. In het venstertje dat verschijnt, gebruik je het tabblad Video-effecten. Daar kies je voor het subtabblad Overlay. Hier ben je op de plaats om het logo of het watermerk toe te voegen. Wil je een grafisch bestand plaatsen? Zet dan een vinkje bij Logo toevoegen. Klik vervolgens op de knop met de drie puntjes om te zoeken naar de afbeelding die op de harde schijf staat. Met een schuifregelaar bepaal je de dekking van het logo. Met de vier vakjes met pijltjes regel je de positie van het logo tot op de pixel. Rechtsonder zie je de mogelijkheid om tekst toe te voegen als watermerk. Ook daar is een optie om de positie van deze tekst in te stellen. Als je tevreden bent, klik je op Opslaan.

Effecten

VLC heeft veel mogelijkheden om te bepalen hoe de video eruitziet of klinkt. Er zijn twee manieren om naar Aanpassingen en effecten te gaan. Je kunt klikken op de equalizerknop onderaan het scherm. Of je gaat naar het menu Gereedschap en daar kies je voor Effecten en Filters.

Om het geluid van de video aan te passen, vink je eerst het vakje Inschakelen aan. Daarna gebruik je de schuifregelaars om het beste geluid te zoeken. Er is ook een optie om meer geavanceerde audio-opties te gebruiken. Dat doe je via het tabblad Compressor en Spatializer. Daarna ga je naar het tabblad Video-effecten dat zich in het midden van dit venster bevindt.

Alle bedieningselementen gebruiken je om de videobeelden te verbeteren en om speciale effecten toe te voegen. In ons voorbeeld worden de personages hierdoor een soort bewegende stripfiguren. Vaak is het een kwestie van experimenteren. Er is ook een optie om de video te roteren. Dit is handig voor als een video in een verkeerde stand is opgenomen. Je kunt de video ook bijsnijden.

Video trimmen

Vaak is een video te lang waardoor je deze wilt bijsnijden. Bij VLC doe je dit op een andere manier dan bij de meeste video-editors. Je gebruikt geen trimtool of digitaal schaartje, maar je maakt een nieuwe opname van de opname. Zorg dat via het menu Weergave de Geavanceerde bediening in beeld is. Hiermee krijg je onderaan vier extra knoppen: dit zijn de opnameknoppen.

Open nu het videobestand. Speel het filmpje af of sleep de afspeelknop naar het punt waar je wilt dat de video begint. Als je heel nauwkeurig wilt werken, gebruik je de laatste knop, dat is de functie Frame voor frame. Is de startpositie nauwkeurig bepaald? Klik dan op de knop met de rode stip: Opname. Je kunt ook de toetscombinatie Shift+R gebruiken. Laat de video lopen. Om de opname te stoppen, gebruik je nogmaals dezelfde toetscombinatie.

Het is een beetje vreemd, want je krijgt geen signaal of melding dat het ingekorte filmpje klaarstaat. De bijgesneden versie komt automatisch in de map Video’s terecht. In de bestandsnaam lees je wanneer je de video hebt bewerkt, want in de bestandsnaam worden datum en tijd toegevoegd (afbeelding 9). Deze truc werkt trouwens ook met audiobestanden.

Ondertitels

Wanneer een video niet de gebruikelijke ondertitels heeft, dan kun je deze met VLC alsnog toevoegen. Hiervoor moet je wel eerst het srt-ondertitelbestand vinden. Daar zijn behoorlijk veel webbronnen voor te gebruiken.

Plaats het srt-bestand in dezelfde map waar het videobestand staat en zorg dat deze dezelfde bestandsnaam heeft. Speel vervolgens de video af en klik met de rechtermuisknop op het filmpje zodat je bij de opdracht Ondertitels / Ondertitelbestand toevoegen komt.

Er bestaat ook de uitbreiding VLSub die ondertussen al aan de recente versie van VLC is toegevoegd. Via Weergave / VLSub beschik je over een interne zoekmachine waarmee je de ondertitels zoekt op taal, titel, seizoen en episode.