Als je echt veel data wilt opslaan, kun je niet om mechanische schijven heen voor je nas. Toch maken ook ssd’s dankzij dalende kosten en de introductie van specifieke NAS-ssd’s een stevige opmars. Het is niet enkel en alleen hdd wat de klok slaat. Wij namen de populairste NAS-schijven onder de loep.

In tegenstelling tot ssd’s heb je wat mechanische schijven betreft niet gek veel keuze. Met WD’s (Western Digital) acquisitie van HGST (Hitachi Global Storage Technologies) resteren WD, Seagate en Toshiba als harde-schijffabrikanten, waarbij de eerste twee het leeuwendeel van de Nederlandse markt voor hun rekening nemen. Dat er weinig merken resteren heeft twee kanten: de markt voor mechanische schijven neemt af, en een nieuwe fabrikant zal dus niet snel instappen. De kennis, expertise en benodigde investeringen om een goede kwaliteit harde schijf te maken, is enorm. Praktisch elke fabrikant kan een ssd-controller en wat nand-flashgeheugen inkopen om een ssd te maken, een mechanische schijf maken is een vak apart.

Hoewel er in theorie veel meer NAS-ssd-fabrikanten zouden kunnen zijn, is dat aanbod momenteel nog beperkter: alleen WD en Seagate hebben nog specifieke NAS-ssd’s op de markt gebracht. Redelijk recent pas overigens, dus wellicht dat daar op termijn nog verandering in komt.

Speciale NAS-schijf

Een van de vragen die nog altijd slecht wordt beantwoord door fabrikanten is wat een schijf specifiek echt een NAS-schijf maakt. Dat een NAS 24/7 aanstaat en dat we dus verwachten dat een schijf dat aan kan, is duidelijk. Afgaande op de datasheets zien we dat praktisch elke moderne schijf, dus ook een schijf die niet speciaal voor een NAS bestemd is, prima in staat moet zijn om 24/7 te functioneren. Louter om die reden hebben we in de vergelijking van de 14TB-schijven ook een niet-NAS-schijf opgenomen. Hoewel experts er al jaren discussie over voeren, kunnen wij niet anders concluderen dat je een NAS-schijf koopt omdat je daar toch net een beetje beter ‘gevoel’ bij hebt.

Over individuele ssd-componenten is meer bekend en dat maakt het makkelijker om echt onderscheid te maken tussen een ssd voor licht of juist intensief NAS-gebruik. Dit bespreken we verderop, want elk van de NAS-ssd’s heeft een wezenlijk andere functie.

De relevante factoren

Hoewel de technische verschillen beperkt zijn, dienen we NAS-schijven wel anders te bekijken dan hun desktop-tegenhangers. Het energieverbruik is extra belangrijk, want een elke watt verschil in idle-verbruik scheelt zo’n twee euro op jaarbasis en met een groot aantal schijven kan dat oplopen.

Ook de geluidsproductie wegen we zwaar. Een luide harde schijf kan een serieuze bron van ergernis zijn. We testen daarom de geluidsproductie in de ruststand, bij een sequentiële belasting zoals het streamen van een videobestand en in een worstcasescenario: random access over de hele harde schijf. Let op: wij testen in een gedempte ophanging zoals je in een betere NAS zult vinden. Gebruik je een instap-NAS, ga er dan vanuit dat de geluidsproductie een stuk hoger ligt.

Voor de prestaties kijken we naar een aantal verschillende scenario’s. Hoe vlot kan de schijf grotere hoeveelheden grote blokken lezen en schrijven, in hoeverre houden ze die prestaties vast wanneer we juist veel piepkleine bestandjes hebben en hoe rap kan de schijf specifieke kleine deeltjes op de schijf benaderen (toegangstijd). Houd wat de maximale doorvoer rekening met het feit dat een NAS met gigabit-lan-aansluiting altijd tot zo’n 100 MB/seconde wordt beperkt. Hogere snelheden zijn dus pas relevant wanneer je een multi-gigabit-netwerk hebt of twee lan-poorten op je NAS kunt koppelen.

Betrouwbaarheid?

De beste 8TB-schijf

Zoek je een 8TB-schijf, dan komt je keuze uit op de WD Red, Seagate IronWolf of Toshiba N300. Alle drie de schijven zijn gemaakt zijn om 24/7 te draaien, circa 180 TB per jaar te verwerken en zouden normaal gesproken tientallen jaren mee moeten gaan. Het blijven beloftes, maar gezien alle drie fabrikanten drie jaar garantie geven, zien we daar vooralsnog geen winnaar.

Het grootste verschil is dat Seagate en Toshiba op 7200 toeren en WD op 5400 toeren werkt. Dat gaat overigens niet voor de hele serie op, zo werkt de IronWolf 4TB bijvoorbeeld op 5900 rpm. Het is aannemelijk dat het verschil in rotatiesnelheid het prestatieverschil tussen de schijven verklaart. Zo zijn Toshiba en Seagate in staat om grote datasets en kleinere bestanden op hogere snelheden uit te lezen en weg te schrijven. Seagate en Toshiba tonen zich dus interessanter voor iedereen met een multi-gigabit-netwerk.

Seagate is gemiddeld genomen nog iets sneller, marginaal zuiniger onder belasting en bovenal een stukje stiller. Daarmee is de Seagate IronWolf 8TB de sterkste schijf van de drie titanen.

Toshiba is echter significant goedkoper, dus als de geluidsproductie geen bezwaar is, is de N300 een aantrekkelijke rappe 8TB-schijf voor een NAS-eigenaar die graag op het budget let. En ook de WD Red is in de praktijk eigenlijk niet minder interessant, sterker nog: iedereen die geen multi-gigabit netwerk op de planning heeft staan, moet zich afvragen of de nog lagere geluidsproductie van de WD Red niet belangrijker is, van de hogere prestatie merk je immers niets.

Groot is het verschil niet, maar als je graag de allerstilste schijf hebt, is de WD Red jouw keuze. Kortom, elke schijf dient zo een andere doelgroep, echte afraders zitten er gelukkig niet tussen. Vandaar dat we alle drie de schijven het keurmerk Redactietip geven.

©PXimport

De beste 14TB-schijf

Ten tijde van de test was de 14TB-variant van de Toshiba N300 lastig en voor een ongebruikelijk hoge prijs te krijgen, dus richten we onze ogen op de WD Red en Seagate IronWolf. Om de tweestrijd iets interessanter te maken, voegen we ook de WD Red PRO (die zich richt op prestaties en extremere workloads) én de Seagate Barracuda Pro toe. Die laatste is niet per se een NAS-schijf, maar wel gemaakt voor 24/7-gebruik en topprestaties. Interessant vergelijkingsmateriaal om aan te tonen dat het labeltje ‘voor NAS’ eigenlijk weinig zegt over de schijf zelf.

In grote lijnen zien we een vergelijkbaar resultaat als bij de 8TB-varianten. De iets sneller draaiende Seagate IronWolf presteert wat beter, terwijl WD Red net wat stiller en nipt zuiniger is. Opvallend is wel dat beide 14TB-schijven stiller zijn dan hun 8TB-tegenhangers. De WD Red 14 TB blijft zelfs tijdens intensieve random-access-taken extreem stil, maar Seagate doet het verre van slecht en komt wat geluid betreft in rust en onder sequentiële belasting heel dichtbij de WD Red.

Gezien de kleinere verschillen in geluidsproductie vinden we de Seagate IronWolf 14TB de mooiste balans bieden tussen prestaties, prijs en geluidsproductie. Voor de echte stiltefreak gaat er echter niets boven de WD Red 14TB, de stilste schijf die we tot dusver hebben getest. Is de prijs geen factor, dan speelt de WD Red Pro 14TB zich ook goed in de kijker: deze is namelijk significant sneller dan de andere 14TB-schijven en komt met vijf jaar garantie. Hij is iets luider in een random-access-scenario, maar erg stil in rust en sequentiële taken. Voor consumenten niet direct reden om honderd euro méér te betalen. Gebruik je je NAS zakelijk of kies je prestaties boven alles, dan is de WD Red Pro 14TB absoluut het overwegen waard. Kortom, de beste schijf hangt af van wat jij belangrijk vindt. Ook hier geven we zowel de WD Red als de Seagate IronWolf een Redactietip-keurmerk.

Dezelfde naam, andere schijf

De beste NAS-ssd

Ook wat hun ssd-ontwerp betreft, zien we dat WD en Seagate compleet andere keuzes maken. Je keuze wordt direct beperkt door de aansluiting in je NAS. Heb je een NAS met cachesloten voor m.2-nvme-ssd’s, zoals de Synology DS918+, dan past enkel de IronWolf 510 (of een gewone m.2-nvme-ssd die niet specifiek voor een NAS bedoeld is). Heb je een m.2-sata-slot, dan is de WD Red SA500 juist weer je enige keuze. Voor 2,5inch-sloten kun je wel kiezen tussen Seagate en WD.

Het technisch ontwerp van beide fabrikanten is compleet anders. Zo zien we een heel groot verschil in geclaimde levensduur in het voordeel van Seagate. We geven Seagate graag complimenten voor het ontwikkelen van échte NAS-ssd’s met een focus op extreme duurzaamheid. Het product bevat een controller uit het enterprisesegment, uitstekende secundaire componenten en heeft een extreme hoeveelheid overcapaciteit om te kunnen omgaan met slijtage van geheugencellen. Dat geeft vertrouwen wanneer betrouwbaarheid de eerste prioriteit is. De IronWolf 510 is zelfs één van de snelste nvme-ssd’s op de markt wat betreft prestaties met kleine datablokken. Juist voor caching is dat belangrijk, waarmee Seagate de technisch meest interessante caching-ssd maakt. De IronWolf 110 (2,5 inch) is weliswaar iets minder snel, maar op papier de meest betrouwbare manier om je data voor lange tijd op te slaan.

De keerzijde is wel dat de Seagate NAS-ssd’s veel duurder zijn dan hun WD-tegenhanger. En termen als ‘technisch’ en ‘op papier’ geven al aan waar onze zorg zit: uit ervaring weten we dat zelfs instap consumenten-ssd’s vele jaren meegaan en enorme hoeveelheden data kunnen verwerken. Dat WD weinig meer gedaan lijkt te hebben dan wat kleine (firmware-)tweaks op hun consumenten-ssd uit te voeren, klinkt weliswaar als een goedkoop verhaal, maar in de praktijk zal ook deze ssd je data vele jaren veilig kunnen vasthouden of als cache kunnen functioneren. Zeker als consument die de NAS niet extreem belast, is de forse besparing dan toch weer best aantrekkelijk.

©PXimport

©PXimport

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een goedkope soundbar waarmee je het tv-geluid kunt verbeteren? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Denon DHT-S216

Zoek je een betaalbare soundbar van een bekend hifimerk? In dat geval is de Denon DHT-S216 een interessante kandidaat. Ondanks zijn lage prijskaartje oogt de behuizing erg chic. De stoffen afwerking aan de voorzijde geeft dit audiosysteem een luxe uitstraling. Vanwege de bescheiden hoogte van slechts zes centimeter zet je de DHT-S216 probleemloos voor de meeste televisies neer. Daarnaast kun je het apparaat ook ophangen. Je combineert deze soundbar bij voorkeur met een middelgrote of grote smart-tv, want de behuizing meet 89 centimeter lang.

Een pluspunt is dat je de soundbar op vrijwel elke televisie kunt aansluiten. De achterzijde telt twee HDMI-poorten, een optische ingang en een analoge aansluiting. Dat is erg netjes voor een product in deze prijsklasse. Mooi meegenomen is dat de DHT-S216 videostreams met een meerkanaals audiospoor kan verwerken, zoals Dolby Digital en DTS Virtual:X. De betere films en series klinken hierdoor ruimtelijk. Verder kun je ook nog muziek streamen. Koppel een smartphone of tablet via bluetooth en kies in een willekeurige muziek-app een leuke afspeellijst.

JBL Bar 2.0 All-in-One MK2

Deze compacte soundbar van JBL matcht prima met een wat kleinere televisie. De strak vormgegeven behuizing meet namelijk 61,4 × 5,6 × 9 centimeter. Nuttig voor wie bijvoorbeeld het geluid van een slaapkamer-tv wil upgraden. Met een uitgangsvermogen van 80 watt is de Bar 2.0 All-in-One MK2 behoorlijk krachtig. Je verbindt dit audiosysteem via HDMI of een optische ingang met een beeldbuis. Bij geschikte films, series en tv-programma’s kan de soundbar een Dolby Digital-audiospoor verwerken. Verder is er een bluetooth-adapter ingebouwd, waardoor je rechtstreeks vanaf een mobiel apparaat liedjes streamt.

De Bar 2.0 All-in-One MK2 is maar 5,6 centimeter hoog, zodat hij waarschijnlijk niet jouw tv-scherm blokkeert. Ophangen kan trouwens ook, want de fabrikant levert een eenvoudige muurmontageset mee. Gebruik voor de bediening de knoppen bovenop de behuizing of de inbegrepen afstandsbediening. Benieuwd naar ervaringen van andere gebruikers? Deze onafhankelijke reviewers komen tot een gezamenlijk oordeel van een 8,2.

Bose TV Speaker

Normaal gesproken hebben producten van de Britse audiospecialist Bose een behoorlijke prijs, maar dat valt bij deze soundbar alleszins mee. Een enkele webshop duikt zelfs net onder de prijsgrens van tweehonderd euro. Buiten een schappelijk prijskaartje heeft de Bose TV Speaker ook nog eens een goede reputatie. Zo krijgt dit product van ruim dertig Kieskeurig.nl-bezoekers een gemiddelde beoordeling van een 8,3. Een pluspunt is dat je het apparaat op verschillende manieren met een televisie kunt verbinden. Kies tussen HDMI, de optische aansluiting of de analoge 3,5mm-geluidsingang. Een nuttige functie is dat je met de dialoogfunctie menselijke stemmen kunt versterken. Daarnaast heeft de afstandsbediening een knop om het basniveau op te voeren.

Zoals je van een Bose-product mag verwachten, leent het audiosysteem zich ook goed voor het luisteren van muziek. Verbind een smartphone of tablet via bluetooth en laat je favoriete afspeellijsten op deze soundbar los. Met een maximaal vermogen van honderd watt realiseert de TV Speaker in een kleine tot middelgrote kamer een vol geluid. De stijlvolle behuizing is voor soundbar-begrippen erg compact. Zo bedragen de afmetingen slechts 59,4 × 5,6 × 10,2 centimeter. Houd er rekening mee dat de fabrikant geen HDMI-kabel meelevert.

Lees ook: Zo vind je de ideale soundbar voor jouw televisie

Sharp HT-SBW182

De Sharp HT-SBW182 is een goedkope soundbar met een losse subwoofer. Je zet deze basspeaker neer op een willekeurige plek op de vloer. Een kabel trekken is niet nodig, want de subwoofer communiceert draadloos met de soundbar. Logischerwijs is dit audiosysteem een goede keuze voor liefhebbers van een flinke portie bas. De HT-SBW182 voorziet films en series van een diepe laagweergave. Het totale vermogen bedraagt maximaal 160 watt, waardoor je het volume flink kunt opschroeven.

Met een lengte van 74 centimeter is deze soundbar niet zo lang. Je kunt hem met een kleine of middelgrote smart-tv combineren. Verbind beide apparaten met een optische kabel of HDMI-snoertje. Daarnaast is er nog een analoge 3,5mm-audiopoort. Tot slot bevindt zich in de behuizing een bluetooth-ontvanger, zodat je muziek vanaf een mobiel apparaat kunt streamen. Je past met de aanwezige equalizer de geluidsinstellingen naar eigen smaak aan.

TCL S45H

TCL timmert in de drukbezette televisiemarkt de laatste jaren stevig aan de weg. Bij ID.nl zijn we gek op producten die veel bieden voor weinig, en de TCL S45H (ook wel S45HE) past perfect in dat plaatje. Voor een bedrag ver onder de honderd euro haal je met deze soundbar een flinke audio-upgrade in huis. Verwacht geen losse subwoofer die de vloer laat trillen; dit is een compact 2.0-kanaals alles-in-één systeem. Toch weet TCL indruk te maken met ondersteuning voor zowel Dolby Atmos als DTS Virtual:X, features die je doorgaans pas in veel duurdere modellen terugvindt.

Dankzij het slimme ‘Dual Bass’-systeem en de speciale akoestische kamers klinken films en series een stuk voller en ruimtelijker dan via je standaard tv-speakers. Bovendien is hij met HDMI eARC, optische aansluiting en Bluetooth 5.2 helemaal bij de tijd. Zoek je een betaalbare oplossing voor de slaapkamer of een kleine woonkamer zonder gedoe met extra kabels en kasten? Dan biedt dit model absoluut waar voor je geld.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten