Google Drive is een van de betere gratis online clouddiensten, die het ook makkelijk maakt om bestanden te delen. En Google doet er al veel aan om jouw online bestanden veilig te houden, een hacker kan er echt niet zomaar bij. Toch kun je het heft in eigen handen nemen om jouw Google Drive-account en de bestanden die je er geparkeerd hebt, beter te beveiligen. Zeven tips!

Sterk wachtwoord

De veiligheid van jouw Google Drive begint bij de algehele beveiliging van je Google-account. Een zwak wachtwoord gebruiken en/of nalaten tweefactorauthenticatie te activeren, is het equivalent van de voordeur niet op slot draaien. Begin dus bij de Google-accountsbeveiligingspagina. Als je bent ingelogd, klik je op de profielfoto en daarna op de knop Je Google-account beheren. In de linkerkolom selecteer je het onderdeel Beveiliging. Scrol naar beneden en klik op Wachtwoord in het panel Inloggen bij Google.

Eerst moet je je huidige wachtwoord invoeren. Typ een nieuw complex wachtwoord dat behalve normale tekens ten minste één cijfer, één hoofdletter en één speciaal teken heeft. Gebruik geen gewone woorden of namen van je huisdier of kinderen. Als je het echt goed wilt doen, dan verander je het wachtwoord iedere zes maanden.

Tweestapsverificatie

We raden aan om behalve het wachtwoord nog een extra beveiligingsstap aan het inlogproces toe te voegen: tweefactorauthenticatie (2FA). Met 2FA heb je nog een aanvullende code nodig om te verifiëren dat jij het bent. Op die manier kan niemand inloggen op je Google-account, zelfs niet als ze je e-mailadres en je wachtwoord hebben ontfutseld.

In het vak Inloggen bij Google zet je de optie Verificatie in 2 stappen aan. Eerst controleert Google je wachtwoord en daarna stelt het voor om een Google- verificatiemelding naar je telefoon of tablet te sturen. Via de knop Meer opties tonen kun je ook kiezen om een code per sms te ontvangen of om een hardwaresleutel te gebruiken. Het is zelfs mogelijk een authenticatie-app zoals Google Authenticator te gebruiken. Er wordt even een testcode naar je telefoon gestuurd en daarna kun je 2FA definitief aanzetten.

Als je je telefoon kwijt zou raken, dan is er nog een aantal manieren om je account te ontgrendelen.

Toe aan een nieuwe telefoon? Bekijk het aanbod op Bol.com

Makkelijk delen

Een van de reden waarom mensen graag bestanden op Google Drive plaatsen, is omdat je gegevens dan makkelijk kunt delen. Gegevens die je deelt, worden ‘in transit’ genoemd. Vooral in die fase kunnen deze gegevens kwetsbaar zijn voor aanvallen. Kies er bij voorkeur voor om te delen met specifieke personen.

Je kunt ook bestanden delen door een link te versturen. Houd er dan wel rekening mee dat iedereen die deze link ontvangt deze gewoon verder kan delen met zoveel mensen als ze willen. Als je inhoud beschikbaar wilt maken via een link, dan kun je de rechten van de andere beperken tot Lezer of Reageerder. Voor een ‘lezer’ is de link naar het bestand openbaar. Iedereen die deze koppeling ontvangt, kan de gegevens lezen.

Een ‘reageerder’ is een lezer die bovendien commentaar kan geven. In beide gevallen kunnen deze mensen niets aan de inhoud wijzigen. Als je iemand met de link de rechten van Bewerker geeft, dan weet je dat deze persoon jouw bestanden kan lezen, becommentariëren, bewerken, downloaden en afdrukken.

Rechten beperken

Recente activiteit

Nu je toch op de pagina Beveiliging bent, controleer gelijk de informatie in het vak Recente beveiligingsactiviteit. In dit venster zie je alle toegangsactiviteiten van de afgelopen 28 dagen. Elk item toont de app, het apparaat en de datum van deze activiteit. Hier kun je dus zien wanneer er verdachte activiteiten hebben plaatsgevonden. Wanneer alles normaal lijkt, scrol je iets verder naar onderen en dan zie je de apparaten die toegang hebben gehad tot jouw Google Drive.

Verwijder de apparaten die je niet langer gebruikt. Ze zullen dan opgenomen worden in de lijst met het label Waar je bent uitgelogd. Het identificeren van elk apparaat is redelijk eenvoudig, omdat de naam van het apparaat te lezen is. Ontkoppel in ieder geval onbekende en inactieve apparaten.

Wie kan waarbij?

Als je een bestand met iemand hebt gedeeld, wil dat niet zeggen dat deze persoon er eeuwig en altijd toegang toe hoeft te hebben. Controleer dus regelmatig de documenten en mappen die je op Google Drive hebt gedeeld en haal de machtigingen weg van iedereen die ze niet langer nodig heeft. Soms is zo’n controle is een tijdrovende zaak, want Google Drive heeft helaas geen functie om alle gedeelde bestanden op één plek te bekijken.

Er is een oplossing van derden die je hele Drive-account scant op gedeelde mappen en bestanden. WhoHasAccess, een Duits product, is gratis. Met één klik zie je met wie je allemaal bestanden deelt. Je kunt de scangegevens exporteren, zodat je de tijd kunt nemen om het resultaat rustig te evalueren. Wij stonden verbaasd met wie we allemaal bestanden deelden.

De paradox is dat je deze web-app op zijn beurt toegang moet geven tot jouw Google Drive en dat is een kwestie van vertrouwen. WhoHasAccess belooft dat het alle informatie van de scan binnen 24 uur verwijdert en dat het nooit de inhoud van je bestanden zal lezen. Als je dat niet vertrouwt, ben je aangewezen op handwerk.

Meerlaagse beveiliging

Gekoppelde apps

Waarschijnlijk heb je ook apps gekoppeld aan je account. We hadden het in tip 5 bijvoorbeeld over de dienst WhoHasAccess. Denk je dat dit in jouw geval niet zo is? Ga toch maar even kijken. Klik op het tandwieltje in de rechterbovenhoek van het Drive-venster en ga naar Instellingen / Apps beheren. Hier zie je een lijst met apps die toegang hebben tot jouw Google Drive. Er zitten alvast een heleboel Google-apps bij die bedoeld zijn als uitbreiding op Google Drive, zoals Google Spreadsheet, Google Tekeningen, Google Documenten enzovoort. Die laat je ongemoeid.

In het vak Standaard gebruiken kun je kiezen om compatibele bestanden van je Drive in een bepaalde app te openen. Zo kun je bijvoorbeeld alle jpg’s in een fotobewerker laden. Als je een actieve app wilt verwijderen, klik je op Opties en dan op Verbinding met Drive verbreken. Als je een van de apps in de lijst niet langer gebruikt, kun je die het best uit je account verwijderen.

Vooraf versleutelen

De encryptie gebeurt op de servers van Google. Dat betekent dat ook alle gegenereerde sleutels op de server staan. In principe kan Google jouw gegevens naar believen decoderen. Daarom raden we aan om heel gevoelige gegevens simpelweg niet op Google Drive te plaatsen. Daarnaast kun je versleutelingstools van derden gebruiken die de gegevens versleutelen voordat je ze richting Google Drive stuurt. We denken dan aan software als Cryptomator, Boxcryptor, VeraCrypt, Truecrypt. Hierdoor worden je gegevens dus ook beveiligd tegen toegang door Google zelf.

Er is nog een reden om deze tools te gebruiken. Er is er een korte periode waarin Google je bestanden decodeert van een 256bit-sleutel in transit naar een 128bit-sleutel om ze op te slaan (in rust). Tijdens die periode zijn je gegevens wel kwetsbaar. Hoewel de kans erg klein is dat een hacker precies op dat moment toeslaat, is het versturen van reeds versleutelde gegevens zeker een aanrader.

Wil je meer weten over het beveiligen van je digitale gegevens? Bestel de cursusbundel Veilig met encryptie!

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.