Er bestaan duizenden Linux-distributies, elk met hun eigen kenmerken. Omdat je ze natuurlijk niet allemaal zelf gaat uitproberen om te ervaren welke jij het prettigst vindt werken, hebben we de belangrijkste distributies kort en bondig voor je op een rijtje gezet. Dat maakt het kiezen al heel wat eenvoudiger! Of je nu een distributie zoekt voor een oude pc, een om te internetbankieren of iets voor multimedia, er is voor ieder wat wils.

Een Linux-distributie of ‘distro’ is een besturingssysteem zoals Windows. Maar anders dan bij Windows worden de verschillende componenten van het besturingssysteem door verschillende groepen ontwikkeld. Een distro is dus een integratie van al die componenten tot één samenhangend geheel. En doordat er heel veel manieren zijn om die componenten te integreren, bestaan er zo enorm veel Linux-distributies.

Ubuntu

Ubuntu is de bekendste naam onder de Linux-distributies en nog altijd dé referentie, ook al is het volgens DistroWatch al lang niet meer de populairste distro. Ubuntu is heel gebruiksvriendelijk voor beginners, en leveranciers van commerciële software bieden hun Linux-versie doorgaans eerst aan voor Ubuntu. Je kunt zelfs laptops kopen waarop Ubuntu voorgeïnstalleerd is, onder andere bij Dell.

©PXimport

Fedora

Wellicht is Fedora de meest innovatieve Linux-distributie voor algemeen gebruik. Vooral ideaal als je graag als eerste de nieuwigheden in de Linux-wereld wilt uitproberen. Het is ook de distro waarmee Linus Torvalds werkt, de maker van de Linux-kernel. Dit is geen distro voor wie nog maar net met Linux begonnen is. Je krijgt immers wel toegang tot krachtige mogelijkheden, maar je zult ook op de blaren moeten zitten als het misloopt en het zelf moeten oplossen.

©PXimport

openSUSE

Een redelijk vooruitstrevende distro, vooral op het gebied van systeembeheer, is openSUSE. Zo kun je met het bestandssysteem Btrfs en de snapshot-tool Snapper eenvoudig tot op het niveau van een bestand snapshots maken en terugzetten. En met de krachtige beheertool YaST (Yet another Setup Tool) kun je vrijwel alles op je systeem configureren, zowel op een grafische manier als op de opdrachtregel. De standaardinterface KDE Plasma is ook volledig naar je hand te zetten.

©PXimport

Arch Linux

Arch Linux is een lichtgewicht en flexibele distro die het KISS-principe (keep it simple, stupid) volgt. Na de installatie heb je een minimalistische werkomgeving zonder tierlantijntjes. Zelfs een grafische omgeving ontbreekt: je kiest zelf welke pakketten je installeert voor je grafische omgeving. Met Arch Linux kun je dus je eigen distributie op maat creëren. Een mooi neveneffect is dat je daardoor enorm veel over Linux leert.

©PXimport

Ubuntu-afgeleiden

Er bestaan nog talloze afgeleiden van Ubuntu, elk met hun eigen focus. Zo is Bodhi Linux ideaal om een oudere pc een tweede leven te geven, maar ondanks die focus ziet de distro er toch best knap uit. En elementary OS heeft een look die zo van macOS afgekeken lijkt. Een andere populaire Ubuntu-afgeleide is Linux Mint. En ook Ubuntu zelf heeft allerlei ‘flavours’ met een andere grafische omgeving.

Debian

Ubuntu is zelf afgeleid van Debian, voluit Debian GNU/Linux. Hoewel het niet zo populair is als Ubuntu, kun je Debian prima op je pc draaien. Het probleem is alleen dat Debian er langer over doet om nieuwe releases uit te brengen (ongeveer elke twee jaar in plaats van elk half jaar), waardoor je heel wat oudere software hebt. Op servers is dat niet zo’n probleem, en Debian is dan ook ideaal om op een Linux-server te draaien.

Tails

Wil je zo anoniem mogelijk op internet surfen? Dan is er geen betere Linux-distro te vinden dan Tails (The Amnesic Incognito Live System). Je installeert het op een usb-stick en start daarvan op voor een anonieme sessie. Nadat je de pc uitgeschakeld hebt, blijft er geen spoor van je sessie achter op de pc. Al het internetverkeer wordt via het anonimiteitsnetwerk Tor omgeleid en de Tor Browser neemt de nodige maatregelen om je privacy te beschermen.

Qubes OS

Met zijn slagzin ‘a reasonably secure operating system’ is Qubes OS veel te bescheiden. Het is een van de veiligste besturingssystemen die je kunt draaien, omdat het toelaat om je programma’s in verschillende ‘domeinen’ op te splitsen. Elk domein draait volledig transparant in een afzonderlijke virtuele machine en heeft geen toegang tot de andere domeinen. Je kunt zelfs Windows in een domein draaien. Elk programma krijgt rond het venster een gekleurde rand die specifiek is per domein.

LibreELEC

LibreELEC (de ELEC staat voor Libre Embedded Linux Entertainment Center) is geoptimaliseerd voor de mediacentersoftware Kodi. De distro start heel snel op en toont dan onmiddellijk de interface van Kodi. Ideaal om op een Raspberry Pi te installeren die je op je tv-scherm aansluit. Met de juiste Kodi add-ons kun je zelfs video’s van Netflix en Amazon streamen.

Na een stevige sportsessie voel je je voldaan. Je bent trots op jezelf dat je het 'weer geflikt' hebt. Maar je sportkleding? Die ruikt allesbehalve fris. Wassen helpt natuurlijk, maar wat doe je als die geur hardnekkig blijft hangen?

Lees ook: Schoenen wassen in de wasmachine, zo doe je dat

Sterke zweetlucht? Natuurazijn!

Om ervoor te zorgen dat de sterke zweetlucht niet in de kleding blijft, gooi je de kleding 15 tot 20 minuten voor het wassen in een bak met koud water en een flinke scheut natuurazijn. De azijn haalt de penetrante geur eruit en verwijdert al wat vuil, maar tast het textiel niet aan. Dit helpt ook bij sportkleding met een oude zweetgeur. Daarna was je de kleding met de wasmachine of met de hand.

Heb je een flinke training gehad en echt geen tijd om je sportkleding voor de volgende wedstrijd te wassen? Je frist je sportkleding tijdelijk op door een plantenspuit te vullen met water en azijn, verhouding: 50/50. Spray het mengsel op het kledingstuk en de zweetgeur is weg. Was de kleding na de wedstrijd wel gelijk.

Was je sportkleding niet te heet!

Waarschijnlijk denk je: hup, wasmachine aan op 60 graden. Maar doe dit liever niet. Sportkleding is meestal gemaakt van speciaal materiaal dat sneller droogt, een ademende eigenschap heeft en vocht afdrijft. Deze stof is vaak delicater dan bij gewone kleding. Daarom is het belangrijk dat je de kleding voorzichtig wast, op maximaal 30 graden. Zet de wasmachine op een sportprogramma of een programma voor synthetische kleding. Een heter programma kan ervoor zorgen dat de sportkleding krimpt en het elastiek aangetast raakt. Check altijd voor het wassen het waslabel voor de specifieke wasinstructies van de kleding.

Keer de kledingstukken binnenstebuiten voordat je ze in de wastrommel gooit. Hiermee bescherm je de opdrukken en kleuren aan de buitenkant van je kleding. Bovendien zitten de bacteriën en dode huidcellen toch aan de binnenkant van je kleding. Prop de wasmachine niet te vol, want dan wordt je sportkleding niet goed gespoeld.

©Oriol Roca

Wel: vloeibaar wasmiddel. Niet: wasverzachter

Voordat je uit gewoonte een flinke scheut wasmiddel in de machine giet omdat je sportkleding zo vies ruikt: even wachten. Te veel wasmiddel zorgt er juist voor dat er zeepresten in de stof achterblijven. En dit zorgt ervoor dat de kleding je dode huidcellen nog beter blijft vasthouden. Het gevolg: nare geurtjes waar niemand blij van wordt. Gebruik het liefst vloeibaar wasmiddel, want de resten van waspoeder blijven vaak achter in kleding. Je mag wel een beetje baking soda in de wasmachine doen, dit neutraliseert de zweetlucht.

Veel mensen gooien het liefst ook nog wat wasverzachter met een geurtje bij de was, maar voor sportkleding is dit niet aan te raden. Wasverzachter legt namelijk een laagje over de vezels en verstopt hierdoor de vezels, waardoor de kleding niet meer goed schoon wordt. Hierdoor ruikt je kleding na een sportsessie juist erger naar zweet. En wasverzachter kan de stof en de elasticiteit ervan aantasten, waardoor de kleding gaat lubberen.

©anetlanda

Vanuit je luie stoel de lampen aanzetten of de temperatuur in huis regelen: smart devices zijn er om het leven nét wat makkelijker te maken. Helaas vormen zulke IoT-apparaten ook een risico voor je privacy. Wil je niet alleen slim, maar ook veilig wonen? Met deze tips voorkom je pottenkijkers in je smart home.

Lees ook: Slimme stekkers – welke modellen zijn echt zuinig?

IoT (Internet of Things) omvat alle huishoudelijke apparaten die met het internet verbonden zijn, zoals slimme lampen, speakers en thermostaten. Zelfs gordijnen, deursloten en koelkasten kunnen tegenwoordig slim worden gemaakt door ze aan een netwerk te koppelen. Om jou als gebruiker zo goed mogelijk te kunnen bedienen, verzamelen IoT-apparaten de hele dag door data die je gedrag en gewoonten in kaart brengen. Ben je tussen negen en drie niet thuis? Dan weet je slimme thermostaat dat de verwarming omlaag moet, zal het beveiligingssysteem in die uren extra alert zijn op bewegingen rondom je huis en gaat je robotstofzuiger aan de slag om je vloer spic en span te maken. 

Ook jij hebt wat te verbergen

Slimme apparaten komen op allerlei manieren aan hun data, bijvoorbeeld via spraakopdrachten ('Hé Alexa, speel jazzmuziek af'), commando's die je in een app geeft en zelfs via sensoren die beweging, licht en temperatuur detecteren. Al die gegevens worden ergens opgeslagen, en het probleem is dat de meesten van ons geen idee hebben wat er met die data gebeurt. Vaak vinden we dat ook helemaal niet zo interessant: we denken immers al snel dat criminelen niets met onze data kunnen. Maar als je denkt dat je niets te verbergen hebt, heb je het mis. Cybercriminelen die toegang krijgen tot je smart home kunnen veel meer dan alleen je lampen bedienen. Ze kunnen je bankgegevens stelen (bijvoorbeeld via een gehackt apparaat dat toegang geeft tot je thuisnetwerk), het alarmsysteem van je woning uitschakelen en persoonlijke gesprekken afluisteren via je slimme speaker – om maar een paar voorbeelden te noemen. Hoe meer slimme apparaten je in huis hebt, hoe groter de kans dat er ergens een datalek ontstaat. Dat wil je natuurlijk voorkomen.

©StockPhotoPro

Er zijn allerlei manieren om je smart home te beschermen tegen pottenkijkers. Als je niet zo technisch aangelegd bent, kunnen zulke tactieken je al snel overweldigen. Daarom houden we het bij een aantal algemene tips die voor iedereen makkelijk uit te voeren zijn en die toch een groot verschil kunnen maken in de beveiliging van je smart home.

Tip 1: Kies voor een betrouwbare fabrikant

Het merk van je slimme apparaten kan veel zeggen over hoe goed deze apparaten van zichzelf beveiligd zijn. Gerenommeerde merken zoals Philips, Homey en Amazon hebben immers een reputatie hoog te houden als het om veiligheid gaat. Bovendien moeten producten van A-merken in Europa aan strenge eisen voldoen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een merkloos model van een Chinese fabrikant. Laat je dus niet verleiden door aantrekkelijke deals terwijl je aan het browsen bent: als ze te mooi lijken om waar te zijn, zijn ze dat waarschijnlijk ook. Als je twijfelt of een merk betrouwbaar is, doe dan eerst uitgebreid onderzoek. Lees onafhankelijke reviews, onderwerp de webshop van het betreffende merk aan een kritische blik en controleer of het merk voldoet aan Europese keurmerken. 

Tip 2: Kies sterke wachtwoorden

Slimme apparaten worden doorgaans geleverd met een standaard wachtwoord waarmee je op de bijbehorende app kunt inloggen. Veilig zijn deze wachtwoorden niet. Sterker nog: een standaard wachtwoord aanhouden is haast net zo onveilig als helemaal geen wachtwoord op je smart device hebben. Het is dus belangrijk dat je het wachtwoord al tijdens de installatie van het product verandert in een unieke en sterke variant. Een sterk wachtwoord bestaat uit letters, cijfers én speciale tekens. Verwerk nooit je naam, geboortedatum of adres in het wachtwoord. Geef ook elk slim apparaat een uniek wachtwoord, zodat je andere apparaten bij een hack veilig zijn. En schakel tweestapsverificatie in als dat kan: hiermee voeg je een extra beveiligingslaag toe, zodat anderen niet zomaar kunnen inloggen als ze je wachtwoord weten. 

Tip 3: Maak gastnetwerken aan 

Je wifi-netwerk is voor criminelen een ware goudmijn. Krijgen criminelen toegang tot je wifi, dan kunnen ze niet alleen alles zien wat jij op het internet doet, maar ze kunnen ook slimme apparaten overnemen die op dat netwerk zijn aangesloten. Het is daarom verstandig om gastnetwerken aan te maken voor je slimme apparaten. Hiermee isoleer je het netwerk van deze apparaten van het hoofdnetwerk, wat de kans op een datalek flink verkleint. Ook verklein je op deze manier het risico dat hackers via een zwak beveiligd slim apparaat toegang krijgen tot bijvoorbeeld je laptop, e-mail of bankzaken op het hoofdnetwerk. 

Ook slim is het uitschakelen van de functie Universal Plug and Play (UPnP) op al je slimme apparaten. Deze functie helpt om via wifi automatisch met andere smart devices te verbinden, maar vergroot ook het risico dat je apparaten van buitenaf toegankelijk worden. 

©TStudious - stock.adobe.com

Tip 4: Houd je apparatuur up-to-date

Wacht je altijd weken of zelfs maanden voordat je een nieuwe software-update op je apparaten uitvoert? Foute boel! Updates hebben niet alleen als doel de functionaliteiten van je slimme apparaten te verbeteren, maar zijn er ook om beveiligingslekken te dichten die in eerdere versies zijn opgemerkt. Download je deze updates niet, dan laat je in feite de digitale achterdeur openstaan voor criminelen. Maak er daarom een gewoonte van om iedere week te checken of er nieuwe updates beschikbaar zijn en download deze dan direct. Het is slechts een kleine moeite die een groot effect kan hebben op je privacy.

Tip 5: Controleer de privacy-instellingen

Slimme apparaten komen doorgaans met standaardinstellingen die toestemming geven om bepaalde gegevens te verzamelen of op te slaan. Dat is vaak gunstig voor de fabrikant, maar als je geen pottenkijkers in huis wilt, is het zaak dat er zo min mogelijk gegevens van jou in de cloud terechtkomen. Gelukkig kun je de privacy-instellingen van je slimme apparaten meestal wijzigen. Zo kun je op veel slimme apparaten instellen dat de opnamegeschiedenis direct verwijderd wordt. Sommige apparaten sturen automatisch gegevens naar de fabrikant voor verbeteringsdoeleinden; ook dit kun je vaak uitschakelen. Zet ook altijd functies uit die je niet gebruikt. Gebruik je de spraakbediening op je slimme speaker niet? Schakel de microfoon dan helemaal uit. Zo verklein je in elk geval de kans dat je wordt afgeluisterd.