In steeds meer dagelijkse producten zien we geavanceerde technologie terug. Zo ook in e-bikes. De elektrische fietsen zijn niet meer uit het straatbeeld weg te denken en tegenwoordig zijn er ontzettend veel verschillende soorten op de markt. In dit artikel doen we een uitstapje binnen de moderne technologie, maar buiten de ‘ouderwetse’ computerwereld.

Tip 01: Doel

Net als bij zoveel tech-producten begint je zoektocht met je af te vragen waar je het voor wilt gebruiken. Er is nogal een verschil of je alleen af en toe wat trapondersteuning nodig hebt van je fiets of dat je met 45 kilometer per uur door de provincie wilt zoeven. En waar ga je met je e-bike voornamelijk rijden? Is dat in de stad of wil je ook in de bossen kunnen crossen met je elektrische tweewieler. Een heel belangrijke vraag is ook hoelang je wilt kunnen rijden aan één stuk, met andere woorden: hoe ver de actieradius van de interne accu moet zijn. Veel e-bikes hebben bovendien veel slimme functies die je met je smartphone kunt uitlezen of zelfs bedienen, maar je moet je afvragen of dit interessant voor jou is.

En hoe zit het met fietskarren of andere accessoires? Ben je van plan om bijvoorbeeld je (klein)kinderen elke dag naar school te brengen of ze eens in een fietskar te zetten, dan is het slim om te kijken naar een elektrische fiets waar je een aanhanger-adapter aan kunt zetten. Kortom, veel vragen. Hopelijk lossen we een paar voor je op in deze checklist.

©PXimport

Tip 02: E-bike of Pedelec?

Er zijn heel veel verschillende soorten e-bikes en deze zijn niet gemakkelijk in twee of drie categorieën onder te verdelen. Veel e-bikes hebben namelijk eigenschappen van verschillende types en zou je dus in meerdere categorieën kunnen plaatsen. Puristen hebben het overigens over pedelecs (Pedal Assisted Electrical Bikes) of de iets minder sexy naam: elektrische fiets met trapondersteuning. Dat is namelijk volgens de wet belangrijk om een e-bike als normale fiets in het verkeer te kunnen gebruiken: meetrappen is nodig om vooruit te komen. Is dit niet het geval, dan hebben we het over een power-on-demand-fiets. Deze wordt gelijkgesteld aan een bromfiets en moet dus ook een kentekenplaat hebben. In dit artikel laten we deze puristische terminologie echter achterwege en hebben het gewoon over e-bikes.

Terug naar de onderverdeling. Als eerste zijn er de stadsfietsen oftewel city commuters. Deze e-bikes zijn bedoeld om je comfortabel van A naar B te brengen in de stad, ze zijn dan ook ideaal om van huis naar werk te rijden. De actieradius hoeft niet erg groot te zijn en je hoeft er niet mee in onherbergzaam gebied te rijden. Een elektrische stadsfiets kan er sportief uitzien, maar heeft ook steeds meer een klassiek uiterlijk. Voor offroad-functies heb je de elektrische mountainbikes of ATB e-bikes. Deze hebben bredere banden en een betere vering. Bij deze fietsen heb je meestal meer keuze wat betreft remmen, versnellingen en de derailleur. En dan zijn er nog speed pedelecs of high speed e-bikes. Deze kunnen tot 45 kilometer per uur rijden en zijn dus volgens de wet bromfietsen. Je kunt zelf een beetje meetrappen als je wilt.

©PXimport

Tip 03: Motor

Elke elektrische fiets heeft een motor. Logisch, want anders zou het apparaat geen trapondersteuning kunnen bieden. Er is wel een verschil in de plek waar de motor zich bevindt. Eigenlijk zijn er maar twee opties: een (achter)wiel-motor of een midden-motor. De wiel-motor heet ook wel ‘hub motor’ en vind je precies in het midden van één van de twee wielen, vaak in het achterwiel. Er zijn echter ook modellen waar de hub motor in het voorwiel is geplaatst voor een betere gewichtsverdeling, zeker als de accu zich op de bagagedrager bevindt. Het grote voordeel van een hub motor is dat je er relatief weinig onderhoud aan hebt: alle onderdelen zitten in de motor verwerkt. Een midden-motor is vaak iets kleiner omdat deze in het frame weggewerkt moet worden en niet in de weg van de pedalen mag zitten. Daardoor zijn e-bikes met midden-motoren vaak wat prijziger. Midden-motoren hebben wel het voordeel dat trapkrachtsensoren (hierover later meer) beter werken omdat ze de motorkracht direct bij de pedalen kunnen meten.

©PXimport

Tip 04: Accu

Nadat je voor een bepaald type motor hebt gekozen, is het tijd om na te denken over de accu van je nieuwe elektrische fiets. De accu bepaalt namelijk hoe ver je kunt fietsen en er zit veel verschil in het vermogen van verschillende accu’s. Sommige accu’s moet je elke dag opladen, andere maar een paar keer per week. Ook de manier van opladen verschilt, sommige kun je van de fiets nemen en binnenshuis opladen, andere zitten in de fiets verwerkt en dit betekent dat je hele fiets bij een stopcontact moet staan om hem op te laden. Elke accu verliest bovendien bij elke oplaadbeurt een beetje aan vermogen en moet op een gegeven moment worden omgeruild. Het is dus handig om vooraf te informeren hoelang een accu meegaat en hoe duur een nieuwe accu kost. Een lithium-ion accu die in een e-bike wordt gebruikt, kan gemiddeld zo’n 800 volledige laadcycli doorlopen. Een snelle rekensom betekent dit dat als je je fiets elke dag gebruikt en ’s avonds oplaadt, je na drie tot vier jaar een nieuwe accu nodig hebt. Let op, het gaat hier om complete laadcycli. Als je af en toe je accu even bijlaadt, dan behalen sommige accu’s wel 1500 tot 2000 halve cycli. Hoelang je erover doet om de accu op te laden, ligt aan de fabrikant, de kwaliteit en het vermogen. Vaak ligt die tijd ergens tussen de twee en zes uur.

©PXimport

Tip 05: Actieradius

Hoe ver wil je met een e-bike op één lading kunnen rijden? Als je een e-bike voornamelijk gebruikt om dagelijks tien tot twintig kilometer naar en van je werk te fietsen, dan hoef je je geen zorgen te maken om het vermogen van de accu. Zelfs de kleinste accu in een e-bike krijgt dit voor elkaar. Wil je echter dagtochtjes gaan maken, dan kan een actieradius van 50 tot 75 kilometer al snel te krap zijn. In de meeste gevallen geldt dat als een accu in het frame is ingebouwd, je ervan uit kunt gaan dat de actieradius minder groot is dan bij een accu die je op de bagagedrager vindt. Het vermogen van een accu wordt aangeduid in Wh. Een accu met 600 Wh zorgt voor een grotere actieradius. Bij veel e-bikes kun je gemakkelijk de accu zelf verwisselen, het is dan ook een slim idee om meteen een extra accu te kopen. Als je een langere tocht gaat maken neem je de extra accu mee. Als de eerste dan leeg raakt, zet je de tweede accu erin en rijd je vrolijk verder. Een extra accu varieert sterk in prijs, ga uit van zo’n 250 tot 500 euro.

Tip 06: Trapondersteuning

De reden waarom je een e-bike koopt, is dat hij trapondersteuning biedt. Er zijn twee verschillende sensoren die hiervoor gebruikt worden: de rotatiesensor en de trapkrachtsensor. Een rotatiesensor zet de trapondersteuning aan als het detecteert dat de pedalen ronddraaien. De sterkte van de trapondersteuning bepaal je in de meeste gevallen zelf met een knop op het stuur. Zet je de trapondersteuning op stand 3, dan geeft het systeem meer ondersteuning dan op stand 2. Naast de rotatiesensor kun je ook een trapkrachtsensor hebben. Die meet ook met hoeveel kracht je trapt, en past constant de trapondersteuning van de motor hierop aan. Het voordeel hiervan is dat je eigenlijk niet meer door hebt dat je op een e-bike rijdt, behalve dan dat je veel harder kunt fietsen dan dat je gewend bent op een normale fiets. Uiteraard is een fiets met trapkrachtsensor duurder dan een met alleen een normale rotatiesensor, je vind de trapkrachtsensor dan ook vrijwel alleen in de high-end-modellen.

©PXimport

Tip 07: Slim of niet?

Hoe slim wil je dat je e-bike is? Sommige e-bikes zijn net als normale fietsen maar hebben alleen een accu en knop op het stuur om de trapondersteuning te regelen. Andere elektrische fietsen zijn rijdende computers met meerdere sensoren. Vooral de hippe city commuters zetten in op slimme foefjes die je met je smartphone kunt bedienen. Zo kun je bijvoorbeeld de locatie van fiets tracken doordat er een gps-module is ingebouwd en zet je de fiets op slot middels een app. Sommige merken hebben ook anti-diefstal-systemen in hun e-bikes geïnstalleerd. Als een ongenode gast de fiets aanraakt, kan het bijvoorbeeld een geluidssignaal afspelen. Op duurdere modellen kan een e-bike zelf de sterkte van de lichten regelen door middel van sensoren en met een app kun je de trapondersteuning finetunen of een firmware-update doorvoeren.

©PXimport

Tip 08: Proefrit maken

Je kunt alle specificaties op het internet uitzoeken en je perfecte fiets online samenstellen, maar net als bij de aanschaf van een auto is het essentieel dat je een proefrit gaat maken met de fiets die je op het oog hebt. Gelukkig is dit geen probleem, alle grote merken die hun fietsen in Nederland aanbieden, laten je een proefrit maken. Veel dealers en fietshandelaren hebben een voorraad staan en grote fabrikanten als Sparta, Gazelle en Batavus hebben test centers waar je eenvoudig allerlei verschillende types kunt uitproberen en je kunt laten voorlichten door vakkundig personeel. Waar je ook over na moet denken, is dat je fiets om de zoveel tijd even nagekeken moet worden. Ga je dit zelf doen of wil je dat laten doen in een fietsenwinkel? In het laatste geval is het wellicht een goed idee om je e-bike bij een handelaar in de buurt te kopen.

©PXimport

Tip 09: Accessoires

Belangrijk bij de aanschaf van een e-bike is dat je ook kijkt naar welke accessoires er voor het model verkrijgbaar zijn. Wil je eens een fietskar achter je elektrische fiets hangen, dan moet een adapter wel gemakkelijk aan de achteras of onder het zadel kunnen worden bevestigd. Ook zijn er talloze upgrades voor je e-bike beschikbaar. In de meeste gevallen kies je deze extra’s zodra je de fiets koopt, maar in vaak kun je deze accessoires ook later installeren. Zo kun je kiezen voor anti-lek-banden die niet moeilijk doen over een stukje glas op de weg of een bagagedrager die op de accu past. Let erop dat veel van deze accessoires de totale prijs van de e-bike wel een stuk hoger kunnen maken, een fiets van duizend euro kan makkelijk 1500 euro worden met een paar ‘simpele’ accessoire-toevoegingen. Let ook op de kwaliteit van de onderdelen, het heeft geen zin om honderden euro’s in een e-bike te steken en er vervolgens de goedkoopste derailleur of versnellingen op te zetten.

©PXimport

Kooptips

Gazelle Orange C7 HMB v3

Van Moof Electrified S2

B’Twin Elops 500E

Bluetooth-speakers zijn er in overvloed, waardoor fabrikanten zich maar moeilijk kunnen onderscheiden. Met zijn kersverse Grip doet JBL een dappere poging. Volgens het Amerikaanse merk is deze draadloze luidspreker met ingebouwde verlichting erg krachtig. Bijzonder, want de behuizing is niet veel groter dan een colablikje. Maakt JBL zijn belofte waar?

De Grip is een begrijpelijke toevoeging binnen het uitgebreide gamma van de bekende audiofabrikant. Ten opzichte van de goedkopere GO 4 en Clip 5 is dit nieuwe model weliswaar iets groter, maar je krijgt daar een voller geluid voor terug. Vergelijken we de Grip met de iets duurdere Flip 7, dan is de cilindervormige behuizing van 6,4 × 15,3 × 6,5 centimeter juist weer iets compacter. Logischerwijs zag JBL dus een kans om dit gat in zijn assortiment te vullen. De speaker heeft een adviesprijs van 99,99 euro.

©Maikel Dijkhuizen

Luistertijd en bouwkwaliteit

Wie de JBL Grip koopt, moet zelf voor een usb-c-kabel zorgen, want deze kabel zit niet in het productdoosje. Eenmaal opgeladen gaat de accu van 2600 mAh op een gemiddeld volumeniveau ongeveer veertien uur mee. Normaal gesproken hebben JBL-speakers een stevige constructie. Dat is bij de Grip ook het geval, al kunnen we de behuizing op bepaalde plekken diep indrukken. Gelukkig veren het textiel en kunststof soepel terug. Wellicht verklaart het flexibele materiaal het lichte gewicht van 385 gram. Toch gaat deze luidspreker naar verwachting niet zo gauw stuk. JBL claimt dat de Grip een val van één meter hoogte op beton moeiteloos overleeft. Bovendien voldoet dit product aan de eisen van de IP68-norm. Het speakerkastje is dus volledig dompel- en stofdicht. Zeker voor luistersessies in de buitenlucht is dat natuurlijk een pluspunt. Dankzij de geïntegreerde lus hang je de Grip makkelijk ergens aan op.

©Maikel Dijkhuizen

Muziek luisteren

Zodra de Grip met een bluetooth-bron is verbonden, bedien je de muziekweergave eenvoudig vanaf de speaker. Boven het JBL-logo vind je twee volumeknoppen en een play/pauze-toets. Door tweemaal op laatstgenoemde knop te drukken, kun je nummers skippen. Bovenop is er nog een optie om een andere geschikte JBL-speaker draadloos te koppelen. Je profiteert dan van een grootser geluid. Hoewel veel cilindervormige luidsprekers een zogeheten 360 graden-geluid ondersteunen, is dat bij dit exemplaar helaas niet het geval. De achterkant klinkt beduidend minder dan de voorkant.

Bij eenvoudige muziekcomposities, podcasts en luisterboeken is de geluidskwaliteit goed. Het is nogal verrassend hoeveel volume dit kleine apparaatje kan produceren. Met name bij opzwepende genres als dance en hiphop komt dat goed van pas. Verder zijn mensen duidelijk te verstaan, zodat je bijvoorbeeld een radioshow of audioboek makkelijk kunt volgen. Bij bombastische muziekstukken met veel instrumenten schiet de Grip iets tekort. Denk bijvoorbeeld aan genres als rock, metal en klassiek. Logisch, want het is ondoenlijk om de benodigde audiofrequenties uit een enkele fullrange-audiodriver te persen. Zeker op een wat hoger volumeniveau klinken dergelijke nummers ietwat chaotisch. Geen schande, want dat is vrijwel bij alle bluetooth-speakers met slechts één actieve audiodriver het geval.

©Maikel Dijkhuizen

Sfeerverlichting en app

Op de achterkant zit een ledstrip van zo'n 6,5 centimeter. Dat geeft met name in het donker een leuk effect. Druk meermaals op de bijbehorende lichtknop voor verschillende thema's. Via de JBL Portable-app pas je optioneel de lichtintensiteit en kleur aan. Ook om andere redenen loont het de moeite om deze app op je smartphone te installeren. Je zet hiermee onder andere diverse equalizerinstellingen naar je hand. Kies bijvoorbeeld voor Chill, Vocal of Energetic. Tot slot stelt JBL vanuit de app regelmatig software-updates beschikbaar.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Grip kopen?

Als je een compacte luidspreker met IP68-certificering wilt kopen, is de JBL Grip het overwegen waard. Je haalt voor amper honderd euro een degelijke speaker in huis die in alle weersomstandigheden blijft doorspelen. Overige pluspunten zijn de respectabele accuduur en geïntegreerde verlichting. Voor audiopuristen is de aanwezigheid van één actieve driver een nadeel. Dat geeft op audiovlak namelijk beperkingen. Zoek je een bluetooth-speaker die alle muziekstijlen op een hoog volumeniveau zonder vervorming laat horen, dan is de Grip niet de beste keuze.

Hoeveel smartphone krijg je voor een scherpe prijs? In deze uitgebreide test vergelijken we negen populaire smartphones die tussen de 200 en 300 euro kosten. Uit die ervaringen blijkt dat een budgetsmartphone in heel wat gevallen voldoende kan zijn, maar er ook duidelijk argumenten zijn om door te sparen voor een duurder model.

We testen voortdurend smartphones in allerlei prijsklassen, waaronder het goedkope segment tot 300 euro. Heb je interesse in een budgetsmartphone, dan kun je bij veel merken terecht. Uiteraard van bekende namen als Samsung en Motorola en de Chinese grootmachten als Xiaomi en Oppo. Nieuwere merken zoals HMD en Nothing willen ook een puntje van de taart claimen. In deze test bespreken we – in willekeurige volgorde – smartphones van Samsung, Motorola, Xiaomi, Poco, Nothing, Oppo en HMD.

Testverantwoording

We hebben negen budgetsmartphones getest. In dit geval zijn dit toestellen die bij bekende (web)winkels tussen de 200 en 300 euro kosten. We hebben bij het selecteren van de geteste smartphones gekeken naar de straatprijzen van bekende aanbieders in november 2025. We nemen dus niet de adviesprijzen van fabrikanten, want die zijn veelal hoger. De straatprijzen geven het meest realistische beeld van de smartphones die je voor een bepaald budget kunt kopen.

Bij het testen van een toestel letten we onder andere op de bouw- en schermkwaliteit, aanvullende technische functies als de mate van repareerbaarheid en in hoeverre het apparaat bestand is tegen stof en water. We noteren ook hoe een smartphone bevalt in het dagelijks gebruik, van de snelheid en de accuduur tot hoe snel het opladen verloopt en of het opladen ook draadloos kan. Natuurlijk maken we ook de nodige foto’s en video’s met een smartphone, zowel overdag als in het donker. We nemen verder de geïnstalleerde softwareschil en het beloofde updatebeleid onder de loep. Zo kun je ook vergelijken tot wanneer je een smartphone comfortabel en veilig kunt gebruiken. Tot slot besteden we aandacht aan eventuele onderscheidende functies van een smartphone. Die zijn er namelijk, ook in het budgetsegment.

©Livinsky Alex

CMF Phone 2 Pro

De CMF Phone 2 Pro is een toestel van techbedrijf Nothing, en de tweede smartphone in de CMF-lijn. De telefoon heeft een industrieel ontwerp dat duidelijk opvalt ten opzichte van de concurrentie en is geschikt voor los verkrijgbare accessoires van Nothing.

Nothing brengt een magnetische kaarthouder uit die je op de achterkant kunt plakken, een setje cameralenzen om meer functies aan de camera’s toe te voegen en een nekkoord. Enkel het nekkoord werkt ook met de vorige CMF-smartphone, waar overigens na de initiële drie accessoires geen nieuwe extra’s voor zijn uitgebracht. Nothings modulaire strategie weet ons daarom nog niet te overtuigen.

De CMF Phone 2 Pro doet dat als telefoon beter. Het 6,77inch-oledscherm (120 Hz) ziet er erg goed uit, onder de motorkap draait een prima MediaTek-processor met 8 GB werkgeheugen en de opslagcapaciteit bedraagt 128 GB. Blij zijn we met de hoofdcamera en de zoomcamera. De groothoekcamera is kwalitatief minder goed. De 5000mAh-batterij gaat zonder zorgen een lange dag mee. ‘s Nachts opladen is aan te bevelen. Dat kan met maximaal 33 watt via usb-c. De CMF Phone 2 Pro draait op Android 15, krijgt drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De softwareschil voegt visueel toffe functies toe en is vrij van bloatware.

Samsung Galaxy A36

Als je een betaalbare, moderne Samsung-smartphone zoekt, kun je bijvoorbeeld de Galaxy A26 overwegen. In deze test bespreken we beide modellen, te beginnen met de A36. Die weet ons niet helemaal te overtuigen. Ja, het toestel is waterdicht, kan tegen stof en heeft een prachtig 6,7inch-oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Ook de accuduur is ruimschoots voldoende, wat knap is omdat de 5000mAh-accu niet bijzonder groot is. Opladen kan de smartphone met maximaal 45 watt en dat is ook lekker rap.

Samsungs updatebeleid is met zes jaar Android- én beveiligingsupdates ook erg goed. Veel fabrikanten van budgetsmartphones kunnen hier nog een voorbeeld aan nemen. Maar die merken focussen zich weer op betere specificaties en op dat punt laat Samsung steken vallen met de A36. Het toestel is simpelweg traag in gebruik, zowel bij het navigeren door de softwareschil als bij het gebruiken van apps en games. De foto- en videokwaliteit valt ons ook tegen. Voor sociale media is de kwaliteit op zich prima, maar het moge duidelijk zijn dat je in dit prijssegment smartphones kunt kopen die realistischere plaatjes schieten. Door de zwakke prestaties vragen we ons ten zeerste af of de A36 na jarenlang gebruik én allemaal software-updates nog wel mee kan komen.

Motorola Edge 50 Neo

Motorola biedt heel wat betaalbare smartphones aan in zijn Moto G- en Edge-series. De nieuwe Edge 60-serie is nog aan de dure kant en verderop in deze test bespreken we een Moto G-model. We zijn ook in de Edge 50 Neo gedoken, die nu bijna een jaar op de markt is. Dit toestel is met name interessant voor wie veel functies in een compacter toestel zoekt. De Edge 50 Neo weegt namelijk slechts 171 gram en is met zijn 6,4inch-scherm ook wat handzamer dan veel concurrenten. Het 120Hz-oledscherm laat een goede indruk achter. De gebruikte MediaTek-processor is niet de snelste, maar dat wordt deels gecompenseerd door liefst 12 GB werkgeheugen. Helemaal royaal is de opslagcapaciteit van 512 GB. Ook aanwezig zijn functies als e-sim, wifi 6E en draadloos opladen (met maximaal 15 watt). Dat laatste is best zeldzaam in dit prijssegment. Via de usb-c-poort kan de smartphone laden met maximaal 65 watt, al dien je zelf de juiste adapter te regelen. Het toestel heeft drie prima camera’s achterop, waarvan de hoofdcamera en groothoeklens optische beeldstabilisatie (OIS) hebben. Motorola geeft de Edge 50 Neo vijf jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates. Dat is netjes en – verwarrend – langer dan de meeste duurdere Motorola-smartphones.

Xiaomi Redmi Note 14 Pro 5G

Let goed op, want Xiaomi’s Redmi Note 14-serie bestaat uit een handvol toestellen. Die hebben onder andere Pro- en Pro Plus-aanduidingen en zijn er soms ook al 4G- en 5G-versies, met iets uiteenlopende specificaties. Wij hebben de Note 14 Pro 5G onder handen genomen, die net onder de prijsgrens van deze test valt. Het toestel komt luxe over met zijn stevige behuizing, die ook een IP68-certificering bevat tegen water en stof. De smartphone heeft een groot 6,67inch-oledscherm (120 Hz) met scherpe resolutie van 2712 × 1220 pixels, dat een genot is om naar te kijken.

De prestaties zijn dankzij de vlotte MediaTek-processor ook dik in orde, geholpen door 8 GB werkgeheugen. Met 256 GB is de opslagcapaciteit van gebruikelijke grootte. Dankzij de 5110mAh-accu kun je de smartphone meer dan een dag gebruiken. Opladen gaat snel via de usb-c-poort (maximaal 45 watt) en we worden blij van de goede hoofdcamera. De extra camera’s vallen ons kwalitatief helaas tegen. Xiaomi’s softwareschil MIUI bevalt ook minder goed dan de andere geteste softwareschillen. MIUI bevat heel veel extra apps en onnodige functies en toont bovendien reclames. Het updatebeleid is met drie Android-upgrades (waarvan Android 15 er al één was) en vier jaar beveiligingsupdates ook wat benedengemiddeld.

Samsung Galaxy A26 5G

Iets eerder in dit artikel hierboven bespraken we de Galaxy A36 van Samsung, die wat duurder is dan de A26 die we nu toelichten. Wat direct opvalt, is dat Samsung nog meer compromissen moest sluiten om tot de lagere prijs te komen. Zo heeft de Galaxy A26 een usb 2.0-poort en is het sterk verouderde wifi 5 de hoogste wifistandaard. In de praktijk vallen ook de macrocamera en groothoekcamera erg tegen en heeft de gebruikte processor ook moeite om ons bij te benen. Het snelheidsverschil met sommige andere geteste telefoons is duidelijk merkbaar.

Het roept twijfels op over de prestaties van de A26 na een paar jaar gebruik. Op papier kan de smartphone lang mee. Samsung garandeert namelijk zes jaar updates, wat gelet op de scherpe prijs een erg sterk updatebeleid is. De A26 scoort ook pluspunten met zijn accuduur van ruim een dag, zijn goede hoofdcamera en zijn mooie oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Dat scherm is 6,7 inch groot en heeft een wat ouderwetse waterdruppel-inkeping bovenin voor de selfiecamera. Moderner is de IP67-certificering, die aangeeft dat het toestel bestand is tegen stof en water. Ten opzichte van sommige andere geteste smartphones vinden we dat de Galaxy A26 meer duidelijke aandachtspunten heeft.

Poco X7 Pro

Op de valreep kan hij mee, deze 8/256GB-versie van de Poco X7 Pro. Het zustermerk van Xiaomi verkoopt ook een 12/512GB-variant, die duurder is. Wat opvalt aan deze Poco X7 Pro is allereerst zijn ontwerp. Dit toestel is duidelijk gemaakt voor wie aandacht wil trekken. Spreekt het hippe ontwerp je niet aan, dan biedt een hoesje uitkomst. De smartphone is waterdicht en stofbestendig en heeft een groot 6,67inch-oledscherm. Met een resolutie van 2712 × 1220 pixels oogt het beeld erg scherp. Een 120Hz-verversingssnelheid maakt het scherm soepel in gebruik.

Ook soepel zijn de prestaties: dankzij de MediaTek-processor en 8 GB werkgeheugen is de telefoon erg snel. Van de camera’s zijn we minder onder de indruk, al kun je er prima mee uit de voeten. Vrolijker worden we van de accuduur. De 6000mAh-accu is op papier bovengemiddeld groot en gaat in de praktijk ook uren langer mee dan veel andere smartphones. Opladen kan vlot via de usb-c-poort. Poco levert de X7 Pro met Android 15 en garandeert drie Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Dat is aardig, maar korter dan heel wat concurrenten. Jammer is dat Poco zijn softwareschil volstopt met commerciële apps en games, al kun je een deel zelf verwijderen.

Oppo A5 Pro 5G

Heb je behoefte aan een erg stevige smartphone, dan lijkt de Oppo A5 Pro (5G) een boeiende kandidaat. Dit toestel is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Wat wil zeggen dat het toestel bestand is tegen stof, een val in het water en een harde waterstraal. Oppo zegt ook dat de smartphone geen schade oploopt door extreme temperaturen en dat er extra stevig glas voor het beeldscherm geplaatst is. Prettig is dat het stevige karakter van het Oppo-toestel helemaal niet opvalt. Er zit geen klepje voor de usb-c-poort, het toestel is met 194 gram niet bovengemiddeld zwaar en voelt ook aan als een reguliere telefoon. De prijs vinden we erg vriendelijk, zeker als je weet dat Oppo drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates garandeert.

De fabrikant heeft een extra grote accu (5800mAh-capaciteit) in zijn budgetsmartphone gestopt. Wij kunnen dan ook twee dagen vooruit met de A5 Pro (5G), al komt dat ook deels omdat het HD-scherm minder stroom verbruikt dan de Full-HD-schermen in concurrerende telefoons. Het HD-scherm oogt duidelijk minder scherp en is een stevige compromis. Op alle andere vlakken presteert de Oppo A5 Pro prima, zonder onderscheidend te zijn. Van Oppo’s drukke softwareschil vol bloatware zijn we minder gecharmeerd.

Motorola Moto G75 (Redactietip)

De Motorola Moto G75 is één van de vele Moto G-smartphones. Een ietwat verwarrende strategie van het merk, maar goed om te weten is dat de G75 een van de betere keuzes is. Niet alleen ten opzichte van zijn broers, maar ook in vergelijking met de concurrerende smartphones in deze test. Dat begint bij de buitenkant. De Moto G75 draagt een MIL-STF-810H-certificering, wat inhoudt dat hij een val van 1,2 meter hoogte moet overleven en IP68-gecertificeerd is. De smartphone kan dus tegen stof en water. Ook ondersteund zijn e-sim en draadloos opladen (met maximaal 15 watt), twee functies die we op maar weinig andere budgettelefoons terugzien.

Daar staat tegenover dat die smartphones veelal een oledscherm hebben en de Moto G75 het moet doen met een iets minder mooi lcd-scherm. Dat scherm meet maar liefst 6,78 inch, toont een Full-HD-resolutie en heeft een 120Hz-verversingssnelheid. Onder de motorkap draait een aardige processor met 8 GB werkgeheugen, maar er zijn snellere geteste smartphones. De opslagcapaciteit is met 256 GB wel van gebruikelijke grootte.

Motorola maakt een goede sier met zijn goede hoofdcamera en groothoekcamera – die ook een nauwkeurige macromodus heeft. Ook het updatebeleid is positief verrassend. De Moto G75 krijgt vijf Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. Motorola’s softwareschil is lekker rustig.

HMD Fusion

De HMD Fusion is misschien wel de opvallendste smartphone in deze vergelijkende test. Dat komt door twee uiterlijke aspecten. Enerzijds is de Fusion zo ontwikkeld dat je hem met behulp van gereedschap en handleidingen van reparatiebedrijf iFixit zelf grotendeels uit elkaar kunt halen. Daarna kun je onderdelen vervangen. iFixit biedt onder meer een nieuw batterij, scherm en achterkant aan. De prijzen bedragen enkele tientjes per onderdeel. We waarderen deze duurzame aanpak van HMD.

Ook interessant zijn de pogo-pinnetjes op de achterkant van de smartphone, waar je speciale HMD-hoesjes aan kunt bevestigen. Zo’n hoesje biedt bijvoorbeeld een flitser aan de voorkant (voor betere selfies in het donker), de mogelijkheid om de smartphone draadloos op te laden of te veranderen in een handheld. De prijzen van de hoesjes vallen ons ook mee.

Toch kunnen we de HMD Fusion moeilijk aanraden. Als smartphone valt hij ons namelijk nogal tegen. Het HD-scherm ziet er niet zo fraai uit, door de eenvoudige Snapdragon-processor is de telefoon – nu al – vrij traag en HMD belooft slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Een telefoon uitbreiden met toffe hoesjes en onderdelen vervangen willen wij pas doen als de basis goed is. De HMD Fusion weet daar niet in te overtuigen.

Conclusie

Na het testen van negen budgetsmartphones, hebben we – niet voor het eerst – gemerkt dat er veel verschil zit in de totale gebruikservaring van goedkope toestellen. Natuurlijk, ten opzichte van bijvoorbeeld drie jaar geleden krijg je nu sowieso een betere telefoon voor hetzelfde geld. De geteste budgetsmartphones hebben allemaal een stevig ontwerp, voldoende werkgeheugen en opslagcapaciteit. Er is ook ruimte gekomen voor innovatie, zo laten Nothing en HMD zien met hun modulaire toestellen. Sommige merken geven hun budgetsmartphones ook een serieus updatebeleid. Met name Samsung en Motorola scoren goed op dit vlak. Deze test maakt ook duidelijk dat elk merk – nog steeds – compromissen moet sluiten om een prima budgettelefoon uit te brengen. Zo kiezen HMD en Oppo voor een HD-scherm, heeft een Samsung-model wifi5-ondersteuning en stopt Xiaomi zijn software vol reclames.

Onder de streep zijn we aangenaam verrast door veel smartphones, de Motorola Edge 50 Neo voorop. Die biedt een heel fijn totaalpakket voor een scherpe prijs. Dit toestel krijgt dan ook het predicaat Best getest. Onze Redactietip blijkt na grondig nadenken óók een Motorola-smartphone, namelijk de Moto G75. Die is nog goedkoper maar bevalt ook hartstikke goed, te danken aan prettige specificaties en rustige software die zes jaar updates krijgt.