Het is erg wanneer je je laptop verliest of het toestel wordt gestolen. Niet alleen ben je het apparaat kwijt en sta je weer voor een dure aankoop, maar wat gaat de vinder of de dief met je bestanden doen? Als je de juiste voorzorgen hebt genomen in de vorm van dataversleuteling, hoef je nergens zorgen om te maken. Heb je dat nog niet gedaan? Het is nog niet te laat.

Veiligheid heeft altijd wel iets dubbels en dat is bij het beveiligen van je computer niet anders. Natuurlijk wil je graag dat je data veilig zijn, vergrendeld voor onbevoegden, maar anderzijds lever je een zekere mate van gebruikscomfort in. Je moet je bijvoorbeeld met een wachtwoord aanmelden en het versleutelen van data heeft een (lichte) impact op de systeemprestaties. Verder vergroot de gegevensversleuteling ook het risico op dataverlies. Immers, wat als je om een of andere reden niet meer lukt om je aan te melden of je bent je wachtwoord vergeten? Of als het besturingssysteem plots weigert te starten? Dan wordt dataherstel wel erg lastig, aangezien je na een opstart met bijvoorbeeld een live-medium alleen versleutelde bestanden terugvindt. 

In deze masterclass kiezen we toch voor meer veiligheid door encryptie en nemen we deze bedenkingen voor lief: een wachtwoord invullen is niet zo erg, de prestatie-impact is nauwelijks merkbaar en we beschikken over up-to-date back-ups, toch? 

Beveiligingsaanpak 

De vraag is natuurlijk: hoe ga je de gegevens op je computer beveiligen? We hebben in elk geval niet gekozen voor wat weleens ‘security by obscurity’ wordt genoemd. Daarmee verberg je de data alleen, maar wijzig je niets aan de gegevens zelf. Deze techniek is bijna altijd gedoemd te mislukken, want vroeg of laat vindt iemand toch je data. De sterkste methode is daarom nog altijd het aanpassen van de data zelf. Concreet betekent dit het versleutelen van je gegevens, bij voorkeur met een beproefd algoritme als AES 256-bit. 

Dan rest nog de vraag: met welke tool ga je de ‘data in rust’ versleutelen? Dit hangt samen met de vraag welke data je precies wilt versleutelen. Ga je voor een complete schijfversleuteling of beperk je je tot het versleutelen van specifieke bestanden, mappen of (data)partities? 

Voor beide methodes valt wel iets te zeggen en dus bespreken we in deze masterclass de nodige tools en technieken aan voor uiteenlopende encryptie-scenario’s. We noemen eerst enkele eenvoudige tools voor als je alleen mappen of bestanden wilt versleutelen. Daarna gaan we aan de slag met de gratis opensource-tool VeraCrypt. 

©corund - stock.adobe.com

Mappen en bestanden 

Wanneer je je bij Windows met een wachtwoord-beveiligd account aanmeldt en je je gegevensbestanden in je profielmap bewaart (%userprofile%), dan kan iemand die zich met een ander standaardaccount aanmeldt niet zomaar bij die data. Maar dit is helaas snel genoeg omzeild, bijvoorbeeld via een live-bootmedium (zie ook het kader ‘Halt! Wachtwoord?’). 

Een alternatief is dat je specifieke mappen versleutelt. Windows Pro en hoger beschikt hiervoor over een eigen functie (EFS, Encrypting File System), maar we gaan er vanuit dat je Windows Home gebruikt. In dit geval kun je nog een beroep doen op externe tools zoals het gratis en opensource AES Crypt, voor diverse platformen). 

Klik na de installatie met rechts op je bestandsselectie en kies AES Encrypt in het contextmenu van Verkenner. Na het invullen van een wachtwoord krijg je voor elk bestand een versleuteld AES-bestand dat je na het intikken van het wachtwoord op vergelijkbare wijze weer kunt ontsleutelen. Of je versleutelt bestanden vanaf de Opdrachtprompt met: 

/aescrypt -e <bestand> 

Bijvoorbeeld: 

aescrypt -e *.pdf 

Ontsleutelen doe je met de parameter -d in plaats van -e. 

Een degelijk en gratis alternatief is nog EncryptOnClick, (www.kwikr.nl/enclick). Je bedient het eveneens vanuit het contextmenu van Verkenner of vanuit een eenvoudig programmavenster. Tenzij je dit anders instelt, wordt het originele, niet-versleutelde bestand hier wel meteen verwijderd. Ontsleutelen lukt hier overigens ook met WinZip of 7-Zip. 

VeraCrypt 

Met de tools uit paragraaf 2 kun je dus snel afzonderlijke mappen versleutelen en weer ontsleutelen, maar wellicht vind je het handiger om dit in één keer met een hele schijf of partitie te doen waar alle belangrijke bestanden op staan. Het gratis VeraCrypt is daar zeer geschikt voor, maar in het kader ‘Alternatieven’ noemen we nog enkele opties. 

VeraCrypt is de feitelijke opvolger van het ooit zo populaire TrueCrypt. Het is beschikbaar voor zowel Windows (ook in een portable versie), macOS als Linux en het kan met diverse encryptie-algoritmes overweg, zoals AES, TwoFish en Serpent. Je systeem heeft er geen TPM-chip voor nodig (Trusted Platform Module) en de tool kan zowel datapartities, systeempartities als usb-sticks versleutelen. VeraCrypt is opensource, wat het risico op slinkse achterdeurtjes sterk verkleint. 

Via een slimme techniek kun je zelfs verbergen dat je een versleuteld volume hebt gemaakt, ook wel ‘plausible deniability’ genoemd. Je kunt geloofwaardig volhouden dat je niets op je systeem te verbergen hebt, want er zijn geen bewijzen. Deze ietwat paranoïde functie komt verder niet aan bod in deze masterclass. 

Installatie VeraCrypt 

We gaan aan de slag met Windows-versie 1.25.9. Je downloadt deze via www.kwikr.nl/veradown. Met een dubbelklik op het gedownloade exe-bestand start je de installatie. Je moet kiezen tussen Installeren en Uitpakken. De tweede optie is handig om VeraCrypt in draagbare modus uit te voeren, maar in dat geval kun je VeraCrypt niet gebruiken om je hele systeemschijf of -partitie te versleutelen. Wij kiezen dus voor Installeren en laten in het volgende venster alle vinkjes staan. Na een druk op de knop Installeren rond je de installatie af met Voltooien. 

Mogelijk duikt nu een waarschuwing op, want blijkbaar werkt VeraCrypt niet helemaal goed samen met de Windows-functie Snel opstarten. Op de vraag Wilt u Windows Snel opstarten uitschakelen? antwoord je daarom bij voorkeur met Ja. Herstart vervolgens je computer. Overigens kun je deze functie altijd zelf ook nog in- of uitschakelen. Open hiervoor het Windows-startmenu, kies Een energiebeheerschema selecteren / Het gedrag van aan/uit-knoppen bepalen / Instellingen wijzigen die momenteel niet beschikbaar zijn. Hier vind je de functie Snel opstarten inschakelen. 

Bestandscontainer configureren 

We maken als eerste een virtuele versleutelde bestandscontainer waarin we alle bestanden bewaren die we niet in verkeerde handen willen laten vallen. Start VeraCrypt en druk op Volume aanmaken. In het dialoogvenster selecteer je Een versleutelde bestandscontaineraanmaken. Bevestig met Volgende en laat Standaard VeraCrypt-volume geselecteerd. Druk op Volgende en Bestand selecteren. Het is nu de bedoeling dat je een pad naar een (nog niet bestaand) dummy-bestand invult, dat als container voor je virtuele schijf zal fungeren, bijvoorbeeld c:\users\<accountnaam>\encryptvolume.txt. 

Druk op Volgende en kies de gewenste versleutelings- en hash-algoritmes. De standaarden AES en SHA-512 voldoen meestal prima. Druk nogmaals op Volgende en stel de gewenste virtuele schijfgrootte in. Druk weer op Volgende en vul twee keer een stevig wachtwoord in. Eventueel kun je hier ook de optie Sleutelbestanden gebruiken aanvinken, waarna je via Sleutelbestanden naar een of meer bestanden verwijst die als ‘sleutel’ dienen. Druk op Volgende en selecteer Ja als je denkt bestanden groter dan 4 GB in je versleutelde volume te gaan bewaren. Druk nogmaals op Volgende en beweeg de muisaanwijzer tot de balk helemaal groen kleurt. Druk daarna op Formatteren. Na afloop klik je op Sluiten, wat je terugbrengt naar het hoofdvenster. 

Bestandscontainer gebruiken 

Bij Station selecteer je een vrije stationsletter. Klik vervolgens op Bestand selecteren en verwijs naar het zonet gemaakte containerbestand (encryptvolume.txt in ons voorbeeld). Bevestig met Koppelen en vul het wachtwoord in. Eventueel kun je via de knop Koppelopties het volume bijvoorbeeld koppelen als alleen-lezen. 

Na je bevestiging met OK koppelt VeraCrypt het gevraagde station aan het volume en kun je dit station zoals elk ander station benaderen en er data in bewaren. Druk op Ontkoppelen of Alles ontkoppelen wanneer je het station weer in versleutelde toestand wilt brengen. 

Je mag gerust het grafische venster sluiten, maar VeraCrypt moet wel op de achtergrond actief blijven (zie het icoontje in het systeemvak van Windows). Sluit je dit toch af, dan worden volumes bijvoorbeeld niet automatisch ontkoppeld wanneer je je bij Windows afmeldt en dat wil je vermoedelijk vermijden. Voor extra zekerheid kun je via het menu Instellingen / Voorkeuren bij Automatisch ontkoppelen niet alleen Allesontkoppelen als gebruiker afmeldt selecteren, maar ook als schermbeveiliging start of als gebruikerssessie wordt vergrendeld. Zo ben je zeker dat niemand bij je gegevens kan wanneer je even weg bent van je computer. 

Datapartitie 

Stel, je hebt op je computer een afzonderlijke partitie gemaakt voor alle belangrijke data. Dan is het wel zo handig als je deze partitie compleet laat versleutelen. 

In dit geval kies je in de Wizard Volume aanmaken de optie Een niet-systeempartitie/schijf versleutelen. Deze keer moet je dus wel op Apparaat selecteren drukken (en niet op Bestand selecteren), zodat je de gewenste partitie kunt aanduiden. De volgende stappen zijn nagenoeg identiek aan de procedures die we bij paragrafen 5 en 6 hebben beschreven. 

Houd er wel rekening mee dat je de oorspronkelijke stationsletter van de (onversleutelde) partitie niet langer mag gebruiken, maar alleen de stationsletter die vanuit VeraCrypt aan het versleutelde volume werd gekoppeld. Koppelen doe je door het station te selecteren en Apparaat selecteren te kiezen, waarna je op Koppelen drukt en het wachtwoord invult. 

Stationsversleuteling in Windows Home 

Het is ook mogelijk de complete systeemschijf of -partitie te versleutelen. Zelf zijn we daar niet zo’n voorstander van, want je zult maar meemaken dat je plots geen toegang meer hebt tot je gebruikersaccount of eventuele administratoraccounts. Maar het is dus wel degelijk mogelijk. In Windows Pro kan dit met BitLocker (zie het kader ‘Alternatieven’) en in Windows Home is er een afgeslankte versie hiervan, met de naam Stationsversleuteling. 

Op laptops waarop standaard al Windows 10 of 11 standaard is geïnstalleerd, is de kans trouwens groot dat deze functie al staat ingeschakeld en je dus al met een versleutelde schijf aan het werken bent. Dit kun je nagaan via de module Instellingen van Windows, waar je Privacy enbeveiliging (Windows 11) of Bijwerken en beveiliging (Windows 10) opent en Apparaatversleuteling selecteert. Hier kun je deze functie in- of ook weer uitschakelen, een langdurig proces dat je het best niet onderbreekt. 

Besef wel dat Apparaatversleuteling normaal gesproken alleen beschikbaar is als je gebruikersaccount aan een Microsoft-account is gekoppeld, je pc over een TPM-chip beschikt en in het BIOS zowel UEFI-secureboot als DMA-beveiliging zijn ingeschakeld. 

Druk op Windows-toets+R, voer msinfo32 uit en kijk bij Systeemoverzicht / Ondersteuningvoor apparaatversleuteling of jouw systeem aan deze eisen voldoet. Is dit niet het geval en wil je toch overgaan tot volledige schijfencryptie, dan kun je VeraCrypt hiervoor gebruiken. 

Systeempartitie met VeraCrypt 

We starten hiervoor opnieuw de Wizard Volume aanmaken in VeraCrypt. Deze keer gaan we voor de derde optie: De systeempartitie of de gehele systeemschijf versleutelen. Diverse stappen blijken goed vergelijkbaar met wat we eerder al in paragraaf 5 hebben besproken. Wel moet je hier kiezen tussen De Windows-systeempartitieversleutelen of De hele schijf versleutelen. Als het dan toch je bedoeling is om alle data te versleutel, dan vinden we de tweede optie de beste. Letterlijk alles wordt dan versleuteld, op de eerste schijftrack met de VeraCrypt Boot Loader na. 

Detecteert VeraCrypt een niet-standaard partitie, zoals een speciale herstelpartitie (wat geregeld het geval is bij laptops), dan geeft VeraCrypt het advies toch alleen de optie De Windows-systeempartitie versleutelen te kiezen, eventueel in combinatie met het versleutelen van een of meerdere datapartities (zie paragraaf 7). Dit is een advies waar we volmondig achterstaan. Je zult tevens moeten aangeven of je systeem Single-boot is (slechts één besturingssysteem), dan wel Multi-boot (meerdere parallelle besturingssystemen). Dit laatste scenario is behoorlijk delicaat en alleen weggelegd voor ervaren gebruikers, aldus VeraCrypt. 

Herstelmedium en test 

Als laatste stap moet je ook nog een VeraCrypt-herstelschijf laten aanmaken. Dit gebeurt in de vorm een iso-bestand dat via een Windows-hulpprogramma naar een live-cd/dvd wordt overgezet. Je kunt dit bestand ook naar een live bootstick omzetten met een tool als Ventoy. In dit geval plaats je in VeraCrypt wel een vinkje bij Controle van herstelschijf overslaan. 

Aan het einde van de procedure is er wel nog een verplichte knop Testen, waarmee VeraCrypt na een herstart nagaat of een systeemversleuteling geen problemen gaat opleveren. Pas daarna kun je de encryptie daadwerkelijk van start laten gaan door op Versleutelen te drukken. 

Heb je nog geen complete systeem- en databack-up gemaakt, druk hier dan op Uitstellen en zorg voor eerst zo’n back-up, bijvoorbeeld met EaseUS Todo Backup Free. Je weet immers nooit wat er mis kan gaan. 

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.