De Arlo Pro 5 is de nieuwste beveiligingscamera van het bekende merk met een flink prijskaartje van 250 euro. Ten opzichte van de voorganger zijn er weinig veranderingen. Maar kunnen die geringe aanpassingen een aankoop rechtvaardigen? We bekijken het in de Arlo Pro 5 review.

In de basis komen de Arlo Pro 4 en Arlo Pro 5 flink met elkaar overeen. Beide beveiligingscamera’s zijn in staat beelden in 2k op te nemen, ondersteunen de hdr-beeldstandaard en hebben een brede kijkhoek van 160 (en opties voor 125 en 110) graden. Ze maken beiden scherpe, kleurrijke beelden. Verder hebben ze allebei nachtzicht. Je hebt dan weer de keuze uit twee opties: met kleur of in zwart-wit. Kies je voor kleur, houd er dan rekening mee dat de ingebouwde led-lamp aangaat. De beeldkwaliteit is van hoog niveau; je kunt details goed van elkaar onderscheiden.

De Pro 5 heeft 12-bit kleuren en dat heeft de Arlo Pro 4 dan weer niet. Het voordeel daarvan is dat de Arlo Pro 5 tot 68 miljard kleuren kan weergeven. Daardoor kun je als gebruiker meer kleurendetail verwachten. Een leuk technisch verhaal voor de marketing, maar met het menselijk oog is dat niet echt zichtbaar. In de praktijk doe je daar alleen weinig mee, aangezien het verschil in beeldkwaliteit tussen de Arlo Pro 4 en 5 minimaal is. Beide camera’s kunnen tot slot twaalf keer inzoomen; aangezien dit digitaal gebeurt, gaat dit uiteindelijk ten koste van de kwaliteit.

Lees ook: Beveiligingssysteem kopen? Let op deze misvattingen

Arlo Pro 5 heeft weinig veranderingen

Sterker nog: de Arlo Pro 3 heeft dit ook allemaal: 2k-resolutie, 12 keer digitaal inzoomen, hdr-ondersteuning en de brede kijkhoek van 160 graden. Het design van de camera is er in de afgelopen vier jaar ook niet op vooruitgegaan. Sinds de Arlo Pro 2 hanteert het merk hetzelfde principe: een strakke, witte behuizing met een ronde afwerking. Onderop zit een plat stukje, waar je de oplader op aansluit. Door op het zwarte deel van de camera te drukken, open je het toestel (je wipt de cameramodule er als het ware uit) en kun je de accu invoegen of verwisselen.

Voordat je de camera in gebruik neemt, dien je zelf de accu in het apparaat te stoppen. Doe dit vooral wanneer van plan bent de camera op een plek te gebruiken waar je geen wandcontactdoos tot je beschikken hebt. Is die er wel? Dan kun je het systeem ook zonder accu gebruiken en gewoon op stroom laten draaien. Echter, mocht er een stroomstoring zijn, dan valt de camera wel uit. Daarom is het handig om die accu er toch altijd in te stoppen, zodat je op een stroomstoring voorbereid bent. Arlo belooft dat de batterij tot acht maanden meegaat op een volle acculading.

Video’s of foto’s?

De Arlo Pro 4 heeft een verwachte accuduur van drie tot zes maanden. Daar kun je dus één tot twee maanden bij op tellen. Dit hebben we logischerwijs voor de review niet kunnen testen. Maar na een paar weken gebruik is de accuduur er amper op achteruitgegaan, slechts met een paar procent. Mocht je overigens meer uit de accu willen persen, dan kan dat. Binnen de app tref je verschillende accumodi aan. Je hebt de keuze uit Beste video (met een kortere accuduur), Geoptimaliseerd en Beste batterijlevensduur. De laatste modus kan de videokwaliteit negatief beïnvloeden.

Een nieuwe optie is de Modus voor laag energieverbruik. De Arlo Pro 5 maakt dan foto’s in plaats van video’s. De accu gaat dan (waarschijnlijk) nog langer mee dan beloofd, maar de vraag is of je er wat aan hebt. Wil je je voordeur in de gaten houden voor pakketten op de stoep? Dan zou dit nog wel kunnen werken. Voor situaties waarin je echt wil weten wat er gebeurt in of rondom je huis, dan krijg je te maken met foto’s zonder context. Je zou deze modus kunnen inschakelen wanneer de accu bijna leeg is en je hem even niet kunt opladen; maar meer dan een back-upoptie is dit eigenlijk niet.

Nieuwe app: dat is even wennen

De beelden die de camera maakt, kun je in de gratis app bekijken. De app heeft een flinke make-over gekregen sinds de introductie van de Arlo Pro 4. Binnen de app kun je allerlei instellingen aanpassen, routines aanmaken en een live-weergave bekijken. Opvallend aan het nieuwe design is de indeling. Voorheen waren er drie tabbladen zichtbaar en dit keer komen we er vijf tegen: Dashboard, Feed, Noodgeval, Apparaten en Routines. Wat zo opvallend is: Dashboard en Apparaten laten vrijwel dezelfde content zien. Voor het overzicht zou je er dus één kunnen weghalen.

De reden dat er toch een onderscheid gemaakt wordt, heeft mogelijk te maken met de widgets die je kunt toevoegen aan het Dashboard. Dat is immers het eerste onderdeel dat je ziet wanneer je de app opent. Heb je meerdere (soorten) apparaten van Arlo, dan bepaal je dus zelf wat je meteen te zien krijgt na het openen. Noodgeval lijkt ook een overbodige tab te zijn, aangezien je die knop kwijt had gekund op het Dashboard. Maar die optie bestaat momenteel niet binnen de app. De app oogt simpel doch rommelig en dat doet wel iets af van wat eigenlijk een premium ervaring hoort te zijn.

Verder is het jammer dat we niet meer handmatig de resolutie kunnen aanpassen. Wil je ruimte besparen op het optionele basisstation, dan kan dat dus niet. Mogelijk zitten deze instellingen verstopt in de eerdergenoemde accu-instellingen, maar dat is gewoon slordig. Binnen de app kun je verder wat basisautomatiseringen instellen en de camera op vaste momenten activeren (zoals in de avond of wanneer je vertrekt, middels geofencing), maar erg uitgebreid is het niet. Gelukkig is er ondersteuning voor Google Assistent en IFTTT. HomeKit en andere platformen ontbreken (nog).

Arlo Pro 5: met of zonder abonnement?

Daarnaast bestaan er wat onduidelijkheden over de manier waarop je de Arlo Pro 5 kunt gebruiken. Begin februari kwam in het nieuws dat Arlo voornemens was om bestaande klanten toegang te geven tot zeven dagen gratis cloudopslag, nadat eerder naar buiten kwam dat die optie zou verdwijnen. Maar er is nog niets gezegd over nieuwe klanten. Als we op de huidige website afgaan, dan zien we dat je als ‘gratis gebruiker’ alleen toegang hebt tot het live-beeld en bewegingsmeldingen; en die bewegingsmeldingen kun je overigens niet eens uitschakelen, als je dat zou willen.

Het Secure Plan-abonnement kost per camera 2,99 euro per maand, of 9,99 euro voor een onbeperkt aantal camera’s. Om optimaal gebruik te kunnen maken van de Arlo Pro 5, dien je eigenlijk zo’n abonnement af te sluiten. Niet alleen krijg je daarmee toegang tot de beeldkwaliteit in 2k, ook heb je dan een videogeschiedenis van dertig dagen, uitgebreide detectiemogelijkheden (voor pakketten, mensen en dieren), aangepaste activiteitenzones, de optie om een vriend in te schakelen bij een noodgeval en de mogelijkheid een camera gratis te laten vervangen bij diefstal.

Nu snappen we best dat sommige onderdelen (zoals een uitgebreide cloudopslag of ‘gratis’ vervanging) geld kosten, en als bedrijf kun je dit soort opties mooi aanbieden binnen een optioneel pakket. Maar Arlo maakt het gewoonweg te bont door allerlei basisopties, zoals activiteitenzones en detectiemogelijkheden achter een betaalmuur te plaatsen. Het probleem van beelden opslaan kun je oplossen door te investeren in een basisstation van hetzelfde merk, maar ook dat kost extra geld. Zonder abonnement voelt de Arlo Pro 5 eigenlijk ontzettend karig en basaal aan.

Conclusie: Arlo Pro 5 kopen?

We hoeven er geen doekjes om te winden. De Arlo Pro 5 is een fijne, goed werkende en kwalitatief hoogstaande beveiligingscamera voor in of rondom je huis. Het systeem biedt kleurrijke en gedetailleerde beelden aan, zowel overdag als in de avond. In de doos zit een oplader en een standaard, waarmee je hem aan de muur kunt bevestigen. En je krijgt tot dertig dagen lang gratis toegang tot het Arlo Secure Plan-abonnement, dat minimaal 2,99 euro per maand kost. Je krijgt dan goed mee wat dit systeem allemaal in huis heeft en wat je ervan kunt verwachten.

Maar zodra dat proefabonnement afloopt en je besluit om géén abonnement af te sluiten, dan kom je bedrogen uit. Dan heb je als het ware een digitaal raam aangeschaft voor 250 euro, omdat alle functies die je nodig hebt – op de bewegingsmeldingen na – achter een betaalmuur zitten. Tel daarbij op dat er onduidelijkheid is over gratis cloudopslag én dat er weinig noemenswaardige verschillen met de Arlo Pro 4 is en je houdt een systeem over dat voorlopig z’n hoge aanschafprijs niet waard is.

Ben je wel van plan om dat abonnement af te sluiten, of heb je al geïnvesteerd in andere Arlo-producten? Dan is het een iets andere situatie. Mocht je in dat geval op zoek zijn naar een upgrade voor je beveiligingssysteem, dan kun je dit model wel overwegen. Al is het alleen maar vanwege de software-ondersteuning en updates die de camera gaat krijgen. Voor alle andere mensen raden we de Arlo Pro 4 aan, vanwege de lagere prijs en grofweg dezelfde functies als op de Pro 5.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.