Er zijn allerlei van apps en diensten die kunnen vastleggen waar iemand bijvoorbeeld een foto heeft genomen. Of waar een persoon of object zich bevindt of welke route gevolgd werd. De meeste maken daarbij (ook) gebruik van GPS. We leggen kort uit de werking en de weergave uit, maar focussen ons voornamelijk op enkele praktische toepassingen, vooral op een (Windows-)pc.

GPS staat voor Global Positioning System en is een locatiebepalingssysteem op basis van satelliet, dat vanaf 1967 voor het Amerikaanse leger werd ontwikkeld. De officiële naam is eigenlijk NAVSTAR: NAVigation Satellite Time And Ranging. GPS bestaat uit drie onderdelen: het ruimte-, gebruikers- en controlesegment.

Het ruimtesegment is het zendgedeelte dat is opgebouwd uit 32 satellieten, inclusief enkele reservesatellieten, die zich in zes vaste banen bevinden op 20.200 km hoogte en die in een vaste tijd rond de aarde draaien.

Het gebruikerssegment is het ontvangstgedeelte, in de vorm van een GPS-ontvanger. Die moet minstens vier satellieten simultaan moet kunnen ontvangen om de eigen positie en hoogte nauwkeurig te kunnen bepalen ten opzichte van het coördinatenreferentiesysteem WGS 84 (zie paragraaf ‘WGS 84’). Het meetprincipe is gebaseerd op de afstand tussen ontvanger en de zender, waarvan de positie op elk moment bekend is dankzij het gebruik van atoomklokken. Deze afstand wordt afgeleid uit de gemeten looptijden van de radiogolven.

Verder is er nog een controlesegment dat bestaat uit een mondiaal netwerk van volgstations, inclusief een ‘master control station’ in Colorado. Deze stations hebben onder meer als taak de satellieten te volgen om de positie te bepalen en de satellietstatus te monitoren.

Om niet helemaal afhankelijk te zijn van de Verenigde Staten en voor een nog nauwkeurige locatiebepaling werden er inmiddels ook concurrerende systemen ontwikkeld (zie kader ‘GPS-concurrenten’).

GPS-concurrenten

Het officiële logo Galileo, het Europese plaatsbepalingssysteem via satelliet.

WGS 84

GPS-coördinaten zijn doorgaans gebaseerd op het systeem WGS 84, wat staat voor World Geodetic System. Geodesie is de wetenschap die zich bezighoudt met de bepaling van de vorm en afmetingen van de aarde. WGS 84 is een standaard die reeds vanaf 1960 werd ontwikkeld door het Amerikaanse ministerie van Defensie. De huidige standaard dateert van 1984, maar kreeg wel nog een herziening in 2014.

Zo’n geodetisch systeem beschrijft de relatie tussen de aarde en een specifiek coördinatensysteem. Dit is minder evident dan het lijkt, omdat de vorm van de aarde, een zogenoemde geoïde, niet exact wiskundig uit te drukken is. Daarom gaat WGS 84, net als de meeste andere systemen, uit van een referentie-ellipsoïde, die wel mathematisch uit te drukken valt. De relatie tussen deze ellipsoïde en de geoïde wordt via parameters uitgedrukt, waaronder de grootte (straal) en vorm (afplatting) evenals de positionering, schaalfactor en ligging van de ellipsoïde ten opzichte van de aarde.

Ook WGS maakt gebruik van een referentie-ellipsoïde voor de weergave van posities op de aarde (afbeelding: Commonwealth of Australia, Intergovernmental Committee on Surveying & Mapping, CC BY 4.0,).

GPS-coördinaten

De isolijnen van de berekende coördinaten op basis van WGS 84 vormen een denkbeeldig net, met zowel noord-zuidlijnen (meridianen) die van pool tot pool lopen, als oost-westlijnen (breedtecirkels oftewel parallellen) die evenwijdig zijn met de evenaar.

Wel is het zo dat GPS-coördinaten in verschillende notaties kunnen worden uitgedrukt, waaronder in decimalen (DD.dddddd°); in graden, minuten en decimale minuten (DD° MM.mmm’); en in graden, minuten, seconden en honderdsten van seconden (DD° MM’ SS.ss’’). Om slechts één voorbeeld te geven: als je Google Maps opent en met rechts klikt op een locatie in je browser of die wat langer ingedrukt houdt in de app, dan verschijnt een notatie in decimale graden, bijvoorbeeld 52.372230, 4.652046.

Er zijn trouwens ook diverse converters beschikbaar, zowel via apps als online (bijvoorbeeld https://geo.javawa.nl, klik op Zoeken op adres of coördinaten). En bij heel wat GPS-toestellen kun je ook zelf de notatie instellen.

Er zijn verschillende (online) conversietools voor GPS-coördinaten, zoals javawa.nl.

Geotagging

Smartphones leggen automatisch de GPS-coördinaten vast in fotobestanden (tenzij je dat om bijvoorbeeld privacyredenen hebt uitgeschakeld): het zogeheten geotaggen. Dit werkt heel handig in bijvoorbeeld de app Google Foto’s: wanneer je hier Zoeken selecteert en bij Locaties op Je kaart tikt, krijg je automatisch alle foto’s te zien van de geselecteerde kaartregio. Het vastleggen van deze coördinaten gebeurt in de vorm van EXIF-data, waarin ook allerlei cameragegevens kunnen worden opgeslagen, zoals belichtingstijd, brandpuntsafstand en ISO-snelheid.

Op een Windows-pc kun je vanuit Verkenner eenvoudig nagaan of er GPS-coördinaten aan een foto zijn toegevoegd. Klik met rechts op het fotobestand, kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Als het goed, is zie je hier bij GPS zowel Hoogte als de Breedtegraad en Lengtegraad (in de notatie DD° MM’ SS.ss”).

Nog handiger voor het analyseren van (GPS-)metadata is de gratis tool XnView MP (beschikbaar voor Windows, macOS en Linux). De miniatuurweergaven krijgen hier automatisch de indicatie GPS wanneer er geografische coördinaten zijn opgenomen. Die vind je dan terug in het Info-venster, op de tabbladen EXIF en ExifTool. Open het tabblad GPS als je op een Google Maps-kaart wilt zien waar de foto precies genomen is. XnView toont trouwens ook andere bekende metadata-types, namelijk IPTC en XMP. Sommige camera’s kunnen in XMP bijvoorbeeld ook een azimut-waarde opslaan (een van de coördinaten uit het horizon-coördinatenstelsel), wat handig kan zijn bij panoramafoto’s.

XnView MP toont je de GPS-coördinaten en zet die meteen uit op een kaart.

Aanpassing

In XnView kun je metadata als GPS-coördinaten niet alleen opvragen, maar ook toevoegen of wijzigen. Dat doe je vanuit het menu Hulpmiddelen / Metadata / GPS-gegevens bewerken. Hier kun je dan handmatig de nieuwe coördinaten in twee verschillende notaties invullen of aanpassen. Ook de hoogte is aanpasbaar. Je kunt deze waarden via knoppen ook in één keer naar het Windows-klembord kopiëren en plakken. Heb je meerdere foto’s geselecteerd, dan kun je via de pijlknoppen snel navigeren tussen deze foto’s. Je legt je aanpassingen vast met Schrijven of met Alles schrijven indien je dezelfde GPS-data op de hele fotoselectie wilt toepassen.

In het menu Hulpmiddelen vind je verder nog de optie GPS locatie openen in Google Earth, zodat Google Earth een kaartmarkering zet op de plaats waar de foto is genomen. De optie GPS locatie openen in GeoHack opent weliswaar de site https://geohack.toolforge.org, met links naar diverse online kaartservices, maar helaas worden de GPS-coördinaten niet correct doorgegeven.

Je kunt dezelfde GPS-coördinaten in één keer naar meerdere geselecteerde foto’s wegschrijven.

GeoSetter

Een gratis tool die nagenoeg helemaal draait rond GPS-coördinaten, maar tevens overweg kan met andere EXIF-data en IPTC/XMP, is GeoSetter. Bij de eerste opstart verschijnt automatisch het venster Instellingen waar je op het tabblad Bestand opties onder meer kunt instellen of aanpassingen moeten worden bewaard in (de metadata van) het fotobestand zelf, dan wel in een XMP-sidecar-bestand zodat het originele bestand ongewijzigd blijft. GeoSetter kan trouwens ook met heel wat raw-formaten overweg.

Om foto’s te geotaggen, selecteer je een of meer foto’s en verschuif je het Google Maps-kaartje tot op de fotolocatie. Klik op deze plek en vervolgens op de pin Verbind markering aan de geselecteerde foto’s. Je legt de aanpassingen definitief vast met het diskette-icoontje.

Een andere manier is door met rechts op je foto(selectie) te klikken en Bewerk gegevens te kiezen. Op het tabblad Locatie kun je de GPS-coördinaten en hoogte invullen of wijzigen. GPS-data weghalen, doe je met Remove all location data. Batchbewerkingen zijn mogelijk met Stel huidige waarden in voor alle geselecteerde foto’s. Of je kiest Opslaan als sjabloon, je duidt (alleen) de locatiegegevens aan en je legt de waarden vast in een sjabloon, dat je altijd weer kunt oproepen met Laden uit sjabloon om zo snel ook andere foto’s te geotaggen.

Gaat het om meerdere foto’s van dezelfde route, dan kun je die via Bestand / Exporteer to GPX Track File als trackbestand bewaren en bijvoorbeeld uploaden naar een handheld GPS-toestel.

Je plaatst de markering op de kaart en je koppelt die aan de gewenste foto’s.

Tracks

Stel, je neemt foto’s met een camera die niet van een GPS-module is voorzien, maar je beschikt wel over een handheld GPS-apparaat dat tracks kan bijhouden (zoals Garmin-modellen). Activeer dan de trackfunctie en stem bij voorkeur de klok van de GPS en de camera op elkaar af. Na afloop upload je de foto’s en het trackbestand naar je pc.

In GeoSetter ga je vervolgens naar Beeld / Tracks. Open rechtsonder het map-icoontje en navigeer naar het trackbestand. GeoSetter kan met diverse trackformaten overweg, waaronder uiteraard ook GPX. Als het goed is, wordt de track op de kaart uitgezet en krijg je via het icoon Toon lijst van track punten een overzicht van alle punten inclusief GPS-coördinaten op je track te zien.

Open vervolgens de map met foto’s, selecteer de foto’s en kies Bewerk / Synchroniseer met GPS gegevens bestanden. In het dialoogvenster kies je dan Synchroniseer met zichtbare tracks. Je vindt hier tevens enkele opties om het tijdstip van de foto’s aan je tracklog aan te passen, mocht dat nodig zijn.

Je kunt je foto’s, inclusief de track, ook naar Google Earth overbrengen. Ga hiervoor naar Bewerk / Exporteer naar Google Earth. Duid de gewenste opties aan, zoals Inclusief tracks. Druk op OK om het KMZ-bestand op te slaan.

Geen ingebouwde GPS? Koppel je foto’s dan aan een trackbestand via een handheld GPS.

Windows Locatieservices

Google Earth

De extensie .kmz staat voor Keyhole Markup language Zipped (KMZ) en is een gecomprimeerde versie van KML, een variant van het GPX-formaat (zie ook de volgende paragraaf). Zo’n bestand kun je bijvoorbeeld met 7-Zip uitpakken, waarna je zowel het XML-bestand als de fotobestanden te zien krijgt.

Heb je het programma Google Earth Pro geïnstalleerd (beschikbaar voor Windows en macOS), dan worden na een dubbelklik de locaties met foto’s op een kaart getoond. Je kunt zo’n KMZ- of KML-bestand ook uploaden naar de webapplicatie op https://earth.google.com. Klik hier links op Projecten / Openen / KML-bestand importeren vanaf computer en verwijs naar het bestand. De diverse onderdelen van je bestand zijn nu ook bereikbaar vanuit het linkervenster.

De desktopversie heeft wel enkele leuke extra’s. Zo kun je je track met foto’s in de vorm van een geanimeerde tour bekijken. Selecteer je track in de rubriek Plaatsen, bij Tijdelijke plaatsen en klik op het mapicoon met pijltje (rechtsonder Plaatsen) om de tour te starten.

Die tour kun je desgewenst ook naar een videobestand omzetten. Zorg dat het besturingspaneel van je tour is afgesloten en kies Extra / Movie Maker. In het dialoogvenster kun je de uitvoer nu met allerlei parameters bijstellen, waaronder bestandstype, resolutie en framerate. Via de optie Custom kun je zelfs 3840 × 2160 pixels met 60 fps instellen. Bevestig met Film maken.

Upload je eigen KMZ-bestanden (met foto’s en track) naar Google Earth.

GPX-formaat

Wanneer je ook buiten Google Earth creatief met tracks en routes aan de slag wilt, kun je moeilijk om het GPX-formaat heen. GPX staat voor GPS Exchange Format en is een open XML-schema, ontworpen voor het opslaan van GPS-data. Het wordt door tal van apps, services en handheld GPS-apparaten gebruikt. Wanneer je zo’n GPX-bestand bekijkt, bijvoorbeeld met je browser, dan zie je typische mark-up-tags zoals <wpt>, <trk> en <rte>. Die staan respectievelijk voor waypoint (met WGS84-coördinaten), track en route. Conceptueel zijn routes suggesties voor een te volgen traject, terwijl tracks de opgeslagen locaties zijn die daadwerkelijk werden gevolgd.

Op heel wat wandel- en fietssites kun je vaak gratis GPX-bestanden downloaden, bijvoorbeeld na een gratis registratie op www.route.nl, met naar eigen zeggen zo’n 135.000 wandel- en fietsroutes. Je kunt natuurlijk ook GPX-tracks uit je handheld GPS-apparaat ophalen en die met anderen uitwisselen. Bij de meeste Garmin-toestellen hoef je die alleen met een usb-kabel met je pc te verbinden, waarna je automatisch toegang hebt tot de GPX-bestanden, doorgaans in de map \Garmin\GPX. Je actuele route bevindt zich normaliter in de submap \Current. Of je stelt je eigen routes samen, bijvoorbeeld vanuit Google Maps.

Het GPX-formaat is een op XML-gebaseerde standaard opmaaktaal voor geografische data

Google Maps

Ga in Google Maps naar https://mymaps.google.com en klik op +Nieuwe kaart maken. Klik linksboven bij Naamloze laag op Importeren en verwijs naar je GPX-bestand. Als het goed is, zet Google Maps nu de punten en route uit op de kaart.

Je kunt de route vervolgens delen of je kiest bijvoorbeeld via het menu de optie Exporteren naar KML/KMZ. Met de knopjes in de werkbalk bovenaan is het ook mogelijk je eigen routes te maken en ook die te delen of te exporteren.

Ook in Google Earth Pro kun je GPX-bestanden importeren, via Bestand / Openen, waarna je in het uitklapmenu bij Bestandnaam de optie Gps (*.gpx *.loc […]) kiest.

Verder bestaan er ook diverse online converters, zoals het zeer flexibele MyGeodata Cloud waar je kunt kiezen uit honderden geografische dataformaten, zowel vector als raster. De app ondersteunt bovendien diverse coördinatenreferentiesystemen, waaronder uiteraard WGS 84.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een ruimtebesparende was-droogcombinatie? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

AEG LWR73864

Met de AEG LWR73864 kun je zowel wassen als drogen. En hoe, want de wasautomaat ondersteunt een hoge centrifugesnelheid van 1600 rotaties per minuut. Stop maximaal acht kilo kleding in de trommel en profiteer vervolgens van een kortere droogtijd aan de waslijn. Bovendien laat je desgewenst tot vijf kilo kleding in de trommel zitten, waarna je het droogprogramma kunt starten. Een ander pluspunt is het relatief lage energieverbruik. Draai je alleen wasjes, dan resulteren honderd wasbeurten in een verbruik van slechts 42 kilowattuur. Gebruik je óók de droger, dan bedraagt het opgegeven stroomverbruik 265 kilowattuur.

Voor mensen met zonnepanelen komt de startuitstelfunctie goed van pas. Stel de LWR73864 in op een tijdstip dat de zon schijnt. Heb je haast? Kies dan het snelle programma van een uur. Binnen dit tijdsbestek was en droog je één kilo kleding. Verder gebruik je de stoomfunctie om muf ruikende kledingstukken even snel op te frissen. Daarnaast zijn er aparte programma's voor onder meer katoen, synthetica, fijne was en wol. Lees hier enkele ervaringen van consumenten die dit product al hebben gekocht.

Beko B5DT59442W

De Beko B5DT59442W is een ideale 'all-in-one-wasmachine' voor gezinnen. De was- en droogfunctie hebben namelijk een hoge vulcapaciteit tot respectievelijk negen en zes kilo. Minder kleding toevoegen kan natuurlijk ook. Zo wast en droogt dit witgoedproduct één kilo kleding in een uur. Gebruik de knopjes onder het display om de gewenste temperatuur en centrifugesnelheid in te stellen. Bij een maximaal toerental van 1400 rotaties per minuut produceert het apparaat zo'n 76 decibel geluid.

Het uitgebreide bedieningspaneel telt allerlei wasmodi, zoals Katoen, Eco 40-60, Synthetisch, Wol en Hemden. Koppel je de B5DT59442W via bluetooth aan een smartphone, dan voeg je eventueel extra programma's voor onder andere sportkleding, donkere was en lingerie toe. Volgens de fabrikant helpt de zogenoemde SteamCure-functie om hardnekkige vlekken makkelijker te verwijderen. Reken bij honderd was- en droogcycli op een stroomverbruik van zo'n 306 kilowattuur.

Bosch WNA13400NL

Met een was-droogcombinatie van het Duitse merk Bosch ben je verzekerd van een hoge bouwkwaliteit. Ten opzichte van vergelijkbare apparaten in deze prijsklasse is het lage geluidsniveau een pluspunt. Hoewel de WNA13400NL een behoorlijke centrifugesnelheid van 1400 rotaties per minuut ondersteunt, komt het volumeniveau niet boven de 70 decibel uit. Zet het apparaat dus gerust in de buurt van een slaap- of studeerkamer neer. De wasautomaat biedt een vulcapaciteit van hoogstens acht kilo, terwijl je tot vijf kilo kleding kunt drogen. Bij gebruik van beide functies bedraagt het opgegeven energieverbruik na honderd cycli 313 kilowattuur.

Met behulp van de draaiknop heb je toegang tot flink wat programma's. Het apparaat meet continu de luchtvochtigheid, zodat de kleding droog uit de trommel komt. Voor een snel resultaat was en droog je één kilo kleding in een uur. Verder kun je ook veelgebruikte wasmodi als Katoen, Eco 40-60, Mix, Fijne was en Wol starten. Daarnaast is het kreukherstellende programma het vermelden waard, want dat scheelt wellicht strijkwerk. Ben je vergeten om die verdwaalde sok of onderbroek in de trommel te doen? Dankzij de bijvulfunctie voeg je na aanvang van het wasprogramma naderhand nog een kledingstuk toe. Lees hier wat andere kopers van dit witgoedproduct vinden.

Lees ook: Droger-ergernis nummer 1: in elkaar gedraaid wasgoed. Zo voorkom je het!

LG GD3M108N3

Wie een betaalbare was-droogcombinatie van een bekend merk zoekt, komt al gauw uit bij de LG GD3M108N3. De was- en droogfunctie zijn respectievelijk goed voor een vulgewicht van maximaal acht en vijf kilo. Ondanks het relatief lage prijskaartje is het energieverbruik niet zoveel hoger dan dat van duurdere modellen. Ga bij honderd was- en droogbeurten uit van zo'n 326 kilowattuur. Bovendien stel je de start desgewenst uit naar een tijdstip dat de stroom goedkoop of zelfs gratis is.

Het eenvoudige bedieningspaneel spreekt eigenlijk voor zich. Kies tussen de wasmodi Katoen, Eco 40-60, Mix, Synthetisch, Extra verzorging en Snelwas 30. Je voegt zo nodig na aanvang van het wasprogramma nog een extra kledingstuk toe. De centrifugesnelheid is maximaal 1400 rotaties per minuut. Houd hierbij rekening met een geluidsniveau van 75 decibel. Daarnaast kun je op het bedieningspaneel de gewenste droogtijd instellen. Zijn er problemen? Koppel dan een smartphone en achterhaal de mogelijke oorzaak.

Whirlpool FFWDD 1076258 SV EE

De Whirlpool FFWDD 1076258 SV EE is een perfecte huismaat voor gezinnen van zo'n vier tot zes personen. De wasfunctie ondersteunt namelijk een indrukwekkend vulgewicht van tien kilo. Dankzij de hoge centrifugesnelheid van exact 1551 omwentelingen per minuut komt het wasgoed al vrij droog uit de trommel. Hierdoor hoeven bijvoorbeeld hoodies en spijkerbroeken niet zo lang aan de waslijn te drogen. Bovendien is de geïntegreerde droogfunctie ook nog eens goed voor een capaciteit van zeven kilo.

Wegens de hoge vulcapaciteit heeft dit witgoedproduct een wat hoger energieverbruik. Reken bij honderd was- en droogcycli op 414 kilowattuur. Wel kun je de start van het gekozen programma uitstellen. Handig voor bezitters van zonnepanelen! Verder is het geluidsniveau van tachtig decibel wat aan de luide kant. Het Engelstalige bedieningspaneel bevat onder meer een stoomfunctie. Nuttig voor wie enkele kledingstukken snel wil opfrissen. Naast de gebruikelijke wasprogramma's voor broeken, katoen, wol en synthetica kun je ook een supersnelle was- en droogcyclus activeren. Zodra je één kilo textiel in de trommel doet, trek je de schone en droge kledingstukken al na 45 minuten aan.

De kinderen hebben vriendjes te spelen, bij de buren zijn ze aan het klussen of je bent gewoon even toe aan wat tijd voor jezelf: met een hoofdtelefoon televisie kijken kan soms precies zijn wat je nodig hebt. Maar hoe verbind je jouw draadloze hoofdtelefoon of oordoppen met een tv?

Lees ook: Beter geluid via je bluetooth-koptelefoon? Dit moet je weten over codecs

Welke hoofdtelefoons kun je met je tv verbinden?

Voordat je nu meteen een draadloze koptelefoon gaat aansluiten, is het slim om eerst even te kijken wat bij jouw tv de mogelijkheden zijn voor een bekabelde optie. De meeste televisies hebben namelijk een hoofdtelefoonaansluiting. Alleen die is niet altijd even handig in gebruik. Bij veel nieuwe tv's zit de 3,5mm-aansluiting op een onhandige plek, zoals aan de achterkant. Geen ideale locatie als je tv aan de muur hangt. En een kabel van drie meter door de woonkamer is ook niet bepaald praktisch. 

Gelukkig hebben nieuwe tv's – reken vanaf 2018-2019 – bijna altijd bluetooth aan boord (Sommige tv's, zoals Samsungs vanaf 2022, kunnen zelfs met twee bluetooth-hoofdtelefoons verbinden). Het kan op een budgetmodel dat later verscheen nog ontbreken, maar over het algemeen zal het op een recente televisies aanwezig zijn. 

Daardoor kun je een draadloze koptelefoon aansluiten, of dat nu een over-ear model met grote oorkussens is of oordopjes. Hoewel er verschillende generaties bluetooth zijn (momenteel versie 5.4), is de technologie zo ontwikkeld dat oudere apparaten goed blijven werken. Zelfs een draadloze koptelefoon van tien jaar geleden zou moeten werken. Met bepaalde nieuwe in-ears en hoofdtelefoons kun je bij het tv-kijken zelfs rekenen op ruimtelijke audio.

©Sonos

De Sonos Ace-koptelefoon is uniek omdat hij samenwerkt met een Sonos-soundbar, niet met de tv.

Bluetooth-koptelefoon + tv: wat moet je weten?

Elke tv-fabrikant heeft een eigen smart-tv-platform en menu-indeling. Sommige merken, zoals Panasonic en Philips, gebruiken zelfs verschillende software per model. Nieuwere tv's draaien bovendien op recentere versies, waarin details kunnen verschillen of opties anders worden weergegeven. Bij LG zie je dat bijvoorbeeld terug in de laatste WebOS-updates, waarbij de menu's opnieuw zijn ingedeeld. Daardoor is het lastig om één uitleg te geven die voor alle tv's klopt.

Om een hoofdtelefoon te kunnen koppelen met een tv, moet het audiotoestel in pairing-modus staan. Meestal doe je dat door een bluetooth-knopje lang ingedrukt te houden. Dit knopje vind je op de hoofdtelefoon zelf of op het laaddoosje van je oortjes. Check de handleiding van je oordopjes of koptelefoon wanneer je niet zeker weet waar die button op jouw model zit.

Koppelen met een Android TV of Google TV

Er zijn gelukkig veel tv's met Android TV (de nieuwere versie heet Google TV) waarbij het verbinden van een hoofdtelefoon met je tv op dezelfde manier verloopt. Onder meer Philips, Sony en TCL gebruiken deze software. Druk op de Home-knop (het huisje-icoon) op je afstandsbediening en selecteer rechts boven het tandwiel-icoon om naar de instellingen te gaan. 

©Jamie Biesemans

De bluetooth-pairingfunctie in Google TV.

Bij Google TV krijg je dan een venster te zien met verschillende opties, waaronder bluetooth. Druk hierop om het scherm Afstandsbedieningen en accessoires te openen. Is je tv nog uitgerust met Android TV? Dan kom je eerst bij een lijst met instellingen terecht. Scrol naar beneden tot je Afstandsbedieningen en accessoires ziet staan en klik hierop.

Zet in dit scherm bluetooth aan. Druk dan op Accessoire koppelen. Als je hoofdtelefoon in pairingmodus staat, dan zie je het toestel rechts verschijnen. Klik erop en bevestig in het volgende scherm dat je wilt Koppelen. Daarna zou de verbinding gelegd moeten worden.  

Verbinden met een LG-tv met WebOS

Bij LG verloopt het koppelen van een hoofdtelefoon met de tv net iets anders, afhankelijk van de softwareversie. Op recente versies druk je op de adstandsbediening op het tandwiel-knopje, ga je met de cursor naar Geluidsuitgang en druk je rechts tot je bij Bluetooth-apparaat komt. Klik dan op Apparatenlijst. Als je hoofdtelefoon in de pairing-stand staat, dan zie je hem in de lijst verschijnen. Klik hierop om de koppeling te leggen. Bij oudere LG's kan dit duidelijke hulpartikel van LG je wellicht helpen.

©Jamie Biesemans

WebOS2024. Hier zie je de audio-functie.

Hoe koppel je een headset met een Samsung-tv?

Bij Samsung ga je via de afstandsbediening naar de Instellingen en kies je Alle Instellingen. Kies dan de lijst Geluid en klik vervolgens op de optie Geluidsuitvoer. In het volgende scherm kies je voor Luidsprekerlijst Bluetooth. De tv zoekt dan naar bluetooth-apparaten. Selecteer je koptelefoon (die uiteraard in pairing-modus moet staan). Klik op Connect of Verbind.

Bij nieuwe Samsung-tv's kun je én de tv-speaker én een bluetooth-hoofdtelefoon tegelijkertijd gebruiken, elk met een eigen volumeniveau. Dat is handig als iemand in je gezin net wat slechter hoort bijvoorbeeld. Deze functie heet Multi-uitgang geluid.

Wat als je telefoon niet wordt weergegeven?

 Dat je hoofdtelefoon bij het pairen niet verschijnt in de lijst van apparaten op je tv, kan verschillende eenvoudige redenen hebben. Staat de koptelefoon wel echt in de pairing-modus? Sta je met de hoofdtelefoon niet te ver weg? Als de hoofdtelefoon echt heel oud is (denk twaalf jaar of ouder), kan het wel eens zijn dat er een compatibiliteitsprobleem optreedt. Dan zul je toch een andere headset moeten zoeken.

Wat als je tv geen bluetooth heeft?

Misschien heeft je televisie geen bluetooth-functie voor hoofdtelefoons. Of is er te veel vertraging op het geluid bij het kijken (lipsync-problemen). Dan heb je nog wel wat opties.

Er bestaan externe bluetooth-adapters die je op de bekabelde hoofdtelefoonuitgang van je tv kunt aansluiten, bijvoorbeeld van Logitech of Marmitek. Sommige tv's, met name Android TV's, werken zelfs met bluetooth usb-adapters, zoals van Creative of Sennheiser. 

Ten slotte bestaan er ook nog altijd speciale draadloze tv-hoofdtelefoons die je op de hoofdtelefoonuitgang of de optische uitgang van de tv aansluit. Onder meer Philips en Sennheiser bieden ze aan.

Heb je een Apple TV én AirPods? Dan kun je ook de oordoppen van Apple aansluiten op de mediaspeler en ruimtelijke audio beleven bij video die je via de Apple TV afspeelt. Draadloze oordoppen of een hoofdtelefoon kun je ook op andere mediaspelers aansluiten, zoals de nVidia Shield, of op een AV-receiver. En dan is er nog Sonos: hun Sonos Ace-koptelefoon is bijna uniek omdat je het kunt koppelen met een Sonos-soundbar.