Toen Nissan in 2010 de eerste puur voor elektrische aandrijving ontwikkelde Leaf ging bouwen, had de concurrentie geen antwoord paraat. Maar stil zaten ze niet, en Nissan zag zijn voorsprong op het gebied van elektrische auto’s snel verdampen. Met de Ariya wil Nissan orde op zaken stellen. Dat klinkt veelbelovend, maar maakt de elektrische SUV het ook waar?

Eerst even een rondje om de Nissan Ariya

Met een lengte van 4,60 meter is de Nissan Ariya 15 centimeter korter dan de Tesla Model Y. Toch wekt de Ariya de indruk veel groter te zijn. Dat komt door zijn brede, heuphoge neus, waarin een groot donker schild en kleine ledkoplampen zijn geïntegreerd. Maar ook door de hoge schouderlijn en de verhoudingsgewijs kleine ramen. De standaard wielen hebben een diameter van 19 inch, maar ze worden omgeven door veel plaatwerk en lijken daardoor te verdwalen in hun behuizing. De Ariya heeft een futuristisch en gedurfd ontwerp, en steekt hoe dan ook boven het maaiveld uit – letterlijk en figuurlijk.

Het interieur van de Ariya kan eveneens ‘anders’ worden genoemd. Je waant je in de luxe suite van een boutiquehotel, met genoeg ruimte om niet voortdurend je tenen en schenen aan het meubilair te stoten. Voorin zit je zeer riant, en ook op de achterbank heeft niemand iets te klagen. Dat wil zeggen: als je geen glazen panoramadak hebt besteld, want dat slokt kostbare centimeters hoofdruimte op.

De toegepaste materialen stralen warmte uit, ver verwijderd van de kille laboratoriumsfeer die we in andere elektrische auto’s weleens zijn tegengekomen. Het instrumentarium en touchscreen zijn ondergebracht in een breed, licht gebogen beeldscherm. Erg mooi, maar qua design niet bijzonder origineel, want BMW en Kia hebben een soortgelijk scherm. Het houtwerk zet je zintuigen op een dwaalspoor; voor de Ariya hoefde geen boom te worden omgezaagd. Onder het aanraakscherm en in de middenconsole zijn zelfs de bedieningsknopjes voor de airco in het fineer verwerkt. Deze functioneren met haptische feedback en laten zich daardoor niet op de tast vinden. Je moet altijd even je blik van het verkeer wenden om te zien waar de icoontjes in de houtlijst zitten, en of je wel je vinger op het juiste plaatje legt. Wel mooi, maar in de praktijk niet het toonbeeld van handigheid.

Is de Nissan Ariya een praktische auto?

Aan leefruimte aan boord geen enkel gebrek, en ook de kofferbak is groot. Er past 468 liter in. Hoeveel liter dat wordt wanneer je de twee ongelijke delen van de achterbankleuning hebt neergeklapt, vertelt Nissan echter niet. Doordat de achterruit vrij plat ligt, moet je grotere stukken ver door naar voren schuiven. Wat dat betreft heeft de Skoda Enyaq iV een praktischer laadruimte. Met de uitneembare vloerplaten kun je echter weer heel eenvoudig een dubbele bodem creëren, of – door de platen rechtop te zetten – voorkomen dat kleine spulletjes door de kofferbak heen en weer schuiven en glijden.

De Ariya heeft een maximum trekvermogen van 750 kilo. Een boedelbak of vouwwagen past dus gemakkelijk aan de trekhaak. Wil je met een caravan op vakantie, dan zit je bij Nissan automatisch vast aan de Ariya e-4orce, die twee elektromotoren en vierwielaandrijving heeft. Deze (veel duurdere) versie met groot batterijpakket van 87 kW mag een aanhanger trekken met een geremd gewicht van 1.500 kilo. Een ‘frunk’ (extra bagageruimte voorin) ontbreekt, want daar huist bij de Nissan Ariya een elektromotor.

Wat kost de Nissan Ariya en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden?

Een paar maanden geleden voegde Nissan een nieuwe instapversie aan het Ariya-aanbod toe: de Engage SV (Special Version). Dankzij zijn fiscale waarde van 43.900 euro (exclusief aflevering, registratie, verwijderingsbijdrage et cetera) komt de particuliere koper in aanmerking komt voor 2.950 euro SEPP-aanschafsubsidie.

Als we de standaarduitrusting van de SV vergelijken met die van de reguliere Ariya Engage (die een fiscale waarde van 46.900 euro heeft), valt op dat je niets inlevert. Je mist alleen de mogelijkheid om de SV verder aan te kleden met optionele extra’s, die wél voor de Engage beschikbaar zijn.

Om een voorbeeld te noemen: de 22kW-boordlader. De Engage SV kan aan de publieke laadpaal hooguit met 7,4 kWh opladen. Dat kost meer tijd. De 22kW-boordlader is op alle andere Ariya’s met 63kWh-batterijpakket trouwens een optie van 1.000 euro. De versies met (grote) 83kWh-batterij hebben ‘m wel standaard. De private-leasetarieven voor de Ariya beginnen bij 659 euro per maand (juli 2023).

Terugkomend op de standaarduitrusting van de Engage SV: het ontbreekt je eigenlijk aan niets. De auto wordt geleverd met automatische airco, ledkoplampen met grootlichtassistent, een warmtepomp (voor een efficiëntere temperatuurhuishouding), een infotainmentsysteem dat ‘over the air’ wordt geactualiseerd, parkeersensoren voor en achter, en een uitgebreid pakket veiligheids- en rijhulpsystemen. Denk daarbij aan adaptieve cruisecontrol, dodehoekwaarschuwing, een actieve spoorassistent die je keurig tussen de wegbelijning houdt en een remassistent die ingrijpt wanneer je niet (op tijd) reageert op langzaam rijdende of stilstaande voertuigen, fietsers en voetgangers.

Wat zijn de concurrenten van de Nissan Ariya?

We noemden de Tesla Model Y al in de inleiding. Die is iets duurder dan de Ariya Engage SV en komt niet in aanmerking voor SEPP-subsidie. Andere concurrenten komen dat wel: denk bijvoorbeeld aan de Skoda Enyaq iV, de Kia EV6, de Volvo XC40 Single Motor en de Volkswagen ID.4. Ook in geval van deze modellen hebben we het over de ‘kale’ instapversies; als je een rijkere uitrusting of een grotere batterij wenst, zit je algauw vast aan een versie die te duur is voor SEPP.

De accutechniek en aandrijflijn van de Nissan Ariya nader onder de loep

De Nissan Ariya staat op het zogenaamde CMF-EV platform, een modulaire bodemgroep die de Japanse fabrikant in nauwe samenwerking met alliantiepartner Renault heeft ontwikkeld. Het modulaire aspect zit ‘m in de variatiemogelijkheden van het formaat en de batterijpakketten. Zo heeft het Franse merk er de Megane E-Tech Electric op gebaseerd, die een 9 centimeter kortere wielbasis heeft en in totaliteit zelfs 39,5 cm korter is dan de Ariya.

De Nissan Ariya wordt aangeboden met twee verschillende batterijformaten. ‘Klein’ betekent een bruikbare capaciteit van 63 kWh (bruto: 66 kWh), ‘groot’ heeft een maximum netto-stroomreserve van 87 kWh (bruto: 91 kWh). De batterijmodules (lithium-ion) zijn in de bodem van de auto verwerkt, zodat het interieur een geheel vlakke vloer heeft. Snelladen gaat in geval van beide batterijformaten met een piekvermogen van 130 kW. Daarmee zet de Nissan Ariya geen topprestatie neer; de Kia EV6 laadt bijvoorbeeld op met 240 kW.

Bij de versie met 63kWh-batterij levert de elektromotor van de Ariya een vermogen van 217 pk. Dat is duidelijk meer dan de Skoda Enyaq iV 60 met vergelijkbaar batterijpakket haalt (170 pk). Kies je voor de Ariya met het grote 87kWh-batterijpakket, dan klimt het vermogen naar 242 pk. De Ariya e-4orce met twee elektromotoren en vierwielaandrijving schopt het tot 306 pk, terwijl je in de duurste Ariya Evolve+ zelfs over een motorvermogen van 396 pk kunt beschikken.

Kijken we naar de SEPP-versie, dan blijft het bij 217 pk. Maar daarmee is de Ariya beslist geen trage auto. De acceleratie van 0 naar 100 km/u neemt slechts 7,5 seconden in beslag. Nissan geeft een gemiddeld stroomverbruik van 17,6 kWh/100 km op. Daarmee zou je met een volle 63 kWh-batterij zo’n 400 kilometer kunnen afleggen. Dat lukt alleen als je veel stadsverkeer rijdt of vaak in de file terechtkomt, waarbij je veelvuldig moet afremmen en de accu wordt bijgeladen.

Als je veelvuldig op de snelweg zit, kun je beter rekening houden met een gemiddeld verbruik van zo’n 20,0 kWh/100 km, en dan zijn we positief gestemd. Uit de 63kWh-batterij is niettemin een reële actieradius van 325 tot 350 kilometer te halen – voor de meeste kopers ruim genoeg voor dagelijks gebruik.

En hoe bevalt de Nissan Ariya in de praktijk?

De Nissan Ariya heet je een warm welkom. Je zit hoog in een zachte fauteuil, met een goed overzicht op het verkeer – al prijs je jezelf gelukkig met alle rijhulpsystemen die de Ariya heeft, want het valt niet mee om de uiterste hoeken van de carrosserie in te schatten. Op de middenconsole zit het korte pookje voor de rijrichtingen onder handbereik – een beetje als in de cockpit van een vliegtuig.

En die vergelijking is niet uit de lucht gegrepen, want het instrumentarium en de touchscreen kennen zó veel verschillende mogelijkheden, instellingen, submenu’s en aan- en uitfuncties, dat je algauw de indruk hebt een Boeing 747 van z’n plek te moeten krijgen. Het is beslist verstandig om eerst eens rustig alle mogelijkheden van de gedigitaliseerde cockpit onder de loep te nemen en te ontdekken waar alle functies precies zitten.

Eenmaal op pad leer je het comfort van de stoelen des te meer waarderen. Hoewel de Ariya met 63kWh-accu niet overdreven zwaar is – op het kenteken van de testauto staat een gewicht van 1.880 kilo – krijg je het gevoel dat Nissan rekening heeft gehouden met 1.000 kilo extra. De vering is voldoende soepel, de schokdemping kapt alle op- en neerwaartse bewegingen van de 19-inchwielen echter meteen af. En dat voel je: mede doordat je zo hoog in de auto zit, word je op een matig onderhouden weg flink door elkaar geschud. Dat doet flink afbreuk aan de overwegend positieve comfortbeleving.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.