De Polestar 2 werd onlangs grondig verbeterd. Dat is niet direct zichtbaar, want de belangrijkste veranderingen zitten onder het plaatwerk van de populaire zaken-EV. Wat er allemaal gewijzigd is, en hoe dat uitpakt in de praktijk? In dit EV-profiel speelt de Polestar 2 de hoofdrol.

©Polestar

Eerst even een rondje om de Polestar 2

De Polestar 2 oogt als een middenklasse sedan, maar staat net als een SUV iets hoger op zijn wielen. Zwarte stootstrips om de bumpers, dorpels en wielkuipen geven de auto een extra robuuste uitstraling. De grote achterklep scharniert boven de achterruit open, en ook daarmee volgt de auto zijn eigen koers.

Met een lengte van 4,60 meter is de Polestar 12 centimeter korter dan de Tesla Model 3 en 25 centimeter kleiner dan de Hyundai IONIQ 6. Ook de wielbasis is met een afstand van 2,74 meter minder lang dan bij genoemde concurrenten. De BMW i4 en BYD Seal, twee andere belangrijke concurrenten, zijn eveneens wat groter dan de Polestar 2.

©Polestar

Niet zo minimalistisch als in een Tesla, maar meer een 'echte' auto: het dashboard van de Polestar 2 steekt ergonomisch goed in elkaar.

Begin 2023 was de tijd rijp voor een ingrijpende update, maar uiterlijke wijzigingen bleven beperkt. De zwarte roostervormige sierplaat in de neus is vervangen door een glad paneel in carrosseriekleur: de 'SmartZone'. Het geeft de auto een nét wat frisser aangezicht. In het midden van de SmartZone zijn de radar van de adaptieve cruisecontrol en een parkeercamera ondergebracht. Andere uiterlijke wijzigingen achtten de ontwerpers van Polestar niet noodzakelijk.

©Polestar

Fantastische stoelen, waarin je het de hele dag goed uithoudt. Stoelverwarming is standaard.

Vanbinnen bleef de auto ongewijzigd. Het dashboard volgt dezelfde stijl als de Volvo XC40 en C40. Geen toeval: beide merken zijn onderdeel van het Chinese Geely-concern, terwijl het ontwerp van de Polestar 2 direct is afgeleid van de Volvo Concept 40.2, een showmodel uit 2016. Dankzij mooie, huiselijke materialen zoals hout en wol heerst een knusse indruk.

Het multimediasysteem, met een 11,2-inch touchscreen, werkt via Google-applicaties. Google Assistant en Google Maps vereenvoudigen de bediening, en met apps uit de Google Play Store kan de functionaliteit worden uitgebreid. Ideaal! Volvo staat bekend als stoelenexpert, en daar profiteert ook de Polestar 2 van: je zit voortreffelijk in de auto.

©Polestar

De bediening van het multimediasysteem is kinderlijk eenvoudig dankzij Android Automotive, dat samen met Google werd ontwikkeld.

Wat veranderde er onderhuids?

De basis van de Polestar 2 werd oorspronkelijk gevormd door een platform waarbij een voorin geplaatste elektromotor als uitgangspunt diende – dus met voorwielaandrijving. Door het hoge vermogen van de elektromotor hadden de voorwielen soms echter moeite om de tractie te bewaren. Bovendien was de overbrenging van het vermogen op de voorwielen te duidelijk voelbaar in de besturing.

Het platform van de Polestar 2 was echter ook geschikt voor vierwielaandrijving – dus met een tweede elektromotor tussen de achterwielen. Ter eliminatie van de (onder sommige omstandigheden) gebrekkige tractie en de reacties in de besturing, dient nu de elektromotor tussen de achterwielen als uitgangspunt – dus met achterwielaandrijving. Volvo maakte met de XC40 en C40 dezelfde switch; deze modellen staan op hetzelfde modulaire platform als de Polestar 2.

©Polestar

Het platform van de Polestar 2, met in de vloer en middentunnel de batterijen, is nu in de basis achterwielaangedreven.

Welke batterij- en vermogensvarianten zijn er van de Polestar 2?

De Polestar 2 wordt geleverd in vier verschillende varianten. Het basismodel heet Standard Range Single Motor. Deze beschikt over een enkele 272 pk en 490 Nm sterke elektromotor. Voldoende kracht om in 6,4 seconden naar 100 km/u te accelereren. De batterij is opgebouwd uit 24 modulen en heeft een capaciteit van 69 kWh (netto: 67 kWh). Daarmee moet de auto een afstand van 546 kilometer tussen twee laadbeurten kunnen halen, bij een gemiddeld energieverbruik van 14,9 kWh/100 km (volgens de WLTP-norm).

Tweede model in de lijn is de Long Range Single Motor. Hierin bestaat de batterij uit 27 modules, goed voor een capaciteit van 82 kWh (netto: 78 kWh). Het vermogen van de elektromotor is opgeschroefd naar 299 pk bij een koppel dat met 490 Nm identiek is aan dat van de Standard-variant. Dat resulteert in een sprint van 6,2 seconden naar 100 km/u. Dankzij een stroomverbruik van 14,8 kWh/100 km (WLTP-meting) en de grotere batterij heeft de Polestar 2 Long Range Single Motor een actieradius van 655 kilometer.

©Polestar

Aan de achterzijde bleef de Polestar 2 ongewijzigd.

De Long Range Dual Motor heeft eveneens een 82kWh-batterij, maar deze versie heeft een tweede elektromotor tussen de voorwielen. Gezamenlijk leveren de motoren 421 pk en een maximumkoppel van 740 Nm. De krachtige Polestar 2 Long Range Dual Motor accelereert aanzienlijk sneller dan de versie met enkele motor: van 0 naar 100 km/u duurt slechts 4,5 seconden. Het WLTP-verbruik gaat daarmee echter wel naar 15,9 kWh/100 km; op een volle batterij haal je een maximale afstand van 593 kilometer.

Het topmodel van de Polestar 2 is uitgevoerd met een zogenaamd Performance-pakket. Door toepassing van andere software leveren de twee elektromotoren een maximumvermogen van 476 pk, goed voor een 0-100-sprint in 4,2 seconden. Door deze vermogensboost lever je wel in op het WLTP-verbruik (16,8 kWh/100 km) en de actieradius, maar een maximale afstand van 568 kilometer ligt nog steeds binnen bereik.

©Polestar

Snelladen kan met een hoogste vermogen van 205 kW.

Hoe snel laadt de Polestar 2 op?

Het elektrisch systeem van de Polestar 2 werkt met een spanning van 400 volt. Dat komt het snelladen ten goede: de modellen met het grote 82kWh-batterijpakket halen een piekvermogen van 205 kW. Snelladen van 10 procent batterijvulling naar 80 procent neemt volgens Polestar 28 minuten in beslag. Een keurige laadsnelheid.

Het basismodel met 69kWh-batterij is een minder snelle lader. Met meer dan een doorsnee 135 kW laadt de Standard Range Single Motor niet bij. Van 10 naar 80 procent batterijvulling neemt daardoor 34 minuten in beslag. Standaard beschikken alle versies van de Polestar 2 over een driefase-boordlader waarmee aan de publieke laadpaal met 11 kW wordt bijgeladen. De laadpoort zit linksachter; even oppassen dus voor het overige verkeer wanneer je de auto parallel aan de stoep parkeert om de laadkabel aan te sluiten.

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

©Polestar

De Polestar 2 is een kruising tussen een traditionele sedan (met grote achterklep) en een SUV.

Een hoog motorvermogen hoeft nog geen bovengemiddeld energieverbruik te betekenen. De stand van je rechtervoet bepaalt tenslotte voor het grootste deel hoeveel vermogen je uit de batterij trekt. Bij de razendsnelle, 476 pk sterke Polestar 2 Dual Motor met Performance-pakket die wij voor dit EV-profiel tot onze beschikking hadden, drukt het formaat van de 245-banden echter ook een stempel op de energiebehoefte. Bovendien zijn de banden onder de testauto toegespitst op een sportieve rijstijl, waardoor geen zuinigheidswonderen te verwachten zijn.

Een buitentemperatuur van 11 graden is evenmin gunstig voor het verbruik. Het kost de batterij extra energie om op bedrijfstemperatuur te komen, een warmtepomp is alleen tegen meerprijs leverbaar. Daarnaast vragen wij van de airco behaaglijke warmte, en ook dat kost stroom. Polestar geeft een gemiddeld verbruik van 16,8 kWh/100 km op, wij halen op onze vaste testroute 19,3 kWh/100 km. Uitgaand van een bruikbare batterijcapaciteit van 78 kWh ligt daarmee een actieradius van 404 kilometer binnen bereik. Een groot verschil ten opzichte van de fabrieksopgave, maar nog altijd zeer bruikbaar. In het voorjaar en de zomer kan ongetwijfeld (veel) zuiniger worden gereden.

©Polestar

Hieraan herken je de sterk verbeterde Polestar 2: de in kleur meegelakte 'SmartZone' in de neus.

Is de Polestar 2 een praktische auto?

Vergeleken met concurrenten als de Tesla Model 3 en Hyundai IONIQ 6 is de Polestar 2 wat korter en kleiner. De verschillen merk je vooral op de achterbank; je zit algauw met je hoofd tegen het plafond en de beenruimte is beperkt. De kofferbak heeft een inhoud van een bruikbare 407 liter. Met de achterbank neergeklapt kan er 1.097 liter bagage mee.

Voorin heeft de Polestar 2 een 'frunk' van 41 liter, handig om de (vieze) laadkabel in mee te nemen als de kofferbak vol is. Ongeacht de batterijcapaciteit of het motorvermogen kan de Polestar 2 een aanhangwagen met een geremd gewicht van 1.500 kilo trekken. Dat maakt hem een uitstekende caravantrekker.

©Igor Stuifzand

Voorzien van het Performance-pakket stuurt de Polestar 2 snaarstrak door de bocht. Met 476 pk heb je aan vermogen geen enkel gebrek.

En hoe rijdt dat nou, zo’n Polestar 2?

Voorzien van het Performance-pakket staat de Polestar 2 op mooie 20-inch wielen van gesmeed lichtmetaal. Daar liggen brede, platte 245-banden omheen. Die laten duidelijk van zich spreken, in de vorm van tamelijk nadrukkelijk aanwezige afrolgeluiden. Het Performance-pakket is echter niet gericht op bovengemiddeld comfort: voor een sportieve rijbeleving zijn de standaard schokdempers vervangen door exemplaren van het merk Öhlins. Deze dempers kunnen geheel naar eigen smaak worden afgesteld. Dat moet mechanisch en is een klusje om de werkplaats voor op te zoeken.

Ondanks zijn gewicht van 2.100 kilo reageert de auto met haast telepathische precisie op de stuurbewegingen. Bij een hoge bochtsnelheid voel je de auto nauwelijks overhellen en de reacties van de wielen op oneffenheden in het wegdek worden resoluut afgeweerd. Een geruststellende gedachte, in de wetenschap dat je 476 pk aan paraat vermogen onder je rechtervoet hebt. Rustig rijdend over een slechte weg reageert het onderstel echter behoorlijk stug. Gaat je voorkeur uit naar meer veercomfort of juist naar nóg meer sportiviteit? Dan moet je dus even bij de garage langs om de dempers in een andere stand te laten zetten.

©Polestar

De 20-inch wielen en goudgele remklauwen van Brembo zijn onderdeel van het Performance Pack.

Hoe ziet het kostenplaatje eruit?

Prijzen van de Polestar 2 beginnen bij 51.200 euro (private lease: vanaf 664 euro per maand). Daarmee komt de auto niet in aanmerking voor 2.950 euro SEPP-aanschafsubsidie. Als de versie met 69kWh-batterij qua actieradius en laadsnelheid niet volstaat, dien je voor de versie met de grotere 84kWh-accu rekening te houden met een meerprijs van 4.000 euro. De tweemotorige Polestar 2 Long Range Dual Motor staat voor 59.900 euro in de prijslijst, inclusief Performance-pakket betaal je 66.400 euro.

Standaard is de Polestar 2 zeer compleet uitgerust. Het pakket veiligheids- en rijhulpsystemen is omvangrijk. Voor adaptieve cruisecontrol dien je echter het Pilot Pack à 3.000 euro bij te bestellen (je krijgt dan ook pixel-ledkoplampen). Tot 31 maart 2024 wordt het pakket gratis aangeboden. Daarnaast is er een Plus Pack, dat bestaat uit een high-end audiosysteem van Harman Kardon, een glazen panoramadak, vegan leer, een warmtepomp, luchtkwaliteitscontrole en een elektrisch bediende achterklep met voetsensor. Meerprijs: 5.000 euro.

©Polestar

Logisch dat er al meer dan 10.000 exemplaren van de Polestar 2 in Nederland zijn geleverd: het is een heerlijk rijdende EV.

Bij hoofdtelefoons en draadloze oortjes kom je wel eens de headtracking-functie tegen. Wat is dit precies en wat kun je ervan verwachten?

Lees ook: Waarom de gehoortest van je koptelefoon écht verschil maakt

Wat is headtracking?

Headtracking is een functie die op steeds meer hoofdtelefoons en draadloze oordoppen opduikt. Het heeft één doel: je beter onder te dompelen in film, games en muziek. Dat gebeurt door je hoofdbewegingen te detecteren en compenserend geluid virtueel mee te bewegen. Je merkt het meteen als je het uitprobeert. Het uitleggen doet het vaak complexer overkomen, terwijl het even inschakelen op je hoofdtelefoon meteen duidelijk maakt wat het biedt.

Dankzij headtracking lijkt muziek of filmgeluid uit een vaste plaats in de kamer te komen. Als je bij het tv-kijken bijvoorbeeld je hoofd naar rechts draait, dan zullen de stemmen van acteurs naar je linkeroor verschuiven en geluidseffecten die zich links afspelen naar achter je. Kortom, het geluid is verankerd aan het scherm. Gebruik je een doorsnee koptelefoon zonder headtracking, dan zit het geluid altijd naast je oren.

Waarom heeft het een grote impact?

Headtracking werd oorspronkelijk ontwikkeld als deel van VR-technologie. Dat geluiden uit de omgeving onafhankelijk van jou gepositioneerd zijn, is immers even belangrijk als VR-graphics om je onder te dompelen in een virtuele wereld. Het komt allemaal neer op het effectiever misleiden van je brein.

Ons brein gebruik geluidsinformatie om een idee te krijgen van hoe een ruimte of omgeving eruitziet. Zonder dat we er bewust van zijn, weten we zo meteen waar een bepaald geluid vandaan komt. Denk aan een glas dat achter je op de grond valt of een deur die opent aan de zijkant van een kamer. Headtracking simuleert dat effect en zorgt ervoor dat wat je ziet levensechter overkomt.

©Audeze

De Audeze Maxwell is een hoofdtelefoon met headtracking die ook door creators wordt gebruikt.

Wat is de link met spatial audio?

Headtracking zorgt dus dat geluid op een natuurlijke manier vast in de ruimte wordt geplaatst. Het hangt wat van koptelefoon tot koptelefoon af, maar meestal beschouwt het systeem het scherm van je telefoon of tv als het geluidscentrum of 'voorzijde'. Overigens gaat het niet om de grote veranderingen, zoals wanneer je naar de persoon naast je kijkt wanneer hij of zij iets zegt. Het realismegevoel dat headtracking biedt tijdens het gamen en filmkijken komt door de kleine veranderingen in het geluid als je microbewegingen maakt met je hoofd. Dat doe je eigenlijk bijna doorlopend. 

In theorie kan headtracking ook werken met muziek in stereo, maar meestal is het een extra optie bij de spatial- of ruimtelijke audiofunctie in de app van je hoofdtelefoon. Je krijgt dus dikwijls de keuze tussen surroundgeluid dat met je meebeweegt of (net zoals bij een bioscoop) verankerd is aan een punt (het scherm).

Wanneer gebruiken?

Los van virtual reality-toepassingen, is headtracking vooral een aanrader bij het kijken naar een film op een groter scherm. Het effectiefst is het als je naar een tv op enkele meters afstand kijkt, omdat het ruime geluidsbeeld dan beter past bij het grotere beeld. Maar ook als je met headtracking kijkt naar een kleiner scherm tijdens een vlucht levert het meerwaarde op. Ook bij gaming is spatial audio samen met headtracking fijn. Wat dan weer minder is, is headtracking gebruiken terwijl je rondloopt en naar muziek luistert, omdat je brein dan te veel beweging moet verwerken.

©JBL

Via de Smart Case van de Tour Pro 3 kun je headtracking instellen tijdens een vlucht.

Het gebruiken met een tv of in-flight scherm gaat het vlotst met in-ears die komen met een slimmere case of koptelefoons die je bekabeld kunt aansluiten maar tegelijkertijd nog met de app kunt bedienen. De AirPods Pro en Max van Apple zijn ook heel spectaculair op dit vlak in combinatie met een Apple TV.

Op welke toestellen vind je het?

Voor headtracking moet je meestal bij duurdere modellen zijn, al komt het ook steeds vaker voor bij iets goedkopere koptelefoons. Samen met ruimtelijke audio (spatial audio) is het een extraatje dat vaak wordt aangehaald om te verklaren waarom een bepaald toestel een forser prijskaartje bezit. Nu goedkopere hoofdtelefoons en TWS'en steeds betere noise-cancelling krijgen, blijven er zo minder zaken over om een koptelefoon uit de hogere prijsklasse een meerwaarde te geven. Spatial audio en headtracking zijn de enige 'grote' functies die overblijven. 

©Sonos

De Sonos Ace-koptelefoon is uniek omdat het samenwerkt met een Sonos-soundbar, niet de tv.

Dat headtracking iets meer kost, valt te begrijpen. Het volgen van je hoofdbewegingen vereist extra sensors en ook relatief veel rekenkracht. Dit is waarom onder meer Apple en Sonos het continue berekenen van de vereiste geluidsveranderingen laten uitvoeren door een iPhone, iPad of Apple TV respectievelijk de Sonos Arc-soundbar. Bij weer andere merken, zoals Samsung of Oneplus, kun je het alleen gebruiken in combinatie met andere apparaten van hetzelfde merk.

Toch zijn er heel wat opties die merkonafhankelijk werken. Bij Bose, JBL en bij Sony vind je bijvoorbeeld verschillende hoofdtelefoons en draadloze in-ears met headtracking. De JBL Tour One M3 of Tour Pro 3 bijvoorbeeld, net als de populaire Sony WH-1000XM5 en WF-1000XM5's.  

 Kijk wel goed op de website van een fabrikant als je een koptelefoon overweegt, want niet iedereen gebruikt het woord 'head tracking'. Neem nu Bose: dat merk spreekt over Immersion of Immersive Audio, met de opties 'Still' en 'Motion'. Bij het kiezen van een nieuwe headset kan het dus nodig zijn om je even goed in de specificaties te verdiepen.

Ben je uitgekeken op die standaardwerkomgeving? Wij ook! In Windows kun je aan de slag met het maken van een eigen thema. Dat betekent werken in een omgeving die je volledig naar je hand zet, met onder meer een aangepast bureaublad, frisse vensters en strakke aanwijzers. Lastig? Zeker niet: een thema heb je zo gemaakt.

Of je nu gebruikmaakt van Windows 10 of Windows 11: beide besturingssystemen hebben de mogelijkheid om een eigen omgeving te maken. Ben je na een grondige klusmiddag toch niet tevreden met de aangepaste werkomgeving? Dan kun je altijd nog de hulp inschakelen van externe programma’s, daarover vertellen we je straks meer.

In Windows vind je de belangrijkste opties om je eigen thema te maken in het instellingenvenster. Druk op Windows+I om dat te openen en kies voor Persoonlijke instellingen. Linksboven zie je het thema staan dat momenteel actief is. Rechts daarvan vind je een beknopte lijst met kant-en-klare thema’s. Deze kun je proberen door erop te klikken. Je kunt zo’n thema direct gebruiken, of je gebruikt het als een basis die je verder aanpast.

Windows biedt flink wat personalisatiemogelijkheden via het instellingenvenster.

Eigen thema

Natuurlijk maken wij een eigen Windows-thema. Kies voor Thema’s. Rechtsboven vind je de onderdelen waaruit een thema is opgebouwd, zoals achtergrond, kleuren en geluiden. Onder elk onderdeel staat de huidige instelling benoemd. Klik op een onderdeel om de achterliggende instellingen te openen en bepaal stap voor stap je thema verder.

Het tweede gedeelte van het themavenster geeft een overzicht van beschikbare thema’s. Met de volgende stappen passen we de verschillende onderdelen van het thema aan. Daarnaast zetten we andere onderdelen van Windows naar onze hand, die niet aan een thema zijn gekoppeld. Zodra we tevreden zijn over het resultaat, slaan we het thema op.

Een thema bestaat onder meer uit een achtergrond, kleuren en geluiden.

Achtergrond

Klik op Achtergrond en bedenk of je een vaste achtergrond of wisselende achtergronden wilt inzetten. Je kunt ook kiezen voor een effen kleur of een verrassingsafbeelding die regelmatig door Microsoft wordt ververst. Geef je de voorkeur aan meerdere afbeeldingen, dan maak je eerst een map aan waarin je de geselecteerde afbeeldingen plaatst. Keer terug naar het instellingenvenster en kies Diavoorstelling. Klik vervolgens op Bladeren en wijs de map aan.

Hierna stel je in hoe de diavoorstelling zich gedraagt. Kies bij Afbeelding wijzigen elke hoe snel de afbeeldingen verversen, bijvoorbeeld 6 uur of 1 dag. Voor de afwisseling activeer je de optie Volgorde van afbeeldingen in willekeurige volgorde weergeven. Via Afbeelding aanpassen zodat deze op uw bureaublad past geef je aan hoe je de afbeeldingen wilt tonen. Met Centreren voorkom je uitgerekte afbeeldingen.

Of ga voor wat meer sjeu: Bewegende bureaubladachtergrond: een kijkbuis op je computer

Kies voor een diavoorstelling die uit meerdere afbeeldingen bestaat.

Kleuren

Nu wordt het tijd om de kleuren onder handen te nemen. Klik op Kleuren en bepaal (in het geval van Windows 11) of je de lichte of donkere modus wilt activeren (bij Kies de modus). Interessant is de optie Aangepast. Hiermee maak je voor de kleurmodus onderscheid tussen Windows en de apps. Zo kun je Windows in een donkere modus zetten, terwijl je de apps in een lichte modus houdt.

Ben je geen voorstander van doorzichtige vensters? Dan zet je de schuif op Uit bij Transparantie-effecten. In dit venster bepaal je ook een accentkleur die in het startmenu en de taakbalk worden getoond. Klap de gelijknamige sectie uit en kies de gewenste kleur. Je kunt de accentkleur op meerdere locaties binnen Windows laten terugkomen. Zet de schuif op Aan bij Accentkleur weergeven op Start en de taakbalk en bij Accentkleur weergeven op titelbalken en vensterranden.

Geluiden

Hoewel de populariteit van geluidseffecten in Windows de afgelopen jaren flink is afgenomen, kun je nog steeds geluiden toevoegen. Je maakt hiervoor gebruik van een geluidsschema. In het venster voor thema’s klik je bovenin op Geluiden. Neem het standaardschema van Windows als uitgangspunt: klik op Windows-standaard. In het vak Programmagebeurtenissen kies je een actie waaraan je een geluid wilt koppelen. Acties met een bestaand geluid herken je aan het pictogram van een megafoon. In het menu Geluiden kies je het gewenste geluid. Heb je een eigen geluid? Dat voeg je eenvoudig toe via de knop Bladeren. Windows ondersteunt hiervoor wav-bestanden. Andere formaten moet je eerst omzetten voordat je ze kunt gebruiken.

Je kunt aparte geluidseffecten voor verschillende activiteiten instellen.

Muiscursor

Ben je uitgekeken op de standaardmuisaanwijzer van Windows? Dan pakken we die toch ook aan. Klik in het venster van thema’s op Muiscursor en open de tab Aanwijzers. In de sectie Schema kun je kiezen uit een flinke hoeveelheid alternatieve aanwijzers. Een goed voorbeeld zijn de schema’s Extra groot, waarmee je de meeste aanwijzers een stuk groter maakt.

Wil je de zichtbaarheid van de aanwijzers verder verbeteren? Plaats dan een vinkje bij Aanwijzerschaduw inschakelen. Heb je eigen cursorbestanden, dan kun je deze ook gebruiken. Klik op Bladeren en wijs het bestand aan. Online vind je verschillende collecties met cursor- en muisbestanden. Deze bestaan uit een aantal afbeeldingen (al dan niet geanimeerd). Een goede bron hiervoor is DeviantArt. Bij elke collectie vind je de installatie-instructies.

Klik het venster van de muiscursor niet te snel weg. Werp ook eens een blik op de tab Opties voor de aanwijzer. Hier vind je mogelijkheden om de weergave verder te verbeteren. Zo kun je in de sectie Zichtbaarheid een aanwijzerspoor activeren, zodat je de muis beter ziet. Ben je de muisaanwijzer soms kwijt, dan kun je deze snel vinden via de optie Locatie van de aanwijzer weergeven als ik op CTRL druk. In het vak Beweging kun je nog bepalen hoe snel de aanwijzer over het scherm beweegt.

Uiteraard nemen we geen genoegen met de standaardaanwijzers van Windows.

Pictogrammen

In Windows kun je afscheid nemen van de standaardpictogrammen en kiezen voor een eigen set. Deze optie zit wel wat verborgen. Klik op Persoonlijke instellingen / Thema’s. Onderin het venster ga je naar Instellingen voor bureaubladpictogrammen. In het vak Bureaubladpictogrammen geef je aan welke pictogrammen het bureaublad moet krijgen. Standaard is dit de prullenbak, maar je kunt ook kiezen voor de documentenmap (Bestanden van gebruiker) en het thuisnetwerk (Netwerk).

Via hetzelfde venster kun je de standaardpictogrammen vervangen. Kies het pictogram dat je wilt aanpassen en klik op Ander pictogram. Een nieuw venster met beschikbare pictogrammen opent. Standaard toont Windows het pictogrambestand Imageres.dll, maar er zijn ook andere pictogrammen. Ben je niet tevreden over Imageres.dll, dan maak je het invoervak bovenin leeg en druk je op Enter. Windows toont vervolgens de pictogrammen uit het bestand Shell32.dll. Handig!

Thema bewaren

Ben je tevreden over hoe Windows er na je inspanningen uitziet? Je kunt je eigen thema nu opslaan. Ga naar Persoonlijke instellingen / Thema’s. Rechtsboven zie je wederom de onderdelen waaruit een thema bestaat en je eigen instellingen die je in de stappen hiervoor hebt aangegeven. Klik op Opslaan. Geef het thema vervolgens een naam en klik weer op Opslaan. Het thema wordt nu toegevoegd aan de lijst in het vak eronder.

Heb je meerdere computers of wil je het thema graag met anderen delen? Gelukkig hoef je het thema niet telkens opnieuw op te bouwen. In het overzicht met thema’s klik je met de rechtermuisknop op het thema dat je wilt delen. Kies voor Thema voor delen opslaan. Een nieuw venster opent. Geef het thema een naam en bepaal waar je het bewaart (bijvoorbeeld op een externe schijf). Je kunt het thema op een andere computer toepassen door op het bestand te dubbelklikken.

Handig: exporteer het thema voor andere computers of om te delen.

Vergrendelingsscherm

We gaan voor een volledig gepersonaliseerde Windows-omgeving, dus uiteraard passen we ook het vergrendelingsscherm aan. Kies in de Windows-instellingen voor Vergrendelingsscherm. Kies bij Uw vergrendelingsscherm personaliseren hoe je je het scherm eigen wilt maken. Kies voor Afbeelding om een eigen foto op het scherm te tonen. Je kunt ook online afbeeldingen tonen die elkaar regelmatig afwisselen. Kies dan voor Windows-spotlight. Wij kiezen ervoor om onze afbeelding op zowel het vergrendelingsscherm als het aanmeldingsscherm te tonen: zet de schuif op Aan bij De achtergrondafbeelding voor het vergrendelingsscherm weergeven op het aanmeldingsscherm.

Op het moment van schrijven kun je in Windows 11 één app op het vergrendelingsscherm plaatsen. Deze app geeft beknopte informatie over het weer (Weer), binnengekomen e-mail (Mail) of aankomende afspraken (Agenda). Je vindt ze bij de optie Status van vergrendelingsscherm.

Een app voegt extra informatie toe aan het vergrendelingsscherm.

Meer eigen foto’s

Interessant aan het vergrendelingsscherm is de mogelijkheid om meerdere eigen foto’s te selecteren en aan te geven wanneer je die wilt zien. Kies voor Diavoorstelling. Geef aan welke fotomap je hiervoor wilt gebruiken: klik op Bladeren en wijs de map aan. Je kunt meerdere mappen toevoegen, die je later altijd kunt uitschakelen via een klik op Verwijderen. Haal in dezelfde sectie het vinkje weg bij Leuke weetjes, tips en trucs en meer op uw vergrendelingsscherm weergeven, zodat het scherm opgeruimd blijft, en vooral ook reclamevrij.

Open hierna de sectie Geavanceerde instellingen voor diavoorstelling. Wil je voorkomen dat afbeeldingen worden uitgerekt, dan kies je voor Alleen afbeeldingen gebruiken die goed op mijn scherm passen. Standaard schakelt Windows de diavoorstelling uit als je gebruikmaakt van accustroom, bijvoorbeeld bij een laptop. Wil je dat de diavoorstelling altijd wordt gebruikt, dan plaats je ook een vinkje bij Een diavoorstelling afspelen als er batterijstroom wordt gebruikt.

Laat het vergrendelingsscherm foto’s van meerdere bronnen tonen.

Externe hulp

Niet tevreden over het ingebouwde startmenu van Windows? Met Start11 zet je het startmenu volledig naar je hand. Zo kun je het klassieke menu uit Windows 7 kiezen en de Windows-taakbalk onder handen nemen. Prettig is dat je ook onderdelen uit het startmenu kunt verwijderen die normaal gesproken niet kunnen worden verwijderd.

Betere zichtbaarheid

Heb je een verminderd zicht, dan kun je Windows hiermee rekening laten houden. Open het Startmenu en typ Contrast. Klik op Een contrastthema kiezen. Je kunt nu kiezen uit vier thema’s met kleuren die sterk verschillen, zodat je schermtekst en apps beter zichtbaar maakt. Elk van de thema’s kun je verder aanpassen.

Kies een thema en klik op Bewerken. Pas het thema naar eigen inzicht aan, kies Opslaan als en geef het thema een naam. Naast het gebruik van een thema, kun je ook losse onderdelen van de Windows-omgeving verbeteren op het gebied van zichtbaarheid. In de Windows-instellingen kies je voor Toegankelijkheid. De sectie Gezichtsvermogen bevat aanvullende opties, zoals kleurfilters.

Een contrastthema is handig bij een verminderd gezichtsvermogen.