De Polestar 2 werd onlangs grondig verbeterd. Dat is niet direct zichtbaar, want de belangrijkste veranderingen zitten onder het plaatwerk van de populaire zaken-EV. Wat er allemaal gewijzigd is, en hoe dat uitpakt in de praktijk? In dit EV-profiel speelt de Polestar 2 de hoofdrol.

©Polestar

Eerst even een rondje om de Polestar 2

De Polestar 2 oogt als een middenklasse sedan, maar staat net als een SUV iets hoger op zijn wielen. Zwarte stootstrips om de bumpers, dorpels en wielkuipen geven de auto een extra robuuste uitstraling. De grote achterklep scharniert boven de achterruit open, en ook daarmee volgt de auto zijn eigen koers.

Met een lengte van 4,60 meter is de Polestar 12 centimeter korter dan de Tesla Model 3 en 25 centimeter kleiner dan de Hyundai IONIQ 6. Ook de wielbasis is met een afstand van 2,74 meter minder lang dan bij genoemde concurrenten. De BMW i4 en BYD Seal, twee andere belangrijke concurrenten, zijn eveneens wat groter dan de Polestar 2.

©Polestar

Niet zo minimalistisch als in een Tesla, maar meer een 'echte' auto: het dashboard van de Polestar 2 steekt ergonomisch goed in elkaar.

Begin 2023 was de tijd rijp voor een ingrijpende update, maar uiterlijke wijzigingen bleven beperkt. De zwarte roostervormige sierplaat in de neus is vervangen door een glad paneel in carrosseriekleur: de 'SmartZone'. Het geeft de auto een nét wat frisser aangezicht. In het midden van de SmartZone zijn de radar van de adaptieve cruisecontrol en een parkeercamera ondergebracht. Andere uiterlijke wijzigingen achtten de ontwerpers van Polestar niet noodzakelijk.

©Polestar

Fantastische stoelen, waarin je het de hele dag goed uithoudt. Stoelverwarming is standaard.

Vanbinnen bleef de auto ongewijzigd. Het dashboard volgt dezelfde stijl als de Volvo XC40 en C40. Geen toeval: beide merken zijn onderdeel van het Chinese Geely-concern, terwijl het ontwerp van de Polestar 2 direct is afgeleid van de Volvo Concept 40.2, een showmodel uit 2016. Dankzij mooie, huiselijke materialen zoals hout en wol heerst een knusse indruk.

Het multimediasysteem, met een 11,2-inch touchscreen, werkt via Google-applicaties. Google Assistant en Google Maps vereenvoudigen de bediening, en met apps uit de Google Play Store kan de functionaliteit worden uitgebreid. Ideaal! Volvo staat bekend als stoelenexpert, en daar profiteert ook de Polestar 2 van: je zit voortreffelijk in de auto.

©Polestar

De bediening van het multimediasysteem is kinderlijk eenvoudig dankzij Android Automotive, dat samen met Google werd ontwikkeld.

Wat veranderde er onderhuids?

De basis van de Polestar 2 werd oorspronkelijk gevormd door een platform waarbij een voorin geplaatste elektromotor als uitgangspunt diende – dus met voorwielaandrijving. Door het hoge vermogen van de elektromotor hadden de voorwielen soms echter moeite om de tractie te bewaren. Bovendien was de overbrenging van het vermogen op de voorwielen te duidelijk voelbaar in de besturing.

Het platform van de Polestar 2 was echter ook geschikt voor vierwielaandrijving – dus met een tweede elektromotor tussen de achterwielen. Ter eliminatie van de (onder sommige omstandigheden) gebrekkige tractie en de reacties in de besturing, dient nu de elektromotor tussen de achterwielen als uitgangspunt – dus met achterwielaandrijving. Volvo maakte met de XC40 en C40 dezelfde switch; deze modellen staan op hetzelfde modulaire platform als de Polestar 2.

©Polestar

Het platform van de Polestar 2, met in de vloer en middentunnel de batterijen, is nu in de basis achterwielaangedreven.

Welke batterij- en vermogensvarianten zijn er van de Polestar 2?

De Polestar 2 wordt geleverd in vier verschillende varianten. Het basismodel heet Standard Range Single Motor. Deze beschikt over een enkele 272 pk en 490 Nm sterke elektromotor. Voldoende kracht om in 6,4 seconden naar 100 km/u te accelereren. De batterij is opgebouwd uit 24 modulen en heeft een capaciteit van 69 kWh (netto: 67 kWh). Daarmee moet de auto een afstand van 546 kilometer tussen twee laadbeurten kunnen halen, bij een gemiddeld energieverbruik van 14,9 kWh/100 km (volgens de WLTP-norm).

Tweede model in de lijn is de Long Range Single Motor. Hierin bestaat de batterij uit 27 modules, goed voor een capaciteit van 82 kWh (netto: 78 kWh). Het vermogen van de elektromotor is opgeschroefd naar 299 pk bij een koppel dat met 490 Nm identiek is aan dat van de Standard-variant. Dat resulteert in een sprint van 6,2 seconden naar 100 km/u. Dankzij een stroomverbruik van 14,8 kWh/100 km (WLTP-meting) en de grotere batterij heeft de Polestar 2 Long Range Single Motor een actieradius van 655 kilometer.

©Polestar

Aan de achterzijde bleef de Polestar 2 ongewijzigd.

De Long Range Dual Motor heeft eveneens een 82kWh-batterij, maar deze versie heeft een tweede elektromotor tussen de voorwielen. Gezamenlijk leveren de motoren 421 pk en een maximumkoppel van 740 Nm. De krachtige Polestar 2 Long Range Dual Motor accelereert aanzienlijk sneller dan de versie met enkele motor: van 0 naar 100 km/u duurt slechts 4,5 seconden. Het WLTP-verbruik gaat daarmee echter wel naar 15,9 kWh/100 km; op een volle batterij haal je een maximale afstand van 593 kilometer.

Het topmodel van de Polestar 2 is uitgevoerd met een zogenaamd Performance-pakket. Door toepassing van andere software leveren de twee elektromotoren een maximumvermogen van 476 pk, goed voor een 0-100-sprint in 4,2 seconden. Door deze vermogensboost lever je wel in op het WLTP-verbruik (16,8 kWh/100 km) en de actieradius, maar een maximale afstand van 568 kilometer ligt nog steeds binnen bereik.

©Polestar

Snelladen kan met een hoogste vermogen van 205 kW.

Hoe snel laadt de Polestar 2 op?

Het elektrisch systeem van de Polestar 2 werkt met een spanning van 400 volt. Dat komt het snelladen ten goede: de modellen met het grote 82kWh-batterijpakket halen een piekvermogen van 205 kW. Snelladen van 10 procent batterijvulling naar 80 procent neemt volgens Polestar 28 minuten in beslag. Een keurige laadsnelheid.

Het basismodel met 69kWh-batterij is een minder snelle lader. Met meer dan een doorsnee 135 kW laadt de Standard Range Single Motor niet bij. Van 10 naar 80 procent batterijvulling neemt daardoor 34 minuten in beslag. Standaard beschikken alle versies van de Polestar 2 over een driefase-boordlader waarmee aan de publieke laadpaal met 11 kW wordt bijgeladen. De laadpoort zit linksachter; even oppassen dus voor het overige verkeer wanneer je de auto parallel aan de stoep parkeert om de laadkabel aan te sluiten.

Is het beloofde verbruik in de praktijk haalbaar?

©Polestar

De Polestar 2 is een kruising tussen een traditionele sedan (met grote achterklep) en een SUV.

Een hoog motorvermogen hoeft nog geen bovengemiddeld energieverbruik te betekenen. De stand van je rechtervoet bepaalt tenslotte voor het grootste deel hoeveel vermogen je uit de batterij trekt. Bij de razendsnelle, 476 pk sterke Polestar 2 Dual Motor met Performance-pakket die wij voor dit EV-profiel tot onze beschikking hadden, drukt het formaat van de 245-banden echter ook een stempel op de energiebehoefte. Bovendien zijn de banden onder de testauto toegespitst op een sportieve rijstijl, waardoor geen zuinigheidswonderen te verwachten zijn.

Een buitentemperatuur van 11 graden is evenmin gunstig voor het verbruik. Het kost de batterij extra energie om op bedrijfstemperatuur te komen, een warmtepomp is alleen tegen meerprijs leverbaar. Daarnaast vragen wij van de airco behaaglijke warmte, en ook dat kost stroom. Polestar geeft een gemiddeld verbruik van 16,8 kWh/100 km op, wij halen op onze vaste testroute 19,3 kWh/100 km. Uitgaand van een bruikbare batterijcapaciteit van 78 kWh ligt daarmee een actieradius van 404 kilometer binnen bereik. Een groot verschil ten opzichte van de fabrieksopgave, maar nog altijd zeer bruikbaar. In het voorjaar en de zomer kan ongetwijfeld (veel) zuiniger worden gereden.

©Polestar

Hieraan herken je de sterk verbeterde Polestar 2: de in kleur meegelakte 'SmartZone' in de neus.

Is de Polestar 2 een praktische auto?

Vergeleken met concurrenten als de Tesla Model 3 en Hyundai IONIQ 6 is de Polestar 2 wat korter en kleiner. De verschillen merk je vooral op de achterbank; je zit algauw met je hoofd tegen het plafond en de beenruimte is beperkt. De kofferbak heeft een inhoud van een bruikbare 407 liter. Met de achterbank neergeklapt kan er 1.097 liter bagage mee.

Voorin heeft de Polestar 2 een 'frunk' van 41 liter, handig om de (vieze) laadkabel in mee te nemen als de kofferbak vol is. Ongeacht de batterijcapaciteit of het motorvermogen kan de Polestar 2 een aanhangwagen met een geremd gewicht van 1.500 kilo trekken. Dat maakt hem een uitstekende caravantrekker.

©Igor Stuifzand

Voorzien van het Performance-pakket stuurt de Polestar 2 snaarstrak door de bocht. Met 476 pk heb je aan vermogen geen enkel gebrek.

En hoe rijdt dat nou, zo’n Polestar 2?

Voorzien van het Performance-pakket staat de Polestar 2 op mooie 20-inch wielen van gesmeed lichtmetaal. Daar liggen brede, platte 245-banden omheen. Die laten duidelijk van zich spreken, in de vorm van tamelijk nadrukkelijk aanwezige afrolgeluiden. Het Performance-pakket is echter niet gericht op bovengemiddeld comfort: voor een sportieve rijbeleving zijn de standaard schokdempers vervangen door exemplaren van het merk Öhlins. Deze dempers kunnen geheel naar eigen smaak worden afgesteld. Dat moet mechanisch en is een klusje om de werkplaats voor op te zoeken.

Ondanks zijn gewicht van 2.100 kilo reageert de auto met haast telepathische precisie op de stuurbewegingen. Bij een hoge bochtsnelheid voel je de auto nauwelijks overhellen en de reacties van de wielen op oneffenheden in het wegdek worden resoluut afgeweerd. Een geruststellende gedachte, in de wetenschap dat je 476 pk aan paraat vermogen onder je rechtervoet hebt. Rustig rijdend over een slechte weg reageert het onderstel echter behoorlijk stug. Gaat je voorkeur uit naar meer veercomfort of juist naar nóg meer sportiviteit? Dan moet je dus even bij de garage langs om de dempers in een andere stand te laten zetten.

©Polestar

De 20-inch wielen en goudgele remklauwen van Brembo zijn onderdeel van het Performance Pack.

Hoe ziet het kostenplaatje eruit?

Prijzen van de Polestar 2 beginnen bij 51.200 euro (private lease: vanaf 664 euro per maand). Daarmee komt de auto niet in aanmerking voor 2.950 euro SEPP-aanschafsubsidie. Als de versie met 69kWh-batterij qua actieradius en laadsnelheid niet volstaat, dien je voor de versie met de grotere 84kWh-accu rekening te houden met een meerprijs van 4.000 euro. De tweemotorige Polestar 2 Long Range Dual Motor staat voor 59.900 euro in de prijslijst, inclusief Performance-pakket betaal je 66.400 euro.

Standaard is de Polestar 2 zeer compleet uitgerust. Het pakket veiligheids- en rijhulpsystemen is omvangrijk. Voor adaptieve cruisecontrol dien je echter het Pilot Pack à 3.000 euro bij te bestellen (je krijgt dan ook pixel-ledkoplampen). Tot 31 maart 2024 wordt het pakket gratis aangeboden. Daarnaast is er een Plus Pack, dat bestaat uit een high-end audiosysteem van Harman Kardon, een glazen panoramadak, vegan leer, een warmtepomp, luchtkwaliteitscontrole en een elektrisch bediende achterklep met voetsensor. Meerprijs: 5.000 euro.

©Polestar

Logisch dat er al meer dan 10.000 exemplaren van de Polestar 2 in Nederland zijn geleverd: het is een heerlijk rijdende EV.

Een laptop meenemen op vakantie lijkt handig. Even foto's uitzoeken, een filmpje kijken of wat werk afronden. Maar afhankelijk van je bestemming en manier van reizen zijn er een paar dingen waar je van tevoren goed over na moet denken. Of je nu gaat kamperen in een tent, met de caravan op pad gaat of een huisje of hotel boekt, iedere situatie stelt z'n eigen eisen aan hoe je je laptop gebruikt, beschermt en voorbereidt.

Lees ook: Alternatieve checklist: 19 tips voor een zorgeloze vakantie

Kamperen: zonder stroom of wifi

Wie gaat kamperen in een tent, heeft meestal geen stroomvoorziening of wifi tot zijn beschikking. De laptop moet het dus doen op de accu, en je internetverbinding moet je zelf regelen. Zorg daarom dat je laptop volledig is opgeladen voordat je vertrekt. Als je meerdere dagen zonder stopcontact zit, kan een powerbank met een hoge capaciteit uitkomst bieden, al moet die dan wel geschikt zijn voor laptops. Niet elk model levert voldoende vermogen.

Wifi is er op de meeste campings wel, maar vaak alleen bij de receptie of het sanitairgebouw, en meestal niet gratis of stabiel. Wil je toch online kunnen, dan kun je je smartphone gebruiken als hotspot. Dat heet tethering: je telefoon fungeert dan als een soort draagbare wifi-router via je mobiele dataverbinding. Check vooraf bij je provider of je databundel groot genoeg is en of tethering is toegestaan in het buitenland. Grote downloads, zoals systeemupdates of cloudsynchronisatie, kunnen je databundel snel opslokken. Zet automatische updates daarom uit en pauzeer de synchronisatie met diensten als OneDrive of Google Drive zolang je via je telefoon online bent.

Houd er ook rekening mee dat in afgelegen gebieden mobiel internet soms traag of onbetrouwbaar is. Download daarom bij voorkeur alles wat je nodig denkt te hebben voor je vertrekt, van kaarten en routes tot films of series. Zo houd je grip op je verbruik én voorkom je onaangename verrassingen bij thuiskomst.

©TeTe Song

Caravan: iets meer luxe, maar nog steeds beperkingen

Wie met een caravan reist, heeft het vaak net wat makkelijker. Sommige staanplaatsen hebben een stroomaansluiting en er zijn meestal meer voorzieningen. Toch geldt ook hier dat je niet kunt rekenen op snel of onbeperkt internet. Installeer een VPN op je laptop als je gebruik wilt maken van publieke netwerken. Daarmee versleutel je je verbinding, zodat anderen niet zomaar kunnen meekijken of gegevens onderscheppen. Dit is vooral belangrijk als je e-mails checkt, online bankiert of inlogt op accounts.

Zelfs als je een wifi-netwerk kunt gebruiken, is het verstandig om automatische updates op je laptop tijdelijk uit te schakelen. Het klopt dat bij gebruik van wifi dataverbruik in principe geen rol speelt, tenzij je op een plek zit waar je moet betalen per MB of waar het netwerk bewust is afgeknepen. Wat wél vaak speelt op campings of in hotels: de verbinding is traag, instabiel of wordt gedeeld met veel andere gasten. Grote downloads zoals systeemupdates kunnen dan het netwerk zwaar belasten, waardoor alles tergend langzaam gaat of zelfs vastloopt. Door updates uit te stellen, houd je de verbinding werkbaar voor jezelf en anderen.

Heb je helemaal geen wifi tot je beschikking, dan ben je aangewezen op mobiel internet via je smartphone. Hoe je dat het beste aanpakt, heb je al eerder in dit artikel kunnen lezen.

©InsideCreativeHouse

Huisje of hotel: alles bij de hand, maar blijf alert

In een vakantiewoning of hotel hoef je je over de stroomvoorziening doorgaans geen zorgen te maken en ook is er meestal wel een wifinetwerk dat redelijk functioneert. Toch blijft het belangrijk om alert te zijn. De beveiliging van dit soort vakantienetwerken is vaak minimaal. Zonder VPN is je verbinding eenvoudig te onderscheppen. Gebruik daarom altijd een VPN-dienst of kies ervoor om vertrouwelijke zaken, zoals het inloggen op je bank, uit te stellen tot je op een vertrouwd netwerk zit.

Zorg ook in deze situatie voor een recente back-up. Denk aan synchronisatie met OneDrive, Google Drive of iCloud, maar ook aan een kopie op een externe ssd of usb-stick. Mocht je laptop gestolen worden of beschadigd raken, dan heb je in elk geval je bestanden nog.

In het buitenland: adapter, handbagage en verzekering

Ga je naar het buitenland, dan zijn er extra zaken om op te letten. Niet elk land gebruikt dezelfde stopcontacten en netspanning. Een universele wereldstekker is daarom handig, zeker als je meerdere apparaten mee hebt. Voor sommige bestemmingen heb je ook een spanningsomvormer nodig, hoewel moderne opladers vaak meerdere voltages aankunnen. Check dit op het label van je oplader.

Bij vliegreizen moet je goed kijken naar de bagageregels. Bij budgetmaatschappijen zoals Ryanair of Easyjet mag je soms maar één stuk handbagage meenemen. Dat betekent kiezen: een rugzak met je laptop of een trolley met kleding. Wil je beide, dan moet je bijbetalen. Stop je laptop liever niet in ruimbagage. Niet alleen vanwege de kans op beschadiging, maar ook omdat lithiumbatterijen daar eigenlijk niet thuishoren en zelfs geweigerd kunnen worden. Als het echt niet anders kunt, gebruik dan een stevige hoes of laptoptas, leg je laptop midden in je bagage tussen kleding en meld bij het inchecken dat er elektronica in zit.

Nog even dit: voorbereid op pad

Een goede voorbereiding voorkomt veel gedoe. Werk je besturingssysteem en antivirussoftware bij vóór vertrek, zodat je onderweg niet verrast wordt door verplichte updates. Kijk of je genoeg opslagruimte hebt voor je vakantiefoto's of -video's. Denk ook aan offline gebruik: stel je e-mailclient in op offline modus, download navigatiekaarten en sla films of series lokaal op. Apps als Netflix en Disney+ bieden standaard de mogelijkheid om titels offline te bewaren.

Pas ook je tweestapsverificatie aan voordat je vertrekt. Wie normaal via sms een code ontvangt, kan in het buitenland tegen problemen aanlopen, vooral als het Nederlandse nummer niet werkt of buiten bereik is. Gebruik liever een authenticator-app, zoals Google Authenticator of Authy. Daarmee ontvang je je inlogcodes ook zonder mobiele verbinding, zolang je je smartphone maar bij je hebt.

Tot slot: laat je laptop niet in de volle zon liggen, in een warme auto of op een vochtige plek in de tent. Hitte en vocht zijn funest voor de elektronica. Gebruik bij voorkeur een waterdichte hoes of sleeve en bewaar hem op een droge plek in de schaduw. Fijne vakantie!

Hisense richt zijn pijlen op het middensegment, en deze 65U7Q Pro is daar een goed voorbeeld van. Het toestel verbetert een aantal zwakke punten van zijn voorganger en stoot daarmee duidelijk door naar de betere toestellen. Maar Hisense heeft niet alle minpunten weggewerkt. Bovendien toont de nieuwe versie van het VIDAA U-systeem dat niet alle aanpassingen een verbetering zijn.

Wie in het middensegment voor een televisie shopt, levert onvermijdelijk wat in op het gebied van design. De U7Q Pro is daarop geen uitzondering. Het toestel oogt degelijk, maar springt niet in het oog als een staaltje van topdesign. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft hij nu wel een relatief vlakke rug. Daardoor springt het 7,5 cm dikke profiel wat meer in het oog, al maskeren de schuine zijdes dat enigszins. Het toestel staat op een centrale voet die bestaat uit twee voetsteunen afgedekt met een kunststof plaat. Het resultaat oogt wat saai en verraadt zijn middenklasse-roots. De afwerking van het toestel zelf is degelijk, de voet mocht misschien iets geraffineerder.

Aansluitingen

Hisense is overgeschakeld op een nieuw hardwareplatform en dat komt in elk geval met één voordeel. De U7Q Pro beschikt nu over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 48 Gbit/s bandbreedte leveren. Dat is vooral voor hardcore gamers van belang. Die kunnen nu een soundbar aansluiten via ARC/eARC en hebben daarnaast de mogelijkheid om meerdere 4K120-bronnen te gebruiken.

Pc-gamers krijgen nog meer goed nieuws: zij kunnen nu een verversingsfrequentie tot 165 Hz in 4K gebruiken, en zelfs tot 288Hz in Full HD. De tv ondersteunt bovendien ALLM, HDMI VRR en AMD FreeSync, en is bovendien NVIDIA G-Sync Compatible. De input-lag scoort geen topresultaat, maar wel meer dan behoorlijk: 14,2 ms bij 4K60 en 10,1 ms bij 2K120.

De U7Q Pro is daarnaast uitgerust met twee usb-poorten, een minijack-ingang voor composiet video en stereo, een hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi 5 en bluetooth. Even opletten bij wandmontage, want de ethernetpoort, een van de usb-poorten en de optisch digitale audio-uitgang wijzen naar achteren. De rest van de aansluitingen bevindt zich aan de zijkant. De tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot. Met behulp van externe usb-opslag kun je live-tv pauzeren of opnemen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Verbeterde piekhelderheid en contrast

Vorig jaar worstelde de U79NQ met een matig contrast en doorsnee piekhelderheid. De U7Q Pro probeert dat duidelijk te verbeteren. Net als de voorganger gebruikt hij een VA-paneel met miniled-achtergrondverlichting, maar het aantal zones is opgetrokken van 384 naar 560 (28 x 20). In de HDR Filmmaker-modus meten we 1537 nits piekhelderheid op het 10%-venster; dat is 40 procent verbetering ten opzichte van het voorgaande model. Daartegenover haalt het volledig witte scherm maar 423 nits, en dat is dan weer 25 procent lager dan vorig jaar. Mogelijk heeft Hisense de optimalisatie gericht op speculaire highlights in plaats van algemene helderheid.

Ook het contrast is verbeterd, al blijft het eigen ANSI-contrast van het VA-paneel onveranderd op een eerder bescheiden 3190:1. Maar in de Filmmaker-modus verbetert de local dimming (in de Laag-stand) dat naar een mooie 7100:1 en zelfs 18.930:1 op eenvoudiger testpatronen. Dat is een degelijk resultaat, maar loopt nog steeds wat achter op concurrenten.

De zone-aansturing is prima, hoewel aan de leidende randen van heldere objecten een subtiele dimming zichtbaar kan zijn, vooral tegen een erg donkere achtergrond. Hogere local dimming-instellingen bieden geen substantiële contrastverbetering, maar introduceren wel merkbaar verlies van zwartdetail en onderdrukking van kleinere lichtaccenten. De voorzichtige dimming-aanpak zorgt er ook voor dat vage halo-effecten zichtbaar blijven, met name op donkere achtergronden en in HDR-content.

Door de matige kijkhoek wordt dat duidelijk zichtbaar als je te ver opzij zit. Kijk je echt bij volledige verduistering, dan kun je overwegen om de lokale dimming naar de medium-stand te schakelen. Het paneel van ons testmodel had wat beperkte uniformiteitsproblemen, waardoor soms een 'dirty screen effect' zichtbaar was bij heldere beelden. Denk eraan dat dit kan variëren tussen individuele toestellen.

HDR-content en kalibratie

Met ondersteuning voor HDR10, HDR10+, Dolby Vision IQ met Precision Detail is de U7Q Pro perfect uitgerust voor het breedste aanbod aan HDR-content. Dolby Vision IQ levert consistent de beste resultaten met uitstekende diepte en nuance. HDR10-prestaties zijn dankzij betere tonemapping duidelijk mooier dan vorig jaar. Er blijft meer contrast in het beeld en het 92% P3-kleurbereik ondersteunt rijke, verzadigde kleuren.

De HDR Tonemapping geeft een wat gemengd resultaat. Het kan witdetail en heldere kleurtinten beter zichtbaar maken, maar donkere beelden worden donkerder, terwijl heldere fragmenten helderder worden. Dat is zelden gewenst, dus het gebruik van deze instelling blijft twijfelachtig.

Zowel de SDR als de HDR Filmmaker-modus zijn redelijk goed gekalibreerd; de fouten die we opmerken zijn zelden duidelijk zichtbaar. In SDR merken we dat de grijsschaal wat naar geel uitwijkt, maar gelukkig zonder kwalijke gevolgen op huidskleuren. In HDR is het resultaat beter: de grijsschaal is neutraal, maar iets te donker terwijl kleuren dan weer vaak wat te helder zijn. Beide leveren uitstekende schaduwdetails, alleen heel donkere HDR-beelden ondervinden wat last van het beperkte contrast.

©Hisense

Beeldverwerking

De Hi-View AI Engine Pro levert prestaties die grotendeels in lijn liggen met die van de vergelijkbare modellen van vorig jaar. Dat betekent prima deinterlacing van 1080i-content en prima ruisonderdrukking voor willekeurige ruis. De prestaties met blokruis (gevolg van MPEG-compressie) blijven echter wat aan de zwakke kant. De upscaling levert mooie resultaten die weliswaar relatief zachte beelden opleveren. Je kunt de scherpte-instelling iets verhogen of met behulp van de superresolutie-instelling wat extra detail zichtbaar maken.

Hoe dan ook blijft het opletten met dvd-beelden, omdat die van relatief lage kwaliteit zijn en fouten daardoor makkelijker zichtbaar zijn. Zo kan superresolutie daar voor een overmatig uitgevlakte look zorgen, of voor onnatuurlijk scherpe randen. Voor de meeste instellingen (ruisonderdrukking, superresolutie) is de laagste stand bovendien erg voorzichtig, terwijl de medium-stand soms juist wat te sterk is.

Goede punten zijn er voor de weergave van 10 bit-gradienten, zoals in HDR-content. Die zijn mooi geleidelijk zonder duidelijke strookvorming. In SDR-content zijn zichtbare kleurstroken weg te werken met de Kleurverloop-instelling. Je kunt ook deze het best op de laagste stand zetten, ook al werkt die niet alle problemen weg. De medium stand is ook hier iets te agressief en kan detail verwijderen.

Het paneel heeft een goede bewegingsscherpte, zeker met behulp van de optie 'Hoge Verversingssnelheid', die een verversingssnelheid van 240 Hz gebruikt in ruil voor het verlies van wat verticaal detail. Het is een prima optie voor sport en mogelijk zelfs voor film, al zien we daar minder noodzaak. Vind je het schokken bij lange camerabewegingen storend, activeer dan Ultra Smooth Motion; de processor creëert dan vloeiende beweging zonder veel beeldfouten.

Stevige audio

De audioconfiguratie is wat steviger dan vorig jaar. De 2.1-opstelling is uitgebreid met twee zijwaarts gerichte luidsprekers naar een 2.1.2-configuratie. Het totale vermogen gaat daarmee van 40 naar 50 watt. De Hisense haalt flink wat volume uit dat vermogen, maar heeft moeite om de controle te bewaren als je echt veel volume vraagt. Dan hoor je vervorming en af en toe zelfs wat klanken die doen vermoeden dat het chassis trilt.

De U7Q Pro ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X, en met de zijwaarts gerichte luidsprekers is er een goed surround-effect en beperkt hoogte-effect. De woofer zorgt voor goede basondersteuning. In deze prijsklasse vinden we de prestaties goed; die zullen voor veel mensen dan ook volstaan.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Erg druk thuisscherm

VIDAA U9 brengt een aantal veranderingen, maar blijft wel bij zijn basisprincipes. Dit 2023-artikel met een volledig overzicht van VIDAA U7 geeft aan je wat je zoal kunt verwachten. Wat is er veranderd? Het lokale aanbod aan apps groeit, zij het erg traag. HBO Max en Streamz (BE) zijn aan de lijst toegevoegd, maar NOS Live, NPO Start, Pathé Thuis, Ziggo Go, VRT Max en GoPlay ontbreken nog steeds.

Op het thuisscherm staat de lijst met apps nu onderaan; centraal in beeld staat voortaan een lijst aanbevelingen. Die heeft nu helemaal links een tegel voor de meest recent gebruikte bron en een tegel voor de ingangen. Dat zijn redelijke wijzigingen. Wat we echter storend vinden, is dat de reclame-carrousel bovenaan erg snel van item wisselt. Dat is op zich al verwarrend: wie een item in de app-lijst selecteert, ziet die twee rijen van plaats verwisselen, terwijl er onderaan nogmaals een banner met reclame de kop opsteekt. Dat zorgt ervoor dat er te veel activiteit is op het thuisscherm, zodat de gebruikservaring onrustig wordt. Hisense pusht ook heel hard zijn associatie met FIFA, ook niet echt aangenaam. Het begint op overmatige reclame te lijken.

De afstandsbediening is op wat kleine wijzigingen na overgenomen van vorig jaar. Ze is aangenaam in gebruik, vooral door de toetsen met zachte maar duidelijke aanslag. De ingebouwde oplaadbare batterij wordt gevoed door een fotovoltaïsch (zonne)paneel. Doordat dat aan de voorzijde is geplaatst, is de afstandsbediening relatief lang van vorm, maar dat stoort eigenlijk nooit.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Conclusie

De Hisense 65U7Q Pro presenteert een duidelijk beter contrast dan zijn voorganger, die op dat vlak wat onderpresteerde. Een aantal minpunten is echter wel gebleven. Zo blijft dynamische tonemapping voor HDR een lastige zaak: soms verbetert het beeld, soms verslechtert het. VIDAA U heeft een paar extra lokale apps gekregen, maar redelijk wat lokale apps zijn na meerdere jaren nog steeds niet beschikbaar. De nieuwe layout van het thuisscherm lijkt ons ook te druk; dat kan verwarrend zijn.

Op het gebied van beeldkwaliteit is er duidelijke verbetering met sterkere contrastprestaties en meer piekhelderheid. Voor HDR heb je ruime formaat-ondersteuning en prima weergave met voldoende impact. Gamers krijgen extra mogelijkheden dankzij de vier HDMI 2.1-poorten en goede bewegingsscherpte met zelfs een optie om tot 4K165 of 2K288 te gaan. De nieuwe behuizing heeft ook plaats gegeven aan een iets ruimere audio-oplossing met degelijke resultaten. De 65U7Q Pro lijkt ons goed geprijsd voor wat hij biedt, maar heeft mogelijk wel stevige concurrentie van gelijkwaardige TCL-modellen.