Het Chinese automerk Nio zet met een nieuw onderzoekscentrum nabij Berlijn voet aan de grond in Europa. Hier werken 25 engineers aan geavanceerde rijhulpsystemen, specifiek voor Europese wegen. Met LiDAR-technologie en krachtige processors daagt Nio gevestigde merken uit in de race naar autonoom rijden. Wij gingen een kijkje nemen.

Achter de grote stalen roldeur van Nio's Smart Driving Technology Center schuilt een high-tech faciliteit waar dagelijks 25 engineers streven naar een absolute synergie tussen hard- en software. Irwin van InstaAutoVlog was eerder dit jaar bij de opening van Nio's R&D-center en vertelt je in dit artikel waarom Nio met dit initiatief zomaar eens goud in handen zou kunnen hebben.

Duitse technologiehub

Laten we even beginnen met de keuze voor Berlijn. Het is namelijk een voor het merk vertrouwde plek. De Duitse hoofdstad huisvest namelijk niet alleen een magnifieke Nio-hub, maar sinds begin 2023 ook een Innovation Center. Vijf teams van engineers werken daar dagelijks aan het verbeteren van producten, alsmede de aansturing van de Europese Power Swap Stations en hun functie om lokaal het stroomnetwerk te ontlasten. Het nieuwe Smart Driving Technology Center vind je in de gemeente Schönefeld, vrij letterlijk om de hoek bij de luchthaven. Volgens Nio begeeft het merk zich hiermee in het hart van de innovatie, aangezien de regio zich steeds meer als AI- en technologie-hub manifesteert.

Deze nieuwe locatie heeft – zoals de naam al doet vermoeden – een duidelijke doelstelling. De engineers moeten hier op een dagelijkse basis gaan bijdragen aan de samenwerking tussen hard- en software en diens eindgebruiker: de bestuurder. 'User Defined Vehicles' noemt Nio dat, en omdat de Europese bestuurder (of in Nio-taal 'user') nu eenmaal anders rijdt dan die in Azië, betekent dat lokaal en dus Europees maatwerk. Goed om te weten. Het merk profileert zich op deze manier steeds meer als Global Company. Zo bevindt Nio's designcenter zich in München én een van de belangrijkste R&D-centers zich in de ruggengraat van Amerikaanse innovatie: Silicon Valley. 

Veiligheid is prioriteit

De Schönefeld-locatie van Nio richt zich volledig op het afstellen en finetunen van alle ADAS-modules (Advanced Driving Assist Systems). Deze systemen zijn grotendeels verplicht en daarom in elke moderne auto aanwezig. Sinds de introductie van het NT 2.0 Platform – dat debuteerde in de ET7 – gaat Nio echter een stap verder door op grote schaal LiDAR (Light Detection And Ranging) en lasertechnologie toe te passen. In combinatie met in totaal 33 andere sensoren en camera's vormen deze het Nio Aquila Super Sensing-systeem. Hierbij staat veiligheid voorop, gevolgd door comfort in de vorm van deels autonoom rijden.

Deze Nio-modellen zijn herkenbaar aan de zogenaamde 'watchtower' aan de voorkant van het dak, pal boven de voorruit. In deze uitstulping bevindt zich een LiDAR-systeem van SEYOND. Vanuit deze positie kan de LiDAR het af te leggen traject tweedimensionaal scannen. Samen met de begeleidende camera's creëert elke Nio hiermee een nauwkeurig 3D-beeld van de omgeving, waardoor de auto kan bepalen hoe hierop te reageren. En dat is geen geringe taak: 33 sensoren en camera's, een LiDAR die elke seconde de data van maximaal 20 laserstralen moet interpreteren, plus alle gegenereerde data. Je begrijpt: dat vereist aanzienlijke rekenkracht.

Deze taak wordt uitgevoerd door de ADAM-supercomputer, uitgerust met vier NVIDIA Drive Orin-processors. Twee hiervan worden gebruikt voor het verwerken van alle data, een derde dient als back-up, en een vierde zorgt voor het continu verbeteren en trainen van de systemen. Deze configuratie is uniek; hoewel andere automerken ook gebruikmaken van NVIDIA Drive Orin-technologie, lijkt Nio de enige te zijn die er vier gebruikt.

Tot 500 meter bereik

Hoewel we de technologie later in de praktijk zullen ervaren, krijgen we eerst een demonstratie op een iets andere manier. Een ET5, aangesloten op beeldschermen, toont live zijn 'watchtower-visie'. Hierop is te zien hoe het Aquila-systeem onderscheid maakt tussen statische en dynamische objecten, inclusief levende wezens.

De nauwkeurigheid waarmee de combinatie van LiDAR en camera-input dat doet, is ronduit indrukwekkend. De LiDAR scant tot 500 meter vooruit en kan tot op 250 meter afstand zelfs een persoon herkennen. Ook de rijstrookmarkeringen worden nauwkeurig gedetecteerd. Een demonstratie door SEYOND toont bovendien aan dat zelfs een stuk rubber, zoals een kapotgereden band, tot op 110 meter afstand kan worden opgemerkt.

Deze combinatie van technologieën lijkt bijna onverslaanbaar in zijn vermogen om de omgeving waar te nemen en te interpreteren, wat uiteraard een vereiste is voor de veiligheid en effectiviteit van autonome rijsystemen.

Superieure prestaties bij lastige omstandigheden

Een nog interessanter aspect is de directe vergelijking met de door veel autofabrikanten gebruikte cameradetectie. Waar camera's soms moeite hebben met de overgang van licht naar donker, werkt een laser op basis van reflectie. Hierdoor is de werking niet afhankelijk van dag, nacht of weersinvloeden.

Een korte demonstratie toont de effectiviteit van het autonome noodremsysteem bij regenachtige omstandigheden. Een voertuig simuleert lichte regen vóór de rijdende Nio, die met een snelheid van 50 km/u beweegt. De ruitenwissers zijn geactiveerd, maar de LiDAR is niet afhankelijk van data afkomstig van camera's achter de voorruit. Het scanproces wordt ononderbroken voortgezet, zelfs in de regen. Bij een plotseling stilstaand object weet de ET5 bekwaam en veilig tot stilstand te komen.

Deze demonstratie onderstreept de robuustheid van Nio's Aquila-systeem. Traditionele camerasystemen kunnen nog weleens worstelen met wisselende lichtomstandigheden en weersinvloeden, maar de LiDAR-technologie blijft consistent presteren.

Bij 180 km/u handjes los

Niet veel later bevinden we ons op de Autobahn, waar de ET5 Touring indruk maakt met zijn Level 2 autonome technologie. Na het instellen van een snelheid positioneert de Nio zich vakkundig in het midden van de gekozen rijstrook en houdt hij een gepaste volgafstand tot de voorligger aan. Wat opvalt is de subtiliteit van dit alles: de vloeiende stuurbewegingen en het geleidelijk inlopen op een langzamer rijdende voorligger. Of het snelheidsverschil nu 20 of 100 km/u bedraagt, de systemen weten in beide gevallen te overtuigen.

Die 100 km/u snelheidsverschil is geen toevallig gekozen getal; het systeem functioneert namelijk tot een maximumsnelheid van 180 km/u. Hoewel het absoluut niet is aan te raden dit na te doen, bleek de ET5 zelfs bij deze Autobahn-waardige snelheid verbazingwekkend zelfstandig te kunnen rijden. Tot 140 km/u is het bovendien mogelijk om met een eenvoudige opdracht via de richtingaanwijzer de auto zelfstandig een voorligger te laten inhalen.

Continue verbeteringen

Wat wellicht het meest indruk maakt, is de enorme vooruitgang die Nio in korte tijd heeft geboekt. Onze eerste ervaringen met Nio's autonome technologie lieten hier en daar nog wat te wensen over. Nu, nog geen jaar later, behoort het systeem tot een van de beste op de markt. Deze snelle ontwikkeling is te danken aan de continue verbeteringen die het merk doorvoert.

Deze vooruitgang is mede het resultaat van Nio's 'in Europa voor Europa'-aanpak en de inzet van diverse R&D-centra, waaronder die in Berlijn. Maar ook de gebruikers spelen een belangrijke rol in dit proces. De integratie van ChatGPT via Nomi, Nio's AI-assistent, maakt het mogelijk om eenvoudig feedback te geven over de auto en zijn gedrag. Een simpel commando als 'Hi Nomi, I have feedback' is voldoende om specifieke observaties over het gedrag van de auto direct bij de ontwikkelaars te krijgen. Dat gebeurt uiteraard veilig en via een versleutelde verbinding. Vervolgens zorgt een over-the-air-update ervoor dat verbeteringen snel geïmplementeerd worden. 

Geen heritage is een zegen

Nio's beslissing om diverse R&D-centra in Europa te openen, waaronder het Smart Driving Technology Center in Berlijn, blijkt een strategische zet van formaat. Als jong en Chinees automerk staat Nio voor de uitdaging om zich staande te houden tegenover de gevestigde orde in de auto-industrie. Geen eenvoudige taak, maar Nio's aanpak biedt een paar opvallende voordelen.

Door het ontbreken van een langdurige erfenis en de focus op een jong, technologiebewust publiek, kan Nio mogelijk sneller schakelen en innoveren dan veel gevestigde fabrikanten. Deze flexibiliteit stelt het merk in staat om snel in te spelen op nieuwe ontwikkelingen en veranderende consumentenbehoeften. Hierdoor kan Nio een eventuele achterstand in recordtempo omzetten in een voorsprong. We zijn benieuwd!

In de basis lijkt de Eufycam S4 op de eerder gelanceerde Eufycam S4 Max. Maar dit nieuwe camerasysteem biedt een groot voordeel: je hebt geen kabels nodig. Stroom krijg je via een zonnepaneeltje, terwijl de data draadloos via wifi geregeld wordt. Dat mag wat kosten: de set met twee cameramodules en de Homebase 3 kost 699 euro.

De EufyCam S4 combineert twee camera's in één behuizing voor uitgebreide buitenbeveiliging. Bovenaan zit een vaste 4K-groothoeklens (van 130 graden) die continu een breed gebied overziet. Zodra die camera een gebeurtenis detecteert, geeft hij een signaal aan de onderste camera. Dat is een pan-tilt-zoomlens (PTZ) die 360 graden kan draaien en tot 8x kan inzoomen. De PTZ-camera volgt het bewegende doelwit automatisch, waardoor de Eufycam S4 zowel een goed overzicht als gedetailleerde ingezoomde tracking biedt.

Het systeem werkt daarnaast zelfstandig via wifi, maar je kunt het ook koppelen aan de Homebase 3. Zonder HomeBase kun je de beelden lokaal opslaan op de 32 GB aan interne opslagruimte of een microSD-kaart van 256 GB. De Homebase breidt die optie uit tot 16 TB (via een los te kopen harde schijf) en is daarnaast het slimme brein dankzij Bionic Mind AI. Die lokale AI zorgt voor snelle gezichtsherkenning en onderscheidt mensen, voertuigen en huisdieren. Ook kan het de beelden van meerdere camera's aan elkaar koppelen binnen hetzelfde netwerk.

©Wesley Akkerman

Stroomtoevoer geen obstakel

Standaard werkt de Eufycam S4 op een accu en neemt hij alleen op bij detectie. In het pakket dat wij testen zit standaard een zonnepaneel van 5,5 watt. Als dat één uur zonlicht vangt, kan de gekoppelde camera (via het enige draadje dat je nodig hebt) een dag draaien. Je kunt het paneel direct op de camera bevestigen, maar ook om een hoekje plaatsen als daar meer zonlicht is. Daar is de kabel lang genoeg voor. Wil je 24/7 opnemen? Ook geen probleem, maar in dat geval moet je wél kabels gaan trekken. Dan moet de S4 namelijk altijd aan kunnen staan.

Het mooie aan de accu van de Eufycam S4 is dat de fabrikant die zo flexibel mogelijk inrichtte. Niet alleen kun je de camera gewoon met een normale usb-c-kabel opladen (als er even geen zonlicht is), ook kun je de batterij uit de behuizing halen. Daar zit namelijk ook een usb-c-poort op, waardoor je het systeem niet helemaal uit elkaar hoeft te halen als de accu leeg is. Ook handig: zodra de batterij achteruitgaat, kun je die dus heel gemakkelijk vervangen (tenminste, voor zolang Eufy die los aanbiedt, maar dat zal voorlopig nog wel even het geval zijn).

©Wesley Akkerman

Indringers afschrikken

Houd er overigens rekening mee dat je de Eufycam S4 wel echt op zijn plek zult moeten monteren. Daarbij moet ook worden geboord; geen nadeel, maar wel een kanttekening. De Eufy-app leidt je daarna soepel door de installatie. Voor detectie gebruikt de camera een combinatie van radar en een passieve infraroodsensor (PIR), wat nauwkeuriger is en zelfs afstand kan meten. Om indringers af te schrikken, is de IP65-weerbestendige camera uitgerust met felle ledlampen (voor nachtzicht in kleur), een luide 105dB-sirene en rood-blauwe waarschuwingslichten.

Hoewel de Eufycam S4 automatisch werkt, kun je gelukkig ook een hoop dingen zelf aansturen via de app. Zo kun je de kantel- en draaicamera zelf met pijltjestoetsen bedienen als je iets niet vertrouwt en thuis of buitenshuis even iets wilt controleren. Ook kun je het alarm en de lampen aanzetten wanneer je dat nodig acht. Verder kun je van alles instellen via de overzichtelijke app, zoals privacyschermen, het gebied waarin de camera bewegingen meeneemt, antidiefstaldetectie, activiteitenzones en zowel energie- als videobeheer.

©Wesley Akkerman

Eufycam S4 kopen?

Uit onze praktijkervaring blijkt dat de Eufycam S4 precies doet wat hij belooft. Zodra er een persoon wordt geregistreerd, volgen de camera's onderop de beweging totdat die persoon uit beeld is. Dat gaat moeiteloos en geruisloos (ook niet geheel onbelangrijk). Je krijgt hier bovendien op tijd melding van en via de app kun je alle beelden in haarscherpe kwaliteit en met voldoende kleur volgen. Je moet de camera's wel wat hoger ophangen, aangezien hij stopt met volgen zodra het onderwerp binnen één meter afstand is. Doe je dat niet, dan creëer je als het ware een dode hoek.

De prijs is fors, maar wat ons betreft is het pakket dat bedrag wel waard dankzij het geavanceerde dual-camerasysteem. Je bent daarnaast niet gebonden aan één opslagmethode of een cloudopslagdienst, en kunt op de langere termijn kosten besparen. Daarnaast heb je dankzij de zonnepanelen en de oplaadbare accu's niets te maken met bekabeling, waardoor je de S4 echt ophangt waar je maar wilt. Verder is 24/7 opnemen gewoon een optie. De aanpasbaarheid in opslag, stroom en functies maakt het daarom een waardevolle investering.

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

7

Goed

Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten

• Mat scherm weert reflecties
• Goede piekhelderheid, degelijk contrast
• Slank design, verwisselbaar kader
• Wandbeugel én voet bijgeleverd
• Wireless One Connect Box
• Goede beeldverwerking
• Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
• One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
• Apple AirPlay 2 en Google Cast
• Ingebouwde Art Store

• Lokale dimming levert beperkte verbetering
• Matige geluidskwaliteit
• Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
• Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
• Prijzig

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.