Als het voor jou niet is weggelegd om een nieuwe auto te kopen, is private lease mogelijk een aantrekkelijk alternatief. Je hoeft de aankoopsom dan niet in één keer te betalen, maar voor een vast bedrag per maand rijd je toch een nieuwe auto. Op die manier wordt de overstap naar een elektrische gezinsauto een stuk interessanter. Maar welke moet het worden? Om je te helpen in je keuze, zetten wij tien elektrische auto’s met een fatsoenlijke actieradius én een voordelig private-leasetarief op een rijtje!

Waarom goedkope elektrische auto’s niet per se de slimste keuze zijn

De vraag welke elektrische auto’s het voordeligst zijn in de private lease, laat zich eigenlijk heel gemakkelijk beantwoorden. Dat zijn namelijk de goedkoopste EV’s op de markt. Voor de Dacia Spring Electric beginnen de prijzen bij 21.750 euro, in de private lease start het maandtarief bij 374 euro – voor een spiksplinternieuwe auto! En dan hebben we de 2.950 euro aanschafsubsidie op elektrische auto’s nog niet eens meegerekend.

Als je overweegt over te stappen op een elektrische auto, is een lage prijs echter beslist niet zaligmakend. Het is immers niet gezegd dat zo’n goedkope EV past bij jouw gebruikspatroon. Als je vooral korte afstanden rond je woonplaats rijdt en hooguit een enkele keer op de snelweg komt, dan zou zo’n kleine Dacia Spring Electric aan al je eisen kunnen voldoen. Maar als je vrijwel dagelijks met je elektrische auto op pad gaat én er regelmatig opuit trekt met twee of drie opgroeiende kinderen, dan is een ruime auto met een grotere actieradius natuurlijk een veel slimmere keuze. Al kost zo’n auto natuurlijk wel veel meer dan een Dacia Spring…

Private lease: wat houdt dat precies in?

Als je kiest voor private lease, hoef je het aanschafbedrag niet in één keer op tafel te leggen. Je betaalt dan maandelijks een vast bedrag voor het gebruik. De auto in kwestie zal ook niet jouw eigendom worden. In het maandtarief zijn alle vaste lasten bovendien al verrekend: je hoeft dus niets extra te betalen voor verzekering, belasting of onderhoud. Je betaalt echter ook maandelijks de afschrijvingskosten. Bij een auto die in jouw bezit is heb je daar ook mee te maken, maar daar zul je pas iets van voelen wanneer je je trouwe vierwieler na jaren dienst gaat inruilen.

Elektrische auto’s zijn overigens sowieso vrijgesteld voor de wegenbelasting. Op die manier wil de regering de overstap naar een elektrische auto (zonder CO₂-uitstoot) stimuleren. In principe geldt de vrijstelling voor de wegenbelasting nog tot 1 januari 2025. Hoe de fiscale regelgeving voor EV’s er over twee jaar uit zal zien, is op dit moment nog met geen zinnig woord te zeggen.

Het maandelijkse leasetarief dat je gaat betalen is ook afhankelijk van enkele variabele factoren. Denk bijvoorbeeld aan de looptijd van het leasecontract. Een voorbeeld: als het basistarief is gebaseerd op een termijn van 60 maanden, maar je kiest voor een leaseperiode van 48 of 36 maanden, dan wordt er een meerprijs boven op het maandbedrag gerekend. Hetzelfde geldt als je wilt afwijken van het standaard eigen risico op de verzekering of van het jaarkilometrage: rijd je bijvoorbeeld 15.000 km in plaats van 10.000 km, dan betaal je daar extra voor. Eventuele praktijkverschillen (wanneer je meer of minder kilometers rijdt dan het overeengekomen jaarkilometrage) zullen later worden verrekend. 

En hoe zit het met de kosten voor het opladen van de accu’s?

Een kostenpost die bij private lease níét in het maandtarief is opgenomen, is de energie die je verbruikt. Wat dat betreft verschilt een EV eigenlijk niet van een leaseauto op benzine, diesel of LPG. Ook in die gevallen zijn de brandstofkosten voor eigen rekening. Gelet op het bedrag dat je maandelijks aan je energieleverancier voor stroom betaalt, is het raadzaam om van tevoren goed uit te rekenen welke manier van opladen voor jou het voordeligst is. Je moet er in elk geval niet op rekenen dat bij de elektrische auto standaard een laadpas van de leasemaatschappij zit. Ook zo’n pas zul je dus zelf moeten regelen. 

Dit zijn de 10 goedkoopste elektrische auto’s in de private lease met een actieradius van minimaal 350 kilometer!

Voor onze top 10 zijn we uitgegaan van de leasetarieven die de verschillende automerken op hun eigen websites communiceren. We kijken naar de basisuitvoeringen van hun elektrische modellen en rekenen met een leasetermijn van 60 maanden in combinatie met een maximum van 10.000 kilometer op jaarbasis. We laten daarnaast ook de verhouding tussen de actieradius (WLTP) en het leasetarief meewegen. Een scherpe kilometerprijs belonen we graag!  

10. Tesla Model 3 Standard Range (609 euro p/m)

Als je ’m koopt, betaal je nét geen 45.000 euro. Bestel je een trekhaak, mooiere wielen of een andere kleur dan zwart of wit, dan til je deze Tesla boven deze magische grens uit en kom je niet meer in aanmerking voor 2.950 euro SEPP-subsidie. De Model 3 Standard Range is veruit de duurste auto in deze top 10: in de private lease betaal je 609 euro per maand. Maar dan heb je wél een auto die 491 kilometer op een volle accu rijdt en profiteert van regelmatige ‘over the air’-updates. Met de hartelijke groeten van Elon Musk!

• Motorvermogen: ca. 283 pk • Actieradius (WLTP): 491 km • Snelladen: max. 170 kW • SEPP: ja 

©@GREG

9. DS 3 E-Tense (599 euro p/m)

Sinds kort beschikt de DS 3 E-Tense over een accupakket met een capaciteit van 54 kWh. Daar haalt de compacte Franse crossover een actieradius uit van nét 400 kilometer. DS zegt dat de auto de allure van Parijs ademt. Naar vastgoedmaatstaven klopt dat inderdaad: je betaalt de hoofdprijs voor maar heel weinig ruimte. Ook al staat het veercomfort van de DS 3 op hoog niveau en is de afwerking erg fraai, een tarief van 599 euro per maand is simpelweg een heleboel geld voor zo’n krappe auto.

• Motorvermogen: 156 pk • Actieradius (WLTP): 402 km • Snelladen: max. 100 kW • SEPP: ja

8. Peugeot e-208 GT (559 euro p/m)

Een van de populairste elektrische auto’s van 2022 profiteert van dezelfde technologische upgrade die de DS 3 E-Tense heeft ondergaan. Dat brengt de Peugeot e-208 een grotere accucapaciteit (54 kWh), meer motorvermogen (156 pk) en een grotere actieradius (400 km). Genoeg om de auto nét wat bruikbaarder en nét wat speelser te maken. Als meest compleet uitgevoerde en duurste model uit de reeks profiteert voorlopig alleen de GT-versie van de upgrade. Alle andere versies houden hun kleinere accu (50 kWh), minder krachtige elektromotor (136 pk) en kleinere actieradius (362 km).

• Motorvermogen: 156 pk • Actieradius (WLTP): 400 km • Snelladen: max. 100 kW • SEPP: ja 

©Opel Automobile GmbH

7. Opel Corsa-e (495 euro p/m)

De Opel Corsa-e deelt zijn techniek met de Peugeot e-208. Dat wil zeggen: met de elektrische 208-versies die nog níet de upgrade van de aandrijflijn hebben gehad. De Corsa-e moet het zodoende stellen met een accupakket van 50 kWh en een vermogen van 136 pk. Als je niet te vaak lange ritten moet maken, is dat meer dan adequaat. Maar met een WLTP-actieradius van 362 kilometer klimt de Corsa-e met hangen en wurgen over onze ondergrens van 350 km. Voordeel van de Corsa-e is wel dat het tarief voor de private lease onder de 500 euro blijft.

• Motorvermogen: 136 pk • Actieradius (WLTP): 362 km • Snelladen: max. 100 kW • SEPP: ja

6. Citroën ë-C4 (489 euro p/m)

Als product uit het assortiment van het grote Stellantis-concern maakt ook de Citroën ë-C4 gebruik van dezelfde, nog niet opgewaardeerde elektromotor (136 pk) en accutechnologie (50 kWh) als de Peugeot e-208 en Opel Corsa-e. Voor het messcherpe leasetarief dat je maandelijks voor deze heerlijk comfortabel geveerde EV betaalt, mag je daar eigenlijk niet over zeuren. Door de actieradius van 357 kilometer zul je bij het laadstation regelmatig dezelfde mensen met een elektrische Opel Corsa of Peugeot 208 tegenkomen. Gezellig toch?

• Motorvermogen: 136 pk • Actieradius (WLTP): 357 km • Snelladen: max. 100 kW • SEPP: ja

5. BYD Atto 3 (549 euro p/m)

Verschillende Chinese automerken maakten hier in korte tijd hun opwachting, waardoor het EV-aanbod flink is gegroeid. Kijken we naar BYD, dan hebben we te maken met een heuse EV-pionier. Het concern ontwikkelt al bijna 30 jaar z’n eigen accutechnologie. De BYD Atto 3 is een ruime SUV met een speels interieurdesign. De LFP-accu is goed voor een keurige actieradius van 420 kilometer. Minder onder de indruk zijn we van het maximum laadvermogen aan de snellader: 88 kW. Hoe dat in de praktijk uitpakt? Binnenkort lees je op ID.nl een uitgebreide review van de BYD Atto 3.

• Motorvermogen: 204 pk • Actieradius (WLTP): 420 km • Snelladen: max. 88 kW • SEPP: ja

4. Cupra Born Essential (548 euro p/m)

Als je wilt profiteren van de SEPP-subsidie, zit je bij de Cupra Born standaard vast aan de basisversie genaamd Essential. Die heeft een batterij van 58 kWh, waarmee je 427 kilometer vooruit kunt. Reken niet op heel veel luxe aan boord: navigeren moet via je smartphone en nuttige veiligheidssystemen als adaptieve cruisecontrol, een spoorassistent en dodehoekwaarschuwing ontbreken. Als je daarmee kunt leven, word je wel vrolijk aan de snellaadpaal: de Cupra Born laat zijn accu volstromen met een piekvermogen van 120 kW. Vergelijk dat maar eens met de BYD Atto 3 hierboven...

• Motorvermogen: 204 pk • Actieradius (WLTP): 427 km • Snelladen: max. 120 kW • SEPP: ja

3. Kia Niro EV (579 euro p/m)

De marge is minimaal, maar op de standaard Kia Niro EV zit nog nét SEPP-subsidie. Je moet de ruimtelijke gezins-EV dan ook niet willen bestellen met metallic lak, want dan gaat de prijs over de 45.000 euro. De Niro EV heeft een accu met een capaciteit van 64,8 kWh, en daarmee kun je 460 kilometer vooruit. Wat de Kia Niro EV des te aantrekkelijker maakt, is zijn maximumtrekgewicht van 750 kilo, zodat je zonder problemen met een vouwwagen kunt gaan kamperen deze zomer. En als je dan toch op de camping staat: dankzij de vehicle-to-device-functie kun je al je elektrische apparaten op de auto aansluiten.

• Motorvermogen: 204 pk • Actieradius (WLTP): 460 km • Snelladen: max. 100 kW • SEPP: ja

2. MG 4 Comfort (529 euro p/m)

De in China gebouwde MG 4 Electric is een ijzersterke aanbieding. Daar kunnen we heel kort over zijn. Zelfs als je kiest voor de versie met het grootste accupakket (64 kWh) en de meest complete Luxury-uitrusting (inclusief warmtepomp, 360-gradencamera, navigatie en diverse semi-autonome rijhulpsystemen) blijft de prijs van de auto nog steeds onder de SEPP-grens. Hulde en bloemen! Snelladen doet de MG 4 Electric met 135 kW en op een volle accu rijd je zomaar van Utrecht naar Hamburg.

• Motorvermogen: 204 pk • Actieradius (WLTP): 450 km • Snelladen: max. 135 kW • SEPP: ja

1. Jeep Avenger (459 euro p/m)

Nadat de Jeep Avenger eerder al de titel ‘Auto van het Jaar’ wist te bemachtigen, staat hij in onze top 10 eveneens op nummer 1. Als Stellantis-product maakt hij gebruik van dezelfde (geüpgradede) technologie als de DS 3 E-Tense en Peugeot e-208 GT. Oftewel: de 54 kWh-accu en 156 pk sterke elektromotor. Weliswaar haalt de kleine Jeep net geen 400 kilometer op een volle accu, maar moet je eens kijken naar dat leasetarief: vanaf € 459 per maand staat er een heuse Amerikaan (met Frans-Duits-Italiaanse genen) voor je deur! En dankzij de lage basisprijs van 37.000 euro kun je vóór het overschrijden van de SEPP-grens helemaal losgaan op de optieprijslijst.

• Motorvermogen: 156 pk • Actieradius (WLTP): 392 km • Snelladen: max. 100 kW • SEPP: ja

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? Check hier het aanbod bij Coolblue.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.