Trackers zijn kleine apparaatjes waarmee je iets of iemand kunt terugvinden. Zo voorkom je dat je belangrijke dingen kwijtraakt, zoals je koffer, portemonnee of fiets. Je achterhaalt aan de hand van een geluidssignaal of plattegrond eenvoudig de (geografische) locatie. Er zijn allerlei trackers voor uiteenlopende prijzen verkrijgbaar. Ontdek in dit artikel welk product het beste bij je past.

Tip 01: Wat is een tracker?

Een tracker (ook wel keyfinder genoemd) is een nuttig hulpmiddel wanneer je bang bent om iets uit het oog te verliezen. Vaak is de behuizing klein, zodat je het makkelijk ergens aan vast kunt maken. Denk bijvoorbeeld aan een sleutelbos, afstandsbediening of tas. Een tracker heeft voor de bevestiging vaak een oogje of sticker. Daarnaast zijn er ook modellen in de vorm van een bankpas verkrijgbaar; die schuif je moeiteloos in een portemonnee of bagagelabel.

Bij verlies kun je het object traceren. Hoe dat precies gebeurt, hangt af van het gekozen product. Naast universele trackers bestaan er ook gespecialiseerde volgsystemen voor onder meer huisdieren, auto’s, scooters en (elektrische) fietsen.

Tip 02: Bluetooth-tracker

Een bluetooth-tracker maakt draadloos contact met een smartphone. Je gebruikt hiervoor een app. Heb je bijvoorbeeld een tracker aan een portemonnee gekoppeld en kun je die nergens meer vinden? Open dan de bijbehorende app en geef aan dat je het object kwijt bent. De meeste bluetooth-trackers produceren vervolgens een geluid, zodat je de locatie kunt achterhalen.

Vanzelfsprekend heeft bluetooth een beperkt bereik. Diverse fabrikanten hebben daar iets op bedacht. Afhankelijk van het gekozen product helpt een netwerk van andere gebruikers je om een verloren item terug te vinden. Stel dat je een sleutelbos verliest in een natuurgebied. Zodra iemand met dezelfde tracker-app op een smartphone de sleutels passeert, geeft diegene automatisch en anoniem de geografische locatie door. Hiervoor open je in de app een landkaart. Hoe meer gebruikers van dit netwerk, hoe groter de vindkans.

Er zijn bluetooth-trackers van verschillende merken verkrijgbaar. Zo heeft Apple de zogeheten AirTag, terwijl Samsung onder de noemer Galaxy SmartTag een soortgelijk product fabriceert. Daarnaast vind je bij de bekende (online) elektronicawinkels onder andere bluetooth-trackers van Eufy en Tile.

Tip 03: Bereik

De betere bluetooth-trackers hebben een opgegeven bereik van 120 meter. Dit betreft de afstand zonder tussenliggende obstakels, dus ga in de praktijk uit van zo’n dertig à veertig meter.

Ben je een bluetooth-tracker kwijt en lukt het niet om hem zelf op te sporen? Bij gebruik van een AirTag, Tile of Galaxy SmartTag kun je een beroep doen op andere gebruikers binnen het netwerk om de vindplaats te achterhalen. Een toevallige passant stuurt dan anoniem locatiegegevens door.

Hoe groter de gebruikersgroep, hoe meer kans je hebt dat je de tracker weer terugvindt. Bezitters van een Apple AirTag of Samsung Galaxy SmartTag zijn hierbij in het voordeel. Per slot van rekening hebben alleen in Nederland al miljoenen mensen een iPhone of Galaxy-toestel op zak.

Tile heeft weliswaar ook een netwerk van eigen gebruikers, maar deze groep is niet zo groot. Verder is het nuttig om te weten dat diverse bluetooth-trackers van Eufy, Chipolo en Pebblebee compatibel zijn met het gebruikersnetwerk van Apple.

Tip 04: Meldingen

Sommige persoonlijke bezittingen, zoals je portemonnee of je huissleutels, wil je niet vergeten als je de deur uitgaat. Gebeurt dat tóch, dan ontvang je bij gebruik van een Apple AirTag of Eufy-tracker desgewenst een melding op je smartphone. Zodra de bluetooth-verbinding tussen de tracker en het mobiele toestel wegvalt, word je hierop geattendeerd via een pushbericht. Zo laat je belangrijke items nooit meer achter.

Overigens kun je in de Zoek mijn-app vertrouwde locaties toevoegen. Daarmee voorkom je nutteloze meldingen. Tile-producten ondersteunen eveneens meldingen voor achtergelaten spullen, maar helaas vereist dat een betaald abonnement.

Tip 05: Gps-tracker

Bluetooth-trackers hebben een afstandsbeperking. Alleen een nabijgelegen mobiel apparaat, zoals een smartphone, kan verbinding met de tracker maken. Gps-trackers hebben deze beperking niet. Deze apparaatjes maken verbinding met satellieten in de ruimte, waarna ze een signaal naar jouw smartphone sturen. Dankzij dit systeem maakt het niet uit waar de gps-tracker zich bevindt. Je kunt te allen tijde de geografische locatie opvragen. Die verschijnt meestal op een landkaart in een app.

Gps-trackers zijn er in overvloed. Verdiep je daarom goed in eventuele extra functies. Het is bijvoorbeeld fijn wanneer het product naast gps ook andere verbindingen ondersteunt. Sommige trackers kunnen de locatie bijvoorbeeld ook via telefoonmasten doorgeven. Nuttig voor het geval het gps-signaal plotseling wegvalt. De meeste producten hebben een (vervangbare) simkaart van een telecomprovider. Hierdoor kunnen deze trackers op afstand met een smartphone communiceren.

Tip 06: Auto en fiets

Verschillende personenauto’s en e-bikes hebben tegenwoordig een ingebouwde track- en trace-module. Meestal werkt die via gps of het LoRa-netwerk (Long Range-netwerk). Na diefstal kun je zo de actuele locatie van het gestolen object in een app volgen. Bekende merken als QWIC, Batavus, Urban Arrow, Dutch-ID, Sparta en Gazelle voorzien hun duurdere elektrische fietsen al in de fabriek van een volgsysteem. Hierbij is meestal een simkaart geïntegreerd. Dergelijke trackers ondersteunen doorgaans ook een alarmfunctie. Je ontvangt dan een pushbericht zodra het vervoersmiddel zonder jouw toestemming in beweging komt.

Als jouw auto of fiets geen geïntegreerde tracker heeft, dan kun je die eventueel naderhand toevoegen. Er zijn namelijk talloze inbouwsystemen verkrijgbaar. Je kunt zelf sleutelen of de montage aan een specialist overlaten. Controleer bij een auto- of fietsverzekering welke voorwaarden de verzekeraar daaraan stelt. Zo geven sommige aanbieders bij gebruik van een erkend track-en-tracesysteem korting op de polis.

Tip 07: Huisdieren

Trackers zijn ook handig voor huisdieren; een kat of hond kan tenslotte altijd weglopen. Bepaal vooraf of je de viervoeter via gps of bluetooth wilt volgen, want beide methoden hebben hun voor- en nadelen.

Bluetooth-trackers zijn klein en hebben een lange accuduur. Dit apparaatje bevestig je makkelijk aan een halsband of tuigje. Het nadeel is de afstandsbeperking. Loopt jouw kat of hond in een afgelegen gebied, dan verkleint dat de vindkans. Gps is daarom betrouwbaarder. Houd er wel rekening mee dat gps-trackers een forsere accu met een hogere capaciteit vereisen. Dat maakt de behuizing van dergelijke trackers groter.

Diverse fabrikanten focussen zich specifiek op trackers voor huisdieren. Tractive is op dit gebied een bekende naam. Het bedrijf ontwikkelt producten met ondersteuning voor bluetooth én gps.

Tip 08: Vinden met app

Heeft een bepaalde tracker je interesse gewekt, check dan zorgvuldig voor welke smartphones de benodigde app beschikbaar is. Niet alle producten ondersteunen namelijk iOS (iPhones) en Android. Een AirTag werkt bijvoorbeeld uitsluitend met de Zoek mijn-app op een Apple-apparaat. Let dus goed op de compatibiliteit van een tracker.

Afhankelijk van het gebruikte product kun je een verloren item op drie verschillende manieren terugvinden. Zie je in huis je sleutelbos of portemonnee nergens liggen? Dan kun je een geluidssignaal op de tracker afspelen.

Als alternatief geven sommige apps nauwkeurig de afstand tot het zoekgeraakte object weer. Dat gebeurt door middel van ultrabreedbandtechniek. De AirTag en Galaxy Smarttag+ bieden hiervoor ondersteuning.

Als derde optie kunnen gebruikers een tracker op een landkaart lokaliseren.

Bepaal vooraf welke opsporingsmethode(n) je wilt gebruiken en zoek hiervoor een bijpassend product.

Tip 09: Batterij

Bij de keuze voor een tracker is ook de energievoorziening van belang. Kies bij voorkeur een tracker met een vervangbare of oplaadbare batterij. De meeste fabrikanten van bluetooth-trackers gebruiken hiervoor de breed verkrijgbare CR2032-knoopcelbatterij, dat is het geval bij de AirTag, Galaxy SmartTag en Tile. De app op je smartphone geeft aan wanneer je de batterij dient te vervangen, reken op een half jaar tot een jaar.

Er bestaan ook trackers zonder vervangbare batterij. Die zijn over het algemeen goedkoper, maar zodra de accu leeg is, is het product waardeloos geworden.

De meeste gps-trackers hebben een behoorlijke oplaadbare accu. Vergeleken met bluetooth vraagt deze techniek tenslotte een hoger stroomverbruik. Meestal vermeldt de fabrikant van een gps-tracker het aantal uren of dagen dat een volle batterij meegaat.

Tip 10: Behuizing

Trackers zijn er in allerlei formaten. Wanneer je het apparaat aan een klein object vastmaakt, is een bescheiden omvang wel zo prettig. Met name bluetooth-trackers met een knoopcelbatterij zijn voor dit doeleinde zeer geschikt.

Voor buitengebruik is een stevige, weerbestendige constructie een pre. Kijk hiervoor in de specificaties naar de IP-code. Hoe hoger deze waarde, hoe beter het product bestand is tegen weersinvloeden.

Voor de AirTag zijn er allerlei accessoires verkrijgbaar die je helpen om het apparaatje ergens aan vast te maken. Veel andere trackers hebben een oogje, zodat je de behuizing bijvoorbeeld aan een sleutelbos bevestigt.

Overigens hebben diverse trackers, zoals de producten van Tile en Eufy, ergens op de behuizing een fysieke knop. Hiermee kun je een kwijtgeraakte smartphone opsporen. Zodra je op die knop drukt, gaat de smartphone namelijk rinkelen.

Tip 11: Extra kosten

Houd rekening met mogelijke extra kosten. Gps-trackers werken veelal op basis van een simkaart. Als je de verbruikskosten in eigen beheer wilt houden, kies je het beste voor een exemplaar met ondersteuning voor een prepaid simkaart. Helaas heb je voor veel gps-trackers, zoals diverse volgsystemen voor huisdieren en e-bikes, een abonnement nodig. Bij vervoersmiddelen is er tegen betaling soms ook een alarmcentrale gekoppeld. Na vermissing van een auto, motor of fiets wordt er dan direct actie ondernomen.

Bij bluetooth-trackers is er doorgaans geen sprake van extra kosten. Alleen Tile kent een Premium-abonnement voor 34,99 euro per jaar. Gebruikers hebben hiermee toegang tot extra functies. Zo ontvang je desgewenst een melding wanneer je een sleutelbos of portemonnee vergeet. Verder zie je in een overzicht welke locaties je de afgelopen dertig dagen hebt bezocht.

Kooptips

Op zoek naar een betrouwbare tracker waarmee je een object eenvoudig kunt terugvinden? Deze breed verkrijgbare bluetooth-trackers zijn het overwegen waard. 

Eufy Security SmartTrack Link

Het Chinese merk Eufy produceert met zijn Security SmartTrack Link een betaalbare bluetooth-tracker. Een groot voordeel is dat dit apparaatje met de Zoek mijn-app op een iPhone overweg kan. Dat betekent dat je via Apples uitgebreide netwerk van gebruikers een verloren item kunt terugvinden. Bezitters van een Android-toestel kunnen de Eufy Security-app op hun smartphone installeren. Een nuttige functie is dat je een Security SmartTrack Link met een gezinslid of vriend(in) kunt delen. Deze functie werkt via de Eufy Security-app. In de weerbestendige behuizing bevindt zich een CR2032-knoopcelbatterij. Die kun je eenvoudig vervangen.

Tile Pro

De Tile Pro bluetooth-tracker heeft volgens de fabrikant een bereik tot 120 meter. Dat is ruimer dan die van andere Tile-producten. Een ander voordeel is de vervangbare CR2032-batterij, die ongeveer een jaar meegaat. Dankzij het oogje maak je de IP67-gecertificeerde behuizing simpel ergens aan vast. Bevindt het object zich buiten het bluetooth-bereik? Dan kun je de vindplaats via het Tile-netwerk mogelijk alsnog achterhalen. Met een beetje mazzel geeft een toevallige passant anoniem de locatie door. Nuttig is de ondersteuning voor Google Assistent, zodat je met jouw stem de tracker kunt vinden. Smartphone kwijt? Zodra je tweemaal op de fysieke knop van de tracker drukt, speelt het mobiele toestel een geluid af. De Tile Pro is in een zwarte en witte uitvoering verkrijgbaar.

Apple AirTag (4-pack)

Hoe meer AirTags je koopt, hoe lager de prijs. Apple hanteert zelf een adviesprijs van 129 euro voor een 4-pack, maar diverse bekende (web)winkels rekenen ruim twee tientjes minder. Ten opzichte van doorsnee bluetooth-trackers heeft de AirTag één groot voordeel. Je kunt hiermee ook verloren spullen op afgelegen locaties terugvinden. Elke iPhone, iPad en Mac kan namelijk anoniem de geografische locatie doorgeven. Met een wereldwijde dekking van honderden miljoenen Apple-apparaten is de opsporingskans groot. Kijk hiervoor in de Zoek mijn-app op een iPhone. Handig is dat de AirTag op jouw verzoek een geluid laat horen.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.

Een computer laat het vaak afweten op het slechtste moment. Of het nu gaat om een zwart scherm, geen internetverbinding of verdwenen bestanden: wie goed voorbereid is, bespaart tijd en ergernis. In dit artikel lees je welke hardware- en softwaretools je het best vooraf klaarzet, voor jezelf of om anderen te helpen – desnoods vanaf afstand.

Tip 1 - Gerichte aanpak

Een computer en zeker een (thuis)netwerk vormen een complex geheel van componenten, waardoor het lastig kan zijn om snel de juiste oorzaak van een probleem te achterhalen en het op te lossen. Het kan aan hardware liggen (zoals een defecte adapter of slechte kabel), maar ook aan software (zoals een configuratiefout, malware of een incompatibel stuurprogramma). Het is dus verstandig om op zowat alles voorbereid te zijn. Dit vraagt niet alleen kennis en ervaring, maar ook een doordachte aanpak.

Begin met een gerichte observatie van fout­meldingen of gedrag, en voer dan systematisch tests uit. Start bij de eenvoudigste oorzaken, zoals herstarten of bekabeling. Sluit stapsgewijs andere mogelijke oorzaken uit. Noteer wat je test en welk resultaat je krijgt. Bij netwerkproblemen werk je het best van buiten naar binnen: controleer eerst randapparatuur en verbindingen, daarna besturingssysteeminstellingen, en tot slot software of hardware.

Daarvoor heb je natuurlijk ook het juiste ­materiaal nodig, en dat is nu net onze focus. We bekijken eerst welke hardwaretools nuttig zijn, zowel vrij eenvoudige gereedschappen als meer geavanceerde tools. Je kiest uiteraard zelf hoe ver je hierin wilt gaan. Daarna bespreken we handige softwaretools voor diagnose, herstel en reparatie, gebundeld op een multibootstick. Tot slot bekijken we nog enkele opties voor hulp op afstand.

©Angela - stock.adobe.com

Tip 2 - Basisgereedschap

We starten met het basisgereedschap. Kleine dingen die je weleens over het hoofd kunt zien, maar die soms goed van pas komen! We denken bijvoorbeeld aan plakband of ducttape (bijvoorbeeld voor het (tijdelijke) herstel van een gescheurde kabel) en labeltape of markeerstickers om bepaalde (te verplaatsen) onderdelen duidelijk te identificeren. Enkele fijne permanente kleurmarkers kunnen hiervoor ook nuttig zijn. Zorg ook dat je een pincet of fijn tangetje bij de hand hebt, evenals een usb-lampje of een mini-zaklamp (eventueel gebruik je de led van je smartphone). Schroevendraaiers mogen uiteraard evenmin ontbreken: zowel kruiskopschroevendraaiers (Phillips PH0, PH1, PH2), als sleufschroevendraaiers, als torx-modellen (vooral T5 tot T10). Eventueel stop je er ook een paar drie- en zeskantige schroevendraaiers bij, evenals pentalobe-modellen (zoals voor Apple-laptops). Het is wel zo makkelijk als je schroevendraaiers magnetisch zijn om kleine schroefjes (in de systeemkast) niet te verliezen. Let wel op dat je hiermee geen elektronische onderdelen aanraakt. Een handige allround-oplossing is een precisie-schroevendraaierset met magnetische houder en verwisselbare bits.

Voor het schoonhouden van je apparatuur heb je ook altijd een spuitbus met perslucht in de buurt, evenals een luchtblazer (rubberen balgpompje), enkele watten- of schuimstaafjes en een paar micro­vezeldoekjes. Voor het reinigen van contactpunten, sockets, toetsenborden en behuizingen is een goed afsluitbare fles isopropyl-alcohol handig (liefst minimaal 99,9 procent). Zorg ook voor een anti­statische polsband of mat om elektrostatische schade te voorkomen. Denk verder ook aan een usb-stick, usb-hub (met eigen voeding) en een paar netwerk-patchkabels (bij voorkeur CAT 6). Bij elkaar kost dit hele setje basisgereedschap zo’n 160 euro.

©Nikolay - stock.adobe.com

Tip 3 - Extra gereedschap

Kant-en-klare netwerkkabels hebben onze voorkeur, maar soms is een zelfgemaakte kabel op maat handiger. Daarvoor heb je een krimptang nodig en wat handigheid om de connector goed te plaatsen. Op YouTube vind je genoeg instructievideo’s; na enige oefening lukt dat vlot. Zorg ook voor een RJ45-netwerktester. Er bestaan complete netwerksets met krimptang, stripper en tester.

Stop een paar lithium-knoopcellen (CR2032) in je kit, want het CMOS-geheugen van veel computers krijgt stroom van zo’n batterij en die dien je na enkele jaren te vervangen. Een batterijtester die ook geschikt is voor knoopcellen, is ook altijd handig (circa 10 euro). Voor het uitlezen van SD-kaarten gebruik je het liefst een externe SD-kaartlezer. Om problemen met draadloze muizen of toetsenborden te vermijden, zijn een usb-muis en -toetsenbord ­nuttig (samen vanaf zo’n 20 euro).

Ook enkele typische adapters zijn onmisbaar. Denk aan een usb-naar-wifi-adapter, usb-naar-ethernet-adapter (voor als de interne netwerkpoort niet werkt), usb-naar-SATA-adapter (om een interne schijf via usb op je eigen pc aan te sluiten), en een usb-c-multi-adapter. De geschatte totaalprijs van de spullen uit deze tip is zo’n 190 euro.

©kvladimirv - stock.adobe.com

Tip 4 - Voor de echte techneut

Ben je intussen de vaste computerreparateur geworden voor buren, kennissen en familie, dan is het misschien tijd om je reparatiekit verder te professionaliseren. Een psu-tester en een multimeter horen daar zeker bij. Met een psu-tester controleer je eenvoudig een pc-voeding (Power Supply Unit): sluit de ATX-stekker (van de desktop) en eventueel andere connectors (als cpu of PCIe) aan, waarna je per lijn de spanning uitleest (zoals 3,3V, 5V, 12V en andere). Een multimeter is veelzijdiger: je meet er spanning, stroom en weerstand mee (categorie 2 is geschikt tot 230V). Zo’n apparaat vergt wel enige ervaring, maar YouTube-video’s helpen je vast op weg.

Een (snelle) externe usb-ssd van bijvoorbeeld 2 TB komt ook van pas, bijvoorbeeld voor systeemback-ups. Bij schermproblemen is een klein reservescherm met voldoende resolutie (én HDMI en usb-c-aansluitingen) handig. Zorg eveneens voor een tubetje thermische pasta, voor als je cpu-koelers moet (ver)plaatsen of bij oververhittingsproblemen.

Eventueel kun je een diagnostische POST-kaart (Power-On Self Test) toevoegen, die je via PCIe (x1) op een (desktop)computer aansluit. Bij het opstarten voert het UEFI/BIOS een POST-routine uit, waarbij het systeem per stap een hex-code via de systeembus doorstuurt. Zo’n kaart vangt deze codes op en toont ze op een leddisplay. De betekenis lees je af in een POST-tabel (online of in de onderhoudshandleiding), zodat je gericht kunt testen. Eenvoudige modellen vind je al vanaf zo’n 10 euro. De geschatte totaalprijs van deze spullen is zo’n 280 euro.

©Mr.Norasit Kaewsai

Tip 5 - Programma's verzamelen

Je EHBO-kit is inmiddels goed gevuld met tools voor hardwareproblemen. Maar wat als de oorzaak bij software ligt? Zulke fouten los je doorgaans software­matig op, dus verzamel je het best vooraf alvast de meest geschikte programma’s voor diagnose en herstel. Deze tools kunnen sterk variëren, want ook de oorzaken van problemen verschillen. Denk aan corrupte drivers of systeembestanden, foutgelopen updates, conflicterende software, malware, ­verkeerde configuraties en beschadigde opstartitems. Je hebt dus tools nodig die malware kunnen opsporen en verwijderen, bootstructuren (tot op sectorniveau) kunnen controleren en herstellen, schijven kunnen herpartitioneren, data kunnen redden van nukkige systemen, wachtwoorden kunnen achterhalen of wissen en meer.

Daarnaast moet je de juiste manier vinden om de software te starten. Soms lukt dat via een koppeling van de interne schijf van het defecte systeem aan je eigen computer. In de praktijk werkt het meestal handiger als je de EHBO-software rechtstreeks op het probleemtoestel kunt draaien. Als een ­normale start niet lukt, zelfs niet in de veilige modus (Windows), biedt een bootstick uitkomst. Dit is een opstartbare usb-stick met een eigen besturingssysteem, zoals Windows of Linux. Idealiter kies je voor een multibootstick, met meerdere systemen of tools, zodat je vlot de meest geschikte diagnose- of herstelomgeving kunt selecteren. We behandelen in dit artikel twee uitstekende, gratis oplossingen.

Tip 6 - YUMI-stick maken

YUMI (Your Universal Multiboot Installer) is een tool waarmee je zo’n multibootstick kunt maken. Deze tool is handig omdat je uit tal van besturingssystemen kunt kiezen, zonder die zelf te hoeven zoeken. Surf naar www.kwikr.nl/yumi, scrol tot bij YUMI exFAT Download en klik op Download YUMI. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de portable tool te starten. Klik op I Agree en plaats een (lege) usb-stick in je pc, bij voorkeur 3.x en met voldoende ruimte voor alle gewenste distributies. Klik indien nodig op Redetect Disks als het station niet zichtbaar is bij Step 1: You Chose. Selecteer de juiste stick en klik op Prepare this Device, zodat de stick correct geformatteerd wordt. Bevestig met Ja als je zeker weet dat de stick geen belangrijke gegevens bevat. Na afloop verschijnt een exFAT-partitie in Verkenner met de naam YUMI. Voor wie technisch geïnteresseerd is: via Schijfbeheer zie je ook een kleine FAT-partitie (VTOYEFI). Dit is de EFI-systeempartitie, maar daar hoef je je verder niet om te bekommeren.

Bij Step 2: Select a Distribution […] kies je vervolgens de gewenste distributie. Er zijn er meer dan 100, vooral Linux-distributies, maar ook systemen als back-uptools, partitiebeheerders, wachtwoordkrakers, geheugentesters, penetratietesters en allround-troubleshooters zoals Ultimate Boot cd, SystemRescue (Linux) en Hiren’s BootCD PE (Windows). Op enkele hiervan komen we straks nog even terug.

Tip 7 - YUMI-distributies

Selecteer de eerste gewenste distributie. De verwijzing naar het bijbehorende schijfkopiebestand kleurt oranje als YUMI dit in de YUMI-map detecteert, althans wanneer je het daar zelf al had geplaatst. Kleurt dit rood, dan kun je via Browse naar de juiste downloadmap navigeren. Staat het bestand nog niet op je schijf, klik dan op Download link om het te downloaden. Of klik op Visit the […] site om het zelf binnen te halen van de site van de producent. Bij sommige distributies, zoals Ubuntu, verschijnt een extra optie (Step 4) waarmee je optioneel opslagruimte reserveert voor persistente wijzigingen. Zodra de juiste distributie is geladen bij Step 3, klik je op Create en bevestig je met Ja. De voortgang volg je in het logvenster. Na afloop klik je op Next en op Ja om extra distributies toe te voegen aan het YUMI-bootmenu, op dezelfde manier als daarnet. Dat kan ook later nog, zolang je YUMI opnieuw start zonder de stick opnieuw te formatteren.

Wil je een toegevoegde distributie verwijderen, plaats dan een vinkje bij View or Remove Installed Distros, selecteer het ongewenste systeem en klik op Remove.

Tip 8 - Ventoy

Lukt het om een of andere reden niet met YUMI of wil je liever een andere tool gebruiken, dan is Ventoy een prima alternatief. Download de recentste versie van het portable programma via www.kwikr.nl/ventoy. Pak het zip-bestand uit en start de tool. In het Language-menu kies je eventueel voor Dutch (Nederlands).

Plug een geschikte (lege) usb-stick in en dubbelklik op het bestand Ventoy2Disk.exe. Klik op de ronde pijlknop zodat Ventoy de stick correct herkent. Open nu eerst even het menu Opties. Bij Partitietabel staat standaard MBR geselecteerd. In de meeste gevallen is dat de beste optie, tenzij je zeker weet dat je de stick enkel op moderne UEFI-systemen gebruikt; in dat geval kun je GPT selecteren. Laat ook de optie voor Secure Boot aangevinkt, behalve als je weet dat je de stick enkel op oudere systemen zonder secure boot gebruikt of bereid bent secure boot tijdelijk uit te schakelen (zonder de UEFI-bootmodus te wijzigen). In dit menu vind je ook de optie Ventoy verwijderen: hiermee maak je de stick leeg en verwijder je de partities als je dit wenst.

Tip 9 - Distributies plaatsen

Er rest nu nog maar één stap. Klik op Installeren (Bijwerken is bedoeld voor een update naar een recentere Ventoy-versie) en bevestig dit tweemaal met Ja. Alle data op de stick worden gewist en, net als bij YUMI, verschijnen er twee partities: een grote VENTOY-datapartitie en een kleine VTOYEFI-systeempartitie. Het hele proces duurt slechts enkele seconden.

Daarna mag je Ventoy sluiten: je stick is nu klaar om de eerste distributies te ontvangen. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Je hoeft enkel het schijfkopiebestand (meestal een iso-bestand) van een distributie naar de VENTOY-partitie te kopiëren, desgewenst in aparte mappen (zoals \allround, \antivirus, \backup, \dataherstel, \partitiebeheer enzovoort). Dit kan gewoon via Verkenner. Dit geldt trouwens ook voor een YUMI-stick, aangezien die onderliggend gebruikmaakt van Ventoy-technologie. In het tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’ vermelden we enkele uitstekende tools, inclusief hun downloadlocaties.

Tip 10 - Bootstick opstarten

Het is nu de bedoeling dat je je multibootstick opstart op een (problematisch) systeem. Daarbij maakt het weinig uit of je een YUMI- of een Ventoy-stick gebruikt. Tijdens het opstarten druk je enkele keren op een sneltoets, zoals ESC, F8 of F12, om het opstartmenu te openen. Op oudere toestellen moet je mogelijk eerst het BIOS-setupmenu oproepen via een sneltoets en daar bij Boot order (priority) de usb-stick als eerste opstartmedium instellen.

Gaat het om een moderner UEFI-systeem, dan staat secure boot waarschijnlijk ingeschakeld, wat kan verhinderen dat je bootstick opstart. Voor een YUMI-stick moet je deze functie wellicht eerst tijdelijk uitschakelen om te kunnen opstarten. Een Ventoy-stick start meestal wél op als je eerder de optie Secure Boot had aangevinkt (zie tip 8). In dit geval moet je bij de allereerste opstart wel nog een korte procedure doorlopen, zoals beschreven op www.kwikr.nl/vensec. Je kunt eventueel ook hier eerst secure boot tijdelijk uitschakelen.

Het startmenu van je bootstick verschijnt nu. Laten we Ventoy als voorbeeld nemen. Je ziet hier alle toegevoegde distributies als menu-opties. Met F3 kun je ook overschakelen naar een mapweergave, waarbij je eerst een map opent (zoals \allround, \antivirus enzovoort) en daarna de gewenste distributie start. Zo start je vanaf één stick moeiteloos allerlei distributies en tools, en kun je meteen gericht troubleshooten.

Tip 11 - Extra tools

De kans is groot dat je met de applicaties uit de kadertekst ‘Onmisbare reddingstools’ al vrijwel alle nodige tools hebt. Toch kun je gaandeweg nog programma’s ontdekken die je graag aan je bootstick toevoegt. Dat werkt zowel op een YUMI- als op een Ventoy-stick heel eenvoudig.

Op www.portableapps.com/apps kun je alvast terecht voor meer dan 1100 apps, waaronder zo’n 160 uiteenlopende hulpprogramma’s. Download het .paf.exe-bestand van de gewenste tool en voer dit uit in een tijdelijke map op je eigen systeem. Kopieer daarna de uitgepakte bestanden naar een aparte submap op je bootstick, bijvoorbeeld in \tools\<naam\_app>.

Daarna open je binnen een opgestarte distributie (zoals de Windows Verkenner in Hiren’s BootCD PE: zie tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’) gewoon deze map en start je de portable exe-app van daaruit. Zo stem je je bootstick volledig af op je eigen voorkeuren en behoeften (zie ook tekstkader ‘AIO-pakketten’).

Tip 12 - Quick Assist

Tot nu toe gingen we ervan uit dat je als troubleshooter fysiek aanwezig bent om het probleem op te lossen. Maar er zal vast weleens iemand vanaf afstand je hulp inroepen. We veronderstellen dan wel dat die persoon zijn systeem nog kan opstarten, eventueel in de veilige modus, en zo een tool voor afstandsbeheer kan openen.

Eerst stellen we kort een app voor die standaard met Windows wordt meegeleverd: Quick Assist. Begin aan de helperszijde door de app te starten, klik op Iemand helpen en meld je aan met je Microsoft-account. Noteer de beveiligingscode en geeft die door aan de hulpvrager, bijvoorbeeld via telefoon of bericht. Deze persoon start daarna ook Quick Assist en vult de beveiligingscode in bij Beveiligingscode van assistent. Na een klik op Verzenden verschijnt een bevestigingsvraag: hij plaatst een vinkje en klikt op Toestaan. Zijn bureaublad zou nu zichtbaar moeten zijn in een schaalbaar venster op jouw systeem.

Om het systeem over te nemen klik je bovenaan op Besturing aanvragen. Na een bevestiging van de hulpvrager via Toestaan krijg je toegang tot zijn pc. Boven in het venster vind je knoppen als Laserpointer, Aantekening en Chat (voor communicatie via een apart venster). Als er meerdere schermen zijn aangesloten, kun je via Scherm selecteren het gewenste scherm kiezen. Je kunt de overname stopzetten met Stop best. of Besturing annuleren, en met Verlaten sluit je de sessie volledig af.

Tip 13 - AnyDesk

Quick Assist werkt uitsluitend op Windows, maar er bestaan ook tools als AnyDesk die meerdere platformen ondersteunen, waaronder Windows, macOS en mobiele systemen (www.anydesk.com; gratis voor persoonlijk gebruik). Hier gaan we uit van de Windows-versie.

Start de app op, zowel aan jouw kant als aan die van de hulpvrager. Vraag hem vervolgens via telefoon of bericht om de identificatiecode van zijn werkplek: dit is een 10-cijferige code bovenaan in het venster. Vul deze code in op je eigen app, bij Voer remote adres in. Druk op Enter en geef je firewall desgevraagd toestemming.

De hulpvrager klikt nu op de knop Accepteren met het schildicoon om een sessie met beheerrechten toe te staan. Even later verschijnt zijn bureaublad op jouw scherm en kun je zijn pc op afstand bedienen.

AnyDesk biedt meer opties dan Quick Assist. Zo is er een chatfunctie, een schermopnamefunctie, een whiteboard en een handige datatransferfunctie om snel bestanden tussen beide systemen te verplaatsen. Je kunt de schermweergave aanpassen en via de knop Acties bijvoorbeeld een screenshot maken of de toegangsrichting omkeren. Uiteraard kunnen ook hier beide partijen de verbinding op elk moment stopzetten.