Misschien zit je er nog even niet op te wachten, maar er is winters weer op komst. En hoewel dat hartstikke mooi kan zijn, is het voor automobilisten vaak minder leuk. Het krabben van bevroren autoruiten in de vroege ochtend is iets waar niemand naar uitkijkt. In dit artikel kijken we hoe je met ijskrabbers, ontdooispray en andere technieken snel en veilig je ruiten ijsvrij maakt. Ook geven we tips om ijsvorming te voorkomen en vertellen we wat experts adviseren op het gebied van veiligheid.

De ijskrabber: techniek en keuze

Het lijkt simpel, maar er zit meer achter het gebruik van een ijskrabber dan je denkt. Kies allereerst een krabber van goede kwaliteit, liefst met een rubber strip aan de achterkant om het ijs nog beter te verwijderen. Krab daarnaast altijd in de rijrichting van je auto en begin bij het midden van je ruit, van daaruit werk je naar de zijkanten. Als je dwars of in willekeurige richtingen krabt, loop je meer risico op het maken van krassen op de ruit, omdat het ijs en eventueel opgevroren vuil dan tegen de weerstand van het glas schuren. Krabben in de rijrichting verkleint deze kans omdat je mee beweegt met de contouren en vorm van de ruit. Het zorgt voor een efficiëntere en mogelijk ook veiligere manier om ijs te verwijderen. Als je auto is uitgerust met verwarmde ruiten, zet deze dan aan om het krabproces te versnellen.

©Roland T. Frank

Ontdooispray: wanneer en hoe

Ontdooispray is een effectief hulpmiddel voor het snel ontdooien van je autoruiten en is uiterst gebruiksvriendelijk. De sprays bevatten vaak een combinatie van alcohol en andere oplosmiddelen die het ijs snel afbreken zonder je ruit te beschadigen.

Het gebruik ervan is vrij simpel: schud de fles goed, houd hem op een afstand van ongeveer 20 tot 30 cm van de ruit en spray het product gelijkmatig over het ijs. Laat de spray een minuutje inwerken. Je zult zien dat het ijs begint te smelten en je het gemakkelijk kunt verwijderen met een ijskrabber of zelfs een zachte doek.

Let wel op: goedkoop is vaak duurkoop. Een kwalitatief goede ontdooispray bespaart je tijd en moeite, en is doorgaans effectiever en veiliger voor de materialen van je auto. Sommige sprays bevatten ook een anticondensmiddel, wat het beslaan van je ruiten van binnenuit helpt voorkomen.

Een extra tip: hoewel ontdooispray zelf vanwege de hoge alcoholconcentratie niet snel bevriest, kan de sprayfles zelf wel aan de buitenkant bevriezen als deze in een zeer koude auto wordt bewaard. Ook kan het mondstuk verstopt raken door ijsvorming als er vocht bij komt. Daarom is het aan te raden de ontdooispray op een plek te bewaren waar hij niet bevriest, zoals in huis of op je werkplek.

©Mediagfx

Voorkomen is beter dan krabben

Voor het voorkomen van ijsvorming op autoruiten zijn er speciale autohoezen en vorstbeschermers beschikbaar. Deze kunnen 's nachts of bij stilstand van de auto over de voorruit en eventueel de achterruit worden geplaatst. Ze zijn meestal gemaakt van waterafstotend en isolerend materiaal en werken als een barrière tegen ijs en sneeuw. Zo kun je in de ochtend de beschermer of hoes eenvoudig verwijderen en direct wegrijden zonder eerst te hoeven krabben of sprayen.

Veiligheid en regelgeving

Goed zicht tijdens het rijden is cruciaal, vooral in de wintermaanden, wanneer de weersomstandigheden al uitdagend kunnen zijn. Het rijden met bevroren of beslagen ruiten is niet alleen gevaarlijk, maar ook strafbaar volgens de Nederlandse wetgeving. Het is immers verboden om zodanig aan het verkeer deel te nemen dat er gevaar of hinder voor andere weggebruikers kan ontstaan. Rijden met een bevroren voorruit, achterruit of zijruiten valt hier expliciet onder. Boetes voor dit soort overtredingen kunnen flink oplopen, afhankelijk van de ernst van de situatie.

Naast je voorruit is het ook belangrijk om je zijspiegels en koplampen ijsvrij te maken. Hiermee vergroot je niet alleen je eigen veiligheid, maar draag je ook bij aan de veiligheid van andere weggebruikers. Je bent immers van alle kanten beter zichtbaar en je kunt zelf ook beter zien.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!