Het Chinese automerk Nio biedt een unieke service voor zijn elektrische modellen: de ‘Battery Swap’. Is de accu van de auto leeg, dan kun je binnen 10 minuten met een volle accu je weg vervolgen. Althans, dat is de theorie. In deze review van de Nio ET7 ondervinden we of de praktijk van het accu wisselen net zo soepel verloopt als Nio belooft.

Eerst even een rondje om de Nio ET7

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Eind 2022 werden de eerste Nio’s ET7 op de Nederlandse weg gespot. Het is een grote vierdeurs sedan met een lengte van 5,10 meter. Hij is langer dan de Mercedes-Benz EQE en Tesla Model S. Nio zet dus meteen hoog in – het Chinese merk kan onmogelijk worden beticht van gebrek aan ambitie. Overigens beschouwt Nio zichzelf niet als automerk: de auto’s maken slechts onderdeel uit van de Nio-levensstijl. Een beetje à la Tesla, de iPhone onder de auto’s: anders dan anders. Onlangs werd in Rotterdam het Nio House geopend, een ontmoetingsplek waar evenementen worden georganiseerd, maar waar je ook terechtkunt voor een vergadering, ontspanning, een kop koffie – kortom: alles wat je in het dagelijks leven bezighoudt. Maar natuurlijk ook om de auto’s in ‘levenden lijve’ te bekijken, zodat je die vervolgens via de Nio-website kunt samenstellen en reserveren. Een traditionele dealerorganisatie kent Nio niet, voor onderhoud ben je welkom bij KwikFit.

Ook achter de Nio ET7 schuilt een verhaal. De langgerekte vormgeving kwam grotendeels tot stand in de windtunnel. Voor een zo laag mogelijk energieverbruik moest de ET7 zo gestroomlijnd mogelijk worden. Dat maakt van de 2.354 kilo zware Nio ET7 een van de gladste auto’s van dit moment. Alleen de Mercedes-Benz EQS snijdt nóg iets scherper door de wind. Als je goed kijkt, zie je in het silhouet van de Nio ET7 beslist gelijkenissen met deze grootste elektrische sedan van Mercedes-Benz, maar ook met de Tesla Model S en Toyota’s waterstofauto, de Mirai.

Het interieur van de Nio ET7 is zeer luxe en riant. Dat mag je ook wel verwachten van zo’n grote auto. Er zijn maar heel weinig optionele extra’s te bestellen, want alles zit er standaard al op. Je kunt kiezen uit drie verschillende interieurkleuren: stemmig donkergrijs, warm lichtbruin en ‘cool’ wit. Wanneer je instapt, word je een warm welkom geheten door NOMI, een virtueel figuurtje dat op de ‘wekker’ boven op het dashboard verschijnt. Door ‘Hi NOMI’ te zeggen, spitst ze haar oren en zet ze naar wens de kachel een graadje hoger of activeert ze de stoelmassage; your wish is her command. Ze verstaat geen woord Nederlands, maar ze leert – naar eigen zeggen – elke dag weer wat nieuws bij. Daardoor verloopt de communicatie soms wat stroef. Instructies voor de navigatie kun je maar beter handmatig invoeren.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Wat kost de ET7 en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden?

In feite is de Nio ET7 er maar in één uitvoering. Overzichtelijker worden de keuzemogelijkheden niet. De auto is beschikbaar met een accu van 75 kWh of van 100 kWh, in beide gevallen voor 72.900 euro. Een vlijmscherpe prijs, als je ziet wat er allemaal standaard aan boord is. Nio biedt een groot aantal betalingsmogelijkheden. Zo kun je bijvoorbeeld ook kiezen voor een particulier of zakelijk abonnement, desnoods voor maar één maand. Naast dit flexibele abonnement is het ook mogelijk om de auto voor een langere, vaste termijn te leasen. Het maandtarief begint bij 1.295 euro.

Wanneer je de Nio koopt, zit het accupakket er niet standaard bij. De kosten hiervoor komen dus nog boven op de vanafprijs. Je hebt de mogelijkheid om het batterijpakket van Nio te huren, afhankelijk van de capaciteit voor 169 of 289 euro maand. Via accuhuur kun je ook terechtbij de Nio Power Swap-accuwisselservice, maar daarover hieronder meer. Koop je de batterijen liever, dan komt er een meerprijs van 12.000 euro (75 kWh) tot 21.000 euro (100 kWh) boven op de instapprijs. Vanwege juridische regelgeving is het dan echter niet mogelijk om het accupakket te ‘swappen’.

Batterij ‘swappen’: wat is dat?

Het accuwisselprincipe van het Nio Power Swap Station is niet nieuw: toen Renault in 2011 de elektrisch aangedreven Fluence Z.E. presenteerde, bestond eveneens de mogelijkheid om de lege accu te wisselen voor een volle. Deze service kwam destijds echter totaal niet van de grond; de elektrische auto was nog een nieuw en onbekend verschijnsel, en de Fluence Z.E. had een beperkte range van 185 kilometer. Niemand wilde de auto hebben. Samen met het Israëlische bedrijf Better Place vestigde Renault een wisselstation bij Schiphol, met het idee om de Fluence Z.E. extra aantrekkelijk te maken voor bijvoorbeeld taxibedrijven. Na iets meer dan twee jaar verdween de auto fluisterstil van de markt, en werd het wisselstation bij Schiphol afgebroken.

Nio heeft het accuwisselprincipe nu nieuw leven ingeblazen. Eind 2023 moeten in Europa 120 wisselstations operationeel zijn. Op dit moment zijn er alleen Nio Power Swap Stations in Tilburg, Apeldoorn, Utrecht en Den Hoorn (ZH) te vinden, maar er wordt in Nederland een dekkend netwerk uitgerold. Naast de mogelijkheid om de Nio-modellen via de reguliere (snel)laadpaal op te laden, kunnen abonnementshouders hun lege accupakket dus ook onderweg wisselen voor een volle. Een volledig geautomatiseerde handeling die nog geen 10 minuten in beslag neemt. Een unieke eigenschap van de Nio-modellen. Bij EV’s van andere merken is de accu niet te verwisselen.

Accu wisselen in de praktijk: verbetering is welkom!

We hadden een weekje de beschikking over de Nio ET7 met 100 kWh-accu en hebben de auto uitgebreid aan de tand gevoeld. Een bezoek aan een Nio Power Swap Station hoorde daar uiteraard ook bij. Je kunt in het navigatiesysteem aangeven dat je op je route een bezoek aan zo’n wisselstation wilt brengen. Ze zijn gevestigd bij hotels en restaurants aan de snelweg, en zo zonder al te veel oponthoud bereikbaar. Goed om te weten: de accuwisselservice is in 2023 het hele jaar gratis – inclusief stroom. Dat maakt een kleine omweg via een Nio Power Swap Station des te interessanter!

Maar dan moet Nio het accuwisselsysteem nog wel verfijnen. Gedurende de testweek hebben we het Nio Power Swap Station bij zowel Apeldoorn als Utrecht bezocht, en in beide gevallen verliep de ‘swap’ niet vlekkeloos. In Apeldoorn schoof de slede met de volle accu niet helemaal recht onder de auto, en diende een hulpvaardige Nio-medewerker de montage via een telefonische hulplijn handmatig te corrigeren. Na een halfuurtje geduld konden we weer op weg – mét een volle accu.

In de herkansing bij Utrecht legde de testauto in eerste instantie geen verbinding met het wisselstation. Nadat we 10 minuten naar een draaiend wieltje op het display in de auto te hadden gekeken, werd de poging gestaakt. We startten vervolgens een nieuw connectieverzoek, en dat lukte wel. De accuwissel zelf verliep naar behoren en niet veel later vervolgden we onze weg met een volle accu. Tussen het in- en uitrijden van het Swap Station zat echter zo’n 20 minuten. Nio geeft aan dat verfijning van de techniek bovenaan de agenda staat en de laatste kinderziekten op korte termijn verholpen zijn.

De aandrijflijn en accutechniek onder de loep

De Nio ET7 heeft twee elektromotoren: eentje tussen de voorwielen en eentje tussen de achterwielen. Op die manier wordt automatisch vierwielaandrijving gecreëerd. Onder normale omstandigheden of bij een lage vermogensbehoefte (bijvoorbeeld bij constant 100 km/u op de snelweg) worden alleen de voorwielen aangedreven. Trap je het acceleratiepedaal dieper in, dan gaat de elektromotor achterin ook meedoen. Beide elektromotoren produceren een gecombineerd vermogen van 480 kW (653 pk) en een maximumkoppel van 850 Nm. Dat is ruimschoots voldoende voor ontzagwekkende prestaties én voor het trekken van een zware trailer. Je kunt een aanhangwagen met een maximum (geremd) gewicht van 2.000 kilo aan de standaard trekhaak van de ET7 koppelen.

Meest opzienbarende aan de accutechniek hebben we hierboven al behandeld: de mogelijkheid tot ‘swappen’. Nio vertrouwt op beproefde lithium-ionaccutechniek, naar keuze met een capaciteit van 75 kWh of 100 kWh. In de toekomst wordt de ET7 ook leverbaar met een accu van 150 kWh, waarmee meer dan 1.000 kilometer op een enkele acculading kan worden afgelegd. Dat is met de huidige accu’s niet mogelijk: met de 75 kWh-batterij haal je een range (WLTP) van 445 kilometer, met 100 kWh-batterij komt de Nio ET7 in theorie 580 kilometer ver. Daar blijft in realiteit 450 tot 500 kilometer van over.

Vergeleken met de concurrentie zijn de prestaties van de Nio ET7 aan de snellader ondermaats. De accu wordt met een piekvermogen van 140 kW opgeladen. EV’s als de Mercedes-Benz EQE en Tesla Model S zetten er veel meer vaart achter. De Tesla bereikt bijvoorbeeld een laadkracht van 250 kW.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Hoe bevalt de Nio ET7 in de praktijk?

Het zal geen verrassing zijn dat de Nio ET7 met zijn hoge vermogen en koppel een razendsnelle auto is. Wanneer je op het centrale touchscreen het Sport Plus-rijprogramma selecteert, accelereert de ET7 in slechts 3,9 seconden naar de 100 km/u. Sensationeel! Maar om heel eerlijk te zijn: de auto rijdt veel lekkerder en rustiger wanneer je het Comfort- of Eco-programma inschakelt. Dan reageert de auto veel minder nerveus en kun je optimaal genieten van de souplesse die de (standaard) luchtvering te bieden heeft. Als je NOMI vraagt de stoelverwarming aan te zetten en je rug een verkwikkende massage te geven, doet de Nio ET7 niet onder voor de fijnste reislimousine die je jezelf toewenst.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Kritiek is er ook. Je kunt bijvoorbeeld maar 367 liter bagage in de kofferbak kwijt. De bediening van veruit de meeste functies verloopt via het centrale touchscreen, zelfs de verstelling van de buitenspiegels en het stuur. Het multimediasysteem heeft weliswaar een overzichtelijke lay-out, maar door de gigantische hoeveelheid keuzemogelijkheden leer je jezelf niet in een week de weg kennen. De Nio ET7 is volgeladen met elektronische snufjes die het rijden moeten vergemakkelijken.

Achter de bulten boven de voorruit zitten allerlei sensoren, camera’s en radars om de omgeving rond de auto te detecteren en af te speuren op naderend onheil. Met een eenvoudige druk op de knop kun je de auto zelf zijn positie tussen de wegbelijning laten zoeken. Dat gaat goed zolang de weg recht is. Het systeem mist de verfijning die een Tesla of Hyundai Ioniq 6 bijvoorbeeld wél hebben. Zo begint de ET7 in een lange bocht te pingpongen tussen de witte lijnen, en ook wanneer je bij het inhalen van een ander voertuig van rijstrook wisselt, reageert de Nio nogal ‘hoekig’. Bij Nio is men bekend met dit verschijnsel, en met ‘over the air’ software-updates worden deze systemen in afzienbare tijd manieren bijgeleerd.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Wat zijn de concurrenten van de Nio ET7?

We noemden ze al bij naam: als je kijkt naar de afmetingen, prestatiecijfers en accutechniek, dan zijn de Mercedes-Benz EQE en Tesla Model S de meest voor de hand liggende alternatieven voor de Nio ET7. Ga je af op de aanschafwaarde, in het geval van de ET7 met 100kWh-accu een bedrag van 93.700 euro, dan vist hij óók in de vijver waar bijvoorbeeld de Audi Q8 E-Tron, BMW iX, Jaguar I-Pace en Polestar 3 hun hengel hebben uitgelegd.

Conclusie

In de basis mankeert er maar heel weinig aan de Nio ET7. Door zijn grote formaat heeft de auto volop ruimte te bieden, de standaarduitrusting is zeer royaal en het comfort dat de auto te bieden heeft, doet niet onder voor de grote EV’s van gerenommeerde merken. Uniek is het accuwisselsysteem; geen ander merk heeft deze service te bieden. Toch is de Nio ET7 niet feilloos, want de boordelektronica maakt een weinig verfijnde indruk en verdient een spoedige software-update. Hetzelfde geldt voor het ‘swappen’ van de accu: tot twee keer toe stuitten wij op een hapering van het systeem. Nio belooft verbetering. Wordt beslist vervolgd!

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? 
Check hier het aanbod bij Coolblue!

Op papier (!) voegt de Amazon Kindle Paperwhite niet ontzettend veel toe. Maar de aanpassingen kunnen wel waardevol zijn voor iedereen die al jaren een (verouderde) Kindle-versie heeft. Wat brengt de 2024-variant?

We vallen meteen met de deur in huis. Mocht je de 2021-versie van de Amazon Kindle Paperwhite gekocht hebben, dan zal de stap naar de 2024-variant te klein zijn om opnieuw 180 euro uit te geven aan een (eerlijk is eerlijk: voortreffelijke) e-reader. Maar als jouw Kindle uit 2018 of eerder komt, dan is het wél tijd om de overstap te maken. De Amazon Kindle van de twaalfde generatie heeft namelijk twee belangrijke en waardevolle aanpassingen.

Ten eerste is het systeem nu tot 25 procent sneller. Amazon geeft weinig informatie vrij over de processor en andere specificaties; maar als je een oude en nieuwe Kindle naast elkaar houdt, merk je dat verschil. Het menu reageert vlotter op je aanrakingen, waardoor je minder lang hoeft te wachten. Dit is met name merkbaar wanneer je iets moet intypen, als je een boek zoekt bijvoorbeeld.

Daarnaast is het scherm ten opzichte van de 2021-editie is het scherm met een inch gegroeid. Er past nu net wat meer op het scherm: wat ons betreft betekent dat vooral meer leesplezier. Dat hij daardoor een paar gram zwaarder en wat groter is dan de voorgaande Paperwhite mag eigenlijk geen naam hebben. Met een gewicht van 211 gram en een scherm van 7 inch blijft de 2024-variant namelijk nog steeds een e-reader die niet zwaar of ontzettend groot is. Het is nog steeds een compact apparaat dat je vrijwel overal mee naartoe kunt nemen.

©Wesley Akkerman

Kleine frustratie

Het apparaat ligt lekker in de hand, maar is tevens ontzettend glad waardoor we een hoesje eigenlijk verplicht vinden. Zo voorkom je dat je de e-reader stevig vast wilt houden, waardoor je mogelijk met je duim op het e-inkt-scherm tikt.

Tikken op het scherm betekent dat je van pagina wisselt in een boek of comic. Dat wil je natuurlijk niet per ongeluk doen, want dat kan je een beetje uit het lezen halen. Het is geen groot probleem, maar wel een kleine smet op de ervaring. Verder hebben we weinig aan te merken op het ontwerp. Onderop zit de knop waarmee je hem uit de slaapstand haalt. Ook zit hier de usb-c-poort waarmee je hem oplaadt. De accu kan het tot drie maanden uithouden.

©Wesley Akkerman

(Bijna) hetzelfde, verbeterd

Net als bij andere Kindle-modellen kun je de kwaliteit van het scherm aanpassen op je eigen zicht. Zo heb je verschillende niveaus van helderheid, die er zowel in de avond als overdag prima uitzien. Daarnaast ben je in staat de warmte van het scherm te veranderen. Dan maak je de digitale pagina's in feite meer geel dan wit, maar dat vinden we geen groot probleem. Na een seconde is je zicht daaraan gewend en lees je de woorden prettig van het schermpje. Ook de contrastverhouding is nu hoger. Dat zie je voornamelijk wanneer je comics of graphic novels leest. Een verbetering waarvan we zeggen: meer dan welkom. Maar...

©Wesley Akkerman

Oude(re) Kindle vervangen of niet?

...Ondanks de verbeteringen wat betreft snelheid, schermgrootte en de hierboven beschreven contrastverhouding is de sprong tussen de variant uit 2021 en deze uit 2024 ook weer niet zó groot dat we meteen roepen dat je er nu een moet bestellen. Ja, de ervaring is beter – maar ook weer niet zó veel beter.

Daarnaast is het jammer dat Amazon de Amazon Kindle Paperwhite voorziet van slechts 16 GB aan opslagruimte. Nu zal dat voor je verzameling oude en nieuwe boeken en novels meer dan voldoende zijn, maar fans van audioboeken kunnen beter naar een model kijken met iets meer ruimte. De Paperwhite Signature Edition heeft bijvoorbeeld 32 GB aan opslagruimte, maar kost met 199 euro ook meteen twee tientjes meer.

©Wesley Akkerman

Een Kindle zoals verwacht

Het zal niemand verrassen dat de Amazon Kindle Paperwhite presteert zoals verwacht. Zoals altijd kun je heel fijn je boeken lezen op dit apparaat, zonder vermoeide ogen. De interface is toegankelijk en boeken aanschaffen is zo gepiept. Dat kan direct op de e-reader, met een Amazon-account, of via de website. Dan worden ze naar de e-reader gestuurd. Gekochte boeken worden verder netjes gepresenteerd op het thuisscherm van het apparaat. Zoals altijd is het ook mogelijk gratis epubs met een omweg naar het product te sturen.

Het apparaat biedt een aantal opties voor het aanpassen van de tekstgrootte en het lettertype, maar voelt tegelijkertijd ook een beetje beperkt. We zien graag meer opties in het menu staan. Daarnaast is het jammer dat de nieuwe Paperwhite geen koptelefoonaansluiting heeft en dat je voor luisterboeken bent aangewezen op bluetooth – zeggen we in het kader van veelzijdigheid.

©Wesley Akkerman

Amazon Kindle Paperwhite kopen?

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen met een 2021-model aanraden om over te stappen – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.

Of het nu gaat om pizza's, ijs of zelf ingevroren maaltijden: een goede vriezer is onmisbaar. Maar kies je voor een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie? In dit artikel zetten we de verschillen op een rij, zodat jij de beste keuze kunt maken.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aanschaf van een nieuwe vriezer

Voordat je je zoektocht naar het juiste model vriezer start, is het belangrijk om te bepalen hoeveel vriesruimte je nodig hebt. Het zou zonde zijn als je een duur apparaat in de keuken of schuur hebt staan dat uiteindelijk te weinig opbergruimte blijkt te hebben, of juist een apparaat dat altijd maar tot de helft gevuld is en daardoor onnodig veel energie verbruikt. Of je nu een vrieskast, vrieskist of koelvriescombinatie kiest: voor alle modellen geldt dat je zo'n 50 liter vriesruimte per persoon rekent. Bestaat jouw huishouden uit vier mensen, dan heb je dus een vriezer met een inhoud van minstens 200 liter nodig. Met z'n tweeën heb je vaak genoeg aan 100 tot 150 liter.

Vrieskast

Een vrieskast lijkt door zijn verticale model veel op een koelkast, met als verschil dat de gehele kast bedoeld is om te vriezen. De binnenkant van een vrieskast bestaat dan ook uitsluitend uit lades. Het fijne daaraan is dat een vrieskast erg overzichtelijk is: als je ervoor staat, zie je in één oogopslag welke producten waar liggen. Dat is anders bij een vrieskist, waarin diepvriesproducten op elkaar gestapeld liggen in één groot vriesvak. Ook kun je in een vrieskast over het algemeen erg veel producten kwijt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het compacte vriesgedeelte van een koelvriescombinatie. Vrieskasten zijn er ook in tafelmodellen, die ideaal zijn voor kleinere keukens of huishoudens. Een tafelmodel plaats je bijvoorbeeld onder het keukenblad, waardoor hij geen extra ruimte in je keuken inneemt.

©carballo

Vrieskist

Iets minder populair dan de vrieskast en koelvriescombinatie is de vrieskist: een liggende vriezer met een deksel bovenop. Het voordeel van dit type vriezer is ook meteen een nadeel: een vrieskist is erg groot, waardoor hij niet in de gemiddelde keuken past. Vrieskisten scoren ook op esthetisch gebied wat minder hoog, waardoor de meeste mensen dit apparaat sowieso niet snel in de keuken zouden plaatsen. Toch kunnen vrieskisten juist vanwege hun grote formaat ontzettend handig zijn. Bijvoorbeeld als je vaak in bulk koopt, hobbykok bent, een moestuin hebt of in de zomer veel ijsjes of ijsblokjes wilt bewaren. Sommige vrieskisten hebben zelfs een netto inhoud van 600 liter! Als je ruimte overhebt in je schuur of garage en vaak voedsel invriest, is een vrieskist dus zeker het overwegen waard. Vrieskisten zijn daarnaast relatief goedkoop én energiezuinig, omdat de kou na het openen van het deksel direct weer terug in de kist 'valt'. Het apparaat hoeft na openen dus niet extra hard te werken om de vriesruimte weer op de juiste temperatuur te krijgen.

Lees ook: Een vrieskast in de schuur of garage? Een koud kunstje!

©Vinícius Bacarin

Koelvriescombinatie

Veruit de meeste huishoudens hebben een koelvriescombinatie: een koelkast en vriezer ineen. De vriezer bevindt zich meestal boven of onder het koelgedeelte. Zo'n koelvriescombinatie is natuurlijk hartstikke handig, want het bespaart een hoop ruimte in de keuken. Ook is een koelvriescombinatie over het algemeen goedkoper dan een losse koelkast en vriezer. En omdat er maar één compressor hoeft te draaien, is een koelvriescombinatie vaak ook energiezuiniger dan twee losse apparaten bij elkaar. Maar zo'n twee-in-één-apparaat heeft ook een nadeel: je kunt er veel minder diepvriesproducten in kwijt dan in een losse vrieskast of -kist. Vaak beslaat de koelruimte het grootste gedeelte van het apparaat, en blijven er drie tot vijf lades over voor het vriezen. Voor een gemiddeld gezin dat af en toe wat invriest is dat meestal wel voldoende. Heb je meer vriesruimte nodig, bijvoorbeeld omdat je vaak aanbiedingen koopt of aan mealpreppen doet? Dan heb je aan een koelvriescombinatie mogelijk niet genoeg en is een vrieskast of -kist voor jou een beter idee.

©Indofootage

Extra functies

Als je eenmaal besloten hebt voor welk type vriezer je gaat, zou je ook nog kunnen kijken welke functies je wilt dat het apparaat heeft. Veel moderne vrieskasten, -kisten en koelvriescombinaties beschikken over allerlei slimme functies die helpen om voedsel langer vers te houden en het apparaat efficiënt te laten werken. Zo hoef je met No Frost nooit meer te ontdooien, is de snelvriesfunctie handig voor het snel invriezen van nieuwe boodschappen en voorkomt een deuralarm dat warme lucht de vriezer binnendringt. Bij vrieskisten is binnenverlichting extra belangrijk, zodat je niet eindeloos hoeft te graaien als je een product zoekt. Let ook op het energielabel van je nieuwe vriezer, want vriezers vreten behoorlijk wat stroom. Wil je een zo zuinig mogelijk apparaat, ga dan voor een vriezer met energielabel C of hoger (tot A). Je kunt ook het energieverbruik in kWh/jaar gebruiken om apparaten te vergelijken; dit geeft het absolute verbruik van een vriezer aan.