Het Chinese automerk Nio biedt een unieke service voor zijn elektrische modellen: de ‘Battery Swap’. Is de accu van de auto leeg, dan kun je binnen 10 minuten met een volle accu je weg vervolgen. Althans, dat is de theorie. In deze review van de Nio ET7 ondervinden we of de praktijk van het accu wisselen net zo soepel verloopt als Nio belooft.

Eerst even een rondje om de Nio ET7

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Eind 2022 werden de eerste Nio’s ET7 op de Nederlandse weg gespot. Het is een grote vierdeurs sedan met een lengte van 5,10 meter. Hij is langer dan de Mercedes-Benz EQE en Tesla Model S. Nio zet dus meteen hoog in – het Chinese merk kan onmogelijk worden beticht van gebrek aan ambitie. Overigens beschouwt Nio zichzelf niet als automerk: de auto’s maken slechts onderdeel uit van de Nio-levensstijl. Een beetje à la Tesla, de iPhone onder de auto’s: anders dan anders. Onlangs werd in Rotterdam het Nio House geopend, een ontmoetingsplek waar evenementen worden georganiseerd, maar waar je ook terechtkunt voor een vergadering, ontspanning, een kop koffie – kortom: alles wat je in het dagelijks leven bezighoudt. Maar natuurlijk ook om de auto’s in ‘levenden lijve’ te bekijken, zodat je die vervolgens via de Nio-website kunt samenstellen en reserveren. Een traditionele dealerorganisatie kent Nio niet, voor onderhoud ben je welkom bij KwikFit.

Ook achter de Nio ET7 schuilt een verhaal. De langgerekte vormgeving kwam grotendeels tot stand in de windtunnel. Voor een zo laag mogelijk energieverbruik moest de ET7 zo gestroomlijnd mogelijk worden. Dat maakt van de 2.354 kilo zware Nio ET7 een van de gladste auto’s van dit moment. Alleen de Mercedes-Benz EQS snijdt nóg iets scherper door de wind. Als je goed kijkt, zie je in het silhouet van de Nio ET7 beslist gelijkenissen met deze grootste elektrische sedan van Mercedes-Benz, maar ook met de Tesla Model S en Toyota’s waterstofauto, de Mirai.

Het interieur van de Nio ET7 is zeer luxe en riant. Dat mag je ook wel verwachten van zo’n grote auto. Er zijn maar heel weinig optionele extra’s te bestellen, want alles zit er standaard al op. Je kunt kiezen uit drie verschillende interieurkleuren: stemmig donkergrijs, warm lichtbruin en ‘cool’ wit. Wanneer je instapt, word je een warm welkom geheten door NOMI, een virtueel figuurtje dat op de ‘wekker’ boven op het dashboard verschijnt. Door ‘Hi NOMI’ te zeggen, spitst ze haar oren en zet ze naar wens de kachel een graadje hoger of activeert ze de stoelmassage; your wish is her command. Ze verstaat geen woord Nederlands, maar ze leert – naar eigen zeggen – elke dag weer wat nieuws bij. Daardoor verloopt de communicatie soms wat stroef. Instructies voor de navigatie kun je maar beter handmatig invoeren.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Wat kost de ET7 en wat heeft de auto voor die prijs allemaal te bieden?

In feite is de Nio ET7 er maar in één uitvoering. Overzichtelijker worden de keuzemogelijkheden niet. De auto is beschikbaar met een accu van 75 kWh of van 100 kWh, in beide gevallen voor 72.900 euro. Een vlijmscherpe prijs, als je ziet wat er allemaal standaard aan boord is. Nio biedt een groot aantal betalingsmogelijkheden. Zo kun je bijvoorbeeld ook kiezen voor een particulier of zakelijk abonnement, desnoods voor maar één maand. Naast dit flexibele abonnement is het ook mogelijk om de auto voor een langere, vaste termijn te leasen. Het maandtarief begint bij 1.295 euro.

Wanneer je de Nio koopt, zit het accupakket er niet standaard bij. De kosten hiervoor komen dus nog boven op de vanafprijs. Je hebt de mogelijkheid om het batterijpakket van Nio te huren, afhankelijk van de capaciteit voor 169 of 289 euro maand. Via accuhuur kun je ook terechtbij de Nio Power Swap-accuwisselservice, maar daarover hieronder meer. Koop je de batterijen liever, dan komt er een meerprijs van 12.000 euro (75 kWh) tot 21.000 euro (100 kWh) boven op de instapprijs. Vanwege juridische regelgeving is het dan echter niet mogelijk om het accupakket te ‘swappen’.

Batterij ‘swappen’: wat is dat?

Het accuwisselprincipe van het Nio Power Swap Station is niet nieuw: toen Renault in 2011 de elektrisch aangedreven Fluence Z.E. presenteerde, bestond eveneens de mogelijkheid om de lege accu te wisselen voor een volle. Deze service kwam destijds echter totaal niet van de grond; de elektrische auto was nog een nieuw en onbekend verschijnsel, en de Fluence Z.E. had een beperkte range van 185 kilometer. Niemand wilde de auto hebben. Samen met het Israëlische bedrijf Better Place vestigde Renault een wisselstation bij Schiphol, met het idee om de Fluence Z.E. extra aantrekkelijk te maken voor bijvoorbeeld taxibedrijven. Na iets meer dan twee jaar verdween de auto fluisterstil van de markt, en werd het wisselstation bij Schiphol afgebroken.

Nio heeft het accuwisselprincipe nu nieuw leven ingeblazen. Eind 2023 moeten in Europa 120 wisselstations operationeel zijn. Op dit moment zijn er alleen Nio Power Swap Stations in Tilburg, Apeldoorn, Utrecht en Den Hoorn (ZH) te vinden, maar er wordt in Nederland een dekkend netwerk uitgerold. Naast de mogelijkheid om de Nio-modellen via de reguliere (snel)laadpaal op te laden, kunnen abonnementshouders hun lege accupakket dus ook onderweg wisselen voor een volle. Een volledig geautomatiseerde handeling die nog geen 10 minuten in beslag neemt. Een unieke eigenschap van de Nio-modellen. Bij EV’s van andere merken is de accu niet te verwisselen.

Accu wisselen in de praktijk: verbetering is welkom!

We hadden een weekje de beschikking over de Nio ET7 met 100 kWh-accu en hebben de auto uitgebreid aan de tand gevoeld. Een bezoek aan een Nio Power Swap Station hoorde daar uiteraard ook bij. Je kunt in het navigatiesysteem aangeven dat je op je route een bezoek aan zo’n wisselstation wilt brengen. Ze zijn gevestigd bij hotels en restaurants aan de snelweg, en zo zonder al te veel oponthoud bereikbaar. Goed om te weten: de accuwisselservice is in 2023 het hele jaar gratis – inclusief stroom. Dat maakt een kleine omweg via een Nio Power Swap Station des te interessanter!

Maar dan moet Nio het accuwisselsysteem nog wel verfijnen. Gedurende de testweek hebben we het Nio Power Swap Station bij zowel Apeldoorn als Utrecht bezocht, en in beide gevallen verliep de ‘swap’ niet vlekkeloos. In Apeldoorn schoof de slede met de volle accu niet helemaal recht onder de auto, en diende een hulpvaardige Nio-medewerker de montage via een telefonische hulplijn handmatig te corrigeren. Na een halfuurtje geduld konden we weer op weg – mét een volle accu.

In de herkansing bij Utrecht legde de testauto in eerste instantie geen verbinding met het wisselstation. Nadat we 10 minuten naar een draaiend wieltje op het display in de auto te hadden gekeken, werd de poging gestaakt. We startten vervolgens een nieuw connectieverzoek, en dat lukte wel. De accuwissel zelf verliep naar behoren en niet veel later vervolgden we onze weg met een volle accu. Tussen het in- en uitrijden van het Swap Station zat echter zo’n 20 minuten. Nio geeft aan dat verfijning van de techniek bovenaan de agenda staat en de laatste kinderziekten op korte termijn verholpen zijn.

De aandrijflijn en accutechniek onder de loep

De Nio ET7 heeft twee elektromotoren: eentje tussen de voorwielen en eentje tussen de achterwielen. Op die manier wordt automatisch vierwielaandrijving gecreëerd. Onder normale omstandigheden of bij een lage vermogensbehoefte (bijvoorbeeld bij constant 100 km/u op de snelweg) worden alleen de voorwielen aangedreven. Trap je het acceleratiepedaal dieper in, dan gaat de elektromotor achterin ook meedoen. Beide elektromotoren produceren een gecombineerd vermogen van 480 kW (653 pk) en een maximumkoppel van 850 Nm. Dat is ruimschoots voldoende voor ontzagwekkende prestaties én voor het trekken van een zware trailer. Je kunt een aanhangwagen met een maximum (geremd) gewicht van 2.000 kilo aan de standaard trekhaak van de ET7 koppelen.

Meest opzienbarende aan de accutechniek hebben we hierboven al behandeld: de mogelijkheid tot ‘swappen’. Nio vertrouwt op beproefde lithium-ionaccutechniek, naar keuze met een capaciteit van 75 kWh of 100 kWh. In de toekomst wordt de ET7 ook leverbaar met een accu van 150 kWh, waarmee meer dan 1.000 kilometer op een enkele acculading kan worden afgelegd. Dat is met de huidige accu’s niet mogelijk: met de 75 kWh-batterij haal je een range (WLTP) van 445 kilometer, met 100 kWh-batterij komt de Nio ET7 in theorie 580 kilometer ver. Daar blijft in realiteit 450 tot 500 kilometer van over.

Vergeleken met de concurrentie zijn de prestaties van de Nio ET7 aan de snellader ondermaats. De accu wordt met een piekvermogen van 140 kW opgeladen. EV’s als de Mercedes-Benz EQE en Tesla Model S zetten er veel meer vaart achter. De Tesla bereikt bijvoorbeeld een laadkracht van 250 kW.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Hoe bevalt de Nio ET7 in de praktijk?

Het zal geen verrassing zijn dat de Nio ET7 met zijn hoge vermogen en koppel een razendsnelle auto is. Wanneer je op het centrale touchscreen het Sport Plus-rijprogramma selecteert, accelereert de ET7 in slechts 3,9 seconden naar de 100 km/u. Sensationeel! Maar om heel eerlijk te zijn: de auto rijdt veel lekkerder en rustiger wanneer je het Comfort- of Eco-programma inschakelt. Dan reageert de auto veel minder nerveus en kun je optimaal genieten van de souplesse die de (standaard) luchtvering te bieden heeft. Als je NOMI vraagt de stoelverwarming aan te zetten en je rug een verkwikkende massage te geven, doet de Nio ET7 niet onder voor de fijnste reislimousine die je jezelf toewenst.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Kritiek is er ook. Je kunt bijvoorbeeld maar 367 liter bagage in de kofferbak kwijt. De bediening van veruit de meeste functies verloopt via het centrale touchscreen, zelfs de verstelling van de buitenspiegels en het stuur. Het multimediasysteem heeft weliswaar een overzichtelijke lay-out, maar door de gigantische hoeveelheid keuzemogelijkheden leer je jezelf niet in een week de weg kennen. De Nio ET7 is volgeladen met elektronische snufjes die het rijden moeten vergemakkelijken.

Achter de bulten boven de voorruit zitten allerlei sensoren, camera’s en radars om de omgeving rond de auto te detecteren en af te speuren op naderend onheil. Met een eenvoudige druk op de knop kun je de auto zelf zijn positie tussen de wegbelijning laten zoeken. Dat gaat goed zolang de weg recht is. Het systeem mist de verfijning die een Tesla of Hyundai Ioniq 6 bijvoorbeeld wél hebben. Zo begint de ET7 in een lange bocht te pingpongen tussen de witte lijnen, en ook wanneer je bij het inhalen van een ander voertuig van rijstrook wisselt, reageert de Nio nogal ‘hoekig’. Bij Nio is men bekend met dit verschijnsel, en met ‘over the air’ software-updates worden deze systemen in afzienbare tijd manieren bijgeleerd.

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Wat zijn de concurrenten van de Nio ET7?

We noemden ze al bij naam: als je kijkt naar de afmetingen, prestatiecijfers en accutechniek, dan zijn de Mercedes-Benz EQE en Tesla Model S de meest voor de hand liggende alternatieven voor de Nio ET7. Ga je af op de aanschafwaarde, in het geval van de ET7 met 100kWh-accu een bedrag van 93.700 euro, dan vist hij óók in de vijver waar bijvoorbeeld de Audi Q8 E-Tron, BMW iX, Jaguar I-Pace en Polestar 3 hun hengel hebben uitgelegd.

Conclusie

In de basis mankeert er maar heel weinig aan de Nio ET7. Door zijn grote formaat heeft de auto volop ruimte te bieden, de standaarduitrusting is zeer royaal en het comfort dat de auto te bieden heeft, doet niet onder voor de grote EV’s van gerenommeerde merken. Uniek is het accuwisselsysteem; geen ander merk heeft deze service te bieden. Toch is de Nio ET7 niet feilloos, want de boordelektronica maakt een weinig verfijnde indruk en verdient een spoedige software-update. Hetzelfde geldt voor het ‘swappen’ van de accu: tot twee keer toe stuitten wij op een hapering van het systeem. Nio belooft verbetering. Wordt beslist vervolgd!

©Igor Stuifzand (ID.nl)

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? 
Check hier het aanbod bij Coolblue!

Met de herfst in aantocht dwarrelen de bladeren weer massaal naar beneden – en niet zelden belanden ze in je dakgoot. Samen met ander vuil kan dat de afvoer verstoppen, vooral bij nat weer. Om lekkages en andere problemen te voorkomen, is het verstandig je dakgoot regelmatig schoon te maken. Maar hoe pak je dat aan?

Lees ook: 🍂 Herfstklus: zo maak je je tuinmeubilair winterklaar

Gereedschap: wat heb je nodig?

Voor het doorspoelen van je dakgoten is een tuinslang onmisbaar. Monteer hier een dakgootreiniger op: een opzetstuk met borstel en harkje waarmee je vuil verwijdert en de goot grondig schoonmaakt. Met een telescoopsteel kun je zelfs vanaf de grond werken – handig en veilig. Toch is het slim om af en toe de ladder te nemen, zodat je goed kunt zien wat je doet en geen hoeken overslaat.

Lees ook: Zo werk je veilig in de hoogte met een ladder

Handschoenen zijn een must, of het nu tuinhandschoenen of huishoudhandschoenen zijn. Draag daarnaast oude kleding met lange mouwen, want het water dat uit de goot spat is meestal niet schoon.

Hoe vaak en wanneer schoonmaken?

Eén keer per jaar je dakgoot reinigen is meestal genoeg. Woon je echter tussen veel bomen, dan kun je beter wat vaker aan de slag. Meer blad betekent immers meer kans op verstopping. De beste periode voor de grote schoonmaak is het late najaar: als het niet meer vriest en de meeste bladeren gevallen zijn. Net na een regenbui werkt het schoonmaken makkelijker, omdat het vuil dan losser ligt. Je kunt de goot ook zelf natmaken met de tuinslang.

©bildlove

Stappenplan voor een schone dakgoot

Voordat je begint: veiligheid eerst! Gebruik een stevige ladder die stabiel op een vlakke ondergrond staat. Draag kleding die vies mag worden (bijvoorbeeld een oud shirt met lange mouwen, een stevige broek en rubberen handschoenen) zodat je beschermd bent tegen vuil en scherpe randen.

1 - Verwijder grof vuil

Gebruik een plastic schep, gootschep of oude spatel om bladeren, takjes en ander afval uit de goot te halen. Leg een zeil op de grond of gebruik een emmer of vuilniszak om het netjes te houden. Heb je vooral droog blad in de goot liggen, dan kan een bladblazer met speciaal opzetstuk ook uitkomst bieden.

2 - Spoel alles goed door

Spoel de goot en regenpijp door met een tuinslang, van het ene uiteinde naar het andere. Zo controleer je meteen of het water goed doorstroomt. Blijft er vuil achter, gebruik dan een schuurspons of staalborstel om het te verwijderen.

3 - Controleer op verstoppingen en schade

Kijk tijdens het schoonmaken of er geen blokkades in de afvoerpijp zitten. Gebruik eventueel een ontstoppingsveer. Controleer ook de staat van de goot zelf: scheuren, losse verbindingen of roestige beugels kun je beter direct repareren of vervangen.

4 - Onderhoud op de lange termijn

Een jaarlijkse schoonmaakbeurt houdt je dakgoot in goede conditie. Zo voorkom je dat water blijft staan of in huis doordringt, wat schimmel of vochtproblemen kan veroorzaken.

5 - Maak je dakgoot winterklaar

Voordat de vorst invalt, is een extra controle aan te raden. Blokkades kunnen in de winter leiden tot ijsvorming en schade aan de goot.

©Tomasz Zajda

Veilig werken op hoogte

Zorg altijd voor een stevige, stabiele ladder op een vlakke ondergrond. Draag schoenen met grip en overweeg een veiligheidsharnas bij hogere daken. Is de ladder nat, wacht dan tot deze droog is. Laat bij voorkeur iemand in de buurt blijven terwijl je werkt.

Slimme tips voor een blijvend schone goot

Bladvangers helpen, maar houden niet alles tegen. Klein vuil kan alsnog ophopen en zelfs mosgroei veroorzaken. Bevestig tijdens het schoonmaken je emmer of vuilniszak aan de ladder, zodat je beide handen vrij hebt. Laat je het vuil liever op de grond vallen, dan moet je later nog opruimen – extra werk dus.

Een hogedrukreiniger kan handig zijn, maar gebruik een lage stand om schade te voorkomen. Een gewone tuinslang met een goede sproeikop werkt vaak net zo goed.

Heb je meer dan een handvol webapplicaties op een Linux-server draaien? Dan is een dashboard met links naar deze applicaties een uitkomst. Het project Homepage biedt precies dat, inclusief widgets die allerlei statistieken van je services weergeven. In dit artikel installeren we Homepage en laten we je zien hoe je het integreert met je bestaande services.

⬇️ Code downloaden

In dit artikel staat voorbeelden met YAML-code. Omdat YAML erg gevoelig is voor foute spaties en inspringingen, kun je die code beter downloaden en daarna bekijken of kopiëren. Zie het bestand homecode.txt, beschikbaar via deze link.

Homepage helpt je om diverse webapplicaties in één dashboard te organiseren. Dit is handig als je services in Docker-containers draait of eenvoudig toegang wilt tot de beheerpagina’s van apparaten zoals je modem, router en NAS.

Hoewel dit klinkt als een veredelde bookmark-manager, doet Homepage meer dan alleen links op een pagina verzamelen. Het project ondersteunt widgets voor meer dan honderd services en kan zo bijvoorbeeld het cpu- en geheugenverbruik van je hypervisor of het aantal ongelezen artikels in je RSS-lezer tonen. Je hoeft daardoor vaak zelfs niet op de links te klikken om even snel de status van je services te bekijken.

Docker Compose

We gaan ervan uit dat je een Linux-server hebt waarop je services met behulp van Docker Compose in Docker-containers draait. Homepage draai je dan gewoon in een Docker-container naast je bestaande services, al zijn er ook andere installatie-opties. In ons voorbeeld draaien we Docker op Debian 12. Maak om te beginnen een map waarin de container van Homepage zijn data en configuratie kan opslaan, met deze opdracht:

Zet vervolgens in je bestand docker-compose.yml (het bestand waarin je al je containers definieert) een service voor Homepage:

services:

  homepage:

    image: ghcr.io/gethomepage/homepage:latest

    container_name: homepage

    ports:

      - 3000:3000

    volumes:

      - /home/koan/containers/homepage:/app/config

    environment:

      HOMEPAGE_ALLOWED_HOSTS: debian.home:3000

    restart: unless-stopped

Homepage opstarten

Wijzig in het gedefinieerde volume de directory vóór de dubbele punt naar het volledige pad van de directory die je voor de container hebt aangemaakt. Stel de waarde van de omgevingsvariabele HOMEPAGE_ALLOWED_HOSTS gelijk aan het domein of het ip-adres van de host, gescheiden door een dubbele punt van het poortnummer. Als je met een reverse proxy werkt, zet je hier het domein waarop de applicatie via die proxy bereikbaar is.

Start de container met:

Zodra het image gedownload is en de container draait, open je Homepage in je browser op de url die je in HOMEPAGE_ALLOWED_HOSTS hebt gedefinieerd. Je ziet dan een voorbeeldpagina met van boven naar onder een header, groepen met services en groepen met bladwijzers.

Informatiewidgets

In de header vind je enkele informatiewidgets. Hoewel deze niet de kern van de functionaliteit van Homepage uitmaken, bieden ze nuttige aanvullende informatie. Standaard zie je het cpu-verbruik, het beschikbare geheugen en de vrije schijfruimte van de host. Er is ook een tekstveld om te zoeken via DuckDuckGo. De definitie van deze twee widgets vind je in het bestand widgets.yaml in de directory van de Homepage-container.

In de online documentatie van de informatiewidgets lees je hoe je hun gedrag aanpast. Zo kunnen we de widget Resources ook de uptime van het systeem laten tonen (uptime: true) en met de optie expanded: true meer informatie over de cpu, het geheugen en de schijfruimte laten weergeven. De widget ziet er dan als volgt uit in widgets.yaml:

- resources:

    label: System

    expanded: true

    cpu: true

    memory: true

    uptime: true

    disk: /

Weersomstandigheden

Homepage biedt twee widgets om het weer in de header te tonen: één via Open-Meteo en één via OpenWeatherMap. De eerste vereist geen registratie, dus daarvoor hoef je alleen maar de gps-coördinaten van je locatie in te voeren. In widgets.yaml ziet dat er als volgt uit:

- openmeteo:

    label: Attenrode

    latitude: 50.8773405

    longitude: 4.9213237

    timezone: Europe/Brussels

    units: metric

    cache: 5

    format:

      maximumFractionDigits: 1

Met cache: 5 laten we de widget de weergegevens vijf minuten lang cachen om de servers van Open-Meteo te ontlasten. Verder biedt Homepage nog andere informatiewidgets aan, bijvoorbeeld voor beurskoersen of de datum en tijd.

Services toevoegen

De kernfunctionaliteit van Homepage ligt uiteraard in het groeperen van services in één dashboard. De standaardconfiguratie voegt drie groepen toe met elk één service. De YAML-code hiervoor vind je in het bestand services.yaml. Vervang die door je eigen groepen. Je kunt bijvoorbeeld een groep Network aanmaken met links naar de beheerinterfaces van je modem/router en accesspoints:

- Network:

  - Proximus:

      href: http://192.168.1.1

      description: Modem

      icon: mdi-web

  - OpenWrt:

      href: http://gl-mt3000.home

      description: Accesspoint

      icon: openwrt

De eigenschap icon kan een absolute url zijn of een naam uit de lijst op de website Dashboard Icons. Begin de naam van een pictogram met mdi- voor een keuze uit Material Design Icons , met si- voor een keuze uit Simple, of met sh- voor een keuze uit Self-Hosted Dashboard Icons.

Ook groepen kunnen een pictogram krijgen. Dat definieer je dan in het bestand settings.yaml:

layout:

  Network:

    icon: mdi-lan-connect

  Infrastructure:

    icon: mdi-server-network

  Services:

    icon: mdi-apps

Servicewidgets

Tot nu toe lijkt ons dashboard wat op een veredeld lijstje met bladwijzers. Maar Homepage ondersteunt ook servicewidgets voor meer dan honderd services. Controleer in de lijst of je services ondersteund zijn. Draai je bijvoorbeeld OPNsense op je router, dan krijg je met de volgende widget de processorbelasting, het gebruikte geheugen, en de upload- en downloadhoeveelheden van je WAN-interface te zien:

- OPNsense:

      href: https://opnsense.home

      description: Router

      icon: opnsense

      widget:

        type: opnsense

        url: https://opnsense.home

        username: KEY

        password: SECRET

Voor username en password vul je de API-sleutel en het ‘secret’ in die je in de webinterface van OPNsense aanmaakt via System / Access / Users. De documentatie van Homepage voor de OPNsense-widget legt dit gedetailleerd uit. Wil je slechts een deel van de statistieken zien, dan kan dat door de widget uit te breiden met een regel als:

Meerdere widgets

Je kunt een service ook van meerdere widgets voorzien. Dat is bijvoorbeeld handig bij monitoringtools zoals Uptime Kuma. Voeg aan de OPNsense-service dan de OPNsense-widget toe voor servicespecifieke statistieken en de widget van Uptime Kuma voor beschikbaarheidsstatistieken. In plaats van één object widget bevat de service dan een object widgets met een lijst die beide widgets bevat:

  - OPNsense:

      href: https://opnsense.home

      description: Router

      icon: opnsense

      widgets:

        - type: opnsense

          url: https://opnsense.home

          username: KEY

          password: SECRET

        - type: uptimekuma

          url: https://uptime-kuma.rubus.home

          slug: router

          fields: ["uptime", "incident"]

De widget van Uptime Kuma gebruikt data van een statuspagina. Die moet je dus eerst in Uptime Kuma aanmaken, en de naam van de statuspagina vul je bij slug in de widget in. Als de statuspagina bijvoorbeeld toegankelijk is via https://uptime-kuma.rubus.home/status/router, dan is de slug router.

Beschikbaarheid monitoren

Ook zonder speciale monitoringtools kun je met Homepage eenvoudig te zien krijgen of al je services momenteel online zijn. Dat kan met de eigenschap ping of siteMonitor in de service. Voeg bijvoorbeeld aan de service voor OPNsense ping: opnsense.home toe. Homepage stuurt dan regelmatig een ICMP-echopakket (ping) naar de host en toont de beschikbaarheid in de rechterbovenhoek van het kader van de service.

Met siteMonitor: https://opnsense.home daarentegen voert Homepage een HTTP HEAD-verzoek uit naar de url om te controleren of de webpagina beschikbaar is. Zo weet je niet alleen dat de host online is, maar ook dat de webserver tenminste draait en de pagina aanbiedt. Let op dat je hier de volledige url met https:// of http:// dient te gebruiken. De stijl van de getoonde status kun je overigens in settings.yaml aanpassen met bijvoorbeeld statusStyle: dot of statusStyle: basic.

Docker-containers integreren

Als je services in Docker-containers draait, kan Homepage via de API van de Docker-engine statistieken over die containers opvragen en zelfs automatisch services herkennen. Configureer hiervoor een Docker-instance voor Homepage in docker.yaml. Als je Homepage met de Docker-socket laat verbinden, kan dat met de volgende configuratie:

local-docker:

  socket: /var/run/docker.sock

In je Docker Compose-bestand moet je deze socket als volume in de Homepage-container aankoppelen:

    volumes:

      - /home/koan/containers/homepage:/app/config

      - /var/run/docker.sock:/var/run/docker.sock

Docker Socket Proxy

Een veiliger alternatief om Homepage toegang tot Docker te geven, is via Docker Socket Proxy. Je laat die laatste dan rechtstreeks met de Docker-socket verbinden en de andere containers via een HTTP API beperkte bevoegdheden geven. Voeg daarvoor in je Docker Compose-bestand de volgende service voor Docker Socket Proxy toe:

  docker-socket-proxy:

    image: ghcr.io/tecnativa/docker-socket-proxy:0.3.0

    container_name: docker-socket-proxy

    volumes:

      - /var/run/docker.sock:/var/run/docker.sock:ro

    environment:

      CONTAINERS: 1

    restart: unless-stopped

Standaard geeft Docker Socket Proxy sterk ingeperkte API-toegang tot de Docker-engine, en sowieso alleen-lezen. Met de omgevingsvariabele CONTAINERS: 1 geven we toegang tot informatie over containers, precies wat Homepage nodig heeft.

Wijzig nu in het bestand docker.yaml de definitie van local-docker naar:

local-docker:

  host: docker-socket-proxy

  port: 2375

Omdat de container van Docker Socket Proxy zich in hetzelfde netwerk als Homepage bevindt, is die onder de naam docker-socket-proxy bereikbaar, wat we hier als host invullen.

Maak dan de containers opnieuw aan met de opdrachten:

docker-compose down

docker-compose up -d

Containers monitoren

Containers die in hetzelfde Docker Compose-bestand als Homepage zijn gedefinieerd, kun je nu door die laatste laten monitoren. Je moet dan bij de service in services.yaml de Docker-server en de naam van de container opgeven, bijvoorbeeld:

- Services:

  - FreshRSS:

      href: http://debian.home:8081

      description: Feed aggregator

      icon: freshrss

      server: local-docker

      container: freshrss

De waarde van server is hier de naam van de Docker-instance in docker.yaml, namelijk local-docker. De waarde van container is hier de naam van de container, gedefinieerd in container_name in het Docker Compose-bestand.

Na het herladen van de webpagina van Homepage krijgt de FreshRSS-service de status RUNNING in de rechterbovenhoek of EXITED wanneer de container gestopt is. Klik op de status voor gedetailleerdere statistieken zoals de processorbelasting, het geheugengebruik en netwerkverkeer.

Services automatisch detecteren

Elke keer dat je nu een service toevoegt, moet je de container aan je Docker Compose-bestand toevoegen en een definitie van de service aan het bestand services.yaml van Homepage. Maar Homepage ondersteunt ook het automatisch detecteren van services voor containers met behulp van labels. Met deze aanpak hoef je services.yaml niet meer bij te werken en hoef je slechts één bestand te veranderen. Voor FreshRSS kan dat bijvoorbeeld als volgt:

  freshrss:

    image: docker.io/freshrss/freshrss:1.26.1-alpine

    container_name: freshrss

    ports:

      - 8081:80

    volumes:

      - /home/koan/containers/freshrss/data:/var/www/FreshRSS/data

      - /home/koan/containers/freshrss/extensions:/var/www/FreshRSS/extensions

    environment:

      CRON_MIN: "1,31"

      TZ: Europe/Brussels

    restart: unless-stopped

    labels:

      - homepage.group=Services

      - homepage.name=FreshRSS

      - homepage.href=http://debian.home:8081

      - homepage.description=Feed aggregator

      - homepage.icon=freshrss

In de labels van deze container geef je dus aan dat je in de groep Services een service met de naam FreshRSS toevoegen, met de gegeven link, beschrijving en pictogram. De opties server en container uit de vorige paragraaf zijn met deze aanpak overbodig, omdat Homepage deze automatisch via de API van de geconfigureerde Docker-instance verkrijgt. Na opnieuw het uitvoeren de volgende twee commando’s ontdekt Homepage automatisch de service en voegt deze aan de juiste groep toe:

docker-compose down

docker-compose up -d

Widgets

Op dezelfde manier kun je widgets toevoegen via labels. In het voorbeeld uit de vorige stap voeg je dan de volgende labels toe:

      - homepage.widget.type=freshrss

      - homepage.widget.url=http://freshrss

      - homepage.widget.username=USER

      - homepage.widget.password=PASSWORD

Wil je meerdere widgets aan een container toevoegen, geef dan elk widget een index:

      - homepage.widgets[0].type=freshrss

      - homepage.widgets[0].url=http://freshrss

      - homepage.widgets[0].username=USER

      - homepage.widgets[0].password=PASSWORD

      - homepage.widgets[1].type=uptimekuma

      - homepage.widgets[1].url=https://uptime-kuma.rubus.home

      - homepage.widgets[1].slug=freshrss

Wanneer je nu de container van FreshRSS opnieuw aanmaakt en opstart, detecteert Homepage de widgets en toont ze bij de service.

Bookmarks

Tot slot kan Homepage ook gewone bladwijzers aan je dashboard toevoegen. Je kunt ze net op dezelfde manier als services groeperen, maar het zijn slechts links zonder extra functionaliteiten zoals widgets en monitoring. Bladwijzers definieer je in het bestand bookmarks.yaml van Homepage, dat er standaard als volgt uitziet:

- Developer:

  - GitHub:

    - abbr: GH

      href: https://github.com

- Social:

  - Reddit:

    - abbr: RE

      href: https://reddit.com

- Entertainment:

  - YouTube:

    - abbr: YT

      href: https://youtube.com

Vervang deze groepen met bladwijzers door jouw eigen keuzes. Dit is bijvoorbeeld handig om alle links naar portaalsites of accounts bij belangrijke diensten op één pagina te verzamelen. Homepage toont dan per groep een lijst met bladwijzers met hun afkorting (de waarde van abbr), naam en het domein van de link.

Wil je in plaats van een afkorting een pictogram bij een bladwijzer tonen, gebruik dan icon in plaats van abbr en geef daar net zoals bij services de naam van een pictogram op. En vul description bij een bladwijzer in om een beschrijving in de plaats van het domein te zien. Ook de groepen van bladwijzers kun je een pictogram geven. Net zoals voor de groepen van services definieer je die pictogrammen in settings.yaml.

En verder

Homepage biedt nog veel meer mogelijkheden dan we hier kunnen behandelen. Vooral in het bestand settings.yaml zijn er nog allerlei aanpassingen mogelijk. Zo kun je een achtergrondafbeelding instellen en daarop allerlei filters toepassen. Ook het thema en het kleurenpalet, die je beide via pictogrammen onderaan de pagina kunt aanpassen, zijn vast in te stellen.

Ook de lay-out van het dashboard is configureerbaar. Zo neemt standaard elke groep een kolom in, waarbij de services onder elkaar komen te staan. Maar met style: row bij een groep laat je de services in die groep naast elkaar in een rij weergeven. Ook het aantal kolommen, de stijl van de header en nog meer zijn in te stellen.