Een zakelijke leaseconstructie is bedoeld voor zakelijke ritten, maar in veel gevallen is er ruimte voor privékilometers. Maar hoeveel kilometers mag je maken en wat gebeurt er als je het maximum overschrijdt?

Wie een auto van de zaak heeft, zal daar soms privékilometers in rijden. Als het de enige auto is die je voor je deur hebt staan, is dat soms onvermijdelijk. En dus hebben veel leasecontracten een clausule waarin staat dat je een bepaalde hoeveelheid kilometers voor eigen gebruik mag rijden. Maar hoe werken deze clausules precies en wat is een gangbare hoeveelheid privékilometers? En als we toch bezig zijn met je privésituatie, wie mag er eigenlijk allemaal in je leaseauto rijden? Voor een beter zicht op deze kwestie, zetten we de nodige feiten op een rij.

Wat zijn privékilometers eigenlijk?

Als je een auto van de zaak hebt, is het de bedoeling dat je hiermee kilometers voor de zaak rijdt. Dat betekent woon-werk-verkeer, van en naar klanten rijden, van en naar meetings rijden en wat verder allemaal nog een onderdeel van je werkzaamheden is. Alles wat je niet kunt wegzetten als een zakelijke rit, valt onder privékilometers. Elke rit die niets met je werk te maken heeft, valt hieronder. Veel ingewikkelder is het niet. En zo ziet de Belastingdienst het trouwens ook; elke kilometer die niet in de registratie van de baas terugkomt, geldt als een kilometer voor jezelf.

Hoeveel kilometer mag je per jaar belastingvrij rijden in je auto van de zaak?

500. Vanaf kilometer 501 moet je bijtelling gaan betalen. En het maakt niet uit hoe deze vijfhonderd kilometer tot stand komen, het wordt over het hele jaar gerekend. En vergis je niet: 500 kilometers heb je zo bij elkaar gereden. Daarom moeten veel zakelijke rijders altijd wel bijtelling betalen en hebben ze clausules in het leasecontract waarin staat hoeveel privékilometers ze per jaar mogen rijden. Dat kan variëren van 1.000 tot een onbeperkt aantal. Er zijn namelijk wel degelijk constructies waarbij de hoeveelheid kilometers die een leaseauto per jaar mag rijden volledig vrij is. In dat geval mag je de auto overal voor inzetten.

Hoe houd je kilometers bij?

In veel gevallen worden de gemaakte zakelijke kilometers bijgehouden door zogenaamde ritregistraties. Bij veel bedrijven gebeurt dit nog ouderwets via een analoog logboek. Een simpel schrift, waarin per rit wordt bijgehouden wat de kilometerstand vóór en na de trip is. Houd je dit netjes bij, dan wordt in één oogopslag duidelijk welke kilometers niet voor de zaak waren en is het aan het einde van het jaar een kwestie van optellen. Het is wel zaak om dit nauwkeurig bij te houden, want je hebt je zo vergist. Ga je terug van je werk nog even snel langs de supermarkt? Dan gelden die extra kilometers als privé. Er is tevens een elektronische rittenregistratie mogelijk. Dit werkt bijvoorbeeld via GPS-apparatuur of via een speciale app.

©Sergey Kohl - stock.adobe.com

Wat moet er in de ritregistratie staan?

Het is van belang dat je bij de analoge rittenregistratie bijhoudt wat je kenteken is, welk type auto je rijdt, de periode waarin je rijdt, het begin- en eindpunt van de rit, plus de gemaakte kilometers. Wanneer je jezelf aanleert om dit altijd te doen voordat je uitstapt, wordt het vanzelf een gewoonte.

Hoe word je gecontroleerd?

De Belastingdienst gaat niet iedereen stipt controleren op de ritregistratie. In plaats daarvan wordt er steekproefsgewijs gecontroleerd, om te voorkomen dat bedrijven of privépersonen iets te creatief met hun kilometers omgaan. Zijn alle gegevens correct, dan is er niks aan de hand. Zijn ze dat niet en heb je bijvoorbeeld gesjoemeld met de zakelijke kilometers, dan volgt er een naheffing of zelfs een boete. Met andere woorden: houd je registratie op orde, dan ben je altijd zeker van je zaak.

Hoe zit dat met private lease?

Heb je een private lease-contract, dan maakt het niet uit of je zakelijke kilometers rijdt of dat je voor jezelf onderweg bent. Bij deze leaseconstructies heb je gewoon een maximaal aantal kilometers dat je per jaar mag rijden. Er zijn geen private lease-constructies die een onbeperkt aantal kilometers bevatten; elk contract heeft zijn plafond. Kilometerregistratie is hierbij niet nodig; men kijkt gewoon naar de kilometerstand van je auto. Ga je over je jaarlijkse 'bundel', dan moet je bijbetalen. Per kilometer wordt er dan meestal tussen de 0,05 en 0,10 euro gerekend, die je aan het einde van het jaar dient af te tikken.

©Kirill Gorlov

Kilometerbundels

Bij private lease-constructies is het ook mogelijk om zogenaamde kilometerbundels af te sluiten. Dan wordt niet gekeken naar de hoeveelheid kilometers per jaar, maar de hoeveelheid kilometers over de hele looptijd van het contract. Het kan wel zijn dat er een bepaald maximum per jaar geldt en dat je moet bijbetalen als je aan het einde van een jaar boven dat maximum zit. Blijkt vervolgens aan het einde van de looptijd dat je toch onder het maximale kilometrage van de hele looptijd zit, dan krijg je die afrekening weer teruggestort.

Bepaal het aantal kilometers met je lease-aanbieder

Hoeveel kilometers je per jaar mag rijden in je private lease-constructie bepaal je dus vooraf samen met de aanbieder van het contract. Hoe meer kilometers je wilt rijden, hoe hoger de maandelijkse kosten van het contract zullen zijn. Wil je tussentijds veranderingen aanbrengen in die afspraak, dan is dat meestal wel mogelijk. Het kan bijzonder slim zijn om de maximale kilometers per jaar aan te passen, want de kosten die dat met zich meebrengt zijn altijd lager dan de boete die je betaalt bij het overschrijden van het maximum.

Wie mogen er rijden in mijn leaseauto?

Hoewel jij als eindverantwoordelijke gezien wordt voor je leaseauto, mag in principe iedereen met een geldig rijbewijs in je auto rijden. Onthoud wel dat dit niet betekent dat je hiermee een loophole hebt gevonden in je contract; de gereden kilometers hebben betrekking op je auto, niet op jou. En omdat jij verantwoordelijk bent, is het aan jou om te voorkomen dat anderen alsnog aan de haal gaan met de privékilometers van je leaseauto. De kilometerregistratie blijft een plicht en je zult dus altijd moeten letten op de kilometerstand van je leaseauto.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.