Met de Sony Xperia I-lijn laat het Japanse elektronicaconcern verschillende onderdelen van zijn bedrijf samenkomen: displays, audio, gaming en fotografie. De fabrikant heeft op die gebieden best wat markaandeel, maar qua smartphones wil het nog steeds niet helemaal lukken. De Sony Xperia I IV gaat daar waarschijnlijk geen verandering in brengen.

Ironisch genoeg bieden de genoemde takken van het bedrijf natuurlijk niet per sé unieke eigenschappen voor een smartphone aan. Elk model heeft een scherm, op elk model speel je audio en games af en met elk model maak je foto’s. Maar voor Sony-telefoons geldt toch dat je iets extra’s kunt verwachten. Het bedrijf dat ooit begon als audiofabrikant heeft inmiddels goed beoordeelde televisies en een succesvolle PlayStation-tak, evenals de zeer populaire Alpha-camera’s.

Je zou dus, zeker voor een vierde iteratie van een high-end smartphonelijn, mogen verwachten dat al die elementen en eigenschappen uitgekristalliseerd zijn en daardoor een perfecte smartphone vormen. Dat verhaal is slechts deels waar. Net zoals bij voorgaande modellen hebben we zeer weinig te klagen over allerlei onderdelen. Het beeldscherm is prachtig, de camera maakt ontzettend mooie foto’s en de moderne processor stelt ons in staat grafische zware games af te spelen.

©PXimport

©PXimport

Wat gaat er mis?

Maar wat gaat er dan precies mis? Is de telefoon dan té perfect (en in het verlengde van die vraag: kan een smartphone te perfect zijn)? Dat hangt er natuurlijk maar net van af wat je van een telefoon anno 2022 verwacht. De Sony Xperia I-toestellen hebben altijd een 21:9-beeldverhouding, waardoor je er heel fijn films en series op kijkt. Maar voor allerlei andere zaken is het scherm te lang (of te breed), waardoor er lege, zwarte balken in beeld verschijnen en je niet overal goed bij komt.

Het oled-scherm van dit model is in de basis identiek aan de versie van vorig jaar. Dat betekent: maximaal een 4k-resolutie en een maximale verversingssnelheid van 120 Hertz. Ook er is wederom de Crreator Mode, die de beeldinstellingen automatisch aanpast wanneer je een bepaalde film kijkt. Het scherm oogt werkelijk waar prachtig en zeer vloeiend dankzij al die onderdelen. Daarin is Sony wellicht niet ongeëvenaard, maar weinig bedrijven komen hierbij in de buurt.

Nieuw dit jaar is de verhoogde maximale helderheid. Vorig jaar bleef Sony een beetje achter met een maximaal aantal nits van nog geen 600. Dit jaar staat de teller op 1.000 nits, waardoor het toestel heel goed bruikbaar is in de felle zon. Verder treffen we stereospeakers onder en boven het scherm aan. Die klinken prima voor telefoonspeakers; maar door de plaatsing kunnen je handen in de weg zitten tijdens het gamen. Maar wanneer je een video bekijkt, vormt dat gelukkig geen probleem.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Strak design en fijne software

Opvallend aan het design is verder dat Sony de Google Assistent-knop weghaalde en dat de lade voor de simkaart verplaatst is naar de onderkant. De koptelefoonaansluiting zit nog altijd aan de bovenkant, de usb-c-poort aan de onderkant en de vingerafdrukscanner in de powerknop. Het toestel is vrij licht en ligt lekker in de hand, al kan het zijn dat je niet overal bijkomt met je duim. Via de software kun je de modus voor één hand activeren, maar echt een perfecte oplossing is dat niet.

Verder valt op dat Sony relatief weinig software installeert op je toestel. We komen de gebruikelijke Google-apps tegen, evenals wat software voor het maken van foto’s en video’s. Dat laatste is niet vreemd, omdat de camera het paradepaardje is van dit model en je daar goede software voor nodig hebt. Helaas komen we ook apps als Netflix, Facebook en LinkedIn tegen; die kun je wel uitzettend, maar nooit helemaal verwijderen. Dat is en blijft een smet op de gebruikerservaring.

De Android 12-software an sich is dat gelukkig niet. Los van die extra apps voegt Sony geen onnodige software(-onderdelen) toe aan het systeem. Daardoor is de Android-ervaring kaal en lekker snel en hoef je ook niet door een drek aan functies te zoeken naar wat je wil aanpassen. Het besturingssysteem reageert snel en accuraat en kan tot slot rekenen op twee jaar aan upgrades en drie jaar aan beveiligingsupdates. Voor zo’n duur toestel is dat ontzettend karig, maar het is iets.

©PXimport

©PXimport

Andere hardware-aspecten

We gaan nog even in vogelvlucht langs alle belangrijke hardware-aspecten. De Sony Xperia I IV beschikt over de meest recente high-end processor van 2022: de Qualcomm Snapdragon 8 Gen 1. Die processor is snel en energiezuinig en op vrijwel alle fronten beter dan z’n voorganger. Wat Sony er precies mee gedaan heeft is ons niet duidelijk, maar het valt wel op dat dit toestel vrij snel heel heet wordt. Hopelijk brengt het bedrijf hiervoor snel een update uit, want dit is alles behalve fijn.

Verder krijg je 12 GB aan werkgeheugen en 256 GB aan interne opslagruimte. Is dat niet genoeg of zet je je foto’s graag over via een sd-kaartje? Dan is het goed om te weten dat je een micro-sd-kaart tot 1 TB kunt gebruiken. De Sony Xperia I IV ondersteunt 5g, wifi 6e, bluetooth 5.2, nfc en verschillende gps-standaarden. Kortom: eigenlijk alles waar een moderne smartphone aan moet voldoen. Dit zijn tevens de meest recente versies van alle genoemde standaarden.

De accu heeft een vermogen van 5.000 mAh. Dat is 500 mAh meer dan de Xperia I III heeft, waardoor het toestel dus iets gemakkelijker het einde van de dag haalt. Sony levert géén usb-oplader mee, maar dat hoeft geen probleem te zijn. Met een oplaadsnelheid van 30 watt heb je ongetwijfeld zelf al een geschikte lader liggen. En anders kun je wellicht investeren in een draadloze lader van 15 watt, aangezien het toestel draadloos laden ondersteunt. Houd er rekening mee dat opladen lang duurt.

©PXimport

©PXimport

Camera als paradepaardje

Het laatste hardware-onderdeel dat we niet moeten vergeten is de camera. Dit is immers het paradepaardje. Opvallend is dat Sony geen nieuwe sensoren gebruikt in zijn high-end smartphonelijn en dat je dus te maken krijgt met de module van vorig jaar. Het gaat om drie lenzen van twaalf megapixel en een dedicated Time of Flight 3D-sensor. De verschillende sensoren bieden brandpuntafstanden van 16, 24, 70 en 105 millimeter aan; en dit keer is er een twist.

Je krijgt namelijk tot een zoomsysteem waarmee je veel fijner inzoomt dan op het vorige systeem. Je kunt nu vrij schakelen tussen 70 en 125 mm, wat ongeveer neerkomt op 3,5 tot 5 keer inzoomen. Ga je verder dan dat, dan zoom je digitaal in en cropt het toestel dus het beeld automatisch. Geen enkele andere smartphone op de markt is hiertoe in staat. Daarnaast is de selfiecamera erop vooruitgegaan en maak je dit keer ook aan de voorkant foto’s met een sensor van twaalf megapixel.

Net als bij de voorgaande modellen zijn we zeer te spreken over de kwaliteit van de foto’s en video’s. De beelden ogen strak, scherp en kleurrijk, maar maken de content niet mooier dan de echte wereld. De camera-app blaast geen kleuren op als je dat niet wil en biedt allerlei Alpha-actige opties aan waar je flink en lekker mee kunt experimenteren. Natuurlijk is een echte camera aanschaffen een beter idee wanneer je mooie foto’s wil maken, maar onderschat de Sony Xperia I IV niet.

De software-omgeving kan aanvankelijk een beetje imponeren. Want er staan wel héél veel knopjes en metertjes in beeld wanneer je de app handmatig bedient. Echter, gelukkig biedt de Sony Xperia I IV tevens een automatische stand aan, die allerlei zaken voor je bepaalt. De modus werkt niet perfect, maar levert wel in zeer korte tijd prachtige plaatjes op. Zeggen dat die “prima zijn voor social media” is een understatement, dus dat doen we ook niet. Dit systeem werkt daar té goed voor.

©PXimport

©PXimport

Sony Xperia I IV – conclusie

Dan komen we eigenlijk weer aan bij de vraag uit het begin van het artikel: wat gaat er dan mis? Ondanks het feit dat Sony op allerlei vlakken excelleert, slaat het bedrijf tevens de plank volledig mis als je kijkt naar waar consumenten om geven. Natuurlijk zijn er mensen die het fijn vinden om met de Alpha-software aan de slag te gaan of films te kijken op dat brede scherm. Maar voor het gros van de consumenten is de Sony Xperia I-lijn nog steeds een beetje een vreemde eend in de bijt.

Op het camerasysteem na – en zelfs dat kun je nog betwisten – biedt Sony eigenlijk niet echt een aantrekkelijk pakket aan veel soorten smartphonegebruikers. Daarvoor heeft de smartphone een te eigenwijs design en is de camera- en videosoftware te uitgebreid en ontoegankelijk. Daarnaast speelt er nu ook een nieuw probleem: de processor die snel te warm wordt. Koppel dat aan het hoge scherm, het gebrek aan snelladen en de hoge prijs en je ziet meteen waar het fout gaat.

Maar eerlijk is eerlijk: de Sony Xperia I IV is simpelweg geen slechte smartphone. Als Sony de problemen met de hitte-afvoer oplost, en we heel even de hoge prijs opzijschuiven, dan houden we aspecten over waar we best aan kunnen wennen. Wil je dat niet dan doe je er goed aan voor veel minder een high-end toestel van Samsung of Apple in huis te halen, zeker wanneer je fotografie belangrijk vindt. Maar wil je echt iets eigenwijs in huis halen, overweeg dan de Xperia I IV.

Met de Dyson V16 Piston Animal kun je draadloos stofzuigen én dweilen, mits je het dweilopzetstuk er ook bij koopt. Dyson mikt met deze steelstofzuiger op huishoudens met dieren, maar de antiklitborstels blijken ook handig om lange menselijke haren op te zuigen. Een review van deze twee-in-één-gadget.

Dyson staat bekend om zijn premium apparatuur met stevige prijzen, en dat is bij de V16 Piston Animal niet anders. De stofzuiger heeft een adviesprijs van 849 euro. Wil je daar ook de Submarine-dweilborstel bij, dan ben je in totaal bijna 1000 euro kwijt. Dyson kennende zullen deze prijzen binnen een jaar wel enigszins dalen, waardoor de V16 Piston Animal een betere prijs-kwaliteitverhouding krijgt.

Verbeterd ontwerp

Het ontwerp van de stofzuiger steekt goed in elkaar. De kunststof behuizing voelt degelijk aan en heeft een matzwarte afwerking, wat wij persoonlijk mooier vinden dan het grijs van voorgaande Dyson-stofzuigers. De verwijderbare batterij aan de onderkant blijft een goede zet, net als het lcd-schermpje in je gezichtsveld. Op dit scherm zie je hoelang je nog kunt stofzuigen (of dweilen) en via grafieken welk soort vuil je opzuigt.

©Rens Blom

Het is fijn dat je het HEPA-filter aan de achterzijde van de stofzuiger kunt losdraaien om hem te wassen. Zo blijft de stofzuiger op de lange termijn zelf zo schoon mogelijk.

©Rens Blom

Een prettige verbetering in de V16 Piston Animal ten opzichte van vorige geteste Dyson-modellen is het stofreservoir. De draadloze steelstofzuiger heeft een opvangbak van 1,3 liter. Door een hendeltje te gebruiken, pers je het opgezogen vuil samen en raakt het stofreservoir minder snel vol. Wanneer je het stofreservoir boven je vuilnisbak leegt, valt de inhoud netjes naar beneden. Bij andere geteste Dyson-stofzuigers wil het vuil door de kracht van het geopende stofreservoir nog weleens in een cirkel omlaag dwarrelen, waardoor een deel buiten je vuilnisbak belandt. Het is goed om te zien dat Dyson hiervan heeft geleerd.

©Rens Blom

Haren opzuigen

Effectieve stofzuigers bouwen doet Dyson al jaren, en daar vormt de V16 Piston Animal geen uitzondering op. De ster van de show is een nieuwe brede zuigmond met een speciale structuur om lange haren op te zuigen zonder dat ze vastklitten in de bewegende onderdelen van het mondstuk. Dat mondstuk werkt als een trein, hebben we de afgelopen vier weken gemerkt in een huishouden met twee verharende katten, een nog erger verharende oppashond én een vriendin met lang haar. De V16 Piston Animal zuigt de complete vloer schoon, waarbij delen van kattenbakkorrels, broodkruimels, ander vuil en dus al die haren soepel de stofzuiger in verdwijnen. Dat is best een prettig aanzicht, zeker dankzij het ingebouwde laserlicht dat een deel van je vloer groen laat oplichten om beter te zien wat je opzuigt.

©Rens Blom

Slim aan die vernieuwde brede zuigmond is dat hij werkt op harde vloeren én tapijt of een kleed. De stofzuiger past zijn manier van zuigen aan als hij een andere ondergrond detecteert. Je kunt in één moeite dus je hele kamer stofzuigen, wat een fijne manier van werken is die past bij de hoge prijs van de stofzuiger.

Dyson levert de V16 Piston Animal met drie extra opzetstukken. Een langere, smallere zuigmond tovert de stofzuiger om tot een flinke kruimeldief, terwijl de twee-in-één-zuigmond bedoeld is voor tafels, traptreden en andere kleine oppervlakken. Het meest interessant vinden we een kleine zuigmond met dezelfde antiklitconstructie als de grote zuigmond. Deze kleine zuigmond leent zich goed om de bank, stoelen en je matras te stofzuigen.

©Rens Blom

De Dyson V16 Piston Animal heeft drie zuigmodi: de zuinige ecostand, de automatische stand en de boost-modus voor maximale zuigkracht. De automatische stand is het nuttigst, want die schakelt automatisch naar boost zodra hij veel vuil tegenkomt. Wij konden de stofzuiger zo'n 60 minuten gebruiken op de automatische stand. De accu opladen duurt grofweg vierenhalf uur.

Dweilen vraagt om versie 3

Voor 149 euro extra koop je de V16 Piston Animal met een dweilmond, door Dyson de Submarine 2.0 genoemd. Dat komt omdat er al een dweil met Submarine 1.0-techniek is, die overigens niet werkt met de V16 Piston Animal. Andersom kun je de 2.0-dweil niet gebruiken met vorige Dyson-apparaten. Makkelijk upgraden of uitwisselen zit er dus niet in.

©Rens Blom

Over de 1.0-dweil waren we niet heel enthousiast, en hoewel de 2.0-versie beter is, blijft het dweilen wat wiebelig en krijgen we snel strepen. De waterbak legen is wel eenvoudiger. Al met al een prima gadget om de vloer even op te frissen, maar een serieuze dweil biedt nog steeds beter resultaat.

©Rens Blom

Conclusie: Dyson V16 Piston Animal kopen?

De Dyson V16 Piston Animal is een krachtige en complete steelstofzuiger voor mensen met huisdieren en/of lange haren. De stevige prijs is begrijpelijk, maar niet mals. Dat kan wachten op een aanbieding de moeite waard kan maken. De optionele dweilmond à 149 euro weet ons niet helemaal te overtuigen.

JBL breidt zijn Junior-serie uit met de JBL Junior FREE, de eerste open-ear koptelefoon van het merk die speciaal is ontworpen voor kinderen. Het model combineert een open ontwerp met ouderlijk toezicht via een app en een maximale geluidssterkte van 85 decibel, zodat kinderen veilig kunnen luisteren zonder volledig afgesloten te zijn van hun omgeving.

De Junior FREE maakt gebruik van JBL's OpenSound-technologie, waarbij geluid via luchttrillingen naar het oor wordt geleid zonder de gehoorgang af te sluiten. Daardoor horen kinderen nog wat er om hen heen gebeurt, wat handig is tijdens huiswerk of onderweg. Tegelijkertijd beperkt de ingebouwde JBL Safe Sound-functie het volume tot 85 decibel, een niveau dat als veilig wordt beschouwd voor jonge oren. Ouders kunnen via de JBL Headphones-app het volume en de luistertijd in real-time volgen, en krijgen dagelijkse of wekelijkse rapporten over gebruik en geluidsblootstelling.

Het ontwerp is afgestemd op kinderen: lichtgewicht, flexibel en gemaakt van zacht siliconenmateriaal. De open-ear constructie rust op het oor in plaats van erin, wat volgens JBL extra comfort biedt bij langdurig gebruik. De grotere knoppen maken de bediening eenvoudig, en de spatwaterdichte behuizing (IPX4) moet de koptelefoon bestand maken tegen dagelijkse ongelukjes. De batterij houdt het tot tien uur vol, en met tien minuten opladen komt daar nog eens drie uur bij.

JBL heeft ook gedacht aan speelse details. De verpakking kan worden omgevormd tot een telefoonstandaard en in de doos zitten stickers waarmee kinderen hun koptelefoon kunnen versieren.

©JBL

De JBL Junior FREE is vanaf november verkrijgbaar in paars, turquoise en perzik. De adviesprijs is 69,99 euro.