ID.nl logo
‘Sms-opvolger’ RCS komt naar iPhones: dit kun je verwachten
© ra2 studio - stock.adobe.com
Huis

‘Sms-opvolger’ RCS komt naar iPhones: dit kun je verwachten

iPhones krijgen 'ergens in 2024’ via een software-update een nieuwe manier om berichten te versturen via de Berichten-app. Naast iMessage en sms komt er nu ook RCS-ondersteuning beschikbaar. Dit berichtenprotocol wordt gezien als de opvolger van sms en kan vooral handig zijn voor Apple-gebruikers die willen communiceren met vrienden of familie met Android-smartphones.

In dit artikel leggen we uit wat RCS is, in hoeverre het verschilt met bestaande berichtenprotocollen en -diensten en wat je er precies aan hebt. Je krijgt antwoord op de volgende vragen: 📱 Wat is RCS? 📱 Waarom voegt Apple RCS-ondersteuning toe? 📱 In hoeverre verschilt RCS van diensten als iMessage en WhatsApp?

Ook interessant voor jou: RCS is de opvolger van sms: wat moet je weten

Wat is RCS?

RCS staat voor Rich Communication Services en is te beschrijven als sms, maar dan met veel van de toeters en bellen van modernere communicatieplatformen zoals WhatsApp, Telegram en Signal. Denk bij die toeters en bellen aan leesvinkjes en typindicatoren (de drie bewegende bolletjes), maar ook de mogelijkheid om groeps-chats te starten en te (video)bellen. RCS is daarnaast technisch geavanceerder, waardoor het in staat is om foto’s, video’s en audiobestanden in hoge kwaliteit te verzenden.

In vrijwel alle opzichten lijkt RCS beter, vandaar dat het vaak de opvolger van sms wordt genoemd. Al is de kans dat sms daadwerkelijk vervangen gaat worden door RCS klein. Dat komt vooral omdat RCS (net als de vermeldde communicatieplatformen) enkel werkt via wifi of mobiele data. Op plekken zonder actieve dataverbinding (maar met een netwerkverbinding) blijft sms dus de enige optie, en dat zorgt ervoor dat dit protocol nooit helemáál zal verdwijnen.

Wel netwerkverbinding, maar geen mobiele data: klinkt verwarrend De termen 'netwerkverbinding' en 'mobiele gegevens' (of 'mobiele data') in de context van mobiele communicatie kunnen soms wat verwarrend zijn. Hoe zit het ook alweer?

Een netwerkverbinding betekent dat je mobiele apparaat verbonden is met een mobiel netwerk. Dit kan zijn voor spraakoproepen, sms-berichten, of mobiele data. Echter, het hebben van een netwerkverbinding betekent niet altijd dat mobiele data beschikbaar is. Mobiele data is een specifiek type netwerkverbinding waarmee je toegang krijgt tot internetdiensten.

In sommige gevallen kan je toestel verbonden zijn met het netwerk voor oproepen en sms, maar geen toegang hebben tot mobiele data. Dit kan gebeuren in gebieden met beperkte netwerkdekking waar alleen basisdiensten zoals bellen en sms'en beschikbaar zijn, of wanneer je data-abonnement is opgebruikt of beperkt is.

Voor RCS, dat enkel werkt via wifi of mobiele gegevens, betekent dit dus dat je een actieve internetverbinding nodig hebt om het te kunnen gebruiken. Op plaatsen waar alleen een netwerkverbinding is (voor oproepen en sms) maar geen mobiele data of wifi, kun je RCS niet gebruiken en blijft sms de enige optie.

Waarom voegt Apple RCS-ondersteuning toe?

Hoewel RCS steeds populairder wordt en ook Google het sinds enkele jaren ondersteunt, wilde Apple er lange tijd niet aan beginnen. Dat iMessage alleen werkt tussen Apple-apparaten is een grote troef: het zorgt ervoor dat in landen waarin apps als WhatsApp niet gemeengoed zijn, veel gebruikers haast verplicht in het Apple-ecosysteem moeten blijven om makkelijk met anderen te kunnen communiceren. Toen een journalist eind 2022 vroeg of Apple van plan was om RCS te ondersteunen omdat hij "als iPhone-eigenaar geen video’s kan sturen naar de Android van mijn moeder", reageerde Apple-ceo Tim Cook met een kortaf: "Koop een iPhone voor je moeder".

Waarom Apple nu ineens wel overstag gaat? Dat is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk heeft het te maken met een nieuwe Europese wetgeving. Onder de Digital Markets Act, die vanaf maart 2024 ingaat, moeten 22 platforms van Alphabet, Amazon, Apple, ByteDance, Meta en Microsoft aan allerlei regels voldoen. Zo moeten chatplatforms die hieronder vallen, ‘interoperabel’ zijn. Oftewel, zonder beperkingen kunnen samenwerken met andere chatplatformen. Als besloten wordt dat iMessage hieronder valt, moet het bedrijf het dus toestaan dat Apple-gebruikers iMessages sturen naar Android-eigenaren. Iets wat Google overigens graag ziet gebeuren; recentelijk heeft het bedrijf nog in een brief bepleit waarom iMessage onder de Digital Markets Act moet vallen.

Apple lijkt deze handreiking nu te doen in de hoop dat de EU het bedrijf vrijuit laat en iMessage niet aan opgedrongen regels hoeft te voldoen. Immers, Apple kan zo beargumenteren dat het een interoperabele berichtendienst heeft. Daarbij kan wel meteen een kanttekening geplaatst worden: zoals we verderop zullen uitleggen, wil Apple RCS echter als aparte optie aan de Berichten-app toevoegen, en dus niet in iMessage integreren. Apples 'eigen' dienst behoudt daarmee wat (kleine) voordelen ten opzichte van RCS en zodoende wordt de communicatie met Android-gebruikers niet helemaal gelijkgetrokken met de onderlinge communicatie tussen twee Apple-eigenaren. Of de EU hierin meegaat, is echter nog maar de vraag.

©Denys Prykhodov

Net als sms-berichten krijgen berichten die met RCS verstuurd zijn een groen tekstballonnetje. De blauwe blijven dus exclusief voor iMessage.

In hoeverre verschilt RCS van diensten als iMessage en WhatsApp?

Waar Google automatisch alle berichten die via de Berichten-app op Android-apparaten worden verstuurd voorziet van RCS, heeft Apple laten weten het anders aan te pakken. Net zoals sms en iMessage van elkaar losstaan in de Berichten-app op iOS-toestellen, moet ook RCS een losstaande optie worden. RCS heeft overigens wel meer overeenkomsten met iMessage dan met sms, aangezien iMessage de eerdergenoemde toeters en bellen van modernere applicaties ook al heeft.

Het grote verschil is dat RCS een extern, standaardprotocol is. Iedere fabrikant kan dit protocol in zijn smartphone integreren, ongeacht het besturingssysteem. Dit is een belangrijk onderscheid ten opzichte van iMessage, aangezien Apple die dienst exclusief voor iOS-gebruikers houdt; Apple-gebruikers kunnen via de Berichten-app enkel sms'jes sturen naar Android-gebruikers, en dus geen iMessages. Dat brengt beperkingen met zich mee. Sms is bijvoorbeeld standaard niet in staat om foto’s en video’s mee te sturen. Door middel van een aanvullend protocol (mms genaamd) is dat weliswaar wel al enige tijd mogelijk, maar door technische beperkingen wordt de kwaliteit van die bestanden flink verlaagd. Met RCS moet het echter net zo makkelijk worden om foto’s en (korte) video’s in hoge kwaliteit naar Android-gebruikers te sturen als dat je dat nu al met je iPhone naar Apple-gebruikers kunt doen.

Het wordt voor Apple-eigenaren dan ook onder meer mogelijk om via de Berichten-app te (video)bellen, een spraakbericht achter te laten, hun locatie te delen en groeps-chats te starten met Android-gebruikers. Al deze dingen kunnen natuurlijk ook allang via externe berichtendiensten als WhatsApp. Die app is in Nederland en veel andere Europese landen helemaal ingeburgerd, maar voornamelijk in de VS wordt er nog veelal gebruikgemaakt van de standaardberichtendiensten (oftewel sms/iMessage) en is het niet zo vanzelfsprekend om iedereen te kunnen ‘appen’. Dat is dan ook de groep voor wie RCS-ondersteuning vooral een groot verschil gaat maken.

Wat tot slot voor een belangrijk verschil is ten opzichte van apps als WhatsApp is dat RCS standaard geen end-to-endversleuteling bevat. Dat houdt in dat RCS-berichten door de provider in te zien zijn. Googles versie van RCS bevat wél e2e-encryptie, maar dat komt omdat het bedrijf zelf een extensie aan het protocol heeft toegevoegd. Apple heeft al laten weten dat het zoiets niet van plan is. De techreus wil naar eigen zeggen dat de maker van RCS e2e-versleuteling standaard toevoegt aan het protocol. iMessage bevat overigens wél end-to-endencryptie; alweer een kleine troef waarmee Apple hoopt dat zijn eigen gesloten berichtendienst alsnog populair blijft.

▼ Volgende artikel
Slimmer overstappen zorgverzekering 2026: pak dubbel voordeel met CashbackXL
© ID.nl
Zekerheid & gemak

Slimmer overstappen zorgverzekering 2026: pak dubbel voordeel met CashbackXL

Naar verwachting stappen dit jaar weer ruim 1,2 miljoen mensen over van zorgverzekering. Verstandig, maar het kan nóg slimmer. Wie overstapt via CashbackXL profiteert namelijk dubbel: je bespaart op de premie én ontvangt cashback-punten die je kunt inwisselen voor keiharde euro's.

We zitten midden in het overstapseizoen. Tot en met 31 december heb je de tijd om je huidige zorgverzekering op te zeggen en een nieuwe te kiezen. De ontevredenheid over de hoge premies is voor velen de belangrijkste reden om te wisselen. Daarnaast kiezen steeds meer mensen voor een minder uitgebreide aanvullende verzekering om de kosten te drukken. Er valt vaak honderden euro's per jaar te besparen door simpelweg te vergelijken. Maar waarom zou je genoegen nemen met alléén een lagere premie?

Punten scoren (en cashen!)

Als je via CashbackXL overstapt, ontvang je voor elke nieuw afgesloten zorgverzekering bij de grote vergelijkers Poliswijzer.nl, Zorgkiezer en Overstappen.nl 2.750 punten. Deze punten zijn geld waard: 1 punt staat gelijk aan € 0,01. Dit betekent dat je per overstap € 27,50 extra voordeel pakt.
Of je nu kiest voor a.s.r., VGZ Bewuzt, OHRA, Zilveren Kruis Ziezo of een van de vele andere verzekeraars uit de lijst: als je via de juiste vergelijker overstapt, pak je die bonus mee. In onderstaand overzicht zie je bij welke vergelijker je moet zijn voor een specifieke verzekeraar.

💡Slimme tip: zo krijg je meerdere cashbacks op één adres

Stappen jij en je partner allebei over? Let dan even goed op. Normaal gesproken geldt de regel: één cashback per vergelijker, per adres/gezin. Maar daar is een slimme oplossing voor. Wil je voor meerdere gezinsleden een cashback ontvangen? Sluit de verzekeringen dan af bij verschillende vergelijkers.

Voorbeeld: Jij sluit je nieuwe verzekering af via Poliswijzer.nl (2.750 punten) en je partner sluit af via Overstappen.nl (ook 2.750 punten). Zo ontvang je op hetzelfde adres twee keer de cashback!

Belangrijk om te weten: geduld wordt beloond

Overstappen doe je vóór 1 januari, maar de controle duurt even. Zorgverzekeraars keuren de aanvragen namelijk pas definitief in april 2026. Het duurt dus even voordat de punten in je account op 'goedgekeurd' staan, maar dat is het wachten waard.

Voorwaarden puntenactie zorgverzekering 2026

Wil je in aanmerking komen voor deze actie, lees dan onderstaande voorwaarden even aandachtig door:

• Je moet 18 jaar of ouder zijn.
• Het moet gaan om een nieuwe verzekering (als je verlengt bij je huidige verzekeraar (ook al sluit je een andersoortige verzekering af) dan geldt dat hier niet als overstappen.
• Alle genoemde cashbacks gelden altijd voor elk eigen risico.

Zo werkt de zorgverzekerings-cashback

Wil jij 2026 financieel goed beginnen? Volg dan deze stappen voor de perfecte tracking:

1. Maak een account aan op CashbackXL.
2. Klik bovenaan in de blauwe balk op Zorgverzekering 2026.
3. Bekijk in het overzicht welke verzekeraar via welke vergelijker (Poliswijzer, Zorgkiezer of Overstappen) beschikbaar is.
4. Klik op de link en start de vergelijking. Let op: accepteer alle cookies op de site van de vergelijker en zet je adblocker uit. Dit is noodzakelijk om de punten te kunnen registreren.
5. Sluit de verzekering af.
6. Je aankoop wordt geregistreerd en na goedkeuring in april 2026 kun je jouw punten verzilveren in euro's.

Waarom je CashbackXL kunt vertrouwen

CashbackXL is de grootste cashback-site van Nederland. De site registreert 97 procent van alle aankopen succesvol en scoort op Kiyoh een klantwaardering van een 9,0. Je ontvangt je uitbetaling maandelijks (of wanneer jij wilt, zonder minimumbedrag), krijgt de hoogste cashback-percentages en kunt terecht bij een toegankelijke klantenservice.

▼ Volgende artikel
Dit wil je weten over tweestapsverificatie, óók zonder je smartphone
© Looker_Studio - stock.adobe.com
Huis

Dit wil je weten over tweestapsverificatie, óók zonder je smartphone

Je inloggegevens alleen met een wachtwoord beveiligen is vragen om problemen. Steeds meer diensten en apps bieden daarom tweefactorauthenticatie (2FA) aan, of ze verplichten dit zelfs. Naast een wachtwoord heb je dan een tweede factor nodig. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar wat doe je als je (tijdelijk) geen telefoon hebt?

Dit artikel in het kort

Tweestapsverificatie (2FA) beschermt je accounts beter dan alleen een wachtwoord. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar dat hoeft niet. In dit artikel lees je hoe je ook zonder telefoon veilig kunt inloggen. Zo ontdek je hoe desktop-authenticators zoals Proton of KeePassXC werken, hoe je een hardwaresleutel zoals een YubiKey instelt, en hoe je back-upcodes aanmaakt voor noodgevallen. Ook wordt uitgelegd wat een digitale en fysieke token precies doen en hoe toegangssleutels (passkeys) een alternatief vormen voor klassieke wachtwoorden.

Wachtwoorden kun je vergeten, of ze worden gehackt. Daarom is het niet handig om de toegang tot een dienst of app alleen met een wachtwoord te beveiligen. Voor meer veiligheid voeg je daar een tweede authenticatiemethode aan toe. We hebben het over het aanmelden via 2FA (tweefactorauthenticatie oftewel tweestapsverificatie).

Bij 2FA heb je naast iets wat je weet, meestal een wachtwoord, ook iets wat je 'hebt' of 'bent' nodig om in te loggen. Zo'n tweede factor is vaak een unieke, eenmalige code via een authenticator-app op je smartphone. Het kan ook een sms-code, pushmelding, hardwaresleutel of een biometrische beveiliging zijn. Zo kan een aanvaller met je wachtwoord niet binnendringen, want hij heeft ook die tweede factor nodig. Een geraden of gelekt wachtwoord is dus niet meer voldoende, wat de veiligheid verhoogt.

Smartphone

Veel 2FA-oplossingen werken via een smartphone, bijvoorbeeld met de authenticator-app van Authy, Google of Microsoft, of via sms-berichten naar je telefoon. Dit is handig, maar er zijn ook nadelen. Je hebt altijd je telefoon nodig en bij een lege batterij, verlies of diefstal kom je mogelijk niet bij je accounts. Ook al je je in een gebied zonder mobiel bereik bevindt, is het lastig of onmogelijk om een sms te ontvangen.

2FA via sms is bovendien kwetsbaar voor praktijken als sim-swapping. Hierbij zet een aanvaller jouw telefoonnummer om naar een eigen simkaart om zo sms-codes te ontvangen. Je smartphone kan ook besmet raken (via phishing) met malware. Ook daarmee kan een aanvaller andere 2FA-codes onderscheppen.

Het kan ook zijn dat je geen smartphone voor je werk hebt en dat je je privételefoon liever niet gebruikt voor werkgerelateerde 2FA-authenticaties. Je kunt er natuurlijk ook nog bewust voor kiezen om geen eigen smartphone te hebben.

Gelukkig bestaan er veilige alternatieven om je ook zonder smartphone via 2FA aan te kunnen melden, zoals de rest van dit artikel duidelijk maakt.

Lees ook: Waarom je beter geen sms voor tweestapsverificatie kunt gebruiken

Een eenmalige code via een (mobiele) authenticator-app is een van de populairste 2FA-verificatiemethoden.

Desktop-authenticator

Veel mensen gebruiken als tweede factor een eenmalige code via een authenticator-app. Daarvoor bestaan verschillende gratis mobiele apps, maar je kunt ook je desktop of laptop inzetten. Je hoeft geen virtuele Android-omgeving op te zetten met een tool als BlueStacks om zo bijvoorbeeld de mobiele Android-authenticator van Google of Microsoft te kunnen draaien. Installeer gewoon de desktopversies, zoals het Zwitserse Proton of het Zweedse Yubico.

We vertellen je in het kort hoe je hiermee bij Google aanmeldt. De procedure bij andere diensten en apps gaat op een vergelijkbare manier. Surf naar https://myaccount.google.com en open Beveiliging. Kies Tweestapsverificatie en zorg dat deze is ingeschakeld. Klik bij tweede stap op Authenticator en daarna op Authenticator instellen. Er verschijnt een QR-code, maar voor je desktop-app klik je op Kun je de code niet scannen. Je krijgt nu de nodige gegevens om de geheime sleutel (zie kader Werking digitale token) handmatig in te voeren.

Als je dit in je authenticator-app hebt ingesteld (zie de alineaProton Authenticator), klik je op Volgende en voer je de code in die de app genereert. Je kunt nu definitief tweestapsverificatie bij Google aanzetten. Bij de volgende aanmeldingen voer je nu voortaan naast je wachtwoord ook de gevraagde code in.

De tweestapsverificatie bij Google is geactiveerd, met (voorlopig alleen) een authenticatorcode als tweede factor.

Proton Authenticator

We nemen Proton Authenticator voor Windows als voorbeeld (ook beschikbaar voor macOS en Linux). De installatie bedraagt slechts enkele muisklikken. Start daarna de app start op en klik op Create new code. Vul bij Title bijvoorbeeld Google account in en plak de sleutel van 32 tekens in het veld Secret.

Bij Issuer kun je Google opgeven. Via Advanced options pas je eventueel instellingen aan als de dienst specifieke eisen heeft voor het aantal cijfers (standaard 6), tijdsinterval (standaard 30 seconden), algoritme (standaard SHA1) of type (standaard TOTP, maar kies STEAM voor het Steam-gameplatform van Valve). Klik op Save code om de code toe te voegen.

Via het tandwielpictogram kun je onder meer je codes back-uppen, exporteren, importeren en ook synchroniseren tussen apparaten via een gratis Proton-account. Na het aanmaken verschijnt de code in het hoofdvenster, met een geanimeerd pictogram dat de resterende geldigheidsduur toont. Je hoeft deze code nu maar bij de juiste dienst in te vullen als tweede factor, naast je wachtwoord.

Via Proton Authenticator voeg je een TOTP-code toe aan Googles 2FA-verificatieproces.

Werking digitale token

De meeste mensen gebruiken een digitaal token als tweede factor, zoals een pushmelding of een eenmalige cijfercode. Dit laatste wordt ook wel TOTP genoemd (Time-based One-Time Password) en werkt als volgt.

Bij het instellen van 2FA genereert de dienst een unieke geheime sleutel. Deze wordt één keer met je authenticator-app gedeeld via een QR-code of handmatige invoer. Zowel de server van de dienst als je authenticator-app gebruiken deze sleutel samen met het actuele tijdstip om met dezelfde wiskundige formule een code van meestal 6 cijfers te berekenen. Zo'n code blijft standaard dertig seconden geldig. Zodra je deze code invoert, vergelijkt de server deze met zijn eigen berekening. Is er een match, dan weet de server dat jij de juiste geheime sleutel hebt en dat de code actueel is, waarna je kunt inloggen.

©TvD | ID.nl

De achterliggende werking van een TOTP-systeem.

TOTP-wachtwoordmanager

Wachtwoorden zijn vooralsnog niet verdwenen (zie ook kader Zonder wachtwoord) en daarom is een wachtwoordmanager aan te raden. Zo hoef je al je wachtwoorden niet zelf te onthouden, voorkom je dat je ze achteloos noteert en vermijd je te veel dezelfde of simpele varianten.

Enkele wachtwoordmanagers ondersteunen ook TOTP-codes voor 2FA, zodat je geen aparte authenticator-app nodig hebt. Gratis opties voor Windows-desktop zijn onder meer Bitwarden en KeePassXC.

We nemen KeePassXC als voorbeeld, dat ook voor macOS en Linux beschikbaar is. Je installeert de tool met enkele muisklikken. Bij de eerste start klik je op Database aanmaken, voer je een naam en eventueel een omschrijving in. Klik daarna op Doorgaan. Laat de instellingen gerust ongewijzigd en klik op Doorgaan. Geef een sterk hoofdwachtwoord in (twee keer) en bevestig met Gereed. Kies een locatie voor de database en klik op Opslaan.

Voer in het hoofdvenster de accountgegevens in, zoals Titel, Gebruikersnaam, Wachtwoord en URL, en bevestig met OK. Het item wordt toegevoegd. Klik er met de rechtermuisknop op, kies TOTP / TOTP instellen en vul de Geheime sleutel in. Pas via Aangepaste instellingen eventueel de parameters aan en bevestig met OK. Om de TOTP-code te zien, kies je TOTP / TOTP (QR code) weergeven in het contextmenu.

Je kunt ook de KeePassXC-browserextensie downloaden en installeren om je online wachtwoorden en TOTP-codes automatisch in de browser in te vullen.

Ook wachtwoordbeheerder KeePassXC kan TOTP-codes genereren.

Hardwaresleutel

In plaats van een digitale sleutel kun je ook een fysieke hardwaresleutel gebruiken als tweede factor. Zo'n sleutel is extra veilig omdat deze via internet niet kan worden gekopieerd of gestolen. Ook phishers maken nauwelijks kans, want de sleutel is gekoppeld aan de originele website-url van de dienst. Zelfs als iemand je sleutel heeft, blijft je wachtwoord nodig en vaak ook een pincode of biometrie om de sleutel te gebruiken. Bij verlies rest meestal alleen een alternatieve tweede factor, zoals een TOTP-code of back-upcodes (zie hieronder), tenzij je een reservesleutel hebt.

We nemen als voorbeeld een YubiKey 5 NFC USB-A van Yubico (circa 60 euro). Dit kan ook een ander merk of type zijn, zoals Feitian, Nitrokey of SoloKeys. Ga in Windows 11 naar Instellingen, kies Accounts / Aanmeldingsopties en selecteer Beveiligingssleutel / Beheren. Plaats de sleutel in de pc en activeer deze. Klik op Toevoegen bij Pincode voor beveiligingssleutel. Je kunt ook de Yubico Authenticator downloaden die ook beschikbaar is voor macOS en Linux. Ga door met installeren en start als administrator op. Open nu Passkeys, klik op Set PIN, voer tweemaal een pincode in en klik op Save.

We nemen opnieuw Google als voorbeeld, waar je inmiddels tweestapsverificatie hebt ingeschakeld. Op de webpagina van je Google-account open je Beveiliging en klik je op Toegangssleutels en beveiligingssleutels. Kies + Toegangssleutel maken, klik op Ander apparaat gebruiken, selecteer Beveiligingssleutel en klik op Volgende en daarna op OK (twee keer). Voer de pincode van de sleutel in, bevestig met OK en activeer de sleutel. Deze is nu bruikbaar als tweede factor.

Bij Google maak je eenvoudig een toegangssleutel aan.

Werking fysieke token

Je kunt als tweede factor ook een fysieke token gebruiken. Bij banken kan dit een klein kastje zijn dat codes genereert, maar het kan ook een hardwaresleutel zijn zoals een YubiKey. Zo'n sleutel koppel je aan je computer via usb of bij smartphones via bluetooth of NFC. Dit werkt als volgt.


Je koppelt de sleutel één keer aan je account, waarbij een uniek cryptografische sleutelpaar wordt aangemaakt. De publieke sleutel gaat naar de server van de dienst, terwijl de privésleutel veilig in het hardwaretoken blijft en deze nooit verlaat. Na het invoeren van je wachtwoord vraagt de server aan de sleutel om een unieke digitale handtekening te maken voor die specifieke aanmelding.

Jij bevestigt de aanvraag, bijvoorbeeld door het token te activeren. Vervolgens stuurt de sleutel de handtekening naar de server, die controleert of deze overeenkomt met de eerder opgeslagen publieke sleutel. Bij een match weet de server dat jij de echte sleutel bezit en kun je inloggen.

Onder meer Yubico heeft diverse hardwaretokens (YubiKey) in het aanbod.

Back-upcodes

We hebben nu al twee methoden om ons via een desktop-pc of laptop bij 2FA aan te melden: digitale TOTP-codes en een hardwaresleutel. Heb je ook een toegangssleutel, bijvoorbeeld gekoppeld aan je Windows Hello-inlogmethode, dan zijn het er zelfs drie opties. Al is dit eigenlijk geen klassieke 2FA maar een methode zonder wachtwoord (zie kader Zonder wachtwoord).

De meeste diensten die 2FA ondersteunen, bieden ook back-upcodes aan, hoewel deze eigenlijk bedoeld zijn als noodingreep. We raden je in elk geval aan deze te genereren of te downloaden en offline te bewaren, bijvoorbeeld in een kluis of andere water- en brandveilige plek. Laat ze zeker niet rondslingeren en deel ze nooit digitaal.

Voor je Google-account bijvoorbeeld werkt dit als volgt. Meld je opnieuw aan op je accountpagina, open Beveiliging, scrol naar beneden en klik op Back-upcodes en daarna op Back-upcodes genereren. Google maakt direct tien codes aan die je kunt downloaden en/of afdrukken. Dit is meestal voldoende om problematische aanmeldingen op te lossen. Je kunt op elk moment weer tien nieuwe codes aanmaken, waarmee de vorige tien codes automatisch ongeldig worden.

Google genereert tien back-upcodes die je goed dient te bewaren voor het geval er iets misgaat.

Zonder wachtwoord

2FA combineert dus iets dat je 'weet' (wachtwoord) met iets wat je 'hebt' (zoals een code of sleutel) of 'bent' (biometrie). Er komt ook steeds meer concurrentie van een oplossing zonder wachtwoord via zogeheten toegangssleutels (passkeys). Dit systeem is enkel gebaseerd op iets wat je 'hebt' (een hardwarematige of softwarematige sleutel), vaak gecombineerd met een vorm van biometrie.

Je hebt hierbij dus geen wachtwoord meer nodig. Je kunt direct inloggen met zo'n sleutel, meestal na een geslaagde vingerafdruk, gezichtsherkenning of pincode. Onderliggend werkt dit via de FIDO2-standaard met het hardwareprotocol CTAP2 en het webprotocol WebAuthn.

Op www.passkeys.io/ vind je een demonstratie en een lijst van enkele tientallen sites en apps die toegangssleutels als volledig wachtwoordalternatief ondersteunen. Nog meer diensten staan op https://passkeys.directory, een door de community beheerde lijst. De aanduiding MFA (Multi Factor Authenticatie) betekent hier dat toegangssleutels ook inzetbaar zijn als extra beveiligingslaag naast andere inlogmethodes. Zo kun je onder meer bij Google via een toegangssleutel, zoals een pincode, inloggen, zonder zelfs je wachtwoord te hoeven intikken.

Passkeys-directory: ook Google ondersteunt volop toegangssleutels.

Offline dingen veilig bewaren?

Haal een kluis in huis!