Nadat we de Samsung Galaxy Z Flip al even mochten zien en aanraken, kregen we het toestel een aantal dagen in ons bezit. Is dit dan eindelijk een volwaardige vouwbare smartphone? Of is de Flip net als de Galaxy Fold meer een proof-of-concept? Lees ons oordeel in de Samsung Galaxy Z Flip review.

2019 zou hét jaar moeten gaan worden van de vouwbare smartphone., maar dat viel helaas een beetje tegen. De Samsung Galaxy Fold lancering verliep iets minder soepel dan verwacht en de Motorola Razr werd uitgesteld naar 2020. Zouden we met de komst van de Motorola Razr en de Samsung Galaxy Z Flip dit jaar dan wel kunnen bestempelen als hét jaar van de vouwbare smartphone?

Design

Allereerst moeten we het hebben over het vouwbare design. Dit toestel wekt direct interesse en springt hoe dan ook in het oog. Vroeger zagen we veel vaker een toestel die gevouwen kon worden. De bovenkant van het toestel was gereserveerd voor het scherm, terwijl je aan de onderkant de fysieke knoppen voor de bediening kon vinden. Vandaag de dag is dit ontwerp wat ongewoon geworden. Waar we nu zien dat toestellen alleen maar groter en groter worden, is stiekem de interesse naar een vouwbare telefoon langzaam aan het aanwakkeren. Ik werd dan ook meerdere malen in het openbaar aangesproken door mensen die benieuwd waren naar wat ik nou precies in mijn handen had.

Qua looks zit het goed met de Flip, ik vind hem er erg sexy uitzien. Opgevouwen is het een handzaam model die prima in je broekzak past. Ja, hij is inderdaad een stuk dikker dan de huidige smartphones. Eerlijkheidshalve is dat voor mij geen dooddoener.

Dichtgevouwen is op de achterkant van de Flip een 1.1-inch AMOLED-scherm verwerkt. Via dit scherm kun je de datum en tijd bekijken. Daarnaast zijn via het scherm diverse meldingen te zien, bijvoorbeeld WhatsApp- en Facebook-berichten. Ook kun je via het kleine schermpje je muziekspeler bedienen. Dit scherm komt goed tot z’n recht wanneer je het toestel dichtgevouwen op je tafel of bureau hebt liggen. Krijg je een melding binnen? Kijk dan even snel op het scherm of je het relevant genoeg acht om het toestel open te klappen.

©PXimport

Heb je echter je toestel beveiligd middels de vingerafdrukscanner? Dan moet je wel eerst je telefoon ontgrendelen wanneer je eerder afgeleverde berichten wilt terugkijken. Dit werkt niet heel handig. De vingerafdrukscanner zit verwerkt aan de rechter zijkant van het toestel. Ongeveer in het midden, net onder de vouw. De scanner is geplaatst naast de volumeregeling.

Inmiddels is algemeen bekend dat de Flip aan de achterkant gevoelig is voor vingerafdrukken. Dit was bij het geteste toestel ook zeker het geval. Ook is het zo dat het ultradunne glas van het scherm gevoelig is voor schade. Het is redelijk makkelijk om onbedoeld een aantal krassen op het scherm achter te laten met je nagel. Samsung pronkt graag met het ultradunne vouwbare glas, maar het is nog niet zo sterk als het glas van de andere toestellen. Dit is natuurlijk logisch. Er zijn genoeg media-uitingen over de duurzaamheid van de scharnieren geweest. De toekomst moet uitwijzen hoe bestand de scharnieren zijn tegen het regelmatig open- en dichtklappen van het toestel. Ook moet blijken hoe stofbestendig die scharnieren nou eigenlijk zijn.

Het toestel dichtklikken voelt erg lekker. Het toestel openklappen voelt daarentegen nog wat onnatuurlijk. We zijn immers gewend aan een rechte smartphone. Het is mij niet gelukt om de Flip in een vloeiende beweging open of dicht te klappen, hiervoor heb je echt twee handen nodig.

©PXimport

Prestaties

Kijkend naar de specificaties is de flip een prima toestel, maar niet super. Er zijn genoeg smartphones die op het gebied van specificaties veel meer bieden. De S20 Ultra beschikt bijvoorbeeld over een Qualcomm Snapdragon 865 chipset. In de Flip zit een 855+. Daarnaast zijn er smartphones met schermen te vinden die op een stuk hogere resolutie draaien. Begrijp me niet verkeerd, het 6.7-inch 1080 x 2636 scherm van de Flip doet prima werk. Het beeld is scherp en helder. Apps werken voor de rest soepel. De interne opslag van 256 GB is ruimvoldoende (helaas niet uit te breiden). 8GB aan RAM is eveneens prima.

Een voordeel van het vouwbare scherm is dat een aantal applicaties een leuke toepassing krijgen. Zo werkt videobellen een stuk intuïtiever. Op het bovenste scherm is de andere beller te zien, het onderste scherm kan ondertussen gebruikt worden voor het draaien van de camera of het muten van de microfoon. Dankzij de vouw kun je de Flip gerust ergens neerzetten en nog steeds in beeld zijn. Uitermate handig voor videobellen zelfs.

Foto’s bekijken terwijl je op het bovenste scherm de foto aan het bewerken bent werkt ook erg handig. Daarnaast kun je tijdens het maken van een video of een foto op het onderste scherm al de preview zien van pasgemaakte video’s en foto’s. Veel van deze opties zijn een leuke bijkomstigheid, maar voelen aan als een gimmick.

Ik dacht in eerste instantie dacht dat de batterijduur een grote smet zou vormen voor de gebruikservaring van de Flip. Dit valt toch enigszins mee. De Samsung Galaxy Z Flip kan draadloos worden opgeladen en het toestel wordt geleverd met een matige 15 watt snelle lader. De Flip ging bij mij prima een dag mee, maar dan ook niet meer dan dat. Het volledig opladen van de 3300 mAh-batterij van de Flip duurt zo’n twee uur.

©PXimport

Camera

Vooral aan de camera schort het. Het toestel heeft twee camera’s aan de achterkant. Een 12Mp primaire-camera en een 12Mp ultra-wide-camera. Het toestel kan prima uit de voeten met het schieten van een simpel fotootje, maar een ultrascherpe ingezoomde foto kun je van de Flip niet verwachten. De nachtmodus doet goed z’n best, maar ik zou niet te hoge verwachtingen hebben van de cameraprestaties wanneer er weinig licht aanwezig is.

Tijdens het gebruiken van de selfie-camera kom je nog een feature van de Z Flip tegen. Het kleine schermpje aan de voorzijde kan namelijk een klein preview-beeld presenteren van de selfie-camera. Zo zou je in theorie nog beter een selfie kunnen maken. Je kunt immers de betere voor-camera gebruiken voor het schieten van je selfie. Het schermpje is echter wat té klein waardoor je niet heel accuraat te werk kunt gaan.

Software en updates

Op software gebied doet de Flip niet veel geks. Net als de reguliere S20-lijn loopt het toestel op Android 10 met One UI 2. Naast wat enkele toepassingen middels de Flex Mode dan. De Flex Mode maakt het mogelijk om bij sommige apps gebruik te maken van het vouwbare scherm (zoals hierboven beschreven). De interface veranderd dan naar een uiterlijk dat zich leent voor de tweedeling van het scherm. Aan de bovenkant de weergave van het beeld, aan de onderkant de bediening. Zoals we van Samsung gewend zijn kunnen we rekenen op minimaal 2 jaar update-ondersteuning. Het toestel ondersteund geen 5G, maar dat is voor nu ook nog lang niet nodig.

Conclusie

Het feit dat je de Flip kunt opvouwen is tegelijkertijd de kracht en de zwakte van de smartphone. Het design is erg leuk, het toestel ziet er mooi uit. Het open en dichtklappen van het toestel voelt lekker en eenmaal dichtgeklapt is het toestel prima te vervoeren in je broekzak. Het uiterlijk is dan ook eigenlijk het meest interessante aan het toestel. De specificaties en dan vooral de camera zijn niet super. De Z Flip heeft de hardware van een vlaggenschiptoestel van vorig jaar, met het uiterlijk van weleer. De vraagprijs van 1500 euro is simpelweg niet voor iedereen te verantwoorden. Aan de ene kant is het tof dat Samsung buiten de geijkte paden durft te treden met dit toestel, aan de andere kant is dit een smartphone die niet voor Jan en alleman is weggelegd.

Heb je 1500 euro over voor een smartphone puur en alleen omdat het uiterlijk je zo aanspreekt, dan zou ik zeggen: ga er voor! Heb je dat niet? Dan zijn er genoeg krachtigere en betere smartphones op de markt die een stuk minder kosten. Al blijft de Samsung Galaxy Z Flip wel een sexy stukje technologie.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.