Menig smartphonefabrikant gebruikt de kleine letter a in de naam om een budgetversie van een bestaande, vaak premium telefoon aan te duiden. In dat opzicht is de Nothing Phone (3a) een vreemde eend in de bijt, want de Phone (3) is namelijk nog niet uit of zelfs maar aangekondigd. Hoe de Nothing Phone (3a) bevalt, lees je in deze review.

De Nothing Phone (3a) is verkrijgbaar vanaf 349 euro. Daarvoor haal je het model met 8 GB aan werkgeheugen en 128 GB aan opslagruimte in huis. Betaal je vijftig euro meer, dan krijg je 12 GB RAM en 256 GB ROM. Geen verkeerde upgrade, geen verkeerde prijzen.

De meest prominente concurrenten voor de Nothing Phone (3a) zijn de OnePlus Nord 4 en Google Pixel 8a (en de 9a, zodra die uit is). Het verschil tussen de smartphones zit hem vooral in gebruik en in de chipsets. Over dat laatste punt straks meer, eerst gaan we iets dieper in op het gebruik. Net als voorgaande Nothing Phone-modellen beschikt de (3a) namelijk over het zogenaamde Glyph-systeem. Dit is een verzameling dunne ledlampen achterop.

©Wesley Akkerman

Unieke vormgeving

Dat geeft de Nothing Phone (3a) een unieke smoel mee. Als je je als smartphonemaker ergens mee kunt onderscheiden qua aanzicht, dan is het wel het ontwerp van de achterkant. Niet alleen treffen we hier die extra verlichting aan, ook is die achterkant transparant. Daardoor kun je een beetje zien hoe het toestel er van binnen uitziet. We zeggen bewust 'een beetje', aangezien alle onderdelen alsnog afgedekt worden – maar dan wel ingekaderd.

In de recensie van de Nothing Phone (2a) schreven we al dat het lovenswaardig is dat Nothing zich op deze manier onderscheidt van een massa aan telefoons die er hetzelfde uitzien. De vraag is nu hoe lang het merk hier nog op kan leunen, want alle nieuwe dingen worden op een gegeven moment een beetje muf. Maar vooralsnog doet de fabrikant er goed aan zich hierop te focussen. Helemaal als achter dat unieke ontwerp nog praktische elementen schuilgaan.

©Wesley Akkerman

Eigen onderdelen

Die ledlampen zijn er namelijk niet alleen voor de show: ze brengen ook informatie over. Zo blijf je op de hoogte van eventueel binnengekomen notificaties of het verloop van een timer. Je kunt ze zelfs laten meespringen op de maat van de muziek of inzetten als zaklamp. Die muziekondersteuning is verre van perfect, aangezien de reactie van het systeem net achterloopt op de audio. Maar het idee op zich kunnen we waarderen.

Een ander, nog redelijk unieke eigenschap is de Essential-knop. Als je daar een keer op drukt, dan maak je een screenshot voor je persoonlijk verzameling, die je meteen van een notitie kunt voorzien. Druk je hem twee keer in, dan open je de Essential-ruimte. Daar komen de screenshots in te staan. Maar je vindt er ook notities en meer persoonlijke dingen. Het systeem bewaart daar ook eventueel opgenomen stemopnamen, die je gedurende de dag kunt maken.

©Wesley Akkerman

Handig en onhandig tegelijk

Stemopnamen maak je door de Essential-knop ingedrukt te houden. Zodra je die loslaat, komt de opname terecht in de Essential-ruimte. Daar wordt de data verwerkt en indien mogelijk (als alles goed verstaanbaar is) voor je uitgeschreven. Dit werkt heel goed en gelukkig ook in het Nederlands. Twee talen door elkaar gebruiken lukt niet, ook niet wanneer je de taaldetectie op Automatisch instelt. Maar desondanks is het een toffe en goed werkende functie.

We zijn minder te spreken over de plaatsing van de button. Die zit onder de vergrendel- en powerknop, waardoor we geregeld de verkeerde indrukten. Dan maak je dus onbedoeld een screenshot. Gelukkig slaat het systeem die afbeelding niet meteen op, maar toch. En ja, dit gebeurt ondanks het feit dat de Essential-knop wat dikker en korter is dan de powerknop. Wellicht kost het meer tijd om te wennen, maar we vinden het toch vermeldenswaardig.

©Wesley Akkerman

Opvallende ontwerpelementen

De Essential-knop heeft daarnaast nog een nadeel: je kunt die als gebruiker namelijk niet uitschakelen of een andere functionaliteit meegeven. Als je dus niet kunt wennen aan de plaatsing, of je merkt dat je dit onderdeel niet zo vaak gebruikt, dan zit je met een loze button aan de zijkant van het toestel. We weten niet of de fabrikant de Essential Key op een later moment aanpast, maar vooralsnog zijn dit dus de enige functies van de nieuwe knop.

Tot slot vallen qua ontwerp nog wat andere dingen op. In vergelijking met de Pixel 8a en Nord 4 heeft de Nothing Phone (3a) de minst goede bescherming (IP64) en laagste score op gebied van duurzaamheid (door de hoeveelheid plastic). Dat gezegd hebbend ligt het apparaat wel lekker in de hand en is het met ongeveer 200 gram totaal niet zwaar. De recent aangekondigde budgettoestellen Galaxy A36 en A26 hebben overigens een betere bescherming: IP67.

©Wesley Akkerman

Prachtig amoledscherm

Over het scherm hebben we dan weer niets te klagen. Ondanks de betaalbare prijs is duidelijk dat Nothing hier veel waarde aan hecht. Het riante amoleddisplay van 6,77 inch biedt een hoge resolutie van 1080 bij 2392 pixels. Dat is technisch gezien lager dan op de OnePlus en Pixel. Die laatste twee smartphones hebben tevens een hogere pixeldichtheid door het kleinere scherm.*

Het punt is alleen: daar merk je in de praktijk gewoon niets van. In alle drie de gevallen krijg je prachtige beelden voorgeschoteld, die er scherp uitzien. Teksten zijn goed leesbaar en kleuren komen heel goed uit de verf. Het toestel heeft daarnaast een goed helderheidsniveau, waardoor je ook op zonnige dagen ziet wat er gebeurt. En dankzij de dynamische verversingssnelheid kan het wisselen tussen 30 en 120 Hertz – afhankelijk van wat je erop uitspookt.

*We zeiden 'niets te klagen', maar we blijven natuurlijk wel kritisch.

©Wesley Akkerman

Capabel genoeg

De Nothing Phone (3a) wordt aangedreven door de Snapdragon 7s Gen 3. Dit is een nieuwe processor (uit augustus 2024), een die zijn hoofd koel houdt in onze stresstest. Hoewel de chipset op papier achterloopt op de Tensor G3 in de Pixel 8a en Snapdragon 7 Plus Gen 3 van de OnePlus Nord 4, is deze capabel genoeg voor een gemiddelde gebruiker en alledaagse taken. Hier en daar kan het systeem stotteren, maar dat gebeurt niet vaak genoeg om er last van te hebben.

Dat stotteren kan gebeuren wanneer je van app wisselt. Verwacht ook niet dat je hier de meeste high-end games in het hoogste aantal frames op kunt spelen. Je zult dus voor een aantal populaire titels de instellingen in moeten duiken om een goede gameplay-ervaring te krijgen.

De accu van 5000 mAh houdt het met gemak een dag vol en vaak zelfs langer. En als je een geschikte lader hebt (van 50 watt), dan kun je hem binnen een uur helemaal bijtanken.

©Wesley Akkerman

Telelens voor minder dan 400 euro

Draaien we het toestel nog eens om, dan zien we drie lenzen achterop zitten. Het toestel is ook op dit vlak redelijk eigenzinnig, aangezien het als een van de weinige smartphones onder de 400 euro een telelens aanbiedt. Dit is een variant van vijftig megapixel waarmee je tot twee keer kunt inzoomen. Verder is er nog een hoofdcamera van vijftig megapixel en een groothoeklens van acht megapixel. Voorop zit tot slot een selfiecamera van 32 megapixel.

Opvallend aan de foto's van de Nothing Phone (3a) is dat ze vaak een redelijk contrast hebben, waardoor beelden een beetje kunstmatig kunnen ogen. Ze zijn wel scherp en vooral heel levendig, maar ook dus een beetje onnatuurlijk. Het levert content op waar je heel prettig naar kunt kijken, helemaal als je foto's en video's maakt voor sociale media. Je moet wel rekening houden met een goede lichtbron, al kan het systeem best wat gebrek aan licht hebben.

©Wesley Akkerman

Onder de indruk

Wanneer het een beetje begint te schemeren, dan is de Nothing Phone (3a) prima in staat om alsnog heldere foto's te maken. Details blijven dan ook bewaard. Maar als de omgeving te donker wordt, dan levert het systeem in kwaliteit in. Verder zijn we onder de indruk van het inzoomen. Dat kan twee keer optisch, en daarna gebeurt dat digitaal. Zelfs op tien keer digitaal croppen krijg je beelden voorgeschoteld die grotendeels bruikbaar zijn.

Het kan gebeuren dat de camera's soms een wat wazig beeld presenteren of dat de randen een beetje vervormen, helemaal bij de groothoeklens. Maar onder betere omstandigheden, waarin je dus genoeg licht tot je beschikking hebt, hebben we weinig te klagen. De Pixel 8a maakt wat ons betreft nog altijd de betere foto's, met meer dynamiek, detail en natuurlijkere kleuren. Maar dat toestel was ook iets duurder bij de introductie (549 euro). Inmiddels is de Pixel 8a ongeveer even duur als de Nothing Phone (3a).

⬇️ Scrol naar beneden voor onze testfoto's gemaakt met de Nothing Phone (3a).

©Wesley Akkerman

Software met eigen smoel

Tot slot werpen we nog een blik op de software. Het is duidelijk dat Nothing ook op dit vlak het toestel een eigen smoel gegeven heeft. Veel systeemiconen en widgets hebben een eigen matrixstijl, waardoor ze niet meer lijken op wat we elders op Android aantreffen. Daarnaast is het snelmenu compacter gemaakt. Gelukkig kun je die indeling helemaal zelf bewerken en knoppen groter of kleiner maken, als je dat wilt. Ook kun je natuurlijk de positie aanpassen.

De softwareschil, Nothing OS 3.1, draait momenteel op Android 15. Dat is nu de meest recente versie. Je kunt hierna nog op drie upgrades en zes jaar aan beveilingsupdates rekenen. Met de Pixels en Samsungs van deze wereld krijg je veel meer Android-upgrades, en ook OnePlus doet het met vier jaar net iets beter. Maar goed, het kan altijd slechter. Zo zijn er nog altijd fabrikanten die denken dat twee Android-upgrades voldoende is. Drie is desondanks toch wat mager.

Nothing Phone (3a) kopen?

We kunnen veel dingen waarderen aan de Nothing Phone (3a). Net als zijn voorgangers heeft het toestel een hoop unieke elementen. De Glyph-lampen, onderscheidende vormgeving en matrixstijl binnen Nothing OS 3.1 zorgen voor een toestel met een eigen smoelwerk. Daarnaast is er niet heel veel aandacht voor AI; maar de opties die er zijn, kunnen best handig zijn.

Veel van die mogelijkheden tref je aan onder de eigen Essential-knop. Daarmee maak je screenshots, notities en stemopnamen, die allemaal verzameld worden in de Essential-ruimte. Het is duidelijk dat Nothing zich op die manier wil onderscheiden van de rest. Het scherm is daarnaast van hoog niveau en de camera stelt niet teleur. Het updatebeleid kan scherper en ook de processor loopt achter op de concurrentie. Maar eerlijk is eerlijk: voor alledaags gebruik is dit goed genoeg. De Nothing Phone (3a) is daardoor meer dan degelijk.

Testfoto's met verschillende zoompercentages

©Wesley Akkerman

4x

©Wesley Akkerman

2x

©Wesley Akkerman

1x

©Wesley Akkerman

0,6x

©Wesley Akkerman

10x

©Wesley Akkerman

4x

©Wesley Akkerman

2x

©Wesley Akkerman

1x

©Wesley Akkerman

0,6x

Draadloos opladen wordt steeds populairder, met twee toonaangevende technologieën: MagSafe van Apple en de nieuwe Qi2-standaard. In dit artikel leggen we de werking van MagSafe en Qi2 uit en lees je wat de verschillen tussen deze twee technologieën zijn.

Lees ook: Dit zijn de verschillen tussen het nieuwe Qi2 en voorganger Qi

Wat is MagSafe?

MagSafe is niet nieuw. Apple introduceerde het al in 2006 voor MacBooks, waar het diende als magnetische stroomconnector. In 2020 paste Apple de techniek aan voor de iPhone en integreerde het in de iPhone 12. Sindsdien is MagSafe aanwezig op alle iPhone-modellen vanaf de iPhone 12. De techniek maakt gebruik van een ring van magneten rond de oplaadspoel in de iPhone. Die zorgen ervoor dat de telefoon automatisch op de juiste plek ligt op een MagSafe-oplader. Dat voorkomt energieverlies en maakt snelladen via draadloos opladen betrouwbaarder.

Gebruik je een officieel gecertificeerde MagSafe-oplader (onderdeel van Apple's MFi-programma), dan laadt je iPhone op met maximaal 15 watt. Bij standaard Qi-laders en bij niet-gecertificeerde laders is dat vermogen meestal beperkt tot 7,5 watt.

©hadrian | ifeelstock - stock.adobe.com

Wat is Qi2?

Qi2 is de verbeterde opvolger van de bestaande Qi-standaard. De techniek is ontwikkeld door het Wireless Power Consortium (WPC), met medewerking van Apple. Een belangrijk onderdeel is het zogeheten Magnetic Power Profile: een magneetring die qua opbouw sterk lijkt op MagSafe. Ook Qi2 zorgt er dus voor dat een telefoon automatisch goed ligt op de oplader.

Qi2 levert net als MagSafe maximaal 15 watt, maar zonder dat een fabrikant een aparte Apple-certificering nodig heeft. Hierdoor zijn er meer en goedkopere laders op de markt, van allerlei merken. Bij oudere Qi-laders of niet-gecertificeerde modellen ligt het laadvermogen vaak lager, tussen de 5 en 7,5 watt.

Zo helpen MagSafe en Qi2 bij stabiel opladen

Bij draadloos opladen is het belangrijk dat je telefoon precies goed op de oplader ligt. Ligt hij een beetje scheef, dan sluiten de spoelen niet goed op elkaar aan waardoor er energie verloren gaat en het laadvermogen daalt. Oudere Qi-laders gebruiken geen magneten, waardoor het makkelijk is om je telefoon nét verkeerd neer te leggen. MagSafe en Qi2 lossen dat op met een magneetring in zowel de oplader als de telefoon. Die trekken elkaar automatisch op de juiste plek. Het resultaat: stabieler en sneller laden.

iPhone-ondersteuning voor MagSafe en Qi2

MagSafe werkt vanaf de iPhone 12. Alle modellen sindsdien hebben een magneetring rond de oplaadspoel, die zorgt voor correcte uitlijning en snelladen. De iPhone SE (3e generatie) ondersteunt wél draadloos opladen via Qi, maar heeft geen MagSafe en dus ook geen magnetische uitlijning of ondersteuning voor snelladen via MagSafe-opladers.

Qi2-ondersteuning is er vanaf de iPhone 15 (vanaf de eerste iOS-versie). Heb je een iPhone 13 of 14, dan moet daar minimaal iOS 17.2 op draaien. Oudere iPhones ondersteunen alleen standaard Qi en profiteren dus niet van de verbeterde uitlijning of hogere laadsnelheid van Qi2.

Ook interessant: 7 handige MagSafe-accessoires voor je iPhone

©Belkin

Android-ondersteuning voor MagSafe en Qi2

Sommige Android-modellen hebben inmiddels ook een magneetring rond de spoel, waardoor ze fysiek compatibel zijn met MagSafe-opladers. Maar dat betekent niet automatisch optimale prestaties. De exacte plaatsing van de spoelen moet overeenkomen – en dat is lang niet altijd zo.

Let op: Apple-specifieke functies zoals StandBy-modus werken niet op Android, ook al kun je soms fysiek dezelfde oplader gebruiken.

De meeste Android-telefoons ondersteunen Qi2 nog niet. Langzamerhand komen er wel steeds meer modellen op de markt die Qi2 (gaan) ondersteunen. Denk aan toestellen als de Samsung Galaxy S25-serie en de OnePlus 13. Deze zijn technisch Qi2-ready en kunnen opladen met 15 watt via een Qi2-lader, maar hebben meestal geen ingebouwde magneetring. Daardoor ontbreekt de automatische uitlijning. Wil je daar wél gebruik van maken, dan is een speciaal hoesje met ingebouwde magneetring nodig. Daarmee profiteer je alsnog van stabiel opladen en magnetische bevestiging, vergelijkbaar met MagSafe op een iPhone.

Fabrikanten zoals Samsung en Xiaomi gebruiken vaak hun eigen magnetische systemen, los van MagSafe of Qi2. Daardoor is de uitlijning soms net niet goed, wat invloed heeft op de laadsnelheid.

Zo kies je tussen MagSafe en Qi2

MagSafe is specifiek voor iPhones ontwikkeld, werkt betrouwbaar en snel, maar vereist een gecertificeerde oplader. Qi2 brengt dezelfde techniek naar een breder publiek en maakt 15 watt draadloos opladen toegankelijk voor meer toestellen, waaronder veel nieuwe Android-modellen.

Voor iPhone-gebruikers betekent Qi2 vooral meer keuze in laders. Voor Android-gebruikers luidt Qi2 een nieuwe fase in: eentje waarin draadloos opladen niet langer traag of instabiel hoeft te zijn.

Een nieuw strijkijzer gekocht, maar nog geen strijkplank? De juiste strijkplank kiezen is gelukkig helemaal niet ingewikkeld, maar je moet wel even weten waarop je moet letten. Met deze tips vind je snel een strijkplank die bij je past. 

Lees ook: Waar moet je op letten bij het kopen van een strijkijzer?

Als je wekelijks bergen wasgoed wegstrijkt, is het wel zo fijn als het strijken een beetje soepel gaat. Een kwalitatief strijkijzer is daarbij natuurlijk belangrijk, maar onderschat ook de kracht van een goede strijkplank niet. Continu je beddengoed moeten verschuiven, kleding die vochtig blijft na het stomen en een wiebelende strijkplank is immers niet waar je op zit te wachten. Sluiten jouw strijkijzer en strijkplank mooi op elkaar aan, dan zul je merken dat die steeds terugkerende berg wasgoed in een mum van tijd kreukvrij en opgevouwen in de kast ligt. Zo houd jij weer tijd over voor dingen die je écht leuk vindt.

Stoomstrijkijzer of stoomgenerator?

Het type strijkijzer dat je hebt, bepaalt grotendeels wat voor soort strijkplank je nodig hebt. Heb je een stoomstrijkijzer? Daarbij hoort een plank met een hittebestendige strijkijzerhouder die stoom goed kan doorlaten. Ook handig is een katoenen hoes met een vulling van bijvoorbeeld vilt of schuim, zodat condens niet kan ophopen en je wasgoed snel droogt na het strijken. Stoomstrijkijzers passen over het algemeen op alle 'standaard' strijkplanken die je in de winkel koopt, maar check voor de zekerheid dus wel altijd even of de plank stoomdoorlatend is. 

©Kaspars Grinvalds - stock.adobe.com

Een stoomgenerator is een stuk groter dan een gewoon stoomstrijkijzer. Dat betekent dat dit type strijkijzer ook een grotere strijkplank nodig heeft, anders bestaat de kans dat de plank tijdens het strijken niet stevig op zijn plek blijft staan. Ook een sterk plateau dat het gewicht van de stroomunit aankan is een must. En omdat een stoomgenerator grote hoeveelheden stoom produceert, is ook hiervoor een katoenen hoes met een laag van schuim of vilt onmisbaar. Bij de specificaties van strijkijzers wordt altijd duidelijk aangegeven of ze geschikt zijn voor stoomgeneratoren. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je per ongeluk toch een gewone strijkplank koopt. 

Grootte en vorm strijkblad

De grootte en vorm van het strijkblad hebben veel invloed op hoe comfortabel je strijkt. Strijken op een kleine strijkplank met een grote strijkbout werkt niet prettig: je kunt dan minder gedetailleerd te werk gaan en misschien hevelt de strijkbout regelmatig over de plank - dat kan nog gevaarlijk zijn ook. Aan de andere kant is een te groot strijkblad ook niet ideaal: je moet dan vaker heen en weer bewegen om je wasgoed glad te krijgen, wat extra tijd kost. Kies daarom altijd een model dat qua formaat bij jouw strijkbout past. Houd ook rekening met het soort wasgoed dat je vaak strijkt. Voor beddengoed, tafelkleden en lange jurken is een breed strijkblad fijn. Strijk je af en toe een T-shirt of een broek, dan volstaat een compacter strijkblad. 

©Olga Yastremska, New Africa, Africa Studio

Stabiliteit 

Niets is vervelender dan een strijkplank die tijdens het strijken continu heen en weer wiebelt. Dit maakt het niet alleen lastiger om je kleding mooi glad te strijken, maar vergroot ook het risico op ongelukken. Goedkopere modellen zijn vaak minder stabiel, dus laat je niet te snel verleiden door het prijskaartje dat aan bepaalde strijkplanken hangt. Kijk liever naar het gewicht: een strijkplank van rond de 8 kilo is lekker stevig en zal niet snel wankelen of omvallen. Vooral wanneer je een stoomgenerator of een wat zwaarder stoomstrijkijzer hebt, wil je een model met een robuust en stabiel frame. 

In hoogte verstelbaar

Strijken kan lichamelijk best zwaar zijn, vooral als je grote hoeveelheden achter elkaar strijkt of een zwaar strijkijzer gebruikt. Als je last hebt van rugklachten of andere lichamelijke ongemakken, doe je er daarom goed aan om een strijkplank te kiezen die je in hoogte kunt verstellen. Zo vind je altijd een houding die ergonomisch verantwoord is. Sommige strijkplanken kun je zelfs zó laag instellen dat je zittend kunt strijken. Dat klinkt misschien wat gek, maar zittend strijken is een stuk gunstiger voor je rug. Voor zittend strijken is een strijkplank nodig met een werkhoogte van minstens 60 centimeter. De werkhoogte bij staand strijken varieert tussen de 90 en 102 centimeter.