We zijn gewend geraakt aan grote smartphones. De zogenaamde 'koelkasten'. Maar hoe is het om met een smartphone te werken die het formaat heeft van je oude Nokiaatje? De Unihertz Jelly Star is een smartphone met het miniformaat van de oude mobiele telefoon. Of dat in praktijk werkbaar is lees je in deze Unihertz Jelly Star review.

Eerst even over Unihertz, want die naam doet vermoedelijk geen belletje bij je rinkelen. Unihertz is een Chinese fabrikant van aparte smartphones, van hele kleine modellen zoals de nieuwe Jelly Star tot toestellen met een gigantische accu of juist een fysiek qwerty-toetsenbord zoals een BlackBerry. Unihertz verkoopt zijn smartphones via bekende kanalen als Amazon in Nederland. Houd er rekening mee dat je de Jelly Star niet bij een provider en dus ook niet in combinatie met een abonnement kunt bestellen. Een ander aandachtspunt is de prijs van de smartphone. Die wil Unihertz mij nog niet vertellen. De fabrikant verkoopt de Jelly Star op moment van schrijven voor een actieprijs van 155 euro, maar de uiteindelijke prijs komt hoger te liggen. Afgaande op de kortingspercentages verwacht ik een uiteindelijke verkoopprijs van ongeveer 210 euro.

Kleinste smartphone

Voor dat geld krijg je een smartphone met aardige specificaties, waarover straks meer. Ik begin namelijk liever met het opvallende uiterlijk van de Jelly Star. Het is heel wat jaren terug dat ik zo’n kleine telefoon in mijn handen had. De Jelly Star meet slechts 9,5 x 5 x 1,8 centimeter en past zo in elke (kinder)hand. Hij is wel twee keer zo dik als een gemiddelde smartphone.

Met 116 gram is hij wel een stuk lichter dan de gemiddelde smartphone (190 gram). Het compacte formaat en gewicht is te verklaren door het kleine scherm van slechts 3 inch en de kleine accucapaciteit van 2000 mAh. Veel smartphones hebben een scherm van 6,1 tot 6,7 inch en een accucapaciteit tussen de 4000 en 5000 mAh.

De Jelly Star tussen een Google Pixel 7 Pro en een willekeurige smartphoneoplaadadapter

De Jelly Star is een kleine dikkerd: 1,8 centimeter dik.

Scherm is (te) klein

In de praktijk betekent het dat de Jelly Star opvallend klein en licht is en je moeiteloos met één hand het hele scherm(pje) kunt bedienen. Alhoewel, moeiteloos? Het schermpje is zo klein dat ik juist moeite heb om dagelijkse activiteiten op een normale manier uit te voeren. Bellen is prima met zo’n kleine telefoon aan je oor, want je krijgt niet snel last van je hand of arm. En bij contactloos pinnen in de winkel maakt het ook niet uit hoe groot je smartphonescherm is.

Maar waar het (voor mij in ieder geval) wél uitmaakt, is typen. Het toetsenbordje van de Jelly Star is dusdanig klein dat ik er moeilijk op kan typen. De autocorrectie helpt wat, maar ik maak na een week gebruik nog steeds veel meer typfouten dan op een ‘normale’ smartphone. Vreemd vind ik dat niet, want zelfs mijn eerste smartphone, de Samsung Galaxy Ace uit 2011, had een groter scherm (van 3,5 inch) en dus groter toetsenbord.

Typen is een uitdaging op het 3inch-scherm

Ook bij het lezen van tekst merk je dat het scherm van de Jelly Star echt klein is. WhatsApp-berichten, online artikelen, e-mails: de tekst is kleiner dan op je huidige smartphone en je moet veel vaker scrollen om een bericht te lezen. Er past namelijk simpelweg minder tekst op het schermpje.

Toen ik de Jelly Star gedurende de testweek regelmatig vergeleek met mijn huidige telefoon – de Google Pixel 7 Pro – viel het mij telkens op hoe prettig het was om een e-mail in één keer op het 6,7inch-scherm te lezen. Op de 3inch-Jelly Star zag ik maar een fractie, althans zo voelde het. De schermresolutie is met 480 x 854 pixels ook erg laag, waardoor het beeld niet zo scherp oogt. Maar omdat het scherm zo klein is, merk je dit minder. Een boeiende YouTube-video of Netflix-serie komt op het scherm van de Jelly Star echter niet lekker uit de verf, simpelweg omdat die videocontent gemaakt is met een groter en scherper scherm in het achterhoofd.

De website van ID.nl op de Pixel 7 Pro en Jelly Star

Accuduur

Waar ik dus al snel heimwee had naar een smartphone met een groter scherm, sta jij misschien wel te springen om een hele compacte smartphone. Laat ik daarom wat dieper ingaan op de andere kenmerken van de Unihertz Jelly Star. De accuduur bijvoorbeeld. Het toestel houdt het met zijn 2000mAh-accu probleemloos een lange dag vol, maar moet dan ’s nacht wel aan de oplader. Ik vind dat niet erg. De usb-c-poort van de telefoon zit – opvallend – niet aan de onderkant maar aan de rechterzijkant. De accu opladen duurt vrij lang, al is het fijn dat Unihertz een oplader meelevert.

De usb-c-poort zit met de knoppen op de rechterzijkant

Gebruikservaring

Qua gebruikservaring heb ik weinig te klagen. De Jelly Star is niet bijzonder rap, maar heeft een capabele MediaTek-processor. Je merkt af en toe wat visuele haperingen in de Android 13-software, maar dat lijkt aan een gebrek aan optimalisaties door Unihertz te liggen. Een tekort aan werkgeheugen kan het niet zijn, want de Jelly Star heeft liefst 8 GB werkgeheugen. Dat is evenveel als dure Android-smartphones en meer dan een Apple iPhone. Ook de opslagcapaciteit is met 256 GB bijzonder royaal, gelet op de verkoopprijs in ieder geval. Jammer is dat het opslaggeheugen van het type UFS 2.2 is en daarom vrij langzaam werkt. In de praktijk merk je dit gelukkig niet heel vaak.

De camera van de Jelly Star is - zoals verwacht - niet bijzonder

Verwacht geen wonderen van de enkele 48megapixel-camera op de achterkant van de smartphone. Die werkt naar behoren maar valt kwalitatief niet op. Maar goed: je koopt de Jelly Star natuurlijk niet voor zijn cameraprestaties. Goed om te weten is dat de smartphone is voorzien van een prima vingerafdrukscanner onder die camera, een nfc-chip om contactloos te pinnen in winkels en 4G-ondersteuning voor snel mobiel internet.

De smartphone heeft een vingerafdrukscanner en nfc-chip

Géén updatebeleid

Bijzonder jammer is dat Unihertz geen updates garandeert voor de Jelly Star. Het bedrijf wil desgevraagd niet aangeven of de smartphone Android-versie-updates en/of beveiligingsupdates krijgt, alleen dat het softwareteam eventuele bugs zal oplossen. Voorgaande Unihertz-smartphones hebben verschillende updates ontvangen. Het feit dat de fabrikant zich niet committeert aan een updatebeleid, is een groot minpunt van de Jelly Star. Concurrerende smartphonemerken garanderen namelijk wel een bepaald aantal jaren updates voor hun toestellen.

De Jelly Star krijgt in principe géén updates

Conclusie: Unihertz Jelly Star kopen?

De Unihertz Jelly Star heeft een duidelijk verkoopargument: het is de kleinste smartphone die je nu kunt kopen. En een met de nieuwste Android-versie, prima specificaties en een accu die gewoon een dag meegaat. Als een zo klein mogelijke smartphone waar je alles op kunt doen je aanspreekt, is de Jelly Star een logische én betaalbare keuze. Hopelijk vind je het scherm in de praktijk niet té klein, zoals ik dat vind. Wie geen hele kleine smartphone heeft, is beter af met een model van een bekend merk. Alleen al omdat die fabrikanten wél updates beloven.

Een robotstofzuiger scheelt flink wat werk, maar alleen als je hem goed gebruikt. Wie er net een in huis heeft, merkt al snel dat hij niet alles vanzelf doet. En ook als je al langer een robotstofzuiger gebruikt, valt er vaak nog winst te halen. Met deze tien praktische tips werkt je robotstofzuiger beter – en hoef jij minder te doen!

Lees ook: Hier moet je op letten wanneer je een robotstofzuiger wilt kopen

1. Laat hem eerst je huis leren kennen

Veel robotstofzuigers kunnen een plattegrond van je woning maken. Dat kost eenmalig wat tijd, maar levert daarna veel gemak op. Tijdens zo'n verkenningsronde reinigt hij meestal nog niet, maar scant hij alleen. Geef hem de ruimte en zorg dat er geen spullen over de vloer slingeren. Als de kaart eenmaal is aangemaakt, kun je zones instellen, schoonmaakschema's maken en no-go-gebieden markeren.

2. Zorg voor voldoende licht

Robotstofzuigers met optische sensoren hebben licht nodig om goed te navigeren. Als je hem 's avonds laat rijden terwijl de lampen uit zijn, herkent hij obstakels minder goed. Plan het schoonmaken liever overdag of laat een lamp aan in de ruimte waar hij aan het werk is. Als het apparaat regelmatig moeite heeft om meubels of muren goed te herkennen, komt dat mogelijk door te weinig licht.

3. Stel schoonmaakzones en kamers in

In de app van de meeste modellen kun je na de kaartopbouw aangeven welke kamers of delen van het huis wanneer moeten worden schoongemaakt. Dat is handig als je bijvoorbeeld elke ochtend de gang en keuken wilt laten doen, maar de slaapkamers alleen op zaterdag. Door het schoonmaken slim te verdelen, werkt de robotstofzuiger efficiënter en hoeft hij tussendoor minder vaak op te laden.

©Wesley Akkerman | ID.nl

4. Gebruik virtuele afbakeningen waar nodig

Veel modellen bieden de mogelijkheid om virtuele grenzen aan te maken: gebieden waar de robotstofzuiger niet mag komen. Denk aan een speelkleed met speelgoed, een losse kabel achter de bank of een plek waar de vloer nat kan zijn. In plaats van zo'n verboden plek elke keer handmatig af te schermen, door er bijvoorbeeld iets voor te zetten, stel je die zones gewoon één keer digitaal in. Het apparaat houdt daar vanaf dan automatisch rekening mee en weet dat hij daar niet meer mag komen.

5. Dweilen? Wees voorzichtig met schoonmaakmiddelen

Kan jouw robotstofzuiger ook dweilen? Gebruik dan alleen het aanbevolen reinigingsmiddel of gewoon water. Veel gewone schoonmaakmiddelen zijn te sterk of laten resten achter, waardoor leidingen of sproeiers kunnen verstoppen. Sommige robotstofzuigers hebben een speciaal reservoir voor schoonmaakmiddel, maar dat geldt niet voor elk model. Iets om naar te kijken voordat je een robotstofzuiger gaat kopen.

6. Maak borstels, wieltjes en sensoren regelmatig schoon

Haren, stof en vuil hopen zich snel op rond de draaiende onderdelen van de robotzuiger. Vooral huisdierharen kunnen oor problemen zorgen. Maak elke week de hoofdborstel los, controleer de zijborstels en veeg vuil weg met een droge doek of meegeleverd hulpstuk. Vergeet ook de val- en navigatiesensoren niet: die kunnen door stof minder goed functioneren, wat de navigatie beïnvloedt.

©Vershinin Evgenii

7. Leeg het stofreservoir af en toe ook zelf

Veel robotstofzuigers hebben een zelflegende functie. Handig, maar ook dan is het slim om af en toe zelf te controleren of alles goed blijft werken. Het stofreservoir is meestal klein en raakt sneller verstopt dan je denkt. Leeg het na een paar schoonmaakbeurten, zeker als je merkt dat hij minder vuil opzuigt of als hij zelf aangeeft dat het reservoir leeg is, maar je toch nog stof en kruimels op de vloer ziet liggen.

8. Zet het laadstation op een vaste plek

Een robotstofzuiger onthoudt zijn omgeving en zoekt na elke beurt zijn laadstation op. Verplaats je dat station naar een andere plek, dan moet hij opnieuw leren waar hij zich bevindt. Zet het station dus op een centrale, bereikbare plek waar voldoende ruimte is en laat het daar staan. Zo voorkom je dat hij de weg kwijt raakt of fouten maakt bij het navigeren.

9. Pas op bij huisdieren

Een ongelukje van een huisdier kan vervelende gevolgen hebben als de stofzuiger erdoorheen rijdt. Laat hem daarom liever schoonmaken op momenten dat je huisdieren buiten zijn of je zeker weet dat de vloer schoon is. Zo voorkom je niet alleen vieze sporen, maar ook schade aan het apparaat en extra schoonmaakwerk achteraf.

©Надія Коваль - stock.adobe.com

10. Automatiseer waar het kan, maar houd controle

Robotstofzuigers zijn bedoeld om werk uit handen te nemen. Toch blijft het verstandig om regelmatig de app te openen, meldingen te controleren en updates uit te voeren. Soms kun je met een kleine aanpassing – zoals het verplaatsen van een kabel, het instellen van een extra schoonmaakbeurt op vrijdag – het resultaat flink verbeteren.

Robotstofzuiger klaar? Zuigen maar!

Het is simpel: hoe beter je robotstofzuiger weet wat hij moet doen, hoe beter hij zijn werk doet. Met deze tips zorg je ervoor dat dat het geval is. En ja, je moet zelf ook af en toe nog wat doen, zoals het stofreservoir controleren of dierenhaar uit de wieltjes te peuteren, maar dat kost hooguit een paar minuutjes van je tijd. Want je weet nu hoe je ervoor zorgt dat de omstandigheden zo goed mogelijk zijn én hoe je hem 'traint'. En daarmee komt hij dicht in de buurt van je ideale huishoudhulp!

Hoewel koken op gas voorlopig nog mag, is duidelijk dat de toekomst elektrisch is. Veel mensen stappen nu al over op elektrisch koken – vaak in combinatie met inductie. Ben jij toe aan een nieuwe kookplaat of wil je van het gas af? Dan is het goed om te weten hoe je zo’n elektrische kookplaat aansluit, waar je op moet letten en wanneer je beter een professional kunt inschakelen.

Eén, twee of drie fasen: wat betekent dat?

In tegenstelling tot een gaskookplaat, die je simpelweg aan een gasaansluiting koppelt, is een elektrische kookplaat net iets technischer. Zo'n kookplaat kan worden aangesloten op één, twee of drie elektrische fasen. Welke van de drie je nodig hebt, hangt af van het vermogen van je kookplaat én van de aansluiting in je keuken.

Een 1-fase kookplaat is het eenvoudigst. Die werkt op een gewone stekker met twee pinnen, precies zoals je gewend bent van andere apparaten in huis. Deze modellen hebben een beperkt vermogen – maximaal 3680 watt – maar zijn vaak krachtig genoeg voor wie niet al te fanatiek kookt. Aansluiten is simpel: stekker erin en je kunt aan de slag.

Voor een 2-fase kookplaat heb je een zogenoemde perilex-stekker nodig, met vijf pinnen. Die zie je vooral bij iets krachtigere inductiekookplaten. Meestal worden dit soort kookplaten zonder stekker geleverd, en is het slim om een elektricien in te schakelen voor de installatie. Het benodigde vermogen ligt tussen de 3681 en 7360 watt.

Een 3-fase kookplaat vraagt nog meer stroom en werkt op krachtstroom. Ook hier gebruik je een perilex-stekker met vijf pinnen, maar je moet wel eerst controleren of je meterkast daar op is voorbereid. De aansluitwaarde ligt boven de 7360 watt en het is belangrijk dat de aansluiting klopt – anders werkt de kookplaat niet of loop je zelfs risico op overbelasting. Laat dit daarom bij voorkeur aan een vakman over.

©vectorizer88 - stock.adobe.com

Hoe weet je welke kookplaat bij je keuken past?

Wat je kunt aansluiten, hangt af van het type stopcontact in je keuken. Heb je een standaard wandcontactdoos met twee gaten? Dan past daar alleen een 1-fase kookplaat op. Die worden meestal geleverd met stekker en snoer, zodat je hem meteen kunt gebruiken.

Zie je een perilex-stopcontact (met vijf gaten)? Dan is je keuken in principe geschikt voor een 2- of 3-fase kookplaat. Alleen weet je dan nog niet of je meterkast daadwerkelijk drie fasen aankan. Dat kun je op twee manieren controleren: met een multimeter of door in je meterkast te kijken.

Zo check je de aansluiting met een multimeter

Heb je een multimeter in huis? Dan kun je precies meten hoeveel fasen je aansluiting ondersteunt. Teken op een papier het patroon van het perilex-stopcontact en noteer per gat wat je meet. Prik met één pin in het middelste gat (de aarde) en meet met de andere pin de overige vier. Krijg je twee keer 230 volt en twee keer 0? Dan heb je een 2-fase aansluiting. Meet je drie keer 230 volt en één keer 0? Dan is het een 3-fase aansluiting. Label de gaten met ‘L’ voor stroom en ‘N’ voor nul, zodat je straks precies weet wat waar hoort.

©Dmitriy

Geen multimeter? Kijk in de meterkast

Heb je geen meetapparatuur? Dan kun je in de meterkast zien hoeveel fasen er beschikbaar zijn. Bij een 2-fase aansluiting zie je twee gekoppelde groepen met een hendel ertussen. Zie je vier gekoppelde groepen? Dan is er krachtstroom aanwezig en kun je dus ook een 3-fase kookplaat aansluiten – mits het stopcontact daar geschikt voor is.

©auremar

Zelf een kookplaat aansluiten

Ga je zelf aan de slag? Dan is het belangrijk dat je weet wat je doet. Elektriciteit is geen speelgoed, dus bij twijfel: bel een vakman. Heb je een 1-fase kookplaat met powermanagement die je op een normaal stopcontact wilt aansluiten? Dan moet je deze eerst correct instellen.

Leg om te beginnen een stuk piepschuim onder de kookplaat, zodat je hem veilig kunt omdraaien zonder krassen of barsten. Plak daarna de afdichtband rondom het apparaat, bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de glasrand. Begin aan de achterkant, zodat de naad niet in het zicht valt.

Open het aansluitcompartiment onder de kookplaat en controleer het aansluitschema dat daar staat. Gebruik de bijgeleverde bruggetjes om de juiste verbindingen te maken. Sluit het snoer aan: bruin op L, blauw op N en geelgroen op aarde. Zet het snoer vast met trekontlasting en sluit het klepje.

Draai nu de kookplaat weer om en steek de stekker in het stopcontact. Leg de kookplaat op z’n plek in het aanrechtblad. Houd de pauzeknop vijf seconden ingedrukt om het menu te openen. Zoek via de plusknop naar het onderdeel ‘PO’ (power) en stel het vermogen in op 3.7 in plaats van 7.4. Bevestig dit door de pauzeknop nog eens vijf seconden ingedrukt te houden. Je kookplaat is nu geschikt voor een standaard aansluiting.

Een 2-fase kookplaat aansluiten: zo werkt het

Heb je een 2-fase kookplaat? Dan moet je eerst bepalen welke kleur draad bij welk contact hoort. Meet het snoer door met een multimeter, op de piepstand of op de Ohm-stand. Noteer welke draad bij welke stekkerpin hoort en gebruik die info bij het aansluiten.

Open vervolgens het aansluitvak onder de kookplaat en kijk welk aansluitschema je moet gebruiken. L1 en L2 koppel je aan de juiste stroomdraden, 01 en 02 aan de juiste nuldraad. Maak de trekontlasting los, sluit de draden aan zoals je eerder hebt gemeten, en zet alles weer stevig vast.

Steek daarna de stekker in het stopcontact en plaats de kookplaat netjes in het blad. Dankzij de afdichtband blijft alles goed op z'n plek. Zet vervolgens de kookplaat aan en test of alle kookzones werken. Krijg je een foutmelding? Dan is er waarschijnlijk iets misgegaan bij het aansluiten. Geen foutmelding? Dan is je kookplaat klaar voor gebruik.

©S.Engels