Het Android-besturingssysteem vind je op veel verschillende apparaten, van smartphones tot tablets, fototoestellen en slimme horloges. Gek genoeg heeft Google het besturingssysteem nog niet beschikbaar gemaakt voor computers. Gelukkig kun je met een omweg alsnog Android-apps draaien op je pc.

Waarschijnlijk gebruik je op een dag meer apps op je smartphone dan dat je programma's onder Windows gebruikt. Veel van die apps hebben een vaste plaats in je leven ingenomen. Zou het dan niet handig zijn als je ze ook op je pc zou kunnen draaien en niet enkel op je smartphoneof tablet? Met Android is dat mogelijk. In deze expertcursus tonen we je hoe je Android-apps op twee manieren op je pc kunt draaien: gevirtualiseerd in Windows of zelfs als los besturingssysteem.

Waarom

Maar waarom zou je Android-apps op je pc willen draaien? Enerzijds ben je die appsmisschien al gewend en wil je ze gemakshalve op al je apparaten draaien. Anderzijds heeft een pc ook één groot voordeel: je hebt een groter scherm. Je favoriete Android-games zien er daardoor op je pc heel wat indrukwekkender uit. En je pc is misschien op je stereo-installatie aangesloten, waardoor ook het geluid indrukwekkender is dan wat er uit je smartphone komt.

Iets wat zowel een voordeel als een nadeel kan zijn, is trouwens het verschil in invoerapparaten. Heb je geen computer met aanraakscherm, dan moet je je Android-apps met de muis besturen, wat niet altijd logisch is. Aan de andere kant heb je op je pc de beschikking over een toetsenbord, waardoor apps die wat meer tekstinvoer vereisen heel wat sneller te hanteren zijn.

©PXimport

Deel 1: Virtualiseren

In dit eerste deel laten we zien hoe je Android-apps in een virtuele machine op Windows kunt draaien. Dit doen we met virtualisatiesoftware van BlueStacks. Zo kun je ook Android-apps tegelijk met je Windows-apps blijven gebruiken.

01 BlueStacks App Player

De BlueStacks App Player is op de website van BlueStacks gratis te downloaden en ondersteunt Windows XP, Vista, 7 en 8. Klik op de homepage op het groene downloadknopje. Voer het installatieprogramma uit en klik op Continue. Klik op Next. Zorg dat in het volgende venster App store access en App Notifications aangevinkt zijn. Indien je interesse hebt, laat je ook Subscribe to Spotlight aangevinkt staan: dan krijg je dagelijks gratis apps voorgesteld. Spotlight is echter nogal opdringerig.

©PXimport

Na installatie wordt de BlueStacks Player automatisch opgestart. Je krijgt een soort homescreen te zien. Hiermee is al duidelijk dat het niet om de gewone Android gaat. De App Player heeft een eigen interface, louter om je toegang te geven tot je apps. Zo zie je bovenaan de recent uitgevoerde apps, daaronder populaire apps, daaronder de apps die Spotlight vandaag aanbiedt en daaronder nog vele categorieën. Linksonder heb je de drie knopjes die je van Android gewend bent: om terug te gaan, om naar het startscherm te gaan en om de recent uitgevoerde apps te bekijken. Rechts zie je de klok, die je ook toegang geeft tot de meldingen en de instellingen. Daarna heb je een knopje voor sociale media (waarmee je een screenshot maakt en deelt) en ernaast komen de knopjes om naar de fullscreenmodus over te schakelen en om BlueStacks af te sluiten.

©PXimport

Ook aan de instellingen zie je dat het niet om een standaard Android-installatie gaat. De mogelijkheden zijn duidelijk minder uitgebreid. Op een bepaald moment zal de App Player overigens een venster tonen met de boodschap dat je de App Store en App Sync het best inschakelt. Klik op Continue. Voeg dan je Google-account toe. Nadat dat gebeurd is, log je in je account in om App Sync in te schakelen. Vanaf nu kun je apps in BlueStacks App Player installeren uit de Play Store. Dat kan eenvoudig door in het homescreen op Search te klikken en een zoekterm in te typen.

©PXimport

Andere virtualisatiesoftware

02 Synchroniseren

Klik je in de instellingen binnen BlueStacks op Verbinden met cloud, dan kun je je Android-telefoon met BlueStacks App Player synchroniseren. Je moet je daarvoor wel (gratis) bij BlueStacks registreren. Vul je e-mailadres in en het telefoonnummer van je Android-telefoon. Klik op Register, waarna je een pincode via e-mail toegestuurd krijgt. Installeer nu op je Android-telefoon de BlueStacks Cloud Connect app. In de BlueStacks Cloud Connect app vul je de pincode in die je via e-mail ontvangen hebt.

©PXimport

Vink Sync SMS to BlueStacks aan als je ook op je computer meldingen wilt krijgen als je op je Android-telefoon een sms ontvangen hebt. Druk tot slot op Login. Je krijgt nu alle apps te zien die je op je telefoon geïnstalleerd hebt. Je kunt ze een voor een aanvinken en daarna op het knopje Sync drukken om die apps in BlueStacks App Player op je pc te installeren. Of je kunt in de instellingen van de app Sync all apps to cloud aanvinken, waarna je op je pc altijd dezelfde apps beschikbaar hebt als op je Android-telefoon.

©PXimport

03 Beperkingen

In de praktijk blijken apps in BlueStacks App Player toch te vaak traag te reageren, wat jammer is omdat het gebruiksgemak daaronder lijdt. Bovendien gaan niet alle apps even goed om met de schermgrootte. Je kunt in de instellingen onder App-groottewijzigen wel per app kiezen of die in het standaardformaat (voor een smartphone) getoond moet worden of in een tabletformaat, maar heel wat apps blijken met die laatste niet overweg te kunnen. Als je in het systeemvak rechtsklikt op het pictogram van BlueStacks en bij Rotate Portrait Apps de optie Enabled aanvinkt, dan werken apps die standaard in portretmodus zijn, de volgende keer op je pc ook in portretmodus. Maar dat werkt helaas niet goed voor alle apps.

Een ander nadeel is dat je maar één Android-app tegelijk in BlueStacks App Player kunt draaien. Eigenlijk is dat normaal, want in Android kun je ook maar één app tegelijk zien, maar op een pc zou het toch handig zijn dat je meerdere Android-apps tegelijk op je scherm kunt tonen naast je Windows-toepassingen. Omdat dit niet mogelijk is, blijft het programma enkel handig als je bijvoorbeeld één Android-app echt niet kunt missen op je pc of als je regelmatig graag een Android-game speelt.

Deel 2: Besturingssysteem

In dit tweede deel installeren we een volledig Android-besturingssysteem op de computer, eventueel in een dualboot-configuratie naast Windows. We illustreren dat met Android-x86.

04 Android-x86

Wil je op je pc toch meer een volledig Android-systeem zoals je dat gewend bent van op je smartphone of tablet, dan moet je een andere route bewandelen. Google ontwikkelt Android enkel voor de ARM-processors die je in mobiele apparaten vindt, maar het project Android-x86 maakt Android ook beschikbaar voor de x86-processorarchitectuur van pc's. Met Android-x86 installeer je een volledig besturingssysteem op je pc, ter vervanging van (of naast) Windows. Eigenlijk maak je zo van je pc een Android-tablet, maar dan met een groter scherm, een toetsenbord en een muis.

De nieuwste stabiele versie van Android-x86 is gebaseerd op Android Oreo, wat al vrij oud is. Download het iso-bestand, dat een image is van een opstartbare cd-rom. Brand het iso-bestand nu op een cd-rom. Je kunt het ook op een usb-stick plaatsen. De makers van Android-x86 raden daarvoor LinuxLive USB Creator aan, maar ook UNetbootin werkt. Beide programma's werken hetzelfde: je kiest het iso-bestand en je kiest de schijfletter van de usb-stick. Let op dat je niet per ongeluk de schijfletter van je harde schijf kiest, want anders word alles daarop overschreven! Na het maken van de cd-rom of usb-stick, start je de pc vanaf dit medium op.

©PXimport

Dualboot

©PXimport

05 Installatie

Wanneer je je computer van het Android-x86-installatiemedium opstart, krijg je een bootmenu te zien. Ga met de pijltjestoetsen naar Installation en druk op Enter. Als je pc al Windows bevat en je Android-x86 daarnaast wilt installeren, lees dan eerst het kader Dualboot. Anders maak je hier een partitie aan met Create/Modify partitions. Je krijgt de vrije ruimte op de harde schijf en eventueel de huidige partities te zien. Controleer door naar de grootte te kijken of je op de juiste schijf bezig bent, want alle gegevens erop worden gewist. Als je de huidige partities niet meer nodig hebt, selecteer ze dan met de pijltjestoetsen en kies Delete.

Ga met de pijltjestoetsen naar New, kies Primary, bevestig de grootte en kies daarna achtereenvolgens Bootable / Write (bevestig met Yes) / Quit. Selecteer nu de zojuist aangemaakte partitie, kies ext3 als bestandssysteem en bevestig met Yes dat je de partitie wilt formatteren. Bij de vraag of je de bootloader GRUB wilt installeren, antwoord je bevestigend. Ook op de vraag of je naar de systeemdirectory wilt kunnen schrijven zouden wij positief antwoorden, omdat je dan net wat meer rechten hebt. Daarna wordt Android-x86 in enkele seconden geïnstalleerd en kun je je pc herstarten zonder de cd-rom of usb-stick en krijg je het vertrouwde Android-logo te zien.

06 Configuratie

Nu moet je je Android-installatie nog configureren in enkele stappen. Achtereenvolgens kies je je taal, selecteer je een wifi-netwerk, koppel je je Google-account aan Android, configureer je de Google-services en configureer je de datum en tijd. Daarna krijg je het Android-startscherm te zien en kun je aan de slag.

Standaard staan de bekendste apps van Google al geïnstalleerd. De meeste apps beschouwen een Android-x86-systeem als een tablet, waardoor je bijvoorbeeld de handige tabletinterface van Gmail te zien krijgt en ook de app Computer!Totaal Magazine werkt. Apps zoals de camera en de telefoon werken uiteraard niet. De telefoon-app verandert het scherm bovendien plots naar de portretstand, waardoor de besturing onbruikbaar wordt, want de muis blijft in landschapsmodus werken.

©PXimport

©PXimport

Android-IA

07 Wat behelpen

Afhankelijk van je hardware zul je ook merken dat er een aantal zaken niet of niet optimaal werkt. Android-x86 is door de ontwikkelaars vooral getest op een aantal wat oudere netbooks en Intel-tablets. Ontbrekende drivers kunnen op andere toestellen dus weleens roet in het eten gooien. Als je geluid niet werkt, je draadloze netwerkkaart niet herkend wordt of je beeldresolutie te klein is, zul je dus op het forum van het project om hulp moeten vragen.

©PXimport

Voor de rest moet je je wat behelpen. Naar printerdrivers voor Android is het bijvoorbeeld vruchteloos zoeken. Maar met Google Cloud Print, dat standaard in Android-x86 ingeschakeld is, kun je op elke printer afdrukken die via een andere computer aan je Google-account gekoppeld is. Een ander probleem is dat het scherm standaard na twee minuten zwart wordt en je het blijkbaar onmogelijk terug kunt inschakelen. De beste oplossing is in de instellingen bij Display onder Sleep de optie Never time out te kiezen.

Android-x86 heeft alle instellingen die je van Android gewend bent, dus het systeem is veel meer naar je wensen aan te passen dan de BlueStacks App Player. Extra apps installeer je eenvoudig met Google Play. Al met al is Android-x86 in de praktijk veel bruikbaarder dan BlueStacks App Player. De apps reageren sneller en het geheel lijkt stabieler, al blijft het wel de vraag of Android-apps volstaan om alles op je pc te doen wat je normaal in Windows doet. Een dualboot-configuratie geeft je altijd de keuze, maar dan moet je wel tussendoor herstarten.

©PXimport

08 Apps

Als je zowel Windows- als Android-apps tegelijk wilt draaien, kun je ook Android-x86 in VirtualBox draaien. Dat werkt zelfs vlotter dan BlueStacks App Player. Alleen werkt een aantal apps in een virtuele omgeving niet meer, omdat ze bijvoorbeeld geen wifi detecteren. De Computer!Totaal Magazine app wil bijvoorbeeld enkel magazines downloaden over een wifi-verbinding, terwijl de netwerkverbinding van Android-x86 in VirtualBox een virtuele ethernetverbinding is.

VirtualBox? 

Puur voor games

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.