Het Android-besturingssysteem vind je op veel verschillende apparaten, van smartphones tot tablets, fototoestellen en slimme horloges. Gek genoeg heeft Google het besturingssysteem nog niet beschikbaar gemaakt voor computers. Gelukkig kun je met een omweg alsnog Android-apps draaien op je pc.

Waarschijnlijk gebruik je op een dag meer apps op je smartphone dan dat je programma's onder Windows gebruikt. Veel van die apps hebben een vaste plaats in je leven ingenomen. Zou het dan niet handig zijn als je ze ook op je pc zou kunnen draaien en niet enkel op je smartphoneof tablet? Met Android is dat mogelijk. In deze expertcursus tonen we je hoe je Android-apps op twee manieren op je pc kunt draaien: gevirtualiseerd in Windows of zelfs als los besturingssysteem.

Waarom

Maar waarom zou je Android-apps op je pc willen draaien? Enerzijds ben je die appsmisschien al gewend en wil je ze gemakshalve op al je apparaten draaien. Anderzijds heeft een pc ook één groot voordeel: je hebt een groter scherm. Je favoriete Android-games zien er daardoor op je pc heel wat indrukwekkender uit. En je pc is misschien op je stereo-installatie aangesloten, waardoor ook het geluid indrukwekkender is dan wat er uit je smartphone komt.

Iets wat zowel een voordeel als een nadeel kan zijn, is trouwens het verschil in invoerapparaten. Heb je geen computer met aanraakscherm, dan moet je je Android-apps met de muis besturen, wat niet altijd logisch is. Aan de andere kant heb je op je pc de beschikking over een toetsenbord, waardoor apps die wat meer tekstinvoer vereisen heel wat sneller te hanteren zijn.

©PXimport

Deel 1: Virtualiseren

In dit eerste deel laten we zien hoe je Android-apps in een virtuele machine op Windows kunt draaien. Dit doen we met virtualisatiesoftware van BlueStacks. Zo kun je ook Android-apps tegelijk met je Windows-apps blijven gebruiken.

01 BlueStacks App Player

De BlueStacks App Player is op de website van BlueStacks gratis te downloaden en ondersteunt Windows XP, Vista, 7 en 8. Klik op de homepage op het groene downloadknopje. Voer het installatieprogramma uit en klik op Continue. Klik op Next. Zorg dat in het volgende venster App store access en App Notifications aangevinkt zijn. Indien je interesse hebt, laat je ook Subscribe to Spotlight aangevinkt staan: dan krijg je dagelijks gratis apps voorgesteld. Spotlight is echter nogal opdringerig.

©PXimport

Na installatie wordt de BlueStacks Player automatisch opgestart. Je krijgt een soort homescreen te zien. Hiermee is al duidelijk dat het niet om de gewone Android gaat. De App Player heeft een eigen interface, louter om je toegang te geven tot je apps. Zo zie je bovenaan de recent uitgevoerde apps, daaronder populaire apps, daaronder de apps die Spotlight vandaag aanbiedt en daaronder nog vele categorieën. Linksonder heb je de drie knopjes die je van Android gewend bent: om terug te gaan, om naar het startscherm te gaan en om de recent uitgevoerde apps te bekijken. Rechts zie je de klok, die je ook toegang geeft tot de meldingen en de instellingen. Daarna heb je een knopje voor sociale media (waarmee je een screenshot maakt en deelt) en ernaast komen de knopjes om naar de fullscreenmodus over te schakelen en om BlueStacks af te sluiten.

©PXimport

Ook aan de instellingen zie je dat het niet om een standaard Android-installatie gaat. De mogelijkheden zijn duidelijk minder uitgebreid. Op een bepaald moment zal de App Player overigens een venster tonen met de boodschap dat je de App Store en App Sync het best inschakelt. Klik op Continue. Voeg dan je Google-account toe. Nadat dat gebeurd is, log je in je account in om App Sync in te schakelen. Vanaf nu kun je apps in BlueStacks App Player installeren uit de Play Store. Dat kan eenvoudig door in het homescreen op Search te klikken en een zoekterm in te typen.

©PXimport

Andere virtualisatiesoftware

02 Synchroniseren

Klik je in de instellingen binnen BlueStacks op Verbinden met cloud, dan kun je je Android-telefoon met BlueStacks App Player synchroniseren. Je moet je daarvoor wel (gratis) bij BlueStacks registreren. Vul je e-mailadres in en het telefoonnummer van je Android-telefoon. Klik op Register, waarna je een pincode via e-mail toegestuurd krijgt. Installeer nu op je Android-telefoon de BlueStacks Cloud Connect app. In de BlueStacks Cloud Connect app vul je de pincode in die je via e-mail ontvangen hebt.

©PXimport

Vink Sync SMS to BlueStacks aan als je ook op je computer meldingen wilt krijgen als je op je Android-telefoon een sms ontvangen hebt. Druk tot slot op Login. Je krijgt nu alle apps te zien die je op je telefoon geïnstalleerd hebt. Je kunt ze een voor een aanvinken en daarna op het knopje Sync drukken om die apps in BlueStacks App Player op je pc te installeren. Of je kunt in de instellingen van de app Sync all apps to cloud aanvinken, waarna je op je pc altijd dezelfde apps beschikbaar hebt als op je Android-telefoon.

©PXimport

03 Beperkingen

In de praktijk blijken apps in BlueStacks App Player toch te vaak traag te reageren, wat jammer is omdat het gebruiksgemak daaronder lijdt. Bovendien gaan niet alle apps even goed om met de schermgrootte. Je kunt in de instellingen onder App-groottewijzigen wel per app kiezen of die in het standaardformaat (voor een smartphone) getoond moet worden of in een tabletformaat, maar heel wat apps blijken met die laatste niet overweg te kunnen. Als je in het systeemvak rechtsklikt op het pictogram van BlueStacks en bij Rotate Portrait Apps de optie Enabled aanvinkt, dan werken apps die standaard in portretmodus zijn, de volgende keer op je pc ook in portretmodus. Maar dat werkt helaas niet goed voor alle apps.

Een ander nadeel is dat je maar één Android-app tegelijk in BlueStacks App Player kunt draaien. Eigenlijk is dat normaal, want in Android kun je ook maar één app tegelijk zien, maar op een pc zou het toch handig zijn dat je meerdere Android-apps tegelijk op je scherm kunt tonen naast je Windows-toepassingen. Omdat dit niet mogelijk is, blijft het programma enkel handig als je bijvoorbeeld één Android-app echt niet kunt missen op je pc of als je regelmatig graag een Android-game speelt.

Deel 2: Besturingssysteem

In dit tweede deel installeren we een volledig Android-besturingssysteem op de computer, eventueel in een dualboot-configuratie naast Windows. We illustreren dat met Android-x86.

04 Android-x86

Wil je op je pc toch meer een volledig Android-systeem zoals je dat gewend bent van op je smartphone of tablet, dan moet je een andere route bewandelen. Google ontwikkelt Android enkel voor de ARM-processors die je in mobiele apparaten vindt, maar het project Android-x86 maakt Android ook beschikbaar voor de x86-processorarchitectuur van pc's. Met Android-x86 installeer je een volledig besturingssysteem op je pc, ter vervanging van (of naast) Windows. Eigenlijk maak je zo van je pc een Android-tablet, maar dan met een groter scherm, een toetsenbord en een muis.

De nieuwste stabiele versie van Android-x86 is gebaseerd op Android Oreo, wat al vrij oud is. Download het iso-bestand, dat een image is van een opstartbare cd-rom. Brand het iso-bestand nu op een cd-rom. Je kunt het ook op een usb-stick plaatsen. De makers van Android-x86 raden daarvoor LinuxLive USB Creator aan, maar ook UNetbootin werkt. Beide programma's werken hetzelfde: je kiest het iso-bestand en je kiest de schijfletter van de usb-stick. Let op dat je niet per ongeluk de schijfletter van je harde schijf kiest, want anders word alles daarop overschreven! Na het maken van de cd-rom of usb-stick, start je de pc vanaf dit medium op.

©PXimport

Dualboot

©PXimport

05 Installatie

Wanneer je je computer van het Android-x86-installatiemedium opstart, krijg je een bootmenu te zien. Ga met de pijltjestoetsen naar Installation en druk op Enter. Als je pc al Windows bevat en je Android-x86 daarnaast wilt installeren, lees dan eerst het kader Dualboot. Anders maak je hier een partitie aan met Create/Modify partitions. Je krijgt de vrije ruimte op de harde schijf en eventueel de huidige partities te zien. Controleer door naar de grootte te kijken of je op de juiste schijf bezig bent, want alle gegevens erop worden gewist. Als je de huidige partities niet meer nodig hebt, selecteer ze dan met de pijltjestoetsen en kies Delete.

Ga met de pijltjestoetsen naar New, kies Primary, bevestig de grootte en kies daarna achtereenvolgens Bootable / Write (bevestig met Yes) / Quit. Selecteer nu de zojuist aangemaakte partitie, kies ext3 als bestandssysteem en bevestig met Yes dat je de partitie wilt formatteren. Bij de vraag of je de bootloader GRUB wilt installeren, antwoord je bevestigend. Ook op de vraag of je naar de systeemdirectory wilt kunnen schrijven zouden wij positief antwoorden, omdat je dan net wat meer rechten hebt. Daarna wordt Android-x86 in enkele seconden geïnstalleerd en kun je je pc herstarten zonder de cd-rom of usb-stick en krijg je het vertrouwde Android-logo te zien.

06 Configuratie

Nu moet je je Android-installatie nog configureren in enkele stappen. Achtereenvolgens kies je je taal, selecteer je een wifi-netwerk, koppel je je Google-account aan Android, configureer je de Google-services en configureer je de datum en tijd. Daarna krijg je het Android-startscherm te zien en kun je aan de slag.

Standaard staan de bekendste apps van Google al geïnstalleerd. De meeste apps beschouwen een Android-x86-systeem als een tablet, waardoor je bijvoorbeeld de handige tabletinterface van Gmail te zien krijgt en ook de app Computer!Totaal Magazine werkt. Apps zoals de camera en de telefoon werken uiteraard niet. De telefoon-app verandert het scherm bovendien plots naar de portretstand, waardoor de besturing onbruikbaar wordt, want de muis blijft in landschapsmodus werken.

©PXimport

©PXimport

Android-IA

07 Wat behelpen

Afhankelijk van je hardware zul je ook merken dat er een aantal zaken niet of niet optimaal werkt. Android-x86 is door de ontwikkelaars vooral getest op een aantal wat oudere netbooks en Intel-tablets. Ontbrekende drivers kunnen op andere toestellen dus weleens roet in het eten gooien. Als je geluid niet werkt, je draadloze netwerkkaart niet herkend wordt of je beeldresolutie te klein is, zul je dus op het forum van het project om hulp moeten vragen.

©PXimport

Voor de rest moet je je wat behelpen. Naar printerdrivers voor Android is het bijvoorbeeld vruchteloos zoeken. Maar met Google Cloud Print, dat standaard in Android-x86 ingeschakeld is, kun je op elke printer afdrukken die via een andere computer aan je Google-account gekoppeld is. Een ander probleem is dat het scherm standaard na twee minuten zwart wordt en je het blijkbaar onmogelijk terug kunt inschakelen. De beste oplossing is in de instellingen bij Display onder Sleep de optie Never time out te kiezen.

Android-x86 heeft alle instellingen die je van Android gewend bent, dus het systeem is veel meer naar je wensen aan te passen dan de BlueStacks App Player. Extra apps installeer je eenvoudig met Google Play. Al met al is Android-x86 in de praktijk veel bruikbaarder dan BlueStacks App Player. De apps reageren sneller en het geheel lijkt stabieler, al blijft het wel de vraag of Android-apps volstaan om alles op je pc te doen wat je normaal in Windows doet. Een dualboot-configuratie geeft je altijd de keuze, maar dan moet je wel tussendoor herstarten.

©PXimport

08 Apps

Als je zowel Windows- als Android-apps tegelijk wilt draaien, kun je ook Android-x86 in VirtualBox draaien. Dat werkt zelfs vlotter dan BlueStacks App Player. Alleen werkt een aantal apps in een virtuele omgeving niet meer, omdat ze bijvoorbeeld geen wifi detecteren. De Computer!Totaal Magazine app wil bijvoorbeeld enkel magazines downloaden over een wifi-verbinding, terwijl de netwerkverbinding van Android-x86 in VirtualBox een virtuele ethernetverbinding is.

VirtualBox? 

Puur voor games

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.

Een computer laat het vaak afweten op het slechtste moment. Of het nu gaat om een zwart scherm, geen internetverbinding of verdwenen bestanden: wie goed voorbereid is, bespaart tijd en ergernis. In dit artikel lees je welke hardware- en softwaretools je het best vooraf klaarzet, voor jezelf of om anderen te helpen – desnoods vanaf afstand.

Tip 1 - Gerichte aanpak

Een computer en zeker een (thuis)netwerk vormen een complex geheel van componenten, waardoor het lastig kan zijn om snel de juiste oorzaak van een probleem te achterhalen en het op te lossen. Het kan aan hardware liggen (zoals een defecte adapter of slechte kabel), maar ook aan software (zoals een configuratiefout, malware of een incompatibel stuurprogramma). Het is dus verstandig om op zowat alles voorbereid te zijn. Dit vraagt niet alleen kennis en ervaring, maar ook een doordachte aanpak.

Begin met een gerichte observatie van fout­meldingen of gedrag, en voer dan systematisch tests uit. Start bij de eenvoudigste oorzaken, zoals herstarten of bekabeling. Sluit stapsgewijs andere mogelijke oorzaken uit. Noteer wat je test en welk resultaat je krijgt. Bij netwerkproblemen werk je het best van buiten naar binnen: controleer eerst randapparatuur en verbindingen, daarna besturingssysteeminstellingen, en tot slot software of hardware.

Daarvoor heb je natuurlijk ook het juiste ­materiaal nodig, en dat is nu net onze focus. We bekijken eerst welke hardwaretools nuttig zijn, zowel vrij eenvoudige gereedschappen als meer geavanceerde tools. Je kiest uiteraard zelf hoe ver je hierin wilt gaan. Daarna bespreken we handige softwaretools voor diagnose, herstel en reparatie, gebundeld op een multibootstick. Tot slot bekijken we nog enkele opties voor hulp op afstand.

©Angela - stock.adobe.com

Tip 2 - Basisgereedschap

We starten met het basisgereedschap. Kleine dingen die je weleens over het hoofd kunt zien, maar die soms goed van pas komen! We denken bijvoorbeeld aan plakband of ducttape (bijvoorbeeld voor het (tijdelijke) herstel van een gescheurde kabel) en labeltape of markeerstickers om bepaalde (te verplaatsen) onderdelen duidelijk te identificeren. Enkele fijne permanente kleurmarkers kunnen hiervoor ook nuttig zijn. Zorg ook dat je een pincet of fijn tangetje bij de hand hebt, evenals een usb-lampje of een mini-zaklamp (eventueel gebruik je de led van je smartphone). Schroevendraaiers mogen uiteraard evenmin ontbreken: zowel kruiskopschroevendraaiers (Phillips PH0, PH1, PH2), als sleufschroevendraaiers, als torx-modellen (vooral T5 tot T10). Eventueel stop je er ook een paar drie- en zeskantige schroevendraaiers bij, evenals pentalobe-modellen (zoals voor Apple-laptops). Het is wel zo makkelijk als je schroevendraaiers magnetisch zijn om kleine schroefjes (in de systeemkast) niet te verliezen. Let wel op dat je hiermee geen elektronische onderdelen aanraakt. Een handige allround-oplossing is een precisie-schroevendraaierset met magnetische houder en verwisselbare bits.

Voor het schoonhouden van je apparatuur heb je ook altijd een spuitbus met perslucht in de buurt, evenals een luchtblazer (rubberen balgpompje), enkele watten- of schuimstaafjes en een paar micro­vezeldoekjes. Voor het reinigen van contactpunten, sockets, toetsenborden en behuizingen is een goed afsluitbare fles isopropyl-alcohol handig (liefst minimaal 99,9 procent). Zorg ook voor een anti­statische polsband of mat om elektrostatische schade te voorkomen. Denk verder ook aan een usb-stick, usb-hub (met eigen voeding) en een paar netwerk-patchkabels (bij voorkeur CAT 6). Bij elkaar kost dit hele setje basisgereedschap zo’n 160 euro.

©Nikolay - stock.adobe.com

Tip 3 - Extra gereedschap

Kant-en-klare netwerkkabels hebben onze voorkeur, maar soms is een zelfgemaakte kabel op maat handiger. Daarvoor heb je een krimptang nodig en wat handigheid om de connector goed te plaatsen. Op YouTube vind je genoeg instructievideo’s; na enige oefening lukt dat vlot. Zorg ook voor een RJ45-netwerktester. Er bestaan complete netwerksets met krimptang, stripper en tester.

Stop een paar lithium-knoopcellen (CR2032) in je kit, want het CMOS-geheugen van veel computers krijgt stroom van zo’n batterij en die dien je na enkele jaren te vervangen. Een batterijtester die ook geschikt is voor knoopcellen, is ook altijd handig (circa 10 euro). Voor het uitlezen van SD-kaarten gebruik je het liefst een externe SD-kaartlezer. Om problemen met draadloze muizen of toetsenborden te vermijden, zijn een usb-muis en -toetsenbord ­nuttig (samen vanaf zo’n 20 euro).

Ook enkele typische adapters zijn onmisbaar. Denk aan een usb-naar-wifi-adapter, usb-naar-ethernet-adapter (voor als de interne netwerkpoort niet werkt), usb-naar-SATA-adapter (om een interne schijf via usb op je eigen pc aan te sluiten), en een usb-c-multi-adapter. De geschatte totaalprijs van de spullen uit deze tip is zo’n 190 euro.

©kvladimirv - stock.adobe.com

Tip 4 - Voor de echte techneut

Ben je intussen de vaste computerreparateur geworden voor buren, kennissen en familie, dan is het misschien tijd om je reparatiekit verder te professionaliseren. Een psu-tester en een multimeter horen daar zeker bij. Met een psu-tester controleer je eenvoudig een pc-voeding (Power Supply Unit): sluit de ATX-stekker (van de desktop) en eventueel andere connectors (als cpu of PCIe) aan, waarna je per lijn de spanning uitleest (zoals 3,3V, 5V, 12V en andere). Een multimeter is veelzijdiger: je meet er spanning, stroom en weerstand mee (categorie 2 is geschikt tot 230V). Zo’n apparaat vergt wel enige ervaring, maar YouTube-video’s helpen je vast op weg.

Een (snelle) externe usb-ssd van bijvoorbeeld 2 TB komt ook van pas, bijvoorbeeld voor systeemback-ups. Bij schermproblemen is een klein reservescherm met voldoende resolutie (én HDMI en usb-c-aansluitingen) handig. Zorg eveneens voor een tubetje thermische pasta, voor als je cpu-koelers moet (ver)plaatsen of bij oververhittingsproblemen.

Eventueel kun je een diagnostische POST-kaart (Power-On Self Test) toevoegen, die je via PCIe (x1) op een (desktop)computer aansluit. Bij het opstarten voert het UEFI/BIOS een POST-routine uit, waarbij het systeem per stap een hex-code via de systeembus doorstuurt. Zo’n kaart vangt deze codes op en toont ze op een leddisplay. De betekenis lees je af in een POST-tabel (online of in de onderhoudshandleiding), zodat je gericht kunt testen. Eenvoudige modellen vind je al vanaf zo’n 10 euro. De geschatte totaalprijs van deze spullen is zo’n 280 euro.

©Mr.Norasit Kaewsai

Tip 5 - Programma's verzamelen

Je EHBO-kit is inmiddels goed gevuld met tools voor hardwareproblemen. Maar wat als de oorzaak bij software ligt? Zulke fouten los je doorgaans software­matig op, dus verzamel je het best vooraf alvast de meest geschikte programma’s voor diagnose en herstel. Deze tools kunnen sterk variëren, want ook de oorzaken van problemen verschillen. Denk aan corrupte drivers of systeembestanden, foutgelopen updates, conflicterende software, malware, ­verkeerde configuraties en beschadigde opstartitems. Je hebt dus tools nodig die malware kunnen opsporen en verwijderen, bootstructuren (tot op sectorniveau) kunnen controleren en herstellen, schijven kunnen herpartitioneren, data kunnen redden van nukkige systemen, wachtwoorden kunnen achterhalen of wissen en meer.

Daarnaast moet je de juiste manier vinden om de software te starten. Soms lukt dat via een koppeling van de interne schijf van het defecte systeem aan je eigen computer. In de praktijk werkt het meestal handiger als je de EHBO-software rechtstreeks op het probleemtoestel kunt draaien. Als een ­normale start niet lukt, zelfs niet in de veilige modus (Windows), biedt een bootstick uitkomst. Dit is een opstartbare usb-stick met een eigen besturingssysteem, zoals Windows of Linux. Idealiter kies je voor een multibootstick, met meerdere systemen of tools, zodat je vlot de meest geschikte diagnose- of herstelomgeving kunt selecteren. We behandelen in dit artikel twee uitstekende, gratis oplossingen.

Tip 6 - YUMI-stick maken

YUMI (Your Universal Multiboot Installer) is een tool waarmee je zo’n multibootstick kunt maken. Deze tool is handig omdat je uit tal van besturingssystemen kunt kiezen, zonder die zelf te hoeven zoeken. Surf naar www.kwikr.nl/yumi, scrol tot bij YUMI exFAT Download en klik op Download YUMI. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de portable tool te starten. Klik op I Agree en plaats een (lege) usb-stick in je pc, bij voorkeur 3.x en met voldoende ruimte voor alle gewenste distributies. Klik indien nodig op Redetect Disks als het station niet zichtbaar is bij Step 1: You Chose. Selecteer de juiste stick en klik op Prepare this Device, zodat de stick correct geformatteerd wordt. Bevestig met Ja als je zeker weet dat de stick geen belangrijke gegevens bevat. Na afloop verschijnt een exFAT-partitie in Verkenner met de naam YUMI. Voor wie technisch geïnteresseerd is: via Schijfbeheer zie je ook een kleine FAT-partitie (VTOYEFI). Dit is de EFI-systeempartitie, maar daar hoef je je verder niet om te bekommeren.

Bij Step 2: Select a Distribution […] kies je vervolgens de gewenste distributie. Er zijn er meer dan 100, vooral Linux-distributies, maar ook systemen als back-uptools, partitiebeheerders, wachtwoordkrakers, geheugentesters, penetratietesters en allround-troubleshooters zoals Ultimate Boot cd, SystemRescue (Linux) en Hiren’s BootCD PE (Windows). Op enkele hiervan komen we straks nog even terug.

Tip 7 - YUMI-distributies

Selecteer de eerste gewenste distributie. De verwijzing naar het bijbehorende schijfkopiebestand kleurt oranje als YUMI dit in de YUMI-map detecteert, althans wanneer je het daar zelf al had geplaatst. Kleurt dit rood, dan kun je via Browse naar de juiste downloadmap navigeren. Staat het bestand nog niet op je schijf, klik dan op Download link om het te downloaden. Of klik op Visit the […] site om het zelf binnen te halen van de site van de producent. Bij sommige distributies, zoals Ubuntu, verschijnt een extra optie (Step 4) waarmee je optioneel opslagruimte reserveert voor persistente wijzigingen. Zodra de juiste distributie is geladen bij Step 3, klik je op Create en bevestig je met Ja. De voortgang volg je in het logvenster. Na afloop klik je op Next en op Ja om extra distributies toe te voegen aan het YUMI-bootmenu, op dezelfde manier als daarnet. Dat kan ook later nog, zolang je YUMI opnieuw start zonder de stick opnieuw te formatteren.

Wil je een toegevoegde distributie verwijderen, plaats dan een vinkje bij View or Remove Installed Distros, selecteer het ongewenste systeem en klik op Remove.

Tip 8 - Ventoy

Lukt het om een of andere reden niet met YUMI of wil je liever een andere tool gebruiken, dan is Ventoy een prima alternatief. Download de recentste versie van het portable programma via www.kwikr.nl/ventoy. Pak het zip-bestand uit en start de tool. In het Language-menu kies je eventueel voor Dutch (Nederlands).

Plug een geschikte (lege) usb-stick in en dubbelklik op het bestand Ventoy2Disk.exe. Klik op de ronde pijlknop zodat Ventoy de stick correct herkent. Open nu eerst even het menu Opties. Bij Partitietabel staat standaard MBR geselecteerd. In de meeste gevallen is dat de beste optie, tenzij je zeker weet dat je de stick enkel op moderne UEFI-systemen gebruikt; in dat geval kun je GPT selecteren. Laat ook de optie voor Secure Boot aangevinkt, behalve als je weet dat je de stick enkel op oudere systemen zonder secure boot gebruikt of bereid bent secure boot tijdelijk uit te schakelen (zonder de UEFI-bootmodus te wijzigen). In dit menu vind je ook de optie Ventoy verwijderen: hiermee maak je de stick leeg en verwijder je de partities als je dit wenst.

Tip 9 - Distributies plaatsen

Er rest nu nog maar één stap. Klik op Installeren (Bijwerken is bedoeld voor een update naar een recentere Ventoy-versie) en bevestig dit tweemaal met Ja. Alle data op de stick worden gewist en, net als bij YUMI, verschijnen er twee partities: een grote VENTOY-datapartitie en een kleine VTOYEFI-systeempartitie. Het hele proces duurt slechts enkele seconden.

Daarna mag je Ventoy sluiten: je stick is nu klaar om de eerste distributies te ontvangen. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Je hoeft enkel het schijfkopiebestand (meestal een iso-bestand) van een distributie naar de VENTOY-partitie te kopiëren, desgewenst in aparte mappen (zoals \allround, \antivirus, \backup, \dataherstel, \partitiebeheer enzovoort). Dit kan gewoon via Verkenner. Dit geldt trouwens ook voor een YUMI-stick, aangezien die onderliggend gebruikmaakt van Ventoy-technologie. In het tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’ vermelden we enkele uitstekende tools, inclusief hun downloadlocaties.

Tip 10 - Bootstick opstarten

Het is nu de bedoeling dat je je multibootstick opstart op een (problematisch) systeem. Daarbij maakt het weinig uit of je een YUMI- of een Ventoy-stick gebruikt. Tijdens het opstarten druk je enkele keren op een sneltoets, zoals ESC, F8 of F12, om het opstartmenu te openen. Op oudere toestellen moet je mogelijk eerst het BIOS-setupmenu oproepen via een sneltoets en daar bij Boot order (priority) de usb-stick als eerste opstartmedium instellen.

Gaat het om een moderner UEFI-systeem, dan staat secure boot waarschijnlijk ingeschakeld, wat kan verhinderen dat je bootstick opstart. Voor een YUMI-stick moet je deze functie wellicht eerst tijdelijk uitschakelen om te kunnen opstarten. Een Ventoy-stick start meestal wél op als je eerder de optie Secure Boot had aangevinkt (zie tip 8). In dit geval moet je bij de allereerste opstart wel nog een korte procedure doorlopen, zoals beschreven op www.kwikr.nl/vensec. Je kunt eventueel ook hier eerst secure boot tijdelijk uitschakelen.

Het startmenu van je bootstick verschijnt nu. Laten we Ventoy als voorbeeld nemen. Je ziet hier alle toegevoegde distributies als menu-opties. Met F3 kun je ook overschakelen naar een mapweergave, waarbij je eerst een map opent (zoals \allround, \antivirus enzovoort) en daarna de gewenste distributie start. Zo start je vanaf één stick moeiteloos allerlei distributies en tools, en kun je meteen gericht troubleshooten.

Tip 11 - Extra tools

De kans is groot dat je met de applicaties uit de kadertekst ‘Onmisbare reddingstools’ al vrijwel alle nodige tools hebt. Toch kun je gaandeweg nog programma’s ontdekken die je graag aan je bootstick toevoegt. Dat werkt zowel op een YUMI- als op een Ventoy-stick heel eenvoudig.

Op www.portableapps.com/apps kun je alvast terecht voor meer dan 1100 apps, waaronder zo’n 160 uiteenlopende hulpprogramma’s. Download het .paf.exe-bestand van de gewenste tool en voer dit uit in een tijdelijke map op je eigen systeem. Kopieer daarna de uitgepakte bestanden naar een aparte submap op je bootstick, bijvoorbeeld in \tools\<naam\_app>.

Daarna open je binnen een opgestarte distributie (zoals de Windows Verkenner in Hiren’s BootCD PE: zie tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’) gewoon deze map en start je de portable exe-app van daaruit. Zo stem je je bootstick volledig af op je eigen voorkeuren en behoeften (zie ook tekstkader ‘AIO-pakketten’).

Tip 12 - Quick Assist

Tot nu toe gingen we ervan uit dat je als troubleshooter fysiek aanwezig bent om het probleem op te lossen. Maar er zal vast weleens iemand vanaf afstand je hulp inroepen. We veronderstellen dan wel dat die persoon zijn systeem nog kan opstarten, eventueel in de veilige modus, en zo een tool voor afstandsbeheer kan openen.

Eerst stellen we kort een app voor die standaard met Windows wordt meegeleverd: Quick Assist. Begin aan de helperszijde door de app te starten, klik op Iemand helpen en meld je aan met je Microsoft-account. Noteer de beveiligingscode en geeft die door aan de hulpvrager, bijvoorbeeld via telefoon of bericht. Deze persoon start daarna ook Quick Assist en vult de beveiligingscode in bij Beveiligingscode van assistent. Na een klik op Verzenden verschijnt een bevestigingsvraag: hij plaatst een vinkje en klikt op Toestaan. Zijn bureaublad zou nu zichtbaar moeten zijn in een schaalbaar venster op jouw systeem.

Om het systeem over te nemen klik je bovenaan op Besturing aanvragen. Na een bevestiging van de hulpvrager via Toestaan krijg je toegang tot zijn pc. Boven in het venster vind je knoppen als Laserpointer, Aantekening en Chat (voor communicatie via een apart venster). Als er meerdere schermen zijn aangesloten, kun je via Scherm selecteren het gewenste scherm kiezen. Je kunt de overname stopzetten met Stop best. of Besturing annuleren, en met Verlaten sluit je de sessie volledig af.

Tip 13 - AnyDesk

Quick Assist werkt uitsluitend op Windows, maar er bestaan ook tools als AnyDesk die meerdere platformen ondersteunen, waaronder Windows, macOS en mobiele systemen (www.anydesk.com; gratis voor persoonlijk gebruik). Hier gaan we uit van de Windows-versie.

Start de app op, zowel aan jouw kant als aan die van de hulpvrager. Vraag hem vervolgens via telefoon of bericht om de identificatiecode van zijn werkplek: dit is een 10-cijferige code bovenaan in het venster. Vul deze code in op je eigen app, bij Voer remote adres in. Druk op Enter en geef je firewall desgevraagd toestemming.

De hulpvrager klikt nu op de knop Accepteren met het schildicoon om een sessie met beheerrechten toe te staan. Even later verschijnt zijn bureaublad op jouw scherm en kun je zijn pc op afstand bedienen.

AnyDesk biedt meer opties dan Quick Assist. Zo is er een chatfunctie, een schermopnamefunctie, een whiteboard en een handige datatransferfunctie om snel bestanden tussen beide systemen te verplaatsen. Je kunt de schermweergave aanpassen en via de knop Acties bijvoorbeeld een screenshot maken of de toegangsrichting omkeren. Uiteraard kunnen ook hier beide partijen de verbinding op elk moment stopzetten.