ID.nl logo
Lastige iPad-termen uitgelegd
© Reshift Digital
Huis

Lastige iPad-termen uitgelegd

Als iPad-bezitter moet je over een grote woordenschat beschikken, getuige de vele moeilijke begrippen die je tegenkomt op je tablet of op de Apple-website. In dit artikel leggen we je uit welke technologieën er in je iPad zitten en wat dit precies betekent.

A8X-chip

De processor die ervoor zorgt dat je nieuwe iPad Air 2 zo goed werkt, heet A8X en is de opvolger van de A7-chip in de eerste iPad Air. De nieuwe chip is zo'n 40% sneller dan de A7 en is qua grafische prestatie zelfs 2,5 keer beter, aldus Apple zelf. Je kunt de A8X-chip in je iPad vergelijken met je Intel-processor in je pc of Mac: de A8X-chip is het hart van je iPad en zorgt ervoor dat apps snel openen, bewerkingen soepel verlopen en je systeem niet vastloopt. In de iPhone 6 vind je de A8-chip, die grotendeels gelijk is aan de A8X-chip. De A8X-chip heeft maar liefst drie processorkernen van 1,5 GHz, de A8 heeft er twee van 1,4 GHz.

M8-bewegingscoprocessor

De iPad Air 2 heeft bovendien een tweede processor. Deze is speciaal bedoeld om data van de sensoren in je iPad te verwerken. Want sensoren zitten er genoeg in je iPad, hierover lees je later meer. Apple noemt deze chip de M8-bewegingscoprocessor en deze is de opvolger van de A7-bewegingscoprocessor in de iPhone 5S. Alle data die binnenkomt van sensoren als de accelerometer, de gyroscoop en de omgevingslichtsensor in je iPad. De chip verzamelt deze data zelfs als je iPad in sluimerstand staat. Zodra je de iPad weer gebruikt, kan de chip de data doorspelen naar apps die deze data nodig hebben. De tweede chip in je iPad is handig, want zorgt ervoor dat de A8X-chip alle andere bewerkingen kan doen.

Accelerometer

De accelerometer of versnellingsmeter is één van de sensoren in je iPad en registreert acceleratie, oftewel versnelling. Een bekende toepassing van de versnellingsmeter is dat je door met je iPhone of iPad te schudden tekst kunt verwijderen, een afspeellijst op 'shuffle' kunt zetten of een bewerking ongedaan kunt maken. De sensor registreert in dit geval de snelle bewegingen van links naar rechts en geeft dit via de M8-chip door als een schuddende beweging. Een versnellingsmeter bestaat in je iPad uit piepkleine kristallen die reageren op de kleinste bewegingen.

©PXimport

Sommige apps herkennen een schuddende beweging.

Gyroscoop

De gyroscoop registreert ook beweging, maar op een iets andere manier dan de versnellingsmeter. De gyroscoop is een soort kompas, het registreert precies hoe ver je je iPad naar links draait of naar boven of beneden kantelt. Een klassieke gyroscoop heeft drie assen zodat het bewegingen in alle richtingen kan definiëren. In je iPad zit de gyroscoop in een speciale chip die wordt aangeduid als MEMS-gyroscoop, waarbij MEMS staat voor Micro Electro Mechanical System. Deze MEMS-gyroscoop is zo klein dat je het met het blote oog bijna niet kunt zien.

©PXimport

Een traditionele gyroscoop, in de iPad zit een digitale versie van dit mechanisme.

Omgevingslichtsensor

De omgevingslichtsensor in je iPad registreert of je je in een donkere of lichte omgeving bevindt en kan daar de helderheid van het beeldscherm op aanpassen. In het Engels heet dit onderdeel een Ambient Light Sensor, het bevindt zich naast de camera aan de voorkant van je iPad. Niet erg duidelijk te zien, maar als je je iPad in het licht houdt, valt het kleine rondje wel op. Als je bij Instellingen / Achtergrond en helderheid de schuif achter Pas automatisch aan aanzet, dan reageert het beeldscherm op het licht wat de omgevingslichtsensor registreert.

Barometer

Een barometer ken je waarschijnlijk nog wel uit het huis van je opa of oma. Je weet wel, zo'n ding dat met behulp van luchtdruk kan voorspellen of het mooi weer werd of niet. Als je wilt weten of het morgen zonnig wordt, kun je natuurlijk gewoon de weer-app op je iPad bekijken, maar de nieuwste iPad Air 2 heeft ook een barometer aan boord en kan dit gebruiken voor nauwkeurige metingen. Deze kan door apps gebruikt worden om luchtdrukmetingen weer te geven. In de App Store zijn de eerste apps die van de barometer gebruik maken al te vinden.

©PXimport

Met deze app kun je de informatie van de barometer in je iPad Air 2 uitlezen.

Touch ID

De iPhone 5S had hem al, maar de nieuwste iPad heeft nu ook een geïntegreerde vingerafdrukscanner. Apple noemt de achterliggende technologie Touch ID, hiermee kun je je tablet of smartphone ontgrendelen of apps kopen middels een vingerafdruk. Om Touch ID te activeren, moet de iPad een paar afdrukken van je vinger scannen. Dit doe je door in het instellingenmenu naar het kopje Touch ID en toegangscode te gaan en de optie aan te zetten.

Je vingerafdruk wordt niet in de software opgeslagen, maar op een gedeelte van de A8X-chip. Het is dus niet mogelijk dat je vingerafdruk zomaar op straat komt te liggen. De Touch ID-sensor is ingebouwd in de thuisknop van je iPad en bestaat uit meerdere lagen, de toplaag van saffierkristal zorgt er samen met een roestvrijstalen ring voor dat je vingerafdruk wordt herkend en er geen krasjes op de thuisknop komen.

©PXimport

iBeacon

iBeacon is een nieuwe technologie van Apple en is geïntegreerd in Apple-apparaten vanaf iOS 7. De techniek baseert zich op BLE (Bluetooth Low Energy) en betekent dat je iPad of iPhone middels een bluetooth-verbinding communiceert met een ander iBeacon-apparaat. Dit kan in de praktijk bijvoorbeeld een poortje bij de ingang van een winkel zijn. Zodra jij met je iPad in de buurt van dit poortje komt, communiceren je iPad en de iBeacon in het poortje met elkaar. Op je iPad kan vervolgens een melding komen met de dagaanbiedingen of openingstijden van de winkel. iBeacon is niet alleen voor Apple-apparaten beschikbaar, ook Android ondersteunt deze technologie.

©PXimport

Het logo van iBeacon.

NFC

NFC staat voor Near Field Communication en wordt vaak gebruikt als synoniem voor contactloos betalen. Door je tablet of smartphone dichtbij een betaalterminal te houden, kun je zo een bedrag betalen in een winkel. Het bedrag wordt dan automatisch van je creditcard afgeschreven. Dit is echter niet de enige functie waar NFC voor wordt gebruikt. Ook het uitwisselen van bestanden of andere informatie kan met behulp van NFC makkelijker door twee apparaten dicht bij elkaar te houden. In tegenstelling tot iBeacon gaat het bij NFC om een aparte chip. In de iPhone 6 en de toekomstige Apple Watch zit een NFC-chip die onder andere gebruikt kan gaan worden voor Apples eigen betaalsysteem Apple Pay. De iPad Air 2 heeft ook een NFC-chip, zo heeft de website iFixit.com ontdekt, deze is echter niet geschikt om contactloos mee te betalen. De afstand waarop NFC werkt, is maximaal tien centimeter.

©PXimport

Apple Pay wordt vooralsnog alleen in de VS uitgerold.

IPS-technologie en oleophobic coating

Een hele mondvol, maar deze twee termen hebben te maken met het scherm van je iPad. IPS-technologie staat voor 'In Plane Switching'. Dit zorgt ervoor dat het scherm vanuit verschillende hoeken goed te bekijken is, deze technologie vind je vooral terug in tv's en monitors. E-readers hebben geen schermen met IPS-technologie en kun je daarom niet goed lezen als je er niet recht voor zit. De oleophobic coating, oftewel vetafstotende laag, zorgt ervoor dat er zo min mogelijk vingerafdrukken op je iPad achterblijven. Deze beschermende laag wordt echter door het gebruik steeds minder. Je kunt een vloeibare coating kopen en opnieuw aanbrengen op het scherm om deze beter te beschermen tegen vet en water.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.