Als iPad-bezitter moet je over een grote woordenschat beschikken, getuige de vele moeilijke begrippen die je tegenkomt op je tablet of op de Apple-website. In dit artikel leggen we je uit welke technologieën er in je iPad zitten en wat dit precies betekent.

A8X-chip

De processor die ervoor zorgt dat je nieuwe iPad Air 2 zo goed werkt, heet A8X en is de opvolger van de A7-chip in de eerste iPad Air. De nieuwe chip is zo'n 40% sneller dan de A7 en is qua grafische prestatie zelfs 2,5 keer beter, aldus Apple zelf. Je kunt de A8X-chip in je iPad vergelijken met je Intel-processor in je pc of Mac: de A8X-chip is het hart van je iPad en zorgt ervoor dat apps snel openen, bewerkingen soepel verlopen en je systeem niet vastloopt. In de iPhone 6 vind je de A8-chip, die grotendeels gelijk is aan de A8X-chip. De A8X-chip heeft maar liefst drie processorkernen van 1,5 GHz, de A8 heeft er twee van 1,4 GHz.

M8-bewegingscoprocessor

De iPad Air 2 heeft bovendien een tweede processor. Deze is speciaal bedoeld om data van de sensoren in je iPad te verwerken. Want sensoren zitten er genoeg in je iPad, hierover lees je later meer. Apple noemt deze chip de M8-bewegingscoprocessor en deze is de opvolger van de A7-bewegingscoprocessor in de iPhone 5S. Alle data die binnenkomt van sensoren als de accelerometer, de gyroscoop en de omgevingslichtsensor in je iPad. De chip verzamelt deze data zelfs als je iPad in sluimerstand staat. Zodra je de iPad weer gebruikt, kan de chip de data doorspelen naar apps die deze data nodig hebben. De tweede chip in je iPad is handig, want zorgt ervoor dat de A8X-chip alle andere bewerkingen kan doen.

Accelerometer

De accelerometer of versnellingsmeter is één van de sensoren in je iPad en registreert acceleratie, oftewel versnelling. Een bekende toepassing van de versnellingsmeter is dat je door met je iPhone of iPad te schudden tekst kunt verwijderen, een afspeellijst op 'shuffle' kunt zetten of een bewerking ongedaan kunt maken. De sensor registreert in dit geval de snelle bewegingen van links naar rechts en geeft dit via de M8-chip door als een schuddende beweging. Een versnellingsmeter bestaat in je iPad uit piepkleine kristallen die reageren op de kleinste bewegingen.

©PXimport

Sommige apps herkennen een schuddende beweging.

Gyroscoop

De gyroscoop registreert ook beweging, maar op een iets andere manier dan de versnellingsmeter. De gyroscoop is een soort kompas, het registreert precies hoe ver je je iPad naar links draait of naar boven of beneden kantelt. Een klassieke gyroscoop heeft drie assen zodat het bewegingen in alle richtingen kan definiëren. In je iPad zit de gyroscoop in een speciale chip die wordt aangeduid als MEMS-gyroscoop, waarbij MEMS staat voor Micro Electro Mechanical System. Deze MEMS-gyroscoop is zo klein dat je het met het blote oog bijna niet kunt zien.

©PXimport

Een traditionele gyroscoop, in de iPad zit een digitale versie van dit mechanisme.

Omgevingslichtsensor

De omgevingslichtsensor in je iPad registreert of je je in een donkere of lichte omgeving bevindt en kan daar de helderheid van het beeldscherm op aanpassen. In het Engels heet dit onderdeel een Ambient Light Sensor, het bevindt zich naast de camera aan de voorkant van je iPad. Niet erg duidelijk te zien, maar als je je iPad in het licht houdt, valt het kleine rondje wel op. Als je bij Instellingen / Achtergrond en helderheid de schuif achter Pas automatisch aan aanzet, dan reageert het beeldscherm op het licht wat de omgevingslichtsensor registreert.

Barometer

Een barometer ken je waarschijnlijk nog wel uit het huis van je opa of oma. Je weet wel, zo'n ding dat met behulp van luchtdruk kan voorspellen of het mooi weer werd of niet. Als je wilt weten of het morgen zonnig wordt, kun je natuurlijk gewoon de weer-app op je iPad bekijken, maar de nieuwste iPad Air 2 heeft ook een barometer aan boord en kan dit gebruiken voor nauwkeurige metingen. Deze kan door apps gebruikt worden om luchtdrukmetingen weer te geven. In de App Store zijn de eerste apps die van de barometer gebruik maken al te vinden.

©PXimport

Met deze app kun je de informatie van de barometer in je iPad Air 2 uitlezen.

Touch ID

De iPhone 5S had hem al, maar de nieuwste iPad heeft nu ook een geïntegreerde vingerafdrukscanner. Apple noemt de achterliggende technologie Touch ID, hiermee kun je je tablet of smartphone ontgrendelen of apps kopen middels een vingerafdruk. Om Touch ID te activeren, moet de iPad een paar afdrukken van je vinger scannen. Dit doe je door in het instellingenmenu naar het kopje Touch ID en toegangscode te gaan en de optie aan te zetten.

Je vingerafdruk wordt niet in de software opgeslagen, maar op een gedeelte van de A8X-chip. Het is dus niet mogelijk dat je vingerafdruk zomaar op straat komt te liggen. De Touch ID-sensor is ingebouwd in de thuisknop van je iPad en bestaat uit meerdere lagen, de toplaag van saffierkristal zorgt er samen met een roestvrijstalen ring voor dat je vingerafdruk wordt herkend en er geen krasjes op de thuisknop komen.

©PXimport

iBeacon

iBeacon is een nieuwe technologie van Apple en is geïntegreerd in Apple-apparaten vanaf iOS 7. De techniek baseert zich op BLE (Bluetooth Low Energy) en betekent dat je iPad of iPhone middels een bluetooth-verbinding communiceert met een ander iBeacon-apparaat. Dit kan in de praktijk bijvoorbeeld een poortje bij de ingang van een winkel zijn. Zodra jij met je iPad in de buurt van dit poortje komt, communiceren je iPad en de iBeacon in het poortje met elkaar. Op je iPad kan vervolgens een melding komen met de dagaanbiedingen of openingstijden van de winkel. iBeacon is niet alleen voor Apple-apparaten beschikbaar, ook Android ondersteunt deze technologie.

©PXimport

Het logo van iBeacon.

NFC

NFC staat voor Near Field Communication en wordt vaak gebruikt als synoniem voor contactloos betalen. Door je tablet of smartphone dichtbij een betaalterminal te houden, kun je zo een bedrag betalen in een winkel. Het bedrag wordt dan automatisch van je creditcard afgeschreven. Dit is echter niet de enige functie waar NFC voor wordt gebruikt. Ook het uitwisselen van bestanden of andere informatie kan met behulp van NFC makkelijker door twee apparaten dicht bij elkaar te houden. In tegenstelling tot iBeacon gaat het bij NFC om een aparte chip. In de iPhone 6 en de toekomstige Apple Watch zit een NFC-chip die onder andere gebruikt kan gaan worden voor Apples eigen betaalsysteem Apple Pay. De iPad Air 2 heeft ook een NFC-chip, zo heeft de website iFixit.com ontdekt, deze is echter niet geschikt om contactloos mee te betalen. De afstand waarop NFC werkt, is maximaal tien centimeter.

©PXimport

Apple Pay wordt vooralsnog alleen in de VS uitgerold.

IPS-technologie en oleophobic coating

Een hele mondvol, maar deze twee termen hebben te maken met het scherm van je iPad. IPS-technologie staat voor 'In Plane Switching'. Dit zorgt ervoor dat het scherm vanuit verschillende hoeken goed te bekijken is, deze technologie vind je vooral terug in tv's en monitors. E-readers hebben geen schermen met IPS-technologie en kun je daarom niet goed lezen als je er niet recht voor zit. De oleophobic coating, oftewel vetafstotende laag, zorgt ervoor dat er zo min mogelijk vingerafdrukken op je iPad achterblijven. Deze beschermende laag wordt echter door het gebruik steeds minder. Je kunt een vloeibare coating kopen en opnieuw aanbrengen op het scherm om deze beter te beschermen tegen vet en water.

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.

Voor miljoenen gebruikers was Microsoft Paint de eerste stap richting digitale creativiteit. Kinderen tekenden er hun eerste computerkunstwerkjes in, volwassenen plakten er snel iets functioneels mee in elkaar. Sinds Windows 11 is Paint door de toevoeging van AI-functies en de ondersteuning van lagen veel slimmer geworden, zonder zijn eenvoud te verliezen.

Geen download, geen licentie en altijd beschikbaar … Paint is er al sinds de vroegste Windows-versies en het is er nog altijd. Hoewel de mogelijkheden beperkt zijn, blijft het geliefd om zijn eenvoud en simpele bediening of puur vanwege nostalgie. Zelfs wie zwaardere grafische software heeft, grijpt vaak terug naar Paint om snel iets te tekenen, een schermafbeelding bij te snijden of iets te markeren. Met de nieuwe functies groeit het programma uit tot meer dan een digitaal speeltje. 

Image Creator

Met Image Creator maak je in Paint rechtstreeks afbeeldingen door simpelweg te beschrijven wat je voor je ziet. De functie gebruikt het DALL·E-model van OpenAI voor tekst-naar-beeldgeneratie. Open Microsoft Paint en klik bovenaan op Copilot. Selecteer vervolgens Image Creator om het zijvenster te openen. In de interface van Cocreator verschijnt een tekstvak waarin je beschrijft wat je wilt zien en in welke stijl. Hoe preciezer en gedetailleerder je bent, hoe beter het resultaat aansluit bij je verwachtingen.

Kies vervolgens een stijl – bijvoorbeeld Houtskool, Ink Sketch, Anime, Fotorealistisch of een andere – en klik op Maken. Image Creator genereert telkens drie varianten van je afbeelding. Selecteer de versie die je het meest bevalt om die meteen op het canvas te plaatsen.

Achtergronden

Een veelvoorkomende taak in beeldbewerking is het isoleren van een onderwerp uit de achtergrond. Met de functie Achtergrond verwijderen wordt dat verrassend eenvoudig. Houd er wel rekening mee dat deze functie niet zo verfijnd werkt als in Photoshop. Bij fijne details zoals haartjes, takjes of kleine blaadjes kan Paints AI soms een wat grof resultaat opleveren.

Ook hier start je via het pictogram Copilot. Kies vervolgens Achtergrond verwijderen. Paint analyseert het beeld en probeert automatisch te bepalen wat het onderwerp is en wat tot de achtergrond behoort. Aan de rechterkant verschijnt een miniatuurvoorbeeld waarin de achtergrond vervangen is door een schaakbordpatroon. Dat is de standaardweergave voor transparantie.

Onderaan in de zijbalk staat een vierkant pictogram. Als je daarop klikt, verschijnt hetzelfde schaakbordpatroon ook in de grote afbeelding. Je kunt via dit pictogram ook een achtergrondkleur kiezen in plaats van transparantie. Wil je een afbeelding opslaan met transparantie (bijvoorbeeld nadat je een achtergrond hebt verwijderd), dan moet je een bestandsformaat gebruiken dat transparantie ondersteunt. Het veelgebruikte jpg-formaat doet dat niet. Kies in dat geval voor png, dat wel transparante achtergronden kan bewaren.

Generatief wissen

Je kunt ook het selectiegereedschap linksboven gebruiken om een object in de afbeelding te verwijderen. Kies hiervoor het gereedschap Rechthoekige selectie of Vrije vorm selectie. Zodra je een gebied hebt geselecteerd, verschijnt er een klein contextmenu naast de selectie. Kies daar de optie Generatief wissen.

Je vindt deze functie ook via de knop Copilot. Vervolgens zie je een blauwe rechthoekige animatie rond het geselecteerde object. Paint analyseert de omgeving en vervangt het object door een realistisch ogende achtergrond die past bij de rest van de afbeelding.

Lagen

Lagen: verwijderen

De nieuwe Microsoft Paint (vanaf versie 11.2306.30.0 op Windows 11) ondersteunt lagen. Dit is een belangrijke stap richting meer geavanceerde beeldbewerking. Lagen werken als transparante vellen met afzonderlijke elementen die je op elkaar stapelt. Elke laag kun je apart bewerken zonder de andere lagen te beïnvloeden. Dat biedt veel meer controle en flexibiliteit tijdens het creatieproces. We tonen dit met een voorbeeld.

We beginnen met een afbeelding van een meisje. Via Copilot / Achtergrond verwijderen halen we de achtergrond weg. Klik je vervolgens bovenaan op de knop Lagen, dan zie je dat de achtergrond is vervangen door het schaakbordpatroon.

Lagen: combineren

Achter het meisje willen we nu een nieuwe achtergrond plaatsen. Daarvoor klik je in bij Lagen op het plusteken, zodat er een tweede, transparante laag wordt toegevoegd. Klik op de miniatuur van deze nieuwe laag om die actief te maken. Vervolgens gebruik je de opdracht Bestand / Importeren naar canvas / Uit een bestand om een nieuwe afbeelding - de achtergrond - toe te voegen op deze tweede laag. Let op, als je vergeet eerst de juiste laag te selecteren vóór je importeert, wordt de laag met het meisje overschreven door de nieuwe afbeelding.

In Lagen kun je de laagvolgorde wijzigen door te slepen. Zorg ervoor dat de laag met het meisje boven de achtergrondlaag staat. Op die manier verschijnt het meisje op de voorgrond in een nieuwe omgeving. Wil je het meisje nog wat naar links of rechts verplaatsen? Druk dan op Ctrl+A om alles in de actieve laag te selecteren. Vervolgens verschijnt de verplaatsingshandgreep, waarmee je het onderwerp kunt verschuiven.

Lagen: manipuleren

Wanneer je met de rechtermuisknop op Lagen klikt, dan zie je zes mogelijkheden. Je kunt de laag verbergen. Dan verschijnt er in de rechterbovenhoek van de miniatuur een oogje dat doorstreept is. Als je op dit pictogram klikt, wordt deze verborgen laag opnieuw zichtbaar. Je kunt ook de opdracht Ctrl+H (met de H van hide) gebruiken om de geselecteerde laag te verbergen.

De opdracht Dubbele laag kies je als je een laag wilt dupliceren. De opdracht Samenvoegen naar beneden gebruik je wanneer je klaar bent, om alle laaginformatie te bundelen in één laag. Dat is vooral nuttig als je de afbeelding wilt opslaan in een formaat dat geen lagen ondersteunt. De opties Naar boven en Naar beneden gebruik je om lagen te verplaatsen. Persoonlijk slepen we de lagen liever in het deelvenster. En ten slotte is er de opdracht Laag verwijderen.

Lagen: tekst toevoegen

Je kunt ook tekst toevoegen op een aparte laag. Zorg er eerst voor dat je een nieuwe, lege laag aanmaakt via het plusteken in het lagenvenster voordat je het tekstgereedschap gebruikt. Zodra je met het tekstgereedschap op het canvas klikt, verschijnt er een extra werkbalk waarin je het lettertype, de lettergrootte en de stijl instelt. Via een schuifregelaar kies je een lettergrootte tussen 8 en 72 pt. Let wel: bij foto's blijkt zelfs 72 pt vaak te klein. Je kunt dit oplossen door handmatig een groter getal in te voeren in het veld voor lettergrootte.

In ons voorbeeld kozen we een lettergrootte van 800 pt. In de knoppenbalk bovenaan kun je zowel de tekstkleur als de achtergrondkleur van het tekstvak instellen. Klik op de bovenste grote kleurcirkel om de tekstkleur te kiezen via de kleurstalen of de kleurkiezer. Klik op de onderste kleurcirkel om een achtergrondkleur voor het tekstvak te selecteren. In de tekstwerkbalk moet je de optie Opvulling voor achtergrond activeren als je wilt dat de tekstachtergrondkleur zichtbaar moet zijn.

Paint is groot geworden

Kijk je naar de nieuwe mogelijkheden in Paint, dan kun je gerust zeggen dat het programma volwassen is geworden. Het is nog steeds even laagdrempelig als vroeger, maar inmiddels wel uitgerust met een AI-brein en een flink aantal nieuwe functies. Of je nu snel iets wilt knutselen of een slimme bewerking wilt uitvoeren met lagen en AI, Paint laat zien dat zelfs oude software prima meekan met de tijd. En het mooiste? Je hoeft niets te installeren of te betalen. Gewoon openen, klikken en creëren. Met of zonder AI-hulp, die keuze is aan jou!