ID.nl logo
In 10 stappen iCloud beveiligen
© Reshift Digital
Huis

In 10 stappen iCloud beveiligen

Een cybercrimineel kreeg toegang tot honderden naaktfoto's van beroemdheden na het ontfutselen van iCloud-inloggegevens. Reden genoeg om de beveiliging van Apples opslagdienst onder de loep te nemen. Je verkleint de kans op ongewenste toegang tot je iCloud-account door deze stappen te nemen.

Het is belangrijk om je Apple ID goed af te schermen, zodat onbevoegden geen toegang hebben tot je persoonlijke gegevens. In je Apple ID zitten namelijk diensten opgesloten als iTunes en iCloud. Vooral bij laatstgenoemde dienst heb je waarschijnlijk allerlei persoonlijke bestanden opgeslagen, zoals wachtwoorden, foto's, e-mails, contacten, agenda's en back-ups. Je moet er natuurlijk niet aan denken dat kwaadwillenden dergelijke gegevens in handen krijgen.

Gelukkig zijn er diverse methoden om je Apple ID (en dus ook iCloud) volledig dicht te timmeren. Apple heeft de beveiliging inmiddels aangescherpt. Zo is het mogelijk om twee-staps-verificatie voor back-ups in te stellen. Naast je wachtwoord krijg je alleen toegang tot een back-up via een code die naar een iDevice of ander mobiel toestel is gestuurd. Verder stuurt Apple ter controle een e-mail wanneer er wordt ingelogd op het iCloud-account. Naast deze nieuwigheden leggen we uit welke beveiligingsmaatregelen je nog meer kunt nemen om je persoonlijke iCloud zo goed mogelijk te beschermen.

©PXimport

In iCloud staan veel persoonlijke gegevens, dus zorg ervoor dat niemand daar bij kan komen.

1 Sterk wachtwoord instellen

De hacker die op iCloud-accounts van tientallen beroemdheden wist in te breken, kreeg dat waarschijnlijk voor elkaar door het gebruik van zwakke wachtwoorden. De eerste stap is dan ook het instellen van een sterk wachtwoord voor je Apple ID. Gebruik bij voorkeur hoofdletters, kleine letters en overige tekens door elkaar. Zorg er bovendien voor dat het wachtwoord uit een flink aantal karakters bestaat. Apple stelt zelf als voorwaarde dat een wachtwoord minimaal acht tekens moet bevatten, maar naar onze mening zijn dat er nog te weinig.

Verder mag je hetzelfde karakter niet driemaal achtereen gebruiken. Om het wachtwoord te wijzigen, navigeer je op de iPhone naar Instellingen / iTunes en App Store. Tik op het e-mailadres waarmee jouw account is ingesteld en kies voor Toon Apple ID. Je drukt nogmaals op het e-mailadres om de gegevens van je Apple ID weer te geven. Vul het gewenste wachtwoord tweemaal in en bevestig tweemaal met Gereed. Het nieuwe wachtwoord voor je Apple ID is nu ingesteld. Dat gebruik je voortaan ook om in te loggen bij iCloud.

©PXimport

Met een sterk wachtwoord voorkom je dat hackers met speciale programmatuur je wachtwoord achterhalen.

2 Wachtwoord wijzigen op pc

Heb je even geen iPhone bij de hand, maar wil je het wachtwoord van je Apple ID (en dus ook iCloud) graag spoedig wijzigen? Je regelt dit klusje gemakkelijk met een pc. Open een browser en surf naar de website. Klik op Beheer uw Apple ID, waarna je de gebruikersnaam en het wachtwoord invult. Bevestig daarna met Log in. Klik aan de linkerkant op Wachtwoord en beveiliging. Geef antwoord op beide beveiligingsvragen en klik op Volgende. Deze antwoorden heb je opgegeven tijdens het aanmaken van een Apple ID. Klik op Wijzig wachtwoord. Vul eerst het oude wachtwoord in en daarna tweemaal het nieuwe. Bevestig als laatste met Wijzig wachtwoord.

©PXimport

Als je geen iPhone bij de hand hebt, wijzig je het wachtwoord op de website van Apple.

3 Beveiligingsvragen

Het beantwoorden van beveiligingsvragen is voldoende om toegang tot je Apple ID-gegevens te verkrijgen. Kwaadwillenden kunnen op die manier je wachtwoord wijzigen en inloggen op je iCloud-account. Heb je gemakkelijke beveiligingsvragen ingesteld waarop mensen in je omgeving wellicht het antwoord weten? In dat geval is het slim om moeilijkere beveiligingsvragen te kiezen. Open de website en volg de instructies uit de voorgaande stap om de beveiligingsinstellingen weer te geven. Stel naar eigen inzicht andere beveiligingsvragen en antwoorden in. Via Bewaar sla je de wijzigingen op.

©PXimport

Gebruik geen beveiligingsvragen waarop anderen mogelijk het antwoord weten.

4 Twee-staps-verificatie aanvragen

Door twee-staps-verificatie in te schakelen, activeer je een extra beschermingslaag voor je Apple ID. Zodra je in iCloud wilt inloggen, heb je naast het wachtwoord ook een verificatiecode nodig. Apple stuurt deze code naar je iPhone of ander mobiel toestel. Naast iCloud werkt twee-staps-verificatie ook voor aankopen bij iTunes, iBooks en App Store. Verder voeg je de extra beveiligingslaag toe aan Mijn Apple ID. Ook al heeft een hacker je wachtwoord bemachtigd, dankzij twee-staps-verificatie kan hij of zij zonder code niets beginnen. Een bijkomend voordeel is dat je geen antwoorden op beveiligingsvragen meer hoeft te onthouden.

Surf naar deze website en volg de instructies uit stap twee om de beveiligingsinstellingen te openen. Klik bij het onderdeel Twee-staps-verificatie op Aan de slag. In de volgende stappen legt Apple haarfijn uit wat twee-staps-verificatie precies inhoudt. Klik tweemaal op Ga door en vraag een twee-staps-verificatie aan. Uit veiligheidsoverwegingen dien je drie dagen te wachten voordat je deze instelling kunt activeren wanneer er onlangs grote wijzigingen hebben plaatsgevonden binnen het account. Dat is bijvoorbeeld het geval bij het wijzigen van de beveiligingsvragen of het wachtwoord. Deze wachttijd vindt Apple noodzakelijk om te voorkomen dat iemand anders namens jou twee-staps-verificatie instelt. Klik als laatste op Gereed.

©PXimport

Apple hanteert een wachttijd van drie dagen voor het instellen van twee-staps-verificatie.

5 Twee-staps-verificatie activeren

Na drie dagen wachten kun je twee-staps-verificatie activeren. Ga naar het beveiligingsgedeelte van Mijn Apple ID en klik op Aan de slag. Nadat je tweemaal op Ga door hebt geklikt, kies je wederom voor Aan de slag. Via Voeg een telefoonnummer toe vul je het juiste mobiele nummer in. Klik op Volgende. Je ontvangt nu een verificatiecode op je toestel. Neem de code over en bevestig met Verifieer. Naast sms kun je er ook voor kiezen om de codes te ontvangen via meldingen van Zoek mijn iPhone. Klik in dat geval achter de naam van je iPhone op Verifieer en neem de code over. De enige voorwaarde is dat Zoek mijn iPhone is geactiveerd (Ga hiervoor op je iPhone naar Instellingen / iCloud / Zoek mijn iPhone).

Het staat je vrij om meerdere vertrouwde apparaten toe te voegen. In de volgende stap ontvang je een herstelcode. Deze code heb je nodig bij problemen (zie stap 7). Kies voor Druk code af en bewaar het A4'tje op een veilige plek. Klik op Ga Door en voer ter bevestiging de herstelcode in. Zodra je op Bevestig hebt geklikt, accepteer je de voorwaarden. Klik als laatste op Schakel twee-staps-verificatie in.

©PXimport

Met twee-staps-verificatie ontvang je verificatiecodes via sms of meldingen van Zoek mijn iPhone.

6 App-specifieke wachtwoorden

Sommige apps bieden geïntegreerde iCloud-ondersteuning aan. Voor apps van derden die geen twee-staps-verificatie ondersteunen, is een apart wachtwoord vereist. Dit noemt Apple een app-specifiek wachtwoord. Deze maatregel zorgt voor meer veiligheid omdat apps van andere fabrikanten niet het hoofdwachtwoord opslaan. Ga naar het beveiligingsgedeelte van Mijn Apple ID en klik op Genereer een app-specifiek wachtwoord. Voeg een label toe, zodat je weet voor welke toepassingen je het wachtwoord gebruikt. Klik daarna op Genereer. Typ het app-specifieke wachtwoord in het lege wachtwoordveld van de app die je wilt synchroniseren met iCloud.

©PXimport

Voor toepassingen die gegevens opslaan in iCloud creëer je een app-specifiek wachtwoord.

7 Herstelcode

Indien je de iPhone waarop je verificatiecodes ontvangt niet meer in bezit hebt of het wachtwoord niet meer weet, heb je normaal gesproken geen toegang meer tot iCloud. Gelukkig is er nog wel een uitweg, namelijk de herstelcode. In combinatie met het wachtwoord of het verificatieapparaat lukt het dan alsnog om in te loggen. Ben je het wachtwoord vergeten? Ga naar de website en klik op Beheer uw Apple ID. Nadat je klikt op Wachtwoord vergeten, vul je het e-mailadres en de herstelcode in. Bedenk vervolgens een nieuw wachtwoord. Als je het verificatie-apparaat kwijt bent, log je eerst in. Klik daarna op Niet in staat om berichten te ontvangen op uw apparaten en vul de herstelcode in. Voeg vervolgens nieuwe vertrouwde apparaten toe.

©PXimport

Wachtwoord vergeten? Via de herstelcode en een vertrouwd apparaat heb je alsnog toegang tot je Apple ID.

8 Herstelcode vervangen

Het is riskant om een herstelcode te verliezen. Zodra dat is gebeurd, vraag je meteen een nieuwe herstelcode aan. Surf naar de website en klik op Beheer uw Apple ID. Typ daarna je inloggegevens en kies voor Log in. Neem de verificatiecode over van je mobiele toestel. Je navigeert vervolgens naar Wachtwoord en beveiliging. Klik op Vervang verloren herstelcode om een verse code aan te vragen. Via Volgende en Druk code af print je de herstelcode uit. Vul ter bevestiging alle karakters in en sluit af met Activeer.

©PXimport

Je kunt op ieder moment een nieuwe herstelcode aanvragen.

9 iCloud Drive

Via iCloud Drive zijn apps in staat om data met de online server van Apple te synchroniseren. Het voordeel hiervan is dat bijvoorbeeld documenten, pdf-bestanden, spreadsheets en afbeeldingen ook op je pc en Mac beschikbaar zijn. Gelukkig bepaal je helemaal zelf welke data je op iCloud bewaart. Het staat je namelijk vrij om privébestanden voor de zekerheid uitsluitend lokaal op te slaan. Navigeer op je iPhone naar Instellingen / iCloud / iCloud Drive. Je ziet een overzicht van apps die documenten en gegevens in iCloud bewaren. Via de schuifknop geef je aan welke apps hiervoor toestemming hebben. Je kunt desgewenst ook besluiten om iCloud Drive helemaal uit te zetten.

©PXimport

Geef aan welke apps documenten en gegevens op iCloud mogen bewaren.

10 Sleutelhanger

De functie Sleutelhanger is een nuttige optie van iCloud waarmee je wachtwoorden en creditcardgegevens kunt opslaan op de online server van Apple. Het voordeel hiervan is dat je tijdens surfsessies automatisch bij websites kunt inloggen. Handig voor het geval je regelmatig inloggegevens vergeet. Navigeer naar Instellingen / iCloud / Sleutelhanger. Activeer de schakelaar achter iCloud-sleutelhanger en log in bij iCloud. Kies voor Stel in. Je iPhone vraagt nu om een viercijferige iCloud-beveiligingscode in te stellen. Vind je dat niet veilig genoeg? Kies dan onderaan voor Geavanceerde opties. Via Gebruik ingewikkelde beveiligingscode bedenk je zelf een wachtwoord.

Je kunt ook besluiten dat iCloud een willekeurige beveiligingscode genereert. Maak een keuze en laat in de volgende stap je telefoonnummer achter. Apple gebruikt dit telefoonnummer om je identiteit via sms te verifiëren wanneer je de iCloud-beveiligingscode bijvoorbeeld verandert. Kies voor Volgende en vul ter bevestiging het wachtwoord in van je iCloud-account. Ga naar Instellingen / Safari / Wachtwoorden en invullen. Activeer de schakelaars achter Namen en wachtwoorden en Creditcards. Om je inloggegevens goed te beveiligen, is het slim om een codeslot op je iPhone in te stellen. Kies in dat geval voor Schakel codeslot in en bedenk een toegangscode van vier cijfers. Tijdens surfsessies in Safari biedt iCloud-sleutelhanger voortaan aan om wachtwoorden en creditcardgegevens te bewaren.

©PXimport

Via Sleutelhanger bewaar je op een veilige manier wachtwoorden in je iCloud-account.

E-mails van Apple

Wanneer je de veiligheid van iCloud verbetert, houdt Apple je op de hoogte van alle wijzigingen via e-mails. Zo ontvang je een bericht wanneer je het wachtwoord of beveiligingsvragen wijzigt. Ook als je inlogt op www.icloud.com, Zoek mijn iPhone uitzet of een twee-staps-verificatie aanvraagt, krijg je een e-mail. Apple stuurt deze notificaties om te voorkomen dat hackers toegang hebben tot je gegevens, zonder dat je het in de gaten hebt. Als je een e-mail ontvangt terwijl je niet hebt ingelogd op iCloud of Mijn Apple ID, is het zaak om zo snel mogelijk het wachtwoord te veranderen.

©PXimport

Indien er wordt ingelogd op je iCloud-account, stuurt Apple voor de zekerheid een waarschuwingsmail.

▼ Volgende artikel
Privacygevoelige gegevens verwijderen uit foto's en bestanden
© ID.nl
Huis

Privacygevoelige gegevens verwijderen uit foto's en bestanden

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Wat gaan we doen?

We laten je zien hoeveel informatie er in je foto’s, muziek en documenten verstopt zit. Je ontdekt hoe je die metadata zelf kunt bekijken, wissen of juist aanvullen – met slimme tools en praktische ingrepen.

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Metadata bevatten vaak interessante informatie over een bestand.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

De meeste smartphones en camera’s leggen standaard ook de gps-coördinaten van je foto’s vast.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Je kunt in Android via de camera-app aangeven dat je de locatie (niet) wilt opslaan.

Metadata foto’s

Om de vaak talrijke metadata van foto’s gestructureerd te bewaren en weer te geven, zijn er in de loop der jaren verschillende metadata-frameworks ontstaan. Het eerste dat echt als standaard doorbrak, was EXIF (EXchangeable Image File format). Vrijwel alle digitale camera’s en smartphones voegen dit automatisch toe, met informatie zoals datum, tijd, gps-coördinaten, cameramerk en diafragma. Om gebruikers ook zelf metadata te laten toevoegen, werd eind vorige eeuw het IPTC-IIM-formaat ontwikkeld (International Press Telecommunications Council - Information Interchange Model), voor gegevens zoals copyright en beschrijvende tags. Hierop volgden nog diverse uitbreidingen.

Begin deze eeuw lanceerde Adobe XMP (eXtensible Metadata Platform), vooral bedoeld voor metadata tijdens fotobewerking. Deze worden ook opgeslagen in het fotobestand zelf of in een apart xmp-bestand (een sidecar genoemd). Alles bij elkaar is dit dus behoorlijk complex, vooral omdat er in één foto metadata van deze drie frameworks tegelijk kunnen voorkomen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Je kunt metadata verwijderen, maar ook zelf bewerken in XnView MP.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Je kunt metadata in één keer ook in meerdere fotobestanden toevoegen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

De metadata van een mp3-bestand kan onder andere de albumhoes bevatten die getoond wordt als je het bestand afspeelt.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Je kunt metadata handmatig aanpassen, maar ook online bronnen ter hulp roepen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Stel je metadata samen op basis van de bestandsnamen (of omgekeerd).

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Ook vanuit Verkenner kun je allerlei metadata van (bijvoorbeeld) docx-bestanden bekijken.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

Vanuit Word kun je aangeven welke extra elementen, waaronder metadata, je uit het document wilt verwijderen.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.

PDF24 bevat een indrukwekkende toolbox voor pdf-bewerkingen, waaronder verwijderen en aanpassen van metadata.

▼ Volgende artikel
Review Philips Hue Bridge Pro: dé bridge voor de toekomst
© Rens Blom
Zekerheid & gemak

Review Philips Hue Bridge Pro: dé bridge voor de toekomst

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Fantastisch
Conclusie

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.

Plus- en minpunten
  • Werkt via wifi en ethernet
  • Veel krachtiger en dus toekomstbestendiger
  • Kan veel meer lampen, accessoires en lampen aansturen
  • Migreren vanaf reguliere Bridge is zo gepiept
  • Eenmalige meerprijs t.o.v. normale Bridge

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

De oude, witte bridge naast de nieuwe Bridge Pro.

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.