Het nieuwe werken is hybride werken. Zo noemen we de vrijheid om te werken waar, wanneer en hoe jij wilt. De hardware bepaalt daarbij of je ook echt altijd en overal kunt werken en hoe goed je dan nog samenwerkt met anderen. Alle grote merken zeggen de ideale hardware voor het hybride werken in huis te hebben, maar is dat ook echt zo?

Nog niet zo lang geleden betekende een dag werken een dag op kantoor, net zoals studeren een dag in de schoolbanken was en je op een vrije dag ook nog echt offline kon zijn. Die tijd is voorbij. Het verplicht thuiswerken tijdens corona heeft een doorbraak geforceerd in de manier waarop we werken. En hoewel we inmiddels weer naar kantoor mogen, wil een groot deel van de mensen de voordelen van wat inmiddels hybride werken is gaan heten graag behouden.

Door niet elke dag naar kantoor te gaan, bespaar je reistijd en is werk en privé eenvoudiger te combineren. Bovendien kun je de plek waar je werkt afstemmen op de activiteit en de gewenste output. We weten immers al lang dat kantoortuinen waardeloze werkplekken zijn en geconcentreerd werken thuis veel beter gaat.

©Gorodenkoff Productions OU

Licht en energiezuinig

Wie kiest voor variabele werkplekken heeft weinig aan een traditionele desktop-pc. Voor hybride werken is een draagbare computer een must. Dat kan een laptop zijn, maar steeds vaker betreft het een convertible of tablet-pc. Aangevuld met een toetsenbord en soms een digitale pen beleeft de tablet-pc decennia na de eerste kennismaking dan toch nog zijn doorbraak.

De tablet-pc is licht, eenvoudig mee te nemen én energiezuinig. Niemand wil halverwege de werkdag overvallen worden door een lege accu, en de hele dag een voeding met oplaadsnoer meenemen is al helemaal een no-go. Een laag energieverbruik heeft als bijkomend voordeel dat er minder warmte geproduceerd wordt. Wie regelmatig met een computer op schoot werkt, weet hoe onaangenaam het voelt wanneer deze langdurig je bovenbenen verwarmt. De kans op ‘kachelbenen’ is bij een tablet-pc ook afwezig omdat alle hardware die warmte afgeeft in het beeldscherm-deel zit.

Gevraagd naar hun beste opties voor onze test kregen we van Microsoft twee modellen Surface Pro 9, van Apple de zesde generatie iPad Pro en van Samsung de Galaxy Tab S8 Ultra. We hebben deze apparaten beoordeeld op hun geschiktheid voor hybride werken voor normale (kantoor)werkzaamheden.

Contact behouden

Een deel van de hardware-eisen komt voort uit het niet meer dagelijks met collega’s op kantoor zijn. Het is bekend dat de binding tussen collega’s dan snel vermindert en de kans toeneemt dat de kwaliteit en consistentie van het geleverde werk afneemt. Doordat het moment bij de koffieautomaat verdwijnt, zijn er minder spontane gesprekken waar informeel informatie wordt gedeeld en creatieve oplossingen ontstaan. Deze momenten zijn van niet te onderschatten belang voor het samenwerken van mensen en bepalen in grote mate de cultuur binnen een organisatie.

Gebruik van collaboratiesoftware, zoals Microsoft Teams, Google Meet, Slack, Spike of Zoom, helpen dit probleem te beheersen, maar dan moet de hardware dat natuurlijk wel ondersteunen. Een goede camera is, net als goed geluid, een vereiste, evenals de mogelijkheid om eenvoudig een headset of stel oortjes te kunnen aansluiten. Het laatste biedt behalve privacy ook al snel een betere geluidskwaliteit.

Gebrek aan poorten

Heb je hardware die niet draadloos communiceert, zoals een mechanisch toetsenbord of een oudere headset die een eigen specifieke usb-dongle vereist, dan is het aansluiten al snel een uitdaging. Om kosten te besparen en hun apparaat zo licht en dun mogelijk te houden, is er namelijk vaak nog maar één fysieke aansluitmogelijkheid op een tablet-pc aanwezig. Dit is dan een usb-c-poort, die eveneens gebruikt wordt om het apparaat op te laden of te verbinden met een externe monitor. Om ook nog andere hardware met het apparaat te verbinden, is dus al snel een usb-hub of dockingstation nodig. Daarmee voeg je dan, afhankelijk van het model, een of meer usb-a en usb-c-poorten toe aan de configuratie, maar ook DisplayPort en HDMI-poorten voor de aansluiting van een externe monitor en soms een netwerkaansluiting om in plaats van wifi het fysieke netwerk te kunnen gebruiken.

Het aanbod van dergelijke usb-hubs is groot net als de onderlinge prijsverschillen, die van enkele tientjes tot honderden euro’s lopen. In marketinguitingen speelt vooral het aantal poorten dat het apparaat toevoegt een rol, maar voor aanschaf is het belangrijker in gebruiksscenario’s te denken. Heb je wel of geen thunderbolt nodig voor snelle opslag? Wil je tijdens het gebruik de tablet kunnen opladen of is dat niet nodig? Deze functies staan grotendeels los van het aantal poorten.

Altijd online

Behalve communicatie met randapparatuur is ook die met het netwerk en internet essentieel. Wifi 5 of 6 is standaard op de geteste apparatuur en doorgaans snel genoeg voor alle gangbare toepassingen en met voldoende bereik.

Dit verandert wanneer je onderweg bent. Dan is gebruik van een 4G/5G-datanetwerk het meest veilig en betrouwbaar. Niet elk apparaat ondersteunt dat of alleen in een duurdere versie. Apple en Samsung vragen een meerprijs voor een sim-slot, terwijl bij Microsoft alleen de ARM-versie van de Surface Pro dit biedt.

Software

Behalve de hardware speelt ook de software een belangrijke rol. De besturingssystemen van Apple en Samsung zijn ontwikkeld voor mobiele apparaten en zouden daarmee in het voordeel moeten zijn. Het gebruik bij hybride werken is echter anders dan bij een traditionele smartphone of tablet.

Zo zijn iOS en Android in beginsel niet gemaakt om meerdere taken naast elkaar te kunnen uitvoeren, iets wat op een werkplek standaard gebeurt. Deze mogelijkheid is pas heel recent toegevoegd, maar minder uitgebreid dan in Windows of macOS. Hetzelfde geldt voor het aansluiten van een externe monitor. Zowel op kantoor als thuis werk je gewoon prettiger met een groter beeld, maar voor mobiele besturingssystemen als iOS en Android was dat aanvankelijk geen vereiste en is dat pas zeer recent toegevoegd.

Apple iPad Pro (6th gen)

De nieuwste iPad Pro is er in een 11- en 12,9inch-uitvoering, maar alleen de variant met het grootste scherm heeft het mini-led XDR-beeldscherm met helderder wit en zwarter zwart.

Het 12,9inch-model is groot, maar niet te groot voor mobiel gebruik en biedt voldoende ruimte om goed op te werken. De interne opslag gaat van 128 GB tot 2 TB, maar de prijs die Apple voor de extra opslag vraagt, is weinig realistisch. Wifi 6E is standaard aanwezig op beide modellen, 4G/5G is optioneel, maar wederom niet goedkoop en zorgt voor een flinke meerprijs bovenop de toch al niet goedkope iPad Pro’s.

Dat geldt tevens voor de Apple Pencil waarmee je direct op het beeldscherm kunt tekenen en schrijven. De Apple Pencil heeft een harde tip en dat levert een minder fijne schrijf- en tekenervaring op dan bij een pen met een zachte punt. Een specifieke screenprotector kan de schrijfervaring verbeteren. De Apple Pencil is magnetisch en laadt op wanneer deze tegen de zijkant van de iPad Pro is geplakt. Een handig opbergvak ontbreekt helaas.

Drama

Opvallend genoeg zag Apple bij de tablets pas laat in dat er ook een zakelijke toepassing voor is. Apple begon dan ook pas recent met het geschikt maken van iOS voor bijvoorbeeld multitasking en de mogelijkheid een externe monitor te gebruiken. Officieel is iPadOS hier nu voor geschikt en in de basis is dit correct. Vensters schikken, apps groeperen en resizen of naar het andere beeldscherm verplaatsen, is via Stage Manager allemaal mogelijk. Erg intuïtief werkt het echter niet. Vooral het wisselen tussen schermen en het zelf organiseren van vensters is een drama.

Om de iPad Pro als laptop te gebruiken zijn er de Magic Keyboard en de Smart Keyboard Folio. De eerste bestaat uit een toetsenbord met trackpad en een inklapbare standaard waar de iPad Pro in landschapsmodus magnetisch in klikt. De Magic Keyboard is erg robuust, maar ook zwaar en absurd duur. De lichtere en goedkopere Smart Keyboard Folio zal ondanks het ontbreken van een trackpad al snel de voorkeur krijgen.

Ontwerpfout

Een echte ontwerpfout is de plaatsing van de camera aan de smalle kant op de voorzijde. Bij gebruik als beeldscherm in landschapsmodus in combinatie met een toetsenbord zit de camera dus aan de zijkant en zit je er dus nooit recht voor. De iPad Pro beschikt over één usb-c-poort met thunderbolt. Wil je meer apparatuur aansluiten, dan is een usb-hub een vereiste.

Pluspunten

Minpunten

Microsoft Surface Pro

De Surface Pro tablet-pc is een van de succesvolste producten van Microsoft. De Surface Pro is er met een Intel of een Microsoft SQ3-processor. Anders dan de M2-chip van Apple is deze SQ3 niet echt door Microsoft ontwikkeld, het is gewoon een Qualcomm Snapdragon met een andere naam erop.

De ARM-versie van de Surface is passief gekoeld en beschikt anders dan de Intel-versie niet over thunderbolt. Wel zijn beide voorzien van twee usb-c-poorten. Op de ARM-Surface Pro draait de ARM-versie van Windows, maar deze is identiek aan de ‘gewone’ Windows. Verschil merk je pas wanneer je x86-64-software gebruikt. Dan wordt een emulator gebruikt en dit gaat echt ten koste van de prestaties. Gelukkig is er een redelijk aanbod echte ARM-software, zoals Microsoft Office en Teams, en bijvoorbeeld Firefox.

Slimmigheidjes

Doordat de SQ3-processor over een neural engine beschikt, kan de ARM-versie van de Surface Pro on-the-fly slimme dingen doen met het beeld van de camera, zoals het aanpassen van het frame, het vervagen van de achtergrond of het beeld zo aanpassen dat het lijkt alsof je altijd in de camera kijkt. De Intel-versie kan dit niet, maar bijvoorbeeld Teams voor een deel weer wel. Het verschil in functionaliteit is uiteindelijk dus niet zo groot.

Ook heeft de camera aan de voorzijde op de Intel-tablet een hogere resolutie dan bij de ARM-tablet, maar beide camera’s voldoen prima voor gewoon videobellen. Wifi 6E is standaard, 4G/5G is er alleen op de ARM-versie.

Uitklapbare standaard

Handig is de uitklapbare standaard aan de achterkant van de Surface Pro; er is dus geen toetsenbord nodig om deze rechtop te zetten. Microsoft biedt deze wel, de Type Cover klikt magnetisch aan de voorzijde vast en beschermt dichtgeklapt het beeldscherm. Goedkoop is het niet, maar wel goedkoper dan bij de andere merken.

De Type Cover is er met en zonder opbergvak voor de Slim Pen 2. Deze stylus is klein en ovaal, ligt matig in de hand maar functioneert goed.

Intel-versie

Pluspunten

Minpunten

Microsoft Surface Pro 9 (ARM)

Pluspunten

Minpunten

Samsung Galaxy Tab S8 Ultra

Dat Samsung mooie dingen maakt, weten we en de Galaxy Tab S8 Ultra is daar een ultiem voorbeeld van. Het is een bijzonder fraaie tablet-pc met een waanzinnig 14,6inch-amoledscherm met even fantastische kleuren als de iPad.

Als enige biedt Samsung naast gezichtsherkenning ook een vingerafdrukscanner om te identificeren én levert het standaard een stylus mee. Deze S Pen is erg licht maar fijn rond van vorm en schrijft prima dankzij de zachte tip. Wat hardware betreft laat de Galaxy Tab S8 Ultra dus weinig te wensen over.

Verwarring

Dat geldt helaas niet voor de software. Anders dan Apple en Microsoft heeft Samsung geen eigen besturingssysteem, maar gebruikt het Android van Google. En daar waar Google nalatig is of onvoldoende gas geeft, probeert Samsung dat met zijn eigen OneUI te repareren. Dat levert op zijn best een matige ervaring op. Android- en Samsung-apps en opties zorgen samen voor onnodige verwarring. Het uitroepteken bij het account dat na enkele dagen verschijnt, betekent bijvoorbeeld niet dat het account onveilig is, alleen dat er nog geen Samsung-account is gekoppeld.

Externe monitor

Met DeX laat Samsung wél zien dat ze goede software kunnen maken. DeX laat een Samsung smartphone of tablet werken als een desktop-pc en is vooral nuttig om een externe monitor aan te sluiten. Anders dan de Stage Manager bij Apple werkt dit zeer overzichtelijk en logisch.

De Tab S8 Ultra tablet kan eigenlijk niet zonder de Tab S8 Ultra Book Cover Keyboard. In dezelfde kleur en met hetzelfde design, levert het een geheel op dat niet van een dunne laptop te onderscheiden is. Doordat de Tab S8 Ultra over een geïntegreerde standaard beschikt, is deze laptop-combinatie overal en in de juiste positie neer te zetten. Met de bookcover komt er aan de achterzijde van de Tab S8 Ultra een welkom opbergvak voor de S Pen bij.

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

Hardware voor het hybride werken moet mobiel en licht zijn en voorzien van een goed beeldscherm. Daarnaast moet je een dag kunnen werken zonder op te laden en over voldoende mogelijkheden tot communicatie beschikken.

Eigenlijk voldoet alle geteste hardware aan de gestelde eisen, waarbij Apple en zeker Samsung het mooiste product leveren. Dat zij het uiteindelijk toch afleggen tegen de Intel-versie van de Surface Pro zit ‘m in het gebruiksgemak. Niet het mooiste, maar wel het beste apparaat.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.