Wie is ‘opgegroeid’ met Windows én van een deuntje muziek houdt, kent ongetwijfeld Foobar2000. En die non-nonsense (maar tegelijkertijd zeer uitgebreide) muziekspeler is er ook voor Android en iOS, in app-vorm. En Foobar2000 voor mobiele apparaten is daarop net zo veelzijdig!

Met Foobar2000 speel je zo ongeveer elk muziekbestand, inclusief hi-res exemplaren. Ook benaderen van je muziekverzameling op je NAS is dankzij DLNA geen probleem. Tel daarbij op dat Foobar2000 gratis is en je snapt dat dit een must-have app voor op elk Android- en (of) iOS/iPadOS-apparaat is.

Als je de app voor het eerst opstart is het zaak om meteen maar even in de settings ervan te duiken. Gewoon om alles zoveel mogelijk aan je eigen wensen en smaken aan te passen. En tjonge: er zijn nogal wat tweakmogelijkheden! Precies dus dat wat Foobar2000 tot een uitzonderlijk veelzijdig geheel maakt. Je opent de instellingen door in de app rechtsboven op het pictogram met de tang (Android) of tandwiel (iOS/iPadOS) te tikken.

Tik allereerst op Choose Skin, hier kun je een wit of zwart uiterlijk instellen, waarbij het zwarte ideaal is voor de nachtelijke uren. Hoewel Add more in Android wat skins betreft iets moois belooft, blijkt het in de praktijk nogal tegen te vallen met de gebruikersskins voor Foobar2000. Maar ach, echt nodig is die opsmuk niet. Sterker nog: je ‘vernielt’ de minimalistische en daarmee overzichtelijke gebruikersinterface zelfs. Laat maar dus. Tijd om weer naar de lijst met settings terug te keren (terugknop).

©PXimport

DSP

Tik op DSP Manager. Nu wordt het verdraaid interessant want Foobar2000 kan nogal wat rekenwerk loslaten op je tracks. Zo is er de Crossfader, die tracks naadloos in elkaar over laat lopen. Om ‘m aan te zetten tik je op de knop erachter (Android), of gebruik je de schakelaar (iOS/iPadOS). Via het instellingenknopje dáár weer achter kun je de tijdsduur van de overgang instellen. Voor de liefhebbers is er eveneens een uitgebreide en in veel banden opgedeelde Equalizer te vinden in de instellingen. Op die manier kun je het geluid helemaal aan je eigen gehoor of luisterruimte aanpassen. Waarbij overigens – wat ons betreft – geldt dat je bij gebruik van een goede hoofdtelefoon de equalizer beter uit kunt laten. Maar da’s natuurlijk een kwestie van smaak.

©PXimport

Meer natuurlijk luisteren via hoofdtelefoon

Mocht je veel met een hoofdtelefoon naar muziek luisteren en tot het selecte groepje mensen behoren dat de kanaalscheiding daarvan wel erg ‘hard’ vindt, dan is er de optie Meier Crossfeed. Daarmee simuleer je een meer traditionele luisterruimte met speakers, waarbij linker en rechter kanaal uiteindelijk ook allebei je oren bereiken. Hoe het precies in elkaar zit kun je hier eens rustig nalezen. Met de instelknop achter de deze optie kun je de mate van crossfeed instellen. Experimenteer er eens mee, misschien klinkt het voor jou ook een stukje relaxter en natuurlijker.

Weg met stilte

Heb je tracks met een lange stilte aan het begin of eind, dan zit je daar onderweg misschien niet op te wachten. Het zal door de componist vast kunstzinnig bedoeld zijn, maar als je er als luisteraard niet van houdt: weg ermee. Foobar2000 kan dat volautomatisch regelen via de optie Skip Silence. Via de de instellingenknop achter deze optie is ook dit onderdeel weer te finetunen.

Alles (gemiddeld) even hard

Keer terug naar de hoofdlijst met instellingen van Foobar2000 en tik daarin op ReplayGain. Dat is een absoluut ideale optie, waarmee je voorkomt dat de ene track ineens véél harder klinkt dan de andere. Dat gebeurt nogal eens als je een afspeellijst met muziek van allerlei verschillende albums hebt gemaakt. Het gemiddelde opnamevolume van het ene album is hoger of lager dan het andere. Met name tijdens rijden in de auto wil je niet echt verrast worden door een wel heel erg onverwacht knallende track.

Precies om dat te voorkomen is er ReplayGain, dat het gemiddelde volume van een track of set tracks analyseert en middelt. Zodat jij zonder irritante verrassingen kunt luisteren. Via de instellingenknop bij deze optie is het geheel weer naar wens aan te passen. Overigens is ReplayGain iets heel anders dan het gewraakte loudness, dat muziek in volume comprimeert en daarmee volledig vlak laat klinken (en dus feitelijk ernstig verpest).

To shuffle or not to shuffle

Playback Order – in de hoofdlijst weer – spreekt voor zich: hiermee bepaal je de afspeelvolgorde. Ofwel: alles door elkaar (Shuffle) of netjes op volgorde (Default), waarbij je ook kunt kiezen voor herhalen (Repeat) en meer finetune-opties.

Cache legen, zo af en toe

En dan is er nog – weer terug in de hoofdlijst met opties – Advanced. Hiermee kun je het afspeelgedrag en uiterlijk van Foobar helemaal verfijnen. Ook praktisch aldaar is – een stukje naar beneden onder TWEAKS de knop (iOS/iPADOS: link)CLEAR. Hiermee wis je een eventueel opgebouwde cache, die op een apparaat met wat minder (vrije) opslagruimte in de loop der tijd wellicht wat te veel ruimte is gaan innemen.

©PXimport

Lokaal of via DLNA luisteren

Goed, tijd voor wat muziek. Onder iOS/iPadOS leest Foobar2000 tijdens de eerste start je iTunes muziekbibliotheek alvast uit. Heb je daarin een verzameling muziek, dan kun je meteen aan het luisteren slaan. Je vindt al je muziek dan netjes verdeeld over albums, artiesten, tracks enzovoorts. Nog leuker wordt het als je al je muziek op je NAS in huis hebt staan. Dat is anno 2020 een praktijk die veel muziekliefhebbers hanteren. Zo kun je je muziek niet alleen op de streamer in de huiskamer afspelen, maar inderdaad ook op je mobiele apparaten via een DLNA-capabele muziekspeler als Foobar2000.

Tik op Media Servers in het hoofdpaneel van Foobar2000 en je ziet je muziek-serverende NAS(sen) al snel verschijnen. Tik op de vermelde NAS en blader door je muziekcollectie. In veel gevallen wordt ook album-art meegenomen.

©PXimport

Kwaliteit, over hi-res en meer

Foobar2000 ondersteunt zoals belooft allerlei muzikale bestandformaten. Inclusief het geliefde verliesvrij gecomprimeerde FLAC, dat qua resolutie en samplefrequentie de aloude cd-kwaliteit (44,1 kHz / 16 bit) verre kan overstijgen. Daarbij geldt wel dat je die betere kwaliteit ook echt alleen dan te horen krijgt met een DAC (digitaal-analoog-converter) die overweg kan met hogere kwaliteiten. In veel gevallen zal je daarvoor een externe USB(C) DAC aan moeten sluiten.

Sommige telefoons en tablets hebben een DAC aan boord die er theoretisch mee overweg kan, maar de ervaring leert dan een externe DAC meestal veel beter klinkt. Mocht je niet zo’n ding hebben (en heeft je toestel geen hi-res capabele DAC aan boord), dan is er ook geen man overboord. Foobar2000 downsampelt de muziek dan gewoon naar de ‘veilige’ 44,1 kHz / 16 bit die ieder zichzelf respecterende digitale muziekspeler – en dus ook je smartphone – ondersteunt. En ach, met die cd hebben we decennia lang zonder gezeur gedaan dus dramatisch slecht is die kwaliteit ook zeker niet!

Bedenk daarbij trouwens dat de meeste streaming muziekdiensten als Spotify bij de (al dan niet basis) abonnementen ook in 44,1 kHz / 16 bit streamen (en dan ook nog eens gecomprimeerd met verlies...). Ook al je mp3’tjes hebben die kwaliteit, maar dankzij de ook hier gebruikte compressiemethode met verlies klinken die minder dan een verliesvrij gecomprimeerde FLAC. Maar of je dat onderweg in de auto gaat horen wagen we dan weer te betwijfelen (tenzij al jouw mp3’tjes in een wel heel beroerde compressiekwaliteit zijn bewaard…)

Een televisie trekt stof aan als een magneet. Vlekken, vingerafdrukken of een doffe waas kunnen het kijkplezier flink verstoren. Toch is het schoonmaken van je tv iets wat je voorzichtig moet aanpakken. Eén verkeerde beweging en je hebt een kras of een streperig scherm. In dit artikel lees je hoe je je televisie veilig schoonmaakt, wat je vooral níét moet doen en waar je op moet letten bij verschillende soorten schermen, zoals lcd, oled en qled.

Lees ook: Zo kies je de beste televisie voor in de slaapkamer

Het lijkt zo makkelijk: even een vochtige doek over het scherm halen. Maar juist dat is iets wat je moet vermijden. Schermen zijn namelijk gevoelig voor vocht, druk en agressieve schoonmaakmiddelen. Een papieren doekje of keukenrol kan al fijne krasjes veroorzaken. Gebruik daarom alleen een zachte microvezeldoek, droog of licht vochtig gemaakt met gedestilleerd water. Gewoon kraanwater bevat kalk en mineralen die bij opdrogen vlekken kunnen achterlaten.

Altijd eerst de stekker eruit

Voordat je begint met schoonmaken, haal je de televisie van de stroom. Niet alleen om veilig te werken, maar ook omdat je op een zwart scherm veel beter ziet waar het vuil zit. Bovendien voorkom je zo dat er vocht in warme elektronica trekt. Laat het scherm na gebruik goed afkoelen. Een warm scherm is kwetsbaarder voor druk; en te veel druk kan tot zichtbare sporen of blijvende vervorming leiden

Zachtjes poetsen, nooit drukken

Maak de doek licht vochtig en wrijf in een rustige, horizontale of verticale beweging over het scherm. Gebruik geen draaiende bewegingen en zet vooral geen kracht. Het paneel van een moderne tv is kwetsbaar. Oefen je te veel druk uit, dan kun je permanente verkleuringen of pixelschade veroorzaken. Houd er rekening mee dat het vuil meestal aan de oppervlakte zit, dus je hoeft niet te schrobben om resultaat te zien.

Regelmaat en antistatische bescherming helpen

Je hoeft je tv niet dagelijks schoon te maken, maar een snelle veegbeurt met een droge doek eens per week voorkomt dat stof zich ophoopt. In huizen met huisdieren of veel luchtcirculatie – bijvoorbeeld door open ventilatieroosters of mechanische ventilatie – raakt een scherm sneller stoffig. Regelmaat voorkomt dan dat het vuil zich vastzet.

Microvezeldoeken met antistatische eigenschappen helpen om stof minder snel te laten terugkeren. Er bestaan ook speciale sprays die het scherm tijdelijk antistatisch maken. Gebruik die alleen als ze expliciet geschikt zijn voor beeldschermen, en breng ze nooit direct op het scherm aan.

©Kamil Macniak

Oled is gevoeliger dan lcd of qled

Niet alle schermtypes reageren hetzelfde op vocht of schoonmaakmiddelen. Oled-schermen zijn het meest kwetsbaar, omdat ze anders zijn opgebouwd dan lcd- en qled-schermen. In plaats van een achtergrondverlichting gebruiken ze miljoenen pixels die ieder hun eigen licht produceren. Die pixels zijn opgebouwd uit organisch materiaal – vergelijkbaar met een ultradunne, gevoelige laag – die makkelijk kan worden aangetast door druk of chemicaliën. Omdat de organische materialen in oled-schermen chemisch gevoeliger zijn dan de kristalstructuren in lcd/qled, is de kans op blijvende schade groter. Zelfs een lichte beschadiging kan al zorgen voor donkere plekken of verkleuringen die niet meer verdwijnen.

Lcd- en qled-schermen hebben een stevigere gelaagde structuur, met beschermende lagen tussen het schermoppervlak en de lichtgevoelige delen. Daardoor zijn ze wat minder gevoelig voor schoonmaakfouten. Toch blijft ook hier voorzichtigheid geboden. Middelen met alcohol, ammoniak of azijn kunnen de antireflectielaag aantasten, met een dof of vlekkerig scherm als gevolg. En dat is niet meer te herstellen.

Gebruik nooit glasreiniger of allesreiniger

Het klinkt logisch om een glanzend oppervlak schoon te maken met glasreiniger, maar dat is bij een tv echt uit den boze. Veel van deze middelen bevatten oplosmiddelen of zuren die het scherm permanent kunnen beschadigen. Ook sprays zijn af te raden, omdat je dan kans hebt dat er vloeistof langs de randen naar binnen loopt. Als je per se een reinigingsmiddel wilt gebruiken, kies dan een speciale schermreiniger zonder alcohol, en breng die altijd aan op de doek – nooit direct op het scherm.

Vergeet de randen en de afstandsbediening niet

Naast het scherm zelf verdienen ook de behuizing en afstandsbediening een schoonmaakbeurt. Deze onderdelen zijn minder gevoelig en kun je gerust schoonmaken met een iets vochtigere doek. Let wel op dat er geen vocht tussen de knoppen komt. Rondom ventilatieopeningen of aansluitingen gebruik je het best een droge doek of een kleine borstel. Zo voorkom je dat stof zich ophoopt en de koeling of signaaloverdracht beïnvloedt.

©Katerina Bond

Groot scherm? Werk met twee handen

Bij televisies vanaf ongeveer 65 inch of bij gebogen schermen is het belangrijk om stabiel en met beleid te werken. Druk uitoefenen in het midden van een groot scherm zonder tegendruk aan de zijkant kan spanning veroorzaken in het paneel. Werk daarom met twee handen: één hand ondersteunt het scherm, terwijl de ander met de doek over het oppervlak veegt. Zorg ook dat de televisie stevig staat of hangt voordat je begint.

Ingebrande beelden poets je er niet af

Soms lijkt het alsof er een vlek in beeld blijft, maar dan gaat het om een ingebrande afbeelding of verkleurde pixels. Dit komt vooral voor bij oled-tv's en ontstaat door langdurige weergave van statische elementen, zoals logo's. Schoonmaken heeft daar geen effect op. Het is goed om dit onderscheid te kennen, zodat je niet blijft boenen op iets dat simpelweg in het scherm zelf zit.

Conclusie

Een televisie schoonmaken vraagt om een zachte hand en het juiste materiaal. Gebruik een droge of licht vochtige microvezeldoek, vermijd schoonmaakmiddelen en laat agressieve sprays links liggen. Houd rekening met het type scherm: vooral oled vraagt om extra zorg. Door regelmatig en zorgvuldig te werk te gaan, blijft het beeld niet alleen schoon, maar voorkom je ook schade op de lange termijn – zeker bij grotere of gebogen modellen.

De Philips Airfryer 5000-serie NA555/00 is geen simpele 'frietpan zonder olie'. Met twee manden én een stoomfunctie richt dit apparaat zich op de thuiskok die net iets meer wil. Denk aan een hele kip bereiden met stoom en hete lucht, of tegelijkertijd een hoofd- en bijgerecht klaarmaken. In deze review lees je wat er goed gaat, wat beter kan en voor wie deze airfryer echt een aanwinst is.

Eerste indruk

De Philips Airfryer 5000-serie NA555/00 is een airfryer met wat extra's: een stoomfunctie. Dit apparaat heeft twee manden met een totale capaciteit van 9 liter: een grotere lade van 6 liter voor hoofdgerechten en een kleinere van 3 liter voor bijgerechten of snacks. Volgens Philips kun je hiermee verschillende ingrediënten tegelijkertijd bereiden, met een keuze uit frituren, stomen of een combinatie van beide.

De machine in het kort: de airfryer is uitgerust met zogeheten RapidAir Plus-technologie, alleen beschikbaar bij Philips, waarbij hete lucht snel en gelijkmatig rondom de ingrediënten circuleert. Op papier betekent dat tot 90 procent minder vet dan bij friet en snacks uit de friteuse, al is uit onderzoek al gebleken dat dat een wel heel positieve vergelijking is.

De maximale baktemperatuur bedraagt 200 graden Celsius en er zijn 12 voorgeprogrammeerde programma's beschikbaar. De bediening verloopt via een digitaal aanraakscherm, waarbij temperatuur en tijd handmatig kunnen worden aangepast.

De bouwkwaliteit van het (erg grote) apparaat is degelijk, met een zilverkleurige roestvrijstalen afwerking. De airfryer weegt ruim 8,7 kilo. Met afmetingen van 35,1 x 38,2 x 44,3 cm neemt hij bovendien behoorlijk wat ruimte in op het aanrecht. Philips stelt dat het ontwerp compacter is dan andere modellen met twee manden naast elkaar. Dat is niet helemaal zo; de eerder geteste Ninja was duidelijk een slag kleiner.

©Saskia van Weert

Uitpakken en installatie

De airfryer zit in een grote doos en is goed beschermd tegen beschadiging tijdens het transport. Na het uitpakken van de airfryer kwamen er drie zaken in me op:

Punt 2 komen we verderop op terug. Maar eerst naar de handleiding: die zit er niet bij. Best een teleurstelling, want het is geen apparaat dat je zonder instructies uit de losse pols meteen intuïtief bedient. Wel staan er QR-codes op de doos, die na het scannen een online pdf openen van… meer dan 1800 pagina's! Alle verschillende talen zijn gebundeld in één bestand, waarbij Nederlands op pagina 704 begint. Dat is totaal onwerkbaar. Op de eigen pc heb ik er een kleiner bestand van gemaakt met alleen de eigen taal, en dat is meteen ook een advies aan Philips: niet doen, zo. Het hoeft ook weer geen full colour-boek te zijn, maar iets van een handzaam bestand zou prettig zijn.

Wat er wél bij zit, is een zwart-witte quickstartgids waarvan me niet duidelijk is wat de bedoeling van de handelingen is. Aangeraden wordt, zo maak ik eruit op, om het stoomgedeelte van de airfryer een reinigingsprogramma te laten doorlopen. De auteur van deze review is nog geen 50 en heeft goede ogen, maar deze folder was zo onduidelijk dat ik hem maar even heb laten zitten.

Handleiding: een gemiste kans

De pdf-handleiding die er wél is, is niet foutloos. Op zich wordt de werking van de airfryer goed uitgelegd. Er is een algemeen gedeelte, een deel over eten maken met de airfryerfunctie, vervolgens een deel over de combinatie van stomen en airfryen én er is een deel over de stoomfunctie, met telkens een tabelletje erbij van welk eten er hoelang in moet.

Echter, meerdere malen wordt aangehaald dat wortelgroenten zoals bloemkool en broccoli in de airfryer kunnen worden bereid. Dat zijn echter geen wortelgroenten. Slordig. Ook staat het gedeelte over friet maken vlak onder de stoominstructies. En zonder te testen kunnen we dit zeggen: friet maak je niet met stoom – zelfs niet in deze airfryer.

Er staan wel meer wat vreemde dingen in de handleiding, zoals dat je de mandjes met eten meermaals dient om te schudden boven de gootsteen. Daar zie ik echt het nut niet van in. Ik vermoed dat de handleiding is vertaald uit het Engels en dat men Amerikaans-achtige claims wil voorkomen door maar zo veel mogelijk aandacht aan veiligheid te besteden. De waarschuwing over de hete buitenkant is wel op zijn plaats: die klopt.

©Saskia van Weert

Het waterreservoir van de Philips-airfryer.

Uiterlijk en indeling

Het is een robuuste machine, rvs en matgrijs. Aan de achterzijde zitten twee afstandhouders die ervoor zorgen dat je hem niet te dicht tegen de muur zet. De warme lucht en stoom moeten tijdens het gebruik immers wel weg kunnen. Bovenop zit een bakje om water in te doen als je de stoomfunctie gebruikt. Links een kleine lade met airfryerfunctie voor kleine gerechten, rechts een grote lade die met alle functies overweg kan: airfryen, stomen, en stomen + airfryen.

De lades zijn verschillend ingedeeld. De kleine lade heeft een roostertje op de bodem dat je eruit kunt halen en dat ervoor zorgt dat de hete lucht ook onder het eten komt. In de grote lade zit een soort binnenpan, die er eveneens uit te halen is voor schoonmaakdoeleinden. De vierkante binnenpan past maar op één manier in de lade, dus je kunt hem er niet per ongeluk verkeerd in duwen.

©Saskia van Weert

Bediening en interface

De bediening lijkt heel ingewikkeld, en dat komt doordat er uit de doos een transparante sticker over het bedieningspaneel zit geplakt met werkelijk álle beschikbare knopjes erop. Na het verwijderen van de sticker blijkt het aantal keuzemogelijkheden behoorlijk mee te vallen.

Na het indrukken van de aan-uitknop kies je welke lade(s) je wilt gebruiken, en alleen de knoppen die van toepassing zijn op de gekozen lade en daarna de gekozen functie, lichten op. Als je lade 1 selecteert, zie je dus alléén de knoppen voor tijd en temperatuur en de voorkeuzemenu's. Kies je lade 2, dan heb je meer keuzes, namelijk voor airfryer, stomen en een combinatie ervan, maar ook de voorkeuzemenu's en reinigingsprogramma's.

Voorkeuzeprogramma's zijn overigens niet 'magisch'. Het zijn vastgestelde combinaties van een bepaalde tijd en een bepaalde temperatuur. Ze staan duidelijk in de handleiding beschreven. Tijdens de testperiode zijn ze niet gebruikt; ze zijn namelijk bedoeld voor een vaste hoeveelheid ingrediënten. Als je er meer of minder in doet, werkt het al meteen minder goed en moet je alsnog zelf de tijd aanpassen.

©Saskia van Weert

De sticker die over het bedieningspaneel zit geplakt toont alle beschikbare knoppen.

Prestaties: airfryen

Voor 'klassiek' airfryen heb je de keuze uit de kleine en de grote lade. De kleine is vooral geschikt voor bijvoorbeeld één kroket of één afbakbroodje. Voor de meeste bereidingen zul je vooral de grote mand gebruiken. De prestaties zijn prima; zeker in de grote mand is eten sneller gaar en krokant dan in airfryers van andere merken. Philips was het eerste grote bedrijf dat airfryers op de markt bracht en die voorsprong uit zich nog steeds in de kwaliteit van de meeste modellen – zeker de wat duurdere, zoals deze met veel vermogen.

©Saskia van Weert

Prestaties: stomen

Wil je de airfryer gebruiken om te stomen, dan vul je eerst het reservoir bovenop met water. Stomen is zoals eerder gemeld alleen beschikbaar in de grote mand. Iets als aardappels of groente stomen gaat prima, al duurt het simpelweg lang. Reken op zeker een halfuur voor een portie aardappelpartjes. Dat is overigens vergelijkbaar met reguliere stoomapparaten.

Aandachtspunt is het geluid: als de machine gaat stomen, maakt hij een geluid als een beademingsapparaat – om de zoveel tijd klinkt er telkens een opvallende 'puf'. Na het stomen moet het water in het reservoir afkoelen en kun je dat bakje leegschenken, schoonmaken en afdrogen. Je kunt het water om hygiënische redenen niet zo op de machine laten staan. Dat leeggieten is iets wat je in het begin zeker zult vergeten.

Prestaties: airfryen en stomen gecombineerd

Wat deze airfryer uniek maakt, is de combinatie van stomen en airfryen. Hoewel de auteur een doorgewinterde airfryergebruiker is en er zelfs een kookboekje over heeft geschreven, was het echt even zoeken naar wat er dan precies in kan worden klaargemaakt. Philips zelf geeft als suggestie om een hele kip erin te bereiden. Dat ging prima. Een experiment met broccoli mislukte helaas; de roosjes waren verbrand.

Deze functie is vooral geschikt voor koks die een experiment niet schuwen. Heb je een stoomoven of zou je die graag willen, dan is deze combinatie van airfryen en stomen een alternatief dat, zeker in vergelijking met een stoomoven, een stuk voordeliger is.

©Philips

Extra functies

De airfryer is voorzien van allemaal snufjes. Bijvoorbeeld de functie om middels een piepgeluid te worden gewaarschuwd dat je eten in de mand moet worden omgeschud. Ben je een ervaren airfryergebruiker, dan is die functie niet nodig, want je bent er al aan gewend om regelmatig de boel te schudden. Voor beginners kan dat echter een nuttige wenk zijn om een optimaal resultaat te krijgen.

Ook handig is de stoomreiniging. Maak je vaak vlees, kip of vette snacks in de airfryer klaar, dan kan het mandje gaan aankoeken en na verloop van tijd is het amper nog goed schoon te krijgen. Met de stoomreiniging wordt het mandje goed doorgestoomd, waarna je de mand met vuil water leeggooit, omspoelt en in de airfryer 5 minuten laat opdrogen.

De moeite van het vermelden waard is het geluid, of het gebrek daaraan. Tijdens het stomen hoor je zoals gemeld een pufgeluid, maar voor het overige is de airfryer stil. Je hoort hem wel, maar duidelijk minder dan andere airfryers. Ook de piep die je hoort als het eten klaar is – die bij Ninja bijvoorbeeld keihard is – is bescheiden. Dat is zeker een pluspunt.

Conclusie: kopen of niet?

De airfryer is veelzijdig, voorzien van een hoop toeters en bellen, en door de stoomfunctie biedt hij meerwaarde vergeleken met airfryers die dat niet kunnen. Het apparaat is wel groot en zwaar, heeft een enorm lange handleiding en is daardoor niet intuïtief te gebruiken – je moet er echt tijd in investeren om hem goed te leren kennen. De mandjes en roosters kunnen in de vaatwasser, maar de buitenzijde en het waterreservoir zijn vlekgevoelig. De prestaties zijn goed.

Al met al is deze airfryer een aanrader voor de thuiskoks die hoge eisen stellen aan hun apparaat, bereid zijn om er veel mee te experimenteren en creatief zijn in het bedenken van gerechten die de stoomfunctie goed benutten. Ben je alleen op zoek naar een apparaat om friet en snacks mee te maken? Dan zijn simpelere modellen een betere keuze.