Wie is ‘opgegroeid’ met Windows én van een deuntje muziek houdt, kent ongetwijfeld Foobar2000. En die non-nonsense (maar tegelijkertijd zeer uitgebreide) muziekspeler is er ook voor Android en iOS, in app-vorm. En Foobar2000 voor mobiele apparaten is daarop net zo veelzijdig!

Met Foobar2000 speel je zo ongeveer elk muziekbestand, inclusief hi-res exemplaren. Ook benaderen van je muziekverzameling op je NAS is dankzij DLNA geen probleem. Tel daarbij op dat Foobar2000 gratis is en je snapt dat dit een must-have app voor op elk Android- en (of) iOS/iPadOS-apparaat is.

Als je de app voor het eerst opstart is het zaak om meteen maar even in de settings ervan te duiken. Gewoon om alles zoveel mogelijk aan je eigen wensen en smaken aan te passen. En tjonge: er zijn nogal wat tweakmogelijkheden! Precies dus dat wat Foobar2000 tot een uitzonderlijk veelzijdig geheel maakt. Je opent de instellingen door in de app rechtsboven op het pictogram met de tang (Android) of tandwiel (iOS/iPadOS) te tikken.

Tik allereerst op Choose Skin, hier kun je een wit of zwart uiterlijk instellen, waarbij het zwarte ideaal is voor de nachtelijke uren. Hoewel Add more in Android wat skins betreft iets moois belooft, blijkt het in de praktijk nogal tegen te vallen met de gebruikersskins voor Foobar2000. Maar ach, echt nodig is die opsmuk niet. Sterker nog: je ‘vernielt’ de minimalistische en daarmee overzichtelijke gebruikersinterface zelfs. Laat maar dus. Tijd om weer naar de lijst met settings terug te keren (terugknop).

©PXimport

DSP

Tik op DSP Manager. Nu wordt het verdraaid interessant want Foobar2000 kan nogal wat rekenwerk loslaten op je tracks. Zo is er de Crossfader, die tracks naadloos in elkaar over laat lopen. Om ‘m aan te zetten tik je op de knop erachter (Android), of gebruik je de schakelaar (iOS/iPadOS). Via het instellingenknopje dáár weer achter kun je de tijdsduur van de overgang instellen. Voor de liefhebbers is er eveneens een uitgebreide en in veel banden opgedeelde Equalizer te vinden in de instellingen. Op die manier kun je het geluid helemaal aan je eigen gehoor of luisterruimte aanpassen. Waarbij overigens – wat ons betreft – geldt dat je bij gebruik van een goede hoofdtelefoon de equalizer beter uit kunt laten. Maar da’s natuurlijk een kwestie van smaak.

©PXimport

Meer natuurlijk luisteren via hoofdtelefoon

Mocht je veel met een hoofdtelefoon naar muziek luisteren en tot het selecte groepje mensen behoren dat de kanaalscheiding daarvan wel erg ‘hard’ vindt, dan is er de optie Meier Crossfeed. Daarmee simuleer je een meer traditionele luisterruimte met speakers, waarbij linker en rechter kanaal uiteindelijk ook allebei je oren bereiken. Hoe het precies in elkaar zit kun je hier eens rustig nalezen. Met de instelknop achter de deze optie kun je de mate van crossfeed instellen. Experimenteer er eens mee, misschien klinkt het voor jou ook een stukje relaxter en natuurlijker.

Weg met stilte

Heb je tracks met een lange stilte aan het begin of eind, dan zit je daar onderweg misschien niet op te wachten. Het zal door de componist vast kunstzinnig bedoeld zijn, maar als je er als luisteraard niet van houdt: weg ermee. Foobar2000 kan dat volautomatisch regelen via de optie Skip Silence. Via de de instellingenknop achter deze optie is ook dit onderdeel weer te finetunen.

Alles (gemiddeld) even hard

Keer terug naar de hoofdlijst met instellingen van Foobar2000 en tik daarin op ReplayGain. Dat is een absoluut ideale optie, waarmee je voorkomt dat de ene track ineens véél harder klinkt dan de andere. Dat gebeurt nogal eens als je een afspeellijst met muziek van allerlei verschillende albums hebt gemaakt. Het gemiddelde opnamevolume van het ene album is hoger of lager dan het andere. Met name tijdens rijden in de auto wil je niet echt verrast worden door een wel heel erg onverwacht knallende track.

Precies om dat te voorkomen is er ReplayGain, dat het gemiddelde volume van een track of set tracks analyseert en middelt. Zodat jij zonder irritante verrassingen kunt luisteren. Via de instellingenknop bij deze optie is het geheel weer naar wens aan te passen. Overigens is ReplayGain iets heel anders dan het gewraakte loudness, dat muziek in volume comprimeert en daarmee volledig vlak laat klinken (en dus feitelijk ernstig verpest).

To shuffle or not to shuffle

Playback Order – in de hoofdlijst weer – spreekt voor zich: hiermee bepaal je de afspeelvolgorde. Ofwel: alles door elkaar (Shuffle) of netjes op volgorde (Default), waarbij je ook kunt kiezen voor herhalen (Repeat) en meer finetune-opties.

Cache legen, zo af en toe

En dan is er nog – weer terug in de hoofdlijst met opties – Advanced. Hiermee kun je het afspeelgedrag en uiterlijk van Foobar helemaal verfijnen. Ook praktisch aldaar is – een stukje naar beneden onder TWEAKS de knop (iOS/iPADOS: link)CLEAR. Hiermee wis je een eventueel opgebouwde cache, die op een apparaat met wat minder (vrije) opslagruimte in de loop der tijd wellicht wat te veel ruimte is gaan innemen.

©PXimport

Lokaal of via DLNA luisteren

Goed, tijd voor wat muziek. Onder iOS/iPadOS leest Foobar2000 tijdens de eerste start je iTunes muziekbibliotheek alvast uit. Heb je daarin een verzameling muziek, dan kun je meteen aan het luisteren slaan. Je vindt al je muziek dan netjes verdeeld over albums, artiesten, tracks enzovoorts. Nog leuker wordt het als je al je muziek op je NAS in huis hebt staan. Dat is anno 2020 een praktijk die veel muziekliefhebbers hanteren. Zo kun je je muziek niet alleen op de streamer in de huiskamer afspelen, maar inderdaad ook op je mobiele apparaten via een DLNA-capabele muziekspeler als Foobar2000.

Tik op Media Servers in het hoofdpaneel van Foobar2000 en je ziet je muziek-serverende NAS(sen) al snel verschijnen. Tik op de vermelde NAS en blader door je muziekcollectie. In veel gevallen wordt ook album-art meegenomen.

©PXimport

Kwaliteit, over hi-res en meer

Foobar2000 ondersteunt zoals belooft allerlei muzikale bestandformaten. Inclusief het geliefde verliesvrij gecomprimeerde FLAC, dat qua resolutie en samplefrequentie de aloude cd-kwaliteit (44,1 kHz / 16 bit) verre kan overstijgen. Daarbij geldt wel dat je die betere kwaliteit ook echt alleen dan te horen krijgt met een DAC (digitaal-analoog-converter) die overweg kan met hogere kwaliteiten. In veel gevallen zal je daarvoor een externe USB(C) DAC aan moeten sluiten.

Sommige telefoons en tablets hebben een DAC aan boord die er theoretisch mee overweg kan, maar de ervaring leert dan een externe DAC meestal veel beter klinkt. Mocht je niet zo’n ding hebben (en heeft je toestel geen hi-res capabele DAC aan boord), dan is er ook geen man overboord. Foobar2000 downsampelt de muziek dan gewoon naar de ‘veilige’ 44,1 kHz / 16 bit die ieder zichzelf respecterende digitale muziekspeler – en dus ook je smartphone – ondersteunt. En ach, met die cd hebben we decennia lang zonder gezeur gedaan dus dramatisch slecht is die kwaliteit ook zeker niet!

Bedenk daarbij trouwens dat de meeste streaming muziekdiensten als Spotify bij de (al dan niet basis) abonnementen ook in 44,1 kHz / 16 bit streamen (en dan ook nog eens gecomprimeerd met verlies...). Ook al je mp3’tjes hebben die kwaliteit, maar dankzij de ook hier gebruikte compressiemethode met verlies klinken die minder dan een verliesvrij gecomprimeerde FLAC. Maar of je dat onderweg in de auto gaat horen wagen we dan weer te betwijfelen (tenzij al jouw mp3’tjes in een wel heel beroerde compressiekwaliteit zijn bewaard…)

De Xiaomi Pad 7 Pro is een krachtige en capabele Android-tablet met een prijskaartje vanaf 489 euro. Daar krijg je het model met 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslagruimte voor; als je 589 euro betaalt, dan krijg je respectievelijk 12 en 512 GB.

Wat je van de Xiaomi Pad 7 Pro mag verwachten, hangt sterk af van wat je ermee wilt doen. Gebruik je 'm vooral om te streamen, scrollen of wat licht werk te verrichten, dan zit je met het basismodel goed. Maar wil je de tablet echt als werkmachine gebruiken? Dan loont het om zo’n honderd euro extra te investeren in accessoires zoals het toetsenbord en de stylus.

Beide zijn nog niet officieel op de Nederlandse Xiaomi-site verschenen, maar de prijzen lijken rond de 80 euro voor het toetsenbord en 70 euro voor de stylus te liggen. Niet goedkoop, maar vergelijkbaar met accessoires voor concurrerende modellen zoals de OnePlus Pad 2.

Er lijken overigens twee toetsenbordvarianten te bestaan: eentje met touchpad en eentje zonder. Wij testten de versie zonder touchpad. Daarmee kun je prima typen, maar de bediening verloopt dan verder via het touchscreen, de stylus of eventueel een externe muis via de usb-c-aansluiting.

Gebruik op schoot is verrassend prettig: het geheel voelt stabiel aan en kantelt niet naar achteren. Ook op tafel of aan een bureau kun je er comfortabel mee werken. Het toetsenbord voegt daarmee echt iets toe – zeker als je de tablet regelmatig productief inzet.

©Wesley Akkerman

Krachtig en courant

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op de Qualcomm Snapdragon 8s Gen 3 – een iets lichtere variant van de high-end chip uit 2023 en sinds begin 2024 op de markt. Deze processor levert ruim voldoende kracht voor dagelijkse taken, browsen, tekstverwerken en zelfs de meeste Android-games. Voor zwaardere toepassingen zoals videobewerking is het nét niet de ideale keuze, maar met de juiste apps is het zeker mogelijk. Wel belangrijk om te weten: bij intensief gebruik wordt het apparaat behoorlijk warm.

Het ontwerp is strak, functioneel en onopvallend. Je zou het zakelijk kunnen noemen, al mist het net dat beetje flair waarmee andere merken zich weten te onderscheiden. Op één detail na: de aansluiting voor de toetsenbordhoes zit in een hoek van het toestel, in plaats van in de rand – zoals je bij concurrenten als Samsung, Lenovo of OnePlus vaak ziet. Dat oogt wat minder elegant, al kijk je er zelf zelden tegenaan. Verder doet het ontwerp gewoon wat het moet doen, zonder veel poespas.

©Wesley Akkerman

Goed genoeg voor binnenshuis

Met zijn 11,2 inch lcd-scherm zit de Xiaomi Pad 7 Pro precies op de grens tussen handzaam en serieus werkbaar. Hij is compact genoeg voor op schoot of voor een relaxte sessie op de bank. Het scherm biedt een scherpe resolutie van 3200 bij 2136 pixels, wat zorgt voor een prettige kijkervaring bij films, series en games. De kleuren zijn oké, maar missen wat levendigheid en contrast. Ook de helderheid is niet overweldigend, maar ruim voldoende zolang je binnen blijft. Positieve noot: de verversingssnelheid van 144 Hz maakt het scrollen en gamen heerlijk soepel, en dankzij de 3:2-verhouding heb je lekker veel ruimte om te lezen, typen of multitasken.

Onder de motorkap vind je een accu van 8850 mAh. Dat is niet uitzonderlijk voor een tablet van dit formaat, maar voldoende om een dag door te komen – mits je je bezighoudt met lichte taken zoals tekstverwerken of fotobewerking. Opladen gaat gelukkig razendsnel: met 67 watt zit je in een half uur op zo'n 60 procent, en na een uurtje is de batterij weer vol. Ideaal als je snel nog wat extra sap nodig hebt voor onderweg of een werksessie.

©Wesley Akkerman

Coole software, maar…

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op Android 15, met daaroverheen HyperOS – Xiaomi's eigen softwareschil, die je ook terugziet op toestellen als de Xiaomi 15 Ultra. Het systeem is vooral gericht op naadloze samenwerking tussen Xiaomi-apparaten. Heb je bijvoorbeeld ook een Xiaomi-telefoon, dan kun je eenvoudig meldingen synchroniseren, het klembord delen, apps heen en weer gebruiken en zelfs de camera's van beide apparaten combineren voor een extra camerahoek tijdens het livestreamen.

Qua gebruikservaring biedt HyperOS op de tablet wat je inmiddels mag verwachten. Je kunt werken met meerdere vensters (tot vier tegelijk), onderaan staat een dock met veelgebruikte apps, en multitasking verloopt soepel. Allemaal prima, maar niet bijzonder.

Wat wel opvalt: de softwareondersteuning is aan de magere kant. De Pad 7 Pro krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Voor een Pro-model is dat ronduit karig – zeker aangezien het reguliere model vier Android-versies en zes jaar beveiligingspatches krijgt. Ook staan er standaard enkele Xiaomi-apps op die je misschien niet direct nodig hebt, al is dat inmiddels bij vrijwel elk Android-merk gangbaar.

©Wesley Akkerman

Beperkingen in AI en kleine ergernissen

Op het gebied van AI-mogelijkheden stelt de Xiaomi Pad 7 Pro enigszins teleur. Je kunt aan de slag met Google Gemini en Circle to Search, wat basisfunctionaliteit biedt, maar daar houdt het grotendeels op. Voor andere AI-functies binnen Xiaomi's eigen apps ben je aangewezen op plug-ins die alleen werken als je ook een Xiaomi-account hebt. Fotobewerking werkt redelijk, al gaat het – net als bij de Xiaomi 15 Ultra – niet altijd vlekkeloos. Zo zie je soms duidelijk sporen van een opvulfunctie, en ondersteuning voor Nederlandse taal ontbreekt volledig.

Ook zijn er wat kleinere details die in de praktijk kunnen storen. Het hoesje dat wij meekregen blokkeert deels de vingerafdrukscanner, waardoor je je vinger schuin moet houden om goed contact te maken. Het uit de behuizing stekende camera-eiland zorgt er bovendien voor dat de tablet wiebelt wanneer je hem plat op tafel legt. En met een gewicht van 500 gram is hij niet bijzonder zwaar, maar bij langdurig gebruik – zeker op schoot of als je hem gewoon vasthoudt – voel je het gewicht wel degelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Pad 7 Pro kopen?

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.

Sta jij ook weleens 's ochtends in een mand vol klamme kleding te graaien, op zoek naar iets dat nét droog genoeg is om aan te kunnen? Dan is het hoog tijd voor een droger die wél met je meewerkt. Maar waar kies je voor: een condensdroger of een warmtepompdroger? Of toch die ouderwetse luchtafvoerdroger? We leggen je uit wat de verschillen zijn, zodat jij straks nooit meer hoeft te gokken of je sokken al droog zijn.

De belangrijkste verschillen op een rij

Er zijn grofweg drie soorten wasdrogers, elk met hun eigen gebruiksgemak en eigenaardigheden:

💨 De luchtafvoerdroger is een echte no-nonsense machine. Hij blaast warme lucht door je kleding en voert de vochtige lucht naar buiten af via een slang. Simpel, snel en effectief. Maar let op: je moet wel een raam of gat in de muur hebben waar die slang doorheen kan. Niet bepaald ideaal in een strak appartement.

💧 De condensdroger is wat flexibeler: hij vangt het vocht uit je was op in een waterreservoir of voert het af via een afvoerslangetje. Geen gedoe met buitenlucht, dus hij past overal. Verwacht wel iets meer droogtijd dan bij de luchtafvoerdroger.

☀ De warmtepompdroger is de energiebesparende kampioen. Hij hergebruikt de warme lucht, waardoor je stroomverbruik flink daalt. Wel even geduld hebben, want deze droger neemt de tijd – maar dat doet hij met beleid én liefde voor je energierekening.

Snel, maar niet meer van deze tijd: de luchtafvoerdroger

Heb jij geen zin om uren te wachten tot je was eindelijk droog is? Dan klinkt de luchtafvoerdroger als een droom: snel, doeltreffend en niet al te duur in aanschaf. De vochtige lucht wordt direct naar buiten geblazen, dus jouw handdoeken liggen in no-time weer fris en droog in de kast. Ideaal voor drukke huishoudens of ongeduldige types die niet van half werk houden.

Maar… er zit een addertje onder het wasrek. Deze drogers zijn tegenwoordig lastig te vinden – en dat is niet voor niets. Ze slurpen namelijk energie en zijn allesbehalve zuinig. Heb je er nog eentje thuis staan? Dan is het misschien tijd om te overwegen over te stappen op een nieuwer, duurzamer model. Je portemonnee (en het milieu) zullen je dankbaar zijn.

©alexlmx

Compact en flexibel: de condensdroger

Weinig ruimte, maar toch geen zin in rondslingerende wasrekken? Dan is de condensdroger jouw redder in nood. Omdat hij het vocht opvangt in een reservoir, hoef je geen afvoerslang naar buiten te leggen. Stekker in het stopcontact en draaien maar, of je nu in een studio woont of in een kast van een huis.

Qua prijs en verbruik zit de condensdroger mooi in het midden. Iets duurder dan de ouderwetse luchtafvoerdroger, maar een stuk vriendelijker voor je energierekening. En hoewel hij je was niet razendsnel droogt, doet hij dat wel netjes, betrouwbaar en zonder ingewikkeld gedoe met installaties of verbouwingen.

Slim, zuinig en toekomstproof: de warmtepompdroger

Wil je je was drogen zónder dat je energiemeter op tilt slaat? Dan zit je goed met een warmtepompdroger. Deze slimme droogtechnologie hergebruikt warme lucht, waardoor je wasmachinevriend net zo efficiënt werkt als een moderne chef met restjes: weinig verspilling, groots resultaat. Het energieverbruik is opvallend laag en dat zie je terug op je energierekening.

Ja, de aanschafprijs ligt wat hoger. Maar daar staat tegenover dat je jarenlang vooruit kunt met deze duurzame krachtpatser. Hij werkt rustiger, slijt minder snel en heeft vaak allerlei handige programma's om je kleding in topvorm te houden.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de planeet. Warmtepompdrogers zijn veruit de meest milieuvriendelijke optie van de drie. Minder CO₂-uitstoot, minder verspilling, meer gemoedsrust. Goed voor je portemonnee én voor de wereld van morgen.

Ook interessant: Het ideale vulgewicht voor jouw wasmachine

Succes met je beslissing!

Zoals je ziet, heeft elk type droger zo z'n eigen voordelen. Het is dus vooral een kwestie van goed afwegen wat voor jou de beste keuze is. Is je budget wat krapper en heb je niet al te veel ruimte thuis? Dan is een condensdroger waarschijnlijk de beste keuze voor jou. Als je voor duurzaamheid gaat, dan is de warmtepompdroger jouw vriend. Met deze handige tips kun jij in ieder geval een weloverwogen beslissing nemen over de aanschaf van je nieuwe droger. Veel succes en geniet van je sneldrogende was!