Het racegenre is een gamegenre dat nog steeds tot de verbeelding blijft spreken. Al sinds de eerste racegames, waarin vierkante blokjes over een schokkerige weg maneouvreerden, heeft het genre grote populariteit gekend. Maar er is wel heel wat veranderd sinds de tijden van Pole Position en Enduro.

Racegames worden realistischer, spannender en mooier, en ook op de iPhone en iPad hebben we al aardig wat spellen in dit genre gezien. Hoog tijd om eens een keer een aantal recente racegames naast elkaar te zetten en te kijken of het genre nog steeds in de hoogste versnelling zit, of dat er toch wat zand in de motor terecht is gekomen. Lees meer: De 7 beste strategie-games voor je iPad.

Flauwe woordgrappen daargelaten is het racegenre wel een spellensoort dat op de iOS-apparaten een heel eigen leven is gaan leiden. Gamers op een van de mobiele apparaten van Apple hebben inmiddels zelfs al hun eigen series, zoals Real Racing, Reckless Racing en Asphalt. Dit zijn populaire series waar regelmatig nieuwe delen van uitkomen en die ook steevast hoog in de iTunes-ranglijsten terug te vinden zijn. De racespellen worden ook steeds beter. We kunnen ons Fast Lane nog wel herinneren, een van de eerste racegames voor iOS, die vooral opviel omdat het er zo mooi uitzag en met de accelerometer te besturen was. De evolutie van het genre sinds die game is groot. Real Racing 3 was bijvoorbeeld al een spel dat op een flinke console niet zou misstaan, waarbij de Asphalt-games mooie herinneringen aan de klassieke Burnout-games naar boven brengen.

Toch is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn met die iOS-racegames. Het freemium-model heeft behoorlijk wat van de lol van het racegamen weggehaald. Je kunt spellen als Real Racing en Asphalt gratis spelen, maar als je een beetje een competitieve wagen wilt hebben zonder dat je bang hoeft te zijn in elke race achteraan te eindigen, dan moet je toch wel in de buidel tasten. Een slechte zaak, vooral ook omdat pakketten met de beste wagens tientallen euro's kunnen kosten. Gelukkig heb je dan ook nog racegames als Horizon Chase, waar je gewoon een vaste prijs betaalt en dan naar hartenlust rond kunt scheuren.

Horizon Chase: World Tour

Prijs: Gratis proberen, 3 euro voor de volledige game

©PXimport

Horizon Chase is geinspireerd door klassieke racegames als OutRun en Continental Circus.

We zeggen het maar meteen: Horizon Chase is waarschijnlijk de leukste racegame die er in de App Store te krijgen is. Dit is nu echt met uitstek een spel waar je je verstand op nul kunt zetten en op het gas kunt trappen. Alles aan dit spel klopt: de kleurrijke retro-graphics zien er fantastisch uit, het spel speelt heerlijk soepel en er is een groot aantal levels open te spelen. Het mooie is daarbij het feit dat de game gratis uit te proberen is, waarna je met een enkele betaling van niet eens een handvol euro's de rest van de game vrijmaakt.

Horizon Chase is geïnspireerd door klassieke racegames als OutRun en Continental Circus, maar waarschijnlijk nog meer door de Lotus-games die ten tijde van de Commodore Amiga zo succesvol waren. Maar waar andere remakes blijven steken in nostalgische gevoelens, is dit een update die het spel gelijk helemaal modern maakt. Andere makers van racegames zouden eens naar dit spel moeten kijken. Gelukkig is het spel, ondanks het feit dat het geen freemium-titel is, een behoorlijk financieel succes voor de makers, zodat we mogen hopen op niet alleen een vervolg, maar ook op navolging van andere bedrijven.

Reckless Racing 3

Prijs: € 2,99

©PXimport

Je hebt een goed beeld op een deel van de deelnemende wagens en het circuit.

Reckless Racing is zo'n serie racegames die al een tijdje meegaat in de App Store. Het is een serie spellen die de actie van bovenaf presenteert. In plaats van dat je achter je auto hangt of in je auto zit, heb je een goed beeld op een deel van de deelnemende wagens en het circuit. Ontwikkelaar Pixelbite heeft grote naam opgebouwd met deze games, alhoewel deel drie niet de beste game is in de serie. Technisch is het allemaal weer wat gelikter dan in eerdere spellen in deze serie, het probleem is alleen dat de makers er allemaal nieuwe elementen aan hebben toegevoegd die niet even succesvol zijn.

De toevoeging van de Drift- en Gymkhana-onderdelen valt bijvoorbeeld niet zo goed bij mensen die gewoon lekker willen racen. Kun je hier voorbij kijken, dan zie je gewoon weer een strak ontworpen racespel waar je veel plezier aan kunt beleven. Het spel is al eerder in 2015 uitgebracht, maar is nog steeds relevant door de regelmatige updates die er worden uitgebracht.

Need for Speed No Limits

Prijs: Freemium

©PXimport

Need for Speed No Limits is een lekkere racegame in het straatrace-genre, waarbij je races wint, geld verdient en nieuwe onderdelen koopt om je auto's nog sneller te maken.

Dit spel is een beetje wat ze in het Engels een 'mixed bag' noemen. Aan de andere kant heeft EA met Need for Speed No Limits een zeer gelikte game gemaakt die praktisch voor een console spel door zou kunnen gaan. Aan de andere kant word je helemaal gek van het gezeur om toch vooral aankopen te doen, zodat je meer onderdelen van het spel te zien kunt krijgen. Dat is later in de game ook wel nodig, als de eisen hoger worden en je niet zomaar na een paar keer proberen een race uit kunt spelen. Dat is zonde, want er valt an sich genoeg plezier te beleven aan No Limits. Het is een lekkere racegame in het straatrace-genre, waarbij je races wint, geld verdient en nieuwe onderdelen koopt om je auto's nog sneller te maken.

EA heeft veel ervaring met het verzinnen van verdienmodellen om toch zoveel mogelijk geld uit hun games te halen. Het is alleen zo jammer dat dit wel betekent dat je op een gegeven moment tegen de gevreesde 'pay-wall' aanloopt. Ook heeft het spel wat andere minpunten. Zo zijn de races erg kort, soms niet langer dan een halve minuut! Je bent dan ook langer bezig met menu's en geldklopperij weg te klikken, dan met daadwerkelijk racen en dat kan nooit de bedoeling zijn. En is het nu echt zo moeilijk om in een racegame een optie in te bouwen waarmee je ook bij de touchbesturing gewoon gas kunt geven?

Drift Girls

Prijs: Freemium

©PXimport

Drift Girls een kruising tussen racen, driften en dating sims.

Het mooie aan een populair, open systeem als de App Store is het feit dat er leuke niches ontstaan. Ook in het racegenre heb je een soort games dat de afgelopen tijd steeds meer navolging krijgt: het gaat hier om de zogeheten drift-spellen. Dit zijn racegames waarbij het daadwerkelijk racen niet meer van belang is, het gaat hier alleen maar om zo goed en lang mogelijk door de bochten driften. Sterker nog, een stuur en gaspedaal hebben deze games niet, louter een knop waarmee je op het juiste moment kunt driften. Dat klinkt op het eerste oog niet zo heel spannend, maar het leuke is dat dit soort spellen juist lekker over the top is. En dat wordt het beste weergegeven door de game Drift Girls. Dit is een typisch Japanse game waarin je zo goed mogelijk moet driften, zodat je de aandacht trekt van de mooiste meisjes in de stad. Deze meisjes kun je dan meenemen in je auto. En het geld dat je wint met je races? Dat besteed je niet alleen aan auto's en upgrades, maar ook aan cadeautjes voor je nieuwe vriendinnetjes, die je ook mee uit eten kunt nemen. Zo is Drift Girls een kruising tussen racen, driften en dating sims, die gek genoeg best vermakelijk is.

Does not Commute

Prijs: Gratis proberen, € 2,99 voor de volledige game

©PXimport

Does not Commute geeft een heel leuke draai geeft aan rondrijden met auto's.

Does not Commute is strikt genomen geen echte racegame, maar wel het vermelden waard. Dit is een spel dat een heel leuke draai geeft aan rondrijden met auto's. Als er namelijk een nieuw level begint, krijg je jouw eerste opdracht. Er moet bijvoorbeeld een vrouw naar de tandarts. Stuur deze vrouw door het stadje, dat je van bovenaf ziet, naar het huis van de tandarts. Dan komt de volgende opdracht, waarbij er iemand naar de bakker moet. Ook deze stuur je door het level heen, alleen rijd nu ook jouw auto uit de eerste opdracht nog steeds rond. Je kunt hier niet tegenaan botsen, aangezien je dan tijd kwijtraakt. Je snapt het al: naarmate je meer opdrachten krijgt wordt het drukker op de weg en is het lastiger zonder kleerscheuren op je plaats van bestemming aan te komen. Je moet dan ook goed tactisch nadenken over wat je doet. Heb je alle opdrachten binnen een level gedaan, dan ga je naar een nieuwe locatie. Does not Commute is een origineel spel, maar vooral ook een erg leuk spel. Frustrerend is het ook, maar de mooie stijl en sfeer van de game maken dan wel veel goed!

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.