Het racegenre is een gamegenre dat nog steeds tot de verbeelding blijft spreken. Al sinds de eerste racegames, waarin vierkante blokjes over een schokkerige weg maneouvreerden, heeft het genre grote populariteit gekend. Maar er is wel heel wat veranderd sinds de tijden van Pole Position en Enduro.

Racegames worden realistischer, spannender en mooier, en ook op de iPhone en iPad hebben we al aardig wat spellen in dit genre gezien. Hoog tijd om eens een keer een aantal recente racegames naast elkaar te zetten en te kijken of het genre nog steeds in de hoogste versnelling zit, of dat er toch wat zand in de motor terecht is gekomen. Lees meer: De 7 beste strategie-games voor je iPad.

Flauwe woordgrappen daargelaten is het racegenre wel een spellensoort dat op de iOS-apparaten een heel eigen leven is gaan leiden. Gamers op een van de mobiele apparaten van Apple hebben inmiddels zelfs al hun eigen series, zoals Real Racing, Reckless Racing en Asphalt. Dit zijn populaire series waar regelmatig nieuwe delen van uitkomen en die ook steevast hoog in de iTunes-ranglijsten terug te vinden zijn. De racespellen worden ook steeds beter. We kunnen ons Fast Lane nog wel herinneren, een van de eerste racegames voor iOS, die vooral opviel omdat het er zo mooi uitzag en met de accelerometer te besturen was. De evolutie van het genre sinds die game is groot. Real Racing 3 was bijvoorbeeld al een spel dat op een flinke console niet zou misstaan, waarbij de Asphalt-games mooie herinneringen aan de klassieke Burnout-games naar boven brengen.

Toch is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn met die iOS-racegames. Het freemium-model heeft behoorlijk wat van de lol van het racegamen weggehaald. Je kunt spellen als Real Racing en Asphalt gratis spelen, maar als je een beetje een competitieve wagen wilt hebben zonder dat je bang hoeft te zijn in elke race achteraan te eindigen, dan moet je toch wel in de buidel tasten. Een slechte zaak, vooral ook omdat pakketten met de beste wagens tientallen euro's kunnen kosten. Gelukkig heb je dan ook nog racegames als Horizon Chase, waar je gewoon een vaste prijs betaalt en dan naar hartenlust rond kunt scheuren.

Horizon Chase: World Tour

Prijs: Gratis proberen, 3 euro voor de volledige game

©PXimport

Horizon Chase is geinspireerd door klassieke racegames als OutRun en Continental Circus.

We zeggen het maar meteen: Horizon Chase is waarschijnlijk de leukste racegame die er in de App Store te krijgen is. Dit is nu echt met uitstek een spel waar je je verstand op nul kunt zetten en op het gas kunt trappen. Alles aan dit spel klopt: de kleurrijke retro-graphics zien er fantastisch uit, het spel speelt heerlijk soepel en er is een groot aantal levels open te spelen. Het mooie is daarbij het feit dat de game gratis uit te proberen is, waarna je met een enkele betaling van niet eens een handvol euro's de rest van de game vrijmaakt.

Horizon Chase is geïnspireerd door klassieke racegames als OutRun en Continental Circus, maar waarschijnlijk nog meer door de Lotus-games die ten tijde van de Commodore Amiga zo succesvol waren. Maar waar andere remakes blijven steken in nostalgische gevoelens, is dit een update die het spel gelijk helemaal modern maakt. Andere makers van racegames zouden eens naar dit spel moeten kijken. Gelukkig is het spel, ondanks het feit dat het geen freemium-titel is, een behoorlijk financieel succes voor de makers, zodat we mogen hopen op niet alleen een vervolg, maar ook op navolging van andere bedrijven.

Reckless Racing 3

Prijs: € 2,99

©PXimport

Je hebt een goed beeld op een deel van de deelnemende wagens en het circuit.

Reckless Racing is zo'n serie racegames die al een tijdje meegaat in de App Store. Het is een serie spellen die de actie van bovenaf presenteert. In plaats van dat je achter je auto hangt of in je auto zit, heb je een goed beeld op een deel van de deelnemende wagens en het circuit. Ontwikkelaar Pixelbite heeft grote naam opgebouwd met deze games, alhoewel deel drie niet de beste game is in de serie. Technisch is het allemaal weer wat gelikter dan in eerdere spellen in deze serie, het probleem is alleen dat de makers er allemaal nieuwe elementen aan hebben toegevoegd die niet even succesvol zijn.

De toevoeging van de Drift- en Gymkhana-onderdelen valt bijvoorbeeld niet zo goed bij mensen die gewoon lekker willen racen. Kun je hier voorbij kijken, dan zie je gewoon weer een strak ontworpen racespel waar je veel plezier aan kunt beleven. Het spel is al eerder in 2015 uitgebracht, maar is nog steeds relevant door de regelmatige updates die er worden uitgebracht.

Need for Speed No Limits

Prijs: Freemium

©PXimport

Need for Speed No Limits is een lekkere racegame in het straatrace-genre, waarbij je races wint, geld verdient en nieuwe onderdelen koopt om je auto's nog sneller te maken.

Dit spel is een beetje wat ze in het Engels een 'mixed bag' noemen. Aan de andere kant heeft EA met Need for Speed No Limits een zeer gelikte game gemaakt die praktisch voor een console spel door zou kunnen gaan. Aan de andere kant word je helemaal gek van het gezeur om toch vooral aankopen te doen, zodat je meer onderdelen van het spel te zien kunt krijgen. Dat is later in de game ook wel nodig, als de eisen hoger worden en je niet zomaar na een paar keer proberen een race uit kunt spelen. Dat is zonde, want er valt an sich genoeg plezier te beleven aan No Limits. Het is een lekkere racegame in het straatrace-genre, waarbij je races wint, geld verdient en nieuwe onderdelen koopt om je auto's nog sneller te maken.

EA heeft veel ervaring met het verzinnen van verdienmodellen om toch zoveel mogelijk geld uit hun games te halen. Het is alleen zo jammer dat dit wel betekent dat je op een gegeven moment tegen de gevreesde 'pay-wall' aanloopt. Ook heeft het spel wat andere minpunten. Zo zijn de races erg kort, soms niet langer dan een halve minuut! Je bent dan ook langer bezig met menu's en geldklopperij weg te klikken, dan met daadwerkelijk racen en dat kan nooit de bedoeling zijn. En is het nu echt zo moeilijk om in een racegame een optie in te bouwen waarmee je ook bij de touchbesturing gewoon gas kunt geven?

Drift Girls

Prijs: Freemium

©PXimport

Drift Girls een kruising tussen racen, driften en dating sims.

Het mooie aan een populair, open systeem als de App Store is het feit dat er leuke niches ontstaan. Ook in het racegenre heb je een soort games dat de afgelopen tijd steeds meer navolging krijgt: het gaat hier om de zogeheten drift-spellen. Dit zijn racegames waarbij het daadwerkelijk racen niet meer van belang is, het gaat hier alleen maar om zo goed en lang mogelijk door de bochten driften. Sterker nog, een stuur en gaspedaal hebben deze games niet, louter een knop waarmee je op het juiste moment kunt driften. Dat klinkt op het eerste oog niet zo heel spannend, maar het leuke is dat dit soort spellen juist lekker over the top is. En dat wordt het beste weergegeven door de game Drift Girls. Dit is een typisch Japanse game waarin je zo goed mogelijk moet driften, zodat je de aandacht trekt van de mooiste meisjes in de stad. Deze meisjes kun je dan meenemen in je auto. En het geld dat je wint met je races? Dat besteed je niet alleen aan auto's en upgrades, maar ook aan cadeautjes voor je nieuwe vriendinnetjes, die je ook mee uit eten kunt nemen. Zo is Drift Girls een kruising tussen racen, driften en dating sims, die gek genoeg best vermakelijk is.

Does not Commute

Prijs: Gratis proberen, € 2,99 voor de volledige game

©PXimport

Does not Commute geeft een heel leuke draai geeft aan rondrijden met auto's.

Does not Commute is strikt genomen geen echte racegame, maar wel het vermelden waard. Dit is een spel dat een heel leuke draai geeft aan rondrijden met auto's. Als er namelijk een nieuw level begint, krijg je jouw eerste opdracht. Er moet bijvoorbeeld een vrouw naar de tandarts. Stuur deze vrouw door het stadje, dat je van bovenaf ziet, naar het huis van de tandarts. Dan komt de volgende opdracht, waarbij er iemand naar de bakker moet. Ook deze stuur je door het level heen, alleen rijd nu ook jouw auto uit de eerste opdracht nog steeds rond. Je kunt hier niet tegenaan botsen, aangezien je dan tijd kwijtraakt. Je snapt het al: naarmate je meer opdrachten krijgt wordt het drukker op de weg en is het lastiger zonder kleerscheuren op je plaats van bestemming aan te komen. Je moet dan ook goed tactisch nadenken over wat je doet. Heb je alle opdrachten binnen een level gedaan, dan ga je naar een nieuwe locatie. Does not Commute is een origineel spel, maar vooral ook een erg leuk spel. Frustrerend is het ook, maar de mooie stijl en sfeer van de game maken dan wel veel goed!

De Boox Go Color 7 Gen II moet de compacte kleur-e-reader naar een hoger niveau tillen. Met Android 13, stylus-ondersteuning en toegang tot talloze apps lijkt het een veelzijdige upgrade ten opzichte van de eerste generatie. Maar wie hoopt op een spectaculair verschil, ontdekt al snel dat de verbeteringen bescheiden zijn en dat oude minpunten nog steeds aanwezig zijn.

Qua uiterlijk heeft Onyx weinig aangepast. De Gen II is net zo licht en handzaam als zijn voorganger, weegt nog steeds rond de 190 gram en ligt dankzij de matte achterkant prettig in de hand. De brede rand rondom het scherm blijft een slimme keuze, zodat je het apparaat stevig kunt vasthouden zonder per ongeluk het scherm aan te raken. De bladerknoppen lijken iets beter geplaatst en klikken overtuigender dan bij de Gen I, maar het blijft een nuanceverschil. Het formaat is precies in balans: groot genoeg om comfortabel te lezen, maar compact genoeg om gemakkelijk mee te nemen. Dat maakt het een van de grootste troeven van deze serie.

Kleuren overtuigen nog steeds niet

Het 7-inch scherm gebruikt de Kaleido 3-technologie, met 4096 kleuren op 150 ppi en 300 ppi voor zwart-wit. In de praktijk oogt het kleurbeeld nog steeds erg zacht, flets en wollig, met een lichte gelige zweem die vooral opvalt bij bepaalde achtergrondkleuren. Voor strips en grafieken is het prima, maar het haalt het niet bij zelfs de goedkoopste tablets. Het contrast blijft lager dan bij een zwart-wit-e-reader en het lichte screendoor-effect (waarbij je het fijne raster van de pixels op een scherm kunt zien, alsof je door een hor of gaas kijkt) is goed zichtbaar. Ghosting, waarbij oude beeldresten kort blijven hangen, is iets minder storend dan bij zijn voorganger, maar nog altijd aanwezig.

©ER | ID.nl

©ER | ID.nl

Leuk voor stripverhalen, maar met beperkingen

Het kleurenscherm van de Boox Go Color 7 Gen II komt het best tot zijn recht bij het lezen van stripverhalen, manga of comics. Illustraties krijgen immers een subtiele kleurdiepte die prettiger is voor de ogen dan de felle gloed van een tablet, en het compacte 7-inch formaat voelt in de hand bijna als een klein stripboekje. Vooral bij traditionele manga werkt dat prima, zeker als je leest via een sideload-app als Tachiyomi of Perfect Viewer, die je zelf als .apk-bestand kunt installeren.

Bij webtoons of andere digitale strips met lange verticale pagina’s merk je echter dat het e-ink-scherm wat moeite heeft: het scrollen is niet altijd vloeiend en het beeld ververst uiteraard niet zo snel als op een lcd- of oled-scherm. Ook blijft de kleurweergave wat gedempt en mist het geheel de levendigheid van een tablet. Ghosting kan bij intensieve beeldwisselingen eveneens zichtbaar blijven, waardoor het apparaat beter presteert bij rustiger, pagina-gebaseerde content dan bij dynamische visuele media.

©ER | ID.nl

Flexibiliteit met een leercurve

De overstap naar Android 13 zorgt voor een stabielere en iets snellere ervaring dan bij de vorige generatie. Het grote voordeel is de vrijheid om via Google Play vrijwel elke lees-app te installeren, van Kindle tot Kobo en Storytel. Zo kun je vanuit één apparaat bij meerdere aanbieders terecht. Daarnaast kun je per app talloze leesinstellingen aanpassen, tot en met het installeren van specifieke lettertypes zoals een dyslexie­vriendelijk font.

Toch zit daar ook een keerzijde aan. Zowel de knoppen als het touchscreen reageren merkbaar trager dan bij conventionele e-readers, en bij complexe apps merk je dat de hardware het eigenlijk maar moeilijk kan bijbenen. Het apparaat voelt daardoor minder direct en soepel aan, zelfs bij simpele handelingen zoals het invoeren van een pincode.

©ER | ID.nl

Android is een kracht én een valkuil

Doordat het apparaat draait op Android 13 kun je zoals hierboven al genoemd via de Play Store vrijwel elke app installeren. Dat opent een deur naar een breed scala aan toepassingen: naast lees-apps zoals Kindle, Kobo en Storytel kun je er ook allerhande educatieve apps, productiviteitstools en zelfs games op zetten.

In theorie maakt dat van de Go Color 7 Gen II een soort mini-tablet met e-ink-scherm. In de praktijk loop je echter al snel tegen de grenzen van de technologie aan. Bewegende beelden, zoals video's, ogen traag en onscherp, en animaties in apps komen schokkerig over. Games werken technisch gezien, maar de reactiesnelheid van het scherm maakt ze eigenlijk onspeelbaar. Ook voelt de interface minder vloeiend aan dan op een echte tablet, waardoor het apparaat het meest tot zijn recht komt als veelzijdige e-reader, en niet als volwaardige vervanger van je iPad of Android-tablet. Houd dat dus in gedachten.

Kijk nou, een stylus!

De grootste vernieuwing is de ondersteuning voor een stylus. Met de Boox InkSense-pen kun je notities maken, documenten annoteren en zelfs illustraties maken (als je daar de juiste app voor installeert). Dat werkt, maar het schrijf-/tekengevoel is wisselend. Palm rejection is niet altijd betrouwbaar, waardoor er soms ongewenste strepen op het scherm verschijnen als je hand erop rust. Daarnaast verliest de pen soms kortstondig contact, waardoor lijnen of delen van letters ontbreken. Voor snelle krabbels of het markeren van tekst voldoet het, maar voor langdurig schrijf- of tekenwerk of precisie-aantekeningen is de Gen II minder geschikt.

Accessoires niet inbegrepen

Wie de Boox Go Color 7 Gen II optimaal wil gebruiken, moet rekening houden met extra kosten. De InkSense-stylus, die nodig is om notities te maken of te tekenen, wordt niet standaard meegeleverd en kost 54,95 euro. Ook de magnetische beschermhoes, geprijsd op 29,95 euro, moet je apart aanschaffen. Die hoes is handig voor bescherming en om de e-reader rechtop te zetten, maar de magneten zijn niet bijzonder krachtig, waardoor het apparaat er vrij gemakkelijk uit kan glijden. Voor wie het complete pakket wil, tikt de totaalprijs dus merkbaar hoger uit dan alleen de aanschaf van het apparaat zelf.

Conclusie: niche-ding voor specifieke gebruikers

De Boox Go Color 7 Gen II is een degelijk apparaat voor wie (een beetje) kleur nodig heeft in een compact formaat, meerdere leesplatforms wil combineren en bereid is tijd te investeren in het instellen van apps en instellingen. De stap vooruit ten opzichte van de Gen I is echter klein. De kleurweergave blijft erg zacht, ghosting is nog steeds aanwezig en de stylus-ervaring wordt beperkt door onnauwkeurigheid en vertraging. Als e-reader voor wie vooral in zwart-wit leest of lekker snel wil kunnen bladeren, zijn er gebruiksvriendelijker en goedkopere alternatieven. En wie denkt hiermee ook meteen een tabletvervanger in huis te halen, zal snel merken dat bewegend beeld en interactieve content (bijvoorbeeld bij het browsen) simpelweg niet prettig werken op e-ink.

Samsung heeft onlangs de Galaxy Buds3 FE uitgebracht, een set draadloze oordopjes met actieve ruisonderdrukking, AI-integratie en slimme bediening voor een scherpe prijs. Deze nieuwe Fan Edition biedt moderne eigenschappen en Galaxy-ecosysteemfunctionaliteit. Lees hieronder wat je zoal kunt verwachten van Samsungs nieuwste oordopjes.

De Buds3 FE onderscheiden zich met een zogenaamd 'blade design', een langgerekte vorm met een matte tweekleurige afwerking en semi-transparante accenten. De oordopjes wegen 5 gram per stuk en de case komt uit op 41,8 gram. Ze zijn verkrijgbaar in zwart en grijs, met IP54-classificatie voor stof- en spatwaterbestendigheid.

Slimme bediening en AI-integratie

Samsung zet met deze dopjes volop in op gebruiksgemak. De Buds3 FE zijn uitgerust met touch-, druk- en nabijheidssensoren, waarmee gebruikers onder meer het volume kunnen regelen, muziek pauzeren of gesprekken aannemen door te tikken of te knijpen. Dankzij Auto Switch kunnen de oordopjes automatisch overschakelen tussen verschillende Galaxy-apparaten. Voor Galaxy-gebruikers komt daar nog een extra laag aan functionaliteit bij in de vorm van Galaxy AI. Daarmee heb je onder meer spraakcommando's, realtime vertalingen en snelle toegang tot persoonlijke content zonder het scherm aan te raken tot je beschikking.

©Samsung

Geluidsfuncties, connectiviteit en accu

De Buds3 FE zijn voorzien van een dynamische 1-weg speaker en drie microfoons per oordopje. Ze ondersteunen actieve ruisonderdrukking (ANC), een ambient sound-modus en Crystal Clear Call-technologie. Die laatste maakt gebruik van een machine-learning-model om stemmen te isoleren tijdens gesprekken. De oordopjes zijn compatibel met bluetooth 5.4 en ondersteunen de codecs AAC, SBC en SSC (Samsung Seamless Codec).

©Samsung

Qua batterijduur belooft Samsung tot 6 uur luisterplezier met ANC ingeschakeld, oplopend tot 8,5 uur zonder. In combinatie met de oplaadcase loopt dat op tot respectievelijk 24 en 30 uur. Voor bellen geldt een maximale gesprekstijd van 4 uur, met een totaal van 18 uur inclusief case. De oplaadcase bevat een 515mAh-accu, de oordopjes zelf hebben elk 53 mAh aan capaciteit.

Beschikbaarheid

De Galaxy Buds3 FE zijn per direct verkrijgbaar in de Benelux voor een adviesprijs van 149 euro. Van 18 augustus tot en met 5 oktober 2025 geldt een lanceringsactie met 50 euro cashback, waarmee de prijs dus tijdelijk op 99 euro uitkomt.