Als je een aantal smarthome-producten in huis hebt, dan ben je er ongetwijfeld al een keer mee in aanraking gekomen: een bridge voor je smarthome. Dit is een handig apparaatje waarmee je verschillende producten aan je wifi-netwerk koppelt. Maar heb je er eentje nodig?

Een bridge voor de vertaalslag

De naam van het product (een bridge) laat weinig aan de verbeelding over. Letterlijk vertaald een 'brug' dus: een apparaat dat verschillende slimme producten en/of platformen in je smarthome verbinden. Je kunt bijvoorbeeld Google Home en Apple HomeKit los van elkaar gebruiken, maar nooit echt goed samen. Onderling communiceren beide platformen niet, al moet het smarthome-platform Matter daar in de toekomst verandering in brengen. Een bridge in je smarthome kan voor de koppeling zorgen die je nodig hebt en de nodige vertaalslag maken.

Zo'n vertaalslag is nodig omdat digitale platformen en slimme apparaten vaak hun eigen speciale code(taal) gebruiken. Alle producten die dezelfde taal spreken kunnen elkaar makkelijk vinden en begrijpen. Ze kunnen met elkaar communiceren en een apparaat kan actie ondernemen wanneer er aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt. Bijvoorbeeld: iemand loopt langs een bewegingssensor, waarna een lamp aangaat. Zo'n automatisering lukt niet als apparaten elkaar niet kunnen zien of vinden.

Bridges voor je smarthome heb je in twee soorten: digitaal en fysiek. Digitale versies zijn meestal in staat een fysieke variant te emuleren en houden vaak servercontact, waardoor je met een omweg toch voor communicatie tussen voorheen niet-compatibele apparaten kunt zorgen.

Overigens is een smarthome-bridge niet per se hetzelfde als een smarthome-hub. Soms fungeert de hub als een bridge, maar dat is niet de standaard. Op een hub met display komt alle info van je smarthome wel samen, dit is dan het centrale punt waarmee je alles kunt aansturen.

©Wesley Akkerman

Fysieke smarthome-bridges

Waarschijnlijk heb je al eens kennisgemaakt met een fysieke smarthome-bridge. Dit zijn kleine kastjes die je aan een router moet koppelen om ze toegang tot het internet te geven. Dan kun je de apparaten vanuit een app of webinterface benaderen en bedienen. In sommige gevallen werkt een smarthome-bridge zonder directe internettoegang, omdat hij vaak een eigen netwerk opzet waar de apparaten aan gekoppeld worden. Het bekendste en meest toegankelijke systeem is Philips Hue, dat alle lampen en accessoires koppelt aan de Philips Hue-bridge.

Lees ook: Google Home versus Apple HomeKit: welk smarthomeplatform is beter voor jou?

Via de Hue-app kun je automatiseringen instellen, die blijven werken wanneer het internet wegvalt. Je kunt de lampen dan alleen niet meer op afstand (van buitenshuis) handmatig bedienen, want daar heb je wel internet voor nodig. Ter verduidelijking: de producten die je aan een bridge koppelt, koppel je dus niet direct aan je router. Die apparaten maken derhalve geen gebruik van je wifi-netwerk. De bridge vormt dan de brug tussen de producten en je smartphone, waarmee je die dingen aanstuurt. Dat geldt voor alle bridges, ongeacht de fabrikant. Elke smarthome-bridge doet daardoor in feite hetzelfde.

Maar dat betekent niet dat elke bridge zomaar elk product ondersteunt. Het kan zijn dat slimme producten van verschillende merken gebruikmaken van dezelfde smarthome-protocollen en dan kun je proberen of je product X kunt koppelen aan de bridge van merk Y. Maar meestal is de ervaring niet optimaal en werken niet alle functies van een product. In dat geval kun je beter kiezen voor een algemene smarthome-bridge, zoals Homey. Dat is weliswaar een duur systeem, maar wel een met extreem veel mogelijkheden. Daardoor heb je weinig tot geen koppelingsproblemen meer.

Digitale smarthome-bridges

Wil je liever een digitale bridge voor je smarthome willen kiezen, dan heb je vaak wel enige technische kennis nodig. Populaire opties binnen deze categorie zijn diensten en producten als IFTTT, Homebridge en Scrypted. Per platform verschilt de minimale technische kennis die je nodig hebt. IFTTT is misschien het meest eenvoudige platform, met een brede ondersteuning voor apparaten. Als je een beetje een idee wilt krijgen voor wat zo’n digitale brug voor je kan betekenen, dan is dat een goed startpunt. Homebridge en Scrypted zijn meer bedoeld voor gevorderde gebruikers.

Zeker voor Homebridge moet je een basale kennis van programmeren hebben, terwijl Scrypted al een veel gebruiksvriendelijkere omgeving aanbiedt. In beide gevallen dien je de bridge voor je smarthome te draaien op je computer (en daar moet je dan ook weer een ondersteund systeem voor hebben). Bovendien is het zo dat de computer waar je de software op installeert, altijd aan moet staan. Dat klinkt logisch als je weet waarom: de bridge moet altijd actief zijn om de informatie vanuit het netwerk te verwerken. IFTTT (en andere opties) gebruiken daar externe servers voor.

Heb je een bridge nodig?

Wanneer je geen slimme producten in huis hebt, heb je uiteraard ook geen bridge nodig. Heb je slechts een paar slimme producten, die je wellicht rechtstreeks via bluetooth of wifi bedient, dan kun je ook nog wel zonder bridge. Maar zodra je wat meer slimme producten in huis hebt, is de kans zelfs heel groot dat je al een smarthome-bridge hebt. In de vorm van een Philips Hue-bridge (of een bridge van een ander merk). Hoe meer producten je installeert en gebruikt, hoe groter de vraag naar een beter systeem zal worden, dat meer apparaten ondersteunt en meer opties biedt. Merk je dat je tegen de grenzen van je slimme huis aanloopt, dan is het tijd je verder te verdiepen in een geschikte bridge voor je huis.

Met een magnetron kun je veel meer doen dan alleen snel eten opwarmen. Je kunt er tegenwoordig vaak ook mee koken, bakken en zelfs grillen. In dit artikel lees je welke functies je allemaal kunt vinden op moderne magnetrons en wat je ermee kunt doen.

Lees ook: Dit betekenen de icoontjes op je oven of combi-magnetron

De basisfunctie van elke magnetron is de magnetronstand. Met behulp van microgolven worden water-, vet- en suikermoleculen in voedsel in beweging gebracht, waardoor het eten opwarmt. Deze functie is vooral handig voor het snel opwarmen van restjes, soep, koffie of melk, of voor het warm maken van kant-en-klaar maaltijden. Daarnaast kun je er bevroren etenswaren mee ontdooien, zoals vlees, brood of groenten. Veel magnetrons hebben een speciale ontdooistand, waarmee je dit gecontroleerd en zonder risico op het gedeeltelijk garen van het eten kunt doen.

Naast opwarmen en ontdooien is de magnetronfunctie ook geschikt voor eenvoudige gerechten – denk aan aardappelpuree of stoomgroenten (in een magnetronbestendige schaal). En laten we de magnetronpopcorn vooral niet vergeten!

©Monkey Business Images

Ovenfunctie

Sommige magnetrons hebben een ingebouwde ovenfunctie, waarmee je gerechten kunt bakken en braden zoals in een gewone oven. Deze functie gebruik je bijvoorbeeld voor het bakken van taarten, pizza’s en ovenschotels. Dankzij de gelijkmatige verwarming worden gerechten mooi gelijkmatig gaar en krijgen ze een mooie kleur. Daarnaast kun je met de ovenfunctie gratineren (een goudbruin en krokant laagje maken). Denk aan dat superlekkere knapperige kaaslaagje bovenop een goede lasagne bijvoorbeeld. Ook voor het opwarmen van gerechten die lekker knapperig moeten blijven, zoals quiches of bladerdeeghapjes, is dit de functie die je gebruikt. Waar de standaard magnetronfunctie gerechten vaak zacht maakt, zorgt de ovenfunctie voor een krokant resultaat.

Grillfunctie

Met de grillfunctie van een magnetron kun je gerechten roosteren en krokant maken. Een ingebouwde elektrische grill zorgt voor intense hitte, heel geschikt dus voor het bereiden van kippenvleugels, worstjes of gegrilde groenten. Hiermee geef je gerechten een knapperige korst of een mooi geroosterd laagje. Ook vlees en vis krijgen zo een krokant randje, zonder dat je een traditionele oven of barbecue nodig hebt. Zelfs voor pizza’s is deze functie handig: waar de ovenstand er vooral voor zorgt dat ze gelijkmatig gaar worden, geeft de grillfunctie ze een extra knapperige en goudbruine bovenkant. Zei iemand daar krokante gesmolten kaas?

©pixel-shot.com (Leonid Yastremskiy)

Ook interessant: Zo maak je je magnetron schoon met middelen die je al in huis hebt

Stoomfunctie

Met de stoomfunctie van een magnetron kook je gezond en eenvoudig met stoom. Dit werkt via een ingebouwd stoomreservoir of een speciale stoomschaal. Groenten blijven mooi van kleur, stevig van structuur en behouden meer voedingsstoffen dan bij koken in water. Ook delicate vissoorten, zoals zalm en kabeljauw, blijven sappig en smaakvol, zonder dat je extra vet hoeft toe te voegen. Daarnaast kun je met de stoomfunctie rijst, couscous en andere gerechten die vocht nodig hebben opwarmen, zonder dat ze uitdrogen.

Zo kies je de juiste magnetron

Welke functies je nodig hebt, hangt af van je kookgewoonten. Of je nu alleen opwarmt, graag bakt, houdt van een krokante korst of gezond wilt koken, er is altijd een magnetron die daarbij past. Met extra functies zoals oven, grill en stoom kun je veel meer dan alleen opwarmen. Kies een model dat aansluit bij jouw kookstijl, zodat je het maximale uit je magnetron haalt, zodat je een magnetron kiest die bij je past.

Hoewel het nog steeds een goed idee kan zijn bepaalde accessoires bedraad te gebruiken, zijn er natuurlijk al jaren draadloze opties beschikbaar voor bijvoorbeeld toetsenborden, muizen en koptelefoons. Maar welke optie is beter: bluetooth of 2,4 GHz? Dat bekijken we in dit artikel.

Als je denkt aan draadloze accessoires voor je computer of tablet (of misschien wel je smartphone, waar je tegenwoordig ook een werkpaard van kunt maken), dan denk je wellicht aan de bluetoothverbinding. Dat is niet gek: dit is één van de meest voorkomende en gebruikte draadloze protocollen van dit moment. Het is populair vanwege de simpliciteit en brede beschikbaarheid. Maar soms kan een product dat verbinding maakt via 2,4 GHz ook uitkomst bieden of … durven we het te zeggen? Ja: in sommige situaties zelfs beter zijn.

De verschillen tussen bluetooth en 2,4 GHz

Eén van de belangrijkste verschillen tussen bluetooth en 2,4 GHz is dat de vertraging op de lijn zo goed als nihil is met de laatstgenoemde. Dit is met name handig voor de gamers onder ons, die graag gebruikmaken van de beste technologie voor hun (online) gamingsessies. Toegegeven, de verschillen zullen niet voor iedereen merkbaar zijn, waardoor een bluetoothmuis dus in neutrale of zakelijke situaties meer dan prima is.

Een ander voordeel van 2,4 GHz ten opzichte van bluetooth is de bredere bandbreedte. Dit is wel degelijk merkbaar wanneer je een headset op hebt tijdens het gamen of een online meeting. De kwaliteit van de audio kan in een rap tempo verslechteren wanneer je via bluetooth naar iets of iemand luistert, terwijl je zelf door de microfoon praat. Dat heeft te maken met de beperkte bandbreedte van bluetooth: die kan eigenlijk niet zowel zenden als ontvangen in hoge kwaliteit.

Vanwege bredere bandbreedte van 2,4 GHz, zul je dat verlies in kwaliteit niet ervaren. De beste optie is nog altijd om een headset of koptelefoon bedraad aan te sluiten – maar dat is een ander verhaal. Als je een draadloze headset gebruikt, kunnen we bluetooth eigenlijk niet aanbevelen als je zelf ook moet praten. Je hebt dan wel weer het gedoe met dongels (2,4GHz-koptelefoons kunnen alleen op die manier verbinding maken), maar dat is dan maar even zo.

©kjekol -stock.adobe.com

Meer om rekening mee te houden

Hoewel beide typen verbindingen stabiel genoeg zijn, merk je toch al snel dat 2,4 GHz minder ruis laat horen en de verbinding langer vasthoudt op het moment dat je afstand neemt van het gekoppelde apparaat.

Stel dat je met iemand videobelt achter je computer en je besluit even op te staan, dan kraakt de verbinding eerder wanneer je de koppeling via bluetooth gemaakt hebt. Het kan ook gebeuren dat de audio vertraging oploopt en daarna versneld afgespeeld wordt om weer gelijk te lopen met de stream, of dat het geluid helemaal wegvalt.

Het verschil in bereik is zo'n 35 meter. Bluetooth-apparaten kunnen in veel gevallen slechts tien meter verwijderd zijn van hun bronnen, terwijl 2,4 GHz het tot 45 meter volhoudt. Houd er rekening mee dat we het dan hebben over ideale situaties. Want zodra je een muur introduceert in deze vergelijking, dan is het al snel over en uit voor allebei de soorten koptelefoons.

Bovendien is het zo dat 2,4GHz-producten sneller last kunnen hebben van allerlei andere apparaten om hen heen, zoals een router die op dezelfde frequentie actief is.

©PXimport

Wanneer je een goede batterijduur van belang vindt, dan komt bluetooth weer als winnaar naar boven. Energiezuinigheid is namelijk één van de speerpunten van dit protocol: daar kan 2,4 GHz nog een puntje aan zuigen. Dat gaat wel ten dele ten koste van de kwaliteit en snelheid van de verbinding. Maar als je gewoon achter een bureau zit en je luistert enkel ergens naar, of je voert wat kantoortaken uit, dan kan het echt een groot voordeel zijn dat een bluetoothproduct het soms twee tot drie keer zo lang uithoudt op een volle accu dan een apparaat met 2,4 GHz.

Tot slot: welke is beter?

Je voelt het al een beetje aankomen, maar we kunnen hier niet zeggen dat de ene verbinding pertinent beter is dan de andere. Ze hebben duidelijke voor- en nadelen, waardoor je wel in specifieke situaties beter voor het ene dan voor het andere protocol kunt kiezen.

Geef je niets om accuduur en wil je volop inzetten op een stabiele en snelle verbinding, dan is 2,4 GHz de beste optie voor jou. Dat geldt ook voor iedereen die een koptelefoon met microfoon gebruikt voor werk of videogames. Maar als het gaat om brede compatibiliteit en batterijduur, dan is bluetooth ongeëvenaard. Bedenk dus wat je zelf belangrijker vindt, dan weet je ook wat je nodig hebt.