ID.nl logo
Wat is een bridge voor je smarthome en wat kun je ermee?
© PXimport
Huis

Wat is een bridge voor je smarthome en wat kun je ermee?

Als je een aantal smarthome-producten in huis hebt, dan ben je er ongetwijfeld al een keer mee in aanraking gekomen: een bridge voor je smarthome. Dit is een handig apparaatje waarmee je verschillende producten aan je wifi-netwerk koppelt. Maar heb je er eentje nodig?

In dit artikel lees je:

  • Wat is een bridge voor je smarthome?
  • Wat voor soorten bridges bestaan er?
  • Heb je echt een bridge nodig?

Lees ook: Aqara M2 – goedkope smarthomehub voor beginners

Een bridge voor de vertaalslag

De naam van het product (een bridge) laat weinig aan de verbeelding over. Letterlijk vertaald een 'brug' dus: een apparaat dat verschillende slimme producten en/of platformen in je smarthome verbinden. Je kunt bijvoorbeeld Google Home en Apple HomeKit los van elkaar gebruiken, maar nooit echt goed samen. Onderling communiceren beide platformen niet, al moet het smarthome-platform Matter daar in de toekomst verandering in brengen. Een bridge in je smarthome kan voor de koppeling zorgen die je nodig hebt en de nodige vertaalslag maken.

Zo'n vertaalslag is nodig omdat digitale platformen en slimme apparaten vaak hun eigen speciale code(taal) gebruiken. Alle producten die dezelfde taal spreken kunnen elkaar makkelijk vinden en begrijpen. Ze kunnen met elkaar communiceren en een apparaat kan actie ondernemen wanneer er aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt. Bijvoorbeeld: iemand loopt langs een bewegingssensor, waarna een lamp aangaat. Zo'n automatisering lukt niet als apparaten elkaar niet kunnen zien of vinden.

Bridges voor je smarthome heb je in twee soorten: digitaal en fysiek. Digitale versies zijn meestal in staat een fysieke variant te emuleren en houden vaak servercontact, waardoor je met een omweg toch voor communicatie tussen voorheen niet-compatibele apparaten kunt zorgen.

Overigens is een smarthome-bridge niet per se hetzelfde als een smarthome-hub. Soms fungeert de hub als een bridge, maar dat is niet de standaard. Op een hub met display komt alle info van je smarthome wel samen, dit is dan het centrale punt waarmee je alles kunt aansturen.

©Wesley Akkerman

Fysieke smarthome-bridges

Waarschijnlijk heb je al eens kennisgemaakt met een fysieke smarthome-bridge. Dit zijn kleine kastjes die je aan een router moet koppelen om ze toegang tot het internet te geven. Dan kun je de apparaten vanuit een app of webinterface benaderen en bedienen. In sommige gevallen werkt een smarthome-bridge zonder directe internettoegang, omdat hij vaak een eigen netwerk opzet waar de apparaten aan gekoppeld worden. Het bekendste en meest toegankelijke systeem is Philips Hue, dat alle lampen en accessoires koppelt aan de Philips Hue-bridge.

Lees ook: Google Home versus Apple HomeKit: welk smarthomeplatform is beter voor jou?

Via de Hue-app kun je automatiseringen instellen, die blijven werken wanneer het internet wegvalt. Je kunt de lampen dan alleen niet meer op afstand (van buitenshuis) handmatig bedienen, want daar heb je wel internet voor nodig. Ter verduidelijking: de producten die je aan een bridge koppelt, koppel je dus niet direct aan je router. Die apparaten maken derhalve geen gebruik van je wifi-netwerk. De bridge vormt dan de brug tussen de producten en je smartphone, waarmee je die dingen aanstuurt. Dat geldt voor alle bridges, ongeacht de fabrikant. Elke smarthome-bridge doet daardoor in feite hetzelfde.

Maar dat betekent niet dat elke bridge zomaar elk product ondersteunt. Het kan zijn dat slimme producten van verschillende merken gebruikmaken van dezelfde smarthome-protocollen en dan kun je proberen of je product X kunt koppelen aan de bridge van merk Y. Maar meestal is de ervaring niet optimaal en werken niet alle functies van een product. In dat geval kun je beter kiezen voor een algemene smarthome-bridge, zoals Homey. Dat is weliswaar een duur systeem, maar wel een met extreem veel mogelijkheden. Daardoor heb je weinig tot geen koppelingsproblemen meer.

Digitale smarthome-bridges

Wil je liever een digitale bridge voor je smarthome willen kiezen, dan heb je vaak wel enige technische kennis nodig. Populaire opties binnen deze categorie zijn diensten en producten als IFTTT, Homebridge en Scrypted. Per platform verschilt de minimale technische kennis die je nodig hebt. IFTTT is misschien het meest eenvoudige platform, met een brede ondersteuning voor apparaten. Als je een beetje een idee wilt krijgen voor wat zo’n digitale brug voor je kan betekenen, dan is dat een goed startpunt. Homebridge en Scrypted zijn meer bedoeld voor gevorderde gebruikers.

Zeker voor Homebridge moet je een basale kennis van programmeren hebben, terwijl Scrypted al een veel gebruiksvriendelijkere omgeving aanbiedt. In beide gevallen dien je de bridge voor je smarthome te draaien op je computer (en daar moet je dan ook weer een ondersteund systeem voor hebben). Bovendien is het zo dat de computer waar je de software op installeert, altijd aan moet staan. Dat klinkt logisch als je weet waarom: de bridge moet altijd actief zijn om de informatie vanuit het netwerk te verwerken. IFTTT (en andere opties) gebruiken daar externe servers voor.

Heb je een bridge nodig?

Wanneer je geen slimme producten in huis hebt, heb je uiteraard ook geen bridge nodig. Heb je slechts een paar slimme producten, die je wellicht rechtstreeks via bluetooth of wifi bedient, dan kun je ook nog wel zonder bridge. Maar zodra je wat meer slimme producten in huis hebt, is de kans zelfs heel groot dat je al een smarthome-bridge hebt. In de vorm van een Philips Hue-bridge (of een bridge van een ander merk). Hoe meer producten je installeert en gebruikt, hoe groter de vraag naar een beter systeem zal worden, dat meer apparaten ondersteunt en meer opties biedt. Merk je dat je tegen de grenzen van je slimme huis aanloopt, dan is het tijd je verder te verdiepen in een geschikte bridge voor je huis.

Ook je huis slimmer maken?

Van verlichting tot rolgordijn
▼ Volgende artikel
Dit is waarom No Frost eigenlijk onmisbaar is bij inbouw-vriezers
© Kirill Sirotiouk
Huis

Dit is waarom No Frost eigenlijk onmisbaar is bij inbouw-vriezers

Als je je vriezer wilt ontdooien, trek je eerst de stekker eruit. Laat je 'm aanstaan, dan blijft het apparaat koelen en smelt het ijs nauwelijks. Bij een vrijstaand model is dat zo gebeurd, maar bij een inbouw-vriezer ligt dat anders. De plint moet los, het apparaat moet naar voren, en pas dan kun je bij het stopcontact. Gedoe dus. Wil je een inbouw-vriezer, dan kun je dus het beste kiezen voor een model met No Frost. Maar wat is dat eigenlijk, en hoe werkt het?

In dit artikel lees je:
  • Wat No Frost precies doet
  • Waarom No Frost een must is, zeker bij inbouw-vriezers
  • Of er nadelen zitten aan No Frost
  • Wat het verschil is met Low Frost

Wat doet No Frost precies?

In een vriezer zonder No Frost ontstaat na verloop van tijd een ijslaag op de binnenwanden. Dat komt door vochtige lucht die binnenkomt elke keer dat je de deur opent. Daardoor gaan de lades minder soepel open en dicht, vriezen verpakkingen vast en stijgt het energieverbruik zonder dat je het meteen doorhebt.

No Frost voorkomt dat. In plaats van het vocht te laten condenseren en bevriezen, circuleert er droge, koude lucht door de vriezer dankzij een ingebouwde ventilator. Die onttrekt actief vocht aan de lucht in het vriesdeel, waardoor ijsvorming helemaal uitblijft. Alles in de vriezer blijft los van elkaar, zonder dat er zich een laag ijs vormt op lades of verpakkingen.

©Tolstoy | Prozorov Andrey

Waarom No Frost juist bij inbouw zo handig is

Dat je nooit meer hoeft te ontdooien is prettig, maar No Frost heeft nog een paar duidelijke voordelen. Een vriezer zonder ijslaag werkt efficiënter: zodra er ijs aan de binnenwanden ontstaat, moet de compressor meer moeite doen om alles op temperatuur te houden. Dat zie je terug op je energierekening.

Bij inbouw-vriezers speelt dat nog sterker. Omdat die vriezers in een kast zijn weggewerkt, is de luchtcirculatie rond het apparaat beperkter. Warmte die normaal via de zijkanten en achterkant wordt afgevoerd, blijft langer hangen. Daardoor neemt de kans op condensvorming en dus ijsopbouw toe bij modellen zonder No Frost. Als de vriezer daardoor harder moet werken, loopt het verbruik op en verslechtert de energieprestatie – zelfs als het label op papier zuinig lijkt. Met No Frost voorkom je dat, en blijft de vriezer goed werken, ook als hij is ingebouwd.

Beter voor je eten

Ook blijft door No Frost de kwaliteit van ingevroren eten beter behouden. IJskristallen op verpakkingen en producten ontstaan bij temperatuurwisselingen en vochtophoping. Met een No Frost-systeem blijft de lucht in het vriesvak stabiel en droog. Daardoor droogt je eten minder snel uit en blijft de kwaliteit beter behouden. 

Zijn er ook nadelen?

No Frost heeft geen echte nadelen, al zijn er wel een paar dingen om rekening mee te houden. Een No Frost-vriezer gebruikt in theorie iets meer stroom door het ventilatiesysteem. In de praktijk weegt dat ruimschoots op tegen het lagere verbruik dankzij het ontbreken van ijsvorming. Ook maakt de luchtcirculatie soms een zacht zoemend geluid. Bij inbouw hoor je daar meestal weinig van, omdat het apparaat in een kast is weggewerkt. Ook ligt de prijs vaak iets hoger dan bij standaard vriezers.

Hoe zit het met Low Frost bij inbouw-vriezers?

Niet alle vriezers zonder ijsvorming zijn automatisch No Frost. Er bestaan ook modellen met Low Frost. Die werken met verdampers in de wand, waardoor er veel minder snel ijs ontstaat. Helemaal ijsvrij blijft het vriesgedeelte niet, maar ontdooien hoeft nog maar één of twee keer per jaar. Bij een vrijstaand model kan dat prima, maar bij inbouw eigenlijk niet. Want één keer per jaar ontdooien is bij een ingebouwd apparaat nog steeds onhandig. Daarom is No Frost bij inbouw eigenlijk de enige keuze waarmee je het jezelf écht makkelijk maakt.

©qwartm - stock.adobe.com

No Frost is bij inbouw geen luxe, maar logica

Het allergrootste voordeel van No Frost bij een inbouw-vriezer is natuurlijk dat de rompslomp van ontdooien je bespaard blijft. Daarnaast zorgt No Frost ervoor dat de vriezer constant blijft presteren, ook in een krappe, slecht geventileerde nis. Het voorkomt ijsvorming, houdt het energieverbruik stabiel en zorgt dat je ingevroren etenswaren zo lang mogelijk hun kwaliteit behouden. Zeker bij een inbouwmodel is No Frost dus geen luxe, maar gewoon een slimme keuze.

Nog even dit

Vriezers hebben ruimte nodig om hun warmte kwijt te kunnen. Bij No Frost-modellen is dat extra belangrijk, omdat die werken met actieve luchtstroom. Bij een vrijstaande vriezer is voldoende ruimte meestal geen probleem, maar bij inbouw-modellen is het belangrijk dat ze niet te krap worden ingebouwd. Kijk dus niet alleen naar de afmetingen van het apparaat zelf, maar controleer ook altijd hoeveel extra ruimte de fabrikant adviseert voor ventilatie. Soms is er aan de achterkant, bovenkant of onder de vriezer nog luchtcirculatie nodig. Houd daar in je keukenontwerp rekening mee, zodat de vriezer goed blijft functioneren en het energieverbruik niet oploopt. Je kunt ook altijd advies vragen bij je keukenspecialist.

▼ Volgende artikel
Scareware blokkeren: zo activeer je het in Edge
Huis

Scareware blokkeren: zo activeer je het in Edge

Microsoft maakt zijn browser veiliger door Edge-gebruikers te beschermen tegen de bekende scareware-aanvallen. De nieuwe functie scareware-blokkering beschermt je tegen voorheen onbekende scamtools.

In dit artikel laten we zien hoe Edge jou beschermt tegen scareware:

  • Werk Edge bij of installeer de preview-versie
  • Schakel de scareware-blokker en Microsoft Defender SmartScreen in
  • Edge toont een waarschuwing bij risico’s

Lees ook: Scamtrucs? Zo trap je er nooit meer in!

Stap 1: Update of preview

Scareware is de verzamelnaam voor online tools die ons de stuipen op het lijf jagen met alarmerende pop-upberichten of nepsysteemwaarschuwingen. Op die manier probeert men de gebruiker te manipuleren om schadelijke software te downloaden die vermomd zit in een zogenaamd antivirusprogramma.

De nieuwe veiligheidsfunctie van Edge wordt stapsgewijs uitgerold. Als je de functie nog niet kunt terugvinden, probeer dan eerst Edge te updaten. Open de browser en klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van het scherm. Selecteer Instellingen en klik op Over Microsoft Edge. Als er een update beschikbaar is, zal de browser die automatisch downloaden en installeren. Je kunt de functie ook proberen door in het nieuwe Microsoft Edge Insider Channel de preview-versie te downloaden. Het is trouwens mogelijk om je huidige Edge-versie naast de preview-versie te gebruiken.

Je kunt de nieuwe scareware-blokkering ook proberen in de preview van Edge.

Stap 2: Activeren

Om Scareware-blokker in te schakelen, open je Microsoft Edge en klik je rechtsboven op de drie puntjes. Dan kies je de optie Instellingen zodat je in het linkerdeelvenster Privacy, zoeken en services kunt selecteren. In het gedeelte Beveiliging zet je de schakelaar Scareware-blokkering aan. Maak ook de optie Microsoft Defender SmartScreen actief. Wanneer een site als kwaadaardig wordt gedetecteerd, wordt de cloudgebaseerde database voor SmartScreen bijgewerkt en wordt de informatie verspreid over apparaten over de hele wereld. Zodra je deze stappen hebt voltooid, is de beveiligingsfunctie actief en kun je gewoon doorgaan met browsen op internet.

Schakel Scareware-blokker en Microsoft Defender SmartScreen in.

Stap 3: Alarm!

Hoe werkt de Scareware-blokker? Aan de hand van een lokaal machine-learning-model vergelijkt Edge de pagina’s met duizenden gerapporteerde scams die bij de community van Microsoft zijn binnengekomen. Wanneer een verdachte pagina wordt geselecteerd, verlaat Edge de modus van het volledige scherm en ontvang je een waarschuwing. Op die manier moet je dus zelf beslissen of je wilt doorgaan. Je kunt trouwens ook malafide pagina’s melden om anderen te beschermen. Microsoft moedigt aan om zowel echte scam-pagina’s als vals positieven te melden en op die manier de nauwkeurigheid van het model te verbeteren.

Scareware-blokker geeft een voorvertoning van de verdachte website, maar waarschuwt om die niet te openen.

Watch on YouTube