De Tapo RV30 Max Plus is een robotstofzuiger die een scherpe prijs combineert met behoorlijk wat functionaliteit. Niet alleen is deze robotstofzuiger voorzien van een LIDAR-scanner en dweilfunctie, maar wordt de stofbak ook nog eens automatisch geleegd. Neemt dat je echt werk uit handen? Je leest het in deze review.

De RV30 Max Plus is de nieuwste robotstofzuiger in het assortiment van Tapo, het merk waaronder netwerkfabrikant TP-Link smarthome-apparatuur verkoopt. Alle Tapo-apparaten kun je bedienen vanuit dezelfde Tapo-app. Met 'Max' geeft Tapo aan dat de robotstofzuiger een goede zuigkracht heeft terwijl 'Plus' voor een bijgeleverd leegstation staat.

In de verpakking vinden we naast de robotstofzuiger dus ook een relatief groot basisstation waarin plek is voor een stofzak. Het basisstation is puur bedoeld voor de stofzak en het legen van de stofbak. Het basisstation doet niks met bijvoorbeeld dweilwater, iets dat duurdere robotstofzuigers tegenwoordig wel kunnen.

©Jeroen Boer - ID.nl

De Tapo RV30 Max Plus heeft een relatief groot basisstation omdat daar een stofzak in is verwerkt.

De RV30 Max Plus wijkt qua ontwerp niet af van de typische robotstofzuiger. Boven op de ronde behuizing vind je een klein torentje waarin de LIDAR-navigatie is verwerkt. Verder heeft de robot naast de borstel aan de onderkant ook een zijborstel. Opmerkelijk is dat we in de verpakking een extra borstelafdekking vonden. Dit is het kapje dat je aan de onderkant over de borstel heen klikt om de borstel in de stofzuiger te installeren. We hebben geen idee waarom Tapo dit meelevert, want voor zover wij weten is dat geen onderdeel dat normaal gesproken vervangen moet worden. Extra slijtageonderdelen als een borstel, HEPA-filter of dweil levert Tapo dan weer niet mee.

©Jeroen Boer - ID.nl

De Tapo RV30 Max Plus volgt qua vormgeving de typische robotstofzuiger.

Prima app

De Tapo-app zit helder in elkaar en het koppelen van de stofzuiger is snel gebeurd. Het zit een beetje verstopt, maar je kunt de zuigkracht en de hoeveelheid gebruikt water voor dweilen instellen door het hoofdscherm van de stofzuiger omhoog te swipen. Je kunt zo ook instellen dat de robot de ruimte twee of drie keer achter elkaar schoonmaakt voor een extra schoon resultaat. Uiteraard kun je via de app kaarten beheren – daarover verderop meer.

Ook kun je de robot via de app programmeren om automatisch op een gewenst moment te gaan stofzuigen. Verder is opvallend dat je kunt kiezen uit veel verschillende stemmen, waaronder twee Nederlandse stemmen. De robot meldt ook netjes via spraak waar hij mee bezig is of als er een probleem is. Er is alleen één probleem: het speakertje is niet zo best, waardoor de spraakmelding soms niet te verstaan is. Je hoort niettemin dat de robot iets van je wil en in de app krijg je eveneens een melding van de status of het probleem.

In de app kun je de zuigkracht instellen door te swipen. Ook heb je de keuze uit vele stemmen.

LIDAR-navigatie

Met een prijs van nog geen 270 euro is de Tapo RV30 Max Plus geen hele dure robotstofzuiger, zeker als je bedenkt dat je er een basisstation met leegmaakfunctie bijkrijgt. Het is dan ook logisch dat je daarnaast niet de meest geavanceerde functionaliteit krijgt. Zo ontbreekt bijvoorbeeld objectherkenning met behulp van AI. De Tapo kan zich dus best verslikken in een laadkabel die je onbedoeld op de vloer laat liggen. Op zich is dat niet heel erg als je hier een beetje rekening mee houdt, maar voor minder opgeruimde huizen kan dat een nadeel zijn.

Dat is eigenlijk het enige dat je zou kunnen missen, want verder is de Tapo behoorlijk slim. Zo is de RV30 Max Plus uitgerust met een LIDAR-scanner waardoor de robotstofzuiger een kaart van de ruimte maakt voordat er gestofzuigd wordt. Hierdoor kan ook een schoonmaakplan worden gemaakt waardoor er geen plekjes worden overgeslagen. Uiteraard is de stofzuiger ook voorzien van bots- en valsensoren, waardoor hij objecten kan vermijden en niet van de trap valt.

Meerdere verdiepingen

We hebben de robot getest in een splitlevel-appartement waarbij behalve de bovenverdieping ook de woonkamer alleen via een trapje te bereiken is. Hierdoor hebben we drie verdiepingen die we regelmatig willen stofzuigen. Het leegstation hebben we in de woonkamer staan, maar om de robot de rest van het huis schoon te laten maken moeten we hem naar de juiste ruimte brengen en een schoonmaakactie laten starten.

Dat gaat het snelst door simpelweg op de startknop te drukken. De Tapo kan drie kaarten opslaan; daar hebben wij met drie verdiepingen genoeg aan. Meestal lukt het de Tapo om de ruimte te herkennen en automatisch de juiste kaart te laden. Mocht dat niet lukken, dan schakelt de robot over naar een tijdelijke kaart om de ruimte in beeld te brengen en alsnog schoon te maken. Je kunt dus drie kaarten opslaan, maar op zich lukt het dankzij de tijdelijke kaart ook wel om meer dan drie verdiepingen schoon te maken.

Het nadeel is dan dat het dan iets langer kan duren om schoon te maken, omdat de kaart nog moet worden gemaakt. Je kunt hem dan na het schoonmaken terugbrengen naar het basisstation om hem weer op te laden. Onhandig is wel dat het laadstation dan soms niet herkend wordt, waardoor de robot ondanks contact met de laadcontacten zichzelf niet oplaadt. Je moet er echt op letten dat de robot daadwerkelijk meldt dat er geladen wordt of dat even in de app controleren. In de app kun je dan het laadstation laten zoeken, waarna er wel geladen wordt.

De Tapo slaat drie bewerkbare kaarten op, waardoor de robot de kamers systematisch schoonmaakt.

Netjes schoonmaken

Het gaat bij een robotstofzuiger om het resultaat, en dat is in ons huis (waar grotendeels laminaat ligt) gewoon prima. Met de standaardinstellingen wordt vuil zoals kruimels, grotere stukjes chips en stof netjes opgezogen. Omdat de robot een kaart van de kamer maakt en deze vervolgens systematisch afwerkt, worden er geen plekjes overgeslagen.

Hij heeft wel wat moeite met hoekjes; er zijn robots die dat beter doen. Ook valt op dat de robot zichzelf soms verslikt onder onze eettafel met daar omheen stoelen. Hij heeft dan moeite om zichzelf tussen de stoelpoten weer onder de tafel vandaan te navigeren. Uiteindelijk lukt het altijd wel, maar andere robotstofzuigers doen dat net wat slimmer.

Stofzuigen duurt ongeveer 1 minuut per vierkante meter, en dat is vergelijkbaar met andere stofzuigers. Op een kaart kun je aangeven waar in een kamer tapijt ligt; daar zal de robot vervolgens wat krachtiger zuigen. Wij gebruiken dat voor de deurmat. Je kunt op een kaart ook aangeven waar de stofzuiger niet mag komen door een virtuele muur of verboden zone te tekenen.

Een beetje dweilen

Zoals veel robotstofzuigers kun je de Tapo ook gebruiken om te dweilen, al omhelst dweilen niet veel meer dan een nat lapje over de vloer trekken. De vloer wordt door het gebrek aan druk ook niet echt schoon: ingedroogde spatten van bijvoorbeeld geknoeid eten krijgt de Tapo niet weg. En dat is toch voornamelijk de reden waarom we onze vloer dweilen.

©Jeroen Boer - ID.nl

Bij het dweilen trekt de robot natte strepen over de vloer, maar ingedroogde spatten krijgt de robot niet weg gedweild.

Voor het dweilen klik je een houder op de onderkant waar de dweil aan bevestigd wordt. Vervolgens vul je het reservoir met water. Er mag geen schoonmaakmiddel in de tank worden gegoten: dweilen kan alleen met water!

©Jeroen Boer - ID.nl

De stofbak is ook voorzien van een waterreservoir met rubberen vulopening.

Tap levert helaas geen plastic mat mee die aan het basisstation kan worden bevestigd. Zo'n mat beschermt de vloer na het dweilen tegen een langdurig natte dweil als je bijvoorbeeld laminaat hebt. Je zult de dweil na gebruik zo snel mogelijk moeten verwijderen, waarna je hem kunt schoonmaken en laten drogen. Dat is ook wat Tapo in de handleiding aanraadt. Dweilen is dan ook zoals op veel robotstofzuigers geen heel praktische functie en vergt nogal wat planning en onderhoud.

©Jeroen Boer - ID.nl

Op de onderkant kun je een dweil bevestigen.

Automatisch legen

Het grote voordeel van de RV30 Max Plus is dat de stofbak automatisch geleegd wordt. Leegmaken gebeurt elke keer als de robot terug naar het basisstation gaat en er 30 minuten is schoongemaakt. Je kunt instellen hoe krachtig dat leegzuigen gebeurt.

Je kunt het legen ook handmatig starten via de app of door op een knop op de stofzuiger te drukken. En mocht je dat prettig vinden, dan kun je automatisch leegmaken ook helemaal uitschakelen en het altijd handmatig met de knop doen. Een nadeel van deze automatische leging is dat het erg veel herrie maakt.

De benodigde stofzakken met een inhoud van 3 liter hebben als typenummer RVA202 en kosten 24,90 euro voor vijf stuks. Het hangt natuurlijk van je huis af hoelang zo'n zak meegaat, maar volgens Tapo is dat gemiddeld zo'n twee maanden. Overigens kun je ook goedkopere alternatieve stofzakken vinden.

©Jeroen Boer - ID.nl

In het basisstation vind je de stofzak en een mesje om haren te verwijderen.

De stofbak legen hoeft dus niet en dat is best handig, want op mijn eigen robotstofzuiger vergeet ik dat soms, waardoor het zuigresultaat opeens tegenvalt. Toch betekent deze handige functie niet dat je af en toe toch wat onderhoud hebt. Zo zul je de borstel regelmatig moeten controleren op opgerolde haren. Om die te verwijderen, levert Tapo een mesje mee dat je onder het deksel van het basisstation vindt. Ook zul je het HEPA-filter soms moeten reinigen, zodat het filter niet verstopt raakt.

©Jeroen Boer - ID.nl

Je zult de borstel af en toe zelf moeten ontdoen van haren met het meegeleverde mesje.

Conclusie

Met de Tapo RV30 max Plus haal je voor een relatief scherpe prijs een hoop functionaliteit in huis. Want voor 269 euro krijg je niet alleen een robotstofzuiger voorzien van LIDAR-navigatie met ruimteherkenning, maar ook een basisstation met stofzak voor automatische leging van de stofbak. Dat scheelt je toch weer wat dagelijks onderhoud. Stofzuigen doet de Tapo verder gewoon goed; het dweilen is hooguit een leuk extraatje. Aan zaken zoals spraak, die niet altijd even goed te verstaan is, merk je wel dat dit geen topmodel robotstofzuiger is.

Je game-ervaring hangt sterk af van hoe goed je hardware aansluit bij de vaak hoge eisen van moderne games. Maar zelfs met minder krachtige hardware kun je met de juiste instellingen vaak soepel gamen zonder storende elementen.

In het kader ‘Game-pc’ vind je specifieke tips voor het aanschaffen van hardwarecomponenten die ideaal zijn voor een krachtige game-pc. Dit lijkt ons nuttig, maar het is natuurlijk minder relevant als je niet bereid bent (flink) te investeren in nieuwe onderdelen. Met dit artikel richten we ons daarom hoofdzakelijk op de lezer die met een beperkt budget zijn bestaande systeem wil behouden en optimaliseren.

Je kunt namelijk op veel vlakken verbeteringen aanbrengen, vooral bij hardware (zoals cpu, gpu, monitor en opslagmedium), netwerk, besturingssysteem, drivers, processen en applicaties.

Voor je begint met optimaliseren, is het belangrijk inzicht te krijgen in de belangrijkste factoren voor ‘glitchvrij’ gamen, zodat je weet waar je aandacht aan moet besteden.

1 Factoren

Een van de belangrijkste factoren is een hoge framerate, doorgaans uitgedrukt in fps (frames per seconde). Dit is de snelheid waarmee de beelden worden getoond en hangt sterk af van je gpu en cpu. Bij eenvoudige games volstaat 30 fps vaak, maar grafisch intensieve games spelen merkbaar beter bij 60 fps. Voor intens competitief gamen is zelfs 144 of meer fps raadzaam. Het is belangrijk dat de fps daarbij stabiel blijft, aangezien schommelingen haperingen in het beeld kunnen veroorzaken.

Ook invoervertraging (input latency) is van belang, zeker bij competitieve games. Een lage vertraging tussen je acties, zoals muisklikken of toetsindrukken, en wat je ziet op het scherm is essentieel. Deze vertraging wordt beïnvloed door de gpu, cpu, monitor en bij online gamen ook door je internetverbinding. Ook netwerkvertraging (lag) wil je in dit geval zeker vermijden.

Daarnaast wil je het zogeheten ‘tearing’ voorkomen, waarbij het beeld lijkt te breken of te verschuiven. Dit probleem ontstaat door een gebrekkige synchronisatie tussen je gpu en monitor, doordat de gpu te weinig of net te veel frames levert.

In dit artikel geven we concrete tips en technieken om precies zulke storende factoren als te lage of inconsistente fps, te hoge invoer- of netwerkvertraging en tearing te vermijden.

Bij tearing lijkt het beeld op te breken in meerdere delen, dat wil je natuurlijk voorkomen.

2 Benchmarking

Voor je met optimalisatietechnieken start, is het verstandig eerst te meten hoe goed je huidige configuratie presteert. Na upgrades of optimalisaties kun je dezelfde meting herhalen voor een duidelijke vergelijking.

Zo’n meting voer je uit met een benchmark. Een van de bekendste is 3DMark. Deze tool bevat verschillende tests om prestaties van je gpu, cpu en je systeem als geheel in een game-context te meten. Je kunt bijvoorbeeld Time Spy gebruiken om DirectX 12-prestaties van games te analyseren. Fire Strike focust op DirectX 11 (voor mid-range-systemen), terwijl Port Royal geschikt is voor raytracing-prestaties. Voor meer technische uitleg van deze benchmarks kun je de online gebruikersgids raadplegen.

Andere benchmarks zijn ook beschikbaar. Cinebench bijvoorbeeld meet via hoge kwaliteit 3D-afbeeldingen de prestaties van je cpu, inclusief afzonderlijke kernen. Voor grafische benchmarking en stresstests van je gpu kun je bijvoorbeeld Unigines Heaven of Superposition gebruiken.

Time Spy van 3DMark meet de prestaties van de Microsoft API DX12.

3 Monitoring

Tijdens het gamen is het nuttig om de prestaties van verschillende onderdelen te meten. Een handig hulpmiddel hiervoor is RivaTuner Statistics Server (RTSS), dat bijvoorbeeld geïntegreerd is in MSI Afterburner. Deze tool is ideaal voor veilig en eenvoudig gpu-overklokken zonder veel technische kennis (zie paragraaf 5).

Installeer MSI Afterburner samen met de RivaTuner-software en start het programma. Klik op het tandwielpictogram en controleer of de juiste gpu is geselecteerd. Ga naar het tabblad Toezicht en vink de onderdelen aan die je wilt monitoren, zoals GPU temperatuur, GPU gebruik, GPU core klok, GPU ventilator snelheid, GPU temp/power/voltage limit, CPU temperatuur/gebruik/klok (genummerde cpu-kernen hoef je niet te selecteren), CPU power, Beeldverversings snelheid en Frame tijd. Zet bij elk item ook een vinkje bij Toon informatie op het scherm (OSD) en bevestig je keuzes.

Open vervolgens het instellingenvenster van RTSS via het pictogram in het Windows-systeemvak. Controleer of Show On-Screen Display is ingeschakeld en kies bij voorkeur Raster 3D als weergave. Optimaliseer en positioneer deze naar wens. Deze OSD werkt doorgaans goed in DirectX- en OpenGL-games. Overigens bevat Steam een fps-teller die je met behulp van Alt+Tab op je scherm kunt zetten.

RivaTuner Server Statistics is hier gekoppeld aan de monitoringtool MSI Afterburner.

4 Hardware

Meten is weten, en die fase hebben we afgerond. Nu richten we ons volledig op diverse optimalisaties, opgesplitst in verschillende (en deels overlappende) categorieën. We beginnen met de hardware, met de gpu in de hoofdrol.

Houd je gpu-drivers regelmatig, bijvoorbeeld maandelijks, up-to-date. Gebruik hiervoor bij voorkeur de software van de fabrikant, zoals GeForce Experience of de Nvidia-app, of AMD Adrenalin Edition. Via het configuratiescherm van deze tools krijg je vaak extra opties voor betere gameprestaties, met invloed op zowel fps als beeldkwaliteit.

We nemen Nvidia als voorbeeld. Open NVIDIA Control Panel en ga naar 3D-instellingen beheren. Overweeg bij Algemene instellingen de volgende instellingen voor het basisprofiel: Energiebeheermodus op Optimaal vermogen; Textuurfilteren – Kwaliteit op Prestatie; Thread Optimalisering op Aan; Grootte shadercache op Onbeperkt; en Weinig vertraging-modus op Aan of Ultra. Bevestig met Toepassen. Klik op Beginwaarden om terug te keren naar de standaardinstellingen.

Je kunt hier ook Verticale synchronisatie op Uit zetten, maar in principe horen de gpu-frames afgestemd te zijn op de verversingsfrequentie (refresh rate) van je monitor. Heb je last van tearing, zet deze instelling dan op Aan of kies een van de andere opties.

Controleer ook even de instellingen van je muis of controller via Instellingen / Bluetooth en apparaten. Kies hier Muis / Aanvullende muisinstellingen. Voor preciezere en consistentere muisaansturing kun je op het tabblad Opties voor de aanwijzer de optie Precisie van de aanwijzer verbeteren uitschakelen, waarmee je aanwijzerversnelling uitzet, wat de cursorbeweging voorspelbaarder maakt.

Vanuit het configuratiescherm kun je allerlei instellingen van je gpu aanpassen.

5 Hardware overklokken

Gevorderde gebruikers kunnen ook overwegen hun gpu te overklokken. Ga eerst na of er in het UEFI/BIOS van je systeem hiervoor geen zogeheten XMP’s (eXtreme Memory Profile) beschikbaar zijn gesteld door de geheugenfabrikant. Je herkent deze aan opties zoals XMP, Memory Profile of DOCP. Kies het gewenste profiel waarbij je geheugen op een hogere snelheid kan werken.

Bij de meeste games kun je voordeel halen uit een overgeklokte gpu. Hiervoor is MSI Afterburner zeer geschikt, omdat je hiermee veilig kunt werken. Je combineert dit bij voorkeur met MSI Kombustor (klik na installatie op het K-pictogram in MSI Afterburner), een stresstest-tool die de stabiliteit van jouw gpu na overklokken controleert via zware grafische workloads.

Begin met het verhogen van de Core Clock (MHz) - niet de Core-voltage - in stappen van ongeveer 20. Boven de 50 verhoog je bij voorkeur in stappen van 10. Bevestig telkens met Toepassen (ronde knop met vinkje). Lukt dit niet, zet dan (indien mogelijk) de schuifknoppen bij Power Limit (%) en Temp Limit (°C) tijdelijk op het maximum, en stel via de A-knop de Fan Speed (%) in op 75%. Bevestig je instellingen met Toepassen.

Laat tijdens de aanpassingen de stresstest in Kombustor draaien en houd de resultaten in de gaten, zoals de gpu-temperatuur (je kunt hier ook de OSD van RTSS oproepen). Als deze te hoog wordt of de stresstest crasht, verlaag de waarde dan met ongeveer tien procent.

Verhoog daarna de Memory Clock in stappen van maximaal 10. Blijf ook hier tien procent onder de waarde waarbij de stresstest onstabiel wordt. Klik vervolgens op Opslaan (diskette-pictogram) en selecteer profielknop 1. Tot slot klik je rechtsboven op de Windows-knop, zodat je systeem voortaan met deze profielwaarden opstart.

Overklokken met MSI Afterburner, met Kombustor als ‘waakhond’ (je ziet hier ook de RTSS-overlay).

6 Systeeminstellingen

Op het niveau van je besturingssysteem kun je enkele instellingen optimaliseren. We nemen Windows 11 als uitgangspunt. Ga naar Instellingen / Gaming. Open Gamemodus en schakel deze in. Hiermee verbeter je de prestaties tijdens het gamen door cpu- en gpu-bronnen prioriteit te geven (onder meer om framedrops te voorkomen), achtergrondprocessen te beperken en storende meldingen uit te schakelen.

Zorg er ook voor dat Windows-updates niet tijdens een gamesessie starten. Ga naar Instellingen / Windows Update, klik op Geavanceerde Updates en stel bij Gebruikstijden instellen de gewenste uren in via Handmatig.

Met de ingebouwde module Energiebeheer kun je het voorkeurschema instellen op Hoge prestaties. Voor snellere pc’s kun je zelfs de optie Topprestaties activeren door op de Opdrachtprompt dit commando uit te voeren:

Met powercfg /list controleer je of het schema is toegevoegd. Verwijder een schema met powercfg /delete <ID>. Of maak in Energiebeheer je eigen schema met Een energiebeheerschema maken.

Je kunt ook grafische instellingen per app aanpassen. Ga naar Instellingen / Systeem / Beeldscherm / Graphics. Zoek de gewenste app, selecteer deze, klik op Opties en kies bijvoorbeeld Hoge prestaties. Bevestig met Opslaan.

Je kunt ook een extra energiebeheerschema voor topprestaties zichtbaar maken.

7 Extra instellingen

Je kunt een paar extra systeeminstellingen aanpassen om de gameprestaties verder te verbeteren. Controleer bijvoorbeeld de locatie van het bestand pagefile.sys, vooral bij beperkt intern geheugen. Windows verplaatst data van het RAM naar dit virtuele geheugenbestand om ruimte vrij te maken. Zorg dat dit bestand op een snelle ssd staat.

Controleer dit via Instellingen / Systeem, klik op Geavanceerde systeeminstellingen en druk op Instellingen op het tabblad Geavanceerd. Klik op Wijzigen. Staat je Windows-schijf niet op een snelle ssd, dan beperk je via Aangepaste grootte de ruimte op deze schijf en wijs je het grootste deel toe aan de snelste schijf. Of kies Grootte wordt door het systeem beheerd. Bevestig met Instellen en OK.

Daarnaast kun je HAGS (Hardware GPU Scheduling) activeren, waarmee de gpu grafische taken rechtstreeks afhandelt. Dit versnelt processen en verbetert grafische prestaties, met minder stutter en invoervertraging. Ga hiervoor naar Instellingen / Systeem, kies Beeldscherm / Graphics en klik op Standaardinstellingen voor afbeeldingen wijzigen. Als je gpu dit ondersteunt, kun je hier GPU met hardwareversnelling plannen inschakelen. Eventueel schakel je hier ook Optimalisaties voor games met vensters in, wat de prestaties van DirectX 10/11-games in venstermodus ten goede kan komen.

HAGS kan de grafische prestaties wat opkrikken als je gpu dit ondersteunt.

Op zoek naar de optimale game-ervaring? Met deze accessoires creëer je jouw ideale gameroom

8 Software

Bij online gamen is natuurlijk ook een optimale netwerkconnectie van groot belang. Idealiter gebruik je hiervoor een bekabelde verbinding of een draadloze router met 5GHz-wifi voor een lagere ping. Controleer je wifi-snelheid met een gratis tool zoals www.speedtest.net.

Voordat je andere software aanpast, is het verstandig eerst de tuningsmogelijkheden van je game-applicaties zelf te bekijken. Veel games, zoals Age of Empires III, bieden via schuifbalken, numerieke waarden of andere instellingen opties om framerate en andere prestaties te beïnvloeden. Denk bijvoorbeeld aan instellingen voor grafische detaillering, zoals texturen en schaduwen, anti-aliasing-technieken en tekenafstand (de mate waarin verder afgelegen objecten worden gerenderd).

Verder, om onnodig geheugenverbruik te beperken, kun je controleren welke apps automatisch opstarten met Windows. Schakel overtollige apps uit via Windows Taakbeheer (Ctrl+Shift+Esc) in de rubriek Opstart-apps.

In Taakbeheer kun je bij Processen en Services onnodige achtergrondprocessen en services tijdelijk uitschakelen via het contextmenu, vooropgesteld dat je goed weet wat je doet. Gevorderde gebruikers kunnen in de rubriek Details per applicatie via het contextmenu de opties Prioriteit (hoeveelheid toegewezen processortijd; kies bij voorkeur niet voor realtime) en eventueel Affiniteit (hoeveel en welke processorkernen worden gebruikt) aanpassen.

Overweeg ook het gebruik van gameboosters, die gameprestaties semiautomatisch optimaliseren. Een bekende gratis tool is Razer Cortex (extra tools niet installeren). Na aanmelding kun je via Game booster met Boost now meerdere optimalisaties uitvoeren, zoals Disable CPU Sleep Mode, Clear Clipboard, Clean RAM en Disable Telemetry. Ook kunnen geselecteerde processen en services worden uitgeschakeld om geheugen vrij te maken. Met de optie Restore now herstel je de oorspronkelijke instellingen.

Een andere populaire tool is MSI Dragon Center, die zich vooral richt op MSI-hardwarecomponenten en vergelijkbare functionaliteit biedt.

Gamebooster Razer Cortex automatiseert het optimaliseren van systeeminstellingen en achtergrondprocessen.

9 Netwerk

Bij online gamen is natuurlijk ook een optimale netwerkconnectie van groot belang. Idealiter gebruik je hiervoor een bekabelde verbinding. Controleer in Apparaatbeheer (klik met rechts op de Windows-startknop) of de drivers van je netwerkadapter up-to-date zijn. Klik met rechts op een adapter en kies Stuurprogramma bijwerken.

Je kunt ook kiezen voor een draadloze 5GHz-wifi-router. Controleer je wifi-snelheid met een gratis tool zoals www.speedtest.net. Daarnaast kun je voor draadloze netwerken een speciale tool gebruiken om de signaalkwaliteit te analyseren, zoals Acrylic Wi-Fi Analyzer. Dit onderdeel van de Acrylic Suite biedt een live signaalgrafiek en laat je kanaaloverlappingen en andere netwerkproblemen analyseren. De volledige functionaliteit is vijf dagen gratis beschikbaar.

Veel routers bieden QoS-instellingen (Quality of Service) waarmee je dataverkeer voor specifieke applicaties, poorten of apparaten kunt prioriteren. Dit kan latency en jitter verminderen. Sommige routers hebben een gamemodus in de QoS-configuratie voor automatische optimalisatie van populaire games en consoles, geavanceerdere routers bieden SQM (Smart Queue Management).

Controleer met de module Broncontrole (druk op Windows-toets+R en voer resmon uit) welke applicaties veel bandbreedte gebruiken. Sorteer bijvoorbeeld op de kolom Totaal (bytes/seconde) en sluit overtollige software af. Om de puntjes op de i te zetten, kun je de prestaties van de gebruikte DNS-server testen met DNS Benchmark. Open het tabblad Nameservers, klik op Run Benchmark en zet een vinkje bij Sort Fastest Nameservers: de snelste DNS-servers vind je nu in principe bovenaan. Deze kun je gebruiken in de netwerkconfiguratie van Windows of in je router voor je hele netwerk.

Controleer de kwaliteit van je draadloze verbinding met Acrylic Wi-Fi Analyzer.

Wanneer je kiest voor een inbouwvriezer werk je deze natuurlijk het liefst netjes weg achter een mooie keukendeur. Je vindt ze in hoogtes van 72 tot 178 cm, maar ook als onderbouw diepvrieskast die onder je aanrechtblad passen. Waar moet je allemaal nog meer op letten bij een inbouwvriezer voordat je deze aanschaft?

Een inbouwvriezer biedt als voornaamste voordeel dat de kast mooi is weggewerkt in je keuken. Juist daarom is het belangrijk om vooraf goed op een aantal zaken te letten als je zo’n vriezer wilt kopen.

Formaten

Inbouwvriezers zijn te koop in een aantal vaste maten. Die maten zijn gestandaardiseerd, zodat het eenvoudig is om de juiste inbouwvriezer bij de juiste inbouwkast te kopen en andersom. De ruimte in een inbouwkeuken waar de inbouwvriezer komt, is ietsje groter dan de inbouwvriezer zelf. Logisch, omdat zo'n inbouwvriezer wel makkelijk geplaatst moet kunnen worden, maar er ook weer eenvoudig uit moet kunnen in geval van reparatie of vervanging.

Bij een inbouwvriezer kun je kiezen uit de volgende hoogtes: 72, 88, 102, 122, 140, 178 en 180 cm. De breedte van inbouwvriezers ligt doorgaans tussen de 54 en 56 cm, het is dus belangrijk dat de breedte van de nis hierop is afgestemd. De diepte van een inbouwvriezer kan ook iets variëren, maar 54,5 cm is doorgaans de gemiddelde diepte. Je kunt ook kiezen voor een ondervriezer; een losse kleinere kast van zo'n 80 cm hoog die past onder het aanrechtblad.

Bij de aanschaf van een inbouwvriezer of elke inbouwapparatuur vind je altijd de informatie over de grootte van de nis. De nis is de plek in de inbouwkeuken waarin de inbouwapparatuur wordt geplaatst. Deze informatie is dus erg belangrijk bij het kiezen voor de juiste inbouwvriezer en de gewenste keuken.

©MG | ID.nl

Scharnier- en deursystemen

Bij de aanschaf van een inbouwvriezer houd je rekening met het soort scharniersysteem dat je wil gebruiken. Er zijn twee soorten deursystemen: deur-op-deurscharnieren en sleepdeursystemen. Bij een deur-op-deursysteem wordt de deur van de keuken direct op de deur van de vriezer geplaatst en is er geen speling tussen beide deuren.

Bij een sleepsysteem wordt de vriezerdeur met een glijd- of sleepsysteem bevestigd aan de keukendeur. Hierdoor schuift de deur van de keuken over de koelkastdeur. De deuren bewegen dan afzonderlijk van elkaar. Zo'n systeem komt het vaakst voor en is ook het eenvoudigst te installeren.

Bij een deur-op-deursysteem wordt het paneel van de keukendeur direct op de deur van de vriezer gemonteerd. Het keukenpaneel draait dus op hetzelfde moment als de vriezerdeur. Voor een deur-op-deursysteem heeft de vriezer andere scharnieren die het gewicht van zowel de deur van de vriezer als het keukenpaneel moeten kunnen dragen. Bij een inbouwvriezer die geschikt is voor een deur-op-deursysteem, wordt het buitenste gedeelte van de vriezerdeur los geleverd.

Ventilatie

Een vriezer produceert aan de achterzijde warmte. Deze warmte moet goed kunnen worden afgevoerd en dat kan alleen als de nis waar de inbouwvriezer in wordt geplaatst, voldoende ruimte aan de achterkant heeft. De achterkant van de nis houd je vanzelfsprekend open en moet aan de achterkant tussen de muur en de vriezer minstens 10 centimeter vrijgehouden worden. Bij sommige inbouwvriezers krijg je aparte spacers mee die je op de achterkant van de vriezer kunt monteren om de juiste afstand te behouden, zodat je de vriezer ook niet te ver richting muur kunt plaatsen.

©MG | ID.nl

Geluidsdemping

Het geluid van een inbouwvriezer kan soms als storend worden ervaren. Dit geluid bestaat doorgaans uit twee componenten: luchtgeluid, zoals het brommen van de compressor, en contactgeluid, veroorzaakt door trillingen die via het meubel kunnen worden doorgegeven. Zowel vrijstaande- als inbouwmodellen kunnen hier last van hebben, maar met wat aanpassingen kun je het geluid reduceren. Zorg voor voldoende ventilatieruimte rondom de vriezer. Ga je gebruik maken van geluidsabsorberende materialen , houd er dan rekening mee dat deze warmte vasthouden.

Om luchtgeluid te dempen, kan aan de achterkant en eventueel zijkanten van de nis of de muur geluidsabsorberend materiaal worden bevestigd. Dit materiaal vangt het geluid van de compressor op en voorkomt dat het zich verder door de ruimte verspreidt. Er zijn hier verschillende soorten platen en strips voor verkrijgbaar.

Zoek een stil exemplaar

Omdat het lastig is om een inbouwapparaat van tevoren te testen op geluidsproductie, kun je natuurlijk in ieder geval alvast kijken naar de specificaties van een inbouwvriezer. Bij doorgaans alle online winkels vind je de relevante informatie over geluidsproductie bij de specificaties. Het maximaal hoorbare geluid wordt weergegeven in Decibel, afgekort als dB. Gemiddeld produceren inbouwvriezers een geluid van rond de 35 en 40 dB, maar dit zijn natuurlijk alleen piekmomenten, bijvoorbeeld als de compressor aanslaat. De informatie over de geluidsproductie vind je overigens ook op het energielabel, zie hieronder.

Zuinigheid

Tot slot moeten we het energieverbruik natuurlijk niet vergeten. Hoe zuiniger een inbouwvriezer is, hoe meer geld je op het gebruik ervan bespaart. Dankzij de specificaties en het welbekende energielabel koop je eenvoudig een energiezuinig model. Je ziet dan bij de specificaties ook wat een inbouwvriezer op jaarbasis aan energie verbruikt.

©EPREL