De Tapo RV30 Max Plus is een robotstofzuiger die een scherpe prijs combineert met behoorlijk wat functionaliteit. Niet alleen is deze robotstofzuiger voorzien van een LIDAR-scanner en dweilfunctie, maar wordt de stofbak ook nog eens automatisch geleegd. Neemt dat je echt werk uit handen? Je leest het in deze review.

De RV30 Max Plus is de nieuwste robotstofzuiger in het assortiment van Tapo, het merk waaronder netwerkfabrikant TP-Link smarthome-apparatuur verkoopt. Alle Tapo-apparaten kun je bedienen vanuit dezelfde Tapo-app. Met 'Max' geeft Tapo aan dat de robotstofzuiger een goede zuigkracht heeft terwijl 'Plus' voor een bijgeleverd leegstation staat.

In de verpakking vinden we naast de robotstofzuiger dus ook een relatief groot basisstation waarin plek is voor een stofzak. Het basisstation is puur bedoeld voor de stofzak en het legen van de stofbak. Het basisstation doet niks met bijvoorbeeld dweilwater, iets dat duurdere robotstofzuigers tegenwoordig wel kunnen.

©Jeroen Boer - ID.nl

De Tapo RV30 Max Plus heeft een relatief groot basisstation omdat daar een stofzak in is verwerkt.

De RV30 Max Plus wijkt qua ontwerp niet af van de typische robotstofzuiger. Boven op de ronde behuizing vind je een klein torentje waarin de LIDAR-navigatie is verwerkt. Verder heeft de robot naast de borstel aan de onderkant ook een zijborstel. Opmerkelijk is dat we in de verpakking een extra borstelafdekking vonden. Dit is het kapje dat je aan de onderkant over de borstel heen klikt om de borstel in de stofzuiger te installeren. We hebben geen idee waarom Tapo dit meelevert, want voor zover wij weten is dat geen onderdeel dat normaal gesproken vervangen moet worden. Extra slijtageonderdelen als een borstel, HEPA-filter of dweil levert Tapo dan weer niet mee.

©Jeroen Boer - ID.nl

De Tapo RV30 Max Plus volgt qua vormgeving de typische robotstofzuiger.

Prima app

De Tapo-app zit helder in elkaar en het koppelen van de stofzuiger is snel gebeurd. Het zit een beetje verstopt, maar je kunt de zuigkracht en de hoeveelheid gebruikt water voor dweilen instellen door het hoofdscherm van de stofzuiger omhoog te swipen. Je kunt zo ook instellen dat de robot de ruimte twee of drie keer achter elkaar schoonmaakt voor een extra schoon resultaat. Uiteraard kun je via de app kaarten beheren – daarover verderop meer.

Ook kun je de robot via de app programmeren om automatisch op een gewenst moment te gaan stofzuigen. Verder is opvallend dat je kunt kiezen uit veel verschillende stemmen, waaronder twee Nederlandse stemmen. De robot meldt ook netjes via spraak waar hij mee bezig is of als er een probleem is. Er is alleen één probleem: het speakertje is niet zo best, waardoor de spraakmelding soms niet te verstaan is. Je hoort niettemin dat de robot iets van je wil en in de app krijg je eveneens een melding van de status of het probleem.

In de app kun je de zuigkracht instellen door te swipen. Ook heb je de keuze uit vele stemmen.

LIDAR-navigatie

Met een prijs van nog geen 270 euro is de Tapo RV30 Max Plus geen hele dure robotstofzuiger, zeker als je bedenkt dat je er een basisstation met leegmaakfunctie bijkrijgt. Het is dan ook logisch dat je daarnaast niet de meest geavanceerde functionaliteit krijgt. Zo ontbreekt bijvoorbeeld objectherkenning met behulp van AI. De Tapo kan zich dus best verslikken in een laadkabel die je onbedoeld op de vloer laat liggen. Op zich is dat niet heel erg als je hier een beetje rekening mee houdt, maar voor minder opgeruimde huizen kan dat een nadeel zijn.

Dat is eigenlijk het enige dat je zou kunnen missen, want verder is de Tapo behoorlijk slim. Zo is de RV30 Max Plus uitgerust met een LIDAR-scanner waardoor de robotstofzuiger een kaart van de ruimte maakt voordat er gestofzuigd wordt. Hierdoor kan ook een schoonmaakplan worden gemaakt waardoor er geen plekjes worden overgeslagen. Uiteraard is de stofzuiger ook voorzien van bots- en valsensoren, waardoor hij objecten kan vermijden en niet van de trap valt.

Meerdere verdiepingen

We hebben de robot getest in een splitlevel-appartement waarbij behalve de bovenverdieping ook de woonkamer alleen via een trapje te bereiken is. Hierdoor hebben we drie verdiepingen die we regelmatig willen stofzuigen. Het leegstation hebben we in de woonkamer staan, maar om de robot de rest van het huis schoon te laten maken moeten we hem naar de juiste ruimte brengen en een schoonmaakactie laten starten.

Dat gaat het snelst door simpelweg op de startknop te drukken. De Tapo kan drie kaarten opslaan; daar hebben wij met drie verdiepingen genoeg aan. Meestal lukt het de Tapo om de ruimte te herkennen en automatisch de juiste kaart te laden. Mocht dat niet lukken, dan schakelt de robot over naar een tijdelijke kaart om de ruimte in beeld te brengen en alsnog schoon te maken. Je kunt dus drie kaarten opslaan, maar op zich lukt het dankzij de tijdelijke kaart ook wel om meer dan drie verdiepingen schoon te maken.

Het nadeel is dan dat het dan iets langer kan duren om schoon te maken, omdat de kaart nog moet worden gemaakt. Je kunt hem dan na het schoonmaken terugbrengen naar het basisstation om hem weer op te laden. Onhandig is wel dat het laadstation dan soms niet herkend wordt, waardoor de robot ondanks contact met de laadcontacten zichzelf niet oplaadt. Je moet er echt op letten dat de robot daadwerkelijk meldt dat er geladen wordt of dat even in de app controleren. In de app kun je dan het laadstation laten zoeken, waarna er wel geladen wordt.

De Tapo slaat drie bewerkbare kaarten op, waardoor de robot de kamers systematisch schoonmaakt.

Netjes schoonmaken

Het gaat bij een robotstofzuiger om het resultaat, en dat is in ons huis (waar grotendeels laminaat ligt) gewoon prima. Met de standaardinstellingen wordt vuil zoals kruimels, grotere stukjes chips en stof netjes opgezogen. Omdat de robot een kaart van de kamer maakt en deze vervolgens systematisch afwerkt, worden er geen plekjes overgeslagen.

Hij heeft wel wat moeite met hoekjes; er zijn robots die dat beter doen. Ook valt op dat de robot zichzelf soms verslikt onder onze eettafel met daar omheen stoelen. Hij heeft dan moeite om zichzelf tussen de stoelpoten weer onder de tafel vandaan te navigeren. Uiteindelijk lukt het altijd wel, maar andere robotstofzuigers doen dat net wat slimmer.

Stofzuigen duurt ongeveer 1 minuut per vierkante meter, en dat is vergelijkbaar met andere stofzuigers. Op een kaart kun je aangeven waar in een kamer tapijt ligt; daar zal de robot vervolgens wat krachtiger zuigen. Wij gebruiken dat voor de deurmat. Je kunt op een kaart ook aangeven waar de stofzuiger niet mag komen door een virtuele muur of verboden zone te tekenen.

Een beetje dweilen

Zoals veel robotstofzuigers kun je de Tapo ook gebruiken om te dweilen, al omhelst dweilen niet veel meer dan een nat lapje over de vloer trekken. De vloer wordt door het gebrek aan druk ook niet echt schoon: ingedroogde spatten van bijvoorbeeld geknoeid eten krijgt de Tapo niet weg. En dat is toch voornamelijk de reden waarom we onze vloer dweilen.

©Jeroen Boer - ID.nl

Bij het dweilen trekt de robot natte strepen over de vloer, maar ingedroogde spatten krijgt de robot niet weg gedweild.

Voor het dweilen klik je een houder op de onderkant waar de dweil aan bevestigd wordt. Vervolgens vul je het reservoir met water. Er mag geen schoonmaakmiddel in de tank worden gegoten: dweilen kan alleen met water!

©Jeroen Boer - ID.nl

De stofbak is ook voorzien van een waterreservoir met rubberen vulopening.

Tap levert helaas geen plastic mat mee die aan het basisstation kan worden bevestigd. Zo'n mat beschermt de vloer na het dweilen tegen een langdurig natte dweil als je bijvoorbeeld laminaat hebt. Je zult de dweil na gebruik zo snel mogelijk moeten verwijderen, waarna je hem kunt schoonmaken en laten drogen. Dat is ook wat Tapo in de handleiding aanraadt. Dweilen is dan ook zoals op veel robotstofzuigers geen heel praktische functie en vergt nogal wat planning en onderhoud.

©Jeroen Boer - ID.nl

Op de onderkant kun je een dweil bevestigen.

Automatisch legen

Het grote voordeel van de RV30 Max Plus is dat de stofbak automatisch geleegd wordt. Leegmaken gebeurt elke keer als de robot terug naar het basisstation gaat en er 30 minuten is schoongemaakt. Je kunt instellen hoe krachtig dat leegzuigen gebeurt.

Je kunt het legen ook handmatig starten via de app of door op een knop op de stofzuiger te drukken. En mocht je dat prettig vinden, dan kun je automatisch leegmaken ook helemaal uitschakelen en het altijd handmatig met de knop doen. Een nadeel van deze automatische leging is dat het erg veel herrie maakt.

De benodigde stofzakken met een inhoud van 3 liter hebben als typenummer RVA202 en kosten 24,90 euro voor vijf stuks. Het hangt natuurlijk van je huis af hoelang zo'n zak meegaat, maar volgens Tapo is dat gemiddeld zo'n twee maanden. Overigens kun je ook goedkopere alternatieve stofzakken vinden.

©Jeroen Boer - ID.nl

In het basisstation vind je de stofzak en een mesje om haren te verwijderen.

De stofbak legen hoeft dus niet en dat is best handig, want op mijn eigen robotstofzuiger vergeet ik dat soms, waardoor het zuigresultaat opeens tegenvalt. Toch betekent deze handige functie niet dat je af en toe toch wat onderhoud hebt. Zo zul je de borstel regelmatig moeten controleren op opgerolde haren. Om die te verwijderen, levert Tapo een mesje mee dat je onder het deksel van het basisstation vindt. Ook zul je het HEPA-filter soms moeten reinigen, zodat het filter niet verstopt raakt.

©Jeroen Boer - ID.nl

Je zult de borstel af en toe zelf moeten ontdoen van haren met het meegeleverde mesje.

Conclusie

Met de Tapo RV30 max Plus haal je voor een relatief scherpe prijs een hoop functionaliteit in huis. Want voor 269 euro krijg je niet alleen een robotstofzuiger voorzien van LIDAR-navigatie met ruimteherkenning, maar ook een basisstation met stofzak voor automatische leging van de stofbak. Dat scheelt je toch weer wat dagelijks onderhoud. Stofzuigen doet de Tapo verder gewoon goed; het dweilen is hooguit een leuk extraatje. Aan zaken zoals spraak, die niet altijd even goed te verstaan is, merk je wel dat dit geen topmodel robotstofzuiger is.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.

Steeds meer airfryers hebben twee manden. Handig, want je bakt hele gerechten in één apparaat – die ook nog eens tegelijkertijd klaar zijn. Ninja heeft in het assortiment onder meer de Foodi Dual Zone-airfryer, die met 7,6 liter inhoud en zes verschillende opties een ideaal keukenhulpje zou kunnen zijn. ID.nl testte hem uitvoerig.

Functies en mogelijkheden

Ninja heeft meerdere modellen airfryers in het assortiment. Eerder bespraken we al de Ninja Double Stack, een zeer uitgebreid model om tot vier verschillende maaltijdcomponenten te bereiden. Lees de review voor uitgebreide informatie. Een nadeel van de Double Stack was het enorme formaat. De Ninja Foodi Dual Zone 7,6 liter-airfryer is bescheidener van formaat en gewicht, maar geldt dat ook voor de mogelijkheden en het resultaat?

Zo werkt deze airfryer

Deze airfryer van Ninja is voorzien van twee naast elkaar geplaatste bakken, waarin onderin twee uitneembare Crisp-platen op kleine pootjes zitten om de hete lucht door de mand te laten circuleren. In het binnenwerk zitten boven de mandjes de twee hitte-elementen. Dat is dus een andere constructie dan het eerder besproken model, de Dual Stack. Daarbij zaten de mandjes boven elkaar, met de warmte die via een element aan de achterzijde kwam.

Doordat de warmte bij de Foodi van boven komt, wordt het eten egaal gaar en krokant, iets wat bij het andere model ook wel lukte, maar waarvoor je heel vaak de inhoud van het mandje moest schudden. In deze Ninja is schudden ook relevant, maar minder vaak nodig, zo wijst de praktijk uit.

Zes functies: wat zijn de verschillen?

De airfryer heeft zes functies, die in de basis vooral van elkaar verschillen door de mogelijkheden rondom temperatuur. Zo kan de standaardfunctie Air Fry een temperatuur aan tussen de 150 en 210 graden, en is dat bij Max Crisp beperkt tot 240 graden, waarbij je de baktijd zelf wel kunt aanpassen.

Verder zitten er knoppen op voor Roast, Bake, Reheat en Dry. Elke functie is bedoeld voor een andere bereiding, al gebruik je de standaardfunctie Air Fry waarschijnlijk het meest omdat die prima voldoet voor uiteenlopende gerechten.

Instructies en handleidingen

De Foodi wordt geleverd met een instructieboekje, een uitgebreide handleiding en wat voorbeeldrecepten om te maken. Deze zijn bedoeld ter inspiratie, maar er zijn online voldoende andere voorbeelden om de startende gebruiker op weg te helpen. Het enige recept dat ik uit het boekje heb geprobeerd (de chocoladebrownies) is helaas jammerlijk mislukt, maar zoals je verderop leest, was dat niet representatief voor de gehele ervaring.

©Saskia van Weert

Vermogen en afmetingen

Het vermogen bedraagt 2400 watt bij gebruik van één mand, 1200 bij gebruik van twee, en het apparaat weegt 8,2 kilo. Qua formaat is hij vergelijkbaar met andere dubbele airfryers: 31,5 centimeter hoog, 38 cm breed en 26,5 cm diep. Je moet hem ergens neerzetten waar je aan alle kanten 15 centimeter vrij hebt, zodat de Foodi zijn warmte goed kwijt kan. Binnen het segment van airfryers zijn het gangbare afmetingen, maar het blijven forse apparaten waar je echt plek voor moet hebben op het aanrecht.

Mogelijkheden voor het gebruik

Er zijn verschillende mogelijkheden voor het gebruik. Zo kun je één of beide mandjes tegelijk gebruiken – los van elkaar met verschillende temperatuur en tijd, of identiek aan elkaar via de Match-functie. Met de Sync-functie zorgt de airfryer ervoor dat beide mandjes tegelijk klaar zijn met bakken. In de praktijk betekent dit dat het gerecht met de kortste bereidingstijd als tweede van start gaat, terwijl het andere mandje al even bezig is.

Bedieningsgemak

De eerder besproken Ninja-airfryer bediende je deels met een draaiknop. Dit model bedien je met tiptoetsen. Er zit bovendien een aan-uitknop op, wat ik erg prettig vond, want die ontbrak op al mijn eerdere Philips-airfryers. Je selecteert welk mandje je wilt instellen, drukt op de knop van de gewenste functie en stelt met de tiptoetsen de temperatuur en de tijd in – en eventueel de Match- of Sync-optie. Met een druk op Start-Stop begint het apparaat te werken.

©Saskia van Weert

De bediening is gebruiksvriendelijk, maar vraagt wel wat gewenning. Zo is het tijdens de testperiode meerdere keren gebeurd dat ik beide mandjes liet opwarmen voor een gerecht en daarna maar één van beide aanzette voor het feitelijke bakwerk. Ook heb ik wat lopen stoeien met het tussentijds uitzetten van een mandje, als de inhoud eerder klaar is dan gedacht. Je kiest hiervoor eerst de betreffende mand en moet wachten tot de instellingen ervan in het display komen staan, tot je hem kunt uitschakelen. Een aantal keren ging dat niet goed en gingen beide mandjes uit.

Bij gebruik van beide mandjes kun je tussentijds de tijd of temperatuur ook aanpassen, op een soortgelijke manier. Daar zit iets van wachttijd op, wat onlogisch aanvoelt. Tussentijds een andere functie kiezen, bijvoorbeeld van Air Fry overschakelen naar Max Crisp, kan niet. Dan moet je het bakproces stoppen en handmatig de andere optie kiezen. Dat is even wennen.

Het bakresultaat

De afgelopen weken zijn er hier in huis ontzettend veel gerechten klaargemaakt in de airfryer. Hierbij heeft het apparaat zich een alleskunner betoond. Of het nu een kroket was, een zak friet, verse zalm op de huid, een vleesvervanger krokant bakken, broodjes oppiepen of het dagelijkse worstenbroodje van het kind des huizes: het ging prima. Zeker door wat te spelen met de instellingen was het resultaat zeer goed te noemen. Daarbij is de functie Max Crisp het vermelden waard: zeker snacks uit de diepvries, zoals loempia's of fish cakes, worden lekker krokant door de extra hoge temperatuur.

©Saskia van Weert

De brownies uit het receptenboekje waren geen succes. De mix moest onder in de mand worden gegoten, zonder Crisp-plaat. Ondanks verlenging van de baktijd bleef de mix ongaar – waarschijnlijk omdat de hete lucht van boven komt en de onderzijde van de brownies niet goed genoeg werd verhit.

Schoonmaken

Na gebruik moeten de mandjes en platen worden schoongemaakt. Dat gaat prima onder de kraan in een sopje, en de vaatwasser doorstaan ze ook goed. De ervaring met airfryers leert dat er uiteindelijk toch vaak ingebrand vet op de platen opduikt. Het is goed dat in de gaten te houden en de Crisp-platen periodiek met een ovenreiniger te lijf te gaan. Een oude tandenborstel komt dan goed van pas.

Zijn er geen minpunten?

Hoewel de bediening en het resultaat echt dik in orde zijn, kent deze airfryer van Ninja een paar minpuntjes. Zo klinkt er bij elke start, stop, pauze en herstart een nogal luide piep, die echt te hard is om in een gehorig huis 's nachts nog wat te bereiden. De buitenzijde is gevoelig voor vetvlekken en vingerafdrukken, dus als je een schoon uiterlijk belangrijk vindt, moet er vaak een doekje overheen.

De Crisp-platen zitten nogal stevig in de mand geklemd, waardoor ik me bezeerde bij het verwijderen ervan om alles schoon te maken. Door de openingen van de plaatjes kan er ook eten onder vallen, dus zorg dat je hem met een siliconen tang even oplift bij het serveren – om ook bijvoorbeeld broccoli-roosjes of dunne frietjes onder de plaat vandaan te halen.

©Saskia van Weert

Conclusie: Ninja airfryer kopen?

De Ninja Foodi Dual Zone-airfryer is een veelzijdige airfryer met handige functies voor wie graag efficiënt kookt. De mogelijkheid om twee mandjes tegelijk te gebruiken – al dan niet met verschillende instellingen – werkt goed en levert in veel gevallen een mooi bakresultaat op. Snacks, vis, vleesvervangers en zelfs broodjes komen er prima uit.

De bediening is over het algemeen gebruiksvriendelijk, al vraagt het apparaat soms wat aandacht, vooral bij het tussentijds aanpassen van instellingen. Ook het schoonmaken is eenvoudig, al kunnen de Crisp-platen wat lastig loskomen.

Al met al is dit een degelijke airfryer die goed presteert, zeker als je regelmatig meerdere onderdelen van een maaltijd tegelijk wilt klaarmaken. Houd wel rekening met het formaat, het geluidssignaal en een paar praktische aandachtspunten tijdens gebruik.