ID.nl logo
Navigatie van een robotstofzuiger: dit zijn de mogelijkheden
Huis

Navigatie van een robotstofzuiger: dit zijn de mogelijkheden

De robotstofzuiger is van ver gekomen. Eerst was dit een redelijk dom apparaat dat zeer inefficiënt door de kamer zoefde, maar tegenwoordig zitten er allerlei sensoren en hulpmiddelen op die de apparaten een stuk slimmer maken.

Een robotstofzuiger aanschaffen doe je niet zomaar. Daar gaat best wat voorbereiding inzitten namelijk. Wat voor model moet je precies aanschaffen? Voor een paar tientjes kun je vaak de meest basale modellen aanschaffen. Deze robotstofzuigers zuigen de grond schoon en botsen ondertussen tegen een hoop obstakels aan. Ze houden bovendien geen rekening met veters, uitwerpselen of andere objecten in huis, waardoor zo’n apparaat soms meer zorgen geeft dan wegneemt.

Maar daar tegenover staan premium, luxe en vooral dure varianten die beschikken over allerlei verschillende soorten technologie om allerhande problemen te voorkomen. Ook wanneer je honderden euro’s neerlegt voor zo’n apparaat moet je opletten wat fabrikanten wel of niet aanbieden. Laten we eens beginnen met het bekijken van de verschillende type sensoren waar de robotstofzuiger soms mee uitgerust wordt. En dat zijn er soms flink wat.

©Olga Yastremska, New Africa, Africa Studio

Sensoren die de robotstofzuiger helpen navigeren

Zo worden heel veel robotstofzuigers uitgerust met klifsensoren. Soms worden die ook wel valsensoren of trapsensoren genoemd. In feite doen ze allemaal hetzelfde: voorkomen dat de robotstofzuiger zichzelf ter pletter rijdt door niet van een trap of hoogte af te denderen. Het systeem controleert de omgeving dan constant door middel van een infraroodsignaal. Wanneer dat signaal géén obstakel (van welke grootte dan ook) meet, verandert de stofzuiger van koers.

Dan hebben we een speciale sensor voor obstakels (die dus anders is dan de klifsensor). Deze sensor let op de verschillende dingen die op de grond staan, zoals meubels, kasten of schoenen. De meetinstrumenten hiervoor zitten meestal in de grote bumpers aan de zijkant van de robotstofzuiger. Mocht er dan toch (onverhoopt) een botsing plaatsvinden, dan kan de stofzuiger er snel op reageren en daardoor de schade beperken (voor zowel het apparaat als het obstakel).

In het verlengde hiervan hebben robotstofzuigers vaak ook zogenaamde muursensoren. Deze sensoren meten – hoe kan het ook anders – de muren in huis. Zo weet het systeem waar de grenzen van een kamer zijn en hoe die zo efficiënt als mogelijk langs een muur schoonmaakt. Via verschillende wielsensoren kan een robotstofzuiger overigens achterhalen hoeveel afstand het aflegde tijdens een schoonmaakbeurt; dat kan handige info zijn voor het onderhoud.

©Mariakray - stock.adobe.com

Technologie voor directe navigatie

De robotstofzuiger gebruikt de bovenstaande sensor om zich een weg door huis te banen. Maar dit zijn niet de sensoren die helpen bij de directe navigatie; je kunt ze zien als hulpsensoren. Wanneer we het over directe navigatie hebben, dan doelen we op de manier waarop robotstofzuigers ‘de weg weten’ in huis. Sommige modellen maken een complete kaart aan binnen de app, waardoor je ze bijvoorbeeld naar een bepaalde plek kunt sturen of altijd kunt zien waar ze zijn in huis.

Dat doen robotstofzuigers op verschillende manieren. Maar één van de meest voorkomende manieren is navigeren via een camera. Een fabrikant voegt dan een digitale camera toe aan het arsenaal van een model, die vervolgens foto’s maakt van de omgeving. Zo kunnen grote objecten in kaart gebracht worden en weet de stofzuiger waar die vaart moet minderen om botsingen te voorkomen. Helaas werkt deze methode niet in het donker, zonder extra lichtbron aan boord.

Wat duurdere modellen (zoals de Samsung Jet Bot VR30T80313W/WA) kunnen uitgerust worden met een lidar-laser. Middels de laser kan de robotstofzuiger de kamer uitlezen, als het ware. Zo weet het apparaat hoe groot een kamer is en op welke plekken er duidelijke obstakels zijn. Dit is één van de meest secure methode om je huis in kaart te brengen binnen de app van de fabrikant. Hierdoor kan een robotstofzuiger ook zeer nauwkeurig en ontzettend netjes te werk gaan, door bijvoorbeeld in rechte lijnen te werken.

Goedkopere modellen leunen tot slot op gyroscopen of snelheidsmeters (of een combinatie daarvan). Met die sensoren aan boord kan het apparaat de afstand tussen hem en een object meten. Maar je raadt het al: als zo’n robotstofzuiger al een kaart aanmaakt, dan is die niet heel accuraat (soms maakt die dus niet eens een kaart aan). Daarnaast is het voor robotstofzuigers best moeilijk om op basis van deze info een weg door huis te vinden; camera’s en lasers werken beter.

©Юрий Куделко

Welke robotstofzuiger past nou bij mijn huis?

Maar welk soort robotstofzuiger is nou écht geschikt voor jouw huis? Dat is van vooral van drie factoren afhankelijk. Het ligt er maar net aan hoeveel je aan zo’n apparaat wil uitgeven, aangezien daardoor heel veel opties kunnen wegvallen. Bovendien moet je je afvragen of er veel spullen op de grond staan en of je echt zoiets als een trapdetector nodig hebt (in een huis zonder trap…). Lees je daarom goed in over de functies en sensoren wanneer je een robotstofzuiger aanschaft.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.