Een vriezer koop je niet elke dag, dus het loont om je er even goed in te verdiepen. Wil je een compact model dat precies onder je aanrecht past, of zoek je juist iets met flink wat opslagruimte voor maaltijden, ingevroren brood of oogst uit de moestuin? En hoe zit het met energieverbruik en slimme functies? Met deze tips kies je een vriezer die écht bij je past en voorkom je een miskoop.

Voordat je naar merken of prijzen kijkt, is het slim om eerst te bepalen wat voor soort vriezer je nodig hebt. Een inbouwmodel is ideaal als je een strakke, naadloze keuken wilt. Die verdwijnt netjes achter een keukendeurtje. Ga je liever voor een los apparaat, dan zijn er drie hoofdvormen: het lage tafelmodel, de hoge vrieskast of de brede vrieskist.

Een tafelmodel is ideaal voor kleine keukens of appartementen. Hij past vaak onder het aanrecht en neemt weinig ruimte in. Vrieskasten zijn groter, rechtopstaand en ideaal als je overzicht wilt: elk bakje of lade is direct zichtbaar. Vrieskisten zijn echt opslagbeesten: ze bieden veel inhoud, maar nemen ook flink wat vloeroppervlak in. Daarom zie je ze vaak in een bijkeuken, schuur of garage.

Hoeveel wil je kwijt kunnen?

Denk van tevoren goed na over hoeveel ruimte je nodig hebt. Als vuistregel kun je rekenen op zo'n 50 liter vriesruimte per persoon. Een gezin met vier mensen komt dan uit op 200 liter. Woon je alleen of met zijn tweeën, dan is 100 liter meestal genoeg – tenzij je graag voorraden aanlegt of graag voor de hele week kookt.

©Hedgehog94

Maar niet alleen de totale inhoud is belangrijk. Kijk ook naar de indeling: zijn er genoeg lades, zijn ze ruim genoeg en kun je ze er makkelijk uithalen? Zeker als je af en toe een grote taart of een zak diepvriesgroente wilt opbergen, is flexibiliteit een pluspunt. Sommige vriezers hebben zelfs speciale zones die fruit en groenten extra lang vers houden.

Let op de vriesprestaties

Een vriezer moet natuurlijk niet alleen koel zijn, maar ook snel en krachtig kunnen invriezen. Dat noemen we de vriescapaciteit: het aantal kilo's dat in 24 uur op temperatuur (-18°C of lager) kan worden gebracht. Voor een doorsnee huishouden is 15 tot 20 kilo per dag vaak voldoende. Maar als je veel tegelijk invriest – bijvoorbeeld na een grote shopsessie of als je maaltijden voor de hele week bereidt – dan is een krachtiger vriezer geen overbodige luxe.

Slim kiezen = energie besparen

Omdat een vriezer dag en nacht aanstaat, kan hij behoorlijk wat stroom verbruiken. Juist daarom is het belangrijk om een blik op het energielabel te werpen. Een apparaat dat te groot is voor je huishouden of eigenlijk altijd halfleeg staat, slurpt onnodig stroom. Kies dus een formaat vriezer dat past bij je gebruik.

Het energielabel geeft een eerste indruk – A is het zuinigst, G het minst efficiënt – maar kijk vooral ook naar het daadwerkelijke jaarverbruik in kilowattuur (kWh). Een grote vriezer met label B kan alsnog meer kosten dan een kleine met label D.

©hedgehog94

Slimme functies die je leven makkelijker maken

Nieuwe vriezers zitten vaak vol handigheidjes. Een populaire functie is No Frost, waarmee je nooit meer hoeft te ontdooien. Door een slim luchtcirculatiesysteem ontstaat er geen ijslaag meer op de wanden of in de lades. Sommige modellen ontdooien zichzelf automatisch, waarbij het smeltwater gewoon verdampt.

Andere handige extra's zijn een snelvriesstand (om pas ingeladen boodschappen razendsnel op temperatuur te krijgen) of een alarm dat afgaat als de temperatuur oploopt, bijvoorbeeld bij een stroomstoring of open deur.

Let op als je de vriezer buiten de keuken zet

Wil je de vriezer in een koude ruimte zetten, zoals de schuur of kelder? Dan is het belangrijk om te controleren of het apparaat daartegen bestand is. Niet elke vriezer functioneert goed bij lage omgevingstemperaturen. Sommige werken juist extra hard om de juiste temperatuur te behouden, wat het energieverbruik opdrijft of zelfs schade kan veroorzaken. Check dus altijd tot welke temperatuur de vriezer gegarandeerd goed blijft werken. Je vindt die informatie in de productspecificaties of vraag het na bij de verkopende partij.

Lees ook: Een vrieskast in de schuur of garage? Een koud kunstje!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.