ID.nl logo
Zo maak je een mailbox met je eigen domeinnaam
© Reshift Digital
Huis

Zo maak je een mailbox met je eigen domeinnaam

Zoho is een Indiaas bedrijf dat onder andere Zoho webmail aanbiedt: gratis en zonder reclame, waarbij je ook nog eens je eigen domeinnaam kunt gebruiken, voor een professioneel uitziend e-mailadres.

Tip 1: Eigen domeinnaam?

Voordat we beginnen, zullen we het eerst hebben over een eigen domeinnaam. Voor een paar euro per jaar heb je al een .nl-domeinnaam. Zo kun je bijvoorbeeld je achternaam gebruiken als domein, iets wat vaak nog wel beschikbaar is. Als mailadres kun je dan kiezen voor voornaam@achternaam.nl. Een andere variatie is je volledige naam als domein en dan als e-mailadres bijvoorbeeld mail@domein.nl of nog een keer je voornaam@domein.nl. Is de .nl-naam al bezet, dan kun je misschien kijken of er nog een domein beschikbaar is met een nieuw generiek hoofddomein, zoals .email, .xyz of iets anders. Hier betaal je misschien iets meer voor, maar per jaar zal dat niet meer zijn dan een of twee tientjes. Er zijn verschillende partijen online waar je jouw domeinnaam kunt vastleggen. Soms zijn er zelfs acties waar je gratis een domein kunt afsluiten voor een jaar, maar let wel op addertjes onder het gras. Lees ook: 20 superhandige Gmail-tips.

Wil je Zoho Mail alleen even proberen? Dat kan ook: je kunt gewoon een Zoho-mailadres aanmaken met @zoho.com en later eventueel overstappen op een adres van je eigen domein. Voordelen van Zoho zijn dat het gratis is, er geen advertenties zijn en dat Zoho je privacy respecteert. Zo heeft zelfs de NSA ernstige moeite om de hevige versleuteling van Zoho te kraken, zo bleek uit Snowden-documenten uit 2015. Het is onduidelijk of dat al gelukt is, al lijkt dat onwaarschijnlijk.

Voordat je daadwerkelijk begint, is het aan te raden alvast je gewenste domeinnaam geregistreerd te hebben en ingelogd te zijn bij de partij waar je je domeinnaam hebt gekocht, zodat je straks snel de DNS-instellingen kunt aanpassen.

©PXimport

De keuze wat betreft hoofddomeinen is reuze.

Tip 2: Aanmelden bij Zoho

Laten we beginnen door ons aan te melden bij Zoho. Hiervoor ga je naar www.zoho.com/mail. Klik vervolgens op de grote rode knop in het midden Get Started Now. Op de nu verschenen pagina klik je helemaal rechts bij Free op de optie Sign Up. Vul je domeinnaam in het bovenste tekstvak in en klik op de knop Add Domain. Het is nu nodig wat gegevens in te vullen, de meeste spreken voor zich. Bij Email Address vul je het e-mailadres in dat je graag wilt hebben. Dit adres wordt ook direct het account waarmee je je aanmeldt bij Zoho. Vul bij Contact Email een huidig e-mailadres in waar Zoho je op kan bereiken. Klik ten slotte op Sign Up. Je account wordt in enkele seconden aangemaakt en je ontvangt een e-mail op het opgegeven contactadres. Klik op Setup [domeinnaam] in Zoho.

©PXimport

Vul de domeinnaam die je hebt aangeschaft in het bovenste tekstvak in en klik op Add Domain.

Tip 3: Domein verifiëren

Zoho moet natuurlijk wel zeker weten dat jij echt de eigenaar bent van het aangemelde domein. Hiervoor moeten de DNS-records van het domein aangepast worden. Dat klinkt misschien lastig, maar het is niet meer dan wat tekst kopiëren en plakken en op Opslaan klikken. Als je net op Setup [domeinnaam] in Zoho hebt geklikt, bevind je je nu op de pagina genaamd Verify Domain. Er zijn drie manieren om je domein te verifiëren: CNAME en TXT vereisen dat je de DNS aanpast, of je kunt een HTML-bestand uploaden als je ook een website host op je domein. Wij maken gebruik van de CNAME-methode, gezien die erg snel is en je straks sowieso nog een keer de DNS-instellingen aan moet passen, dus dan kun je het alvast.

Dit is wat je doet: je logt in bij de partij waar je je domein hebt geregistreerd en zoekt naar de DNS-instellingen. Vaak moet je even naar de instellingen van je domeinnaam en meestal staat in de handleiding van het bedrijf beschreven hoe je je de DNS-instellingen kunt aanpassen. In dit geval moeten we aan de DNS-records een CNAME-record toevoegen. Dat doe je als volgt: kies bij Type voor CNAME. Vul bij Naam (soms ook wel Host, Alias of CNAME genoemd) de waarde in die vermeld wordt op de website van Zoho en vul bij Adres het adres zmverify.zoho.com in. Als je hoster vraagt om een TTL, dan kun je deze op de standaardwaarde laten of de waarde 617 invullen. Ook een prioriteit is niet nodig. Sla het DNS-record op. Klik in Zoho op Verify by CNAME, de groene knop onderaan en klik op Verify Now. Als de verificatie succesvol is, verschijnt er "Congratulations! You have verified your domein [domeinnaam]". Vervolgens staat er een gebruikersnaam met daarachter je daadwerkelijke gebruikersnaam. Klik op Create Account en de eerste mailbox wordt aangemaakt. We zijn overigens nog niet klaar met de DNS-records. Om daadwerkelijk mail te ontvangen, moeten we deze straks dus nog een keer aanpassen.

©PXimport

We verifiëren de domeinnaam door middel van een CNAME-record.

Tip 4: Extra gebruikers

Voordat we dat doen, wil je misschien extra gebruikers toevoegen aan je domeinnaam. Met de gratis variant mag je maximaal 10 gebruikers toevoegen. Zo kan bijvoorbeeld de hele familie van dezelfde domeinnaam gebruikmaken. Of als je zelf een klein bedrijfje hebt, kun je collega's ook toegang geven. Klik hiervoor op Proceed to Add Users. Wil je dit niet, klik dan op Skip en ga door naar tip 5.

Je kunt op twee manieren een gebruiker toevoegen: de eerste is om zelf alle gevraagde gegevens in te vullen en een e-mailadres aan iemand toe te wijzen. Klik op OK als je dat gedaan hebt. Vervolgens moet je zelf de gebruikersnaam en het wachtwoord overdragen aan de gebruiker. Je kunt de gebruiker ook uitnodigen door onderaan bij E-mail-ID een bestaand e-mailadres in te vullen. De gebruiker kan dan zelf zijn gegevens invoeren en een Zoho-account aanmaken, waarbij hij ook zelf het e-mailadres kan kiezen. Klik op OK als je dat hebt gedaan. Links op Add User kun je vervolgens nog meer gebruikers toevoegen. Klik op Back to Setup als je klaar bent met het toevoegen van gebruikers en door wilt gaan met het opzetten van je domeinnaam.

©PXimport

Je kunt of zelf alle gebruikersgegevens invullen of een gebruiker uitnodigen deel te nemen.

Tip 5: MX-records

We slaan het aanmaken van groepen even over, dus klikken op Skip bij de sectie Create Groups, zodat we aankomen bij de sectie Configure Email Delivery. Als je e-mail wilt ontvangen, zullen deze instellingen goed moeten staan. Op deze pagina zie je de MX-records van Zoho weergegeven in een tabel. Het zijn er twee: de ene verwijst naar mx.zoho.com en de andere naar mx2.zoho.com.

Je moet de huidige MX-records van je domeinnaam verwijderen (vaak zijn die er namelijk standaard al) en deze twee toevoegen. Hiervoor ga je opnieuw naar de DNS-instellingen van je domeinnaam zoals in tip 3. Zoek bij Type dit keer naar MX en verwijder eventuele huidige records. Deze hebben op dit moment toch geen doel. Voeg vervolgens nieuwe MX-records toe, dat moet je twee keer doen. Vul de eerste keer bij Prioriteit de waarde 10 in, bij Host de waarde @ en bij Adres vul je mx.zoho.com in. Voeg de record toe en doe het vervolgens opnieuw, maar nu voor Prioriteit de waarde 20, bij Host opnieuw de waarde @ en bij Adres weer mx2.zoho.com. Voeg ook deze record toe. Vul bij TTL als het kan opnieuw 617 in of laat het anders op de standaardwaarde staan.

Heb je dit gedaan, controleer nog een keer of alle vereiste waardes overeenkomen en of er echt geen andere MX-records nog in het domein staan. Voordat we doorgaan, is het handig om nu even jezelf een mailtje te sturen naar je nieuwe e-mailadres. Door naar https://mail.zoho.com te gaan, kun je de mail zien verschijnen. Komt de mail niet aan, probeer het dan over een uur nogmaals of controleer nog eens je MX-records. Ondertussen kun je in de Zoho-wizard doorgaan door op Next te klikken.

©PXimport

De Zoho-MX-records staan in het midden in de tabel.

Tip 6: Mail overzetten

We willen graag ook onze huidige mailberichten in Zoho importeren. Dit kan door in je mailclient (bijvoorbeeld Mozilla Thunderbird of Microsoft Outlook), je e-mail van de ene account naar de andere te slepen, nadat je Zoho daaraan hebt toegevoegd met behulp van de instellingen in tip 7. Toch kan die operatie wel enige tijd in beslagnemen, en helemaal met veel e-mail en niet al te snel internet kan het soms vele uren duren. Wij vinden het handiger om het door Zoho te laten doen, omdat we dan zeker weten dat de migratie wordt voltooid en omdat het sneller is.

Om Zoho je mail over te laten zetten, klik je op de knop Proceed to Migrate. Je moet nu enkele gegevens invullen. Bij de Migratienaam vul je simpelweg de naam van je huidige mailprovider in, in ons geval Gmail. Voor de overige gegevens is het handig je mailclient te openen en naar de instellingen te gaan van het account dat je wilt migreren. Zo kom je bijvoorbeeld achter de Servernaam. Voor Gmail laat je het protocol op IMAP staan en kies je bij Servertype voor Gmail. Voor Outlook laat je Servertype op Anderen staan en vul je bij Servernaam de server imap-mail.outlook.com in. De overige instellingen zijn voor zowel Gmail als Outlook goed.

Klik vervolgens op Migratie toevoegen. In de tabel met migraties klik je op de migratienaam, in dit geval dus Gmail, en vervolgens klik je op Accounts toevoegen. Hier moet je nu de inloggegevens van je mailserver invullen. In het geval dat je Gmail of Outlook gebruikt, vul je bij Gebruikersnaam bron en Wachtwoord bron de inloggegevens daarvan in. Anders vul je je gebruikersnaam en wachtwoord van de mailserver in. Bij E-mailadres bestemming vul je het e-mailadres in dat je eerder hebt aangemaakt met je eigen domeinnaam. Klik ten slotte op Toevoegen. Het kan zijn dat je wat moeite hebt bij Gmail. Dit omdat Google de Zoho-migratie ziet als verdachte activiteit. In dat geval krijg je een mailtje op je Google-account waarin je de inlogpoging kunt toestaan en het migreren kunt voortzetten. Mocht dit nog niet werken, dan helpt het ook om even (tijdelijk) je Gmail-wachtwoord te wijzigen en het daarna opnieuw te proberen. Klik rechtsboven op Ga naar migratiestatus en klik daar in de regel op Start. Klik op Back to Setup terwijl de e-mailmigratie plaatsvindt.

©PXimport

Voorbeeldgegevens voor hoe je Gmail-data migreert naar Zoho.

Tip 7: Mailapps instellen

De volgende stap is de Mail Client Configuration van de Zoho-opzetwizard. Deze geeft niet zo veel nuttige informatie, dus we gaan er zelf mee aan de slag. Open een nieuw tabblad en ga naar https://mail.zoho.com. Je hebt standaard drie ongelezen e-mailberichten om je te verwelkomen. Klik rechtsboven op Instellingen en ga op het tabblad Mail naar de optie E-mail doorsturen. Zet onderaan bij IMAP-toegang de Status op Activeren.

Als je de nieuwe versie van Zoho gebruikt, klik je rechtsboven op het tandwiel en kies je voor Settings. Vervolgens ga je onderaan naar Older Settings en dan vind je daar de optie E-mail doorsturen met IMAP, net als in de oude versie. Laten we nu ons account toevoegen aan onze mailclient. Deze instructies zijn speciaal voor de Mail-app in Windows 10, maar werken ook natuurlijk met andere applicaties. Open de Mail-app en klik op Accounts in de rechterbalk. Klik op Nieuwe account toevoegen en kies voor de optie Geavanceerde configuratie / Internet-e-mail. Vul bij Accountnaam bijvoorbeeld Zoho in. Bij Server voor binnenkomende e-mail vul je mail.zoho.com in. Kies bij Accounttype voor IMAP4 en vul bij e-mailadres en gebruikersnaam je Zoho-e-mailadres in en vervolgens in het volgende invoerveld je wachtwoord. De Server voor uitgaande e-mail is eveneens mail.zoho.com. Klik op Aanmelden en klik op Gereed.

©PXimport

Zorg ervoor dat de IMAP-toegang geactiveerd is.

Tip 8: E-mail op je mobiel

Terug in de opzetwizard hebben we nog één stap te gaan, namelijk Mobile Access. Klik op Next om bij Mobile Access uit te komen en klik daarna op Proceed to Mobile Accounts. Klik op de betreffende mailaccount die je op je smartphone wilt gebruiken. Je ziet dat Push op disabled staat. Klik op die rode melding, waarna Push enabled verschijnt. Je kunt nu op je mobiel je e-mail instellen. Dat doe je voor iOS als volgt. Ga naar Instellingen / Mail, Contacten en Agenda. Kies voor Nieuwe account en druk op Exchange. Vul de gevraagde gegevens even in en tik op Volgende. Het controleren kan even duren. Er verschijnen meer invoervelden. Vul bij Server de waarde msync.zoho.com in en bij gebruikersnaam opnieuw je e-mailadres. Tik op Volgende en tik daarna op Bewaar. Als je nu de Mail-app opent, kun je je mails lezen.

Voor Android volg je de volgende stappen: open de app Instellingen, tik op Accounts en op Account toevoegen. Tik op Exchange en vul de gevraagde gegevens in. Vul bij Server eveneens msync.zoho.com in en voeg het account toe. De standaardinstellingen zijn verder goed. Eventueel kun je ook de Zoho-app gebruiken die je in de App Store en Play Store vindt.

©PXimport

De correcte instellingen voor mail op iOS.

▼ Volgende artikel
Review Philips Hue Secure Video Doorbell – Veel extra opties en gedoe
© Wesley Akkerman
Zekerheid & gemak

Review Philips Hue Secure Video Doorbell – Veel extra opties en gedoe

Met de Philips Hue Secure Video Doorbell hebben we de eerste slimme deurbel te pakken van het merk voor slimme lampen. Met een prijskaartje van 169,99 euro is-ie niet goedkoop, en de vraag is of de unieke gimmick de bel kan redden.

Uitstekend
Conclusie

Ondanks de minpunten zijn we toch behoorlijk enthousiast over de Philips Hue Secure Video Doorbell. Ja, sommige functies kosten extra geld, aansluiten zal voor een hoop mensen onnodig veel gedoe opleveren en het apparaat is vrij prijzig. Maar het feit dat je het product toevoegt aan je bestaande Hue-netwerk en daarmee nieuwe integratiemogelijkheden ontgrendelt (voor lampen en bewegingssensoren), rechtvaardigt wat ons betreft de straffe aanschafprijs.

Plus- en minpunten
  • Werkt snel
  • Te koppelen aan Hue-lampen
  • In te zetten als bewegingssensor
  • Beeldkwaliteit is redelijk goed
  • 24 uur terugkijken
  • Installatie nogal ingewikkeld
  • Veel functies achter betaalmuur
  • Prijzig apparaat
  • Nog redelijk basaal

Met het submerk Secure biedt Philips Hue verschillende producten aan die buiten de strekking van slimme lampen en aanverwante accessoires vallen. Op ID.nl hebben we eerder de slimme binnencamera getest en nu is het de beurt aan de eerste deurbel van het merk: de Philips Hue Secure Video Doorbell. Zo op het eerste gezicht lijkt dit apparaat (voorzien van een IP54-certificaat) op een generiek model uit China: camera boven, belknop onder.

Unieke functie

Op technisch vlak doet de Philips Hue Secure Video Doorbell het in elk geval goed. Het systeem ondersteunt zowel 2,4 als 5 GHz en laat zich aansluiten aan de Hue Bridge (via het Zigbee-protocol). Je hebt die bridge niet nodig om de deurbel te kunnen gebruiken, maar als je dat doet (bijvoorbeeld met het nieuwe Pro-model van de Bridge) kun je een slimme koppeling realiseren met je bestaande netwerk van slimme lampen van dezelfde fabrikant.

©Wesley Akkerman

Na het installeren binnen de (nog altijd overzichtelijke) applicatie en het koppelen van de lampen, kan de verlichting in huis aanspringen op het moment dat iemand aanbelt. Dat gebeurt razendsnel (binnen een seconde), waardoor je snel doorhebt dat er iemand voor de deur staat. Verder kun je een Chime aan de Philips Hue Secure Video Doorbell koppelen, wat dan weer handig is voor plekken waar geen Hue-lampen hangen of waar je het deurbelgeluid niet hoort.

Producten installeren

De Chime is met 59,99 euro vrij prijzig. Gelukkig kun je voor 199,99 euro ook een pakket kopen waar beide producten in zitten. Dan krijg je dus zo'n 30 euro korting. Goed om te weten: je kunt die chime gewoon in een stopcontact plaatsen. Ook is het zo dat de Philips Hue Secure Video Doorbell niet werkt met de bestaande bel (wat sowieso meestal niet het geval is). Daarnaast hoor je heel snel geluid uit die chime komen wanneer iemand op de knop drukt. 

©Wesley Akkerman

De fysieke installatie van de Philips Hue Secure Video Doorbell kan wat meer tijd kosten dan je wellicht gewend bent van slimme deurbellen. Dit is namelijk een bedrade variant die niet op een batterij werkt. De deurbel werkt alleen met 12V-aansluiting, waardoor je mogelijk een transformator moet installeren en aan de slag moet met kabels en kroonsteentjes. Bovendien lijken de meegeleverde stroomkabels onvoldoende geïsoleerd tegen schade (zoals droogte of vocht).

Beeldkwaliteit en basisfuncties

De beeldkwaliteit laat dan weer weinig te wensen over. De Philips Hue Secure Video Doorbell beschikt over een 2K-resolutie. Dat is hoger dan het beeld van de twee bedrade Ring-deurbellen, die het moeten doen met 1080p of 1536p. De kleurweergave is meer dan redelijk, maar de lens lijkt minder goed overweg te kunnen met helderheid. Als de achtergrond lichter is dan de voorgrond, dan kan die laatste wat donkerder zijn dan we zouden willen op dit soort camera's.

Het gezichtsveld van 180 graden in zowel de lengte als breedte is meer dan welkom. Daardoor zullen weinig dingen je ontgaan. Als je de deurbel niet te hoog ophangt, kun je ook kleinere pakketjes in de tuin of op de mat zien liggen. Verder is er infrarood-nachtzicht en nachtzicht in kleur en kun je rekenen op allerlei basisfuncties van een slimme deurbel. Zo kun je met iemand voor de deur praten en kun je meldingen op basis van beweging ontvangen. Wel zo handig.

Gratis opslag, maar…

Waar Philips Hue je ook mee hoopt te overtuigen, is de gratis videogeschiedenis van de afgelopen 24 uur. Als je dus nog snel iets wilt opzoeken van de afgelopen dag, dan kan dat. Je bent dan niet verplicht een abonnement af te nemen. Lokaal video's opslaan is helaas niet mogelijk, zoals dat wel vaak bij de Eufy's van deze wereld kan, waardoor je voor verdere bewaarbehoeften toch afhankelijk bent van een redelijk prijzig abonnement van 40 tot 100 euro per jaar. 

©Wesley Akkerman

Zaken die wij als standaard ervaren, zoals het instellen van activiteitenzones en de herkenning van personen, pakketten en voertuigen, zitten ook allemaal achter een betaalmuur. Dat je uitgebreide videogeschiedenis (30 tot 60 dagen) en het detecteren van rookalarmen (waar een AI-systeem achter zit) geld kosten, willen we nog best accepteren. Tot slot kan de deurbel nog geen automatische reacties ten gehore brengen of geactiveerd worden via geo-fencing.

Philips Hue Secure Video Doorbell kopen?

Ondanks de minpunten zijn we toch behoorlijk enthousiast over de Philips Hue Secure Video Doorbell. Ja, sommige functies kosten extra geld, aansluiten zal voor een hoop mensen onnodig veel gedoe opleveren en het apparaat is vrij prijzig. Maar het feit dat je het product toevoegt aan je bestaande Hue-netwerk en daarmee nieuwe integratiemogelijkheden ontgrendelt (voor lampen en bewegingssensoren), rechtvaardigt wat ons betreft de straffe aanschafprijs.

▼ Volgende artikel
Negen manieren om je cyberhygiëne op orde te brengen
© Serhii_Akhtemiichuk | Ахтем - stock.adobe.com
Huis

Negen manieren om je cyberhygiëne op orde te brengen

Digitale dreigingen worden steeds slimmer en moeilijker te herkennen. Een virusscanner of firewall alleen houdt ze niet meer tegen. Onze digitale voetafdruk groeit immers met elk nieuw apparaat, account of slimme toepassing in huis. Wie veilig wil blijven, moet structureel te werk gaan: cyberhygiëne hoort bij je dagelijkse gewoonten. In dit artikel lees je negen manieren om die routine op te bouwen en je digitale leven beter te beschermen.

Dit gaan we doen

In dit artikel laten we negen manieren zien om je digitale weerbaarheid op te bouwen. Bij elke manier zie je wat je kunt instellen én welk gedrag daarbij helpt. Ze vormen samen een stevige basis voor een digitale routine die vooral voorkomt dat problemen ontstaan. Want voorkomen is... juist!

Lees ook: Technische toolkits voor computerproblemen: dit heb je nodig

Bewust gedrag

Bewust digitaal gedrag vormt de basis van elke veilige IT-omgeving. Wie zijn gedrag niet afstemt op de huidige digitale risico's, blijft kwetsbaar, ongeacht hoe goed de tools zijn. Het herkennen van verdachte berichten, ook van bekende afzenders, is cruciaal. Phishing blijft namelijk een van de succesvolste aanvalsmethoden, onder meer via QR-phishing, deepfake-spraakberichten en clone-phishing (waarbij bestaande, legitieme e-mails worden nagebootst).

Klik nooit zomaar op links, zeker niet als er gevraagd wordt om in te loggen of te betalen. Houd de muisaanwijzer eerst boven een link om het adres te controleren en let op subtiele afwijkingen in domeinnamen. Let ook op bij onverwachte bijlagen of berichten met een opvallend dringende toon.

Denk ook bewust na over je digitale aanwezigheid. Zorg dat je sociale profielen niet standaard publiek zichtbaar zijn en deel persoonlijke info alleen als het echt nodig is. Regelmatig eens 'egosurfen', waarbij je je naam, alias of e-mailadres in een zoekmachine invoert, helpt om te zien wat publiek beschikbaar is. Beperk of verwijder deze informatie via instellingen of met verwijderverzoeken.

Urgentie en vreemde url's: dat moet je aan het denken zetten.

Moderne dreigingen

Hedendaagse cyberdreigingen zijn vaak uiteenlopend en complex. Beveiliging vraagt niet alleen om een technische aanpak, maar ook om enig inzicht in hoe zulke aanvallen verlopen. Zo worden met deepfakes (en cheapfakes) geloofwaardige audio- of videobestanden gemaakt, meestal via generatieve AI, waarin bijvoorbeeld leidinggevenden of kennissen worden nagebootst. Deze technieken worden ook gebruikt voor identiteitsfraude bij financiële transacties en social-mediaprofielen. Op onder meer www.mediawijsheid.nl/deepfake/ vind je hierover extra informatie. MFA-bypasses zijn juist gericht op het omzeilen van tweestapsverificatie, bijvoorbeeld via 'MFA fatigue' (slachtoffers overspoelen met pushmeldingen tot ze er uit frustratie toch één goedkeuren) of 'session hijacking' (met gestolen cookies nemen aanvallers een actieve surfsessie over zonder herauthenticatie). Daarnaast bestaan er sluwe phishingtechnieken, zoals vishing (voice-phishing met AI-spraaksynthese) en spear-phishing (hypergepersonaliseerde en daardoor geloofwaardige mails op basis van social-media-informatie). Bij zero-click-exploits hoeven slachtoffers zelfs niets te doen: vaak met behulp van AI worden onbekende kwetsbaarheden in besturingssystemen of apps opgespoord, zoals WhatsApp, waarna één malafide bericht al toegang of malware-installatie mogelijk maakt.

View post on TikTok

Authenticatie

Robuuste authenticatie is vaak de kern van digitale beveiliging. In tijden van datalekken en geautomatiseerde inlogpogingen volstaat een enkel wachtwoord helaas niet meer. Goede cyberhygiëne betekent daarom niet alleen sterke wachtwoorden gebruiken, maar ook structureel inzetten op tweefactorauthenticatie (2FA) en in bepaalde gevallen op alternatieve methoden gebruiken, zoals biometrie en softwarematige toegangssleutels (passkeys).

Om te vermijden dat je overal hetzelfde wachtwoord gebruikt, is een betrouwbare wachtwoordbeheerder onmisbaar. Kies voor een kluis die lokaal versleutelt of zero-knowledge-opslag biedt (alleen jij kunt de data zien). Degelijke en gratis opensource-opties zijn Bitwarden Personal en KeePass of KeePassXC. De kluis zelf beveilig je uiteraard met een sterke sleutelzin. Nieuwe wachtwoorden laat je bij voorkeur automatisch genereren en zijn telkens uniek.

Vrijwel alle degelijke diensten bieden tegenwoordig 2FA aan. Maak daar zeker gebruik van, want dit voegt een extra beveiligingslaag toe. TOTP-codes (time-based one-time passwords) via apps als Authy of de Authenticator-apps van Google of Microsoft zijn een veilige keuze. Voor kritieke accounts kun je fysieke tokens overwegen, zoals een Yubikey. Sms-codes kun je het beste vermijden, want deze zijn kwetsbaar voor sim-swapping. Biometrie gebruik je bij voorkeur alleen op apparaten waar de herkenning lokaal gebeurt, zonder dat er data naar externe servers gaan.

Steeds meer platformen, zoals Apple, Google en Microsoft, ondersteunen ook toegangssleutels. Deze bestaan uit een publieke en een private sleutel. Alleen de publieke wordt op de server opgeslagen; de private blijft lokaal en wordt geverifieerd via biometrie of pincode. Zo combineer je veiligheid met een zekere mate van gebruiksgemak.

Microsoft Authenticator: TOTP-verificatie voor 2FA.

Accountbeheer

Doordacht toegangsbeheer voorkomt dat ongewenste gebruikers, processen of apparaten toegang krijgen tot je gegevens of systemen. Door rollen te scheiden, rechten te beperken en geregeld te evalueren wie waar toegang toe heeft, verklein je het risico op misbruik.

Zo gebruik je voor dagelijkse taken bij voorkeur een standaardaccount zonder beheerrechten. Heb je in Windows op je laptop slechts één administratoraccount, maak dan eerst een tweede administratoraccount aan. Zet daarna het eerste om naar standaardgebruiker, zodat je vertrouwde profielmap en instellingen behouden blijven. Dit doe je via Instellingen / Accounts / Andere gebruikers / Account toevoegen, waar je ook het accounttype kunt wijzigen. Je kunt ook twee standaardaccounts gebruiken: een voor werk en een voor privé, waarbij het privéaccount geen toegang heeft tot zakelijke bestanden, e-mail of cloudmappen. Daarnaast kun je een extra standaardgebruiker aanmaken, eventueel zonder wachtwoord, voor gastgebruik. Verwijder accounts zodra ze overbodig zijn en vermijd het delen van je hoofdaccount. Als delen toch nodig is, zorg dan dat je de gegevens kunt monitoren en gebruik de beschikbare logboeken (zie ook de paragraaf Monitoren en scannen, onderaan dit artikel).

Voor dagelijks gebruik meld je je het beste als standaardgebruiker aan.

Toegangsbeheer

Werk je met meerdere gebruikers op je pc of gebruik je gedeelde mappen, dan kun je de toegang tot gegevens beperken door het instellen van specifieke machtigingen voor lezen en schrijven. Klik met rechts op een map of bestand in Verkenner, kies Eigenschappen en ga naar Beveiliging / Bewerken (voor lokale toegang) of naar Delen / Geavanceerd delen (voor netwerkshares).

Gescheiden omgevingen zijn ook nuttig voor apps als je browser. In Chromium-browsers zoals Chrome klik je rechtsboven op je profielafbeelding en kies Gastprofiel openen of Chrome-profiel toevoegen. Elk profiel gebruikt een eigen cache, instellingen, extensies en sessies. In Firefox open je de profielbeheerder via Windows-toets+R, waarna je de opdracht firefox.exe -p uitvoert.

Controleer ook regelmatig welke externe apps, diensten of apparaten toegang hebben tot je cloudaccounts van bijvoorbeeld Google of Microsoft.

Je kunt de toegang beperken, zowel op lokaal als op shareniveau.

Updates en patches

Software en firmware tijdig bijwerken is een van de beste manieren om je systemen veilig te houden, zeker omdat veel kwetsbaarheden al worden misbruikt voor ze publiek bekend zijn (zero-day-exploits). Automatiseer je updates dus waar mogelijk, niet alleen voor je besturingssysteem maar ook voor randapparatuur, NAS, router en IoT-apparaten.

Windows is standaard ingesteld om belangrijke updates en patches automatisch te downloaden en installeren. Laat dit zeker zo. Vergeet ook je gewone programma's niet: sommige programma's updaten automatisch (zoals browsers), maar lang niet alle programma's doen dit. Tools zoals Patch My PC Home Updater kunnen helpen, of je gebruikt een pakketbeheerder zoals Chocolatey of Winget. Een grafische tool zoals UniGetUI ondersteunt zelfs verschillende pakketbeheerders.

Patch My PC Home Updater herkent ongeveer vijfhonderd populaire programma's en werkt deze op gezette tijden zelf bij. UniGetUI ondersteunt wel tienduizend programma's en maakt het mogelijk om alle verouderde software met een muisklik te updaten.

Neem ook firmware mee in je updatebeleid, zoals deze van je router, BIOS/UEFI, printers en IoT-apparaten. Controleer enkele keren per jaar via de website van de fabrikant of via ingebouwde beheertools, zoals Synology DSM op een NAS, of er updates beschikbaar zijn.

Gevorderde gebruikers die veiligheid belangrijk vinden, kunnen ook CVE- en kwetsbaarheidsdatabanken (Common Vulnerabilities and Exposures) in de gaten houden, zeker bij software met frequente internet-interactie. Verwijder oude software zonder ondersteuning, en denk bijvoorbeeld ook aan extensies of scripts die je niet meer gebruikt, maar die nog wel actief zijn.

UniGetUI maakt batch-updates met één muisklik mogelijk.

Databeveiliging

Zonder degelijke gegevensbeveiliging blijven andere beveiligingsmaatregelen kwetsbaar. Documenten of informatie die veel privacygevoelige gegevens bevatten (zoals financiële of medische gegevens) horen niet onversleuteld op je pc of externe schijven te staan. Encryptie beschermt je data tegen ongewenste toegang, ook bij verlies of diefstal van het systeem.

Op Windows Home-systemen, met TPM en 'modern stand-by', kun je de systeemschijf automatisch versleutelen via Instellingen / Privacy en beveiliging / Apparaatversleuteling. Je moet wel aangemeld zijn met een Microsoft-account.

Deze functie is een vereenvoudigde vorm van BitLocker, beschikbaar in Windows Pro en hoger. BitLocker kan ook je datapartities, externe schijven en usb-sticks versleutelen. Een gratis alternatief is VeraCrypt, waarmee je ook aparte mappen of draagbare volumes kunt versleutelen. Je kunt zelfs een verborgen volume aanmaken, zodat niemand merkt dat er versleutelde data aanwezig zijn. De tool vraagt wat gewenning, maar online vind je uitgebreide documentatie.

Versleutelen is belangrijk, maar ruim ook geregeld oude, privacygevoelige bestanden op. In Windows open je het venster Instellingen en ga je via Systeem / Opslag naar Aanbevelingen vooropschoning om tijdelijke bestanden, downloads of prullenbakinhoud te wissen. Voor het onherroepelijk verwijderen van specifieke bestanden of mappen gebruik je een gratis tool zoals Eraser, die ook vrijgekomen ruimte op een harde schijf kan overschrijven. Wil je een volledige harde schijf wissen, bijvoorbeeld voor verkoop of donatie, gebruik dan DBAN. Voor ssd's gebruik je bij voorkeur de Secure Erase-tool van de fabrikant zelf, bijvoorbeeld Samsung Magician voor Samsung-ssd's.

Windows Home heeft op moderne computers een optie voor apparaatversleuteling.

Ook goed voor je privacy:

Een anti-meekijk-screenfilter voor je laptop of monitor

Back-ups

Je bent nooit honderd procent veilig, alle geïnstalleerde beveiligingen ten spijt. Daarom zou je eigenlijk altijd back-ups moeten maken. Regelmatig back-uppen beschermt je tegen gegevensverlies door fouten, defecten of malware, en je kunt relatief snel je systeem en gegevens herstellen zonder noemenswaardig dataverlies.

Er bestaan gelukkig degelijke en gratis tools waarmee je back-ups grotendeels kunt automatiseren. Deze ondersteunen bij voorkeur versleuteling, compressie en versiebeheer, werken met incrementele back-ups (alleen nieuwe of gewijzigde bestanden) en met deduplicatie (dubbele inhoud wordt slechts één keer opgeslagen). Duplicati en Kopia zijn hier uitstekende voorbeelden van, gratis en opensource. Duplicati heeft een gebruiksvriendelijke webinterface, terwijl Kopia wat technischer is, maar iets krachtiger dankzij het snapshot-systeem en efficiënter bij grote of veel bestanden.

Probeer waar mogelijk de 3-2-1-regel te volgen: bewaar minstens drie kopieën van je data op twee verschillende media, waarvan één op een andere fysieke locatie en minstens één offline. Dit is ook belangrijk met het oog op ransomware. Koppel daarom ook je externe back-upmedium los zodra de back-up klaar is.

Duplicati is een veelzijdige back-uptool met een overzichtelijke webinterface.

Netwerkbeveiliging

Tenzij je computer fysiek losgekoppeld is van internet en andere netwerken ('air-gapped'), mag je zeker niet voorbij gaan aan netwerkbeveiliging. Je router is doorgaans het toegangspunt tot je hele netwerk en verdient daarom je volle aandacht.

Begin met het wijzigen van het standaard beheerderswachtwoord naar een sterk exemplaar. Controleer geregeld op firmware-updates via de website van de fabrikant (zie ook de eerdere paragraaf Updates en patches). Schakel UPnP (Universal Plug and Play) uit om te vermijden dat applicaties ongecontroleerd poorten openen. Zet beheer op afstand uit als dat kan en beperk inkomend verkeer door enkel noodzakelijke poorten open te laten (zie ook de paragraaf Monitoren en scannen, onderaan dit artikel). Schakel ook ongebruikte netwerkdiensten of applicatie-interfaces uit.

Idealiter voorzie je je netwerkapparaten van gescheiden subnetten, zodat een kwetsbaarheid op het ene toestel niet automatisch andere bedreigt. Je kunt bijvoorbeeld een gastnetwerk op je router activeren voor bezoekers of onbekende apparaten. IoT-toestellen houd je het liefst apart van je hoofdnetwerk. Ondersteunt je router VLAN's (virtuele LAN's), dan kun je zelfs per apparaatcategorie aangepaste regels instellen, voor optimale databescherming.

De meeste routers hebben een ingebouwde firewall, maar deze is vaak beperkt. Gevorderde gebruikers kunnen extra beveiliging overwegen met een krachtigere oplossing, zoals OPNSense, waarmee je gedetailleerde regels kunt opstellen en netwerkverkeer logt. Daarnaast kun je een netwerkwijd DNS-filter gebruiken om ongewenste sites en advertenties op domeinnaamniveau te blokkeren. Tools zoals het multiplatform AdGuard Home of het cloudgebaseerde NextDNS zijn hiervoor uitstekend geschikt. Of je gebruikt eventueel publieke DNS-servers, zoals het recent gelanceerde DNS4EU, mede gefinancierd door de EU, met kant-en-klare filters tegen malware, advertenties en/of ongepaste inhoud.

Routerfuncties als UPnP zijn handig, maar niet veilig.

Monitoren en scannen

Binnen cyberhygiëne hoort ook het regelmatig scannen en monitoren van je netwerk en systemen. Voor Windows zijn er ingebouwde logboeken (klik met rechts op de startknop en kies Logboeken), die systeemfouten, softwareproblemen, aanmeldpogingen en beveiligingsincidenten bijhouden. Open hier Windows-logboeken / Systeem en sorteer op de kolom Niveau om sneller fouten en waarschuwingen te zien.

Scan ook geregeld je netwerkverbindingen. De tool Fing (beschikbaar voor mobiel en desktop) toont direct welke apparaten verbonden zijn. Via Security kun je bij Confirm devices aangeven welke je vertrouwt.

Een nuttige aanvulling is GlassWire, een gratis visuele firewall die toont welke apps waarmee verbinding maken en hoeveel data ze verbruiken. Voor diepgaande analyses is Wireshark de ongekroonde koning. Deze gratis sniffer toont welke data via welke netwerkprotocollen je systeem verzendt en ontvangt, waarmee je ongebruikelijke communicatie kunt traceren.

Je netwerkveiligheid hangt ook af van het sluiten van onnodige netwerkpoorten. Test dit van buitenaf, zoals een hacker doet, via GRC ShieldsUP! Klik op Proceed en dan op All Service Ports om gebruikelijke TCP-poorten te scannen. Zie je rode of blauwe vakjes, schakel dan onnodige services en eventuele poortdoorverwijzingen uit in je router tot alle vakjes groen kleuren.

Je kunt de netwerkpoorten ook van binnenuit scannen, zoals malware doet. Dit kan met het gratis Zenmap, de grafische interface van Nmap. Vul bij Target het ip-adres in en kies bij Profile bijvoorbeeld Quick scan plus.

Je doet er ook goed aan geregeld te controleren op mogelijke datalekken, zoals door database-hacks bij diensten waar je een account had. Je kunt je hiervoor aanmelden bij HaveIBeenPwned, via Notify Me.

Poorten 22 (ftp) en 80 (http) geven thuis, maar zijn wel gesloten.