ID.nl logo
Zo creëer je een virtuele computer met VMware Workstation Player
© Nayyab - stock.adobe.com
Huis

Zo creëer je een virtuele computer met VMware Workstation Player

Wil je aan de slag met Linux of met een testversie van Windows? Of wil je een testlab opzetten om bijvoorbeeld je netwerkkennis te vergroten? Een virtuele omgeving is niet alleen voordeliger, maar ook praktischer en veiliger. Je kunt zo’n omgeving opzetten met (de gratis versie van) VMware Workstation Player.

In dit artikel bekijken we hoe je een besturingssysteem op een virtuele machine installeert in plaats van op een fysieke machine:

  • VMware Workstation Player downloaden en installeren
  • Vooraf gecofigureerde virtual machine toevoegen, wij kiezen voor Kali Linux
  • Zelf een virtual machine creëren op basis van een bestaande virtuele schijf (vmdk)
  • Virtual machine creëren met een iso-bestand

Of ga aan de slag met Virtualbox: Virtualiseren kun je leren: zo boots je een tweede computer na

Voor het opzetten en beheren van VM’s is speciale software nodig, namelijk een hypervisor, oftewel Virtual Machine Manager (VMM). We onderscheiden twee hoofdtypes: type 1 en type 2. Type 1-hypervisors, ook bekend als ‘bare-metal’, installeer je direct op de fysieke hardware, zonder een ander besturingssysteem. Voorbeelden hiervan zijn VMware ESXi en Microsoft Hyper-V.

In dit artikel focussen we op een type 2-hypervisor, ook wel hosted genoemd, omdat je deze installeert bovenop een bestaand besturingssysteem (het hostsysteem). Voorbeelden hiervan zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Player.

We gaan aan de slag met VMware Workstation Player, omdat dit programma inmiddels zeer stabiel is en regelmatig updates ontvangt. Bovendien is onze ervaring dat Windows 11-installaties, met hun strengere systeemvereisten, vaak makkelijker virtueel via VMware te installeren zijn. Dit artikel is ook te volgen voor wie nog geen ervaring heeft met virtuele machines.

Downloaden en installeren

Download VMware Workstation Player. We gaan uit van versie 17.5 en downloaden de gratis versie voor persoonlijk gebruik. Voor commercieel gebruik heb je Workstation Pro nodig, die biedt onder meer ondersteuning voor het maken van snapshots van je VM’s.

Workstation Player is beschikbaar voor zowel Linux als Windows. We richten ons op de Windows-versie, maar de verschillen met Linux zijn minimaal.

Start de installatie door te dubbelklikken op het gedownloade exe-bestand. Volg de set-upwizard: druk op Next, accepteer de voorwaarden, druk weer op Next en kies eventueel via Change een geschikte installatiemap. Eventueel plaats je een vinkje bij EnhancedKeyboard Driver, wat in sommige gevallen een betere toetsenbordmapping en -respons kan opleveren, en klik op Next. Haal eventueel het vinkje weg bij Join the VMware Customer Experience ImprovementProgram en klik alweer op Next (2x). Sluit af met Install (of eventueel Upgrade) en uiteindelijk met Finish. Na de installatie kan het nodig zijn je systeem opnieuw op te starten.

Automatische updates zijn zinvol, gebruikersfeedback kun je uitschakelen.

VM openen

Wanneer je Workstation Player voor het eerst opstart, zal de lijst met VM’s in het hoofdscherm leeg zijn. Het is de bedoeling dat je hier VM’s aan toevoegt, wat op twee manieren kan: door te verwijzen naar een bestaande VM (met de bestandsextensie vmx, ovf of ova), of door zelf een VM te creëren. We beginnen met het toevoegen van een vooraf geconfigureerde VM.

Online kun je kant-en-klare VM’s vinden, zoals voor de distributie Kali. Deze distributie is erg populair bij hackers, maar geen zorg: we gebruiken het hier puur voor educatieve doeleinden. Download het bijbehorende 7z-archief en pak dit uit naar een aparte map.

Klik in Workstation Player op Open a Virtual Machine, navigeer naar de map waarin je het archief hebt uitgepakt, en selecteer het bijbehorende vmx-bestand van de VM. Deze verschijnt vervolgens bovenaan je lijst met VM’s. Je ziet nu ook dat het om het 64bit-besturingssysteem Debian 10.x gaat en dat de VM 2 GB RAM zal gebruiken. Wil je meer technische details bekijken, klik dan op Edit virtual machine settings. Bekijk gerust alle onderdelen op de tabbladen Hardware en Options, maar wijzig (vooralsnog) niets. Je zult bijvoorbeeld zien dat er een virtuele Hard Disk (SCSI) van 80.1 GB beschikbaar is die verwijst naar een (opgesplitst) vmdk-bestand (virtual machine disk) in je uitpakmap.

Bekijk gerust de hardware-eigenschappen en configuratie-opties van je VM.

VM starten

Sluit het eigenschappenvenster en klik in het hoofdvenster op Play virtual machine. Kali Linux zal dan opstarten in een schaalbaar venster. Log in met de gebruikersnaam ‘kali’ en het wachtwoord ‘kali’ (waarbij de standaard toetsenbordindeling qwerty is), zoals aangegeven op de website van Kali Linux. Klik op het Kali-knopje linksboven om een uitgebreid assortiment aan hacktools te bekijken.

Bovenaan in het venster van Workstation Player vind je de knoppenbalk met opties als Send Ctrl+Alt+Del to virtual machine, wat een bruuske manier is om je bij Kali af te melden, en Enter full screen mode voor weergave op een volledig scherm (klik nogmaals om terug te keren naar de venstermodus). Ook de mooi geïntegreerde Unity mode is beschikbaar, al werkt deze modus niet binnen Linux. Klik op het pijlknopje naast Suspend Guest om de opties te zien waarmee je Kali Linux geforceerd kunt herstarten, afsluiten of bevriezen (Suspend). In het laatste geval wordt de huidige status van je VM opgeslagen, zodat je er later via Play virtual machine weer naar terug kunt keren.

Om je gast-distributie minder abrupt af te sluiten, klik je op het Log Out-knopje rechtsboven en kies je vervolgens voor Shut Down.

Er zijn meerdere manieren om Kali Linux af te sluiten.

Systeemvereisten Workstation Player vereist een 64bit-besturingssysteem en een 64bit-processor. Met Windows 11 als hostsysteem zit je wat dit betreft al goed. Voor Windows 10 controleer je via Instellingen / Systeem / Info of je de 64bit-versie gebruikt. Verder moet hardwarevirtualisatie, zoals Intel VT-x of AMD-V, beschikbaar en ingeschakeld zijn. Dit controleer je door Ctrl+Shift+Esc in te drukken, naar Prestaties te gaan, Processor te selecteren en te kijken of Virtualisatie ingeschakeld is. Als dit niet het geval is, schakel je dit in via het BIOS/UEFI van je systeem, mogelijk bij Chipset, Northbridge of Advanced CPU Configuration. Raadpleeg desnoods je systeemhandleiding.

Daarnaast heb je voor een soepele werking van je hostsysteem minstens 6 GB RAM nodig, plus extra geheugen voor elke simultaan draaiende VM. Wil je bijvoorbeeld een virtuele Kali Linux (2 tot 4 GB) en Windows 10 (minstens 4 GB) tegelijk draaien, zorg er dan voor dat je minimaal 12 GB RAM hebt.

Vergeet ook niet voldoende opslagruimte voor je virtuele schijfstations (vmdk-bestanden) te reserveren. Deze kunnen nog in omvang toenemen als je voor dynamische toewijzing hebt gekozen. Je controleert dit in Workstation Player via het eigenschappenvenster van je VM, onder Hard Disk (Capacity: Current size versus Maximum size).

Een dynamisch toegewezen schijf kan verder groeien tot het ingestelde maximum.

Schijfbestand voorbereiden

Voor Kali Linux gebruikten we een kant-en-klare VM, maar voor veel andere distributies en versies van besturingssystemen, zoals Windows, moet je zelf een VM (vmx-bestand) creëren. Dit kun je met of zonder een bestaande virtuele schijf (vmdk-bestand) doen.

Open Workstation Player en selecteer in het hoofdvenster – klik eventueel op Home – de optie Create a New Virtual Machine. Je krijgt nu de keuze tussen Installer disc imagefile (iso) en I will install the operating system later.

We gaan ervanuit dat je al over een virtueel schijfbestand beschikt. Je kunt deze bijvoorbeeld vinden op OSBoxes. Selecteer daar VM IMAGES, kies voor VMware Images en je krijgt keuze uit ongeveer zestig images. We nemen vrij willekeurig CentOS als voorbeeld. Klik op VMware (VMDK) image, ga naar het tabblad VMware en klik op Download om een 7z-archiefbestand binnen te halen. In Windows 11 klik je met rechts op het 7z-bestand en kies je Alles uitpakken, of je gebruikt de gratis tool 7-Zip om het archief uit te pakken.

Terug in Workstation Player kies je voor I will install the operating system later. Klik op Next, selecteer bij Guest operating system de optie Linux en kies CentOS 64-bit (8 of hoger). Klik op Next, geef je VM een naam en kies een locatie. Klik weer op Next. Stel de Maximum disk size (GB) (voorlopig) in op 1 GB, kies voor Store virtual disk as a single file, klik op Next en dan op Finish.

De VM wijst voorlopig naar een ‘nep’ schijfbestand van 1GB.

Schijfbestand koppelen

Je VM staat nu bovenaan de lijst. Nu moet je deze nog koppelen aan je gedownloade en uitgepakte vmdk-bestand. Selecteer de VM en open Edit virtual machine settings. Ga naar Hard Disk en verwijder de placeholder-schijf door op Remove te klikken. Klik vervolgens op Add, kies Hard Disk en druk op Next. Laat de aanbevolen optie NVMe gerust staan, klik op Next en kies dan voor Use an existing virtual disk. Klik weer op Next en navigeer via Browse naar het vmdk-bestand van je keuze (in ons voorbeeld CentOS). Bevestig met Openen en klik op Finish. Kies voor Keep Existing Format en sluit af met OK. Selecteer je VM en start deze met Play virtual machine. Bevestig een eventuele vraag rond een ‘virtual device’ met Yes en gebruik als standaardwachtwoord osboxes.org.

Absoluut handig om weten: zit je cursor ooit ‘gevangen’ in het venster van een VM, dan geef je met Ctrl+Alt de controle weer aan je hostsysteem.

Ook CentOS draait vlot als VM onder de bezielende leiding van gastheer Windows.

Iso-bestand ophalen

We hebben dus al gezien hoe je een kant-en-klare VM gebruikt en hoe je een nieuwe VM creëert op basis van een bestaande virtuele schijf (vmdk). Is er geen geschikt vmdk-bestand voorhanden, dan kun je er zelf een creëren. Je start dan een schijfkopie op, wat meestal een iso-bestand is. Deze zijn te vinden op de officiële websites van Linux-distributies of op verzamelsites als DistroWatch. Iso-bestanden van Windows 8.1 tot en met 11 kun je op deze pagina downloaden. Houd er rekening mee dat deze Windows-versies zonder activering na enige tijd beperkingen vertonen.

Je kunt Windows als iso-bestand in diverse talen downloaden.

Windows 11-iso installeren

Laten we een Windows 11-versie gebruiken als voorbeeld. Open Workstation Player en kies Create a NewVirtual Machine. Kies Installer discimage file (iso) en navigeer met Browse naar je gedownloade iso-bestand. Bevestig met Openen en druk op Next. Kies Microsoft Windows, Windows 11x64 en druk op Next. Kies een geschikte naam en opslaglocatie. Klik alweer op Next. In verband met de verplichte encryptie kun je het vinkje laten staan bij Only the files needed to support a TPM are encrypted. Vul tevens een wachtwoord in (2x). Je mag het vinkje bij Remember this password on this machine in Credential Manager laten staan. Ga verder met Next, wijs minstens 80 GB virtuele schijfruimte toe en kies voor Store virtual disk as a single file. Klik op Next, haal het vinkje weg bij Power on thisvirtual machine after creation en sluit af met Finish.

Na afloop klik je op Edit virtual machine settings bij de nieuwe VM. Controleer of er minstens 4 GB geheugen en 2 processors zijn toegevoegd. Pas dit aan indien nodig. Check ook of een Network Adapter (NAT) en Trusted Platform Module aanwezig zijn. Als alles correct is, druk je op OK en start je de VM met Play virtual machine. Druk in het venster van de VM snel op enkele willekeurige toetsen zodra Press any key to boot from CD or DVD verschijnt voor de Windows-set-up. Je kunt hier eventueel Ik heb geen productcode kiezen. Na enkele automatische reboots kun je aan de slag met je virtuele Windows-machine.

Je kunt zelf kiezen welke versie van Windows 11 je in je VM wilt.

VMware Tools

Tijdens de installatie van Windows kun je een melding over VMware Tools hebben gezien. Deze tools verbeteren de prestaties en optimaliseren muis- en videofuncties. Je installeert VMware Tools als volgt: start je VM, klik linksboven op de knop Player, selecteer Manage en kies (Re)install VMware Tools. (Hier vind je ook de optie Virtual MachineSettings voor aanpassingen aan je de VM die op dat moment draait). Open in je virtuele Windows de Verkenner en ga naar Dvd-station (D:) VMware Tools. Dubbelklik op setup64 en bevestig met Ja. Klik op Next (2x), kies Install, sluit af met Finish en herstart je VM.

Ook handig om te weten: via Player / Removable devices kun je apparaten zoals een dvd-speler, netwerkadapter, geluidskaart en webcam koppelen aan of ontkoppelen van je gastsysteem.

VMware Tools wordt geïnstalleerd.

▼ Volgende artikel
Review Dreame H15 Mix – Compleet pakket voor huis en auto
© Wesley Akkerman
Huis

Review Dreame H15 Mix – Compleet pakket voor huis en auto

Het is een beetje vreemd om een nieuw Dreame H15-model te zien voor dezelfde prijs als de H15 Pro die we eerder recenseerden. Maar in dit geval krijg je veel meer voor dat bedrag. De Dreame H15 Mix biedt namelijk drie apparaten en zeven schoonmaakopties.

Uitstekend
Conclusie

Voor de adviesprijs van 699 euro krijg je niet één, maar drie krachtige apparaten: een uitstekende nat-droogstofzuiger, een lichte steelstofzuiger en een aparte unit voor kleden en auto-interieurs. Ondanks kleine nadelen zoals het ontbreken van automatische dosering en tractie naar achteren of een extra batterij, biedt het pakket een enorme veelzijdigheid en geavanceerde functies zoals de 100-graden zelfreiniging. En dat rechtvaardigt wat ons betreft de investering volledig.

Plus- en minpunten
  • Compleet pakket
  • Capabel nat-droogsysteem
  • Redelijke steelstofzuiger
  • Ook voor tapijten, kleden en auto-interieur
  • Gemakkelijk in gebruik te nemen
  • Batterij en motor zo omgewisseld
  • Meer dan genoeg accessoires
  • Toch wel hoge aanschafprijs
  • Geen extra batterij
  • Batterij loopt wat sneller leeg

De adviesprijs van de Dreame H15 Mix bedraagt momenteel 899 euro, net zoals de H15 Pro aan het begin van 2025. Daar krijg je niet alleen een uitstekende nat-droogstofzuiger voor terug, maar ook een soort Dyson lite-steelstofzuiger en een handige unit waarmee je zowel een vloerkleed, het tapijt of de auto schoonmaakt. Kortom: je krijgt veel meer in één pakket. Dit pakket werkt met dezelfde Dreame-app en biedt derhalve dezelfde opties als bij de H15 Pro.

De nat-droogstofzuiger komt grotendeels overeen met de Dreame H15 Pro. Het apparaat heeft met 23.000 Pa iets meer zuigkracht (tegenover 21.000 in de Pro), maar heeft daarentegen alleen tractie wanneer je hem naar voren duwt. Daarnaast gaat de batterij op papier iets minder lang mee, maar in de praktijk zul je daar waarschijnlijk weinig van merken (tenzij je een huis met een oppervlakte van 300 tot 400 vierkante meter moet schoonmaken).

©Wesley Akkerman

Nat- en droog

De nat-droogcombinatie heeft grotendeels dezelfde voor- en nadelen als zijn voorganger. Nog steeds herkent hij geen kabels of kleden, waardoor hij vast kan lopen of de dweilrol moet intrekken. Wel is er een kleine, slimme robotarm toegevoegd boven de roller, die voorkomt dat er water op de muur spat. Zodra het apparaat een muur nadert, schuift er automatisch een klepje omlaag dat het water opvangt en tegelijk het vuil van de dweil schraapt.

De Dreame H15 Mix gebruikt hetzelfde basisstation als het vorige model, dat de dweilrol in een halfuur schoonspoelt en droogt met water van 100 graden Celsius. Dat zorgt voor een grondige reiniging en minder nare geurtjes. Het onderhoud blijft beperkt, al kan het legen van de opvangbak voor vuil water en stof wat rommel geven. De schoonwatertank zit opnieuw bovenop, waardoor de kans op lekken groot blijft. Ook is de automatische dosering van eerdere modellen verdwenen.

©Wesley Akkerman

Dyson-achtige steelstofzuiger

Wanneer je de motor en de batterij loskoppelt, kun je ze eenvoudig op de steelstofzuiger klikken om zonder dweil te stofzuigen. Je kunt bovendien verschillende accessoires aansluiten, zodat je ook de bank, gordijnen en kieren meeneemt (vergelijkbaar met een Dyson). Handig als je toch even het kleed of tapijt wilt opfrissen. Op de kop zitten twee lampjes die stof en vuil goed zichtbaar maken.

De steelstofzuiger is licht, wendbaar en gebruiksvriendelijk. Je schakelt hem in met één druk op de knop, zonder iets ingedrukt te hoeven houden, en wisselt met een tweede knop moeiteloos tussen de normale en turbostand. In het pakket zit ook een compacte zuigmond voor het reinigen van meubels of je matras; een toevoeging die vaak over het hoofd wordt gezien, maar verrassend handig blijkt.

©Wesley Akkerman

Speciale unit voor kleden en de auto

Tot slot klik je de motor en batterij eenvoudig in het derde onderdeel, bedoeld voor het reinigen van kleden en tapijt. Dit apparaat heeft een normale en turbostand, en is voorzien van een handige hendel die omhoog klapt zodra je hem nodig hebt. Aan de voorkant zit een flexibele slang waarmee je zowel vuil opzuigt als warm water vernevelt. Daarmee verwijder je hardnekkige vlekken uit tapijt of autostoelen.

Wees wel voorzichtig met het watergebruik: er komt vrij veel uit de sproeikop. Begin dus liever met weinig en voeg later wat extra toe om een waterballet te voorkomen. De batterij loopt iets sneller leeg dan verwacht – na enkele minuten stofzuigen kan al 10 procent van de gebruiksduur verdwenen zijn – maar er blijft genoeg capaciteit over om het hele huis schoon te krijgen.

©Wesley Akkerman

Dreame H15 Mix kopen?

Voor de adviesprijs van 899 euro (er geldt een tijdelijke cashback-actie van 200 euro, waardoor je 'm dus voor 699 in huis haalt) krijg je niet één, maar drie krachtige apparaten: een uitstekende nat-droogstofzuiger, een lichte steelstofzuiger en een aparte unit voor kleden en auto-interieurs. Ondanks kleine nadelen zoals het ontbreken van automatische dosering en tractie naar achteren of een extra batterij, biedt het pakket een enorme veelzijdigheid en geavanceerde functies zoals de 100-graden zelfreiniging, wat wat ons betreft de investering volledig rechtvaardigt.

▼ Volgende artikel
Miele, Siemens, Bosch en AEG: de beste wasdrogers van dit moment
© Viktoria - stock.adobe.com
Huis

Miele, Siemens, Bosch en AEG: de beste wasdrogers van dit moment

Een droger koop je vandaag de dag niet meer alleen om de was snel droog te krijgen. Energieverbruik, textielzorg en slimme functies spelen een minstens zo grote rol. Zeker nu vrijwel alle merken overstappen op warmtepomptechnologie, waarmee je aanzienlijk zuiniger droogt dan met een ouderwetse condensdroger. Dat scheelt enorm op je energierekening, maar ook in de slijtage van je kleding. Wie op zoek gaat naar een nieuwe droger, komt al snel uit bij merken als Miele, Siemens, Bosch en AEG. In dit artikel kijken we waarom.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bemmel & Kroon

Miele: premium drogen met oog voor detail

Miele staat van oudsher bekend om zijn lange levensduur en uitgebreide reeks aan comfortfuncties. In fabriekstests draaien de machines duizenden uren achter elkaar, zodat ze in de praktijk makkelijk twintig jaar mee kunnen. Hun warmtepomptechnologie is gekoppeld aan EcoDry, dat luchtstromen stabiel en het energieverbruik laag houdt, ook na jarenlang gebruik. De SoftCare-trommel heeft een honingraatstructuur waardoor kleding op een luchtkussen droogt en minder kreukt of slijt. Voor wie gemak zoekt, biedt Miele@home de mogelijkheid om de droger via een app te bedienen of automatisch te laten samenwerken met een Miele-wasmachine. Daarbij komen luxere snufjes zoals SteamFinish, dat met een waternevel kreukvorming tegengaat, en FragranceDos, waarbij geurflacons de was langdurig fris laten ruiken. Het prijsniveau is hoog, maar daar staat tegenover dat je textiel zachter behandeld wordt en dat de machines jarenlang betrouwbaar presteren, zelfs bij intensief gebruik.

👉 Bekijk hier alle Miele-wasdrogers

©Miele

Siemens: slimme connectiviteit en gebruiksgemak

Siemens zet zwaar in op slimme functies en sensorgestuurd drogen. De functie autoDry gebruikt sensoren die de vochtigheid en temperatuur in de trommel meten en stopt het programma zodra de ingestelde droogtegraad is bereikt. Zo wordt voorkomen dat wasgoed te heet of te lang gedroogd wordt. Dat bespaart bovendien energie en voorkomt krimp. De Home Connect-app maakt het mogelijk om de droger via je smartphone te starten, te volgen of tips te krijgen voor het beste programma. Handig is de EasyStart-functie, waarbij je alleen aangeeft wat voor soort was je wilt drogen en de app het optimale programma selecteert. Bij sommige modellen communiceert de droger zelfs rechtstreeks met een Siemens-wasmachine, zodat de droogcyclus volledig aansluit bij het wasprogramma dat zojuist is afgerond. Ook onderhoud wordt eenvoudiger gemaakt: veel modellen beschikken over een zelfreinigende condensor die automatisch wordt doorgespoeld. Daarmee blijft de droger zuinig werken zonder dat je het apparaat zelf steeds hoeft schoon te maken. Siemens richt zich zo op gebruikers die het gemak van een slim huishouden waarderen, maar tegelijkertijd een betrouwbare en efficiënte machine zoeken.

👉 Bekijk hier alle Siemens-wasdrogers

©Siemens

Bosch: degelijkheid met slimme sensoren

Bosch deelt veel technologie met Siemens, maar kiest voor een iets nuchterder benadering. Ook Bosch-drogers gebruiken autoDry om te voorkomen dat kleding uitdroogt en dat programma's onnodig lang draaien. De SensitiveDrying-trommel behandelt wasgoed behoedzaam, zodat ook delicatere stoffen langer mooi blijven. De zelfreinigende condensor vind je ook hier terug, waardoor de droger weinig onderhoud vergt en jarenlang efficiënt blijft functioneren. Bosch hecht daarnaast veel waarde aan stabiliteit: de AntiVibration-zijwanden reduceren trillingen en geluid, wat vooral prettig is in appartementen of open woonruimtes. Via Home Connect kun je bij de nieuwste modellen eveneens de droger met je smartphone bedienen en meldingen ontvangen wanneer de was klaar is. Bosch positioneert zich als een solide keuze: minder luxe extra's dan Siemens, maar met dezelfde basis aan slimme sensoren en betrouwbare bouwkwaliteit. Voor veel gezinnen vormt dat de ideale middenweg tussen prijs, gemak en duurzaamheid.

👉 Bekijk hier alle Bosch-wasdrogers

©Bosch

AEG: zacht drogen op lage temperatuur

AEG legt de nadruk op textielbescherming en energiebesparing. Dankzij SensiDry wordt op lagere temperaturen gedroogd, zodat stoffen minder snel krimpen of hun kleur verliezen. AbsoluteCare gaat nog een stap verder door trommelbewegingen en temperatuurinstellingen af te stemmen op het type stof, van wol en zijde tot sportkleding. In de duurdere modellen wordt dat uitgebreid met 3DScan, een techniek die het vochtgehalte tot diep in de vezel meet, zodat ook dikke stoffen zoals dekbedden of donsjacks gelijkmatig drogen. Sommige machines bieden bovendien een stoomfunctie om kreuken te verminderen of kleding snel op te frissen zonder volledige cyclus. AEG weet deze technologie vaak te combineren met een aantrekkelijker prijs dan de absolute premiummerken, waardoor het een interessante keuze is voor wie veel waarde hecht aan kledingbescherming, maar niet het hoogste budget wil besteden.

👉 Bekijk hier alle AEG-wasdrogers

©AEG

je droger BEDIENen VIA EEN APP?

Bij alle vier de merken kun je de droger bedienen met een app. Handig om op afstand een programma te starten, instellingen te wijzigen of een melding te krijgen zodra de droger klaar is. De namen verschillen per merk: Miele@home bij Miele, Home Connect bij Bosch en Siemens, en My AEG Care bij AEG.

De juiste keuze maken

Welke droger het best bij je past, hangt natuurlijk helemaal af van je huishouden en prioriteiten. Miele biedt de meest complete ervaring met luxe extra's en een bewezen lange levensduur, maar vraagt daar ook een forse investering voor. Siemens richt zich op slimme bediening en onderhoudsarme techniek, ideaal voor wie zijn huishouden bijvoorbeeld wil integreren in een smarthome-omgeving. Bosch kiest voor degelijkheid en praktische betrouwbaarheid, met voldoende slimme functies zonder overdreven franjes. AEG biedt juist zachte droging en specifieke zorg voor bepaalde stoffen, en dat tegen een scherpere prijs, waardoor het een logische keuze is voor prijsbewuste kopers die kleding toch goed willen beschermen. 

Wie vandaag een moderne warmtepompdroger aanschaft, bespaart aantoonbaar energie en verlengt de levensduur van kleding. Of je nu kiest voor luxe, slimme connectiviteit, stabiliteit of zachtheid: met Miele, Siemens, Bosch en AEG vind je altijd een droger die aansluit op jouw huishouden en wensen.