Een wachtwoordkluis is tegenwoordig bijna onmisbaar. Gelukkig is er keus genoeg, ook als het gaat om gratis software. Buttercup is een even eenvoudige als veelzijdige optie.

Lange tijd was het gratis LastPass de toonaangevende wachtwoordkluis, een programma waarin je al je inloggegevens bewaart en deze met één hoofdwachtwoord beveiligt. Voor gebruik op meer dan één apparaat moest je echter gaan betalen, terwijl werken op meerdere apparaten tegenwoordig natuurlijk eerder regel dan uitzondering is. Vervolgens werd LastPass ook nog slachtoffer van een hack, waarbij weliswaar geen hoofdwachtwoorden werden buitgemaakt, maar wel allerlei andere gebruikersgegevens. Hierdoor gingen nog meer klanten op zoek naar een alternatief. Gelukkig voor hen zijn er genoeg, waaronder Buttercup.

Buttercup

Buttercup kun je voor verschillende apparaten downloaden: desktop-versies (Windows, macOS en Linux), mobiele versies voor iOS en Android, en browser-extensies voor Chrome (en daarmee ook Edge) en Firefox.

Buttercup maakt gebruik van AES-256-encryptie en die standaard behoort tot de veiligste van de systemen die grootschalig worden gebruikt. Het is veilig genoeg voor de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA, dus zal het voor ons ook wel voldoen.

Windows installatie

We downloaden Buttercup voor Windows (Buttercup-win-x64-2.20.3-installer.exe, 66 MB) en starten deze. De installatie verloopt gladjes en zonder bijzonderheden. Eenmaal geïnstalleerd wordt het programma automatisch gestart. Als dit de eerste keer is dat je Buttercup gebruikt, zie je een welkomstscherm waarin je je eerste wachtwoordkluis kunt maken.

Mocht je het programma ooit eerder hebben gebruikt op dezelfde pc, dan zal het een bestaande wachtwoordkluis vinden, zelfs als je het programma hebt verwijderd. Je kunt deze openen met het wachtwoord dat je ooit hebt gekozen, maar je kunt hem ook verwijderen en net als wij vanaf nul beginnen.

Kluis maken

Buttercup kan met meerdere wachtwoordkluizen werken, zodat je bijvoorbeeld zakelijk en privé gescheiden kunt houden. Hoeveel je er uiteindelijk ook wilt maken, het begint allemaal met de eerste kluis en dus klikken we op Add Vault.

Je kunt nu kiezen waar en hoe deze kluis moet worden aangemaakt. De opties File, Dropbox en Google Drive maken een bestand aan op de lokale pc of een van de twee clouddiensten. Met WebDAV kun je een kluis opzetten via een webserver, maar die optie laten we in dit artikel buiten beschouwing.

Wij kiezen voor File. Buttercup vraagt nu of we een nieuwe kluis willen maken of een bestaande willen openen. We kiezen voor Create New en moeten vervolgens een bestandsnaam opgeven. Standaard slaat Buttercup dat op in Documenten, maar je kunt uiteraard een andere locatie kiezen. We noemen het bestand mijnkluis.bcup en klikken op Create.

Tot slot moeten we een hoofdwachtwoord opgeven. Dat is bij voorkeur een lang wachtwoord (14+ karakters) bestaande uit hoofd- en kleine letters, cijfers en symbolen, wat voor jou goed te onthouden is, maar door niemand te raden.

Gebruikersinterface

Zoals je nu kunt zien, is je kluis op een eigen tabblad geopend en via een klik op de + kun je er meer aanmaken.

Het venster is verdeeld in de onderdelen Groups en Documents. In de eerste zie je de groep General. Een groep is een map waarin je gegevens kunt rubriceren. In plaats van bijvoorbeeld voor zakelijk en privé een aparte kluis te maken, zou je ook twee groepen kunnen maken binnen de huidige kluis. Rechtsklik je op de al aanwezige groep, dan kun je deze een andere naam geven via Rename of er een nieuwe aan toevoegen met Add New Group. Ook kun je groepen verwijderen (Move to Trash) of naar andere groepen verplaatsen (Move To>).

Elke groep bevat documenten die je in het rechter schermdeel beheert. Documenten zullen vaak bestaan uit websites en de bijbehorende inloggegevens, maar je kunt ook bank- en creditcardgegevens opslaan en zelfs belangrijke notities. Specifieke documenten kies je door te klikken op de puntjes achter New Entry. Klik je op de knop zelf, dan kiest Buttercup voor het standaarddocument voor inloggegevens. Dat is de optie die wij als eerste kiezen.

Gegevens invoeren

Zoals je rechts kunt zien onder Edit Document kun je nu een titel (Title), gebruikersnaam (Username) en wachtwoord (Password) opgeven. Daarbij loont het de moeite om het venster wat breder te maken, want de standaardbreedte zorgt voor erg kleine invoervelden.

Naast het invoerveld voor het wachtwoord zie je een sleuteltje. Klik je daarop, dan maakt Buttercup zelf een veilig wachtwoord voor je aan, op basis van criteria, zoals gewenste lengte en de vereiste soorten karakters. Voor websites die eisen stellen aan de opmaak van wachtwoorden voldoen de standaardinstellingen doorgaans prima. Met een klik op Generate maak je een nieuwe en met een klik op Use This gebruik je het gegenereerde wachtwoord. Klik tot slot op Save om je eerste item op te slaan. Het verschijnt dan in de kolom Documents.

Gegevens gebruiken

Selecteer je een item uit de kolom Documents, dan kun je dat bewerken met een klik op Edit. Van het geselecteerde item zie je rechts de ingevoerde gegevens, in dit geval een gebruikersnaam en wachtwoord. Klik je op een van beide, dan zie je twee pictogrammen: een klembord en een klok. Met de eerste kopieer je het item naar het klembord en met het tweede kun je achterhalen wanneer een item is aangemaakt. Voor optimale veiligheid is het goed om wachtwoorden zo nu en dan te veranderen en via de klok kun je zien of de tijd daarvoor al is aangebroken.

Naast het verborgen wachtwoord zie je tot slot een knop Reveal waarmee je het wachtwoord kunt bekijken.

Websites

Het opslaan van een gebruikersnaam en wachtwoord is iets dat je bijvoorbeeld gebruikt voor de inloggegevens van je e-mail, maar vaker zul je deze gegevens willen invoeren om in te loggen op een website.

Klik op de drie puntjes achter New Entry en kies Website. Vul weer de gevraagde gegevens in voor een site waar je een account hebt en sla op met Save. Let op dat je voor de url (inclusief http(s)://) de pagina opgeeft die om je inloggegevens vraagt, wat meestal niet de startpagina van een site is.

Wanneer je nu de ingevoerde website selecteert in de kolom Documents, dan zie je in de kolom rechts de ingevoerde gegevens. Klik met Ctrl+linkermuisknop op de link om de pagina in je browser te openen. Indien mogelijk vult Buttercup meteen de gevraagde gegevens in. Gebeurt dat niet of is het inlogproces over twee pagina’s verdeeld, dan weet je inmiddels hoe je de gevraagde gegevens kunt kopiëren.

Browser

Mooi dat je vanuit je kluis websites kunt openen en dat Buttercup daar – indien mogelijk – gelijk je inloggegevens kan invullen, maar het kan nog handiger door middel van de browser-extensie, die je vindt via de website van Buttercup.

Onderaan de pagina zie je Buttercup for Browsers, waar je kunt kiezen voor Chrome (en daarmee ook Edge) of Firefox. De site herkent zelf je browser en toont je daarvoor de knop Install Now, waarmee je de extensie installeert. Wanneer je dat liever wilt, kun je de extensie ook installeren via de sites van de verschillende browser-aanbieders: Edge, Chrome en Firefox.

Ook interessant: Gehackt? Zo check je of jouw gegevens rondzwerven op het darkweb

Extensie configureren

Wij gebruiken hier Firefox, maar andere browsers werken op vergelijkbare wijze. Na de installatie klikken we op het extensie-pictogram en vervolgens op Buttercup en Add Vault. We krijgen de melding dat de extensie niet met Buttercup kan communiceren. We openen daarom het desktopprogramma en klikken op het menu Connection / Enable browser access. We geven toestemming wanneer Windows Firewall een pop-up toont (Toegang toestaan). Vervolgens klikken we in de browser op Connect to Desktop. Het desktop-programma heeft nu een autorisatiecode gemaakt die we kopiëren en plakken in de browser in het veld Authorization code. We klikken op Continue en moeten nu het bestand met de kluis zoeken. Standaard vind je dit in C:\Users\jouwnaam\Documents. Tot slot voer je de naam in die je aan de kluis hebt gegeven en het hoofdwachtwoord, en klik je op Save Vault. Het tabblad voor de configuratie sluit nu automatisch.

Ga je vervolgens naar een site waar je moet inloggen, dan zie je achter de invoervelden voor naam en wachtwoord een Buttercup-pictogram. Klik je daarop, dan worden automatisch de inloggegevens ingevuld. Op soortgelijke wijze heb je direct toegang tot Buttercup wanneer je ergens een nieuw account aanmaakt.

Mobiel

Zoals je op de website van Buttercup kunt zien, kun je de wachtwoordbeheerder ook op je mobiel gebruiken. Daarvoor zijn er apps voor iOS en Android.

Om altijd en overal over actuele inloggegevens te kunnen beschikken, ga je als volgt te werk. Kopieer eerst het bestaande bestand met je wachtwoordkluis naar je Google Drive of je Dropbox. Gebruik in het vervolg deze kluis vanaf het desktopprogramma door een nieuwe kluis te kiezen (+-pictogram). De eerste keer moet je de nodige toestemmingen verlenen.

Installeer daarna de app en geef aan dat je met een kluis op je Google Drive of Dropbox werkt. Daarna moet je – afhankelijk van de gekozen optie – ook hier toestemming voor toegang verlenen en het bestand met de kluis selecteren. Tot slot voer je je hoofdwachtwoord in en kun je ook via je smartphone bij je inloggegevens.

Gegevens importeren

Ben jij de enige die het apparaat gebruikt, dan kun je je kluis desgewenst open laten staan zolang je bezig bent. In het menu Buttercup / Preferences kun je bij Security ook instellen of het klembord na verloop van tijd moet worden gewist en of de kluis moet worden gesloten.

Gebruik je al een andere wachtwoordbeheerder, dan kun je de gegevens daarin vaak opslaan als csv-bestand. Via het menu Current Vault / Import kun je de uitvoer van verschillende concurrenten importeren, zodat je niet alle inloggegevens opnieuw hoeft in te voeren.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.