Op het internet vind je zo veel interessante bestanden en leuke programma’s dat het zonde is om alles links te laten liggen. Toch is voorzichtigheid geboden. Het downloaden en openen van bestanden, of het opstarten van programma's, vereist niet alleen gezond verstand, maar ook een flinke dosis voorzorgsmaatregelen.

Tip 01: Basisveiligheid

Wanneer je het internet opgaat, houd dan in je achterhoofd dat er risico’s zijn, al hoef je daar niet paranoïde van te worden. Er zijn nu eenmaal bedreigingen als hackers, malware, deep fake en ander ongein. Een combinatie van gezond verstand en enkele basismaatregelen kunnen deze risico’s sterk verminderen. Vermijd bijvoorbeeld zogeheten warez-sites, waar auteursrechtelijk beschermd materiaal illegaal en vaak kosteloos wordt verspreid. Het gaat dan veelal om programma’s met een ‘crack’, bijvoorbeeld een serienummer of een tool om de ingebouwde protectie te omzeilen. Niet alleen speelt hier de ethische kwestie, niet zelden zijn zulke sites vergeven van malafide scripts of virussen. Blijf dus weg van sites van bedenkelijk allooi en klik nooit zomaar op onbekende links die je via mails of socialmedia-berichten worden aangeboden.

We gaan er ook van uit dat je de basisbeveiliging op orde hebt. Dit houdt in dat je op je computer over een up-to-date antivirustool en een firewall beschikt en dat beide actief zijn. Eventueel installeer je hiervoor een degelijke internet securitysuite, maar de ingebouwde Windows-beveiliging volstaat ook, zowel antivirus als firewall. Deze moeten natuurlijk wel op de achtergrond actief zijn (zie ook het kader ‘Sneltests’).

Tip 02: Bronnen

Als je op zoek bent naar freeware, is het aan te raden eerst de officiële website van de softwareontwikkelaar te raadplegen. Zoek bijvoorbeeld naar official site <programmanaam> om de juiste site te vinden. Neem bijvoorbeeld VLC Media Player: je downloadt deze tool het beste via de officiële site www.videolan.org, en niet via websites https://vlc.onl of https://vlc-media-player.softonic.nl, tenzij deze doorverwijzen naar de officiële downloadpagina. Overigens, dat een url met https:// begint, betekent enkel dat het verkeer tussen je browser en de server versleuteld is, maar garandeert geenszins dat de download veilig is.

Als je toch een betrouwbare verzamelwebsite zoekt voor freeware en shareware, is SnapFiles een goede keuze, maar ook hier raden we aan om, indien mogelijk, altijd de link bij Publisher (Website) te gebruiken.

Dit geldt trouwens ook voor het downloaden van stuurprogramma’s. Probeer deze altijd direct van de website van de fabrikant te downloaden en vermijd het gebruik van driver-updateprogramma’s van (onbetrouwbare) websites.

Tip 03: Bescherming

Gezond verstand is essentieel om bedenkelijke of verdachte sites te herkennen en te vermijden. Gelukkig zijn er hulpmiddelen beschikbaar om je hierbij te helpen. Moderne browsers hebben functies ingebouwd die bescherming bieden tegen potentieel gevaarlijke sites en downloads. In Chrome vind je deze opties onder Instellingen / Privacy en beveiliging, waar je Standaardbeveiliging of Geoptimaliseerde beveiliging kunt inschakelen. Let op, deze laatste stuurt browsegegevens naar Google voor analyse.

In Edge is een vergelijkbare functie te vinden bij Instellingen / Privacy, zoeken en services, in de sectie Beveiliging. Hier is het aan te raden Microsoft Defender SmartScreen, Mogelijk ongewenste apps blokkeren en Beveiliging tegen typefouten van websiteadressen in te schakelen. Stel de webbeveiliging in op Gebalanceerd voor een goede bescherming.

Op Windows-niveau kun je de beveiliging ook verhogen. Ga naar Instellingen, kies Privacy en beveiliging / Windows-beveiliging en open de sectie App- en browserbeheer. Hier vind je diverse functies, waaronder Instellingen voor beveiliging op basis van reputatie, waar je het best alle opties inschakelt.

Je kunt ook overwegen een extra browserextensie te installeren die helpt onveilige sites te vermijden, zoals WOT of uBlock Origin, beschikbaar voor diverse browsers in de bijbehorende webstores. Houd er rekening mee dat deze diensten de url’s van bezochte websites kunnen zien.

Tip 04: Blokkering

Je weet zeker dat je een betrouwbare site geopend hebt en je hebt de download-knop ingedrukt om een bestand op te halen. Het staat nu op je schijf, maar wees nog altijd voorzichtig met het openen of uitvoeren. Open eens via het contextmenu de Eigenschappen van het bestand in de Verkenner. Op het tabblad Algemeen vind je normaliter de optie Blokkering opheffen. Windows heeft namelijk een markering toegevoegd in (de zogeheten Alternate Data Stream van) het bestand, wat aangeeft dat het van een externe bron komt en mogelijk extra beveiligingsmaatregelen vereist. Zo worden Office-bestanden door Microsoft Office automatisch geopend in de beveiligde weergave. Voor uitvoerbare bestanden kan Windows via een waarschuwingsvenster aangeven dat het bestand mogelijk schadelijk is. Als je zeker weet dat het bestand veilig is, kun je op Meer informatie klikken en vervolgens op Toch uitvoeren. Of je vinkt in het Eigenschappen-venster de optie Blokkering opheffen aan.

Tip 05: Online virusscanner

Ook al gebruik je een antivirustool, het blijft verstandig om gedownloade bestanden, zelfs onuitgepakte archieven, eerst te scannen met een online virusscanner voordat je ze opent. Twee betrouwbare diensten hiervoor zijn VirusTotal en Jotti’s malware scan. VirusTotal is uitgebreider; het analyseert je bestand met ongeveer 70 verschillende online scanners, terwijl Jotti er zo’n 12 gebruikt. Bovendien biedt VirusTotal extra informatie via tabbladen als Details en Community.

Raak niet meteen in paniek als een paar scanners potentiële malware signaleren. Pas als meer dan zo’n 5 procent van de scanners een waarschuwing geeft, vooral de bekendere virusscanners, is er wellicht iets aan de hand. In zo’n geval is het raadzaam om meer informatie te zoeken via Google of het bestand eerst in een veilige, gevirtualiseerde omgeving te openen (zie tips 7 t/m 9).

Met VirusTotal kun je trouwens niet alleen bestanden maar ook webadressen en domeinnamen controleren. Dit doe je via de tabbladen URL en Search. Dus ook langs deze weg kun je je informeren over de betrouwbaarheid van (twijfelachtige) websites.

Tip 06: Second opinion

Als je eigen antivirustool en online scanners geen duidelijkheid bieden, kun je een second opinion vragen. Weet wel dat het tegelijkertijd draaien van twee realtime (‘on access’) antivirustools niet aan te raden is, voor zover je systeem dat al toelaat. Wel kun je, naast je reguliere scanner, een ‘on demand’-scanner als Norton Power Eraser of Malwarebytes opstarten.

Ook Microsoft Defender Antivirus kun je als ‘second opinion’-scanner gebruiken. Ga naar Instellingen / Privacy en beveiliging, selecteer Windows-beveiliging / Virus- en bedreigingsbeveiliging, klik op Scanopties en kies een van de beschikbare scantypes. Met de optie Aangepaste scan kun je specifieke bestanden en locaties laten scannen.

Voor het detecteren en elimineren van moeilijker op te sporen infecties, zoals bootvirussen, kan de vierde optie, Microsoft Defender Antivirus (offline scan), nuttig zijn. Deze start je systeem namelijk op in een speciale bootmodus, zodat eventuele virussen geen kans krijgen zich in het geheugen te nestelen. Een alternatief hiervoor zijn live antivirustools die je vanaf een bootstick opstart, zoals Kaspersky Rescue Disk of de meer generieke, op Windows gebaseerde distributie Hiren’s BootCD PE, die vier verschillende virusscanners bevat.

Tip 07: Virtualisatie

Nadat je een programma hebt gedownload en de virusscanners geen verdachte zaken hebben gedetecteerd, lijkt niets je in de weg te staan om het te starten. Helaas heb je geen absolute zekerheid dat de applicatie volledig veilig is of geen ongewenste neveneffecten of incompatibiliteiten veroorzaakt. Het is daarom aan te raden om eerst een systeemherstelpunt te maken. Zo kun je indien nodig terugkeren naar de staat van je systeem voor de installatie van het programma (zie het kader ‘Herstelpunt’).

Twijfel je over de veiligheid van de applicatie, dan is het verstandig om deze eerst in een gevirtualiseerde omgeving op te starten. Je kunt kiezen voor systeemvirtualisatie, zoals het opzetten van een virtuele Windows-omgeving via een gratis hypervisor als Oracle VM VirtualBox. Hoewel dit een veilige optie is, vergt het de nodige inspanningen en configuratie.

Een handiger alternatief is daarom toepassingsvirtualisatie, waarbij niet het gehele besturingssysteem, maar alleen individuele applicaties worden gevirtualiseerd. Deze vorm van virtualisatie scheidt de applicatie veilig van het onderliggende besturingssysteem en andere toepassingen.

Lees ook: Virtualiseren kun je leren: zo boots je een tweede computer na

Tip 08: Sandboxie

Windows Pro en hogere versies hebben een ingebouwde sandbox. Deze functioneert als een complete, geïsoleerde desktopomgeving, wat neerkomt op systeemvirtualisatie. Voor een praktischer en gratis alternatief is er Sandboxie Plus (ook portable). We helpen je hier alvast op weg om een applicatie veilig in deze zandbak te testen.

Download en installeer de tool met de standaardinstellingen en start deze. Bevestig met OK om automatisch configuratieprofielen voor enkele populaire applicaties aan te maken. Klik rechts in het hoofdvenster en selecteer Nieuwe box aanmaken. Noem de box bijvoorbeeld naar de applicatie die je wilt testen. Kies Standard Sandbox, tenzij je voorkeur uitgaat naar functiesets met hogere beveiligingsniveaus. Zonder activering zijn deze speciale sandboxes beperkt tot vijf minuten continu gebruik, wat wellicht genoeg is voor een snelle test. Bevestig met Volgende / Voltooien / OK. Je nieuwe sandbox is nu zichtbaar in het programmavenster.

Tip 09: Veilig testen

Klik met rechts op de zandbak in Sandboxie Plus en selecteer Uitvoeren om de verschillende manieren van het starten van de applicatie te verkennen. Kies voor Programma uitvoeren en navigeer via de knop Bladeren naar de gewenste applicatie. Na de installatie verdwijnen de setup-processen uit de zandbak. Open de applicatie door rechts op de zandbak te klikken en te kiezen voor Uitvoeren / Uitvoeren vanaf startmenu / Programs, gevolgd door de programmanaam. De applicatie start nu op in een gevirtualiseerde omgeving, herkenbaar aan de gele omlijning van het venster. Dit stelt je in staat de applicatie veilig te testen. Alle schrijfacties naar het systeem worden omgeleid naar de sandboxmap. Deze bekijk je door met rechts te klikken op de zandbak, Box-inhoud te selecteren en vervolgens Browse Files, Inhoud verkennen en/of Register openen te kiezen. In het contextmenu vind je ook de optie Bestanden herstellen waarmee je bestanden uit de zandbak naar je ‘echte’ systeem kunt overzetten als je dit absoluut wilt. Door te dubbelklikken op een zandbak open je de geavanceerde instellingen.

Overigens kan ook een browser, net als elke andere applicatie, veilig in zo’n zandbak draaien. Dit vermindert het risico op drive-by downloads en het binnenhalen van andere schadelijke scripts tijdens het surfen op internet.

Tip 10: Online tools

Gevorderde gebruikers willen we graag nog wijzen op enkele online tools voor het testen van de veiligheid van gedownloade applicaties. Zo kun je via www.filescan.io/scan een bestand tot 100 MB uploaden voor analyse, of een url invoeren. Na de upload ontvang je een uitgebreid rapport met secties als File Details, Indicators of Compromise, Extracted Files en Geolocation. Wees echter voorzichtig met het oordeel van de tool, aangezien het vaak de status (Likely) malicious aangeeft.

Via www.any.run kun je na registratie een applicatie testen in een heuse online gevirtualiseerde omgeving. De gratis versie is wel beperkt tot Windows 7 (32 bit) en loopt maximaal vijf minuten. Een nieuwe taak maak je aan door een uitvoerbaar bestand te uploaden en te bevestigen met Run a public task en I Agree. Je kunt de applicatie observeren in een virtuele desktop en in detail kijken naar processen, HTTP- en DNS-verzoeken, netwerkverbindingen en meer. Ook is het mogelijk om eerder geanalyseerde taken te bekijken via Public tasks, die je gerust kunt filteren op sleutelwoorden als suspicious en malicious.

Tip 11: Verwijderen

Als de gedownloade applicatie veilig en betrouwbaar lijkt, kun je deze op je systeem installeren. Let wel op of er geen ongewenste software of functies mee-geïnstalleerd worden. De tool Unchecky was handig om automatisch ongewenste aanbiedingen tijdens installaties uit te vinken, maar deze wordt helaas niet meer geüpdatet.

Als de geïnstalleerde applicatie niet voldoet en je hebt vooraf een herstelpunt gemaakt, kun je de installatie in principe volledig ongedaan maken (zie het kader ‘Herstelpunt’). Zonder herstelpunt kun je de applicatie de-installeren via Configuratiescherm / Een programma verwijderen. Voor een grondigere verwijdering kun je tools als IObit Uninstaller of Revo Uninstaller overwegen. Via een ingebouwde monitoringsfunctie kunnen ze, vooral in hun betaalde versies, niet alleen de applicatie zelf maar ook alle overgebleven bestanden, mappen en registervermeldingen verwijderen.

De Eufy Video Doorbell C30 is een betaalbare slimme deurbel met een adviesprijs van 79 euro. Hoe goed kan een deurbel dan zijn? Nou, behoorlijk, als je het ons vraagt. Natuurlijk zijn er nadelen, maar die zijn begrijpelijk gezien de prijs.

 Eén van de belangrijkste concurrenten van de Eufy Video Doorbell C30 is ongetwijfeld de eerder in 2024 gelanceerde Ring Battery Video Doorbell. Die slimme deurbel heeft een adviesprijs van 99 euro en bevalt eigenlijk zo goed, dat je je hardop mag afvragen of je wel meer hoeft uit te geven dan dat. Eufy gaat er dus nog eens 20 euro onder zitten en probeert zodoende de concurrentie te ondermijn, zonder dat het merk inlevert op benodigde functies.

Hoewel de Eufy Video Doorbell C30 een flinke unit is, is het ook gewoon een typische videodeurbel. Onderop zit een gemakkelijk indrukbare knop en bovenin zit de enkele camera. In de doos zitten verschillende middelen waarmee je hem gemakkelijk aan het deurkozijn ophangt. Er zit tevens een wig bij, waarmee je hem met een hoek van vijftien graden installeert. Zo kan de camera altijd gericht zijn op de aanbeller. Maar in principe hang je hem op waar je wilt.

©Wesley Akkerman

Een vervelend taakje

Opladen gaat gelukkig via een usb-c-kabel. Het nadeel van dit systeem is dat je daarvoor de complete deurbel moet verwijderen, en ook de achterkant met een pin moet losmaken om erbij te komen. Geen vreemd principe gezien de prijs, maar wel een vervelend taakje. De fabrikant belooft een gebruikersduur van drie maanden, dus dit moet je zeker vier keer per jaar doen. Opladen duurt zes uur – dan is de deurbel dus ook zes uur buiten gebruik.

Wat deze deurbel echter zo interessant maakt, is het feit dat die beelden lokaal kunt opslaan. Je bent geen extra kosten kwijt aan één abonnement. In de deurbel zelf past een microSD-kaartje (tot 128 GB) waar die beelden op staan. Hoewel we offline opslaan toejuichen, is de kaart direct in de bel stoppen niet altijd handig. Want als iemand de bel steelt, dan ben je meteen dat kaartje kwijt. Maar aan de andere kant heb je zo ook geen extra kosten voor de aanschaf van een gong of basisstation.

©Wesley Akkerman

Koppeling met S380

Ons advies is dan ook: bevestig de Eufy Video Doorbell C30 stevig aan de muur, deur of het kozijn, om diefstal te voorkomen. Als je wilt, kun je het systeem ook zonder microSD-kaart gebruiken, aangezien je de C30 aan het S380-basisstation kunt koppelen. Dat station kost 139 euro en is daarmee flink duurder dan de deurbel. Maar als je al zo'n hub hebt of je bent voornemens meer met Eufy te doen, dan is die de investering dubbel en dwars waard.

Mocht je dat basisstation hebben of gaan kopen, dan ontgrendel je daarmee een aantal handige opties. Denk dan aan meer detectie- en herkenningsmogelijkheden, opslag tot 16 TB (voor alle gekoppelde camera's) en de gongfunctie. De S380 kan dan een geluidje afspelen op het moment dat er iemand aanbelt. Alleen deze integratie maakt de Eufy Video Doorbell C30 al ontzettend interessant, omdat je relatief veel functies voor een ontzettend laag bedrag in huis haalt.

©Wesley Akkerman

Met of zonde base?

Natuurlijk maakt de Eufy Video Doorbell C30 zelf ook lawaai zodra iemand op de bel drukt. Op je smartphone krijg je dan een simpele notificatie te zien. Als je daarop tikt, kom je uit in de app en krijg je een liveweergave te zien van degene die voor de deur staat. Met een full HD-resolutie en een duidelijke microfoon en speaker zie en hoor je alles heel goed wat er voor de deur gebeurt. Ook degene die aanbelt kan jou prettig verstaan. Hier hebben we dus weinig op aan te merken.

In vergelijking met duurdere bellen kunnen de beelden een beetje korrelig ogen, en ze missen wat detail. Maar je ziet duidelijk wie er voor de deur staat en of er bijvoorbeeld een pakketje ligt. Wanneer je de bel zonder Homebase S380 gebruikt, is die minder accuraat met bewegings- en detectiemiddelen dan je misschien zou willen, waardoor je nog weleens wat kunt missen of soms juist te veel notificaties krijgt. Met inzet van de base gaat het echter veel beter.

©Wesley Akkerman

Zaken om rekening mee te houden

Verder moet je er rekening mee houden dat dit niet de beste videodeurbel voor pakketherkenning is. Dat komt door de verticale kijkhoek van 140 graden. Die is niet hoog genoeg om de deurmat te zien liggen, waardoor veel pakketten onopgemerkt blijven. Daarnaast stelt de zoomfunctie niet veel voor. Je kunt technisch gezien zien wat er verderop gebeurt, maar echt met veel detail lukt dat niet. Gelukkig gebruik je zo'n functie niet al te vaak.

Ook overtuigt nachtvisie niet. Zodra er te weinig licht is, schakelt het systeem over naar een zwart-witmodus. In principe prima om de boel te checken, maar het komt de beeldkwaliteit niet ten goede. Maar goed, we zeggen het er nog even bij: dit apparaat kost nog geen 80 euro, dus we verwachten ook niet dat hij overal goed op scoort. Dit zijn echter wel aspecten waar Ring iets beter mee omgaat, maar dan moet je bereid zijn twee tientjes meer te betalen.

Eufy Video Doorbell C30 kopen?

Onderaan de streep doet de Eufy Video Doorbell C30 echter weinig fout om een aankoop in de weg te zitten. De laatste punten die we noemen, zaken om rekening mee te houden, scharen we daar niet onder. Maar geven we toch mee zodat je weet waar je aan begint. Wat de deurbel een beetje tegenwerkt is de manier van opladen en het feit dat je met de kijkhoek van 140 graden de mat niet in beeld kunt brengen. Daardoor kunnen pakketjes onopgemerkt blijven.

Maar verder is het gewoon een fijne, toegankelijke en goed bruikbare videodeurbel die voor 79 euro flink wat waarde aanbiedt. Je hebt bovendien géén abonnement nodig voor de opslag en kunt het systeem eventueel uitbreiden met of toevoegen aan de Homebase S380 van hetzelfde merk. Daarmee ontgrendel je flink wat extra, slimme mogelijkheden én heeft de deurbel een flinke troef in handen waar Ring momenteel alleen van kan dromen.

Bij veel mensen blijven foto’s en video’s op hun smartphone staan. Een gemiste kans, want dat schermpje doet geen recht aan al die leuke en dierbare herinneringen. Je kunt de beelden beter bewonderen op een televisie. Zeker bij een groot scherm van 55, 65 of misschien wel 75 inch is dat een fraai gezicht. Laten we de mogelijkheden eens bekijken.

Kiekjes en filmpjes op een smartphone terugkijken? Maak daar geen gewoonte van, want je eigen beeldmateriaal op een televisie terugkijken maakt veel meer indruk. Zeker met de hoge resoluties van tegenwoordig zie je volop details. Zowel een hedendaagse smartphonecamera als recente smart-tv zijn doorgaans van een prima kwaliteit. Wie weet kun je bij een scherpe portret- of dierenfoto de haren bijna tellen. De meeste televisies hebben verschillende opties om de beelden op het grote scherm te toveren. Neem met gezinsleden of vrienden plaats op de loungebank en geniet optimaal van je eigen foto’s en video’s.

Streamen vanaf smartphone

Als het beeldmateriaal op een smartphone staat opgeslagen, kun je de bestanden mogelijk draadloos naar een televisie streamen. Dat gaat via het thuisnetwerk. Zorg ervoor dat de smart-tv en het mobiele toestel met hetzelfde (wifi-)netwerk zijn verbonden. De huidige generatie televisies hebben bijna allemaal een draadloze en fysieke netwerkaansluiting. De wat duurdere tv-toestellen ondersteunen een of meerdere streamingmethoden. Controleer in de specificaties van de televisie of het apparaat met Apple AirPlay 2 en/of Google Cast overweg kan.

Apple AirPlay 2

Staan jouw foto’s en video’s op een iPhone? Dan stream je de bestanden via AirPlay 2 naar het grote scherm. Veel recente televisies ondersteunen inmiddels deze techniek. Het werkt kinderlijk eenvoudig. Start op het mobiele toestel de app Foto’s en open een foto of filmpje. Je drukt vervolgens op het deelmenu (pictogram met vierkant en pijl). Veeg op het scherm zo nodig iets omhoog, waarna je AirPlay aantikt.

Sluis via enkele schermtikken persoonlijke foto’s door naar een geschikte televisie.

Er verschijnt nu een lijst met ingeschakelde apparaten die compatibel zijn met deze streamingmethode. Tik op de juiste kamer of de naam van jouw televisie. Afhankelijk van de instellingen toont de smart-tv mogelijk een viercijferige code. Zodra je die op de iPhone overneemt en bevestigt met OK, verschijnt het beeld in vol ornaat op de televisie.

Zodra je een viercijferige code invoert, verschijnen de beelden op jouw smart-tv.

De iPhone is nu jouw afstandsbediening geworden. Veeg bijvoorbeeld naar links om het volgende beeld te tonen. Wil je lekker achterover leunen en passief van jouw foto- en videoverzameling genieten? Tik dan op de drie puntjes en kies Speel af als diavoorstelling. Als alternatief kun je ook vanaf een iPad of Mac eigen beeldmateriaal naar een televisie met AirPlay 2-ondersteuning streamen.

Google Cast

Veel televisies van onder meer Sony, Philips en TCL zijn uitgerust met het besturingssysteem van Google. Dit (smart)platform heet Android TV of Google TV. Het voordeel van deze televisies is dat ze met de streamingmethode Google Cast uit de voeten kunnen. Overigens hebben bepaalde televisiemodellen van andere merken eveneens deze techniek aan boord. Kijk hiervoor even in de specificaties van jouw smart-tv.

Maak je met een Android-toestel geregeld mooie foto’s en video’s? Je vindt de beelden dan in Google Foto’s. Bezitters van een iPhone (of iPad) kunnen deze toepassing vanuit de Play Store installeren. Open de app en tik een willekeurige foto of video aan. Via het castpictogram (rechthoek met drie verbindingsstreepjes) verschijnt er een menu met beschikbare apparaten. Tik nu op de juiste kamer of de naam van jouw televisie. Binnen enkele ogenblikken zie je het gekozen beeld op de smart-tv. Veeg naar links op door je collectie te bladeren. Je kunt ook een diavoorstelling afspelen. Tik dan op de drie puntjes en kies Diavoorstelling in het menu.

Apparaten met Google Cast-ondersteuning kunnen pijlsnel met elkaar communiceren.

Casten via Chrome-browser

Google Foto’s is een clouddienst. Gunstig, want hierdoor kun je de beelden vanaf verschillende apparaten naar de televisie streamen. Naast smartphones en tablets werkt Google Cast ook vanaf een computer. Je hebt hiervoor Chrome nodig. Als deze browser nog niet op je pc of laptop is geïnstalleerd, download je het programma vanaf www.google.com/intl/nl/chrome. Open nu de website van Google Foto’s. Wanneer je nog niet met een Google-account bent ingelogd, klik je eerst rechtsboven op Naar Google Foto’s. Kies nu het juiste Google-account of vul handmatig de juiste inloggegevens in.

Je gaat nu het huidige browsertabblad naar de televisie casten. Klik in de werkbalk van Chrome rechtsboven op de drie puntjes. Er komt een uitgebreid menu tevoorschijn. Via Casten / opslaan en delen kies je Casten. Klik nu op de naam van de kamer of televisie. Een kopie van het browsertabblad is direct op de televisie te zien. Je gebruikt de pijltjestoetsen om de beelden een voor een te tonen. Met behulp van de drie puntjes in Google Foto’s open je een diavoorstelling.

De bekende browser Chrome heeft in het menu een Google Cast-functie.

In plaats van het browsertabblad kun je ook het volledige scherm van jouw laptop of pc casten. Deze optie is nuttig wanneer je persoonlijke mediabestanden lokaal op de computer bewaart. Beëindig zo nodig eerst de huidige castsessie. Je klikt hiervoor in de werkbalk van Chrome op het castpictogram en bevestigt met Stop. Via Bronnen kies je daarna Scherm casten. Klik daarna op de naam van de kamer of televisie om het volledige computerscherm te delen.

Wijzig een instelling om het volledige computerscherm op de televisie te tonen.

Smartphone via kabel

Ondersteunt jouw televisie geen Apple AirPlay 2 of Google Cast? Je kunt dan vanaf een smartphone mogelijk alsnog rechtstreeks beelden op de televisie weergeven. Gebruik hiervoor de usb-oplaadkabel. Een voorwaarde is natuurlijk wel dat je televisie een usb-poort heeft. Overigens werkt deze methode in de praktijk niet altijd, maar het is het proberen waard.

Heb je de smartphone aangesloten? Dan verschijnt er mogelijk op je telefoon een verzoek om de televisie toegang tot de mediabestanden te geven. Verleen deze toestemming. Kijk in de bronlijst van de televisie of je de smartphone ziet staan. Daarna kun je de inhoud van het apparaat openen. Is dat niet het geval, dan zoek je in het menu naar een media(speler)-app. Hierin blader je naar de juiste map met mediabestanden. Heb wel even geduld, want doorgaans neemt een televisie ruim de tijd om een (uitgebreide) bibliotheek met beeldmateriaal te tonen. Met de pijltjestoetsen op de afstandsbediening navigeer je langs alle beelden. Vaak kun je een fotomap ook als diavoorstelling weergeven.

Zowel oude als nieuwe televisies hebben aan de zijkant meestal een usb-poort.

Externe harde schijf of ssd

Heb je een fotoback-up op een externe harde schijf of ssd staan? Dan sluit je dit externe apparaat rechtstreeks op je televisie aan. Gebruik hiervoor een vrije usb-poort. Het weergeven van je eigen beeldmateriaal werkt bijna hetzelfde als bij je telefoon. Wel is er een aantal aandachtspunten.

Zo vereisen grote externe schijven (3,5 inch) netstroom. Zoek voor zo’n opslagapparaat een plekje dichtbij een stopcontact. Kleine externe schijven (2,5 inch) en ssd’s ontvangen doorgaans via usb voeding van de televisie. Daarnaast moet de televisie compatibel zijn met het bestandssysteem van de externe opslagdrager. De meeste televisies openen moeiteloos schijven met de gangbare formaten NTFS en FAT32. Bij gebruik van een ander bestandssysteem moet je de usb-opslagdrager vermoedelijk eerst naar een andere indeling formatteren.

Tv als computerscherm

Veel mensen bewaren hun persoonlijke foto- en videoverzameling op hun laptop. Dat is handig, want je kunt deze schootcomputer dan rechtstreeks met je televisie verbinden. Controleer eerst wel even of de zijkant van het apparaat een HDMI-uitgang heeft. Zo ja, dan sluit je de apparaten met een HDMI-kabel op elkaar aan. Je kunt de laptop bijvoorbeeld op een bijzettafel of kruk vlakbij de televisie neerzetten. Selecteer in de bronlijst van jouw televisie het juiste ingangssignaal.

Wegens de beperkte lengte van een HDMI-kabel plaats je de laptop vlakbij de televisie.

Je bepaalt zelf hoe de televisie en het computerscherm zich gedragen. Klik bijvoorbeeld in Windows 11 met de rechtermuisknop ergens op het bureaublad en kies Beeldscherminstellingen. Bovenaan kun je tussen verschillende opties kiezen. Met de functie Deze beeldschermen dupliceren verschijnt er op de computer en televisie hetzelfde beeld. Je kunt de foto’s en video’s ook alleen op de televisie weergeven. Kies dan Alleen weergeven op 2. Heb je iets veranderd? Bevestig dan met Wijzigingen behouden.

Voor de bediening ben je aangewezen op het touchpad en toetsenbord van jouw laptop. Dat is nogal onhandig wanneer de computer in de buurt van de televisie staat opgesteld. Sluit daarom bij voorkeur een draadloze computermuis op de laptop aan, zodat je vanaf de bank door je fotocollectie kunt bladeren.

Wil je het beeld dupliceren of zet je de laptop op zwart?

Fotocollectie op NAS

Een NAS is een perfect apparaat om al jouw dierbare foto’s en video’s op te verzamelen. Met de juiste (RAID-)instellingen zijn de gegevens tenslotte beschermd tegen schijfuitval. Bovendien kun je de bestanden op elke smartphone, tablet en computer openen. Maar hoe maak je de inhoud van een NAS op jouw televisie beschikbaar? Dat kan op verschillende manieren. Aangezien Synology marktleider is in Nederland, bespreken we de mogelijkheden van dit Taiwanese merk.

Een NAS is een apart opslagapparaat binnen jouw thuisnetwerk, zoals de breed verkrijgbare Synology DiskStation DS224+.

Synology Photos

Synology Photos is een ideale app om je persoonlijke mediacollectie te beheren. Staat deze toepassing nog niet op je NAS, dan kun je die vanuit het Package Center installeren. Je opent Synology Photos in een nieuw browsertabblad. Voeg vervolgens beeldmateriaal toe. Gebruik je de browser Chrome, dan kun je dit tabblad naar een geschikte televisie casten. Volg hiervoor de eerdere instructies in de paragraaf Casten via Chrome-browser.

Als je computer is uitgeschakeld, cast je evengoed vanaf jouw NAS eigen beeldmateriaal naar de televisie. Installeer hiervoor Synology Photos op je iPhone of Android-toestel. Je tikt bij een willekeurige foto bovenaan op het castpictogram en kiest een geschikte televisie (of mediaspeler) om naar te casten.

De mobiele app van Synology Photos heeft bovenaan een castknop.

Mediaserver inrichten

Wil je eigen mediabestanden zonder tussenkomst van een computer of smartphone bij een NAS ophalen? Dat kan ook, want de meeste smart-tv’s kunnen namelijk rechtstreeks met een mediaserver communiceren. Zo’n server stelt jouw foto’s en filmpjes beschikbaar aan overige apparaten in het netwerk. Dat werkt over het algemeen via het universele DLNA-protocol.

Als je een NAS van Synology bezit, installeer je in het Package Center de app Mediaserver. Na de installatie voegt deze toepassing drie extra mappen toe, namelijk music, photo en video. Alle bestanden die je in deze mappen plaatst, stelt de NAS automatisch beschikbaar aan andere afspeelapparaten in het netwerk. Open het hulpprogramma File Station om deze mappen met eigen beeldmateriaal te vullen. Je kunt de kiekjes en video’s nu eenvoudig bekijken. Kies in de bronlijst van de smart-tv jouw NAS en blader naar de map met mediabestanden.

De meeste smart-tv’s maken zonder tussenkomst verbinding met een mediaserver.

Tot slot

Er zijn nog meer mogelijkheden om jouw waardevolle beeldmateriaal op een levensgroot scherm te bekijken. Zo kun je bijvoorbeeld op een pc een eigen mediaserver inrichten of een smartphone via een HDMI-verloopkabel aansluiten. In deze workshop kozen we voor de makkelijkste methoden. Veel kijkplezier!