Op het internet vind je zo veel interessante bestanden en leuke programma’s dat het zonde is om alles links te laten liggen. Toch is voorzichtigheid geboden. Het downloaden en openen van bestanden, of het opstarten van programma's, vereist niet alleen gezond verstand, maar ook een flinke dosis voorzorgsmaatregelen.

Tip 01: Basisveiligheid

Wanneer je het internet opgaat, houd dan in je achterhoofd dat er risico’s zijn, al hoef je daar niet paranoïde van te worden. Er zijn nu eenmaal bedreigingen als hackers, malware, deep fake en ander ongein. Een combinatie van gezond verstand en enkele basismaatregelen kunnen deze risico’s sterk verminderen. Vermijd bijvoorbeeld zogeheten warez-sites, waar auteursrechtelijk beschermd materiaal illegaal en vaak kosteloos wordt verspreid. Het gaat dan veelal om programma’s met een ‘crack’, bijvoorbeeld een serienummer of een tool om de ingebouwde protectie te omzeilen. Niet alleen speelt hier de ethische kwestie, niet zelden zijn zulke sites vergeven van malafide scripts of virussen. Blijf dus weg van sites van bedenkelijk allooi en klik nooit zomaar op onbekende links die je via mails of socialmedia-berichten worden aangeboden.

We gaan er ook van uit dat je de basisbeveiliging op orde hebt. Dit houdt in dat je op je computer over een up-to-date antivirustool en een firewall beschikt en dat beide actief zijn. Eventueel installeer je hiervoor een degelijke internet securitysuite, maar de ingebouwde Windows-beveiliging volstaat ook, zowel antivirus als firewall. Deze moeten natuurlijk wel op de achtergrond actief zijn (zie ook het kader ‘Sneltests’).

Tip 02: Bronnen

Als je op zoek bent naar freeware, is het aan te raden eerst de officiële website van de softwareontwikkelaar te raadplegen. Zoek bijvoorbeeld naar official site <programmanaam> om de juiste site te vinden. Neem bijvoorbeeld VLC Media Player: je downloadt deze tool het beste via de officiële site www.videolan.org, en niet via websites https://vlc.onl of https://vlc-media-player.softonic.nl, tenzij deze doorverwijzen naar de officiële downloadpagina. Overigens, dat een url met https:// begint, betekent enkel dat het verkeer tussen je browser en de server versleuteld is, maar garandeert geenszins dat de download veilig is.

Als je toch een betrouwbare verzamelwebsite zoekt voor freeware en shareware, is SnapFiles een goede keuze, maar ook hier raden we aan om, indien mogelijk, altijd de link bij Publisher (Website) te gebruiken.

Dit geldt trouwens ook voor het downloaden van stuurprogramma’s. Probeer deze altijd direct van de website van de fabrikant te downloaden en vermijd het gebruik van driver-updateprogramma’s van (onbetrouwbare) websites.

Tip 03: Bescherming

Gezond verstand is essentieel om bedenkelijke of verdachte sites te herkennen en te vermijden. Gelukkig zijn er hulpmiddelen beschikbaar om je hierbij te helpen. Moderne browsers hebben functies ingebouwd die bescherming bieden tegen potentieel gevaarlijke sites en downloads. In Chrome vind je deze opties onder Instellingen / Privacy en beveiliging, waar je Standaardbeveiliging of Geoptimaliseerde beveiliging kunt inschakelen. Let op, deze laatste stuurt browsegegevens naar Google voor analyse.

In Edge is een vergelijkbare functie te vinden bij Instellingen / Privacy, zoeken en services, in de sectie Beveiliging. Hier is het aan te raden Microsoft Defender SmartScreen, Mogelijk ongewenste apps blokkeren en Beveiliging tegen typefouten van websiteadressen in te schakelen. Stel de webbeveiliging in op Gebalanceerd voor een goede bescherming.

Op Windows-niveau kun je de beveiliging ook verhogen. Ga naar Instellingen, kies Privacy en beveiliging / Windows-beveiliging en open de sectie App- en browserbeheer. Hier vind je diverse functies, waaronder Instellingen voor beveiliging op basis van reputatie, waar je het best alle opties inschakelt.

Je kunt ook overwegen een extra browserextensie te installeren die helpt onveilige sites te vermijden, zoals WOT of uBlock Origin, beschikbaar voor diverse browsers in de bijbehorende webstores. Houd er rekening mee dat deze diensten de url’s van bezochte websites kunnen zien.

Tip 04: Blokkering

Je weet zeker dat je een betrouwbare site geopend hebt en je hebt de download-knop ingedrukt om een bestand op te halen. Het staat nu op je schijf, maar wees nog altijd voorzichtig met het openen of uitvoeren. Open eens via het contextmenu de Eigenschappen van het bestand in de Verkenner. Op het tabblad Algemeen vind je normaliter de optie Blokkering opheffen. Windows heeft namelijk een markering toegevoegd in (de zogeheten Alternate Data Stream van) het bestand, wat aangeeft dat het van een externe bron komt en mogelijk extra beveiligingsmaatregelen vereist. Zo worden Office-bestanden door Microsoft Office automatisch geopend in de beveiligde weergave. Voor uitvoerbare bestanden kan Windows via een waarschuwingsvenster aangeven dat het bestand mogelijk schadelijk is. Als je zeker weet dat het bestand veilig is, kun je op Meer informatie klikken en vervolgens op Toch uitvoeren. Of je vinkt in het Eigenschappen-venster de optie Blokkering opheffen aan.

Tip 05: Online virusscanner

Ook al gebruik je een antivirustool, het blijft verstandig om gedownloade bestanden, zelfs onuitgepakte archieven, eerst te scannen met een online virusscanner voordat je ze opent. Twee betrouwbare diensten hiervoor zijn VirusTotal en Jotti’s malware scan. VirusTotal is uitgebreider; het analyseert je bestand met ongeveer 70 verschillende online scanners, terwijl Jotti er zo’n 12 gebruikt. Bovendien biedt VirusTotal extra informatie via tabbladen als Details en Community.

Raak niet meteen in paniek als een paar scanners potentiële malware signaleren. Pas als meer dan zo’n 5 procent van de scanners een waarschuwing geeft, vooral de bekendere virusscanners, is er wellicht iets aan de hand. In zo’n geval is het raadzaam om meer informatie te zoeken via Google of het bestand eerst in een veilige, gevirtualiseerde omgeving te openen (zie tips 7 t/m 9).

Met VirusTotal kun je trouwens niet alleen bestanden maar ook webadressen en domeinnamen controleren. Dit doe je via de tabbladen URL en Search. Dus ook langs deze weg kun je je informeren over de betrouwbaarheid van (twijfelachtige) websites.

Tip 06: Second opinion

Als je eigen antivirustool en online scanners geen duidelijkheid bieden, kun je een second opinion vragen. Weet wel dat het tegelijkertijd draaien van twee realtime (‘on access’) antivirustools niet aan te raden is, voor zover je systeem dat al toelaat. Wel kun je, naast je reguliere scanner, een ‘on demand’-scanner als Norton Power Eraser of Malwarebytes opstarten.

Ook Microsoft Defender Antivirus kun je als ‘second opinion’-scanner gebruiken. Ga naar Instellingen / Privacy en beveiliging, selecteer Windows-beveiliging / Virus- en bedreigingsbeveiliging, klik op Scanopties en kies een van de beschikbare scantypes. Met de optie Aangepaste scan kun je specifieke bestanden en locaties laten scannen.

Voor het detecteren en elimineren van moeilijker op te sporen infecties, zoals bootvirussen, kan de vierde optie, Microsoft Defender Antivirus (offline scan), nuttig zijn. Deze start je systeem namelijk op in een speciale bootmodus, zodat eventuele virussen geen kans krijgen zich in het geheugen te nestelen. Een alternatief hiervoor zijn live antivirustools die je vanaf een bootstick opstart, zoals Kaspersky Rescue Disk of de meer generieke, op Windows gebaseerde distributie Hiren’s BootCD PE, die vier verschillende virusscanners bevat.

Tip 07: Virtualisatie

Nadat je een programma hebt gedownload en de virusscanners geen verdachte zaken hebben gedetecteerd, lijkt niets je in de weg te staan om het te starten. Helaas heb je geen absolute zekerheid dat de applicatie volledig veilig is of geen ongewenste neveneffecten of incompatibiliteiten veroorzaakt. Het is daarom aan te raden om eerst een systeemherstelpunt te maken. Zo kun je indien nodig terugkeren naar de staat van je systeem voor de installatie van het programma (zie het kader ‘Herstelpunt’).

Twijfel je over de veiligheid van de applicatie, dan is het verstandig om deze eerst in een gevirtualiseerde omgeving op te starten. Je kunt kiezen voor systeemvirtualisatie, zoals het opzetten van een virtuele Windows-omgeving via een gratis hypervisor als Oracle VM VirtualBox. Hoewel dit een veilige optie is, vergt het de nodige inspanningen en configuratie.

Een handiger alternatief is daarom toepassingsvirtualisatie, waarbij niet het gehele besturingssysteem, maar alleen individuele applicaties worden gevirtualiseerd. Deze vorm van virtualisatie scheidt de applicatie veilig van het onderliggende besturingssysteem en andere toepassingen.

Lees ook: Virtualiseren kun je leren: zo boots je een tweede computer na

Tip 08: Sandboxie

Windows Pro en hogere versies hebben een ingebouwde sandbox. Deze functioneert als een complete, geïsoleerde desktopomgeving, wat neerkomt op systeemvirtualisatie. Voor een praktischer en gratis alternatief is er Sandboxie Plus (ook portable). We helpen je hier alvast op weg om een applicatie veilig in deze zandbak te testen.

Download en installeer de tool met de standaardinstellingen en start deze. Bevestig met OK om automatisch configuratieprofielen voor enkele populaire applicaties aan te maken. Klik rechts in het hoofdvenster en selecteer Nieuwe box aanmaken. Noem de box bijvoorbeeld naar de applicatie die je wilt testen. Kies Standard Sandbox, tenzij je voorkeur uitgaat naar functiesets met hogere beveiligingsniveaus. Zonder activering zijn deze speciale sandboxes beperkt tot vijf minuten continu gebruik, wat wellicht genoeg is voor een snelle test. Bevestig met Volgende / Voltooien / OK. Je nieuwe sandbox is nu zichtbaar in het programmavenster.

Tip 09: Veilig testen

Klik met rechts op de zandbak in Sandboxie Plus en selecteer Uitvoeren om de verschillende manieren van het starten van de applicatie te verkennen. Kies voor Programma uitvoeren en navigeer via de knop Bladeren naar de gewenste applicatie. Na de installatie verdwijnen de setup-processen uit de zandbak. Open de applicatie door rechts op de zandbak te klikken en te kiezen voor Uitvoeren / Uitvoeren vanaf startmenu / Programs, gevolgd door de programmanaam. De applicatie start nu op in een gevirtualiseerde omgeving, herkenbaar aan de gele omlijning van het venster. Dit stelt je in staat de applicatie veilig te testen. Alle schrijfacties naar het systeem worden omgeleid naar de sandboxmap. Deze bekijk je door met rechts te klikken op de zandbak, Box-inhoud te selecteren en vervolgens Browse Files, Inhoud verkennen en/of Register openen te kiezen. In het contextmenu vind je ook de optie Bestanden herstellen waarmee je bestanden uit de zandbak naar je ‘echte’ systeem kunt overzetten als je dit absoluut wilt. Door te dubbelklikken op een zandbak open je de geavanceerde instellingen.

Overigens kan ook een browser, net als elke andere applicatie, veilig in zo’n zandbak draaien. Dit vermindert het risico op drive-by downloads en het binnenhalen van andere schadelijke scripts tijdens het surfen op internet.

Tip 10: Online tools

Gevorderde gebruikers willen we graag nog wijzen op enkele online tools voor het testen van de veiligheid van gedownloade applicaties. Zo kun je via www.filescan.io/scan een bestand tot 100 MB uploaden voor analyse, of een url invoeren. Na de upload ontvang je een uitgebreid rapport met secties als File Details, Indicators of Compromise, Extracted Files en Geolocation. Wees echter voorzichtig met het oordeel van de tool, aangezien het vaak de status (Likely) malicious aangeeft.

Via www.any.run kun je na registratie een applicatie testen in een heuse online gevirtualiseerde omgeving. De gratis versie is wel beperkt tot Windows 7 (32 bit) en loopt maximaal vijf minuten. Een nieuwe taak maak je aan door een uitvoerbaar bestand te uploaden en te bevestigen met Run a public task en I Agree. Je kunt de applicatie observeren in een virtuele desktop en in detail kijken naar processen, HTTP- en DNS-verzoeken, netwerkverbindingen en meer. Ook is het mogelijk om eerder geanalyseerde taken te bekijken via Public tasks, die je gerust kunt filteren op sleutelwoorden als suspicious en malicious.

Tip 11: Verwijderen

Als de gedownloade applicatie veilig en betrouwbaar lijkt, kun je deze op je systeem installeren. Let wel op of er geen ongewenste software of functies mee-geïnstalleerd worden. De tool Unchecky was handig om automatisch ongewenste aanbiedingen tijdens installaties uit te vinken, maar deze wordt helaas niet meer geüpdatet.

Als de geïnstalleerde applicatie niet voldoet en je hebt vooraf een herstelpunt gemaakt, kun je de installatie in principe volledig ongedaan maken (zie het kader ‘Herstelpunt’). Zonder herstelpunt kun je de applicatie de-installeren via Configuratiescherm / Een programma verwijderen. Voor een grondigere verwijdering kun je tools als IObit Uninstaller of Revo Uninstaller overwegen. Via een ingebouwde monitoringsfunctie kunnen ze, vooral in hun betaalde versies, niet alleen de applicatie zelf maar ook alle overgebleven bestanden, mappen en registervermeldingen verwijderen.

Gebruikers die deze week Facebook of Instagram openen, krijgen ineens een keuze voorgeschoteld: wil je betalen om geen advertenties meer te zien, of blijf je het gratis gebruiken mét advertenties? Die keuze is vanaf nu verplicht. Sinds november 2023 bood Meta al de mogelijkheid om een betaald abonnement zonder advertenties te nemen, maar tot nu toe was dat geheel vrijblijvend. Wat betekent die verplichte keuze precies? En kun je, als je niet wilt betalen, nog steeds zelf bepalen wat je te zien krijgt?

Waarom moet je nu ineens kiezen?

Meta voert deze verplichte keuze door vanwege aangescherpte Europese privacyregels. De wetgever stelt strengere eisen aan hoe bedrijven data mogen gebruiken voor advertentiedoeleinden. Een gratis dienst met gepersonaliseerde advertenties mag alleen als de gebruiker daar bewust toestemming voor geeft. Meta zet de gebruiker daarom voor het blok: betalen voor een advertentievrije ervaring, of toestemming geven voor het gebruik van je gegevens.

De betaalde abonnementsvorm: wat houdt het in?

Wie zich abonneert op de advertentievrije versie van Facebook en Instagram betaalt 7,99 euro per maand via de app, of 5,99 euro via een browser. Dit bedrag geldt voor één account in het zogeheten Accountcentrum. Wil je meerdere accounts advertentievrij gebruiken, dan betaal je daar extra voor. Meta belooft dat je gegevens in dat geval niet verwerkt worden voor advertentiedoeleinden. Je gebruikt de platformen dan volledig zonder gepersonaliseerde advertenties.

©Meta

Niet betalen? Dit doet Meta dan met je gegevens

Kies je ervoor om Facebook en Instagram gratis te blijven gebruiken, dan geef je Meta toestemming om je gegevens te gebruiken voor advertenties. Het gaat dan om gepersonaliseerde advertenties, gebaseerd op je profiel, gedrag op het platform en je interacties met andere websites en apps. Je huidige ervaring blijft grotendeels hetzelfde, maar de verwerking van je gegevens valt voortaan onder strengere Europese regels.

Je kunt later ook kiezen voor advertenties met minder personalisatie. Deze optie gebruikt minder van je gegevens en is iets privacyvriendelijker, maar laat nog steeds advertenties zien. Meta gebruikt dan geen informatie meer over je gedrag op andere sites of eerdere interacties binnen hun platformen. In plaats daarvan worden alleen basisgegevens gebruikt, zoals je leeftijd, geslacht, locatie en activiteit op dat moment. Deze instelling kun je op elk moment inschakelen via het menu Advertentie-instellingen, onder het kopje dat gaat over personalisatie en gegevensgebruik.

©Videoland

Hoe houd je invloed op wat je te zien krijgt?

Ook als je kiest voor de gratis versie van Facebook of Instagram, kun je nog wel degelijk invloed uitoefenen op de advertenties die je te zien krijgt.

Advertentie-instellingen beheren

Ga naar de instellingen van je Facebook- of Instagram-account en zoek naar Advertentievoorkeuren of Advertentie-instellingen. Hier krijg je een overzicht van de interesses die Meta aan jouw profiel heeft gekoppeld. Je kunt deze interesses bewerken, verwijderen of toevoegen. Door dit te doen, geef je Meta een duidelijker beeld van wat je wel en niet relevant vindt. Je kunt ook instellen dat je geen advertenties meer wilt op basis van je activiteit op andere websites en apps.

Advertenties verbergen, rapporteren of de herkomst begrijpen

Bij elke advertentie verschijnt een menu met de optie Waarom zie ik deze advertentie?. Als je daarop klikt, zie je welke informatie Meta heeft gebruikt om jou die advertentie te tonen. Denk aan je interesses, je leeftijd, locatie of het feit dat je eerder een bepaalde pagina hebt bezocht. Vanuit dat scherm kun je direct instellingen aanpassen of interesses verwijderen die niet (meer) bij je passen. Als je een advertentie ziet die je niet interesseert of ongepast vindt, kun je deze ook verbergen of rapporteren. Klik op de drie puntjes bij de advertentie en kies voor Advertentie verbergen of Deze advertentie rapporteren.

Merken of onderwerpen blokkeren

Daarnaast kun je in je advertentie-instellingen specifieke merken of onderwerpen blokkeren die je liever niet voorbij ziet komen. Dit zorgt er niet voor dat advertenties verdwijnen, maar wel dat ze iets minder willekeurig aanvoelen en beter aansluiten op wat je zelf belangrijk of prettig vindt.

Alternatieven: gratis en advertentievrij?

Als de ontwikkelingen bij Facebook en Instagram je zorgen baren en je liever geen advertenties ziet én niet wilt betalen, zijn er maar weinig alternatieven. Volledig gratis, advertentievrije sociale media zijn zeldzaam. De meeste platformen draaien op advertentie-inkomsten of het gebruik van data. Er zijn wel opties die het anders aanpakken. Mastodon, onderdeel van het Fediverse, werkt bijvoorbeeld met open-sourceprincipes en wordt beheerd door community's. Hier zie je weinig tot geen advertenties, maar het bereik is kleiner en de ervaring anders. Ook kun je specifieke niche-platforms of forums opzoeken die zonder advertenties draaien dankzij donaties of vrijwilligers.

De keuze is aan jou

Betalen, de advertenties voor lief nemen of je account opzeggen: de keuze is aan jou. En dat is geen makkelijke keuze. Blijf je bij de gratis versies van Facebook en Instagram? Met de tips in dit artikel kun je in ieder geval nog een beetje grip op je eigen tijdlijn houden.

Lees ook: Je Facebook-account deactiveren of verwijderen

Als je een inbouwoven of magnetron wilt plaatsen, begint alles met het opmeten van de nis, oftewel de uitsparing in je keukenkast waar het apparaat in moet komen. Die afmetingen moeten tot op de millimeter kloppen, anders past je nieuwe oven of magnetron niet. Hoe je dat aanpakt en waar je op moet letten, lees je hier. Geen stress: het is makkelijker dan het lijkt!

Wat zijn nismaten eigenlijk?

De nismaten van je keuken zijn de binnenafmetingen van de ruimte waarin je de oven of magnetron wilt inbouwen. Je meet dus niet het apparaat zelf, maar de kast waar hij in moet komen. De nismaten bestaan uit drie onderdelen: hoogte, breedte en diepte. De meeste inbouwapparaten zijn afgestemd op standaardmaten, maar er zijn ook uitzonderingen – vooral als je keuken iets ouder is of als je kiest voor een compact model.

Een oven past meestal in een nis van 60 centimeter breed. De hoogte varieert, afhankelijk van het soort apparaat. Zo zijn inbouwovens meestal 60 centimeter hoog, maar compacte modellen van 45 centimeter komen ook vaak voor. Magnetrons hebben doorgaans een hoogte van 38 of 45 centimeter. Combimagnetrons – de handige alleskunners – vallen meestal in de categorie van 45 centimeter hoog.

Zo meet je de nismaten op

De hoogte van de nis meet je van de bovenkant tot de onderkant van de uitsparing. Gebruik een rolmaat en trek die strak – zo krijg je een nauwkeurige meting. Dit is vooral belangrijk bij het kiezen tussen een compacte oven of een standaardmodel.

De breedte van de nis meet je van de linker- naar de rechterkant. Ook hierbij geldt: strak meten voor een betrouwbaar resultaat. De meeste apparaten hebben een standaardbreedte van 60 centimeter, maar het is altijd slim om te controleren wat jouw keuken precies toelaat.

De diepte van de nis is de afstand van de voorkant van de kast tot de achterwand. Zet je rolmaat dus helemaal achterin de nis en trek hem naar voren toe. De meeste ovens en magnetrons passen met een diepte van zo’n 55 tot 60 centimeter, maar ook hier geldt: meten is weten.

Het opmeten gaat het makkelijkst als de nis leeg is – dus als er geen apparaat meer in zit. Zo weet je zeker dat je met de juiste afmetingen werkt.

©Surachetsh

Wat past het beste bij jou?

Heb je je nismaten eenmaal duidelijk in beeld, dan kun je gericht gaan zoeken. Kook en bak je graag en wil je graag taarten, ovenschotels of braadstukken maken? Dan is een volwaardige inbouwoven precies wat je nodig hebt. Gebruik je de oven vooral voor opwarmen, ontdooien of simpele gerechten, dan is een magnetron waarschijnlijk voldoende.

Wil je het beste van beide werelden in één apparaat? Dan is een combimagnetron een slimme keuze. Die heeft de functies van zowel een oven als een magnetron en bespaart je daarmee ruimte – handig, zeker in kleinere keukens.

Klaar om te kiezen?

Als je de afmetingen van je nis goed hebt gemeten én weet welk type apparaat het best bij jouw kookstijl past, kan het eigenlijk niet meer misgaan. Je bent klaar om een oven of magnetron uit te zoeken die niet alleen perfect in je keuken past, maar ook perfect bij jou.