Met AI kan iedereen sinds kort met een paar klikken hele muziekarrangementen maken. De populairste muziekgenerators zijn Udio en Suno. In dit artikel leggen we uit hoe je hiermee de best mogelijke resultaten produceert.

Hoe maak je muziek met AI?

Muziek produceren met Suno en Udio kan op verschillende manieren. Je kunt het simpel voor jezelf houden door liedjes te maken puur op basis van een prompt, zoals 'een dromerig bluesnummer over een regenachtige dag in augustus'. De AI creëert dan volledig zelfstandig twee nummers gebaseerd op die opdracht. Je kunt ook besluiten om de songtekst zelf te schrijven via de Custom-optie. Onder het kopje 'Tips voor de beste resultaten' gaan we dieper in op hoe dit precies in zijn werk gaat.

Het is in elk geval belangrijk om te weten dat je niet in één keer een volledig nummer kunt maken. Afhankelijk van de muziekgenerator die je gebruikt, wordt het nummer na 33 seconden (Udio) of twee minuten (Suno) afgekapt. Beide tools hebben wel een Extend-functie, waarmee je een stuk aan een gegenereerd lied kunt toevoegen. Zo kun je stapsgewijs wél een volledig nummer maken.

Houd er verder rekening mee dat je maar een beperkt aantal credits hebt. Voor elke prompt die je invoert (waarmee de AI dus twee nummers genereert), verbruik je bij Udio 2 en bij Suno 10 credits. Udio geeft gratis gebruikers 10 credits per dag, plus 100 'extra' credits per maand. Bij Suno krijg je er 50 per dag. De laatstgenoemde tool laat je per maand kosteloos dus zo’n 150 nummers maken, en Udio 200. De nummers van Suno zijn alleen wel een stuk langer.

Verschillen tussen Udio en Suno

Udio en Suno hebben allebei hun sterke en zwakke kanten. Udio heeft volgens veel gebruikers als grootste nadeel dat je telkens maximaal 33 seconden aan muziek kunt maken. Als je een volledig nummer wilt genereren, moet je dus eerst 33 seconden aan tekst invoeren (ongeveer zes tot acht regels), dat deel van het nummer genereren, dan op Extend klikken, de volgende 33 seconden genereren enzovoort. Suno kan in één keer maximaal 2 minuten aan audio genereren. Daarmee kun je dus veel sneller een volledig nummer fabriceren.

Udio geeft je wel meer opties bij het verlengen van nummers. Je kunt er in tegenstelling tot Suno namelijk voor kiezen of je een nieuw deel vóór of na de reeds gegenereerde audiostukken wilt plakken. Bij Udio kun je ook precies aangeven welk gedeelte van de gegenereerde audio je wilt gebruiken voor het volgende deel van het nummer. Als je ontevreden bent over het begin en eind van de song, kun je er bijvoorbeeld voor kiezen om alleen het middenstuk te bewaren en voor het eerste en laatste stuk nieuwe audio te genereren. Deze opties heb je bij Suno allemaal niet. In Suno kun je alleen in chronologische volgorde delen aan het nummer toevoegen.

Qua kwaliteit van de output is het overigens stuivertje wisselen tussen beide muziekgenerators; soms heeft de ene een betere zang en de ander een betere melodie, en soms net andersom. Ook houdt Suno zich soms beter aan de gegeven opdracht, en soms juist weer Udio. De kwaliteit wisselt momenteel nog flink per gegenereerd nummer, dus vooralsnog valt er geen peil op te trekken.

Tips voor de beste resultaten

Hoewel je met Suno en Udio nooit helemaal precies krijgt wat je in gedachten had, kun je de uitkomsten op verschillende manieren wel zo veel mogelijk sturen. Je behaalt de beste resultaten als je zo specifiek mogelijk bent in je prompt. Naast het gewenste genre en de 'vibe' (denk aan zomers, deprimerend, vrolijk, 90s), kun je bijvoorbeeld aangeven welke instrumenten moeten worden gebruikt, hoe de zanger of zangeres moet klinken (ruig of juist zoetgevooisd) en hoe hoog het tempo moet zijn. Vul deze termen voor de beste resultaten in als kernwoorden in plaats van volzinnen.

Je kunt in de songtekst zelf verschillende labels tussen vierkante haakjes toevoegen, die dienen als instructies voor de AI. Deze worden dus niet gezongen. Door bijvoorbeeld [verse] in de tekst te schrijven, weet de AI dat het volgende stuk tekst een couplet is, en met [chorus] dat het een refrein betreft. Andere mogelijke labels zijn [female singer] of [choir] om aan te geven dat het volgende stuk tekst door respectievelijk een vrouw of een koor moet worden gezongen.

Als je [no beats] schrijft, wordt de opvolgende tekst gezongen zonder achtergrondmuziek. Je kunt ook intermezzo’s toevoegen met alleen instrumenten, door labels als [guitar solo] of [saxophone] te gebruiken. Sluit de tekst af met [Fade out] en [End], zodat de instrumenten egaal uitfaden.

Door de songtekst tussen ronde haakjes te zetten (zoals dit), kun je aangeven dat die tekst op de achtergrond moet worden gezongen, wat vaak een mooi echo-effect creëert. Tot slot is het handig om te weten dat de AI soms moeite heeft met de uitspraak van bepaalde woorden, zoals afkortingen of buitenlandse woorden in Nederlandse zinnen. Schrijf woorden dus zo veel mogelijk fonetisch op om verkeerde intonaties te voorkomen (dus niet 'AI', maar 'ee-aai', of 'aa-ie').

Voor uitgebreidere tips kun je ook de onofficiële handleidingen doornemen van zowel Suno als Udio, waarin onder andere meer voorbeelden van songtekstlabels worden gegeven en een overzicht te vinden is van alle muziekstijlen/genres die de AI-modellen herkennen.

Zelf aan de slag?

We kunnen ons voorstellen dat het lastig is om zelf 'out of the blue' aan de slag te gaan, dus we hebben hieronder een uitgebreide voorbeeldprompt voor je uitgeschreven met een actueel tintje. Als je in Suno eenmaal een account hebt aangemaakt, kies je in het menu linksboven eerst voor Create en zet je het schuifje op Custom Mode. Daarna verschijnt er een extra venstertje met de naam Lyrics waarin je onderstaande songtekst met instructies kunt plaatsen.

Vervolgens kun je in het tekstvenster daaronder de algemene instructies ingeven. Plaats daar de volgende reeks kernwoorden:

Het geheel zal er ongeveer zo uit komen te zien:

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.