We vertrouwen allemaal blindelings op onze e-mail voor onze professionele en privécommunicatie. Omdat dit medium zo is ingeburgerd, is dit het favoriete doelwit van cyberaanvallen. Gelukkig kun je heel wat doen om je e-mail te beveiligen. Bij sommige e-mailproviders, zoals Proton Mail, liggen de veiligheidsnormen ook hoger dan bij andere.

In 2023 gebruiken meer dan 4 miljard mensen wereldwijd e-mail. Er is geen enkel ander platform dat zelfs maar in de buurt komt van het bereik van e-mail. Hoewel e-mail efficiënt en belangrijk is, is het niet erg veilig. We zijn ondertussen bijna gewend geraakt aan de pogingen van phishing, spam, hoaxes of spyware die dagelijks onze inkomende post bezoedelen. Zelfs inbreken in je elektronische postbus is blijkbaar niet moeilijk. In iedere tussenstap van het mailverkeer kunnen meelezers zitten. Ben je gesteld op je privacy, dan geeft het een veiliger gevoel om een provider als Proton te gebruiken, die geen data of ip-adressen verzamelt of logs vastlegt.

Locatie van de provider

Waarop moet je letten bij het kiezen van een veilige e-mailprovider? Een van de belangrijkste criteria is de serverlocatie. Sommige landen, waaronder de Verenigde Staten en China, verzamelen en delen de informatie die ze systematisch uit e-mailservers halen.

Ook techbedrijven azen op onze persoonlijke data, hoe banaal die ook lijken. Ze beweren zelf dat ze dit doen om ons gebruiksgemak te verbeteren. Google scant bijvoorbeeld de inhoud van je elektronische post om functies zoals Smart Reply aan te bieden. Google analyseert door middel van kunstmatige intelligentie de inhoud van je inkomende post en suggereert automatisch een paar mogelijke antwoorden.

Als je je dus niet alleen zorgen maakt over hackers, maar ook over bemoeizuchtige instanties, dan gebruik je beter een e-mailprovider die gevestigd is in Zwitserland, Duitsland, Zweden, Nederland of België. De privacywetten van deze landen zijn strenger dan die van de VS. Dat ondervond Meta, het moederbedrijf van Facebook, in mei van dit jaar toen het een boete kreeg van 1,3 miljard dollar voor het overhevelen van gegevens van Europese gebruikers naar servers in de VS.

Proton Mail-abonnementen

Om Proton Mail te installeren, ga je het best vanaf een pc of laptop naar www.proton.me/mail. Daar gebruik je rechtsboven de knop Maak een gratis account. Er zijn drie abonnementen voor individuele gebruikers.

Het basisaccount is gratis. Hierbij ontvang je 1 GB totale opslag, één gratis e-mailadres en mag je 150 berichten per dag verzenden. Je beschikt ook over drie kalenders en je kunt bestanden versleuteld delen. Proton Mail versleutelt ook je bijlagen end-to-end.

Bij de betaalde abonnementen heb je uiteraard meer mogelijkheden. Het Mail Plus-account bijvoorbeeld kost € 3,99 per maand daarmee heb je 15 GB opslag, 10 e-mailadressen, mag je onbeperkt berichten versturen en beschik je over 25 kalenders waarbij je ook je agenda kunt delen.

We starten met het gratis account. Daarna doorloop je de aanmeldingsprocedure. Je kiest een gebruikersnaam, een wachtwoord, een herstel-e-mailadres en een hersteltelefoonnummer. Die laatste twee zijn niet verplicht, maar wel handig voor het geval dat je het wachtwoord zou vergeten.

Webomgeving

Daarna kom je bij je inbox terecht. Die ziet eruit zoals bij ieder ander mailprogramma. Er zitten trouwens al een aantal berichten in van Proton Mail zelf. Als je met de muisaanwijzer over een bericht gaat, verschijnen de knoppen om de e-mail te verwijderen, te archiveren of te markeren als gelezen of ongelezen.

Links zie je de standaardmappen en door op het plusteken te klikken, kun je nieuwe mappen aanmaken. Daaronder vind je de knop Labels. Het is mogelijk om e-mailberichten van een label te voorzien, dat maakt het makkelijker om ze later in de mappenstructuur terug te vinden. Onder de knop Labels staat een plusteken om nieuwe labels te maken, maar het is niet mogelijk om labels te maken die dezelfde naam hebben als mappen.

Rechts bovenaan zie je het tandwieltje om naar Settings te gaan. Als je op Go to settings / Appearance klikt, kun je het uiterlijk van dit programma wijzigen aan de hand van verschillende thema’s. In die instellingen stel je trouwens ook de taal van Proton Mail in, zodat het programma vanaf nu in het Nederlands werkt. Vanuit de webomgeving stimuleert Proton Mail om de mobiele app te installeren. De app werkt op dezelfde manier en de gegevens worden vanaf dan voortdurend gesynchroniseerd.

Versleutelde berichten versturen

Via de knop New message begin je aan een bericht. Iedereen die ooit een e-mail heeft verstuurd, herkent de standaardvelden en de knoppen om het bericht vorm te geven. Door onderaan op het paperclipje te klikken, voeg je een bijlage aan het bericht toe. Je typt de boodschap en drukt op Verstuur.

Tot zover werkt Proton Mail als ieder ander mailprogramma, maar de knop Externe versleuteling maakt het verschil. Als je daarop klikt, kun je een wachtwoord invullen dat de ontvanger nodig heeft om de link naar dit bericht te kunnen openen. Die ontvanger moet dan uiteraard het wachtwoord kennen.

Je kunt ook een hint toevoegen waarmee de ontvanger het wachtwoord kan achterhalen. Maak van de hint een vraag waarop alleen de ontvanger het antwoord zou weten. Deze versleuteling is alleen nuttig als je dit bericht naar iemand stuurt die geen Proton Mail gebruikt, want mail die onderling tussen Proton Mail-gebruikers circuleert, wordt automatisch op de achtergrond versleuteld.

Ieder versleuteld bericht is slechts 28 dagen beschikbaar. Berichten die je naar niet-Proton Mail-gebruikers verzendt, zijn standaard niet end-to-end beveiligd, maar je kunt dit dus wel gemakkelijk instellen.

Zelfvernietigende e-mails

Gevoelige informatie verzend je het best met end-to-end-codering. Of nog beter, stel de e-mail zo in dat hij zichzelf na een bepaalde tijd vernietigt. Zowel in de mobiele versie als op de desktop is het gemakkelijk om zelfvernietigende e-mails te versturen.

Gebruik eerst het slotpictogram om de end-to-end-codering te activeren en het wachtwoord in te stellen. Zelfvernietigende e-mails werken uitsluitend bij gebruik van end-to-end-encryptie. Als je klaar bent, tik je op de smartphone op het klokpictogram onder de onderwerpregel. Op de desktop gebruik je de knop met de drie puntjes naast het slotpictogram en dan kies je Vervaltijd instellen.

De minimaal toegestane tijd is één uur en het maximum is 28 dagen. Zodra je de tijd hebt gekozen, moet je bevestigen. Het klokpictogram heeft nu een vinkje dat aangeeft dat de tijd is ingesteld. Daarna hoef je alleen nog maar op het verzendpictogram (het papieren vliegertje) te drukken.

Wanneer de vervaldag voorbij is

Belangrijk: de timer loopt vanaf het moment dat de e-mail is verzonden en niet vanaf het moment dat de ontvanger het bericht heeft geopend. Wanneer je dus het interval instelt op één uur is de kans groot dat de ontvanger het nooit zal zien. Zodra de vervaltijd is bereikt, wordt het bericht bij de verzender automatisch verwijderd uit de map Verzonden.

Ook bij de ontvanger verdwijnt het bericht automatisch, op voorwaarde dat het om een Proton Mail-gebruiker gaat. Wanneer het om een externe gebruiker gaat, zal het e-mailbericht met daarin de verwijzing naar het gecodeerde bericht in de mailbox van de ontvanger blijven. De boodschap zelf en eventuele bijlagen worden wel degelijk verwijderd. Proton Mail werkt niet met een leesbevestiging. Je weet dus niet of de ontvanger het bericht heeft geopend.

Ook in Gmail kun je een vervaldatum instellen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel.

Berichten decoderen

Als ontvanger krijg je bericht van Proton dat er een versleutelde e-mail op je wacht. Je leest daarin de vervaldatum of vervaltijd, en eventueel de wachtwoordhint.

Via de knop Unlock message opent er een pop-up in Proton Mail waar je het wachtwoord kunt intypen. Vervolgens kun je het bericht en ook de bijlage openen. Rechtsboven staat de knop Veilig beantwoorden. Op die manier verstuur je een beveiligd antwoord naar de afzender, met eventueel een bijlage.

Personen die je een e-mail hebt verstuurd, worden automatisch toegevoegd aan je contactpersonen. Als je een nieuw bericht opstelt, zie je de knop Contacten staan. Hier voeg je nieuwe contactpersonen toe en selecteer je een contact als ontvanger voor een nieuwe e-mail. Groepen aanmaken werkt alleen in een betaald account.

Andere veiligheidsvoorzieningen

De instellingen zijn bijzonder uitgebreid, maar ze zijn niet allemaal beschikbaar in de gratis versie. Belangrijk is de optie Account en wachtwoord, waar je de tweestapsverificatie (2FA) kunt activeren. Dat betekent dat iemand die je wachtwoord zou stelen, niet zomaar bij je e-mail kan komen. Er is dan ook nog een andere vorm van authenticatie nodig. Eén factor is het wachtwoord. De andere factor is je mobiele telefoon waarop je een eenmalige code ontvangt die gekoppeld is aan je gebruikersnaam en wachtwoord.

Bij Veiligheid en privacy lees je welke accounts recent actief zijn geweest. Als je bijvoorbeeld leest dat je Proton Mail-account gebruikt werd op een toestel dat je niet kent, dan kun je die bevoegdheid hier intrekken.

Daaronder vind je het Beveiligingslogboek waar precies staat wanneer er werd ingelogd en waarom een inlogpoging mislukt is — bijvoorbeeld omdat er een verkeerd wachtwoord werd gebruikt.

Heel interessant is de optie Importeren via Easy Switch, waar je autoforwarding van Gmail kunt activeren en waar je e-mails, agenda en contacten kunt importeren van een andere dienst zoals Google of Outlook.

En bij Identiteit en adressen is het mogelijk om je weergavenaam aan te passen en de handtekening samen te stellen die automatisch onderaan je berichten zal komen.

Proton Mail Bridge

Wil je met je gewone e-mailprogramma gebruikmaken van de Proton-beveiliging? Dat kan door middel van Proton Mail Bridge. Dit is een opensource-applicatie waarmee je je Proton Mail-account integreert in elk programma dat IMAP en SMTP ondersteunt, zoals Microsoft Outlook, Apple Mail en Mozilla Thunderbird.

Bridge draait op de achtergrond op je computer en codeert en decodeert je e-mail wanneer die je computer verlaat of erop binnenkomt. Uiteraard moet je eerst een account hebben bij Proton Mail. Bovendien werkt Proton Mail Bridge alleen met een betaald account. Daarna moet je Proton Mail Bridge downloaden en installeren.

Proton Mail Bridge instellen

Om Proton Mail Bridge te laten samenwerken met bijvoorbeeld Microsoft Outlook, open je eerst Outlook en ga je naar het tabblad Bestand / Info / Accountgegevens / Accountinstellingen. Daar gebruik je de knop Nieuw. Voer je e-mailadres in en selecteer Geavanceerde opties. Plaats een vinkje bij Ik wil mijn account handmatig instellen. In het scherm van de Geavanceerde installatie selecteer je IMAP. Hier vul je alle accountgegevens in die worden weergegeven in de Proton Mail Bridge-app.

Bevestig, waarna je word gevraagd om je Proton Mail Bridge-wachtwoord tweemaal in te voeren, één keer voor IMAP en één keer voor SMTP. Het wachtwoord dat je moet gebruiken, wordt automatisch gegenereerd door Proton Mail Bridge. Je mag dus niet je gewone Proton Mail-wachtwoord gebruiken. Deze accountgegevens staan in Bridge onder Mailbox details. Klik op Verbinden als die gegevens zijn ingevoerd. Je ontvangt een beveiligingswaarschuwing die je moet bevestigen.

Ga opnieuw naar de Accountinstellingen van Outlook. Selecteer je Proton Mail-account en klik op Wijzigen. Dan kies je Meer instellingen en daar schakel je deze twee opties uit: Kopie van berichten opslaan en Items opschonen wanneer u van map wisselt terwijl u online bent uit. Klik op Volgende. De installatie is nu klaar waardoor Outlook de servers van Proton aanspreekt.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.