Nu we tijdens de coronacrisis allemaal thuis moeten werken, neemt het gebruik van programma’s zoals Zoom en Microsoft Teams hard toe. Dat zijn echter niet altijd de meest stabiele, snelle of veilige methodes om te vergaderen. Jitsi, een open source project, kan je calls op al die punten verbeteren.

Of je nou belt met je oma omdat je die niet meer mag bezoeken of online vergadert omdat het kantoor gesloten is, iedereen is op zoek naar een betrouwbare en veilige methode om hun gezicht te laten zien. Whatsapp, Skype en FaceTime zijn de meest gebruikte methodes om te bellen met familie en vrienden Deze applicaties staan namelijk vaak al op de computer, telefoon of tablet en liggen daarom voor de hand om te gebruiken. Helaas is de geluids- en videokwaliteit vaak zo teleurstellend dat je slechthorende ouders er niks meer van begrijpen. Bedrijven maken in deze tijd juist massaal gebruik van Zoom en Microsoft Teams, maar als je waarde hecht aan privacy en veiligheid lijken ook dat geen goede opties meer. Voornamelijk Zoom komt de laatste tijd regelmatig onder vuur te liggen om de problemen rondom de beveiliging van de videogesprekken.

Gelukkig zijn er voldoende alternatieven die niet alleen een betere kwaliteit bieden, maar ook nog eens je privacy beter kunnen waarborgen. Een voorbeeld van een dergelijk alternatief is Jitsi. De software is gratis en open source, wat betekent dat iedereen de code van het programma kan controleren op fouten en achterdeuren.

Anders dan de meeste andere alternatieven bundelt Jitsi niet eerst de video en audio-signalen voordat de server het doorstuurt naar de andere deelnemers. In plaatst daarvan worden alle signalen direct naar alle deelnemers gestuurd, met een sneller en stabieler resultaat. Daarnaast heeft dat ook een voordeel als je zelf Jitsi host (meer daarover later), want het ontlast de servers waardoor het makkelijker is om het programma grootschalig te gebruiken binnen een bedrijf.

Alle platformen

Het maakt niet uit welke computer of telefoon je gebruikt voor je meetings of gesprekken, want Jitsi ondersteunt vrijwel alles. Er is een webversie van Jitsi Meet die je in je browser kunt gebruiken, maar er zijn ook applicaties beschikbaar voor Windows, OSX, iOS, Android en zelfs Ubuntu of Debian. Op welk platform je de software ook wilt gebruiken, je hebt nooit een account nodig om een call te starten of bij te wonen. Voor het meest eenvoudige gebruik ga je naar meet.jit.si, verzin je een naam voor de meeting en druk je op ‘GO’. Om vervolgens mensen toe te voegen hoef je enkel de link te delen en om de verbinding beter te beveiligen is het verstandig om een wachtwoord aan te maken. Als je gebruik maakt van Slack of Google Calendar, dan is het mogelijk om die te koppelen aan Jitsi voor een handige integratie.

Bedrijfsmatig gebruik

Standaard is Jitsi voorzien van een versleuteling, maar het gaat niet om een end-to-end-encryptie. Dat betekent dat Jitsi (of de eigenaar van de server die je gebruik) in theorie mee kan kijken met je gesprekken. Uiteraard belooft Jitsi dat niet te doen, maar het is verstandig om daar niet blind op te vertrouwen. Daarnaast bieden de Jitsi-servers een beperkte bandbreedte, waardoor vergaderingen met video tussen tien of meer personen kan leiden tot vertragingen in het signaal.

Toch is Jitsi een enorm interessant stukje software voor bedrijven. De software is open source, dus iedereen kan eenvoudig een eigen server beginnen en de service eventueel modificeren. Dat betekent dat een bedrijf zelf Jitsi-gesprekken kan hosten en er dus geen risico meer is dat een externe partij meeluistert. Daarnaast geeft het de mogelijkheid om de software aan te passen en bijvoorbeeld end-to-end-encryptie toe te voegen. Dat vereist technische kennis, maar kan voor bedrijven die werken met gevoelige data zeker de moeite waard zijn.

Extra functionaliteit

Naast het (video)bellen biedt Jitsi extra functionaliteit die veel andere services nog niet aanbieden. Denk dan bijvoorbeeld aan het delen van je scherm om bijvoorbeeld een presentatie te geven of een document te laten zien. Daarnaast kun je uitgebreide statistieken zien van alle deelnemers over onder andere hun spreektijd en de kwaliteit van de verbinding.

©PXimport

Meer professionele functionaliteit is ook aanwezig zoals het streamen en/of opslaan van de meeting op Youtube Live. Gaat het om privacygevoelige informatie dan kan een bedrijf gebruik maken van Jibri. Dat is een aparte service voor Jitsi Meet en maakt het voor bedrijven mogelijk om de meeting lokaal op te slaan zodat men geen gebruik hoeft te maken van Youtube.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.