Kevin Mitnick hackt zich overal naar binnen, vaak alleen maar door de telefoon te pakken. Nadat hij daarvoor in de gevangenis belandde adviseert hij bedrijven nu over beveiliging. In de jaren sinds zijn eerste hacks is er echter weinig veranderd. We spraken hem daarover.

Kevin Mitnick omschrijft zichzelf als ‘the world’s most famous hacker’. Misschien wat arrogant om over jezelf te zeggen, maar er zit een kern van waarheid in. Mitnick was een hacker avant la lettre, iemand die al systemen binnendrong voordat ‘cyber’ zo’n doodgeslagen term was en het internet de grote massa had bereikt. Die ‘brave new world’ trok Mitnick wel aan, en hij begon als een echte hacker te porren in ieder netwerk dat hij tegenkwam. Daarbij ging hij wel nét iets te ver, en dat kwam hem duur te staan.

Het woord ‘hacker’ roept al snel beelden op van iemand die via malafide software wachtwoorden kraakt. Kevin Mitnick doet het echter anders. Hij staat juist bekend om zijn ‘social engineering’. Simpel gezegd: Mitnick praat zichzelf overal naar binnen. Zijn eerste ‘hack’ was die van het openbaar vervoer in Los Angeles. Door te doen alsof hij een schoolproject deed kreeg hij een buschauffeur zo ver om te vertellen hoe hij het ticketsysteem voor het OV kon omzeilen. Hij was toen niet ouder dan 12.

Mitnick ging van onschuldige hacks en ‘pranks’ naar serieuzere zaken. Zo brak hij in bij het Amerikaanse bedrijf Digital Equipment Corporation, waarvoor hij 12 maanden celstraf kreeg. Later wist hij ook binnen te dringen in de systemen van telecomprovider Pacific Bell. Toen hij daarvoor gezocht werd sloeg hij op de vlucht en kwam hij op de illustere ‘Most Wanted’-lijst van de FBI te staan. Hij wist 2,5 jaar uit handen van de politie te blijven, maar werd uiteindelijk gepakt en veroordeeld tot 5,5 jaar cel.

Zijn gevangenisstraf van 5,5 jaar was zwaar. Acht maanden ervan spendeerde hij in de isoleercel. Volgens Mitnick kwam dat omdat de aanklagers de rechter wijs hadden gemaakt dat hij zich ‘bij NORAD naar binnen kon hacken door in een telefoon te fluiten.’ Als iemand als Mitnick toegang zou krijgen tot een telefoon en daar de geluiden van een inbelverbinding op kon simuleren zou hij wel eens een nucleaire oorlog kunnen ontketenen, was de redenatie. Zo kwam Mitnick onder verscherpt, permanent toezicht te staan.

Leven gebetered

Maar die periode ligt achter hem. Sinds 2000 is Mitnick op vrije voeten en heeft hij zijn leven gebeterd. En hoe doe je dat nou beter door je talenten optimaal te benutten? Naast een handvol boeken over zijn digitale escapades te hebben geschreven heeft Mitnick zijn eigen beveiligingsbedrijf: Mitnick Security. Bedrijven huren hem in om te checken hoe goed hun beveiliging is. Mitnick heeft slecht nieuws voor ze: “Ik kan overal binnenkomen. Hoe sterk je beveiliging ook is, vroeg of laat vind ik de zwakke schakel waardoor ik bij een bedrijf naar binnen kom.”

Die zwakke schakel is doorgaans de mens. Onder het personeel van een bedrijf zit altijd wel iemand die in een goed opgestelde phishing-mail trapt. “Met openbare bronnen zoals LinkedIn, Facebook en bedrijfsblogs is het bovendien heel eenvoudig een potentieel doelwit te vinden en daar alles over te weten te komen”, zegt Mitnick.

Een recent voorbeeld uit ons eigen land is de ‘hack’ op bioscoopketen Pathé, hier in ons eigen land. Criminelen deden zich via e-mail voor als de ceo van het bedrijf en vroegen financieel medewerkers een flink geldbedrag over te maken. Wie durft er nu nee te zeggen tegen de baas? Die zogenaamde ‘ceo-fraude’ leverde de hackers meer dan 19 miljoen euro op.

©PXimport

Voor Mitnick is het een bekend verhaal. “Het is afhankelijk van hoe groot de organisatie is, maar als er redelijk wat mensen werken is het heel simpel om op zo’n manier een netwerk binnen te dringen of er geld aan te ontfutselen”, legt hij uit. “Dan pak je de telefoon en doe je alsof je een werknemer bent die iets geregeld moet hebben. ‘Verwerk deze order van hogerhand eens’, vraag je dan. Bij een grote organisatie worden bij zulke opdrachten doorgaans niet zoveel vragen gesteld.” Voor een slachtoffer het weet kan Mitnick dan geld stelen of een netwerk infecteren.

Als het gaat om organisaties met minder werknemers gebruikt hij liever een andere methode. Dan doet Mitnick zich liever voor als klant of een aannemer. “Eerst bouw je het vertrouwen op door te doen alsof je interesse hebt in de diensten van het bedrijf, en na een paar telefoontjes vraag je of je een ‘call’ kunt opzetten. Je stuurt ze dan een linkje naar waar ze kunnen inbellen en boem, je hebt hun systeem geïnfecteerd.” Mitnick laat het allemaal heel simpel klinken, maar gaat het echt zo snel? “Ja”, antwoordt hij direct. “Keer op keer lukt dat.”

Er wordt niet geluisterd

Vrijwel iedereen in de beveiligingsindustrie roept al jaren om dezelfde maatregelen die gewone gebruikers kunnen nemen om zich te beschermen tegen mensen zoals Kevin Mitnick. Gebruik sterke en unieke wachtwoorden. Stel tweestapsverificatie in. En belangrijker, leer hoe je phishing-aanvallen moet herkennen. Ook Mitnick herhaalt dat mantra als we vragen hoe gebruikers en bedrijven zich kunnen beschermen. Maar als uit alles blijkt dat die gebruikers en bedrijven die goedbedoelde tips naast zich neerleggen, moet de industrie dan geen andere aanpak zoeken? Heeft het nog wel zin om te preken over maatregelen (hoe simpel dan ook) als je weet dat toch niemand ze volgt?

Mitnick denkt van wel, maar dan wel als mensen de impact echt zien. “Ze moeten tijdens een gesimuleerde aanval zien hoe makkelijk het is. Veel slachtoffers denken dat het hen niet overkomt, totdat ze zien hoe snel ook zij gehackt kunnen worden. Pas dan wordt het echt een aha-moment. Dan leren ze ervan en trappen ze de volgende keer niet meer zo snel in een phishing-mail.”

Dat is natuurlijk makkelijk gezegd voor een man die zijn geld verdient met precies dat werk: laten zien hoe makkelijk het is om een netwerk binnen te dringen. Maar daar zit volgens Mitnick wel nog steeds het probleem. “Als wij een penetratietest doen gebruiken we echt geen geavanceerde methodes hoor. We gebruiken simpele technieken die in heel veel gevallen makkelijk te voorkomen waren. Neem netwerksegmentatie; zo veel bedrijven doen daar niet aan, terwijl het zo’n simpele oplossing is die al zo veel schade kan voorkomen.”

Zolang bedrijven zulke maatregelen niet doorvoeren, denkt Mitnick, is het nog steeds nodig om dezelfde waarschuwingen af te geven. Dus sluit hij af door tussen neus en lippen door een akelig bekend wachtwoord op te lezen. Dat heeft hij tijdens het telefoongesprek opgezocht. “Wist je dat je in 2016 gehackt bent?”

Heb je een kleine tuin met een stukje gras en twijfel je of een robotmaaier wel zin heeft? In dit artikel ontdek je waarom juist een klein gazon verrassend veel baat kan hebben bij een slimme maaier. Van gebruiksgemak tot geluidsniveau en gazonkwaliteit: we nemen alle voordelen én overwegingen onder de loep.

Je ziet ze steeds vaker zoemend over het gazon: compacte robotmaaiers die op eigen houtje het gras kort houden. Ideaal voor mensen met een groot perceel, zou je denken. Maar ook in de stad, waar tuinen vaak krap en onregelmatig zijn, kan zo'n slimme tuinhulp verrassend goed uit de verf komen. Toch vragen veel mensen zich af: is dat nu echt nodig voor een gazonnetje van een paar vierkante meter? In dit artikel onderzoeken we of een robotmaaier ook in een kleine tuin z'n waarde bewijst, en voor wie dat dan vooral interessant is.

Klein gazon, groot gemak

Wie een kleine tuin heeft, denkt al snel dat grasmaaien een klusje van niks is. Even dat oude elektrische maaiertje van zolder halen, het verlengsnoer afrollen en klaar ben je. Maar in de praktijk blijkt het vaak nét iets lastiger. De maaier staat achter in de schuur, de snoeren zitten in de knoop, of het gras is alweer te lang tegen de tijd dat je eraan toe komt. En dan hebben we het nog niet eens over het opruimen van het maaisel en het gesleep met de groene bak.

Juist in zo'n situatie komt een robotmaaier tot zijn recht. Die draait zijn rondjes op vaste momenten – automatisch, zonder dat je ernaar om hoeft te kijken. Omdat hij steeds een klein beetje afmaait, blijft je gazon continu op lengte en zie je nooit meer van die halfvergane sprieten tussen de tegels. Het gemak is groot, ook al is het oppervlak klein.

Wendbaar in smalle tuinen

Een veelgehoorde twijfel is of robotmaaiers wel overweg kunnen met krappe, onregelmatige tuinen vol bloembakken, tuinmeubilair of smalle doorgangen. Maar de techniek staat niet stil: moderne modellen zijn verrassend wendbaar en compact, en kunnen doorgangen van slechts 60 centimeter breed zonder moeite nemen. Sommige modellen maken gebruik van begrenzingsdraden, andere werken met gps of slimme sensoren. Hoe dan ook: een goed ingestelde maaier weet na een paar ritten precies waar hij wel en niet moet zijn.

Heb je een tuin die uit meerdere stroken of hoekjes bestaat, dan zijn er modellen die meerdere zones aankunnen. En dankzij bots- en tilsensoren rijdt de maaier keurig om bloemperken en obstakels heen. Voorwaarde is wel dat je het juiste type kiest voor jouw situatie, en daar wringt soms de schoen: niet elk model is even geschikt voor kleine of complexe tuinen. Maar wie zich goed laat informeren, ontdekt dat er juist voor dit soort tuinen verrassend veel mogelijk is.

©Michelle Hebel

Stilte en zelfstandigheid

In een dichtbebouwde omgeving is geluid een belangrijke factor. Niemand zit te wachten op het gehuil van een benzinemaaier op zaterdagochtend of het gezoem van een snoeischaar terwijl je net op je terras zit. Een robotmaaier biedt hier uitkomst: die doet zijn werk bijna geruisloos. Zo stil zelfs, dat je hem probleemloos 's nachts kunt laten maaien zonder dat jij, je buren of de vogels er wakker van liggen.

Daar komt nog bij dat een robotmaaier volledig zelfstandig werkt. Of je nu aan het werk bent, op vakantie of gewoon lekker in je hangmat ligt, het gras wordt gewoon gemaaid. Vooral voor mensen die wat minder mobiel zijn of simpelweg niet meer de energie hebben om elke week met een maaier in de weer te zijn, is dat een groot voordeel. Geen gesleep, geen gedoe en tóch een verzorgde tuin.

Ook interessant: Zo kies je een robotmaaier die past bij jouw tuin

Duurder dan een handmaaier, maar ook waardevoller

Een robotmaaier is geen goedkope aanschaf. Voor een degelijk instapmodel betaal je al snel zo'n 600 euro, en voor de betere varianten loopt dat op richting de 1000. Voor een klein gazonnetje lijkt dat misschien buiten proportie, zeker als je het vergelijkt met een handmaaier van een paar tientjes. Maar die vergelijking is niet helemaal eerlijk. Een robotmaaier is meer dan een gebruiksvoorwerp: het is een dienstverlener die je tijd, energie en fysieke inspanning bespaart. Tel daarbij op dat je geen gras hoeft op te vangen, geen benzine of verlengsnoeren meer nodig hebt, en nauwelijks onderhoud hebt, en de balans valt opeens heel anders uit.

Voor veel mensen geldt bovendien: als je het eenmaal gewend bent, wil je nooit meer zonder. Je tuin is altijd netjes, het gras is gelijkmatig gemaaid en je hoeft nooit meer te denken: o ja, het gras moet ook nog.

©Alex_Tr

Beter voor het gras, beter voor de tuin

Wat veel mensen niet weten, is dat een robotmaaier ook zorgt voor een gezonder gazon. Omdat hij vaak en heel kort maait, valt het maaisel meteen terug tussen de grassprieten. Dat werkt als natuurlijke bemesting, waardoor je gras voller, groener en weerbaarder wordt tegen droogte. Dit zogenaamde 'mulchen' zorgt voor een duurzamer tuinbeheer en voorkomt bovendien dat je gras moet afvoeren. Duurzaamheid en waterbeheer worden nu eenmaal steeds belangrijker, en dan is zoiets een mooie bonus.

Conclusie: verrassend logisch, zelfs in een kleine tuin

Een robotmaaier in een kleine stadstuin klinkt misschien als overkill. Maar wie verder kijkt dan het oppervlak, ontdekt een stille kracht: altijd paraat, altijd precies en verrassend efficiënt. Zeker als je comfort zoekt, weinig tijd hebt of niet meer elke week met een maaier wilt zeulen, is het een investering die zichzelf dubbel en dwars terugbetaalt. Niet zozeer in geld, maar vooral in gemak, rust en plezier. En dat is goud waard, toch?

Natuurlijk, een kipsateetje of hamburger blijft het goed doen op de barbecue. Maar wie meer wil, kan zich vast helemaal vinden in de barbecue-trends die dit jaar populair zijn. Van koken op open vuur tot wereldsmaken: de barbecue verandert mee met de tijd – en dat proef je.

Lees ook: Houtskool, elektrisch, gas of kamado: welke barbecue past bij jou?

Koken op open vuur

Barbecueën zonder poespas wint terrein. Terug naar het vuur, letterlijk. Steeds meer mensen kiezen voor koken op hout of houtskool, zonder gas of stekkers. Het vraagt wat oefening, maar geeft een intense smaak en een ambachtelijke sfeer. Denk aan gietijzeren pannen boven smeulende kolen of een stuk vis in een zelfgebouwde vuurplaats. Oergezellig én smaakvol.

Technologie op de grill

Aan de andere kant zie je ook het tegenovergestelde: hightech barbecues met wifi, apps en automatische temperatuurregeling. Vooral pellet grills zijn in trek. Die gebruiken houtpellets als brandstof en houden de temperatuur constant, zodat je rustig achterover kunt leunen. Ideaal voor wie wil grillen zonder stress, maar wel met smaak.

©Aleksei Isachenko

Wereldsmaken op het rooster

De barbecue wordt steeds internationaler. Klassiekers als saté en hamburgers maken ruimte voor gerechten met een twist. Spareribs met gochujang, geroosterde aubergine met tahin, of kip met ras el hanout. Deze mix van keukens levert verrassende combinaties op – ga vooral lekker experimenteren!

Duurzamer barbecueën

Ook bij de barbecue zie je dat duurzaamheid steeds belangrijker wordt. Houtskool uit verantwoord bosbeheer, minder wegwerpartikelen en vaker lokaal en seizoensgebonden inkopen. Herbruikbare accessoires vervangen aluminium bakjes en houten prikkers. En wie kiest voor plantaardige gerechten, verkleint zijn ecologische voetafdruk nog verder.

Meer plantaardig op de grill

Barbecueën zonder vlees is allang geen uitzondering meer. Groenten krijgen een hoofdrol: bloemkool, maïskolven, paddenstoelen, paprika, allemaal gaan ze direct op het rooster of in een gietijzeren schaal. Vleesvervangers zijn er in alle soorten en smaken, van burgers tot worstjes. De barbecue wordt daardoor breder inzetbaar – ook als je geen vlees eet.

©sai-chan

Zoete afsluiters

Tot slot: desserts van de barbecue. Gegrilde ananas, gebakken banaan of marshmallows tussen twee biscuitjes (s'mores). Ook cakes of broodpudding in een skillet doen het goed. Daarmee sluit je een barbecue niet alleen warm, maar ook origineel af.

Conclusie

In 2025 barbecue je minder op routine en meer met aandacht. Dat kan met een zelfgestookt vuurtje of een slimme grill, zolang het maar draait om smaak, delen en ontdekken!