Adobe Lightroom is ongetwijfeld een van de bekendste tools voor fotobeheer en -bewerking, maar helaas heeft de software best een hoge de prijs, vooral omdat het een abonnementsmodel betreft. Het opensource-alternatief darktable daarentegen is helemaal gratis en bijna net zo goed. Zeker de moeite waard om uit te proberen!

Tip 01: Verkenning

Darktable was aanvankelijk alleen beschikbaar voor Linux en macOS, maar is inmiddels ook voor Windows (64 bit) verkrijgbaar: je vindt alle downloads op de website van darktable. De installatie heb je met een paar muisklikken voor elkaar. De tool komt het best tot zijn recht op de wat snellere systemen met een schermresolutie van minimaal Full HD.

Darktable neemt automatisch de taal van je systeem over (ook Nederlands), maar dat pas je eventueel aan via het tandwielpictogram, dat opent het venster met voorkeuren waarna ja in de rubriek algemeen het keuzemenu interfacetaal aanpast.

Hier kun je trouwens ook een ander (kleuren)thema instellen. En nu je toch in dit voorkeurenvenster zit: maak van de gelegenheid gebruik om ook de andere opties in de diverse rubrieken door te nemen. Zo krijg je namelijk al een goede indruk van de mogelijkheden.

Hulp kun je vinden in de downloadbare pdf-handleiding en ook is er een Engelstalig forum. Ook goed om weten: wanneer je in darktable op het vraagteken klikt en vervolgens op een item, beland je automatisch op de juiste pagina in de online handleiding.

Tip 02: Import

Het hoofdvenster van darktable oogt wat saai. Logisch, want je hebt nog geen afbeeldingen geïmporteerd. Klik dus op importeren linksboven. Standaard verschijnen twee opties (of meer wanneer je een compatibele camera hebt aangesloten): toevoegen aan bibliotheek en kopieer en importeer. Voor die laatste optie bepaal je eerst nog een locatie waar je originele plaatjes naartoe worden gekopieerd voor darktable ze in zijn bibliotheek opneemt. Darktable kan overigens ook prima met raw-foto’s overweg.

De bibliotheek bevindt zich standaard in de map C:\Users\<gebruikersnaam>\Pictures\Darktable, tenzij je dit in het voorkeurenvenster hebt aangepast. Welke optie je ook kiest: druk op het plusknopje bij locaties om je bronmap(pen) toe te voegen. Ook netwerkmappen verschijnen hier, althans wanneer je ze een stationsletter hebt toegekend waarmee ze in Verkenner zichtbaar zijn. Plaats bovenaan een vinkje bij de optie onderliggende map om ook foto’s uit submappen op te laten halen. Bevestig je keuze met een druk op de knop kopieer & importeer, waarna alle geïmporteerde foto’s als miniaturen in het voorbeeldvenster van de bibliotheek opduiken.

Tip 03: Non-destructief

Wanneer je de muisaanwijzer over zo’n miniatuur beweegt, krijg je enkele gegevens te zien, zoals naam, datum en tijdstip, diafragma en brandpuntsafstand. Je ziet ook dat elke foto met één ster is gewaardeerd, maar je kunt ook al voor de import aangeven welke beoordeling – en eventueel andere metadata – je aan de foto’s wilt toekennen.

Open links bovenaan het onderdeel parameters en pas eventueel het aantal sterren aan achter de optie initiële beoordeling (standaard 1 van 5 sterren). Of plaats een vinkje bij pas metadata toe en vul zelf eventuele metadata in, zoals titel, omschrijving, auteur en labels.

Na de import zie je de metadata van een geselecteerde foto in het rechterdeelvenster verschijnen, in de rubrieken labelen en metadata-editor. Hier kun je de metadata trouwens altijd nog aanpassen en ook andere metadata toevoegen.

Houd er wel rekening mee dat al deze metadata standaard niet in het eigenlijke fotobestand worden opgenomen. Immers, darktable bewaart deze informatie – en ook alle bewerkingen die je naderhand nog met darktable op je foto’s uitvoert – in een zogeheten sidecar-bestand, met de extensie xmp. Dit maakt van darktable een zogenoemde non-destructieve fotobewerker, aangezien je originele foto’s op geen enkel moment daadwerkelijk worden aangepast. Wel zo veilig.

Tip 04: Filters

Standaard toont darktable je in het voorbeeldvenster alle foto’s uit de map die je in het linkerdeelvenster, bij collecties, hebt geselecteerd. Om snel op specifieke foto’s in te kunnen zoomen, gebruik je filters.

Klik op het pijlknopje net onder collecties om uit diverse filters te kiezen, waaronder allerlei metadata, zoals auteur, classificatie, vastleggingsdatum, camera, lens. Wil je bijvoorbeeld alleen raw-foto’s van het cr2-type zien, dan selecteer je achtereenvolgens metadata / label / darktable / format / cr2.

Je kunt gerust ook meerdere filters combineren, bijvoorbeeld alleen cr2-foto’s met het label natuur. Leg alvast je eerste filter vast en klik daarna op het pijlknopje rechts van je al ingestelde filter. Kies afbeeldingen toevoegen of afbeeldingen uitsluiten, en stel ook het volgende filter in. Vervolgens klik je op het knopje rechts van het eerste filter en kies je bijvoorbeeld wijzig in <en>, wijzig in <of> of wijzig in <en niet>. Het resultaat van je filter is meteen zichtbaar in het voorbeeldvenster.

Tip 05: Voorbeeldweergave

Wat je te zien krijgt, bepaal je dus via je importkeuzes en filterregels, maar je hebt ook zeggenschap over hoe je de foto’s precies te zien krijgt. Bovenaan stel je bij de optie sorteer op namelijk een vijftien sorteringscriteria in, waaronder bestandsnaam (standaard), classificatie en beeldverhouding.

Inzoomen doe je met de zoomknop rechtsonder het voorbeeldvenster of je tikt in hoeveel foto’s je tegelijk in het venster wilt zien. Je vindt hier bovendien knoppen om je foto’s bijvoorbeeld in een verticale filmrol te bekijken of om één geselecteerde foto schermvullend te kunnen zien. Dit laatste kan ook door bij een foto de letter W even ingedrukt te houden.

In de standaardweergave vind je helemaal onderaan ook een tijdsbalk: met grafieken geeft darktable aan hoeveel foto’s er ongeveer op elk moment werden genomen. Klik je op zo’n grafiek, dan maakt darktable hiervoor een extra filter (op vastleggingsdatum). Net als andere filters kun je dit filter altijd verwijderen door op het pijlknopje naast dit filter te drukken en verwijder voorwaarde te kiezen.

Mislukte foto's? Gooi ze niet meteen weg, misschien kun je er nog iets mee!
Lees: Foto verpest? Zo maak je er weer een plaatje van

Tip 06: Functiebeheer

Zoals gezegd is darktable niet alleen een fotobeheerder, maar ook een krachtige fotobewerker. Om deze virtuele doka binnen te treden, selecteer je een foto en klik je rechtsboven op ontwikkelen (of druk je op de toets D van develop). Rechts bovenaan verschijnt nu een kleurenhistogram (waarvan je trouwens de diverse RGB-kanalen kunt in- of uitschakelen), met daaronder een hele reeks modules waarmee je de foto kunt bewerken. Daarover meer in de volgende tips.

Eerst focussen we ons op het deelvenster aan de linkerzijde, dat een aantal interessante onderdelen bevat. Het onderdeel labelen is je intussen wellicht al duidelijk: je krijgt hier de tags oftewel labels te zien die je aan foto’s kunt koppelen. Helaas bleek de knop nieuw op ons systeem niet te werken, maar het lukte ons wel door via importeren naar een tekstbestand te verwijzen waarin we gewenste tags hadden ingevoerd.

Het onderdeel geschiedenis is nuttig wanneer je straks aan de slag gaat met allerlei bewerkingen: je kiest de uitgevoerde bewerkingsstap die je wilt behouden en alle daaropvolgende stappen worden automatisch ongedaan gemaakt. Ook handig is het onderdeel momentopnamen. Selecteer een bewerkingsstap en klik vervolgens op maak momentopname. Herhaal dit voor een eerdere bewerkingsstap. Ten slotte selecteer je de onderste momentopname: beide resultaten worden nu naast elkaar getoond, zodat je goed kunt vergelijken. Je kunt de scheidingslijn tussen beide varianten trouwens ook verplaatsen.

Tip 07: Modules kiezen

Darktable heeft veel bewerkingsmogelijkheden, maar het programma heeft ze al enigszins opgedeeld en je kunt ze oproepen via knoppen net onder het histogram. Met de knop toon alleen actieve modules krijg je enkel modules te zien die je reeds op deze foto hebt toegepast – en die je dus ook in de geschiedenis terugvindt.

Er zijn ook knoppen als technisch, verloop en effecten die elk verschillende bewerkingen bevatten. Dat zijn er respectievelijk al 27, 16 en 19, maar er zijn nog meer modules: klik met rechts op zo’n knop en kies onder aan het selectiemenu de optie alle beschikbare modules. Gelukkig is er net onder de knoppen een zoekbalk waarmee je via trefwoorden de gewenste module kunt opsporen.

Om een module in of uit te schakelen, hoef je enkel op de aan-uitknop links van zo’n module te drukken. Klik op een module om hem in te stellen. Het bijbehorende instelmenu opent en een eventueel eerder geopende module sluit zich automatisch. Houd je de Shift-toets ingedrukt bij het aanklikken van een volgende module, dan blijven de reeds geopende modules open.

Tip 08: Modules gebruiken

We kunnen hier uiteraard niet de werking van alle modules afzonderlijk toelichten: daarvoor verwijzen we graag naar de (downloadbare) handleiding. Wel wijzen we op enkele handigheden die je in nagenoeg alle modules vindt. Heb je bijvoorbeeld iets te voortvarend geëxperimenteerd met een module, dan zet je de originele waarden zo weer terug met het resetknopje, rechts van de modulenaam. En natuurlijk is er ook nog de universele toetscombinatie Ctrl+Z (ongedaan maken) en het reeds eerder besproken onderdeel geschiedenis (zie tip 6).

Ook het omgekeerde is mogelijk: in plaats van een bewerking ongedaan te maken, wil je haar net vaker hergebruiken. In dit geval bewaar je die bewerking als een ‘voorkeur’. Voer de gewenste bewerking in een module uit en druk op het menu met de drie streepjes rechts van de modulenaam. Kies voorkeur opslaan, geef een naam aan de toegepaste bewerking en bevestig met ok. Wanneer je nogmaals op het menu drukt, staat jouw voorkeur netjes in de lijst, samen met de andere voorkeuren die standaard al in darktable zitten. Daar vind je trouwens wel vaker nuttige opties tussen.

Eén voorbeeld: in de module kleurzones zit onder meer de optie natuurlijke huidskleuren. Deze zorgt er met één muisklik voor dat de huid van de personen op je foto een natuurlijke(re) tint krijgt.

Tip 09: Hergebruik

Bewerkingen bewaren als voorkeur is slechts één manier om efficiënter te werken en te profiteren van je eerdere werk. Er zijn er nog meer. Stel, je hebt diverse bewerkingen uitgevoerd en deze wil je ook toepassen op andere foto’s. Selecteer dan eerst de bewerkte foto in de bibliotheek (via de L-toets van library) en druk op Ctrl+C. Duid nu de gewenste foto(‘s) aan en druk op Ctrl+V: de bewerkingen van de eerste foto worden meteen toegepast op de andere.

Ook stijlen zijn een handige manier om bewerkingen snel op andere foto’s toe te passen.

Selecteer een bewerkte foto in de bibliotheek en open het onderdeel stijlen boven in het rechterdeelvenster. Druk op de knop creëer, laat het vinkje staan bij de bewerkingsstappen die je in de stijl wilt stoppen, vul een stijlnaam in en rond af met opslaan. Je kunt ook via een andere weg zo’n stijl maken: open het onderdeel geschiedenis en druk op het knopje met de drie cirkels, rechtsonder de rubriek. Om deze stijl toe te passen op andere foto’s, selecteer je eerst de plaatjes en dubbelklik je vervolgens op een stijl in de rubriek stijlen. Je kunt hier ook eerst een vinkje plaatsen bij creëer duplicaat, zodat de originele foto ongewijzigd blijft.

Ben je op zoek naar extra stijlen? Kijk dan bij de darktable repository. Via de knop download all haal je in één keer enkele honderden stijlen op. Daarna is het een kwestie van het zip-bestand uitpakken en via stijlen / importeren verwijzen naar het uitgepakte .dstyle-bestand.

Tip 10: Maskermanipulatie

Dankzij tientallen modules kun je dus uit een rijk arsenaal aan bewerkingsopties putten, maar wat als je zo’n bewerking tot één bepaald onderdeel van een foto wilt beperken? In zo'n geval ga je met maskers aan de slag.

Stel, je wilt een bepaald object uit je foto extra belichten. Open dan een module zoals belichting en schakel deze tijdelijk uit. Klik op het potloodicoon onder aan de module en kies een geschikte optie onder vector masker, zoals een ellips of je gebruikt het penseel om het masker te maken.

Met het scrolwiel pas je de grootte van je masker aan en met Shift+Scrolwiel pas je de grootte van het uitvloei-effect, oftewel de doezelaar, aan. Linksonder in het linkerdeelvenster krijg je bij masker-manager een overzicht van je maskers: je kunt ze hier ook verwijderen, hernoemen en klonen. Druk in het rechterdeelvenster op het knopje met de zwarte cirkel in een rechthoek, bij masker optimalisering, om goed te zien welk gebied je masker bestrijkt: het masker kleurt nu felgeel. Tot slot schakel je de module weer in en stel je de bewerking naar wens in.

Tip 11: Exporteren

Wanneer je de fysieke fotobestanden uit de bibliotheekmap bijvoorbeeld naar een usb-stick kopieert om die elders te bekijken, dan is er niets van al je bewerkingen en metadata te bespeuren. Die bevinden zich immers allemaal in sidecar-bestanden (zie tip 3). Die kun je natuurlijk wel mee kopiëren, maar dan moet de applicatie aan ontvangerszijde de sidecar-bestanden wel kunnen lezen. Een alternatief is dat je alle aanpassingen toch in de fotobestanden zelf verwerkt.

Selecteer hiervoor alle gewenste foto’s in het voorbeeldvenster en klik op exporteren, helemaal rechtsonder in het rechterdeelvenster. In het uitgeklapte dialoogvenster klik je op map en kies je vervolgens een doellocatie voor de export. Bij bestandstype bepaal je het uitvoerformaat – er zijn er zo’n twaalf – en stel je de kwaliteit en andere parameters in. Is alles naar wens, druk dan op de knop exporteren: de xmp-informatie wordt netjes in de fotobestanden zelf verwerkt.

We tonen hoe je met het gratis mediacenter Kodi allerlei media uit verschillende bronnen kunt afspelen. Je leert hoe je de app installeert en configureert, hoe je media streamt (inclusief content van streamingdiensten), en hoe je add-ons en skins toevoegt.

Heb je een grote collectie foto’s, muziek en/of films, dan is Kodi een handig gratis opensource-platform. Het biedt diverse voordelen ten opzichte van andere media-apps. Om te beginnen is Kodi veelzijdig: het ondersteunt talrijke bestandsformaten en biedt uitgebreide opties voor het organiseren en afspelen van media.

Alles is vanuit één interface te bedienen, dus je hebt geen aparte apps nodig voor verschillende mediabestanden. Je kunt ook het uiterlijk aanpassen met skins en via talrijke add-ons kun je de functionaliteit verder uitbreiden. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om ondertitels, weerinformatie en zelfs streamingdiensten als Netflix, Disney+ en Amazon Prime Video direct in Kodi te gebruiken.

Kodi is beschikbaar voor Windows, macOS, Linux, Android en Raspberry Pi. Soms is het zelfs vooraf geïnstalleerd op goedkope Android TV-kastjes (mogelijk onder de oorspronkelijke naam XBMC), zodat je media op meerdere apparaten kunt bekijken. Je kunt Kodi via Docker bijvoorbeeld ook nog op een NAS installeren.

Installatie

Het begint uiteraard met de installatie van Kodi zelf. We laten zien hoe je dit doet op Android als mobiele app en op Windows als desktopapplicatie. In het kader ‘Kodi op een Raspberry Pi’ bespreken we kort de installatie op Raspberry Pi.

Op Android is de installatie eenvoudig: download de officiële Kodi-app via Google Play Store en installeer deze met de knop Installeren. Open de app, tik op continue, geef de toestemming voor Tijdens gebruik van app en schakel de optie Toegang geven om alle bestanden te beheren in. Kodi is nu bijna klaar voor gebruik.

Op Windows ga je naar www.kodi.tv, klik je op Windows en dan op Installer (64BIT), tenzij je met een oudere 32bit-versie van Windows werkt. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de installatie te starten en klik op achtereenvolgend op Ja / Next / I Agree / Next (2x) / Install / Finish. Als de firewall vraagt om toegang tot het netwerk, klik je op Toestaan. Ook hier is Kodi bijna klaar voor gebruik.

Het initiële startscherm van Kodi op Android, nagenoeg gelijk aan het startscherm op Windows.

Snelle aanpassingen

Je merkt dat de Kodi-interface schermvullend is. Vind je dit vervelend, klik dan op het tandwielpictogram Settings, kies System, open Display en stel de optie Display mode in op Windowed in plaats van Full screen. Via de rechtermuisknop (in Windows) of door naar rechts te vegen (in Android) keer je terug naar het vorige scherm.

Om de interfacetaal te wijzigen, ga je opnieuw naar Settings en kies je Interface. Bij Regional kun je onder meer de taal op Dutch instellen. We gaan hier verder uit van een Nederlandstalige interface.

Nederlands bekt misschien iets beter.

Media toevoegen

Bij de eerste keer opstarten laat Kodi weten dat je mediabibliotheek leeg is. Dat klopt natuurlijk, want zonder media heb je weinig aan een mediacenter. Op een pc gebruik je waarschijnlijk vooral lokale bronnen, maar op een smartphone of ander apparaat verwijs je wellicht liever naar een netwerkbron, zoals gedeelde mappen op je NAS.

In het hoofdmenu vind je de nodige rubrieken, zoals Speelfilms, Series, Muziek, Muziekvideo’s, TV en Radio. We nemen Speelfilms als voorbeeld. Klik op Bestanden / +Toevoegen video’s / Bladeren. De beschikbare locaties worden opgesomd. Selecteer een geschikte map en kies OK. Voer eventueel een andere naam in voor de locatie en druk op OK. Via Voeg toe kun je direct extra locaties toevoegen.

In de locatielijst zie je onder meer Netwerkbestanden (NFS) en Windowsnetwerk (SMB) (zie ook kader ‘Bestanden delen’).

Kodi voorziet al in een aantal typische mediarubrieken.

Media definiëren

Na je bevestiging met OK opent het venster Inhoud toewijzen, waar je opties hebt voor de gekozen mediamap. Klik naast Deze map op Geen om het inhoudstype te bepalen. Kies bijvoorbeeld Speelfilms en selecteer dan een informatieleverancier, zoals The Movie Database Python. Hier vind je ook opties als Ook onderliggende mappen scannen (die wil je meestal inschakelen) en Locatie uitsluiten van bibliotheekupdates. Bevestig met OK en klik Ja op de vraag Wilt u informatie vernieuwen voor alle items in deze locatie. De nieuwe medialocatie is nu toegevoegd in de gekozen rubriek.

Klik in Windows met rechts op je locatie (in Android druk je langer met je vinger op die optie) en je ziet een menu met duidelijke opties zoals Afspelen, Aan afspeellijst toevoegen, Aan bladwijzers toevoegen, Locatie aanpassen, Locatie verwijderen, Inhoud wijzigen en Naar nieuwe inhoud scannen. Voor andere mediatypes volg je een vergelijkbare aanpak.

Vanuit het contextmenu kun je allerlei bewerkingen uitvoeren op een medialocatie.

Streams bekijken

Je kunt streaming media via Kodi afspelen op de pc of smartphone waarop je Kodi hebt geïnstalleerd, maar ook op je tv of beamer. Dit kan op verschillende manieren.

Met een HDMI-kabel of -adapter (zoals usb-c- of micro-usb-naar-HDMI) sluit je je apparaat direct aan. Op je Windows-pc druk je op Windows-toets+P, en kies je Dupliceren of Uitbreiden in het projectiemenu.

Voor draadloos streamen kun je Miracast gebruiken, mits je tv of beamer dit ondersteunt (of met een Miracast-adapter). Druk op Windows-toets+P en kies Verbinden met een draadloos beeldscherm om het beeld te spiegelen. Een andere optie is via DLNA/UPnP. In Kodi schakel deze functie in via Instellingen / Diensten / UPnP/DLNA , waar je de drie opties aanvinkt. Je tv of beamer moeten wel ook DLNA ondersteunen en met hetzelfde netwerk als je pc verbonden zijn. Zoek hier vervolgens naar netwerkapparaten via de mediabrowser van je tv of beamer.

Via een omweg Kodi-streams op je mobiele apparaat casten.

Voor Chromecast volg je deze stappen (de Kodi-app biedt namelijk geen directe Chromecast-ondersteuning): open Kodi, start de gewenste media en minimaliseer de app. Open de app Google Home op Android (of iOS), selecteer je Chromecast en kies Mijn scherm casten / Scherm casten. Bevestig met Casten starten en selecteer het Kodi-scherm. Op Windows kun je dit via Chrome doen: klik op de drie puntjes, kies Casten, selecteer je Chromecast-apparaat en bij Bronnen kies je Scherm casten.

Kodi streamt via Google Home en Chromecast de beelden naar onze beamer.

Add-ons

Kodi is eigenlijk een eenvoudige mediaspeler die enkel media afspeelt die op het apparaat of binnen het eigen netwerk is opgeslagen. Alle andere functies komen voort uit een goed geïntegreerd systeem van add-ons. Het toevoegen van een taal of een skin (Instellingen / Interface / Skin, kies Meer verkrijgen) gebeurt bijvoorbeeld via deze add-ons. Daarnaast zijn er add-ons die extra inhoud toevoegen aan Kodi, zoals nieuws, documentaires, films of tv-shows. Sommige add-ons bevinden zich in een grijze (of zwarte) zone, waardoor gebruikers vaak een versleutelde en anonimiserende VPN-verbinding inschakelen.

Add-ons vind je in online softwarecollecties, ook wel repository’s genoemd. De officiële Kodi-repository is al toegevoegd, dus je hoeft die niet te installeren. Open het menu Add-ons en kies bijvoorbeeld Muziek add-ons. Bij de eerste keer klik je op Ga naar add-on verkenner, waarna een alfabetische lijst met add-ons verschijnt. Neem SoundCloud als voorbeeld. Klik op Installeren (afhankelijk van de add-on moet je mogelijk nog de installatie van wat extra onderdelen bevestigen). SoundCloud wordt toegevoegd aan je lijst met add-ons en is direct beschikbaar met opties als Zoeken, Hitlijsten en Ontdekken.

Meteen na de installatie van de SoundCloud-add-on kun je op muzikale ontdekkingsreis gaan.

Streamingsdiensten

Via Kodi kun je ook add-ons gebruiken om media van streamingdiensten zoals Netflix, Amazon Prime Video en Disney+ te streamen. Hier laten we zien hoe je Netflix toevoegt. Eerst voeg je de benodigde repository toe. Ga naar Instellingen / Bestandsbeheer, selecteer aan de linkerkant Locatie toevoegen en klik op <Geen>. Vul de url https://castagnait.github.io/respository.castagnait in en bevestig met OK (2x). Ga daarna naar Instellingen / Systeem, kies Add-ons, schakel Onbekende bronnen in en bevestig met Ja.

Ga nu naar Instellingen / Add-ons en selecteer Add-ons installeren via een zipbestand. Kies de bron die je zojuist hebt toegevoegd (repository.castagnait) en selecteer het juiste zipbestand (repository.castagnait-2.0.1.zip). Bevestig met OK om de repository toe te voegen.

De repository is toegevoegd, nu de juiste add-in (in zip-formaat) nog.

De Netflix-add-on is nu te vinden bij Add-ons/Video add-ons. Selecteer de add-on, klik op Installeren en daarna op OK. Start Netflix en klik op Openen om je aan te melden.

Let op, inloggen via E-mail/Wachtwoord werkt niet meer. Je moet inloggen met de optie Authenticatiesleutel. De instructies vind je onder het subkopje For Windows. Dit gaat als volgt: unzip het archief, voer het uitgepakte exe-bestand, meld je aan bij Netflix, noteer de pincode en verwijs in Kodi via Authenticatiesleutel naar het gegenereerde NFAuthentication.key-bestand. Je hebt ook de pincode en je Netflix-wachtwoord nodig. Als alles goed is, kun je nu Netflix-films bekijken, mogelijk na het installeren van Widevine-DRM-systeem van Google voor het afspelen van DRM-content.

Ook streamingdienst Netflix is nu bereikbaar vanaf Kodi.

Welke dienst kies jij? De strijd om de bingekijker: Netflix, Disney+ of Prime Video?

Speciale Kodi-versies

Op een vergelijkbare manier kun je zelfs een volledige nieuwe ‘build’ voor Kodi installeren. Dit verandert niet alleen de skin, maar voegt vaak ook meerdere add-ons toe. Houd er wel rekening mee dat het uiterlijk en de functionaliteit van Kodi na een herstart flink kunnen veranderen. Sommige add-ons kunnen bovendien toegang geven tot illegale content, wat je wellicht juist wilt vermijden.

Via deze webpagina vind je een lijst met dertig populaire en recente Kodi-builds, inclusief bron-url’s en stap-voor-stap instructies (via How to Install <build-naam>). Je zult zien: deze instructies overlappen grotendeels met wat we hebben besproken in de vorige paragraaf.

Het installeren van nieuwe Kodi-build (hier: The Crew Wizard).

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een betaalbare printer met navulbare inktreservoirs? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Epson EcoTank ET-2860

De scherp geprijsde Epson EcoTank ET-2860 is gegarandeerd een goede aankoop. Deze all-in-one-printer is op het moment van schrijven goedkoper dan ooit. Bovendien sleepte dit product onlangs het Beste Koop-predicaat van de Consumentenbond in de wacht. Volgens de Japanse fabrikant bespaar je met de EcoTank ET-2860 tot negentig procent op de inktkosten ten opzichte van een reguliere printer met cartridges. Er is een flessenset bijgesloten, zodat je meteen aan de slag kunt. Hiermee vul je de vier beschikbare kleuren zonder morsen na. Aan de voorzijde kun je het actuele inktniveau aflezen.

Dankzij een hoge printresolutie van 5760 × 1440 dpi leent de EcoTank ET-2860 zich goed voor het afdrukken van foto's. Dat kan in verschillende formaten, bijvoorbeeld 15 × 10 (randloos) en 20 × 13 centimeter. De geïntegreerde scanner ondersteunt een respectabele resolutie van 2400 × 1200 dpi. Daarnaast maak je met dit apparaat eventueel kopietjes. Als je de printer op wifi aanmeldt, voer je vanaf elke computer, tablet en smartphone afdruktaken uit. Voor een bekabelde aansluiting gebruik je als alternatief de usb-poort.

Epson EcoTank ET-4800

Als je geregeld meerdere paperassen scant of kopieert, is de Epson EcoTank ET-4800 een goede keuze. Bovenop bevindt zich namelijk een houder voor automatische documentinvoer. Leg hierin maximaal dertig A4'tjes van pakweg een verslag of rapport. De vellen worden vervolgens een voor een gescand of gekopieerd. Hierdoor hoef je niet elk A4'tje eigenhandig op de glasplaat te leggen. Een pluspunt is dat je de EcoTank ET-4800 zowel draadloos als bekabeld op jouw (thuis)netwerk kunt aansluiten. Op die manier kun je vanaf elk (mobiel) apparaat afdruktaken starten.

Met de bijgesloten flessenset kun je wel een tijdje vooruit. De fabrikant claimt dat de inhoud hiervan overeenkomt met maximaal 72 cartridges. Ga uit van ongeveer 4500 pagina's in kleur. Net zoals de meeste Epson-printers ondersteunt ook dit exemplaar een maximale resolutie van 5760 × 1440 dpi. Je kunt dus foto's scherp uitprinten. Gebruik je fotopapier van 15 × 10 centimeter, dan hebben de uitgeprinte kiekjes geen witranden. Tot slot is er ook nog een fax ingebakken.

HP Smart Tank 5107

Deze prijsvriendelijke inkttankprinter van HP neemt nauwelijks ruimte in beslag, want de Smart Tank 5107 meet slechts 43,5 × 15,7 × 36,2 centimeter. Plaats hem bijvoorbeeld in een kast of op het hoekje van je bureau. Ondanks het compacte formaat hebben de vier navulbare inktreservoirs een gezamenlijke capaciteit van duizenden pagina's. Verder kun je tot zo'n honderd vellen in de papierlade kwijt. De maximale afdrukresolutie bedraagt 4800 × 1200 dpi. Je print foto's in een formaat van maximaal 29,7 × 21 centimeter zonder witranden.

De Smart Tank 5107 heeft een wifi-adapter. Zodra je het apparaat met het thuisnetwerk verbindt, kun je vanaf een willekeurige computer, tablet of smartphone afdrukken. Je hoeft hiervoor niet per se de print-app van HP te installeren. Deze all-in-one-printer kan namelijk overweg met Apple AirPrint en Mopria. Hierdoor benader je de Smart Tank 5107 rechtstreeks vanuit het menu van jouw mobiele toestel. Voor een rechtstreekse verbinding met een pc of laptop is er ook nog een usb-poort beschikbaar.

Lees ook: Mobiel printen vanaf je smartphone of tablet: zo werkt het

HP Smart Tank 7605

De HP Smart Tank 7605 heeft erg veel te bieden. Zo ondersteunt deze all-in-one-printer automatisch dubbelzijdig afdrukken. Zeker wanneer je regelmatig lange documenten uitprint, bespaar je op het papierverbruik. Kopieer of scan je weleens een stapeltje documenten? In dat geval komt de automatische documentinvoer voor maximaal 35 A4'tjes goed van pas. Maak op die manier in één klap een (digitale) kopie. De bovenzijde bevat diverse aanraaktoetsen. Start hiermee bijvoorbeeld een scan- of kopieertaak. Dankzij een respectabele resolutie van 4800 × 1200 dpi is de Smart Tank 7605 voor fotoafdrukken een goede keuze. Er is ook nog een fax ingebouwd.

Fijn is dat de inkttankprinter met 2,4GHz- en 5GHz-netwerken uit de voeten kan. Hiermee vergroot je de kans op een stabiele draadloze verbinding. Je kunt trouwens ook een internetkabel in de netwerkpoort prikken. Dankzij AirPrint-ondersteuning maak je vanaf een iPhone, iPad of ander geschikt Apple-apparaat rechtstreeks printjes. Op andere mobiele apparaten kun je de gebruiksvriendelijke HP Smart-app installeren. Mooi meegenomen is de ruime invoerlade voor maximaal 250 vellen. Voorkom zo dat je steeds papier moet bijvullen.

Canon PIXMA G550

Voor (hobby)fotografen is de Canon PIXMA G550 een uitstekende kandidaat. In tegenstelling tot de andere besproken inkttank-printers heeft dit exemplaar niet vier, maar zes navulbare inktreservoirs. Naast zwart, cyaan, magenta en geel zijn er 'vakjes' voor grijze en rode inkt beschikbaar. Daardoor hebben fotoafdrukken natuurgetrouwe kleuren. Canon belooft dat je met een enkele flessenset maar liefst 3800 kiekjes in een standaardformaat van 15 × 10 centimeter kunt afdrukken. Let op: je kunt met deze fotoprinter niet kopiëren en scannen. Op de iets duurdere Canon PIXMA G650 zijn deze functies wél beschikbaar.

Een voordeel is dat de uitgeprinte kiekjes geen witrand hebben. Zelfs fotoafdrukken op A4-formaat zijn randloos. De maximale afdrukresolutie bedraagt 4800 × 1200 dpi. Je kunt de PIXMA G550 met wifi verbinden en vervolgens vanaf een computer, tablet, smartphone of geschikt fototoestel afdrukken. Ondersteuning voor AirPrint en Mopria is ingebakken, waardoor je de Canon PRINT-app in feite links kunt laten liggen. Print in plaats daarvan gewoon vanuit de standaardmenu's van je smartphone of tablet.