Adobe Lightroom is ongetwijfeld een van de bekendste tools voor fotobeheer en -bewerking, maar helaas heeft de software best een hoge de prijs, vooral omdat het een abonnementsmodel betreft. Het opensource-alternatief darktable daarentegen is helemaal gratis en bijna net zo goed. Zeker de moeite waard om uit te proberen!

Tip 01: Verkenning

Darktable was aanvankelijk alleen beschikbaar voor Linux en macOS, maar is inmiddels ook voor Windows (64 bit) verkrijgbaar: je vindt alle downloads op de website van darktable. De installatie heb je met een paar muisklikken voor elkaar. De tool komt het best tot zijn recht op de wat snellere systemen met een schermresolutie van minimaal Full HD.

Darktable neemt automatisch de taal van je systeem over (ook Nederlands), maar dat pas je eventueel aan via het tandwielpictogram, dat opent het venster met voorkeuren waarna ja in de rubriek algemeen het keuzemenu interfacetaal aanpast.

Hier kun je trouwens ook een ander (kleuren)thema instellen. En nu je toch in dit voorkeurenvenster zit: maak van de gelegenheid gebruik om ook de andere opties in de diverse rubrieken door te nemen. Zo krijg je namelijk al een goede indruk van de mogelijkheden.

Hulp kun je vinden in de downloadbare pdf-handleiding en ook is er een Engelstalig forum. Ook goed om weten: wanneer je in darktable op het vraagteken klikt en vervolgens op een item, beland je automatisch op de juiste pagina in de online handleiding.

Tip 02: Import

Het hoofdvenster van darktable oogt wat saai. Logisch, want je hebt nog geen afbeeldingen geïmporteerd. Klik dus op importeren linksboven. Standaard verschijnen twee opties (of meer wanneer je een compatibele camera hebt aangesloten): toevoegen aan bibliotheek en kopieer en importeer. Voor die laatste optie bepaal je eerst nog een locatie waar je originele plaatjes naartoe worden gekopieerd voor darktable ze in zijn bibliotheek opneemt. Darktable kan overigens ook prima met raw-foto’s overweg.

De bibliotheek bevindt zich standaard in de map C:\Users\<gebruikersnaam>\Pictures\Darktable, tenzij je dit in het voorkeurenvenster hebt aangepast. Welke optie je ook kiest: druk op het plusknopje bij locaties om je bronmap(pen) toe te voegen. Ook netwerkmappen verschijnen hier, althans wanneer je ze een stationsletter hebt toegekend waarmee ze in Verkenner zichtbaar zijn. Plaats bovenaan een vinkje bij de optie onderliggende map om ook foto’s uit submappen op te laten halen. Bevestig je keuze met een druk op de knop kopieer & importeer, waarna alle geïmporteerde foto’s als miniaturen in het voorbeeldvenster van de bibliotheek opduiken.

Tip 03: Non-destructief

Wanneer je de muisaanwijzer over zo’n miniatuur beweegt, krijg je enkele gegevens te zien, zoals naam, datum en tijdstip, diafragma en brandpuntsafstand. Je ziet ook dat elke foto met één ster is gewaardeerd, maar je kunt ook al voor de import aangeven welke beoordeling – en eventueel andere metadata – je aan de foto’s wilt toekennen.

Open links bovenaan het onderdeel parameters en pas eventueel het aantal sterren aan achter de optie initiële beoordeling (standaard 1 van 5 sterren). Of plaats een vinkje bij pas metadata toe en vul zelf eventuele metadata in, zoals titel, omschrijving, auteur en labels.

Na de import zie je de metadata van een geselecteerde foto in het rechterdeelvenster verschijnen, in de rubrieken labelen en metadata-editor. Hier kun je de metadata trouwens altijd nog aanpassen en ook andere metadata toevoegen.

Houd er wel rekening mee dat al deze metadata standaard niet in het eigenlijke fotobestand worden opgenomen. Immers, darktable bewaart deze informatie – en ook alle bewerkingen die je naderhand nog met darktable op je foto’s uitvoert – in een zogeheten sidecar-bestand, met de extensie xmp. Dit maakt van darktable een zogenoemde non-destructieve fotobewerker, aangezien je originele foto’s op geen enkel moment daadwerkelijk worden aangepast. Wel zo veilig.

Tip 04: Filters

Standaard toont darktable je in het voorbeeldvenster alle foto’s uit de map die je in het linkerdeelvenster, bij collecties, hebt geselecteerd. Om snel op specifieke foto’s in te kunnen zoomen, gebruik je filters.

Klik op het pijlknopje net onder collecties om uit diverse filters te kiezen, waaronder allerlei metadata, zoals auteur, classificatie, vastleggingsdatum, camera, lens. Wil je bijvoorbeeld alleen raw-foto’s van het cr2-type zien, dan selecteer je achtereenvolgens metadata / label / darktable / format / cr2.

Je kunt gerust ook meerdere filters combineren, bijvoorbeeld alleen cr2-foto’s met het label natuur. Leg alvast je eerste filter vast en klik daarna op het pijlknopje rechts van je al ingestelde filter. Kies afbeeldingen toevoegen of afbeeldingen uitsluiten, en stel ook het volgende filter in. Vervolgens klik je op het knopje rechts van het eerste filter en kies je bijvoorbeeld wijzig in <en>, wijzig in <of> of wijzig in <en niet>. Het resultaat van je filter is meteen zichtbaar in het voorbeeldvenster.

Tip 05: Voorbeeldweergave

Wat je te zien krijgt, bepaal je dus via je importkeuzes en filterregels, maar je hebt ook zeggenschap over hoe je de foto’s precies te zien krijgt. Bovenaan stel je bij de optie sorteer op namelijk een vijftien sorteringscriteria in, waaronder bestandsnaam (standaard), classificatie en beeldverhouding.

Inzoomen doe je met de zoomknop rechtsonder het voorbeeldvenster of je tikt in hoeveel foto’s je tegelijk in het venster wilt zien. Je vindt hier bovendien knoppen om je foto’s bijvoorbeeld in een verticale filmrol te bekijken of om één geselecteerde foto schermvullend te kunnen zien. Dit laatste kan ook door bij een foto de letter W even ingedrukt te houden.

In de standaardweergave vind je helemaal onderaan ook een tijdsbalk: met grafieken geeft darktable aan hoeveel foto’s er ongeveer op elk moment werden genomen. Klik je op zo’n grafiek, dan maakt darktable hiervoor een extra filter (op vastleggingsdatum). Net als andere filters kun je dit filter altijd verwijderen door op het pijlknopje naast dit filter te drukken en verwijder voorwaarde te kiezen.

Mislukte foto's? Gooi ze niet meteen weg, misschien kun je er nog iets mee!
Lees: Foto verpest? Zo maak je er weer een plaatje van

Tip 06: Functiebeheer

Zoals gezegd is darktable niet alleen een fotobeheerder, maar ook een krachtige fotobewerker. Om deze virtuele doka binnen te treden, selecteer je een foto en klik je rechtsboven op ontwikkelen (of druk je op de toets D van develop). Rechts bovenaan verschijnt nu een kleurenhistogram (waarvan je trouwens de diverse RGB-kanalen kunt in- of uitschakelen), met daaronder een hele reeks modules waarmee je de foto kunt bewerken. Daarover meer in de volgende tips.

Eerst focussen we ons op het deelvenster aan de linkerzijde, dat een aantal interessante onderdelen bevat. Het onderdeel labelen is je intussen wellicht al duidelijk: je krijgt hier de tags oftewel labels te zien die je aan foto’s kunt koppelen. Helaas bleek de knop nieuw op ons systeem niet te werken, maar het lukte ons wel door via importeren naar een tekstbestand te verwijzen waarin we gewenste tags hadden ingevoerd.

Het onderdeel geschiedenis is nuttig wanneer je straks aan de slag gaat met allerlei bewerkingen: je kiest de uitgevoerde bewerkingsstap die je wilt behouden en alle daaropvolgende stappen worden automatisch ongedaan gemaakt. Ook handig is het onderdeel momentopnamen. Selecteer een bewerkingsstap en klik vervolgens op maak momentopname. Herhaal dit voor een eerdere bewerkingsstap. Ten slotte selecteer je de onderste momentopname: beide resultaten worden nu naast elkaar getoond, zodat je goed kunt vergelijken. Je kunt de scheidingslijn tussen beide varianten trouwens ook verplaatsen.

Tip 07: Modules kiezen

Darktable heeft veel bewerkingsmogelijkheden, maar het programma heeft ze al enigszins opgedeeld en je kunt ze oproepen via knoppen net onder het histogram. Met de knop toon alleen actieve modules krijg je enkel modules te zien die je reeds op deze foto hebt toegepast – en die je dus ook in de geschiedenis terugvindt.

Er zijn ook knoppen als technisch, verloop en effecten die elk verschillende bewerkingen bevatten. Dat zijn er respectievelijk al 27, 16 en 19, maar er zijn nog meer modules: klik met rechts op zo’n knop en kies onder aan het selectiemenu de optie alle beschikbare modules. Gelukkig is er net onder de knoppen een zoekbalk waarmee je via trefwoorden de gewenste module kunt opsporen.

Om een module in of uit te schakelen, hoef je enkel op de aan-uitknop links van zo’n module te drukken. Klik op een module om hem in te stellen. Het bijbehorende instelmenu opent en een eventueel eerder geopende module sluit zich automatisch. Houd je de Shift-toets ingedrukt bij het aanklikken van een volgende module, dan blijven de reeds geopende modules open.

Tip 08: Modules gebruiken

We kunnen hier uiteraard niet de werking van alle modules afzonderlijk toelichten: daarvoor verwijzen we graag naar de (downloadbare) handleiding. Wel wijzen we op enkele handigheden die je in nagenoeg alle modules vindt. Heb je bijvoorbeeld iets te voortvarend geëxperimenteerd met een module, dan zet je de originele waarden zo weer terug met het resetknopje, rechts van de modulenaam. En natuurlijk is er ook nog de universele toetscombinatie Ctrl+Z (ongedaan maken) en het reeds eerder besproken onderdeel geschiedenis (zie tip 6).

Ook het omgekeerde is mogelijk: in plaats van een bewerking ongedaan te maken, wil je haar net vaker hergebruiken. In dit geval bewaar je die bewerking als een ‘voorkeur’. Voer de gewenste bewerking in een module uit en druk op het menu met de drie streepjes rechts van de modulenaam. Kies voorkeur opslaan, geef een naam aan de toegepaste bewerking en bevestig met ok. Wanneer je nogmaals op het menu drukt, staat jouw voorkeur netjes in de lijst, samen met de andere voorkeuren die standaard al in darktable zitten. Daar vind je trouwens wel vaker nuttige opties tussen.

Eén voorbeeld: in de module kleurzones zit onder meer de optie natuurlijke huidskleuren. Deze zorgt er met één muisklik voor dat de huid van de personen op je foto een natuurlijke(re) tint krijgt.

Tip 09: Hergebruik

Bewerkingen bewaren als voorkeur is slechts één manier om efficiënter te werken en te profiteren van je eerdere werk. Er zijn er nog meer. Stel, je hebt diverse bewerkingen uitgevoerd en deze wil je ook toepassen op andere foto’s. Selecteer dan eerst de bewerkte foto in de bibliotheek (via de L-toets van library) en druk op Ctrl+C. Duid nu de gewenste foto(‘s) aan en druk op Ctrl+V: de bewerkingen van de eerste foto worden meteen toegepast op de andere.

Ook stijlen zijn een handige manier om bewerkingen snel op andere foto’s toe te passen.

Selecteer een bewerkte foto in de bibliotheek en open het onderdeel stijlen boven in het rechterdeelvenster. Druk op de knop creëer, laat het vinkje staan bij de bewerkingsstappen die je in de stijl wilt stoppen, vul een stijlnaam in en rond af met opslaan. Je kunt ook via een andere weg zo’n stijl maken: open het onderdeel geschiedenis en druk op het knopje met de drie cirkels, rechtsonder de rubriek. Om deze stijl toe te passen op andere foto’s, selecteer je eerst de plaatjes en dubbelklik je vervolgens op een stijl in de rubriek stijlen. Je kunt hier ook eerst een vinkje plaatsen bij creëer duplicaat, zodat de originele foto ongewijzigd blijft.

Ben je op zoek naar extra stijlen? Kijk dan bij de darktable repository. Via de knop download all haal je in één keer enkele honderden stijlen op. Daarna is het een kwestie van het zip-bestand uitpakken en via stijlen / importeren verwijzen naar het uitgepakte .dstyle-bestand.

Tip 10: Maskermanipulatie

Dankzij tientallen modules kun je dus uit een rijk arsenaal aan bewerkingsopties putten, maar wat als je zo’n bewerking tot één bepaald onderdeel van een foto wilt beperken? In zo'n geval ga je met maskers aan de slag.

Stel, je wilt een bepaald object uit je foto extra belichten. Open dan een module zoals belichting en schakel deze tijdelijk uit. Klik op het potloodicoon onder aan de module en kies een geschikte optie onder vector masker, zoals een ellips of je gebruikt het penseel om het masker te maken.

Met het scrolwiel pas je de grootte van je masker aan en met Shift+Scrolwiel pas je de grootte van het uitvloei-effect, oftewel de doezelaar, aan. Linksonder in het linkerdeelvenster krijg je bij masker-manager een overzicht van je maskers: je kunt ze hier ook verwijderen, hernoemen en klonen. Druk in het rechterdeelvenster op het knopje met de zwarte cirkel in een rechthoek, bij masker optimalisering, om goed te zien welk gebied je masker bestrijkt: het masker kleurt nu felgeel. Tot slot schakel je de module weer in en stel je de bewerking naar wens in.

Tip 11: Exporteren

Wanneer je de fysieke fotobestanden uit de bibliotheekmap bijvoorbeeld naar een usb-stick kopieert om die elders te bekijken, dan is er niets van al je bewerkingen en metadata te bespeuren. Die bevinden zich immers allemaal in sidecar-bestanden (zie tip 3). Die kun je natuurlijk wel mee kopiëren, maar dan moet de applicatie aan ontvangerszijde de sidecar-bestanden wel kunnen lezen. Een alternatief is dat je alle aanpassingen toch in de fotobestanden zelf verwerkt.

Selecteer hiervoor alle gewenste foto’s in het voorbeeldvenster en klik op exporteren, helemaal rechtsonder in het rechterdeelvenster. In het uitgeklapte dialoogvenster klik je op map en kies je vervolgens een doellocatie voor de export. Bij bestandstype bepaal je het uitvoerformaat – er zijn er zo’n twaalf – en stel je de kwaliteit en andere parameters in. Is alles naar wens, druk dan op de knop exporteren: de xmp-informatie wordt netjes in de fotobestanden zelf verwerkt.

Online shoppen; we kunnen niet meer zonder. Maar helaas zit niet achter iedere online webshop een legitieme partij. Je kunt dus genept worden, maar hoe weet je nu of je te maken hebt met een nepwebshop? We hebben een aantal handige tips voor je waardoor ook jij snel kunt zien of je te maken hebt met een echte of nepwinkel.

Vooropgesteld: de meeste webshops die je op internet tegenkomt, zijn betrouwbare, legitieme webshops. Ze bestaan al een aantal jaar, hebben goede recensies op internet en hebben een naam hoog te houden. Maar nepwebwinkels schieten als paddenstoelen uit de grond, dus de kans dat je er eentje tegenkomt is vrij groot. Bestel je er iets dan is je geld weg en krijg je je product nooit opgestuurd. Maar met onze tips herken je een nepwebshop sneller, een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Check de recensies

Het allereerst wat je doet als je een webshop tegenkomt is kijken welke recensies deze online winkel krijgt. Niet alleen vis je er zo de nepwebwinkels makkelijker uit, maar kun je aan de hand hiervan ook de beoordelingen lezen van bekendere websites, die wellicht ook een steekje laten vallen met betrekking tot de levering van een product. De beste reviewsites hiervoor zijn Kiyoh en Trustpilot. Shop je via een vergelijkingssite zoals Kieskeurig.nl, dan vind je ook daar de reviews terug van webshops. Ander voordeel via shoppen via een vergelijkingssite is dat je je daar sowieso geen zogen hoeft te maken dat je met een nepwebshop te maken hebt; dit soort shops worden namelijk niet toegelaten op Kieskeurig.nl, want webwinkels moeten daar aan strenge eisen voldoen.

Reviews op Google kunnen je eventueel ook helpen, maar het nadeel daarvan is dat via Google geplaatste reviews niet worden gecontroleerd op echtheid, terwijl bij de eerdergenoemde TrustPilot en Kiyoh de recensies aan extra controles onderhevig zijn, om zo nepreviews te voorkomen.

Website-adressen die bekend lijken

Nepwebwinkels maken soms gebruik van slinkse trucjes om de bezoeker te laten denken met een echte, bekende webshop te maken te hebben. Wat ze bijvoorbeeld vaak doen is een domeinnaam registreren die veel weg heeft van een officiële webshop, maar dat niet is. Zo gebruiken ze bijvoorbeeld koppeltekens in de domeinnaam of maken ze misbruik van typefouten van mensen die denken een goede domeinnaam te hebben ingetypt, maar uiteindelijk belanden op een pagina van een nepwebshop.

Dieper onderzoek

Het kan natuurlijk zijn dat een webshop zo nieuw is dat er geen recensies beschikbaar van zijn, alhoewel de meeste online shoppers toch wel snel laten blijken als er iets niet klopt. Desondanks kan het zijn dat je aan de hand van (het ontbreken van) recensies toch even wil weten hoe de vork in de steel zit. De Nederlandse Politie zit hier ook bovenop, zij hebben een aparte lijst gepubliceerd met links naar webshops die niet te vertrouwen zijn, inclusief rekeningnummers die door deze malafide partijen worden gebruikt. Zeker de moeite waard om die lijst ook te controleren.

Nederlandse webshops staan altijd geregistreerd bij de Kamer van Koophandel, waarbij je ook verdere informatie kunt vinden over hoe lang een bepaalde webshop bestaat, maar ook wie de eigenaar is. Iedere in Nederland geregistreerde webshop moet een Kamer van Koophandel-nummer hebben, dat nummer kun je invoeren op de site van de Kamer van Koophandel, waarna je meer informatie te zien krijgt over het bedrijf achter de online winkel.

Deze deals bestaan niet echt: dit is een website van de politie om aan te geven hoe een nepwebshop eruit kan zien qua te mooie aanbiedingen...

Ook domeinnamen zijn officieel geregistreerd, in Nederland vind je informatie over domeinnamen bijvoorbeeld bij de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN). Daar vul je een url in en de site komt terug met belangrijke gegevens over de eigenaar en de partij die de site namens de eigenaar heeft geregistreerd. Kijk hier vooral naar de datum van registratie, dan zie je hoe lang (of kort) de webshop al bestaat. Overigens doet SIDN zelf ook al veel aan het bestrijden van nepwinkels, zoals een zelfontwikkelde fake-detector.

Tè lage prijzen

Nepwebshops adverteren vaak met bijzonder lage prijzen voor producten die normaliter veel meer kosten. Hierdoor hoeven er niet altijd alarmbellen af te gaan - het kan namelijk over een legitieme aanbieding gaan - maar wees wel alert. Zeker als het gaat om producten die net zijn verschenen, zoals in 2024 de nieuwste iPhone 16 of PlayStation 5 Pro: die kunnen natuurlijk nooit ten tijde van lancering honderden euro's goedkoper zijn dan de adviesprijs, hooguit een paar tientjes. We gaan toch nog maar even de dooddoener gebruiken: is het te mooi om waar te zijn, dan is dat het vaak ook.

Hieronder vind je een drietal echte iPhone 16-prijzen op Kieskeurig.nl, afkomstig van echte webshops:

Echte prijzen van echte producten bij echte webshops vind je op Kieskeurig.nl

Ook namen en merken van populaire e-bikes en fatbikes zijn bekende zoektermen waar nepwebshops zich op richten. Niet alleen door namen van bekende merken te gebruiken, maar ook door inferieure producten aan te bieden tegen extreem lage prijzen. Ook hier is het dus oppassen geblazen.

Toch opgelicht, wat nu?

Heb je je verleiding niet kunnen weerstaan en heb je toch betaald voor een product dat je niet hebt ontvangen? Doe dan altijd aangifte bij de politie: voor een webshop dat gevestigd is in Nederland kan zo makkelijker opgerold worden en is de kans dat je je geld misschien terugkrijgt wel iets groter. Voor buitenlandse oplichtingssites wordt het al ietsje lastiger, maar ook dan doe je er goed aan om aangifte te doen, en melding te maken van de webshop bij bijvoorbeeld Consuwijzer.

Veel gebruikers zien OneDrive als het online back-upsysteem van Microsoft. Toch is OneDrive meer dan dat. Het is uiteraard een productiviteitstool waarmee je overal en op elk apparaat toegang hebt tot je gegevens. Maar wij richten ons nu vooral op de mogelijkheden die deze toepassing biedt voor creatieve geesten.

Wie een Microsoft 365 Family-abonnement heeft, mag de Premium Microsoft 365-apps delen met vijf anderen. De 1 TB beveiligde cloudopslag die aan dit abonnement is gekoppeld, wordt niet gedeeld door de leden, maar zelfs vermenigvuldigd. Je kunt dus gezamenlijk maximaal 6 TB cloudopslag gebruiken. Bovendien is OneDrive niet gekoppeld aan een Windows-licentie, wat mensen vaak denken. Ook Mac-gebruikers kunnen probleemloos gebruikmaken van dit online platform. Naast werk kun je OneDrive ook voor andere leuke dingen gebruiken.

Media streamen

Vanuit OneDrive kun je overal genieten van videobestanden die je vooraf hebt geüpload. Zolang je over voldoende opslagruimte beschikt, kun je films in mp4-, avi-, flv-, mov-, 3gpp-, mkv- en mmv-formaten rechtstreeks vanuit OneDrive streamen. Zoek de video op in OneDrive en dubbelklik erop om deze te openen. Afhankelijk van de internetverbinding en de grootte van het mediabestand kan het zijn dat je even moet wachten tot de video is gebufferd. De film begint vervolgens automatisch met afspelen.

Met de knoppen onderaan kun je de video starten en stoppen, het geluid regelen en de film schermvullend bekijken. De vierde knop zie je niet in Windows 10, maar wel in Windows 11. Hiermee kun je de resolutie aanpassen waarin je de video streamt. Je hebt de keuze uit 1080p HD, 720p HD, 480p, 360p of 240p. Als je merkt dat de 1080p-resolutie te traag streamt, kun je beter overschakelen naar een lagere resolutie.

Je kunt de resolutie van de stream aanpassen.

Bestanden insluiten

Wil je een audiobestand, video, afbeelding, pdf of ander bestand op je website of blog insluiten? Upload het bestand dan eerst naar OneDrive. Vervolgens haal je de html-insluitcode op en voeg je die in op de site waaraan je werkt. Je hoeft dit mediabestand dus niet meer te uploaden naar de provider van je website.

Om dit te doen, selecteer je het bestand door op het keuzerondje te klikken, of je opent het bestand in OneDrive. Daarna kies je in het bovenste menu de optie Insluiten. Aan de rechterkant opent een balk die bevestigt dat je dit bestand kunt insluiten. Klik op de blauwe knop Genereren. Kopieer de html-insluitcode in het tekstvak en plak deze op de gewenste plek in je website. Iedereen die je blog of website bezoekt, kan het bestand vanaf dat moment bekijken zonder zich aan te melden.

Plak deze insluitcode in je website of blog.

Digitaal archief maken

De mobiele versie van OneDrive beschikt over een uitstekende scanfunctie om papieren documenten te digitaliseren. Hiermee kun je dus een digitaal archief samenstellen van belangrijke persoonlijke bestanden, zoals oude familiefoto’s, naamkaartjes en herinneringen.

Zorg ervoor dat je eerst de gratis OneDrive-app downloadt in de App Store of Google Play. Start daarna de app en tik op het camerapictogram. Positioneer het document dat je wilt scannen in het kader. Onderaan kies je of je een document vastlegt, een whiteboard, een visitekaartje of een foto. Tik op de witte stip om een opname te maken en pas daarna de randen van de scan aan om ervoor te zorgen dat alleen de belangrijkste delen van het document worden weergegeven.

Ben je tevreden? Tik dan op Bevestigen. Gaat het om een document van meerdere pagina’s? Gebruik dan de knop Toevoegen in de linkerbenedenhoek om de volgende pagina’s te scannen. Als je klaar bent, tik je op Gereed. Geef het document een naam en tik op het blauwe vinkje in de rechterbovenhoek om het op te slaan.

Geef de marges aan van het document dat je scant.

Foto’s verbeteren

Heb je een foto gemaakt die te licht of te donker lijkt? Met deze app kun je de belichting en de kleurverzadiging van de afbeeldingen aanpassen. Je beschikt ook over een set creatieve filters. Verder kun je je foto bijsnijden, roteren en delen. Ben je klaar met de bewerkingen? Tik dan op de foto en houd je vinger ingedrukt om de nieuwe versie te vergelijken met de oorspronkelijke versie.

Meer bewerkingsmogelijkheden nodig? Darktable: bewerk je foto's met hét gratis Lightroom-alternatief

Behalve de optimaliseringstools beschik je ook over creatieve filters.

Tags en labels toevoegen

Foto’s worden automatisch door OneDrive in de galerie verzameld. OneDrive helpt je om de foto’s te organiseren en terug te vinden met tags of labels. Wanneer je een foto selecteert, tik je op de informatieknop. Dit is het pictogram van een cirkeltje met de letter i. Aan de rechterkant verschijnt een voorvertoning van de foto en het pad waar deze foto zich bevindt. Je kunt ook zelf een beschrijving voor de foto invoeren.

Kijk ook eens naar de labels. Standaard voegt de AI van OneDrive op basis van de inhoud automatisch tags toe. Helaas zijn deze tags in het Engels. Soms maakt de AI een fout, maar dit kun je corrigeren. Door op het kruisje achter de naam van een tag te klikken, verwijder je het label.

Als je op de knop Tag toevoegen klikt, kun je zelf labels typen. Met deze tags kun je via het zoekvak bovenaan snel de juiste foto terugvinden. Ook lees je de afmetingen van de foto in pixels, de grootte in MB, de wijzigingsdatum en de datum wanneer de foto is geüpload. Bij foto’s die met een smartphone zijn genomen, zie je op een Bing-kaartje de locatie waar de foto is gemaakt.

Wil je ook overzicht over je andere bestanden? Zo beheer je met Air Explorer al je bestanden die in de cloud zwe(r)ven

Je kunt naast de automatisch gegenereerde tags zelf labels toevoegen.

Albums samenstellen

Na verloop van tijd bevat je galerie waarschijnlijk veel foto’s. Via het zoekvak of de tijdlijn kun je de juiste foto terugvinden. Deze tijdlijn is in het begin niet zichtbaar. Om de tijdlijn te bekijken, beweeg je de muisaanwijzer naar de rechterkant van de galerie. De tijdlijn van alle foto’s verschijnt dan met een indicator die het gemakkelijk maakt om naar de juiste periode te navigeren.

Selecteer de foto’s die je aan een album wilt toevoegen en klik op de knop bovenaan: Toevoegen aan album. Er verschijnt een pop-up waarin je een nieuw album kunt maken of een eerder gemaakt album kunt kiezen. Wat je in een OneDrive-album plaatst, zijn geen echte foto’s, maar verwijzingen ernaar. Wanneer je een foto aan een album toevoegt, blijft deze in de map staan waar hij zich bevindt.

Je kunt ook in de linkerbalk Foto’s selecteren en daarna bovenaan de knop Albums gebruiken. Vervolgens kun je een nieuw album maken of een bestaand album openen. Voeg daarna de foto’s toe aan het album. Zo’n album kun je delen, net zoals een map met foto’s o. Een foto kan aan meerdere albums worden toegevoegd.

Via de tijdlijn schakel je snel naar de gewenste periode.

Metagegevens bekijken

Elk bestand dat je uploadt naar OneDrive bevat metadata. Dit zijn gegevens die niet verwijzen naar de inhoud, maar informatie geven over het bestand zelf. Je kunt onder andere lezen wie de auteur is, de aanmaakdatum, de wijzigingsdatum, de bestandsgrootte, de versiegeschiedenis en de deelmachtigingen.

Afbeeldingen bevatten ook specifieke exif-gegevens (Exchangeable Image File Format). Deze gegevens geven bijvoorbeeld aan wanneer een foto is genomen, met welke camera, of er een flitser is gebruikt, en meer. Exif-informatie kan interessant zijn, maar het kan ook een privacyrisico vormen. Zo kan bij deze informatie de locatie van de foto worden vermeld.

Om de metadata van een bestand te bekijken, tik je op het keuzerondje om het bestand te selecteren. Vervolgens tik je op Details in het menu bovenaan. De metadata worden weergegeven in het venster aan de rechterkant.

Bij de details lees je de metagegevens.

Documenten delen

Zoals bij alle cloudopslagdiensten is OneDrive handig om belangrijke documenten met anderen te delen. Dat hoeft niet altijd voor professionele doeleinden te zijn. Je kunt onder andere recepten, boekaanbevelingen en interessante titels op Netflix delen. Het is belangrijk om alles consequent in mappen en submappen te ordenen, zodat je OneDrive goed georganiseerd blijft. Degenen met wie je de bestanden deelt, kunnen commentaar geven, wijzigingen aanbrengen en de gedeelde bestanden downloaden.

Om een bestand of map te delen, tik je eerst op het keuzerondje naast de naam. Dit staat links als je de weergave Lijst of Compacte lijst gebruikt. In de weergave Tegels staat het selectierondje rechtsboven in de tegel. Nadat je de selectie hebt gemaakt, tik je op Delen in het bovenste menu. In het pop-upvenster Koppeling verzenden typ je de e-mailadressen van degenen met wie je het bestand wilt delen. Als je in Outlook groepen hebt aangemaakt, kun je hier ook de naam van de groep invullen. Eventueel kun je een bericht toevoegen en tik je daarna op de knop Verzenden.

Onderaan in dit venster staat de optie Koppeling kopiëren. Als je hierop klikt, wordt de link naar het klembord gekopieerd. Je kunt deze link vervolgens naar anderen sturen via WhatsApp, Messenger, Instagram of andere berichtenapps.

Verzend de koppeling naar iemand met wie je de map of het bestand wilt delen.

Automatisch opslaan

Als je in Word, Excel, PowerPoint of OneNote werkt, zie je bovenaan de schakelaar Automatisch opslaan. Deze knop staat standaard aan, wat betekent dat het Microsoft 365-programma regelmatig back-ups maakt naar OneDrive. Werk je in de online versie van Office 365, dan worden je documenten altijd automatisch opgeslagen.

Om deze veiligheid in een Microsoft 365-app in te schakelen, moet je je eerst aanmelden met je Microsoft-account. Daarvoor klik je rechtsboven op Aanmelden. Voer vervolgens je inloggegevens, zoals je wachtwoord of pincode, in. Na het aanmelden tik je op de schakelaar Automatisch opslaan in de linkerbovenhoek. Selecteer je OneDrive-account en geef het document een naam en bevestig. Iedere keer wanneer je wijzigingen aanbrengt worden ze opgeslagen in de cloud.

Als je een document vergeet op te slaan, wordt dat toch automatisch bewaard in de cloud.

Toevoegen aan Outlook

Aan bepaalde gebeurtenissen in de Outlook-agenda kun je bestanden van OneDrive toevoegen. Dit kan bijvoorbeeld een uitnodiging, afbeelding, voorstel of verslag zijn. Klik hiervoor in het linkermenu op de agenda en selecteer een datum om deze gebeurtenis te openen.

Selecteer vervolgens het tabblad Invoegen en kies linksboven voor Bestand. Onderaan dit keuzemenu gebruik je de optie Door weblocaties bladeren. Selecteer hier je OneDrive-account. Zoek in het dialoogvenster naar het bestand en bevestig met de knop Invoegen. Daarna kun je kiezen hoe je dit bestand wilt bijvoegen. Wil je de Koppeling delen? Of ga je voor de optie Bijvoegen als kopie (afbeelding 10)? Wanneer je de eerste optie kiest, zien anderen die via Outlook ook toegang hebben tot dit evenement, in realtime de wijzigingen die je aanbrengt. Ga je voor de tweede optie, dan ontvangt iedereen een apart exemplaar.

Hoe wil je het OneDrive-bestand toevoegen aan een gebeurtenis?