Altijd weten waar je kind is
Altijd weten waar je kind is. Waarschijnlijk klinkt dit bij veel ouders als muziek in de oren. Het kan, er bestaan tracking-apps en wearables die zorgen dat je constant in verbinding blijft met je kind. Toch is er een schaduwzijde aan dit soort oplossingen.
Doe even de proef. Hoeveel kilometer mag een kind van 8 - of nog liever, jouw kind - zonder toezicht van huis? Hoe ver mocht jij zelf als kind zonder ouderlijke bemoeienis van huis? En je grootvader? De Britse organisatie Natural England toont met een landkaart hoe in vier generaties tijd kinderen uit dezelfde familie het recht op zwerven volledig zijn kwijtgeraakt. Lees ook: Online privacy bestaat niet - Maar zo kom je er wel het dichtste bij.
Vandaag de dag willen we met tracking-apps het territorium waar jongeren zonder toezicht mogen zwerven, verkleinen tot armafstand. Wat mijn eigen jeugd betreft, durf ik het niet met dezelfde woorden als de Amerikaanse schrijver Bill Bryson zeggen, maar het gaat wel in die richting: "Wij kinderen werden om acht uur 's ochtends de deur uit gezet. We mochten niet binnenkomen, tenzij we in de fik stonden of overvloedig bloedden."
Steeds binnen bereik
Door de jaren heen plaatsen ouders hun kinderen steeds meer onder constant toezicht. Kinderen spelen steeds meer binnen of in eigen tuin, het buitenspeelterritorium wordt kleiner, terwijl de mogelijkheden van ouderlijk toezicht steeds toenemen. Ouders houden hun kroost constant binnen communicatieafstand, waarbij de smartphone de informatienavelstreng vormt tussen ouders en kind, in twee richtingen. We kunnen het jongeren haast niet kwalijk nemen dat ze van dit kanaal misbruik maken. Iedere schooldirectie herkent incidenten van woeste ouders die nog tijdens de les aankloppen omdat zoon- of dochterlief hen een berichtje had gestuurd dat de 'bitch van Engels' hen daarnet alweer straf heeft gegeven. Instant-communicatie in handen van onevenwichtige mensen maakt niet vrijer, integendeel. Dit als eerste waarschuwing voor apps waarmee je het reilen en zeilen van het jonge volkje al te dicht volgt.
Trackers
Track & trace
Apps om je kinderen te volgen, gebruiken allemaal gps, zodat jij op een plattegrond kunt aflezen waar je telg zich bevindt. Je installeert de app op de smartphone of tablet van je kinderen en schakelt de gps-functie in. Vervolgens nodig je hen uit om bij jou in de groep te komen en je accepteert de uitnodiging. Een toepassing van het Nederlandse Tizzer is WheresApp. De maker, Eric Bastiaansen, beweert dat Weresapp tot op vijf meter nauwkeurig meet. Daartoe zou dit vernuft de informatie van satellieten en telefoonmasten combineren. De app bevat overigens een bel-direct-knop, waarmee de ouder en het kind elkaar onmiddellijk vanuit de app kunnen bereiken, terwijl de ouder ondertussen de locatie van het kind ziet. Dat de app gratis is, blijkt misleidend. Wie goed zoekt, leest op de site dat je licenties kunt kopen om de veiligheid, functionaliteit en stabiliteit te verhogen.
WheresApp
Score 2 sterren
Prijs Gratis
Omvang 14,5 MB
©PXimport
Wheresapp is een typische gps-tracker die aangeeft waar je familieleden zijn.
WheresApp is lang niet de enige app waar je je kind mee in de gaten kunt houden. Je ziet hier nog tien typische tracker-apps voor de iPhone. Wij zijn er niet erg positief over. Voor één app willen we je zelfs waarschuwen: InoSpy. Deze app stuurt de gps-locatie van de mobiele telefoon iedere 30 minuten door én houdt ook de gegevens bij van alle inkomende en uitgaande gesprekken. Je moet je iPhone-toestel ook jailbreaken en het kost je 16 dollar per maand.
©PXimport
De Looqi kan tegen een stootje.
Niet buiten de veilige zone
De apps die je hiervoor zag, zijn allemaal typische track-apps. Er zijn ook enkele opvallende nieuwe toepassingen, die zich door hun insteek onderscheiden.
Er zijn volgsystemen die werken op basis van een veilige zone. Wanneer het kind die zone verlaat, ontvangt de ouder een waarschuwing. Een mooi voorbeeld hiervan is een nieuw product My Bino. Het gaat om een rubberen armbandje in combinatie met een app. De iPhone produceert een sirenegeluid wanneer je kleuter te ver van je is verwijderd.
Hoe breed die veilige zone is, hangt af van de gevoeligheid die je instelt in de app. Omdat de verbinding met bluetooth wordt gemaakt, bedraagt de maximale afstand 35 meter. De batterij van dit armbandje gaat een jaar mee. My Bino is bedoeld om te vermijden dat je peuter op het strand wegloopt terwijl je bent ingedommeld. De app toont echter geen locatie, je weet dus nooit in welke richting je bambino de benen heeft genomen. Als je de dreumes in een menigte kwijt bent, heb je er weinig aan.
Creëert dit dus geen vals veiligheidsgevoel? Mathieu Cardinael, de uitvinder van My Bino: "Het blijft de verantwoordelijkheid van de ouders om hun kind in het oog te houden. Wij bieden een oplossing waardoor ouders zich meer op hun gemak zullen voelen omdat ze gewaarschuwd worden wanneer hun kinderen afdwalen." De makers brengen dit jaar een soortgelijke oplossing, bestemd voor oudere dementerenden, waarbij de verpleging een waarschuwing ontvangt als oma in het rusthuis op stap gaat.
©PXimport
Laat je via de smartphone waarschuwen wanneer de drager van dit armbandje buiten de veilige zone gaat.My Bino
Score 4 sterren
Prijs Gratis app, armbandje kost € 18,95
Omvang 18,9 MB
Tracking met microtelefoontje
Dan een tracker die een handige extra functie heeft. Tinitell is een duurzaam polsbandje dat een microtelefoontje bevat. Deze wearable heeft geen schermpje, maar een grote ronde knop waardoor het kind kan bellen met zijn ouders, want in het toestel zit een 2G-simkaartje. De Tinitell is waterdicht en bestand tegen zand en ruw spel en de batterij zou een levensduur van een week hebben in stand-by-modus. In de knop van de armband zit een gps-tracker, waardoor de ouders de locatie van de drager steeds kunnen volgen met behulp van een app.
Het is mogelijk de oppas ook toegang te geven tot de app, zodat die tijdelijk kan waarnemen. Het toestel ondersteunt stemherkenning. Wanneer het kind 'opa' of 'mama' roept, belt de Tinitell de betrokkene en kan hij met de beller communiceren. Voor iets handigere kinderen zijn er knopjes aan de zijkant om door de vooraf ingestelde contacten te bladeren. Het toestel leest dan telkens de naam van het contact voor. De eerste toestellen zijn inmiddels op de markt.
Tinitell
Score 4 sterren
Prijs Armbandje met app $ 129,-
Omvang Nog onbekend
Met de alarmcentrale
De vierde groep zijn tools is gebaseerd op een paniekknop. Trackers zijn er trouwens niet alleen om kinderen in de gaten te houden. Wie 's avonds gaat joggen, of 's nachts door de stad moet, voelt zich soms niet veilig. Een oplossing om je veiligheid te verbeteren is Amicimi: een sleutelhanger waarmee je hulp kunt inroepen. Wanneer je de knoppen twee seconden indrukt, zal de gelijknamige app in de smartphone het omgevingsgeluid opnemen en je exacte locatie samen met je persoonlijke informatie doorsturen naar de Securitas-alarmcentrale. Ook je vrienden en familie ontvangen een melding.
De veiligheidsdienst belt je dan op en stuurt de hulpdiensten ter plaatse, terwijl ze de situatie volgen. Amicimi is al een tijd in België te koop en vanaf september is dit product ook op de Nederlandse markt. Volgens een van de drie initiatiefnemers, Stefan Dauwe, is er weinig kans op vals alarm. "Er vertrekt pas een noodsignaal als je beide knoppen aan weerszijden van de sleutelhanger twee seconden tegelijk indrukt."
Amicimi
Score 4 sterren
Prijs Sleutel € 99,- + jaarabonnement
Omvang 2,8 MB
Bezwaren
Angst verkoopt
De ontvoeringsparanoia valt al met al in Nederland nogal mee. In de Verenigde Staten en in Groot-Brittannië wordt er veel ingezet op deze technologie, wat ook wel te merken is aan de aanvoer van tracking-apps van die kant. Inspelen op de grootste angst van iedere ouder: je kind dat verdwijnt, loont. Toch is het risico op een verkeersongeval, of dat je kinds mobieltje door een bende kwajongens bij de bushalte wordt afgepakt, vele malen groter.
Er is uiteraard altijd veel media-aandacht voor kinderontvoeringen, maar dit soort misdrijven blijft gelukkig bijzonder zeldzaam. Bovendien zijn de meeste van deze apps als Mama Bear, Family GOS Tracker of Life360 voorzien van een paniekknop. Je kunt je niet voorstellen hoe vaak zo'n knop per vergissing of voor de grap wordt ingedrukt, wat de gemoedsrust van de ouders niet bevordert. Ten slotte komt de dag, vroeg of laat, dat de puber de gedachte van 'big mother is watching me' helemaal niet meer zo fijn vindt! Hoe zou je zelf vinden als je je steeds moet verantwoorden over waar je bent en wat je daar doet?
©PXimport
Bij trackingtoepassingen kan je uiteraard de locatie in beide richtingen laten volgen.
Immoreel, schadelijk en overbodig
Uit opvoedkundige hoek is veel kritiek op het bijhouden van de locatie van kinderen. Henk Boeke, redacteur van Ouders Online voert een kruistocht tegen deze praktijk die hij 'immoreel, schadelijk en overbodig' noemt. Immoreel omdat ze de ingebakken oerangst van ouders bovenhalen en extra aanwakkeren. Deze producten zorgen dat een probleem dat nauwelijks bestaat, wordt uitvergroot. Daarbij tast het concept de privacy van het kind al even ernstig aan als het installeren van spyware op zijn computer.
Schadelijk omdat ze kinderen de kans ontnemen fouten te maken waaruit ze kunnen leren. Hierdoor verklein je juist de veiligheid in plaats van deze te vergroten. Ten slotte noemt Boeke deze oplossing overbodig omdat er geen kind in de wereld minder door zal worden gekidnapt. En als je ermee wilt vermijden dat je kinderen spijbelen op school, reken je beter op een schoolorganisatie met een gezond absentiebeleid, waar iemand even belt wanneer je kind onaangekondigd niet op school arriveert.
Trackbare ouders
Mieke Vergeer, senior adviseur bij het Nederlands Jeugdinstituut legt naar onze mening de juiste nuance. "Wanneer zo'n trackingsysteem wordt gebruikt in overleg met kinderen vind ik dat goed, maar de manier hoe je face to face met elkaar omgaat, is veel belangrijker. Als je voor een jonge dochter die iedere dag tien kilometer moet fietsen een volg-app wilt gebruiken, dan vind ik dat kunnen. Maar als ze twaalf of dertien zijn, is dat vast niet meer nodig. Toch is ook de angst van de ouder een afzonderlijke realiteit. Wanneer een ouder mij hierover consulteert, dan zou ik toch doorvragen wat er precies is wat hen bang maakt. Is dat een eng stuk bos, een gevaarlijk kruispunt ...
Als je uit angst om de rare man in het bos tegen te komen een bandje om je arm gaat dragen, moet je iets met die angst doen en dat los je niet op met digitale middelen. Kinderen krijgen hierin uiteraard zeggingskracht. Wanneer kinderen jong zijn, moet je vooral duidelijk en consequent zijn, maar met tieners ga je als opvoeder overleggen en afspraken maken over mediagebruik. Dat is nu eenmaal opvoeden.
De middeleeuwen waren onveilig. Natuurlijk liggen er nieuwe gevaren op de loer met allerlei ontwikkelingen, maar ouders hebben de taak om in een digitaliserende wereld hun kinderen op de goede manier te begeleiden. Ouders die zelf alleen maar digitaal te tracken zijn en die zelden aan tafel gezellig meepraten, geven het verkeerde voorbeeld. Angst is nooit een goede raadgever."
