Weleens van je bed gelicht door opsporingsambtenaar met een huiszoekingsbevel? De komende jaren neemt het risico hierop toe! Als jij denkt dat het jou niet overkomt, dan moet je even verder lezen.

De overheid wil dus meer fraudeurs en terroristen in de kraag grijpen. Hiertoe worden niet alleen de gegevens van mogelijke boeven en fraudeurs nader bekeken, maar de gegevens van álle Nederlanders. En dat terwijl bekend is dat twee derde (!) van de verdachten die uit het 'Big Data-systeem' rollen, uiteindelijk onterecht aangemerkt is. En aan gegevens over burgers is toch al geen gebrek bij de overheid. Sinds er met de 'war on terror' een machtig argument is bijgekomen, wordt iedere mogelijkheid om nog meer gegevens te verzamelen, aangegrepen. Lees ook: Meeste wachtwoorden zijn onveilig.

Ook komt al jaren in het nieuws dat allerlei bedrijven en instanties gegevens verzamelen: Google wil alles van je weten en veiligheidsdiensten zoals de Amerikaanse NSA, het Britse GCHQ of de Nederlandse AIVD slaan al je internet- en belverkeer op, hacken op pc's en netwerken en kraken encryptie van iedereen in de naam van counterterrorisme. Maar er verandert niets.

Tijd om zelf het heft in handen te nemen, maar niet voordat we hebben uitgediept wat de motieven en methodes van de privacyschenders zijn en waarom privacy een onderwerp is waar we ons druk over moeten maken.

Dit wordt (onder andere) verzameld

Leentjebuur spelen

De overheid weet van alles van ons, en wat ze zelf niet weet, dat haalt ze wel bij anderen die dat wel weten. Zoals bij de internet- en telefonieproviders. Sinds 2009 zijn zij verplicht alle gegevens over het internet- en telefoniegebruik van alle klanten zes tot twaalf maanden te bewaren. Al die tijd kan de overheid langskomen en erin neuzen. In 2013 gebeurde dat 2,4 miljoen keer, dat is 6.400 raadplegingen per dag. Een limiet aan de bevragingen of een minimale verdenking is er niet, overheid en opsporingsinstanties kunnen hier zonder beperking in grasduinen.

En wat ziet de overheid dan zoal? Heel veel waarvan je nu nog denkt dat het geheim is of onbekend. Zoals wanneer je belt, met wie je belt en ook waar je bent wanneer je belt. Want ook de locatie van de mobiele telefoon is bekend en wordt bewaard, ongeacht of je gps gebruikt of niet. Ze zien ook wanneer je verbinding maakt met internet, de websites die je bezoekt, verbindingen die je maakt via internet, alles. Veilig verborgen achter een telefoonnummer of IP-adres? Helaas. Ook deze gegevens worden elke dag gedeeld door de providers met de overheid. De overheid weet precies wie er op welke datum en tijd hoort bij elk IP-adres, telefoonnummer en e-mailadres in Nederland. Welkom in surveillancestaat Nederland.

©PXimport

Ook onze overheid neemt het in de strijd tegen een enkele terrorist en fraudeur niet zo nauw met de privacy van allemaal.

Gratis diensten?

De overheid is niet de enige die de privacygrenzen steeds verder oprekt, ook bedrijven verzamelen gegevens over personen en gebruiken die om steeds meer over gebruikers te weten te komen. Zoek eens een paar maal met Google naar de aanschaf van een auto. De websites die je daarna bezoekt, zullen steeds meer advertenties over dat onderwerp hebben. Die advertenties zijn er dan ook speciaal voor jou, gebaseerd op jouw interesse in dat onderwerp die door Google is opgemerkt en vastgelegd. Dit lijkt onschuldig, maar is het niet.

"Mensen associëren Google met de zoekmachine maar eigenlijk is Google een advertentieboer. Daar verdienen ze hun geld mee, daar doen ze de grootste investeringen, daar zetten ze de meeste en beste engineers aan het werk. Inmiddels zijn alle datasets van alle Google-diensten aan elkaar gekoppeld. Dus je Google Agenda, je contacten, je mail, je maps ... alles is aan elkaar gekoppeld. Het is niet een risico dat Google mogelijk een profiel van je opbouwt, ze bouwen een profiel van je op! En ze doen dat misschien niet onder je naam (ze koppelen het aan een IP-adres), maar ze weten precies waar je bent, met wie je afspreekt en noem maar op." Aldus Daphne van der Kroft van Bits of Freedom, de Nederlandse belangenbehartiger van privacy en vrijheid op internet. En niet alleen Google doet dit, ook Yahoo, ook Microsoft, ook Facebook. Deze bedrijven bieden allemaal gratis diensten aan die ook nog eens in een heel hoog tempo innoveren, maar de rekening moet uiteindelijk wel betaald worden.

©PXimport

Daphne van der Kroft, communicatiestrateeg bij Bits of Freedom. (fotograaf: Maarten Tromp)

Uitwisseling

Bedrijven zijn zo succesvol in het verzamelen van gegevens van gebruikers, dat overheden ze steeds meer niet zelf verzamelen, maar alleen zorgen dat ze toegang krijgen tot de gegevens van de bedrijven. De onthullingen door Edward Snowden over de activiteiten van de Amerikaanse geheime dienst NSA hebben dit heel duidelijk gemaakt. Zo heeft de Amerikaanse overheid directe toegang tot servers en webdiensten van grote Amerikaanse internetbedrijven zoals Apple, Facebook, Yahoo, Google en Microsoft.

©PXimport

Dankzij de onthullingen van Snowden weten we dat privacy fors onder druk staat.

Daarbij maakt de Amerikaanse overheid actief misbruik van fouten in software. Op deze manier heeft de NSA toegang tot heel veel informatie, ook van en over Nederlanders.

Opnieuw dankzij Snowden weten we dat ook Nederland toegang heeft tot die gegevens. Nederland is een van de zogeheten 9-Eyes-landen: de - na de 4-Eyes-landen Groot-Brittannië, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland - meest exclusieve groep van landen om lid van te zijn, want dit is de groep die die als tweede toegang krijgt tot de door de Amerikaanse NSA verzamelde gegevens.

Zo gaat men met jouw gegevens om

©PXimport

Bullrun is een van de topgeheime programma's waar we dankzij de onthullingen van Snowden nu kennis van hebben.

Surveillance als standaard

Onderzoeksjournalist Brenno de Winter volgt kritisch de manier waarop de Nederlandse overheid omgaat met gegevens van en over burgers. De Winter zegt hierover: "Het grote gevaar zit in dat met al deze gegevens heel gedetailleerde profielen worden gemaakt. Google kent ons leven tot in detail dankzij de Google Agenda, Gmail, de locatie van onze Android-smartphones en -tablets, alle dingen die we zoeken met de Google-zoekmachine, verwijzingen op andere websites die dat nog verder verfijnen en ga zo maar door. Dat gaat al heel ver. Sinds Snowden weten we dat precies die informatie ook nog eens in de handen van de NSA eindigt, en die heeft ook toegang tot nog weer andere data van onder andere Twitter, Facebook enzovoort. Al die informatie samen in één hand geeft een overheid de mogelijkheid ons nog veel gedetailleerder in kaart te brengen."

Verbod op datahonger

Verbieden privacygevoelige gegevens te verzamelen is geen optie, dat onderkent ook Brenno de Winter. "Je kunt onmogelijk een verbod uitvaardigen en de vraag is ook of dat tij nog te keren is. Je wilt niet innovatie stoppen om de overheid te stoppen. Misbruik van data moet wél worden voorkomen. Je moet Google wel verbieden (en dat wordt het ook al) de geheimzinnigheid in stand te houden. Ze moeten duidelijk maken welke informatie wordt verzameld, welke conclusies worden getrokken en wie daar toegang toe heeft. Ook moet invulling worden gegeven aan de verplichting om mensen zelf de regie over de informatie te gunnen."

©PXimport

Het logo van het geheime programma Prism zoals dat in de gelekte presentaties van de NSA wordt gebruikt.

Ook het handelen van de overheid moet volgens Brenno de Winter aan banden worden gelegd. "Het gebeurt erg vaak dat de overheid zelf de wet overtreedt. Dat zagen we bij de bewaarplicht voor internet- en telefoniegegevens, die ook niet werd afgeschaft toen het Europees werd verboden. We zagen het ook bij de automatische kentekenplaatherkenning waardoor de Belastingdienst in realtime met de camerasystemen van de politie mag meekijken. Daar is eerst de wet overtreden, en toen maar opgerekt. Camerabewaking werd illegaal ingezet om op afstand bekeuringen uit te schrijven en inmiddels is ook dat legitiem geworden. De politie hackt in sommige gevallen, terwijl dat bij wet niet is geregeld", aldus Brenno de Winter.

Iedereen is verdachte

"Onze grondwet zegt dat elke Nederlander in principe niet verdacht is. Iedere burger moet vrij kunnen leven en dus ook niet in de gaten gehouden worden. Pas als er een goede reden is om daar een uitzondering op te maken, kan de vrijheid van het individu worden ingeperkt of kan hij gevolgd worden. De overheid draait dit steeds meer om. Zij verzamelt van alles en laat daar Big Data-patroonanalyses op los, en beslist dan wel of er actie nodig is of niet. Terwijl tot nu toe nooit duidelijk gemaakt is dat er een noodzaak is om dit te doen. Er worden ook niet meer criminelen opgepakt dan voordat de overheid al die data over de burgers verzamelde", aldus Daphne van der Kroft van Bits of Freedom.

CBP bewaakt je privacy

Aanklacht tegen Google

Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) is de Nederlandse privacywaakhond. Het CBP onderzoekt de manier waarop overheden en bedrijven met de persoonsgegevens van burgers omgaan. Het uitgangspunt is daarbij de bestaande regelgeving, maar het CBP adviseert ook over toekomstige regels. In december legde het CBP Google een dwangsom tot 15 miljoen euro op wegens het schenden van de regels. Wij spraken met Jacob Kohnstamm, voorzitter van het CBP over wat het CBP betekent voor de privacy van burgers en de aanpak van privacyschenders.

"Google heeft nieuwe privacyvoorwaarden geïntroduceerd zonder de burger daar voldoende over te informeren. Die voorwaarden gelden voor alle producten en diensten van Google en bieden de mogelijkheid alle gegevens die via die diensten uitgewisseld worden, te koppelen tot één groot profiel. Google heeft nu tot eind februari de tijd dit ongedaan te maken, dan wel de burgers goed voor te lichten en om toestemming te vragen". Zo vat Kohnstamm de aanklacht tegen Google samen. Hoewel de hoogte van de boete voor Google een schijntje is, heeft de aanklacht zeker indruk gemaakt op de internetgigant. "Dit heeft het bureau van de baas van Google bereikt. Het is ook niet de boete alleen, Google vindt het ook echt niet prettig als het publiekelijk te boek staat als wetsovertreder."

Privacyvoorwaarden Facebook

Behalve Google heeft het CBP ook Facebook op de korrel. Het CBP is een onderzoek gestart naar de nieuwe privacyvoorwaarden die het bedrijf wereldwijd wil invoeren. De nieuwe voorwaarden geven Facebook onder meer het recht om gegevens en foto's van Facebook-gebruikers, te gebruiken voor commerciële doeleinden. Het CBP heeft Facebook gevraagd de invoering van de nieuwe regels op te schorten tot het eigen onderzoek is afgerond en daar heeft het inmiddels gehoor aan gegeven.

Een haat-liefde verhouding

De pijlen van het CBP richten zich vaak ook op de Nederlandse overheid en vooral de Belastingdienst. "Met de Belastingdienst hebben we een haat-liefdeverhouding. We zijn met ze in gesprek omdat wij vinden dat - hoewel het mogelijk allemaal wettelijk is afgedekt - hun datahonger de grenzen van het redelijke overschrijdt. Je moet af en toe ook denken 'ik zou het nu wel mogen maar is het ook verstandig?' Recht en wet zijn soms niet helemaal hetzelfde", aldus Kohnstamm.

©PXimport

Google vindt het niet prettig dankzij de aanklacht van het CBP als wetovertreder te boek te staan.

Als voorbeeld noemt hij de gegevensuitwisseling van de Belastingdienst met woningbouwcorporaties. "De Belastingdienst heeft gegevens uitgewisseld om te kijken of er hogere huren betaald zouden kunnen worden. Het CBP heeft zich hier tot het laatst tegen verzet, maar helaas heeft de Tweede Kamer het uiteindelijk goedgekeurd. Vervolgens heeft de Belastingdienst uit gemakzucht, laat ik het maar zo noemen, ook nog eens veel meer gegevens met de woningbouwcorporaties gedeeld dan nodig. We hebben daar actie op ondernomen en de Belastingdienst laat dat nu achterwege."

Ondanks dat het CBP door de overheid wordt gefinancierd, krijgt het van minister Opstelten en staatssecretaris Teeven niet altijd de steun die je verwacht. "Het CBP zou nog veel effectiever zijn wanneer we, als iemand willens en wetens de privacyregels schendt, meteen een forse boete kunnen opleggen. Dat is ook vastgelegd in het regeerakkoord maar de staatssecretaris heeft de boetebevoegdheid van zo veel randvoorwaarden voorzien dat deze helemaal niets waard is."

Tweeduizend databases

Wanneer overheden, bedrijven en instellingen zo weinig respect hebben voor de gegevens van burgers, is het dan niet veel verstandiger helemaal maar geen gegevens meer af te staan? "Een gemiddelde burger zit in circa 2.000 databases. Als je telefoneert, wordt dat opgeslagen. Als je bankiert via internet, wordt dat opgeslagen. Wanneer je reist met het openbaar vervoer, dan wordt dat opgeslagen. Zelfs als je een totale kluizenaar bent in Nederland, sta je nog in 200 tot 250 databases.

Je kunt niet maatschappelijk functioneren zonder ICT-zaken te gebruiken en op internet actief te zijn. Dat kun je mensen echt niet verwijten. Je hebt daar als individuele burger weinig keuze in te maken. Daarom moet er met die data veel verantwoordelijker worden omgesprongen en moet de politiek ook nadrukkelijker sturen. Je kunt dat niet 'eigen schuld, dikke bult' op de burger verhalen."

Je smartphone is altijd binnen handbereik. Je leest er het nieuws op, stuurt berichten en checkt je mail. Dus waarom zou je hem niet óók gebruiken om je televisie mee te bedienen? Dat kan verrassend eenvoudig.

Een smart-tv bedienen via je telefoon gaat meestal via wifi. Belangrijk daarbij is dat zowel je tv als je smartphone met hetzelfde wifinetwerk zijn verbonden. Er bestaan ook apps die werken met infrarood, maar daarvoor moet je toestel wel een ingebouwde IR-blaster hebben – iets wat je bijvoorbeeld bij bepaalde modellen van Xiaomi, Honor of Oppo tegenkomt. In dit artikel richten we ons op bediening via wifi, omdat die methode universeel werkt, ongeacht welk toestel je gebruikt.

Daar is een app voor

In de appstore van je telefoon vind je talloze afstandsbedieningsapps als je zoekt op 'tv remote'. Niet elke app werkt even goed met elke televisie, dus soms is het even uitproberen. Let bij het kiezen goed op het aantal downloads en beoordelingen, de gemiddelde score en of er betaalde functies of advertenties in zitten.

Een belangrijke waarschuwing: een afstandsbedienings-app hoeft geen toegang tot je contacten, camera of locatie. Vraagt een app daar toch om? Dan is het verstandiger om deze direct te verwijderen.

Apps van fabrikanten

De meeste tv-merken bieden een eigen app aan waarmee je hun toestellen kunt bedienen. Die zijn doorgaans betrouwbaarder, werken soepeler en bieden vaak extra mogelijkheden. Afhankelijk van het merk kun je de volgende apps gebruiken:

- Samsung: SmartThings (Android / iOS)

- LG: LG ThinQ (Android / iOS)

- Sony: Google Home (Android / iOS)

- Philips: Philips Smart TV (Android / iOS)

- Panasonic: TV Remote 3 (Android / iOS)

- TCL: TCL Home (Android / iOS)

- TCL: MagiConnect T-Cast TCL (Android / iOS)

- Hisense: VIDAA Smart TV (Android)

Niet elke fabrikant kiest dezelfde aanpak. Bij Samsung, LG en TCL zit de bediening in een bredere app waarmee je ook andere slimme apparaten kunt aansturen. Sony werkt uitsluitend via de Google Home-app, net als andere toestellen met Google TV of Android TV, zoals sommige modellen van TCL en Philips. Die moeten dan wel aan je Google Home-netwerk zijn toegevoegd.

De installatie is doorgaans simpel. Download de app uit de store, zorg dat je telefoon op hetzelfde netwerk zit als je tv, en volg de instructies. Soms moet je een QR-code op het tv-scherm scannen of een code invoeren die verschijnt tijdens het koppelen.

Met de app van Philips kun je naast de televisie ook afzonderlijk de Ambilight-verlichting op de tv regelen.

De meeste apps hebben ook navigatieknoppen die vergelijkbaar zijn met die van je afstandsbediening.

Zijn deze apps echt handig?

Niet alle fabrikanten lijken overtuigd van de toegevoegde waarde van een afstandsbedienings-app, en dat zegt misschien al genoeg. Voor snelle acties, zoals direct een app openen of iets streamen naar je tv, is het best handig. Maar voor simpele functies zoals zappen, het volume regelen of van bron wisselen, blijft de traditionele afstandsbediening vaak praktischer.

Toch kunnen smartphone-apps het verschil maken bij het zoeken naar content. Een toetsenbord op je telefoon typt nu eenmaal fijner dan via de afstandsbediening op een tv-scherm. Sommige apps bieden bovendien extraatjes zoals schermdeling of het gebruik van je camera op het grote scherm.

Of zo'n app voor jou echt iets toevoegt, ontdek je vooral door het zelf uit te proberen. Maar voor de zekerheid kun je die fysieke afstandsbediening toch maar beter binnen bereik houden.

Wat voor smartphone koop je voor 300 tot 500 euro? Oftewel: hoe goed is een toestel in deze prijsklasse en welke compromissen moet je voor lief nemen? Of is de mid-range-smartphone vandaag de dag zo compleet dat doorsparen voor een duurder model niet meer nodig is? ID.nl vergelijkt acht smartphones van evenveel merken.

In deze vergelijkende test vind je – in willekeurige volgorde – toestellen van Samsung, OnePlus, HMD, Motorola, Google, Xiaomi, Fairphone en Nothing. Alle telefoons zijn uitvoerig in de praktijk gebruikt. Eén ding kunnen we al verklappen: je kunt voor 300 tot 500 euro tegenwoordig kiezen uit erg complete smartphones waar je jaren mee vooruit kunt.

Hoe we testen

Voor deze uitgebreide test hebben we acht mid-range-smartphones getest. Dat noemen wij telefoons die tussen de 300 en 500 euro kosten. We gaan uit van straatprijzen, dus de verkoopprijzen die een of meerdere bekende webwinkels recent hanteerden. Een straatprijs kan lager zijn dan de adviesprijs van de fabrikant en geeft een eerlijk beeld van wat je in een bepaalde prijsklasse kunt kopen.

Bij het testen van een smartphone letten we onder andere op de bouw- en schermkwaliteit, aanvullende technische functies als draadloos opladen en de mate van stof- en waterdichtheid. In het gebruik kijken we ook naar de technische prestaties, de accuduur, oplaadsnelheid en mogelijkheden en kwaliteit van de camera’s. Duurzaamheid speelt ook een rol, want sommige geteste telefoons zijn (enigszins) te repareren.

Tot slot nemen we de geïnstalleerde software en het beloofde updatebeleid onder de loep. Dat wil zeggen: hoelang garandeert de fabrikant software- en beveiligingsupdates.

©StudioPN - stock.adobe.com

De kwaliteit van de camera’s is een belangrijke eigenschap.

HMD Skyline

De HMD Skyline is een toestel van het Fins-Chinese HMD, dat voorheen betaalde om telefoons onder de Nokia-naam te mogen verkopen. De Skyline heeft qua uiterlijk veel weg van een oude Nokia Lumia-smartphone. Het toestel oogt lomp en is dat ook, waardoor hij niet prettig vasthoudt. Het gewicht is met 209 gram ook aan de hoge kant voor een telefoon met een 6,55inch-scherm en een relatief kleine 4600mAh-accu.

Maar: het ontwerp heeft ook een plus. Als je een beetje handig bent, kun je via de officiële reparatiehandleiding zelf de Skyline uit elkaar halen om het scherm, de accu, usb-c-poort, luidspreker of achterkant te vervangen. Die vervangende onderdelen verkoopt HMD via reparatiebedrijf iFixit voor 15 tot 99 euro – afhankelijk van het onderdeel. Zo kun je in theorie langer met de telefoon doen.

Jammer genoeg weet de Skyline ons als smartphone niet echt te overtuigen. Het toestel krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates – waar sommige concurrenten zes of zeven jaar beloven. Daarnaast is de Qualcomm-processor wat langzaam, houdt de accu het net aan een lange dag vol en heeft de hoofdcamera moeite met bewegende situaties. Dat de HMD Skyline de eerste Android-smartphone is met ondersteuning voor draadloos magnetisch opladen via Qi2, voelt daarom als een vreemde prioriteit.

Pluspunten

Minpunten

Nothing Phone (2a) Plus

De Nothing Phone (2a) Plus is het nieuwste toestel van het Engelse Nothing, dat onder leiding staat van de vroegere directeur van OnePlus. Verwarrend is dat de Phone (2a) Plus een variant is op de Phone (2a), met iets betere specificaties en een ietwat hogere prijs. Dat kan kiezen lastiger maken.

Het belangrijkste is dat de Phone (2a) Plus een erg prettige telefoon is. De transparante achterkant oogt fraai en de drie ledlampjes die in de behuizing verwerkt zijn, kunnen oplichten bij een inkomend telefoongesprek, bepaalde notificaties of bijvoorbeeld een aflopende timer. Een leuke toevoeging.

De smartphone heeft verder een uitstekend 6,7inch-oledscherm, gaat anderhalve dag mee op een acculading en kan snelladen met 50 watt. De gebruikte MediaTek-processor is erg snel en Nothing stopt er een royale 12 GB werkgeheugen bij. Op de 256 GB opslagcapaciteit kun je veel apps, games en foto’s kwijt. Het toestel heeft ook prima camera’s, al zijn die niet bovengemiddeld.

Mogelijk mis je ondersteuning voor e-sim. Wij missen vooral een degelijk updatebeleid. Nothing belooft drie Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates voor de Phone (2a) Plus. Dat is niet slecht, maar veel geteste telefoons plakken hier een jaar of meer aan vast.

Pluspunten

Minpunten

Samsung Galaxy A55

Samsung hoort bij de grootste smartphoneverkopers van Nederland en boekte in 2024 veel succes met de Galaxy A55. Die krijgt in het voorjaar ongetwijfeld een opvolger, wat goed is om in je achterhoofd te houden bij het eventueel kiezen voor de A55. Wat niet wil zeggen dat het nu een slechte koop is. De telefoon heeft een premium ogende en aanvoelende behuizing van aluminium en glas, en is waterdicht en stofbestendig.

Ook het oledscherm laat een goede indruk achter. De Galaxy A55 is snel – maar niet de snelste in deze test – en gaat probleemloos een lange dag mee voordat je de accu moet opladen. Dat opladen duurt wel relatief lang, want de grens ligt op 25 watt. Houd er ook rekening mee dat de instapversie van de Galaxy A55 ‘slechts’ 128 GB opslagcapaciteit heeft. Het iets duurdere 256GB-model kan een betere koop zijn.

De camera’s van de smartphone zijn ruim voldoende en dat geldt ook voor het vijfjarige updatebeleid. Wel vinden we het jammer dat Samsung al jaren zoveel commerciële apps in zijn OneUI-softwareschil stopt. Het bedrijf dringt veel extra’s aan je op, in de hoop je in een ecosysteem te krijgen (en houden). Gelukkig is de A55 ook zonder die extra’s een interessante keuze.

Pluspunten

Minpunten

OnePlus Nord 4

De OnePlus Nord 4 is de meest luxe smartphone in deze test. De behuizing is namelijk van één stuk metaal gemaakt, wat knap is omdat zo’n behuizing normaliter niet goed werkt met 5G-internet. 5G werkt echter uitstekend op de Nord 4, die premium aanvoelt en stof- en waterbestendig is. Het toestel is niet volledig waterdicht.

Het grote 6,74inch-oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid is een genot om naar te kijken en het toestel is ook lekker snel. In de basisconfiguratie zit 12 GB werkgeheugen en 256 GB opslag. Voor niet eens zo heel veel meer euro koop je een 16GB/512GB-variant. De smartphone gaat zeker anderhalve dag mee op een acculading, te danken aan de grote 5500mAh-accu. Snelladen kan met 100 watt, maar de benodigde snellader dien je zelf te kopen. Goedkoper is opladen met een standaard usb-c-lader, wat langer duurt, maar nog steeds lekker snel kan.

De OnePlus Nord 4 draait op een drukke OxygenOS-softwareschil die sprekend lijkt op ColorOS van zustermerk Oppo. Het updatebeleid is met vier jaar Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates ruim voldoende. OnePlus weet zo een prettig totaalpakket af te leveren, al is de Nord 4 vanwege zijn grote formaat niet voor iedereen comfortabel om vast te houden.

Pluspunten

Minpunten

Xiaomi 14T

Xiaomi biedt verschillende mid-range-smartphones aan, waarvan de Xiaomi 14T qua prijs nét mee kan in deze vergelijkende test. Het toestel is een goedkopere versie van de 14T Pro, die betere specificaties heeft. De 14T lijkt op sommige punten een dure smartphone, met een fraaie en mat afgewerkte behuizing die waterdicht en stofbestendig is. Ook het 6,67inch-oledscherm met 144Hz-verversingssnelheid ziet er indrukwekkend uit.

We zijn ook blij met de drie camera’s achterop. Naast een goede hoofdcamera maak je foto’s met een capabele groothoekcamera en telelens, die het beeld twee keer dichtbij haalt zonder kwaliteitsverlies. We vinden de twee keer zoom wel wat beperkt.

Er zijn echter belangrijkere redenen waarom de Xiaomi 14T ons niet omver weet te blazen. De accu gaat bij intensiever gebruik tot bedtijd mee, maar daar houdt het op. Op sommige avonden pakken we daarom voor de zekerheid een oplader. De luidsprekers zijn van matige kwaliteit en de trilmotor in het toestel is eenvoudig, wat een goedkoop gevoel geeft. Dat gevoel wordt versterkt door Xiaomi’s keuze om advertenties en aanbevolen apps in de software te stoppen, wat wij niet bij de prijs vinden passen. Het updatebeleid is met vier Android-upgrades en vijf jaar beveiligingsupdates wel prima.

Pluspunten

Minpunten

Motorola Edge 50 Neo

De Motorola Edge 50 Neo is onze favoriete geteste smartphone in dit overzicht. Dat komt door zijn prijs-kwaliteitsverhouding in combinatie met het updatebeleid van vijf jaar. Motorola belooft vijf jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates, wat wij in deze prijsklasse een nette combinatie vinden. Tel er complete specificaties bij op en je hebt voor net geen vierhonderd euro een telefoon waar je jarenlang veel plezier van kunt hebben.

De Edge 50 Neo is met zijn 6,4inch-scherm en gewicht van 171 gram lekker handzaam en licht, en houdt dankzij de kunstleren achterkant erg comfortabel en stevig vast. Het oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid laat een goede indruk achter en onder de motorkap worden we blij verrast met liefst 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte. Ook e-sim, wifi 6E en draadloos opladen met maximaal 15 watt zijn van de partij. De 4310mAh-accu gaat probleemloos een lange dag mee en kan snelladen met 65 watt, mits je een usb-pd-oplader gebruikt.

Met de drie camera’s achterop (primair, groothoek en telelens) schiet je in veruit de meeste omstandigheden prima foto’s. We zijn wat minder enthousiast over de gebruikte MediaTek-processor, die niet de snelste is maar voldoende moet zijn voor vijf jaar gebruik. Opmerkelijk is dat Motorola de Edge 50 Neo langer updates geeft dan zijn veel duurdere smartphones.

Pluspunten

Minpunten

Google Pixel 8a

Google biedt een mid-range-smartphone aan in de vorm van de Pixel 8a. Die is met zijn 6,1inch-scherm prima met één hand te bedienen, kan tegen water en stof en ondersteunt draadloos opladen. De telefoon heeft een stevig ontwerp van metaal en kunststof en lijkt veel op de wat duurdere Pixel 8 en 9, die echter gemaakt zijn van metaal en glas. Het 120Hz-oledscherm van de Pixel 8a ziet er fraai uit.

Onderhuids draait een snelle Google Tensor G3-processor met 8 GB werkgeheugen, geleend van de Pixel 8. De instapversie van de Pixel 8a heeft 128 GB opslagcapaciteit, wat vandaag de dag niet meer zoveel is. Google biedt ook een 256GB-versie aan. Beide modellen ondersteunen e-sim. De smartphone gaat een lange dag mee op een acculading, maar elke nacht opladen is vereist.

De camera’s zijn identiek aan die van de Pixel 7a, maar het gebrek aan vernieuwing stoort nauwelijks. Met de Pixel 8a maak je namelijk uitstekende foto’s, waarbij het toestel in het donker veel concurrenten achter zich laat. Een aparte zoomcamera ontbreekt in tegenstelling tot sommige alternatieve telefoons.

Een troef van Google is zijn zevenjarige updatebeleid, zowel Android-upgrades als beveiligingsupdates. Je kunt de Pixel 8a dus jarenlang compleet en veilig gebruiken en krijgt updates als eerste, namelijk direct van Google.

Pluspunten

Minpunten

Fairphone 5

De Fairphone 5 is de vreemde eend in de bijt. Niet omdat het de enige in Nederland ontworpen smartphone is, maar vooral omdat het Amsterdamse Fairphone een heel andere filosofie volgt dan concurrerende merken. Vrijwel elk telefoonmerk wil jou uiteindelijk met regelmaat een nieuw toestel verkopen, met een zo hoog mogelijke winstmarge. Er is daarom weinig tot geen aandacht voor de manier waarop grondstoffen gewonnen zijn, het salaris van fabrieksarbeiders of het repareren van een telefoon.

Fairphone daarentegen wil juist dat jij weet hoe de Fairphone 5 gemaakt is en dat jij er zo lang mogelijk mee kunt doen. Daarom meldt de fabrikant waar gebruikte grondstoffen vandaan komen, krijgen Chinese fabrieksarbeiders een fatsoenlijk salaris en is de smartphone voor een groot deel uit elkaar te halen. De 4200mAh-batterij klik je zo los, om er eventueel een nieuwe in te doen. Het scherm, de usb-c-poort, accu en camera’s kun je eenvoudig met een schroevendraaier loshalen en vervangen.

En Fairphone belooft acht tot tien jaar software-updates, wat langer is dan alle concurrenten. Een prijzenswaardige aanpak met de consequentie dat de Fairphone 5 met 6 GB werkgeheugen en 128 GB opslagcapaciteit technisch minder goed is dan de concurrentie. Ook is de accuduur korter en zijn de camera’s en het scherm minder indrukwekkend. Duurzaamheid heeft immers een prijs.

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

Na het testen van acht smartphones die tussen de 300 en 500 euro kosten, zijn we over het algemeen positief verrast. Veel toestellen hebben een degelijk ontwerp, complete specificaties en krijgen vijf jaar of langer updates.

De Motorola Edge 50 Neo springt er voor ons uit omdat hij voor 400 euro een mooi totaalpakket biedt, inclusief zes jaar updates. Het keurmerk Best Getest is daarom op zijn plaats. Onze Redactietip is de OnePlus Nord 4, die veel functies in een luxe behuizing stopt en zes jaar updates ontvangt.

Ook de Google Pixel 8a maakt indruk met zijn gebruikservaring en zeven jaar softwareondersteuning. Qua specificaties is dit toestel een treetje lager dan sommige concurrenten.

Vind je duurzaamheid belangrijk en zoek je een telefoon die je zelf kunt repareren, dan is de Fairphone 5 de beste keuze. De HMD Skyline haalt inspiratie uit de Fairphone, maar weet op meerdere vlakken niet te overtuigen. Veel andere toestellen scoren ‘gewoon goed’.

Wie een mid-range-iPhone in gedachten heeft, kan beter wachten tot Apple een nieuwe generatie uitbrengt. We zijn benieuwd hoe een eventuele nieuwe iPhone SE zich gaat verhouden tot de sterke en gevarieerde Android-concurrentie.