Mist je bestand een extensie en weet je daarom niet wat het is? Goede kans dat het programma Detect It Easy je kan helpen – en dat is pas het begin van de mogelijkheden.

Zie je de extensie jpg, dan weet je dat je met een plaatje te maken hebt. Zo zijn er vele extensies die iedere pc-gebruiker herkent en waarvan hij/zij dus weet met welk programma zo’n bestand geopend kan worden. Ontbreekt de extensie, dan wordt het lastiger. Als een bestand niet extreem groot is, kun je proberen het in Kladblok te openen in de hoop dat de brij die je dan meestal te zien krijgt je iets wijzer maakt. Soms werkt dat, maar doorgaans is zwaarder geschut noodzakelijk.

Detect It Easy is zulk geschut. Het is een programma waar techneuten allerlei zeer geavanceerde kunstjes mee uit kunnen halen, maar waar ook de gemiddelde pc-gebruiker plezier aan kan beleven, bijvoorbeeld om een bestandstype te achterhalen.

Installeren

Download de nieuwste versie van Detect It Easy via deze pagina. Zoals je ziet, zijn er versies voor macOS, Linux en Windows en wij gaan met die laatste aan de slag. Vrijwel iedereen zal kunnen werken met de portable 64bit-versie (op moment van schrijven die_win64_portable_3.07.zip). Wij hebben deze al met goed gevolg laten scannen door VirusTotal, maar als er inmiddels een nieuwere versie is, dan is een dergelijke scan altijd een goed idee.

Pak het zip-bestand uit in een map naar keuze en open deze in Verkenner. Je ziet dan drie verschillende exe-bestanden. Diel.exe is een lightversie van het product en het bestand diec.exe kun je gebruiken vanaf de Opdrachtprompt. Wij gaan echter aan de slag met de standaardversie door die.exe te starten. Zodra deze is geopend, zetten we gelijk een vinkje bij Advanced rechtsboven om alle functies onder handbereik te hebben.

Eerste experiment

We gaan, zoals gezegd, Detect It Easy gebruiken om ontbrekende extensies te achterhalen. Daarvoor maken we een tijdelijke map aan en kopiëren daar een willekeurig zip-bestand heen. Vervolgens verwijderen we extensie door met rechts op de bestandsnaam te klikken, te kiezen voor Naam wijzigen en het deel .zip te verwijderen. Tot slot bevestigen we het wijzigen van de extensie.

Om het bestand door Detect It Easy te laten analyseren, klik je rechtsboven op de knop met de drie puntjes (…) en open je het bestand. Het programma herkent direct dat het om een zip-bestand gaat, vermeldt het zip-versienummer (2.0) en dat er twee objecten in het zip-bestand zitten.

Klik je op de knop ZIP die halverwege het venster aan de linkerkant is verschenen, dan toont Detect It Easy ook de inhoud van het bestand.

Meer opties

Fijn dat we nu weten dat het om een zip-bestand gaat. Maar is het wel een veilig bestand? Met een klik op de knop VirusTotal wordt ons testbestand naar de site van deze dienst gestuurd en krijgen we vrijwel direct een oordeel.

VirusTotal identificeert bestanden aan de hand van een zogeheten hash, een controlegetal waarmee je gelijknamige bestanden met gewijzigde inhoud uit elkaar kunt houden. Dit is de lange tekenreeks boven de bestandsnaam bij VirusTotal. Ook veel downloadsites gebruiken zo’n getal, zodat je kunt controleren of een download het juiste bestand is.

Detect It Easy bevat ook een functie om zo’n getal te berekenen voor het geopende bestand en die vind je onder de knop Hash. Zoals je zult zien, levert dit een andere waarde dan het getal dat VirusTotal je gaf. Is er iets mis? Nee, hoor. Er zijn meerdere populaire methodes om zo’n uniek getal te genereren en Detect It Easy gebruikt standaard een methode die MD5 heet. Klik je op het driehoekje onder Method en kies je SHA256, dan krijg je exact dezelfde waarde als VirusTotal. Gelukkig vermelden de meeste sites de gebruikte methode, maar is dat niet het geval, dan moet je het lijstje afwerken. MD5 en SHA256 zijn allebei zeer gebruikelijk.

Uitproberen

Of Detect It Easy in het wild allerlei bestanden zonder extensie herkent, moet in de praktijk blijken. Er zijn ten slotte nogal wat (obscure) bestandstypen in omloop. De database waarmee het bestanden herkent, wordt in elk geval regelmatig uitgebreid.

Totdat je het programma echt nodig hebt voor een noodgeval, loont het de moeite om er mee te spelen door het allerlei soorten bestanden aan te bieden. Om dat veilig te doen, maak je een map die je bijvoorbeeld Test noemt en daar kopieer je allerlei bestanden naartoe waarop je Detect It Easy wilt loslaten. Vervolgens verander je voor allemaal naam.extensie in naam-extensie, zodat je zelf nog weet waarmee je te maken hebt, maar Detect It Easy geen extensie meer ziet.

Meer knoppen

Wanneer je op deze manier een lijst met testbestanden hebt gemaakt, zal het van het type afhangen wat Detect It Easy voor informatie geeft. We bekijken als voorbeeld een png-bestand. Hier toont het programma je meteen details over de resolutie en het kleurgebruik. Klik je vervolgens op Strings, dan zien wij bij ons testbestand de aanduiding Greenshot, zodat we nu zelfs weten met welk programma dit png-bestand ooit is gemaakt. Het venster Strings kan ook zeer informatief zijn wanneer een bestand onverhoopt niet wordt herkend.

Met een klik op Close keer je terug. Het png-formaat maakt gebruik van compressie. Of een willekeurig bestand gecomprimeerd is, achterhaal je met een klik op Entropy. Voor ons bestand is dat inderdaad het geval. Met deze functie leer je dus ook meteen of een bestand überhaupt nog verder te comprimeren is.

Achter de identificatie van het bestandstype zie je ook een vraagteken. Klik je daarop, dan opent Detect It Easy in je browser een pagina met informatie over dat bestandstype.

Verrassingen

Zelfs wanneer je denkt dat je heel wat van extensies weet, kan Detect It Easy je nog aardig verrassen. In onze testmap bevond zich bijvoorbeeld een bestand met de oorspronkelijke extensie .sty, dat afkomstig was van een oud muziekprogramma. Dankzij Detect It Easy leerden we dat het in feite een midi-bestand is, zodat we het kunnen beluisteren door het de extensie .mid te geven, zelfs als we het originele programma niet meer hebben.

Misschien wel de grappigste ontdekking die we op deze manier deden was dat het bekende e-bookformaat epub niets anders is dan een zip-bestand met html-pagina’s. Geef je het de extensie .zip, dan kun je het dus gewoon uitpakken en krijg je losse pagina’s en eventueel plaatjes!

We hebben ons in dit overzicht beperkt tot zaken waar een gemiddelde gebruiker baat bij kan hebben. Zeer gevorderde gebruikers kunnen nog meer uit Detect It Easy halen. Kijk bijvoorbeeld maar eens wat het over een exe-bestand weet!

Er zijn genoeg tekstverwerkingsprogramma's die je op je computer of telefoon kunt installeren, maar als je niets wilt downloaden of aanschaffen en gewoon op het internet wilt schrijven, zijn je opties beperkt. In dit artikel bespreken we vier online tekstverwerkers.

Google Docs

Google Docs is de populairste online tekstverwerker en dus waarschijnlijk de logische optie als je veel met anderen samenwerkt aan documenten. Het is kinderlijk eenvoudig gemaakt om bestanden en mappen met anderen te delen of een hele Google Drive-omgeving aan te maken waarin genodigden samen kunnen werken.

Wijzigingen worden automatisch opgeslagen in de cloud (15 gigabyte gratis opslag), waardoor je altijd een back-up hebt. Als je de Chrome-browser gebruikt, kun je ook offline werken. Je wijzigingen worden dan in de browser zelf opgeslagen en zodra je weer verbinding hebt, gesynchroniseerd in de cloud. Bij andere online tekstverwerkers is internetverbinding te allen tijde vereist. Voor mobiele gebruikers is er overigens ook een app beschikbaar, zodat je je bestanden ook onderweg kunt bewerken.

Documenten hebben in de onlineversie een limiet van ongeveer een miljoen tekens (circa 200.000 woorden). Afhankelijk van de specificaties van je computer, kan het echter zijn dat het bestand al veel eerder langzaam (of helemaal niet) laadt. Het schrijven van een roman kan dus problematisch uitpakken.

Word Online

Word Online is een gratis, uitgeklede versie van Word uit het Microsoft 365-pakket. Documenten worden automatisch opgeslagen in Microsoft OneDrive, met 5 GB opslagruimte voor gratis gebruikers. De onlineversie mist enkele (geavanceerdere) functies van de desktopapplicatie, zoals macro's (takencombinaties) en diagrammen. Audio-opnames, Excel-sheets of PowerPoint-dia's invoegen is ook niet mogelijk.

Het programma heeft wel enkele functies die ontbreken bij het soortgelijke Google Docs. Zo zijn er meer tekststijlen, zijn de opmaakopties bij tabellen een stuk uitgebreider en kun je video's invoegen. Ook trekt Word Online langere documenten beter (met een technisch limiet van maar liefst honderd miljoen tekens).

Aan de andere kant kun je Word Online-documenten in minder formaten exporteren (alleen in .odt, .pdf en .docx) en kunnen er minder documenttypen worden geopend. Onder meer .txt-bestanden moeten eerst worden omgezet in een ander formaat.

©terovesalainen - stock.adobe.com

Proton Docs

Proton Docs is onlangs uitgebracht als 'privacyvriendelijk' alternatief voor de bekendere tekstverwerkers. De maker belooft je documenten end-to-end te versleutelen, waardoor Proton ze niet kan inzien en de inhoud ook niet op straat kan belanden na een datalek. Google en Microsoft bieden dat niet, dus ze zouden bij je documenten kunnen, al beloven ze in hun gebruikersovereenkomsten dat ze dat niet doen.

Om Proton Docs te gebruiken heb je een Proton-account nodig. Daarbij krijg je ook 5 GB aan gratis opslag. Je kunt documenten delen met mensen zonder Proton-account, maar gelijktijdig samenwerken met hen is nog niet mogelijk. De fabrikant zegt wel dat dat binnenkort wordt toegevoegd. Er is ook een appversie om op je telefoon verder te kunnen schrijven.

Aangezien de dienst nog vrij nieuw is, zijn sommige 'vanzelfsprekende' functies nog niet aanwezig. Denk aan het aanpassen van de regelafstand, een donkere modus, automatische bronvermelding of paginaondersteuning (Proton-documenten bestaan uit een enkele, lange pagina). Ook zijn er een stuk minder tekstkleuren en lettertypes dan bij de concurrentie.

⌨️Lees ook: Zo gebruik je Office zonder abonnement

CryptPad

CryptPad lijkt erg op het bovengenoemde Proton Docs, aangezien ook CryptPad beweert alle bestanden zorgvuldig te versleutelen. Proton is een bekendere naam en heeft naast Docs verschillende andere 'privacyvriendelijke' diensten op zijn cv staan, maar CryptPad heeft één belangrijke troef: je hebt geen account nodig om aan documenten te kunnen (samen)werken. Wel worden documenten van ongeregistreerde gebruikers slechts drie maanden bewaard en moet je inloggen om bestanden met anderen te kunnen delen en afbeeldingen te kunnen invoegen. Met een gratis account krijg je 1 GB aan opslag, wat relatief karig is.

Verder zijn de mogelijkheden net als bij Proton beperkt in vergelijking met de concurrentie en wordt tekst wederom niet in pagina's opgedeeld. Althans, als gratis gebruiker, want deze mogelijkheid staat wel achter een betaalmuur. Daarnaast is er geen appversie beschikbaar, al beweert de maker dat de dienst zo is ontworpen dat deze ook via de mobiele webbrowser goed moet werken.

De Eufy Video Doorbell C30 is een betaalbare slimme deurbel met een adviesprijs van 79 euro. Hoe goed kan een deurbel dan zijn? Nou, behoorlijk, als je het ons vraagt. Natuurlijk zijn er nadelen, maar die zijn begrijpelijk gezien de prijs.

 Eén van de belangrijkste concurrenten van de Eufy Video Doorbell C30 is ongetwijfeld de eerder in 2024 gelanceerde Ring Battery Video Doorbell. Die slimme deurbel heeft een adviesprijs van 99 euro en bevalt eigenlijk zo goed, dat je je hardop mag afvragen of je wel meer hoeft uit te geven dan dat. Eufy gaat er dus nog eens 20 euro onder zitten en probeert zodoende de concurrentie te ondermijn, zonder dat het merk inlevert op benodigde functies.

Hoewel de Eufy Video Doorbell C30 een flinke unit is, is het ook gewoon een typische videodeurbel. Onderop zit een gemakkelijk indrukbare knop en bovenin zit de enkele camera. In de doos zitten verschillende middelen waarmee je hem gemakkelijk aan het deurkozijn ophangt. Er zit tevens een wig bij, waarmee je hem met een hoek van vijftien graden installeert. Zo kan de camera altijd gericht zijn op de aanbeller. Maar in principe hang je hem op waar je wilt.

©Wesley Akkerman

Een vervelend taakje

Opladen gaat gelukkig via een usb-c-kabel. Het nadeel van dit systeem is dat je daarvoor de complete deurbel moet verwijderen, en ook de achterkant met een pin moet losmaken om erbij te komen. Geen vreemd principe gezien de prijs, maar wel een vervelend taakje. De fabrikant belooft een gebruikersduur van drie maanden, dus dit moet je zeker vier keer per jaar doen. Opladen duurt zes uur – dan is de deurbel dus ook zes uur buiten gebruik.

Wat deze deurbel echter zo interessant maakt, is het feit dat die beelden lokaal kunt opslaan. Je bent geen extra kosten kwijt aan één abonnement. In de deurbel zelf past een microSD-kaartje (tot 128 GB) waar die beelden op staan. Hoewel we offline opslaan toejuichen, is de kaart direct in de bel stoppen niet altijd handig. Want als iemand de bel steelt, dan ben je meteen dat kaartje kwijt. Maar aan de andere kant heb je zo ook geen extra kosten voor de aanschaf van een gong of basisstation.

©Wesley Akkerman

Koppeling met S380

Ons advies is dan ook: bevestig de Eufy Video Doorbell C30 stevig aan de muur, deur of het kozijn, om diefstal te voorkomen. Als je wilt, kun je het systeem ook zonder microSD-kaart gebruiken, aangezien je de C30 aan het S380-basisstation kunt koppelen. Dat station kost 139 euro en is daarmee flink duurder dan de deurbel. Maar als je al zo'n hub hebt of je bent voornemens meer met Eufy te doen, dan is die de investering dubbel en dwars waard.

Mocht je dat basisstation hebben of gaan kopen, dan ontgrendel je daarmee een aantal handige opties. Denk dan aan meer detectie- en herkenningsmogelijkheden, opslag tot 16 TB (voor alle gekoppelde camera's) en de gongfunctie. De S380 kan dan een geluidje afspelen op het moment dat er iemand aanbelt. Alleen deze integratie maakt de Eufy Video Doorbell C30 al ontzettend interessant, omdat je relatief veel functies voor een ontzettend laag bedrag in huis haalt.

©Wesley Akkerman

Met of zonde base?

Natuurlijk maakt de Eufy Video Doorbell C30 zelf ook lawaai zodra iemand op de bel drukt. Op je smartphone krijg je dan een simpele notificatie te zien. Als je daarop tikt, kom je uit in de app en krijg je een liveweergave te zien van degene die voor de deur staat. Met een full HD-resolutie en een duidelijke microfoon en speaker zie en hoor je alles heel goed wat er voor de deur gebeurt. Ook degene die aanbelt kan jou prettig verstaan. Hier hebben we dus weinig op aan te merken.

In vergelijking met duurdere bellen kunnen de beelden een beetje korrelig ogen, en ze missen wat detail. Maar je ziet duidelijk wie er voor de deur staat en of er bijvoorbeeld een pakketje ligt. Wanneer je de bel zonder Homebase S380 gebruikt, is die minder accuraat met bewegings- en detectiemiddelen dan je misschien zou willen, waardoor je nog weleens wat kunt missen of soms juist te veel notificaties krijgt. Met inzet van de base gaat het echter veel beter.

©Wesley Akkerman

Zaken om rekening mee te houden

Verder moet je er rekening mee houden dat dit niet de beste videodeurbel voor pakketherkenning is. Dat komt door de verticale kijkhoek van 140 graden. Die is niet hoog genoeg om de deurmat te zien liggen, waardoor veel pakketten onopgemerkt blijven. Daarnaast stelt de zoomfunctie niet veel voor. Je kunt technisch gezien zien wat er verderop gebeurt, maar echt met veel detail lukt dat niet. Gelukkig gebruik je zo'n functie niet al te vaak.

Ook overtuigt nachtvisie niet. Zodra er te weinig licht is, schakelt het systeem over naar een zwart-witmodus. In principe prima om de boel te checken, maar het komt de beeldkwaliteit niet ten goede. Maar goed, we zeggen het er nog even bij: dit apparaat kost nog geen 80 euro, dus we verwachten ook niet dat hij overal goed op scoort. Dit zijn echter wel aspecten waar Ring iets beter mee omgaat, maar dan moet je bereid zijn twee tientjes meer te betalen.

Eufy Video Doorbell C30 kopen?

Onderaan de streep doet de Eufy Video Doorbell C30 echter weinig fout om een aankoop in de weg te zitten. De laatste punten die we noemen, zaken om rekening mee te houden, scharen we daar niet onder. Maar geven we toch mee zodat je weet waar je aan begint. Wat de deurbel een beetje tegenwerkt is de manier van opladen en het feit dat je met de kijkhoek van 140 graden de mat niet in beeld kunt brengen. Daardoor kunnen pakketjes onopgemerkt blijven.

Maar verder is het gewoon een fijne, toegankelijke en goed bruikbare videodeurbel die voor 79 euro flink wat waarde aanbiedt. Je hebt bovendien géén abonnement nodig voor de opslag en kunt het systeem eventueel uitbreiden met of toevoegen aan de Homebase S380 van hetzelfde merk. Daarmee ontgrendel je flink wat extra, slimme mogelijkheden én heeft de deurbel een flinke troef in handen waar Ring momenteel alleen van kan dromen.