Inmiddels zijn er veel interessante film- en muziekdiensten waarmee je content in uitstekende kwaliteit kunt streamen. Toch is downloaden zeker niet passé. Voor hoge kwaliteitsbestanden moet je namelijk nog altijd op usenet zijn! Wij vertellen je over de laatste ontwikkelingen rondom dit downloadnetwerk.

Tip 01: Voordelen usenet

Hoewel Netflix, Spotify, NPO, Deezer, Pathé Thuis, Tidal en vergelijkbare diensten behoorlijk succesvol zijn, is er nog genoeg reden om voor een uitgebreid downloadnetwerk als usenet (nieuwsgroepen) te kiezen. Bij een abonnement op een streamingdienst download je de bestanden slechts tijdelijk naar een computer, tablet of smartphone waardoor je de bestanden niet in eigen bezit hebt. Offline films kijken is hierdoor niet mogelijk. Dat is bijvoorbeeld erg lastig wanneer je vaak onderweg bent met een laptop of tablet. Verder is de bandbreedte via internet beperkt. Lees ook: Alternatieve videodiensten voor Netflix.

Om die reden zal Netflix niet zo snel een complete blu-ray van 50 GB verspreiden. Voor muziek geldt hetzelfde, want geen enkele online muziekdienst biedt high-res bestanden met een audiokwaliteit van 24bits/48KHz of hoger aan. Op usenet zijn dergelijke kwaliteitsbestanden veelvuldig te vinden. Het actuele aanbod is daarnaast ook nog eens erg verleidelijk. Nieuwe afleveringen van series die onlangs in de Verenigde Staten zijn uitgezonden, kun je in Nederland momenteel niet via een legale weg bekijken. Kortom, er is nog genoeg reden om voor usenet te kiezen. Helaas zijn er wel enkele kanttekeningen. Neem het kader Downloadwetgeving daarom eerst grondig door en beslis daarna of je dit downloadnetwerk op eigen risico wilt gebruiken.

©PXimport

Downloadwetgeving

Vorig jaar is de wetgeving op het gebied van downloaden drastisch gewijzigd. Je mag namelijk geen auteursrechtelijk beschermde bestanden meer uit illegale bron downloaden. Voorheen werd deze handeling gezien als een digitale kopie voor eigen gebruik, maar ruim een jaar geleden bepaalde het Europese Hof dat Nederland een downloadverbod moest invoeren.

Hierdoor is het legale gebruik van usenet uiterst beperkt, want op dit downloadnetwerk zijn er weinig rechtenvrije bestanden beschikbaar. Auteursrechtswaakhond Stichting Brein richt zich vooralsnog op de aanbieders van illegale content, dus het risico op sancties lijkt momenteel klein. Wellicht verandert dat in de nabije toekomst wanneer film- en muziekmaatschappijen zelf stappen ondernemen. In Duitsland krijgen particuliere downloaders bijvoorbeeld al geregeld advocaten op hun dak wat vervolgens na een korte rechtsgang resulteert in hoge boetes. Wanneer je besluit om met usenet bestanden te downloaden, is het gebruik hiervan volledig op eigen risico.

©PXimport

Tip 02: Usenet-toegang

Veel downloaders denken dat het gebruik van usenet in alle gevallen legaal is, omdat zij geld voor hun nieuwsserver betalen via een commerciële usenetprovider. Dat is echter een misvatting. Een betaalde nieuwsserver geeft je alleen maar toegang tot de nieuwsgroepen waarin films en muziek staan opgeslagen. Het zijn echter andere particuliere gebruikers die deze mediabestanden via usenet illegaal aanbieden. De usenetprovider heeft met de inhoud van de nieuwsgroepen dus feitelijk niets te maken.

Ben je nieuwsgierig en wil je eens op usenet snuffelen? Kijk dan eens welke usentproviders een gratis proefabonnement aanbieden. Voorbeelden hiervan zijn Pure usenet, NewsXS en SnelNL. Nadat je gegevens van de nieuwsserver hebt ontvangen, kun je ermee aan de slag! Na de proefperiode neem je desgewenst voor een klein geldbedrag een maandabonnement bij de usenetprovider. Let hierbij op welke downloadsnelheid er maximaal mogelijk is en hoelang de bestanden op de nieuwsserver blijven staan.

©PXimport

Tip 03: Downloadprogramma

Indien je de gegevens van de nieuwsserver toevoegt aan een geschikt downloadprogramma, lukt het om mediabestanden vanaf usenet te downloaden. Er is voldoende freeware beschikbaar waarmee dat mogelijk is. SABnzbd is naar onze mening het prettigste programma om mee te werken met de meeste mogelijkheden. Download het installatiebestand voor Windows, OS X of Linux.

Zodra je de installatieprocedure hebt doorgenomen, opent de freeware in de browser. Je kiest voor Nederlands en bevestigt daarna met Start Wizard. Vul vervolgens alle gegevens van de nieuwsserver in, zoals Server naam, Poort nummer, Gebruikersnaam, Wachtwoord en Verbindingen. Je downloadt desgewenst via een versleutelde verbinding, zodat derden niet zien welke bestanden je binnenhaalt. De nieuwsserver dient dit protocol wel te ondersteunen. Zet in dat geval een vinkje achter SSL en let op dat je een compatibel poortnummer invult. Controleer de verbinding via Test Server. Klik tot slot enkele keren op Volgende om de resterende stappen van de wizard door te nemen. Het is niet nodig om iets te wijzigen.

©PXimport

Tip 04: Opslaglocatie

SABnzbd is nu correct ingesteld om downloads vanaf usenet binnen te halen. Uiteraard wil je graag weten op welke plek gedownloade bestanden terechtkomen. Je stelt hiervoor zelf de gewenste map in. Ga naar Instellen / Mappen. Bij Map voor verwerkte downloads klik je op de knop Browse. Druk op de puntjes en blader naar een geschikte bestandslocatie. Bevestig met OK. Eventueel pas je ook de map met de tijdelijke downloads aan. Via Opslaan bewaart SABnzbd alle wijzigingen.

©PXimport

Tip 05: SpotLite

Je hebt nu alleen nog een nzb-bestand van een film, serie of muziekalbum nodig. Wanneer je dit bestand aan SABnzbd toevoegt, haalt het downloadprogramma de juiste data binnen vanaf usenet. Er zijn gespecialiseerde nzb-websites waarmee je naar leuke mediabestanden kunt zoeken, zoals www.binsearch.info en www.nzbindex.nl. Vaak is het helaas lastig om de juiste bestanden te vinden, vanwege het gebruik van vreemde bestandsnamen. Voor een beter resultaat installeer je de community SpotLite op je systeem. In dit programma brengen gebruikers elkaar op de hoogte van het aanbod, zodat het gemakkelijker is om leuk materiaal te vinden.

Via www.spot-net.nl/spotlite zijn er versies voor Windows, OS X en Linux beschikbaar. Na de installatie vul je de gegevens van de nieuwsserver in. Werp ook een blik op de overige instellingen en klik uiteindelijk op OK. Het duurt even voordat de volledige database is aangemaakt. Onderaan volg je de status.

Tip 06: Nzb-bestand opslaan

In SpotLite gebruik je de categorieën om interessant materiaal te vinden. Verder is er ook een zoekfunctie aanwezig. Kom je een interessante film, serie of muziekalbum tegen, dan dubbelklik je op de titel voor het inzien van extra details. Je vindt er onder meer informatie over het bestandsformaat, de ondertiteling en de kwaliteit. Lees ook globaal de reacties door. Is de sfeer positief, dan mag je ervan uitgaan dat de aangeboden bestanden echt zijn. Wil je het mediabestand downloaden? Klik rechtsboven op het pictogram met de harde schijf en de wereldbol. Kies voor Binsearch.

Zet een vinkje voor de juiste bestandsnaam, waarna je kiest voor Create NZB. Bewaar het bestand vervolgens op de harde schijf. Soms staat er in de SpotLite-beschrijving van voornamelijk Amerikaanse series en films een andere downloadlink vermeld. Dat is een versleutelde link waar opsporingsdiensten meer moeite hebben om de content offline te halen, zodat de kans dat deze bestanden van usenet verdwijnen kleiner is. Klik in dat geval op deze link om het nzb-bestand op te slaan. Let verder op welke bestanden er auteursrechtelijk zijn beschermd, want die mag je volgens de wet niet downloaden.

©PXimport

Tip 07: Downloaden

Met een nzb-bestand zet je het downloadprogramma eenvoudig aan het werk. SABnzbd herkent in veel gevallen automatisch nzb'tjes. Dubbelklikken op het bestand is dan voldoende om de gewenste data van usenet te plukken. Werkt het op jouw pc niet? Open SABnzbd en klik rechtsboven op NZB toevoegen. Via Bestand kiezen selecteer je het nzb-bestand op de harde schijf. Klik achtereenvolgens op Openen en Ophalen om de downloadtaak te starten. Via het kruisje sluit je vervolgens het kader. Je volgt in het hoofdscherm de voortgang. Zo zie je hoelang het downloadproces nog duurt en hoeveel data er inmiddels al is binnengehaald. Verder geeft de freeware ook aan met welke downloadsnelheid de bestanden op de pc terechtkomen. Na afloop vind je de content terug in de downloadmap die je in tip 4 hebt opgegeven.

©PXimport

Tip 08: Sonarr

Liefhebbers van series downloaden iedere week de nieuwste uitzending naar hun pc, vaak nadat de aflevering op de Amerikaanse televisie is verschenen. Vind je het lastig om iedere keer handmatig naar de recentste uitzending te zoeken in SpotLite? Laat Sonarr dat voor je doen! Zodra de gewenste serie op usenet staat, stuurt dit programma een seintje naar SABnzbd. Vervolgens belanden de gewenste bestanden op je pc. Bedenk overigens wel dat veruit de meeste series auteursrechtelijk zijn beschermd, dus het gebruik van Sonarr is omstreden.

Omdat we deze veelbelovende downloadtechniek je niet willen onthouden, leggen we de werking hiervan in de volgende tip uit. Het gebruik is echter op eigen risico. Surf naar www.sonarr.tv om het programma te downloaden. Er zijn versies voor Windows, OS X en Linux beschikbaar. In dit artikel gaan we uit van de Windows-versie. Neem de installatiewizard door en start het programma op.

©PXimport

Tip 09: Series toevoegen

Je geeft in Sonarr eerst aan welke series je wilt volgen. Klik hiervoor op Add Series en typ een trefwoord. In de resultaten zoek je vervolgens de juiste titel op. Via Select Path / Add a different path geef je aan op welke locatie je de bestanden wilt bewaren. Klik hiervoor op het blauwe pictogram om de bestandsbrowser te openen. Daarna bevestig je met OK en het vinkje. Bij Monitor bepaal je voor welke afleveringen Sonarr een downloadtaak moet aanmaken.

Kies je bijvoorbeeld voor Future, dan downloadt het programma alleen toekomstige uitzendingen. Met All haal je alle beschikbare seizoenen van een serie binnen. Bij Profile bepaal je de gewenste videokwaliteit. Selecteer Any voor de meeste kans, omdat Sonarr dan geen voorwaarden stelt aan de minimale resolutie. In plaats daarvan kun je ook aangeven dat je series minimaal in 720p of 1080p wilt bekijken. Nadat je de juiste instellingen hebt gekozen, klik je op het groene plusteken om deze titel toe te voegen. Klik op Series om de actuele status te bekijken.

©PXimport

Tip 10: SABnzbd koppelen

Sonarr stuurt een seintje naar een downloadclient wanneer er een nieuwe aflevering van je favoriete serie op usenet staat. Hiervoor is het nodig dat je SABnzbd aan Sonarr koppelt. Ga naar Settings en Download Client. Klik op het grote plusteken, waarna je vervolgens kiest voor SABnzbd. Vul een logische naam in. Bij API Key dien je een unieke code van SABnzbd in te vullen. Je vindt die door in het downloadprogramma naar Instellen / Algemeen te navigeren.

Als je een gebruikersnaam en wachtwoord voor SABnzbd hebt ingevuld, vul je die ook in. Bevestig met Save. Verder is het nog nodig om een usenet-zoekmachine in Sonarr te activeren. Ga naar Settings / Indexers. Om toekomstige afleveringen te vinden, volstaat het om Womble's te activeren. Als je ook van plan bent om oude afleveringen met Sonarr op te halen, heb je een account bij een usenet-zoekmachine met ondersteuning voor Newznab nodig. De API-sleutel van deze usenet-zoekmachine kopieer je dan naar Sonarr. Usenet Crawler is bijvoorbeeld een usenet-website die Newznab ondersteunt.

©PXimport

Je wilt bestanden delen met jezelf op een ander apparaat in je netwerk of met anderen via internet, bij voorkeur zonder deze data onderweg tijdelijk op te slaan. Je kiest dus voor een directe peer-to-peer overdracht, zonder externe opslagservers in de cloud.

Veel mensen delen gegevens via cloudopslagdiensten als Google Drive, OneDrive of Dropbox. Dit werkt prima, maar de bestanden worden wel tijdelijk online opgeslagen. Wil je dit vermijden, dan moet je een methode vinden om de data rechtstreeks naar de ontvanger te sturen, desnoods via een relay die enkel als doorgeefluik fungeert en de (bij voorkeur versleutelde) data niet opslaat. Hiervoor bestaan verschillende tools en technieken, zoals een SMB-, FTP- of P2P-verbinding.

In dit artikel bespreken we diverse tools, zodat je op basis van je opzet en technische vaardigheden voor jezelf de beste oplossing kunt kiezen. Eerst komen tools aan bod die vooral geschikt zijn voor directe datatransfers binnen je eigen netwerk. Daarna laten we methodes zien die ook over het internet werken. Op het laatst tonen we je nog hoe je snel een eigen VPN-netwerk opzet, om ook andere servers voor bestanden delen op afstand veilig te kunnen benaderen.

1 Via je thuisnetwerk

Om binnen je thuisnetwerk bestanden te delen, zijn er verschillende mogelijkheden. Windows heeft weliswaar het ingebouwde SMB-protocol (Server Message Block), waarmee je mappen kunt delen en lees- of schrijfrechten kunt instellen, maar in dit artikel richten we ons vooral op externe, gratis tools.

Een eenvoudige oplossing is Winpinator, dat dataoverdrachten tussen Windows-apparaten ondersteunt. Bij File / Preferences / Connection kun je onder meer de netwerkinterface en binnenkomende poorten instellen. Specifiek voor dataoverdrachten tussen iOS- en macOS-apparaten biedt Apple de functie AirDrop aan.

Voor meer flexibiliteit is er LANDrop, beschikbaar voor vrijwel alle platformen, inclusief mobiel. We nemen als voorbeeld een Windows-pc en een Android-apparaat. We installeren de app op onze Windows-pc en geven desgevraagd de firewall toestemming om verbindingen toe te staan. We installeren daarna de mobiele app en zorgen dat beide apparaten met hetzelfde netwerk zijn verbonden. Als alles correct werkt, verschijnen de aangesloten toestellen in de LANDrop-app. We selecteer de bestanden en het doelapparaat, en meteen na de bevestiging start de overdracht.

Bestanden delen tussen apparaten binnen je netwerk, vanuit een grafisch venster.

2 Android

Wissel je regelmatig bestanden uit tussen je Android-apparaat en andere apparaten in je netwerk, zoals Windows-pc’s, dan is de gratis bestandsbeheerder Cx File Explorer een handige oplossing. Deze app, beschikbaar in de Google Play Store, is ook geschikt voor lokaal bestandsbeheer op Android.

Start de app, ga naar Network en tik op New Location. Via Cloud kun je bestanden delen via cloudopslagdiensten, maar voor ons doel kies je Remote. Hier vind je verschillende protocollen voor netwerktoegang en bestandsdeling. Local Network en SMB werken beide via het Windows-protocol SMB. De eerste optie detecteert netwerkshares automatisch, terwijl je bij de tweede handmatig de hostnaam of het ip-adres en inloggegevens invoert om toegang te krijgen tot gedeelde mappen op bijvoorbeeld een Windows-pc. Het WebDAV-protocol laten we buiten beschouwing, aangezien het buiten NAS-omgevingen weinig wordt gebruikt.

De opties FTP en SFTP veronderstellen dat er elders in je netwerk al een (S)FTP-server draait waarmee je kunt verbinden (meer hierover lees je in de volgende paragraaf). Maar je kunt het ook makkelijk omkeren en op je Android-apparaat een FTP-server opzetten. Ga opnieuw naar Network en kies Access from network. Bevestig met Start service en je krijgt een url (bijvoorbeeld ftp://192.168.0.165:6094) en de inloggegevens te zien. Neem deze gegevens over in een FTP-client, zoals FileZilla, op een ander apparaat in je netwerk om bestanden in beide richtingen uit te wisselen. Na afloop klik je op Stop service.

Met Cx File Explorer wissel je op verschillende manieren data uit, waaronder met FTP.

3 FTP

Dataoverdracht-tools zoals LANDrop zijn minder geschikt voor grote bestanden of langdurige overdrachten, en bieden geen gescheiden toegang per apparaat of gebruiker. In zo’n geval is een eigen FTP-server een betere optie. Dit kan eenvoudig met het gratis FileZilla, waarvan zowel de server- als clientversie beschikbaar is op www.filezilla-project.org.

Installeer de servercomponent met de standaardopties en stel een beheerwachtwoord in. De server kan automatisch met Windows starten, zelfs zonder dat je bent aangemeld. Start de tool, klik op Connect to Server, en bevestig met OK en Ja.

Ga naar Server / Configure en voeg onder Users via Add een nieuwe gebruiker toe, bij voorkeur met een wachtwoord. Bij Mount points klik je op Add, stel je bij Native path de map in die je wilt delen (bijvoorbeeld C:\fotos) en geef je bij Virtual path een duidelijke naam (bijvoorbeeld /gedeeldefotos). Kies bij Access Mode voor Read only of Read+Write en bevestig met OK.

Installeer nu een FTP-client, zoals FileZilla, op een ander apparaat in je netwerk of gebruik de FTP-functie van Cx File Explorer. Vul de connectiegegevens in: de hostnaam of het interne ip-adres van de server, standaardpoort 21, gebruikersnaam en wachtwoord. Als de firewall aan serverzijde de verbinding blokkeert, voeg dan een regel toe die TCP-poorten 20 en 21 doorlaat (zie kader ‘Firewallregels’).

Een FTP-server met FileZilla heb je snel opgezet, met gescheiden gebruikersrechten.

4 Magic Wormhole

We hebben ons tot nu toe gericht op bestandsuitwisselingen binnen het thuisnetwerk. Dit is veiliger en technisch eenvoudiger, omdat de router aan de publieke zijde niet hoeft te worden gepasseerd. In het vervolg van dit artikel gaat het over het delen van data met een apparaat op het internet, zonder online opslag te gebruiken.

Laten we beginnen met het gratis en opensource Magic Wormhole. Deze tool verstuurt bestanden tussen apparaten zonder complexe netwerkconfiguratie zoals portforwarding. Hoe dit precies werkt, lichten we toe in het kader ‘Relay’.

Magic Wormhole is vooral handig voor incidentele, maar veilige bestandsoverdrachten. Het is beschikbaar voor macOS en Linux en kan ook met enkele extra stappen op Windows worden geïnstalleerd. De eenvoudigste manier is via de pakketbeheerder Chocolatey. Installeer deze door PowerShell als administrator te openen en het volgende commando uit te voeren:

Open daarna de Opdrachtprompt als administrator en voer deze commando’s uit:

Hiermee installeer je de benodigde onderdelen. Gebruik de volgende opdrachten om een bestand of een volledige map (die automatisch gezipt wordt) te verzenden:

Je krijgt nu een code te zien. Op het ontvangende apparaat, waar Magic Wormhole ook geïnstalleerd moet zijn, voer je het onderstaande commando uit om de overdracht te voltooien:

Bij elke datatransfer via Wormhole hoort een unieke code.

5 Syncthing

Wil je bestanden (continu) selectief beschikbaar stellen voor meerdere apparaten, dan is Magic Wormhole minder geschikt. De gratis en opensource synchronisatie-tool Syncthing is hiervoor een betere mogelijkheid. Dankzij TLS kunnen je data veilig versleuteld blijven en net als Magic Wormhole probeert Syncthing apparaten eerst direct te verbinden. Lukt dat niet, ondanks NAT Traversal-technieken, zoals STUN, UPnP en NAT-PMP, dan worden publieke relayservers ingezet, zonder de verstuurde data op te slaan.

Ga naar www.syncthing.net/downloads (macOS, Windows, Linux). Download de Windows-versie door op Latest te klikken en syncthing-windows-setup.exe op te halen. Installeer deze met een dubbelklik. De standaardwaarden kun je behouden en indien gewenst start Syncthing automatisch met Windows op. Bevestig indien gevraagd of de firewall automatisch mag worden aangepast. Even later is de server toegankelijk in je browser via 127.0.0.1:8384.

De Syncthing-server heb je in een oogwenk klaar voor gebruik.

6 Beheer Syncthing

Via Acties / Instellingen kun je op het tabblad GUI een gebruikersnaam en wachtwoord instellen om de GUI-beheermodule af te schermen. Op het tabblad Verbindingen begrens je desgewenst de download- en uploadtransfers. Laat alle opties, zoals NAT traversalinschakelen en Relaying inschakelen, het best geactiveerd. Bevestig je aanpassingen met Opslaan.

In het hoofdvenster selecteer je een map om via Syncthing met andere apparaten te delen. Klik op +Maptoevoegen, vul een naam in bij Maplabel, kies een Map-ID en geef bij Maplocatie het pad op, zoals C:\GedeeldeData. Bevestig met Opslaan. Klik op de toegevoegde map voor details. Gebruik Bewerken voor aanpassingen of om de map eventueel te verwijderen.

Je kunt mooi volgen welke mappen je (hoe) hebt gedeeld.

7 Delen met Syncthing

De map is klaar, maar je moet Syncthing nog vertellen met welke apparaten je deze wilt delen. Daarvoor is minstens een tweede apparaat nodig. Laten we een Android-apparaat als voorbeeld nemen. Download en installeer de Syncthing Fork-app uit de officiële Play Store. Geef met Machtiging verlenen toestemming voor toegang tot je lokale bestanden. Een locatiemachtiging is niet nodig, tenzij je Syncthing alleen op geselecteerde wifi-netwerken wilt gebruiken. De optie Notification Permission schakel je liefst wel in.

Wil je dataverbruik beperken, tik linksboven op het menu-icoon, open Instellingen / Uitvoervoorwaarden en stel Run on Wi-Fi selecteren in (of eventueel Run on specifieke Wi-Fi-netwerken).

Nu moeten beide apparaten elkaar vinden. Open op je pc de Syncthing-beheermodule, ga naar Acties / ID weergeven, en noteer of kopieer dit. Ga op je mobiele apparaat naar Apparaat-ID, open het tabblad Apparaten, tik op de plus-knop, en vul de ID en een geschikte apparaatnaam in. Als beide apparaten in hetzelfde netwerk zitten, wordt de ID waarschijnlijk automatisch ingevuld. Bevestig je invoer.

Herhaal dit op je pc via +Extern apparaat toevoegen in het hoofdvenster. Open daarna een gedeelde map, kies Bewerken, ga naar het tabblad Delen, vink het gekoppelde apparaat aan en bevestig met Opslaan. Accepteer de meldingen in de Syncthing-app op je mobiele apparaat en in het dashboard om de koppeling en het delen te voltooien. De synchronisatie kan beginnen.

Je moet de gevraagde mapsynchronisatie wel nog even bevestigen.

8 Set-up Tailscale

Een eenvoudige oplossing om snel een eigen VPN-netwerk op te zetten is een dienst als Tailscale. Deze vereist aan beide kanten een beperkte configuratie en gebruikt onderliggend ook het WireGuard-protocol om een versleuteld privé-VPN-netwerk op te zetten. Een Tailscale-relayserver zorgt ervoor dat je apparaat bereikbaar is vanaf internet, in principe zonder firewall-instellingen aan te passen of routerpoorten door te sturen.

Ga naar www.tailscale.com/download en download de app voor je besturingssysteem (Linux, macOS, Windows, iOS of Android). We gaan aan de slag met Windows. De installatie verloopt met een paar muisklikken. Start de app en klik nu eerst op Sign up om een account aan te maken. Je kunt hiervoor onder meer een Google- of Microsoft-account gebruiken (voor Personal Use). Terug in de app klik je op Sign in to your network. Na aanmelding klik je op Connect en maakt je apparaat deel uit van het privé-VPN-netwerk van Tailscale, met een ip-adres dat typisch begint met 100.). Aangemeld op de Tailscale-website kun je de status van je netwerk altijd bekijken.

Het eerste apparaat is aan het Tailscale-VPN-netwerk toegevoegd.

9 Externe toegang Tailscale

Een VPN-netwerk met slechts één apparaat heeft weinig zin, dus voegen we snel een tweede toe. We nemen een Android-apparaat als voorbeeld. Download en installeer de Tailscale-app uit de officiële Google Play Store en start deze op. Tik op Get Started / OK / Get Started. Meld je aan met je Tailscale-account en klik na succesvol inloggen op Connect. In het dashboard op de site zie je nu dat je toestel met het VPN-netwerk is verbonden.

Wil je apparaten van andere gebruikers tijdelijk toegang geven tot je VPN-netwerk zonder je eigen inloggegevens te delen, ga dan naar het dashboard op de site en open Users. Klik op Invite external users en vul het e-mailadres van de ontvanger in. Standaard wordt deze als Member toegevoegd, maar je kunt bijvoorbeeld ook Admin selecteren.

Let op: Heb je jezelf via een Google-account aangemeld, dan moet het e-mailadres van de ontvanger ook aan een Google-account gekoppeld zijn om zich hiermee te kunnen aanmelden. De ontvanger hoeft enkel de link in het e-mailbericht te openen, Tailscale te downloaden, zich met dit e-mailadres aan te melden en zijn apparaat aan het VPN-netwerk te koppelen.

Je kunt ook anderen uitnodigen om zich met je Tailscale-netwerk te verbinden.

10 Overdracht met Tailscale

Stel nu dat je op je apparaat een server op poort 8080 hebt draaien (zoals Abyss Webserver), dan kun je deze via Tailscale voortaan makkelijk extern bereiken. Vul in je browser het Tailscale ip-adres van dat apparaat in, gevolgd door het poortnummer, bijvoorbeeld 100.66.72.65:8080. Alle datatransfers van en naar die server verlopen nu veilig binnen de VPN-tunnel van Tailscale.

Via het Tailscale VPN-netwerk is onze server nu ook van buitenaf bereikbaar.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.