Kun je thuis met meerdere toestellen tegelijk op het internet, dan heb je dat aan een router te danken. Vaak heeft je internetprovider die al voor je geïnstalleerd en geconfigureerd. Je hebt er nog weinig omkijken naar. Wel zo makkelijk, maar een moderne router beschikt vaak over allerlei geavanceerde functies. Het is echt zonde om dergelijke verborgen router-functionaliteiten die links te laten liggen.

Om de datasignalen van je internetprovider (isp) naar een bruikbaar digitaal signaal voor je eigen toestellen om te zetten is een modem nodig, een MOdulator-DEModulator. Die kan zich helaas maar met één toestel tegelijk verbinden en daarom wordt er een router tussen het modem en je netwerk(toestellen) geplaatst. Bij veel providers zitten de modem en de router in één behuizing. Je toestellen verbinden zich draadloos met de router of via de utp-kabels. Routers voorzien hiervoor doorgaans vier lan-poorten (Local Area Network, je thuisnetwerk), maar er zijn meer connecties mogelijk wanneer je hieraan een of meer schakelkastjes (switches) koppelt. In dit artikel bekijken we een tiental extra functionaliteiten. Houd er rekening mee dat de exacte procedures bij je eigen router iets kunnen verschillen of dat je router bepaalde functies mogelijk niet biedt. Raadpleeg daarom ook de routerhandleiding.

©PXimport

Basisfuncties

Zo’n router fungeert dus als een poort (gateway) tussen het internet en je thuisnetwerk en zorgt in beide richtingen voor optimale routes voor het dataverkeer. Bijna alle thuisrouters maken hiervoor gebruik van network address translation (nat). De router zelf is daarmee via een uniek en publiek ip-adres bereikbaar voor het internet. Kijk op www.whatismyip.org om te zien welk ip-adres je hebt.

Je interne toestellen beschikken over verschillende ip-adressen die alleen binnen je thuisnetwerk uniek zijn. De router zorgt ervoor dat binnenkomende datapakketjes bij het juiste toestel terechtkomen. Je interne ip-adressen zijn dus niet rechtstreeks van buitenaf bereikbaar, wat ook veiliger is.

Routers regelen deze interne adresbedeling zelf met een zonoemde dhcp-server. Hiermee hebben we de basisfuncties van een router toegelicht. Redelijk saaie materie weliswaar, maar moderne routers voorzien gelukkig in allerlei extra mogelijkheden en functies. Laten we die eens nader gaan bekijken.

©PXimport

Printer

Je hebt een usb-printer op je pc aangesloten. Mooi, maar niet zo handig als je ook vanaf andere pc’s wilt kunnen afdrukken. Bevat je router een usb-poort, geschikt voor printerdeling, dan kun je de printer beter aansluiten op de router. Dat gaat ongeveer als volgt.

Koppel je printer aan de usb-poort van je router en meld je via jebrowser aan bij het configuratiescherm van de router. Hier vind je een rubriek die toelaat een aangesloten printer te detecteren. Op onze router, een Linksys Smart Wi-Fi EA6400, troffen we bij Lijst met apparaat de knop Apparaat toevoegen aan, waarna ook de knop USB-printer verscheen.

Zodra je router de printer heeft gedetecteerd moet je nog connectiesoftware installeren op alle pc’s waarmee je wilt kunnen printen. Op onze router leverde de knop USB-printer een link naar de juiste software op. Zodra het zip-bestand was gedownload en uitgepakt, konden we het exe-bestand uitvoeren voor de installatie van de tool USB Control Center. Deze detecteert de printer en laat het ook toe om het stuurprogramma te installeren.

Nas

Een nas (network attached storage) is een netwerkschijf die door verschillende gebruikers tegelijk en met aangepaste rechten kan worden benaderd. Zo’n toestel is aan de prijs, maar wanneer je een usb-medium aan je router koppelt, kun je ook een soort nas creëren.

Na deze koppeling meld je je bij je router aan. Vanuit een rubriek als USB-apparaten komt het medium beschikbaar. Hier vind je vast een onderdeel om de maptoegang te regelen. Heb je meerdere partities (fat32 of ntfs), selecteer dan eerst de gewenste partitie. Creëer vervolgens een gebruikersaccount en stel de machtigingen in, zoals Alleen lezen of Lezen en schrijven. Tenzij je het volledige opslagapparaat wilt delen, duid je alleen een specifieke map aan en geef je een sharenaam op.

Wanneer je in de verkenner vervolgens \\<intern-ip-adres-van-uw-router> intikt, eventueel gevolgd door \<sharenaam>, bijvoorbeeld \\192.168.0.254\documenten, dan krijg je na het invoeren van het gebruikers-id toegang tot de share.

Duikt er een foutmelding op in verband met een verouderd protocol, dan moet je eerst een Windows-onderdeel inschakelen. Druk op Windows-toets+R en voer Optionalfeatures uit. Scrol in het venster van Windows-onderdelen in- of uitschakelen tot bij Ondersteuning voor SMB 1.0/CIFS voor het delen van bestanden. Schakel deze optie in en start je pc opnieuw op. Houd er rekening mee dat dit protocol minder veilig is.

©PXimport

Ftp-server

Je kunt deze gedeelde mappen ook vanuit internet bereikbaar maken, maar wij raden dit om veiligheidsredenen af. Een betere oplossing is een sftp- of ftps-verbinding, waarbij alle data met ssh of ssl/tls worden versleuteld. Helaas zijn er maar weinig thuisrouters die dit ondersteunen.

Maar niet-versleutelde ftp-connecties zijn vaak wel mogelijk. Je hoeft hier doorgaans weinig meer te doen dan FTP-server inschakelen te kiezen en eventueel een andere FTP-poort (dan de standaardpoort 21) in te stellen. Vervolgens kun je vanaf het internet via een ftp-client, bijvoorbeeld www.filezilla-project.org, reeds gedeelde mappen op het aangesloten usb-medium benaderen via het publieke ip-adres van je router.

©PXimport

Mediaserver

Nog leuker wordt het als je router een mediaserver heeft ingebouwd. Ook hier hoef je weinig meer te doen dan Mediaserver inschakelen te kiezen en eventueel de frequentie aan te geven waarmee het usb-medium op nieuwe mediabestanden moet worden gescand. Deze mediaserver kun je vervolgens op een (hardware- of softwarematige) mediaspeler terugvinden die upnp/dlna ondersteunt, zoals Windows Media Player. Langs deze weg kun je dus video of audio streamen vanaf (het usb-medium op) je router.

©PXimport

Poortdoorverwijzing

Bijna alle thuisrouters ondersteunen poortdoorverwijzing (port forwarding). Stel, je hebt een server op poort 8080 draaien op een netwerk-pc, met als ip-adres bijvoorbeeld 192.168.0.129. Als je die server van buitenaf wilt bereiken moet je langs het publieke router-ip-adres gaan (bijvoorbeeld http://80.81.71.26:8080). Je router weet helaas niet voor welke pc die aanvraag is bedoeld, tenzij je via poortverwijzing alle aanvragen voor poort 8080 automatisch laat doorsluizen naar de juiste pc, met adres 192.168.0.129. Hier vind je instructies voor tientallen routers, maar doorgaans gaat het als volgt.

We nemen een uitgeklede webserver als Simple HTTP Server als voorbeeld, die je vanuit de Microsoft Store op een pc installeert. Start die op, verwijs naar een geschikte map met Select server folder en zet de schuifknop aan. Je leest nu het interne ip-adres evenals het poortnummer af (in ons voorbeeld: http:/192.168.0.140:19780).

Over naar je router waar je zoekt naar de rubriek voor poortdoorverwijzing. Op onze router is dat Beveiliging, Toepassingen en games, Enkele poort doorsturen. Vul een naam voor de nieuwe regel in. Bij Interne poort voorzie je het poortnummer van de webserver (bijvoorbeeld 19780) en bij Externe poort het standaard http-poortnummer 80). Verder vul je bij IP-adres het interne ip-adres van de pc in en bij Protocol kies jeTCP. Je webserver is nu van buitenaf bereikbaar.

©PXimport

Dynamisch dns

Het blijft vervelend dat je het routeradres moet onthouden om die van buitenaf te bereiken, zeker omdat je internetprovider dat adres zomaar kan aanpassen. Het zou handiger zijn als je dat adres aan een vaste (sub)domeinnaam kon koppelen.

Goed nieuws, dat kan met een gratis dynamisch dns als Dynu. Ga hiervoor naar www.dynu.com, klik DDNS en kies Sign Up. Vul bij Use Our Domain Name een naam in en bevestig met +Add. Vul ook de andere gegevens in, zoals naam en wachtwoord. Klik vervolgens op de link in de bevestigingsmail en meld je aan bij Dynu. Kies hier voor DDNS Services: als het goed is heeft die je routeradres al gedetecteerd en dat aan je domeinnaam gekoppeld.

Nu moet je nog in een mechanisme voorzien om die koppeling levend te houden, zodat Dynu meteen elke wijziging van het routeradres detecteert. Dat kan met een tool die je ook op de website van Dynu vindt, maar mogelijk is deze functie al in je router ingebouwd. Op onze router vonden we deze via Beveiliging, Toepassingen en games, DDNS. Selecteer je provider en vul je Dynu account-id en domeinnaam in. Je router zorgt er voortaan voor dat de koppeling intact blijft.

©PXimport

Toegangscontrole

Hangen je (klein)kinderen naar je zin iets te veel rond op het internet? Dan kun je een tool voor ouderlijk toezicht inschakelen op hun pc’s. Als het je gaat om het instellen van tijdslimieten, dan biedt je router waarschijnlijk al voldoende uitkomst.

Kijk bij een rubriek als Ouderlijk toezicht. Activeer deze functie en selecteer het toestel waarvoor de beperkingen moeten gelden. Vervolgens stel je de tijdsperiode in waarbinnen je de internettoegang wilt blokkeren. Mogelijk kun je hier ook specifieke apps, websites of internetverkeer op specifieke poorten aanduiden.

©PXimport

Tweede router

Als de router van je provider op een wat ongelukkige plaats staat voor een optimaal draadloos bereik, dan kun je eventueel een tweede router inzetten. Mogelijk heb je er nog eentje liggen. Plaats die op een goede plek voor je draadloze netwerk. We bespreken hier een relatief eenvoudige oplossing, waarbij beide routers bereikbaar blijven voor al je netwerktoestellen.

Open alvast de Opdrachtprompt op een pc in je thuisnetwerk die op dit moment nog steeds alleen met die ene router is verbonden. Voer het commando Ipconfig uit en noteer het (interne) ip-adres van de router bij Default gateway.

Ontkoppel vervolgens de router en verbind de pc met een lan-poort van je tweede router. Meld je met je browser aan bij deze router (raadpleeg eventueel de handleiding) en geef die een uniek en compatibel ip-adres. Stel, het ip-adres van router 1 is 192.168.0.254, dan voorzie je voor router 2 bijvoorbeeld 192.168.0.253. Dit adres mag weliswaar nog niet in gebruik zijn in je netwerk en bevindt zich bij voorkeur buiten het dhcp-bereik van router 1. Als subnetmasker vul je (normaliter) 255.255.255.0 in.

©PXimport

Configuratie

Omdat er op router 1 normaal gesproken al een dhcp actief is, moet je deze uitschakelen op router 2. Er mag namelijk maar één dhcp-server tegelijk actief zijn. Mogelijk biedt je router hiervoor een zogenoemde Brugmodus aan (raadpleeg je handleiding). De standaardgateway van router 2 laat je naar het ip-adres van router 1 verwijzen.

Om je vlot te kunnen bewegen (roamen) binnen je draadloze netwerk, geef je beide routers (per frequentieband) bij voorkeur hetzelfde ssid en stel je ook dezelfde wifi- en encryptiestandaard in met een identiek wachtwoord. Let wel, op de 2,4 GHz-frequentieband kies je voor router 2 voor een kanaal dat vijf nummers verschilt van dat van router 1 (bijvoorbeeld kanalen 1 en 6, of 6 en 11).

Je mag nu de pc weer (eventueel via een switch) verbinden met een lan-poort op router 1, waarna je ook router 2 op gelijkwaardige manier met router 1 verbindt, dus van lan-poort naar lan-poort. Als het goed is, kun je vanaf een willekeurige browser nu beide routers bereiken via hun eigen ip-adressen.

©PXimport

Firmware-update

Ben je ietwat gefrustreerd omdat je router maar een beperkt aantal functies aanbiedt? Ga dan eerst eens na of een firmware-update soelaas biedt. Het is sowieso goed om zulke updates regelmatig te doen, omdat die de veiligheid en stabiliteit van je router kunnen verhogen.

Bij de meeste routers gaat zo’n update relatief eenvoudig. Dat neemt niet weg dat het slim is om eerst een back-up te maken van de routerconfiguratie. Onze router voorziet zo’n back-upmogelijkheid via Problemen oplossen, Diagnostische gegevens, Back-up. Het terugzetten van het back-upbestand loopt over Diagnostische gegevens, Herstellen, Bestand kiezen.

Veelal vergt de update niet meer dan een druk op een paar knoppen, zoals op onze router via Connectiviteit, Controleren op updates, Klik hier om te installeren. Of je downloadt zelf het juiste updatebestand van de website van de fabrikant. Je klikt op Bestand kiezen en maakt de update. Onderbreek het updateproces niet, want dat kan tot een gebrekkige router leiden.

©PXimport

Alternatieve firmware

Levert ook een firmware-update niet de gewenste functionaliteit, dan doet alternatieve firmware dat mogelijk wel. Je moet er wel zeker van zijn dat je router hiermee compatibel is (wat het geval is voor veel Linksys-modellen). Je doet dit op je eigen risico, wij geven je alleen een voorzichtige aanzet.

Tot de populairste firmware behoren die van DD-WRT en van OpenWRT. We nemen DD-WRT als voorbeeld, omdat die ook voor beginners goed te doen is. Zoek op de website van DD-WRT naar het exacte routermodel. Ga alleen verder als je router in de database voorkomt en er Yes staat in de kolom Supported.

Klik op je routernaam en download het firmwarebestand. Voor onze router is dat linksys-ea6400-webflash.bin. Een update via webflash is vaak niet moeilijker dan de firmware te updaten door naar het gedownloade bestand te verwijzen. Toch is het verstandig om eerst de instructies door te nemen. Die je vindt door op je routernaam te klikken bij Additional information. Voel je je hier helemaal comfortabel bij, dan kun je verder gaan en als het goed is, ziet de webinterface van je router er wat later helemaal anders uit. Je hebt daarmee allerlei extra functies gekregen. Succes!

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.